Nummer 58.
Zondag 23 Juli 1893.
16e Jaargang.
I oegewïjcl aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
BE IlftOOI)l)R\A(iSTIlt.
UIT G E VER;
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON,
BUITENLAND.
Frankrijk.
Engeland.
De Echo van het Zuiden,
Waalw(jfesche en Langslraatscbe (auranl,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ./I,00.
Franco per posi door het gelieele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
"Waalwijk.
Men zou bij doorbladering der couranten,
voornamelijk die, welke in de Fransche en
de Engelsche taal zijn gesteld, allicht tot de
meening komen, dat de mededeelingen be
trekkelijk de beëindiging van het Fransch-
Siameesche conflict op korten termijn, niet
in overeenstemming waren met de werkelijk
heid. Terwijl toch onafgebroken wordt ver
zekerd, dat het incident als geëindigd kan
worden beschouwd tenzij onverhoopt en on
verwacht zich nog een of andere moeilijkheid
mocht voordoen, terwijl Siam de beste ge
zindheid vis vis Frankrijks eischen wordt
toegedicht, stuit het oog, in de Fransche
zoowel als in de Engelsche bladen, telkens
opnieuw op breedsprakige verhandelingen en
beschouwingen met Siam en al 't in dat land
geschiede en alsnog voortevallene, als onder
werp.
Deze artikelen zijn echter ondanks hun
omvang niet het bewijs van den hachelijken
stand van zaken in die verre gewesten, doch
zij moeten worden aangemerkt als de uitingen
van den naijver, welke er bestaat van Frank
rijk ten aanzien van Engeland en omgekeerd.
Wel heeft Engeland zich bij het fait accompli
neergelegd, wel is 't geneigd vrede te nemen
met Frankrijks geruststellende verzekeringen
betrekkelijk de eerbiediging van Siam's on
afhankelijkheid, doch 't houdt ondertusschen
een oog in 't zeil. Dtipuy en Develle kunnen
over het verloop van de kamerzitting van
Dinsdag alleszins tevreden zijn en zoo dui
delijk heeft de volksvertegenwoordiging er
haar goedkeuring aan gehecht, dat er getn
twijfel meer overblijft met terzijdestelling
van alle politieke en godsdienstige geschillen
wenscht het parlement, dat tegenover Siam
flink en krachtig zal worden opgetreden, 't
Schijnt, dat Develle, de titularis van buiten-
landsche zaken van Frankrijk en zijn collega
van Engeland mannetjes zijn van gelijke
kracht en capaciteit: bevreemdde den Fran-
Naar het Franach door W. v. R.
Overgenomen uit de Meierijsche Courant
Hij naderde een werkman.
//Gaat gij goed vooruit vroeg Jacques.
//Ja, mijnheer Garaud: ik wacht nog slechts op
een halsstuk, dat Vincent aan 't gereedmaken is
Zoodra ik dat heb zal alles weidra klaar zijn."
De meesterknecht begcf zich naar de andere
zijde, waar A incent werkte, doch vond zijne plaats
ledig, üp de bank, langs het bijna afgewerkte
halsstuk lag het schootsvel des werkmans.
//Waar is Vincent?" vroeg Jacqaes op strengen
toon aan den naastbijstaanden werkman.
//Ik weet het niet, mijnheer," antwoordde deze.
//Ik heb alleen gezien, dat hij zijn pet nam en
vertrok."
Jacques was woedend.
„Madame Fortier zal hem niet hebben laten
vertrekken/ mompelde hij. ^Zij weet al te goed,
dat zulks verboden is...Maar zou Vincent het
gewaagd hebben Des de erger voor hem Ilij
moge een goed werkman zijn, zijne vrouw moge
nog zoo ziek wezen, de man zal weten met wien
hij te doen heeft. Recht voor allen, gek k recht!
Hij .aat zijn werk liggen, zonder er aan te
denken, dat alle verwijtingen op mij zullen ne
der vallen en dat men mijn persoon zal verant
woordelijk stellen voor de vertraging, dieHij
zal weten, met wien hij te doen heeft.
Terwijl hij deze woorden sprak, had cle meester
knecht het halsstuk uit de schroef genomen, en
dan bracht hij het bij een ander werkman.
„Franfois," zegde Jacques, „leg uw werk ter
zijde en maak dit stuk gereedSpreek met
Bremont af; er is haast bij. In' een uur moet het
gereed zijn.''
//Goed, mijnheer Jacques, ik zal er voor zorgen."
Dan verliet de meesterknecht het atelier en
richtte de schreden naar de portierswoning, die
thans door Jeanne werd ingenomen.
De jonge vrouw zag hem aankomen.
schen de toon van de regeeringsverklaringen,
omtrent Siam in het Lager- en Hoogerhuis
afgelegd, Develle's uitlatingen in de Fransche
kamer waren nu ook juist niet geschikt om
John Buil op den duur gerust te stellen om
trent de annexatie-plannen van Frankrijk in
de eerste en omtrent zijn onderdanigheid aan
Groot Brittannie in de tweede plaats. Dat
een bombardement van Bangkok niet in 't
plan ligt van Frankrijk is wel een mooi ding,
maar de onafhankelijkheid van Siam is, naar
de Daily Chronicle opmerkt, toch eigenlijk
reeds geschonden door de Fransche kanon-
neerbooten toen deze de Meuam opvoeren.
Toch schijnt zoowel de Times als de Daily
News het fabeltje van den vos en de druiven
niet gansch en al vreemd te zijnbeide
bladen verklaren ten minste, dat de linker
oever van de Menam niets waard is en dus
blijft Engeland weinig anders te doen
overig dan Siam de aanneming van Frank
rijks ultimatum aantebevelenom erger te
voorkomen. Frankrijk heeft zoo snel en
doortastend gehandeld, dat men 't in Enge
land raadzaam achtte zonder veel lawaai terug
te trekken.
Frankrijk verlangt van Siam als algemeene
schadeloosstelling drie millioen francs, behalve
de vergoedingen aan particuliere personen
eischt voorts voldoening voor de gevangen
neming van kapitein Florencevoor den
moord, op den inspecteur Grosgoring gepleegd
en voor de schendiug van het volkenrecht
door den aanval op Fransche oorlogsschepen
op de Menam en door de bemeestering van
de „Jean Baptiste Say". Voorts wil Frankrijk
den linkeroever der Mekong aan Annam zien
toegewezen. Zooals men ziet, past Frankrijk
den stelregel toe, dat hij, die de macht heeft
er ook gebruik van moet weten maken. Als
onderpand verlangt de republiek een fort of
een havenplaats voor den duur der nadere
onderhandelingen eu bij afwijzing der voor
waarden dreigt de regeering met de blokkee-
nng der Siameesche kust; mocht Siam niet
onmiddelijk de schadeloosstelling kunnen
.Hij zal gezien hebben,» dacht zij, „dat Vincent
cTveriadeii.' h'J m6t ,erwiitinêe«
Jeanne was zeer ongerust en gevoelde er split
VariM j Z1^ incen' had laten vertrekken.
„Madame Fortier," zegde Jacques binnentredend
op uwen toon, „gij hebt de deur voor een werk
man geopend."
//Ik....... mijnheer Jacques," stamelde de weduwe.
SUIs Vincent dan niet vertrokken
„Maar
tracht niets te ontkennen," onderbrak
haar de meesterknecht. //Vincent heeft mij verlof
gevraagd om naar huis te gaan. Dat heb ik hem
geweigerd omdat. het miin u;:
,roAnte£«n 1~7. refgds °'60 daarboven 8 cent per regel
gioote Utters naarp aatsruimte. Ad verten tien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden Smaal berekend. Advertentiën voor Duitscb?
ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiger. Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
voldoendan is Frankrijk wel geneigd als
onderpand aan te nemen de ontvangsten van
de vischvangst op de groote tneeren, welke
wordt beoefend door de oeverbewoners van
Battamburg en Argor.
Siam zal moeten doen wat het, de om
standigheden in aanmerking genomen, niet
laten kan toegeven aan alle eischen der
groote republiek en reeds heeft de gezant
te Parijs :n dien zin ruggespraak gehouden
met Develle.
t Gaat met de begrooting der Fransche
republiek voor 1894 in den senaat nu een
gangetje: de budgetten voor openbaaar on
derwijs, marine, schoone kunsten, binnenland,
handel, landbouw en oorlog werden er Woens
dag doorgejaagd en als 't een beetje mee
loopt, kwam Donderdag de begrooting geheel
in orde, zoodat Zaterdag a.s. reeds de sluiting
der zitting zou kunnen plaats vinden wat
met het oog op de verplichte ministerieele
oproeping van het kiezerscorps tegen 20 Au
gustus, nog vóór 30 dezer, wèl gewenscht is.
Engelands lagerhuis nam de artikelen tot
en met 40 van het home-rule voorstel aan en
in Duitschland interesseert men zich bij
afwezigheid van alle parlementaire nieuws
met gissingen omtrent de aftreding van mi
nisters. Nu wordt mede de minister van
oorlog van Pruisen, Kaltenhorn genoemd, als
voornemens zijn ontslag te nemen uit gekwetste
eerzucht: Von Caprivi is gevierd en gehuldigd
door den keizer en hij, de vader der militaire
wet, is genegeerd.
Het syndicaat der sociaal-democratische
pers heeft den minister van binnenlandsche
zaken een onderhoud verzocht, naar aanlei
ding van het verbanningsdecreet van Cipriani;
het zal moeite deen het te doen intrekken.
Hij zou over de muur geklommen zijn, zoo ik
de deur niet voor hem geopend hadHij
kan elk oogenblik terugkeerende patroon is
alwezig, gij alleen weet, dat er eene overtreding
van het regelement heeft plaats gehadVin-
cent is een braaf man, die belangstelling en me
delijden waard is en zoo hij hier zijne plaats
verliest is de ongelukkige de grootste armoede
ten prooi; dan zouden hem zelfs de middelen
De minister van binnenlandsche zaken heeft
den verbannene eenige dagen verlenging ver
leend van den termijn, om Frankrijk te ver
laten; Cipriani heeft aan een journalist ver
klaard dat hij zich in Zwitserland or in Belgie
zou vestigen, de eenige Janden, die werkelijk
gastvrij zijn.
De kamer heeft aan een commissie het
voorstel van Alicot verzonden, hetwelk be
paalt, dat voortaan den len Zondag in Mei
de datum voor de algemeene verkiezingen
zal vastgesteld worden.
De commissie heeft besloten tot de verwer
ping van het voorstel te adviseeren.
•-> .o ut gurau. is ai iieu in nem
geweigerd omdat het mijn plicht wasHij is tot
u gekomen, en gij zijt zwakker geweest dan ik."
„Ja, dat is waar," zegde Jeanne, eensklaps een
besluit nemend, „de arme man weende bittere
tranen, toen hij van zijne zieke vrouw sprak
Hij heeft zulke dringende beden tot mij gericht;
inj heeft mij zoo lang gesmeekt, dat ik eindelijk
toegegeven heb."
//Maar gij vist toch wel dat gij u zoo een groote
schuld op den hals haaldet."
//Ja, dat wist ik; doch mijne ontroering was
grooter dan mijn overleg. En Vincent heeft mij ook
Deioold, dat hij onmiddellijk zou terugkeeren."
„Weet gij wel wat voor hem het gevolg zal
zijn uwer zwakheid
„Neen, mijnheer Jacques."
„Dan zal ik het u zeggen. Van af dit oogenblik
behoort hij niet meer tot het personeel der fa
briek, en zoo hij terugkeert verbied ik u hem
toe te laten."
„Wat zijt gij streng, mijnheer Jacques!
begon Jeanne.
„Dat is wel noodig," onderbrak haar de mees-
sterknecht. „Vincent heeft liet werk laten staan
dat in den kortst mogelijken tijd gereed moet zijn..!
Ik ben verantwoordelijk voor hem. Ik moet re-
kenscnap geven aan den patroon over alles wat
er in de fabriek gebeurt. Ik zal hem waarschuwen."
„Maar," riep hier de jonge vrouw uit, „dan zal
ai de schuld op mij neerkomen
"xr *S m^?. waarheid te zeggen."
„Neen, mijnheer Jacques, zoo hardvochtig zult
gij niet zijn tegenover den armen Vincent, 't Is
niet mijne zaak, die ik vtor u bepleit, 't
is de zijneHij stelde zich voor dat zijne
vrouw zeer ziek wasdat zij in doodsgevaar
verkeerde, en toen heeft hij het hoofd verloren.
-uuutu „cm atjus ue miu
niet overblijven om zijne vrouw te verzorgen
Mijnheer Jacques, ik smeek er u om, zend hem
niet wegIk alleen ben schuldigZoo ik tot het
einde toe geweigerd had de deur voor hem te
openen, zou hij niet buiten de fabriek zijn ge
komen, want 't gaat zoo makkelijk niet om over
den hoogen muur te klimmen.'.Gij zult
mijnheer Labroue niets zeggen belooft gij dat?
Vincent kan elk oogenblik terugkeeren en zal
dan onmiddelijk weer zijne plaats aan de werk
bank innemen, dat heeft hij mij beloofd. Gij zijt
goed, mijnheer Jacques, gij zijt barmhartig,..'.,
gij zult medelijden met hem hebben.
„Goede vriend," klonk het eensklaps uit den
mond van den kleinen Georges, die aan de klee-
lee'l ;Z^ner moe(^er king, „doe mama toch geen
De meesterknecht leverde in zijn binnenste een
lievig geveeht. Een diepe ontroering lag op zijn
gelaat te lezen. J
„Ik wil niet dat u later de gelegenheid gebo
den worde mij te verwijten uwe smeekingen te
nebben in den wind geslagen," riep Jacques
eensklaps uit. „Uit liefde tot u Jeanne, zal ik
aan Vincent vergiffenis schenken Ik heb onge
lijk hier toe te geven, doch ik geef toe. De
patroon zal nergens iets van weten."
„O, ik dank u! Ik dank u duizendmaal. Ik
wist wel dat gij goed en edelmoedig zijt."
„Ik ben niet goed noch edelmoedig, doch ik
bemin u
Op dit oogenblik werd er aan de schel getrokken.
„Daar is hij reeds," zegde de jonge vrouw; „Ik
wist wel dat hij niet lang zou wegblijven."
Haastig trok zij het slot open en trud dan met
Jacques vooruit om hem te ontmoeten. Groot was
echter de ontsteltenis, toen zij den binnentredende
zagen, en de kleine Georges ging zich in een hoekje
verbergen, 't Was niet Viceut, maar de eigenaar
der labriek, de heer Labroue zelf, die er hoogst
ontevreden uitzag.
//Hebt gij aan Vincent verlof gegeven het atelier
In de zitting van den krijgsraad heeft de
vlag-ofncier lord Gillford die als getuige
opgeroepen was verzekerd dat admiraal
Iryon hem na de aanvaring verklaard heeft,
dat het ongeluk zijn eigen schuld was. In
zijn verhoor heeft kapitein Bourke de curieuse
mededeeling gedaan, dat een massa zeelieden,
aan boord van de „Victoria" niet konden
zwemmen, dat anders het aantal overlevenden
veel grooter geweest zou zijn.
A erder heeft Bourke hulde gebracht aan de
bemanningdie een bewonderenswaardige
discipline, koelbloedigheid en gehoorzaamheid
aan alle bevelen, tot op het laatste oogenblik,
getoond heeft. De bemanning stond in het
gelid als voor een parade en niet één man
trachtte het leven te redden vóór het bevel
daartoe gegeven was. Een nieuw feit, dat
uit het verhoor blijkt, is dat de „Camper
down, gedurende de bewuste manoeuvre
niet de snelheid had door de signalen van
admiraal Tryon voorgeschreven, tengevolge
van een vergissing in de verklaring van de
bevelen des admiraals.
De prins van Wales heeft bijna een
ongeluk gekregen, daar zijn rijtuig in botsing
kwam met een ander.
In Engeland dreigt weder een groote
*yi iwim ■Jim Mi—an
te verlaten, vroeg hij den meesterknecht op kort
afgebroken toon.
Jeanne beefde bij het hooren dezer woorden en
.Jacques, hoogst ontsteld, was in den beginne niet
in staat eenig antwooj-d te geven.
„Hoort gij niet wat ik u vraag?" ging de heer
La o roue voort, wiens toorn nog toenam. „Hebt
gij aan Vincent verlof gegeven het atelier te
verlaten
„Neen, mijnheer," antwoordde nu Jacques. „Ik
weet maar al te goed, dat het mijn plicht is het
reglement te eerbiedigen."
„Dan is Vincent uitgegaan zonder u te waar
schuwen
„Ja, mijnheer. Zoodra ik bemerkte dat hij niet
aan zijn werk was, ben ik hier aan madame Fortier
komen vragen, wat zij er van weet."
ZESDE HOOFDSTUK.
De heer Labroue wendde zich tot Jeanne en
ondervroeg haar met een blik.
"Ja> ik heb hem de fabriek zien verlaten
murmelde de jonge vrouw, wier verlegenheid
wij gemakkelijker achten te begrijpen dan te
beschrijven.
„Gij hebt dan de deur voor hem geopend
Jeanne gal'een bevestigend teelten.
„Maar gij kendet toch het reglement, madame
lor tier," hernam de patroon, „en ik heb liet recht
verwonderd te zijndat gij de eerste zijt om dit
te overtreden. Wij zullen dadelijk nader daarover
spreken... En welke reden heeft Vincent
aangehaald om het atelier te verlaten
Thans nam Jacques het woord.
//Hij beeldde zich in dat de toestand zijner zieke
vrouw zeer verergerd was eu hij was ongeduldig
om haar te zien." s
„Is zijne vrouw werkelijk ziek
„O, dat staat vast."
„Dat verandert de zaak eenigszinsmaar toch
had hïi nnjne thuiskomst moeten afwachten om
mij verlof te vragen voor eenigen tijd het atelier
te verlaten en ik zou zeker zijn billijk verzoek
ingewilligd hebben, doch ik wil dat mijne be
velen en mijn reglement gerespecteerd worden,
vincents wijze van handelen stelt een betreurens
waardig voorbeeld aan lieden, die steeds bereid
zijn de rechten van den patroon te beknibbelen
en te miskennen. Zoo men geen gehoorzaamheid
eischte, zonder eenige tegenspraak, zou er geen
atelier meer mogelijk zijn." Wordt vervolgd
