Nummer 41. Zondag 21 Mei 1893. 16e Jaargang. Glück auf Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. UITGEVER: ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FE V1LLETO JS. BUITENLAND. Frankrijk. De Echo van het Zuiden, WaalwfjksÉc en Lanptraatscbc Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementaprij -. per 3 maanden ƒ1,00. Franco per posi door het gekeele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Waalwijk. Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Over de mógelijkheid sommigen zeggen zelfs de waarschijnlijkheid en dat zijn dezul ken, die even goed van wenschelijkheid zou den kunnen spreken op rijksdagontbinding, wordt in sommige bladen van Germanie druk gesproken en uit die beschouwingen zijn voortgevloeid een gansche reeks twistvragen, betrekkelijk de wettigheid van een groot aantal ontbindingen achter elkaar en tevens aangaande een eventueel optreden van den bondsraad, als de behandeling der begrooting er door in gevaar mocht komen. Een ander onderwerp van belangwekkenden aard heeft men gevonden in de vraag hoe nu eigenlijk 's keizers toespraak op het Tempelhoferveld toch wel heelt geluid en men is er toe ge komen daarover beschouwingen te gaan houden door de mededeeling van de Universal Ztg. van Muncheri, welke de lezing, door de offi- cieuse Nordd. Allg. Ztg. van 's vorsten betoog gegeven, heet een zeer verzachte wedergave van de werkelijk gesproken woorden. Het blad beweert namelijk, dat de door Wilhelm II uitgesproken woorden, heel wat krachtiger zijn geweest en dat, ter verhindering van de openbaarmaking van den eigenlijken tekst, 's vorsten omgeving zich gehaast heeft een eigen lezing te geven van 't betoog, dat on middellijk werd gepubliceerd door de Nord- deutsche. Onder de vele kiesmanifesten, verkiezings programma's en geloofsbelijdenissen van can- didaten, trekt de Vorwarts op 't oogenblik de aandacht door een formeele opwekking aan 't adres der kiezers om de regeering te dwingen haar militair wetsvoorstel in te trek ken. Onderwijl blijkt 't in de sociaal democratische partij toch ook al geen botertje tot den bodem te wezen, daar telkenmale ver deeldheid ontstaat als een candidaat moet worden aangewezen, dien de eene fractie te tam en daarom afkeurenswaard heet, terwijl de andere hem juist om zijn qualiteiten van betrekkelijke gematigdheid, verkieselijk heet. VAN E. WERNER. Vertaling van Hermina. (Overgedrukt met toestemming van den uitgever P. Gouda Quint, te Arnhem) 56 -COc- //De machine weigert dienst te doen," zeide hij op luiden en scherpen toon; reeds sedert een uur wil zij niet werken, en eerst voor tien mi nuten is het ongeluk geschied. Dit staat dus in geen betrekking tot elkander, maar wel is het nu juist een uur geleden, dat wij je handlangers gegrepen hebben. Wat is daar gebeurd, Hart man Ulrich deinsde achteruit, alsof hij een slag in het aangezicht had ontvangen. „Ik heb het her roepen," barstte hij uit, »op hetzelfde oogenblik, dat mijn vader beneden was en de anderen volg den. Ik kwam zelf om het te verhinderen ze hadden het dus toen ai gedaan Dat heb ik niet gewild; zoo waar als God leeft, dat niet Arthur keerde hem den rug toe en wendde zich tot een der hem te gemoet tredende inge nieurs. „Nu, hoe stkan de zaken?7 vroeg liij haastig. De beambte haalde de schouders op. *De ma chine blijft bepaald weigeren. Nog hebben we niet kunnen ontdekken, waaraan het moet ge weten worden; aan de ontploffing zeker niet, deze kwam pas een uur later en de mijnhuizen hebben er geenerloi letsel door gekregen. De schade is door raen'schenhanden veroorzaakt; 'hoe nauwkeurig wij straks alles ook terstond onder zochten, schijnen we toch iets over het hoofd gezien te hebben. .Als het ons niet gelukt, het gevaarte weer in beweging te brengen, is de toegang naar beneden ons vooreerst ontzegd en zijn allen, die zich daar bevinden, reddeloos verlox-en, de opzichter Hartman hieronder be grepen." Hij sprak de laatste woorden met verheffing van stem, terwijl hij een doordringenden blik De tot dusver door het Centrum gestelde eandidaten zijn zonder uitzondering tegen standers van het militaire voorstel. Ook de anti-semieten zij nu met hun manifest aan het Duitsche volk voor den dag gekomen en zij heeten zich zeiven de eenige partij, die met kracht opkomt tegen de exploitatie van 't volk door de joodsche woekeraars en tegen de overheersching in Duitschland door vreemde rassen. De Hamb. Nachr. bevat ook een belangrijk stukbelangrijk meer door zijn oorsprong dan door zijn inhoud. Bismarck is 't namelijk, die een artikel heeft geschreven over den liuidigen politieken toestand en reeds dadelijk toont der regeering nog even ongunstig gezind te zijn als vóór deze. Zoo raadt hij dan den kiezers aan algevaardigdeu in den rijksdag te zenden, die onafhankelijk durven blijven tegenover de regeeriugspressie en tevens geneigd zijn den handel te be schermen en aan te moedigen. In het huis van afgevaardigden van Hon garije diende de minister van eeredier.st onder luid gejuich en gejubel zijn wetsvoorstel in regelend de vrije uitoefening van elke gods dienstige belijdenis. Door deze wet zal het elke godsdienstige belijdenis geoorloofd zijn binnen de door bepaalde voorschriften ge - regelde grenzen haar ceremoniën te verrichten; niemand mag tot een godsdienstige handeling gedwongen wordende beperkingen in de uitoefening van een of ander ambt door den godsdienst worden afgeschaft; kerkelijke straf ten mogen wegens de nakoming van wettelijke voorschriften niet worden opgelegd en elke confessie kan rechtspersoonlijkheid erlangen en wordt dan met de andere belijdenissen gelijkgesteld. Nader blijkt, dat de kerk geen lichamelijke straf, geen gevangenis- of geldstraf mag opleggen en grondbezit alleen mag ver werven voor de oprichting van scholen of kerken. De geestelijken moeten Hongaren zijn en de minister kan de verwijdering van geestelijken verlangen wegens vijandigheid tegen den staat. Gehoorzaamt de gemeente niet, dan wordt de gemeente ontbonden. Wie op Ulrich wierp, die bleek als een doode en onbeweeglijk voor hem stond; nu echter stapte hij driftig voorwaarts. Arthur versperde hem den weg. „Waar wilt ge heen?" „Ik moet daar ginds zijn," hijgde de jonge on deropzichter, „ik moet helpen. Laat mij los mijn heer Berkow I Ik moet, zeg ik u immers." „Gij kunt niet helpen," viel Arthur hem bitter in de rede. „Met gespierde armen alleen kan men daar niets uitrichten. Vernielen kondt gij en het gevaar vertiendubbelen. Laat aan de beambten over, het te herstellen. Zij alleen kunnen de red ding mogelijk maken en ze mogen in dien arbeid noch gestoord, noch verhinderd worden. Laat het terrein alzetten, mijnheer de directeur, en gij, mijnheer Wilberg, breng onmiddellijk de drie gevangenen hierDie lieden weten natuurlijk, waar het kwaad schuilt en kunnen de ingenieurs eenige aanwijzingen geven. Haast u dus." Wilberg gehoorzaamde en ook de directeur nam de noodige maatregelen om het ontvangen bevel op te volgen. Hij ontmoette geen tegenstand hierbij. De menigte begreep, wat er op het oogen blik van de handelingen der beambten afhing en legde hen geen moeilijkheden in den weg. Allen gevoelden thans meer of minder de waarheid van het gezegde, waarmede Arthur eens de drieste uitdaging van den aanvoerder had beantwoord „Beproef het, als het door u zoo gehate element ontbreekt, dat aan de handen haar richting, dat aan de machines haar drijfkracht, dat aan al het werk bezieling geeft." Honderden armen, honder den vuisten waren hier immers gereed om te helpen, en toch kon geen hunner een hand uit strekken, kon geen hunner van zijn kracht gebruik maken; al de macht, al de mógelijkheid om te redden berustte in handen dier enkelen, wier geest hen ook hier weer in staat stelde, zoo mo gelijk hulp aan te brengen, waar de gruote hoop met zijn aanvoerder niets kon uiti'ichten, dan blindelings een ontwijfelbaren dood te gemoet gaan. Die gehate, zoo dikwijls gesmade beambtenI Op hen waren thans aller blikken gevestigd, om hen verdi'ong zich nu de menigte; hen en hun werk had men thans ten koste van eiken prijs in bescherming genomen, indien zij aan die be- scheiuning beboette hadden gehad. De eene minuut na de andere verliep onder angst en vrees. Wilberg was reeds lang met de uit het godsdienstig verband treedt, moet eerst zijn financieele verplichtingen vervullen tegenover het kerkgenootschap, waarvan hij vroeger deel uitmaakte. Terwijl in Pest alles kalm giug, kwam 't in den Boheemschen landdag tot tooneeltjes waarvoor de Fransche kamer zich niet zou hebben behoeven te schamen, 't Liep over de instelling van een arrondissements-recht- bank, waarmede de Jong—Czechen geen vrede namen en toen hun wetxsch niet werd inge willigd, bedoelende vernietiging van het plan, sloegen zij over tot geweldpleging Zoo werden den stenografen hun aanteeke.iingen ontrukt en de rapporteur Funkc liep ernstig gevaar voor mishandeling, toen gelukkig de Duit- schers toesnelden en zich rond de tribune schaarden. Het lawaai bereikte toen zijn hoogtepunt: de akten en de inktpotten moesten 'i ontgelden, stoelen en tafels werden ver nield en de vergaderzaal kreeg geheel het aanzien van een kroegjool op zijn hevigst. De landmaarschalk verliet de zaal en toen hij na een half uur terugkeerde, duurde 't leventje nog met onverzwakte hevigheid voort; na sluiting der zitting moest er nog een lange tijd verloopen eer de lawaaischoppers het terrein van hun heldenmoed ruimden. Terwijl de behandeling van artikel 2 der home-rule-wet door Engelands lagerhuis ge ëindigd werd door de aanneming van dat artikel met 287 tegen 225 stemmen, onder protest tegen de sluiting van het debat, uit gaande van de oppositie (Goschen's voorstel tot verdaging van de discussie bij wijze van protest tegen de sluiting, werd verworpen met 299 tegen 244 stemmen) en terwijl de kamer daarna op recès ging tot 30 dezer, brachten de bladen opzienbarende mededeelingen uit de Vereenige Staten. Zooals men zich herinnert, is 't al sinds jaren het streven geweest van het congres te Washington om de Amerikaansche werklieden te bevrijden van de concurrentie der Chi- neesche koelies, flinke werklui echter en spoedig tevreden. Toch kwam er weinig drie gevangenen teruggekomen, die men in een der vertrekken van het souterrain had opgesloten. De lieden wisten, wat er gebeurd was; ademloos kwamen zij aansnellen, evenals de anderen en moesten, evenals deze, radeloos en werkeloos blijven toezien. Men had hen niet meer noodig, daar de oorzaak van den stilstand der machine reeds gevonden was. De aangerichte schade bleek van geringen omvang, een schielijke repax-atie niet onmogelijk. Onder opzicht hunner superieurs spandpn de machinisten hiertoe alle krachten in, terwijl men buiten een geregeld plan en de noo dige toebereidselen maakte, om de ongelulikigen zoo schielijk mogelijk te hulp te komen, en telkens opnieuw, maar telkens met hetzelfde ongunstig gevolg pogingen aanwendde, om zich van de andere zijde een toegang tot de mijnen te vei-sclxaffen. Als 'met een too verslag had het ver- ecnigd gevaar ook de vroegere orde en tucht weer hersteld. Alles gehoorzaamde en gehooi'- zaamde beter en schielijker, dan ooit voor het uitbreken van den strijd het geval was geweest. Meer dan al de anderen echter bracht de chef zelf tot stand. Overal was zijn oog, klonk zijn stem; overal wist hij juist van pas in te grijpen en met een wenk, een enkel woord ieders moed aan te wakkeren. Arthur bezat weinig of geen kennis en ondervinding van hetgeen tlxans hier gevoi'dcrd werd; de jonge erfgenaam van de berg werken was opgegroeid in volslagen onkunde van alles, wat h'.j in de eerste plaats had be- hooren te weten; maar hij bezat iets, dat zich nu eens niet laat aanleei'en of ondei'richten, een aangeboren talent om te bevelen, en dit kwam hier juist uitnemend te stade, nu de tegenwoor digheid van den hoofdingenieur bij de machine vereischt werd en de directeur met de anderen, hall versuft door al de zich zoo schielijk opvol gende gebeurtenissen en het ongeval zelf, ondanks hunne uitgebreide kundigheden en rijke onder vinding, al hunne tegenwoordigheid van geest verloren hadden. Het was Arthur, die ze hun teruggaf, diede omstandigheden met één blik overziendeieder zijn rechte plaats aan wees en aanspooide zijn uiterste best te doen; die al de anderen door zijn geestkracht opwekte en aandreef. Het zoolang door zijne omgeving en nog het meest door hemzelf miskend karakter van den jongen man had zich nooit zoo schitterend geopenbaard als in deze ure des gevaars. verbetering en daarom werd het opperste ge rechtshof te hulp geroepen, dat zich ver dienstelijk maakte door de erkenning als wettig van de gestrengste bepalingen tegen de Chineezen. Niet minder dan 104000 langstaarten zijn er in de Vereenigde Staten, die wegens hun verzuim in de vervulling der wettelijke voorschriften, in de termen vallen om uitgewezen te worden. Tusschen den wensch en de werkelijkheid ligt evenwel nog een groot verschil: de uitwijzing der Chineezen zou namelijk vijf millioen dollars kosten en dan dreigen de Chineesche autoriteiten met represailles tegenover de in China toevende Amerikanenterwijl zelfs gesproken wordt over de kans op een oorlog voor 't oo genblik nog wel een ideetje van heel strijd lustige marine officieren De heer Carnot neemt in beterschap toe hij heeft het ziekbed verlaten, maar moet nog, de kamer houden. De heer Develle heeft in den minister raad medegedeeld dat Siam zijne verontschul digingen heeft aangeboden. Havas meldtDe legatie van Siam deelt de volgende dépêche mede, welke zij van Bangkok ontving Volgens geruchten heett den 3en Mei aan de rivier Nekong eene botsing plaats gehad. Een Fransch-Annamitische strijdmacht had een Laotischen stam aangevallen, maar zij werd teruggeslagen, waarbij Fransche officie ren en een aantal Annamitische soldaten werden gedood. Kapitein Thoreux, de com mandant der Fransche koloune, is door de Laotiers gevangen genomen, die hem met eerbied behandelen. De Laotische stam verloor één soldaat. Men vreest voor nieuwe troebelen wegens het oprukken van troepen, door den gouverneur de Lanessan gezonden. Eindelijk weerklonk het krakend, piepend ge luid, waarmede de machine haar werk weer aan ving steunend en zuchtend ging zij voort, eerst nog met afgebroken stuiptrekkingeneindelijk met meer geregelde tusschenpoozen de toestel rees en daalde opnieuw met de oude gehoorzaam heid. De hoofdingenieur trad op Berkow toe maar zijn gelaat stond nog niet veel opgeruimder. „De machine is weer op gang," zeide hij ernstig, „maar ik vrees, dat het te iaat of te vroeg is om naar beneden te dalen. De damp baant zich nu ook hier een uitweg; de gassen schijnen zich verder verspreid te hebben. We zullen moeten wachten." „Wachten herhaalde Arthur ongeduldig. „We hebben al een geheel uur gewacht en het leven dier ongelukkigen kan immers van één minuut afhangen. Zoudt gij denkendat de vervoergang nog te passeeren is „Wel mogelijk het schijnen alleen, dampen te zijn, die daar opstijgen: ma'ar ieder zet zijn leven op liet spel, die nu naar beneden gaat. Ik zou he t niet wagen." "Maar ik wel!" sprak Ulrich op somberen, vastbei'aden toon. Op het oogenblik, dat de ma chine begon te werken, was hij met geweld voor waarts gedrongen en stond nu nevens den ver- voerbak. „Ik ga naar beneden 1" herhaalde hij; „nxaar één man kan daar niets uitrichten. Ik moet hulp hebben. Wie gaat er mede?" Niemand antwoorddeieder huiverde in dien dampigen afgrond neer te dalen. Allen hadden het immers gezien, hoe de moedigen, die de an dere gangen poogden binnen te dringen, bedwelmd achteruitweken of nederstortten. Lorentz was nog altijd bewusteloos ten gevolge van een waagstuk waartegen zijn krachtiger makker was bestand geweest, maar om dien makker nu te volgen op een wegwaar geen terugkeeren mogelijk was hiertoe ontbrak een iegenlijk den moed. „Niemand?" vroeg Ulrich na een kortè poos. „'t Is goed dan ga ik alleen. Geeft het teeken!" Hij spx-ong in den bak; maar eensklaps legde zich een smalle, blanke hand op den zwartge- verfden rand en klonk een heldere, duidelijke stem „Wacht even, Hartman Ik ga met je mede!" Een kreet van ontzetting ontsnapte aan de lippen der beambten bij het vernemen van dit be sluit; van alle zijden kwam men hiertegen in verzet. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1893 | | pagina 1