Staatkundig overzicht.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Engeland.
Duitschland.
Terwijl de beurs de beste thermometer
wel voor de algemeene politiek onveran
derd vast was, terwijl er over 't geheel èn
te Parijs èn te Londen èn te Berlijn weinig
meer omging, uit welke omstandigheid valt
afteleiden, dat er een kleine vacantie op
handen was, waaraan de heeren volksverte
genwoordigers zich in den regel ongaarne ont
trekken, terwijl zoo alles zich prepareerde om
eens een paar etmalen achtereen uitteblazen,
is* in 't zuiden van ons werelddeel eensklaps
een crisis uitgebroken: of een kabinets- dan
wel een ministerieele, is nog niet met zeker
heid te zeggen.
In de kamer van Italië was 't dat, terwijl
de senaat zich vermeide met de burgerlijke
en militaire pensioenen en dus niemand bij
zondere aandacht wijdde aan de beraadsla
gingen der kamer over de verschillende be
grootingen, eensklaps een votum van wan
trouwen viel. Donderdag had de kamer zich,
na de artikelsgewijze behandeling en aanne
ming van de begrooting van justitie, aan de
begrooting van buitenlandsche zaken gewaagd
en toen moest Brinde titularis van dat
departement, er aan gelooven. De afgevaar
digde Pugliese had heel wat op minister
Brin's beleid aftedingen en toen hij Brin's
houding tegenover Frankrijk en Oostenrijk
nnar zijn eigen meening voldoende had ge
gispt, kwam zijn collega Pandolfi praten over
de zegeningen van een internationaal scheids
gerecht. De debatten droegen geen ernstig
of dreigend karakter en zij kregen dat ook
niet, tot bij de stemming over het ensemble
der justitie-begrooting, de bom sprong. Met
138 tegen 133 stemmen, dus met drie stem
men meerderheid, werd minister Bonacci's
budget afgewezen.
Zaterdag morgen heeft Giolliti dientenge
volge het ontslag van het geheele kabinet
den koning aangeboden.
Het ministerie-Gioliti is gevallen op de
begrooting voor justitie, welke op onverwachte
wijze is verworpen, maar het gaat metterdaad
om eene andere reden heen. De heer Gio-
liti heeft zeer wel begrepen, dat men zijnen
ambtgenoot voor justitie niet alleen op het
oog had. Hij heelt dus zijn ontslag en dat
van zijne collega's bij den koning ingediend.
Wil dit nu zeggen dat een ander noodwendig
aan het hoofd van het nieuwe kabinet moet
komen te staan Geenszins. Er is reden
om te gelooven dat de heer Giolitti voorna
melijk zoo vlug zijn ontslag heelt genomen
om gelegenheid te hebben een kabinet samen
te stellen, dat voldoening geeft aan eenige
parlementaire groepen, die hem in den laatsten
tijd met onverschilligheid hebben bejegend.
Toch is het geenszins onmogelijk dat hij wel
degelijk het kind van de rekening wordt. Het
nog altoos onopgehelderd gebleven schandaal
der banken, de moeielijkheden, welke hij bij
den senaat heeft gevonden met zijne pen
sioenwet bij de kamer met zijne nieuwe
regeling van het bankwezen, de smadelijke
bejegening, door de oppositie in het parlement,
van zijne buitenlandsche politiek in zijne zeer
nederige houding tegenover Oostenrijk
dat alles heeft de openbare meening tegen
hem in het harnas gejaagd, en het is de vraag
of de koning hem onder deze omstandigheden
zal willen of durven behouden.
Volgens de Fanfulla schenken brieven
uit alle streken van Italië ontvangen, de
overtuiging, dat het land een nieuw politiek
leven begeert; dat het dezen val van een
ministerie beschouwt als het begin van een
nieuw tijdperk, waarin de hoog ernstige be-
taai geduld; men vorderde langzaam, stap voor
stap, maar n.en vorderde toch, en eindelijk be
zweken de boosaardige machten der onderwereld
voor den roenschelijken wil, die zich een baan
had gebroken naar zijne broeders in de diepte.
Toen de zon daar boven ten ondergang neigde,
was de weg gebaand en werden de geredden weer
het daglicht te geraoet gevoerd, wel is waar ge
kwetst, half gestikt, buiten zichzelf van angsten
schrik, maar toch levend, terwijl hunne readers,
even uitgeput en afgemat als zij, hen volgden. De
beide eersten bij de stoute onderneming, de chef
en Hartman, ze'waren de laatsten bij aen terug
tocht; ze wilden niet heengaan, eer al de anderen
zich in veiligheid bevonden.
„Ik weet niet, wat het beteekent, dat mijnheer
en Hartman nog altijd daar beneden talmen,"
zeide de hoofdingenieur bezorgd tot de hem om
ringende beambten. „Ze stonden toch al bij den
uitgang, toen de laatsten werden opgeheschen, en
Hartman ia waarlijk genoeg met de gevaren in
de mijnen bekend, om geen oogenblik langer te
blijven dan hoog noodig is. Nog altijd wacht de
vervoerbak benedenze geven het teeken niet
beantwoorden geen onzer signalen ik begrijp
het niet!'
„Als er maar niet op het laatste oogenblik nog
een nieuw ongeluk is voorgevallen!'viel Wilberg
angstig in. „Daar steeg zoo'n vreemd geluid uit
de mijn op, juist toen de laatsten hier boven
aankwamen. De afstand "was te groot en hetge-
druisch van de machine te hard om het duidelijk
te kunnen onderscheiden; maar de geheele aard
bodem is geschokt als er maar niet ergens een
nieuwe ontploffing heeft plaats gehad!"
„God weet, of 't niet waar is!" riep de hoofd
ingenieur uit. „Geef nog eens de signalen, en dit
wel zoo krachtig mogelijk! Blijven deze onbe
antwoord dan moeten wij weer naar beneden,
om te zien wat er gebeurd is."
Eer hij Of de anderen dit besluit echter ten
uitvoer konden brengen, werd beneden snel en
heftig het teeken tot ophijschen gegeven. De daar
boven wachtenden haalden verruimd adem en ver
drongen zich bij de opening, waar de bak weldra
zichtbaar werd. Ulrich stond hierin overeind
aangezicht en kleederen met zweet en puin bedekt
door den ingespannen arbeid, terwijl het bloed
hem langs het voorhoofd en de slapen vloeide,
jivenals bij het neerdalen hield hij den arm om
langen van algemeen welzijn op den voor
grond treden een tijdperk van niet alleen
energieke maar ook politiek-eerlijke mannen,
die het land boven de kamer, de zaken boven
de personen stellen
Een Maandagavond ontvangen Reuter-tele-
gram uit Rome luidi: »In de couloirs van
het parlement wordt het gerucht bevestigd
dat de koning het ontslag van het ministerie
niet zal aannemen."
In Spanje, waar de geruchten omtrent een
ministerieele crisis reeds sinds eenigen tijd
aan de orde van den dag zijn, komt 't niet
verder dan tot geruchten: Sagasta wil al 't
mogelijke doen om de luitjes tot de zomer-
cavantie, in Juli aanvangende, bij elkaar te
houden, doch dat kan hem heel wat moeite
kosten. De titularis van binnenlandsche zaken,
Venanzio Gonzalez, wil om gezondheidsrede
nen zijn ontslag nemen en dan is de posnie
van de titularissen van oorlog en justitie
ernstig geschokt, welke beide heeren op hunne
begrootingen respectievelijk 7 en 3 millioen
hebben bezuinigd en nu zelfs de aanvallen
van hun volgelingen hebben door te staan.
Frankrijk's politieke beraadslagingen bieden
op 't oogenblik niets bijzonders: 't is alleen
de zaak Baudin (de kamer heeft tot de
vervolging besloten) die het kabinet Dupuy
in gevaar had kunnen brengen, daar de pre
mier zich in deze wel wat al te zeer partij
heeft gesteld.
De Standaard verneemt uit Bangkok, dat
de Franschen in de Mekong-vallei eene lang
zame vooruitschuiving hunner strijdkrachten
langs de beide rivieroevers schijnen te be
werkstelligen, totdat zij het tijdstip gekomen
achten Bangkok te overrompelen. De Sia-
meezen blijken niet van plan de Franschen
te laten begaan Zij zenden haastiglijk
krijgsbehoeften naar de Mekong-vallei en
richten den nieuw rivierfort op nabij Bangkok,
welks defensiewerken de koning persoonlijk
inspecteert. Paleistwisten verzwakken echter
het gezag des konings. De prinsen liggen
overhoop met elkaar, en de Siameezen schij
nen ons onbekwaam, om aan eene crisis het
hoofd te bieden zonder hulp. Engelands in
terventie alleen zou redding kunnen brengen.
BRUSSEL, 22 Mei. Heden is in het
Volkshuis het internationaal congres van
mijnwerkers geopend. Pickard, lid van het
lagerhuis en Engelsch gedelegeerde is voor
zitter. SchrÖder van Dortmund vertegenwoor
digt Duitsche groepen. Peter Cinger is de
eenige Oostenrijksche gedelegeerde. Er zijn
38 Engelsche gedelegeerden, van wie 6 leden
van het lagerhuis, en 15 Franschen gedele
geerden ten congresse tegenwoordig.
In naam van het kabinet verklaarde de
heer Viette, minister van openbare werken,
dat de kamer de begrooting voor 1894 moet
aannemen. De regeering is bang voor niemand
en zal zich niet laten aanvallen, zij zal alleen
hen als republikeinen beschouwen die vast
besloten zijn te strijden voor de republiek,
in weerwil van de grootste gevaren. De te
genwoordige regeering zal de verkiezingen
leiden en heett het volste vertrouwen in den
goeden uitslag. Zij zal nochtans alle over
drijving van krachtsontwikkeling daarbij tegen
gaan.
den jongen chef geslagen: maar ditmaal was het
niet een wankelende, dien hij steunde: Arthur's
hoofd lag doodsbleek, met gesloten oogen opzijn
schouder en zijne gestalte hing onbeweeglijk en
levenloos in de armen, die haar met inspanning
van alle krachten hielden opgeheven.
Een kreet van schrik weergalmde in het rond.
Men kon nauwelijks zijn geduld bedwingen, totdat
de machine stilstond. Meer dan twintig armen
werden uitgestoken, om den bewustelooze in ont
vangst te nemen en r.aar zijne echtgenoot te bren
gen die evenals de anderen gedurende al dien
tijd op de plaats van het ongeluk tegenwoordig
was geweest. Allen verdrongen zich nu om het
ionge paar. Men riep om hulp, om den genees
heer. en niemand lette in de algemeene verwar
ring op Ulrich, die het zich verwonderlijk kalm
en bedaard had laten welgevallen, dat men hem
van zijn last onthief. Hij sprong niet op zijn
gewone, vlugge, veerkrachtige manier uit den bak;
langzaam, als met groote moeite, steeg hij uiten
moest zich tweemaal aan den ketting vasthouden,
om niet neer storten. Hij liet ook thans nog
geen geluid hoorenmaar de tanden van den
jongen mijnwerker waren als in hevige smart op
elkander geklemd en de bloedstroom nam toe,
al verhinderde de dikke laag van stof om op te
merken dat zijn gelaat niet minder bleek zag
dan dat van den jongen chef. Hij deed nog een
paar stappen wankelend voorwaarts, tot dicht bij
ae groep, die zich rondo n Arthur verdrong; maar
hier bleef hij plotseling staan en klemde zich
krampachtig met beide armen aan een der beide
pilaren van het gebouw vast, om zich daaraan
staande te houden.
„Wees gerust, mevrouw! 't Is maar een flauwte,"
troostte de geneesheer die, druk in de weer met
de slachtoffers van het ongeval terstond was
komen aansnellen. „Mijnheer schijnt geen letsel
te hebben gekregen hij zal wel schielijk weer
bijkomen."
Eugenie hoorde niets van dit alles; zij zag slechts
dat bleeke gelaat met die gesloten oogen, slechts
die uitgestrekte gestalte, die geen enkel teeken
van leven gaf. Er was een tijd geweest, kort na
haar huwelijkdat de jonge vrouwtoen een
vreemde hand haar aan het gevaar had ontrukt
en zij in het onzekere verkeerde omtrent het lot,
dat haar echtgenoot had getroffen, koel en kalm
tot haar redder zeide: „Zorg voor mijnheer Ber-
De bewerkers van het opstootje, in de
kerk te St. Denis zijn veroordeeld tot ge
vangenisstraf, varieerende van veertien dagen
tot drie maanden en tot geldboeten. Een
persoon is vrijgesproken. Allen hebben van
de toepassing der wet-Béranger geprofiteerd,
met uitzondering van een raadslid, die tot
veertien dagen veroordeeld werd.
Te Brest is Zondagavond iets dergelijks
gebeurd als onlangs in de nieuwe Kerk te
St. Denis; nu echter niet in eene kerk, maar
in eene besloten vergadering van het comité
catholique, in welke eenige socialisten en
anarchisten waren binnengedrongen. Ditmaal
echter heeft men de levenmakers buiten de
deur kunnen zetten.
Een straatveger vond 's morgens een
metalen doos van kleine afmetingen. Hij
veegde ze bij het vuil van de straat, toen
juist een zware melkwagen voorbijreed, die
de doos verbrijzelde. Een zware ontploffing
volgde, die echter de naburige huizen niet
beschadigde. Het schijnt dat de doos daar
niet met misdadige doeleinden was neerge
legd, maar dat iemand, die er zich van
wilde ontdoen, ze daar gegooid heeft.
PARIJS, 23 Mei. Arton is bij verstek ver
oordeeld tot 20 jaar dwangarbeid wegens de
bedriegerijen op de Dynamiet-maatschappij,
en tot 5 jaar gevangenis en 40.000 fr. boete
wegens poging tot het omkoopen van Sans
Leroy.
Het blijkt, dat Gladstone op de soirée in
het Imperial Institute door zijne medegasten
van den prins van Wales feitelijk is uitge
jouwd. De edele grijsaard scheen het zich
zeer aan te trekken en zag zeer bleek. Al
de bladen geven hunne verontwaardiging
over het gebeurde te kennen en men vraagt
zich af of de prins van Wales, wiens oor
de onwelluidende tonen van het Britsche
groaning and hissing toch ook wel zullen
bereikt hebben door the Times immers
is het beschreven als „alles overstemmend"
niet waardig zou hebben gedaan, zooal niet
door een of ander woord, dan toch door de
daad van onmiddellijk vertrek te protesteeren.
De groote oude stond inmiddels alweer
aan eene onaangename bejegening bloot.
Naar den spoortrein, waarmede hij reisde,
werd bij Chester met alle kracht een zware
steen geslingerd. Of de worp bepaaldelijk
den premier gold is nog niet uitgemaakt- De
steen verbrijzelde het raampje van het com
partiment naast het zijne, en vloog langs
eene daar zittende dame, gelukkig echter
ook zonder haar te treffen.
Volgens the Standard zal het bezet
tingsleger in Egypte eerlang met een bataljon
worden verminderd, dat orde ontving zich
in te schepen. Dat zal in Frankrijk genoegen
doen.
Zondag namiddag had in het Hyde
Park eene groote betooging plaats ten gunste
van Homerule, als antwoord op die, welke
onlangs in de Albert Hall gehouden werd.
Zij werd bijgewoond door ongeveer 15.000
personen, meerendeels uit de kleine burgerij.
De lagere volksklasse was schaarsch vertegen
woordigd. De stoet trok naar de Thameskade
met groene vaandels en muziek naar het
Park, waar dertien estraden waren opgericht,
van welke Iersche afgevaardigden, leden van
den graafschapsraad, aanvoerders der werk
manspartij en anderen toespraken hielden.
Er werd eene resolutie aangenomen, luidens
welke al de aanwezigen zich verbonden om
kow!" Wat koelheid en minachting haar destijds
hadden doen zondigen, dat had zij meer dan geboet
door de marteling van deze laatste uren, waarin
zij had ondervonden wat het zegt, voor haar ge
liefde te sidderen, zonder hem te kunnen helpen,
zonder zelfs in zijne nabijheid te zijn. Nu zond
zij geen ander tot hem, nu liet zij niemand aan
zijne zijde, nu lag zij zelve nevens hem geknield
en riep, zooals iedere andere vrouw, den naam
van haar man in doodsangst uit
„Arthur
Het was een uitroep van hartstochtelijke liefde,
van de bitterste wanhoop, en bij dien kreet ging
een rilling van smart den jongen bergwerker
door de leden, die nog altijd tegen den pilaar
leunde en zich bij het geluid dier stem oprichtte.
Nog eens vestigden de sombere, blauwe oogen
zich op die twee menschen, maar ze getuigden nu
niet meer van haat en verbittering, alleen van
een stomme, diepe smart, en daarop verduisterde
zich zijn blik. Hij hief de hand op, niet naar
het bloedende voorhoofd, maar naar de borst, en,
hoewel hij hier geen kwetsuur had gekregen
drukte hij er haar zóó vast tegenaan, alsof het
hem hier toch het meeste pijn deed. Op hetzelfde
oogenblik, dat Arthur in ae armen zijner vrouw
de oogen opsloeg, zonk Ulrich achter hen ineen.
Hoewel nu ook de laatsten uit de mijnen te
voorschijn waren gekomen, bleef er toch nog een
stille, neergedrukte stemming onder de menigte
lieerschen. Geen vreugdekreten werden er ver
nomen een blik op de geredden deed ze ver
stommen. Men wist immers nog niet, of allen
in het leven zouden blijven, of de dood de hem
met zooveel inspanning ontrukte offers niet zou
terugeischen. De jonge chef had zich, schiel ijker
dan men gedacht had, van zijn bezwijming her
steld. Het was inderdaad een nieuwe ontploffing
van het tot op zijne grondvesten geschokte aard
rijk geweest, die hem en zijn metgezel nog op
het laatste oogenblik had getroffen; maar, merk
waardig genoeghad Arthur geenerlei letsel
daarvan gekregen. Hij stond weer reeds overeind,
ofschoon nog bleek en wankelend, door Eugenie's
arm ondersteund, moeite doende zijn gedachten
te verzamelen, om hare bezorgde vragen te kun
nen beantwoorden.
„Wij waren al bij den uitgang van de mijn.
Hartman was mij een paar stappen vooruit en dus
al zoo goed als in veiligheid; toen schijnt hij het
Gladstone bij zijn werk te helpen en een
einde te maken aan het conflict tusschen het
volk van Engeland en van Ierland. Tevens
werd de obstructie van conservatieve zijde
gelaakt, en er werd verklaard, dat, ingeval
het hoogerhuis dit voorbeeld mocht volgen,
men met voldoening eene botsing tusschen
het huis der gemeenten en het huis der lords
begroeten zou. Alles liep in de volmaakste
orde af.
Ofschoon .de dokwerkers te Huil het
vergelijk heeten te hebben aangenomen, heb
ben er voortdurend wanordelijkheden aldaar
plaats. Verscheidene niet-leden van den dok-
werkersbond werden aangevallen en mishan
deld, terwijl de matrozen- en stokershond
luide over de schikking klaagt als eene ver
raadpleging. De bestaande gisting noopte de
plaatselijke overheid, de politiemacht van
buitenaf voorloopig nog te Huil te houden.
Ook bewaken dragonders weder de dokken.
Een grappig voorval heeft dezer dagen
in het lagerhuis plaats gehad. Men weet niet
hoe het gebruik ontstaan is, dat een afgevaar
digde, die over een motie van orde wenscht
te spreken, den hoed moet ophouden gedu
rende zijn redevoering. Maar het gebruik
bestaat. Nu kon sir John Gorst, op het
oogenblik, dat hij eene rede van Goschen
wilde beantwoorden, zijn hoed niet vindm.
Verscheidene vrienden boden er hem een
aan, hij nam op goed geluk er een, die veel
te klein bleek, zoodat hij den ganschen tijd
zijn hoed met één hand moest vasthouden.
Maar daarbij zette hij een zoo benepen ge
zicht, dat de kamer zich niet goed kon
houden en in lachen uitbarstte, waardoor sir
John zoo verlegen werddat hij den hoed
aan zijn eigenaar teruggaf en van het woord
afzag.
Het Dinsdag eindelijk verschenen verkie
zingsmanifest van het centrum is buitensporig
lang, langer dan de manifesten van al de
andere partijen bij elkander, Uit de hier en
daar zeer gewrongen taal blijkt hoe moeilijk
de formuleering van het document aan het
tegenwoordige partij-bestuur gevallen is. Het
uitvoerigst en in de eerste plaats behandelt
het manitest het leger-ontwerp, en eindigt
hier met de verklaring, dat de tot dusver
door het centrum gekozen houding gevolgd
werd met het oog op het groote gewicht van
het onderwerp, opdat het Duitsche volk zelf
daarover beslisse. Verzet tegen het ontwerp-
Caprivi zoowel als tegen het voorstel van
Huene zal „het veldteeken van het centrum
in den verkiezingstijd'4 zijn. Het manifest
verklaart verder, dat de Kulturkampf nog
niet geëindigd is, en dat een verrottingsproces
onder den dekmantel van vrienschap nood-
lottiger ware dan het zonder bedenking weder
hervatten van dien strijd. Wegens het goed
keuren der handelstractaten met Oosterijk-
Hongarije en Italië verontschuldigt het ma
nifest zich met de bewering, dat dit geschiedde
omdat daardoor de beschermende rechten
tot een zekere hoogte ten minste voor twaalf
jaren beklonken werden. Ook belooft het cen
trum bij latere handelstractaten zeer bijzon
der over landbouw en nijverheid zijne be
schermende hand te zullen uitstrekken.
AROLSEN, 23 Mei. De begrafenis van
vorst Georg van Waldeck had heden onder
groote deelneming van het gansche land
plaats. Na de godsdienstoefening in de stads
kerk, aan welke de koning van Wurtemberg,
de groothertog van Luxemburg en de afge
zanten der Duitsche vorstenhoven deel namen,
gevaar te hebben zien aankomen. Ik zag hem
ten minste plotseling omkeeren en mij bij den
arm grijpen; maar het was te laat; reeds waggel
de alles boven en rondom ons. Ik voelde alleen
nog, hoe hij mij op den grond wierp, voelde, hoe
hij mij met zijn eigen lichaam tegen het afbrok
kelende puin beveiligde en toen verloor ik het
bewustzijn."
Engenie antwoordde niet; zij had de nabijheid
van dien man zóó gevreesd, ze had zóó gesidderd,
toen zij hoorde, dat Arthur onder zijn geleide het
waagstuk had ondernomen, en nu bedankte zij
het. aie nabijheid alleen, dat ze haar echtgenoot
levend en ongedeerd in de armen sloot.
De hoofdingenieur naderde hen beiden. Zijn ge
laat stond ernstig en zijne stem klonk ontroerd,
terwijl hij zeide: „De dokter gelooft, dat hij allen
in het leven zal kunnen behouden, op één na
op Hartman na. Bij hem is alle hulp vergeefsch.
Wat hij vandaag daar beneden in de mijnen ver
richt heeft, dat was te veel, zelfs voor zijn reu
zen natuur, en de wond aan zijn hoofd heeft hem
verder van zijn laatste krachten beroofd. Hoe hij
het ondanks zijn zware verwonding gedaan heeft
gekregen zichzelf en u, mijnheer Berkow, onder
het puin op te delven, u in den vervoerbak te
tillen en vast te houden, totdat ge in veiligheid
waart, gaat mijn begrip te boven; alleen iemand
als hem is dit mogelijk geweest. Hij heeft het
gedaanmaar hij moet het ook met den dood
bekoopen."
Arthur zag zijne vrouw aan; hare oogen ont
moetten de zijnen; zij begrepen elkander. Ondanks
zijn uitgeputten toestand vermande hij zich en,
Eugenie bij de hand vattend, voerde hij haar
met zich mede naar de plek, waar de ongeluk
kige van alle kanten hulp en bijstand ondervond.
Ulrich lag op den grond uitgestrekt; zijn vader
was nog niet weer tot bewustheid gekomen en
wist nog niets van het ongeluk, dat zijn zoon had
getroffen; maar deze was daarom niet alleen of
slechts van vreemde hulp afhankelijk. Naast hem
lag een jong meisje neergeknield, dat hare armen
om het hoofd van den stervende had geslagen en
hem met onuitsprekelijken angst aanzag, zonder
op haar verloofde te letten, die aan de andere
zijde stond en de reeds half verstijfde hand van
zijn vriend in de zijne klemde.
Wordt vervolgd.
