Nummer 62. Zondag 6 Augustus 1893. 16e Jaargang.
lit MtUllillllUlliSTIl
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
UITGEVER:
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk,
De Echo van het Zuiden,
Wul«ykstbf ra Laigslrailscfcf Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per posi door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën I 7 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden Smaal berekend. Advertentien voor Duitscli.
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Qualitatief begint het nieuws op het gebied
der algemeene politiek zoo geleidelijk weg
wel iets te wenschen over te latendoch
quantitatief is er waarlijk geen reden tot
klagen. Nauwelijks is de Siameesche aange
legenheid gaan behooren tot de opgeloste
quaesties, waarover men weinig of niet meer
spreekt, of 't zijn de crisiskansen in Spanje
de discussien over de bankwet in den senaat
van Italiëde verkiezingen voor Frankrijks
kamer, die nog moeten plaats vinden en voor
de Bulgaarsche Sobranje die reeds hebben
plaats gehad; de plannen van Gladstone be
treffende verdaging of sluiting van 't Engelsche
parlement (verdaging tot October of Novem
ber of wel sluiting om in December reeds
een nieuwe zitting te doen aanvangen) 't zijn
al deze zoo uiteenloopende zaken, welke op
den voorgrond worden gedrongen ter verwer
ving van de algemeene belangstelling naast
de stakingsbeweging in Engeland en den
tarievenstrijdtusschen Rusland en Duitschland,
welk pogen 't een minder, 't auder beter zal
gelukken.
In alle opzichten is de Siameesche aange
legenheid nu als geëindigd te beschouwen
zelfs geen enkel Engelsch blad loochent de
beslechting van den strijd doch dat die in
Frankrijks voordeel is en Engeland eigenlijk
een vrij droevige figuur maakt, geeft men in
Londen maar niet zoo grif toealleen heeft
de oppositie getracht en tracht zij nog de
nederlaag der Engelsche diplomatie, 't zij die
onvermijdelijk was of niette exploiteeren
ten nadeele van de tegenwoordige regeering:
Gladstonne's gezag wil men treffen door den
titularis van buitenlandsche zaken zijn onte
vredenheid te doen gevoelen een vrij ge
wone partij-taktiek. De afgevaardigde Richard
Temple was 'tdie in 't lagerhuis kalmweg
voorstelde de begrooting van minister Rose-
bery (buitenland) met f 12.000 te verlagen om
dezen langs dien ongewoneri weg te dwingen
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meierijsche Courant
10
z/Maar vertel mij dan eens wat hier omgaat.
Mijn hart breekt wanneer ik u zoo zie lijden."
//Ach, mijn arme David/ stotterde Jeanne,
terwiil zij hare droeve zuchten traehtte te onder
drukken, //ik ben zoo ongelukkig, duizendmaal
ongelukkig! Een wreed lot vervolgt mij overal."
//Een wreed lot! Maar wat is er dan toch ge
beurd
//Men jaagt mij weg I"
„Men jaagt u weg uit de fabriek herhaalde
de loopjongen, die door dit nieuws geheel ter
neergeslagen was. „Dat is niet mogelijk."
„En toch is het zoo."
„Maar het is toch de heer Labroue niet, die
dat doet?"
z/Hij zelf.'
„Wat! De patroon zelf! En waarom dan toch?
Wat heeft men u te verwijten P«
Jeanne vertelde in korte woorden de reden
van 's meesters ontevredenheid.
„O, thans verwondert het mij niet meer!" riep
de jongen uit, na aandachtig te hebben toege
luisterd. Eene overtreding van het reglement
kan hij niet dulden. Mijnheer Labroue laat dui
delijk genoeg merken, dat hij bijna officier in
het leger is geweest. Maar maak u toch niet
ongerust, madame Fortieralles zal wel weer
terecht komen; hij kan u niet wegzenden, u, de
weduwe van Pierre FortierNeen, dat zal nooit
gebeuren
„Ik zal uit vrijen wil heengaan DavidEer er
acht dagen verloopen zijn, zal ik de fabriek ver
laten hebben," antwoordde Jeanne op bitteren
toon. Doch ik heb het den heer Lebraue wel
gezegd: dit zal hem geen geluk aanbrengen 1*
/Ziedaar niets anders dan woorden, madame
Fortier, niets dan hetgeen op den vleugel des
winds wordt weggedragen 1Doch ik ben wel
tot het geven van nadere verklaringen be
trekkelijk het Fransch-Siameesch conflict, dat
Engelands handel in 't algemeen en dien van
Londen in 't bijzonder interesseert De heer
Temple zeidedat er gesproken werd van
zoo iets als een nederlaag door de Engelsche
diplomatie geleden: Siam zou door Frankrijk
hardvochtig behandeld zijn en met Engelands
belaugen zou niet in voldoende mate rekening
zijn gehouden. Nijdiglief voegde hij er nog
bij te verwachten in deze een verkeerden
indruk te hebben gekregen, en om hem tot een
betere meening te brengen, achtte hij nadere
toelichtingen noodig van den titularis van
buitenlandsche zaken, hij waagde in alwachting
daarvan echter de opmerking, dat 't geen
Frankrijk eischtonrechtmatig is voor één
deel, buitensporig voor een ander.
De namens Rosebery 't woord voerende
Grey verklaarde zich ontdaan en teleurgesteld
over 's heeren Temple's uitlatingen en hij
gaf de verzekering, dat uit de openbaarmaking
der diplomatieke onderhandelingen zou blij-
kep dat het tegenwoordig bewind even
krachtig zich heeft doen gelden als het vorige.
Het eiland Chantaboon zal niet langer dan
een maand bezet worden gehoudende
blokkade is reeds opgeheven en ter bescher
ming van de Britsche onderdanen was al 't
noodige gedaan, terwijl de regeling van het
onzijdig gebied geen moeielijkheden zal op
leveren. Nu zou men zoo zeggen dat 't
daarmee genoeg kon zijn, doch neen: eerst
verweet de ex minister voor Ierland, Balfour,
Rosebery, dat deze te weinig acht had ge
slagen op Engelands belangen en hij wraakte
de aanneming der voorwaarden, die Frankrijk
gelegenheid schenken tot nieuwe annexatiën,
daarna verklaarde Harcourt, de bekende leider
der unionisten, dat hij de blokkade beschouwde
als een daad van oorlog. Temple scheen
toen toch medelijden te krijgen met het kabinet
of eigenlijk meer in 't bijzonder met den
minister van buitenlandsche zaken, want hij
trok zijn amendement tot budgetbesnoeiing
in.
Er is natuurlijk altijd nog kans dat 't laatste
overtuigd, dat de patroon zal nadenken, en ben
zelfs op dit oogenblik volkomen zeker, dat hij
reeds grooten spijt gevoelt over hetgeen hij ge
daan heeft."
//Hij moge spijt gevoelen, ja, of neen. Dat
kan mij weinig schelen. Ik zal nooit vergeten
wat er hier gebeurd is, nooit, hoelang mijn leven
ook duren moge."
"O- g'j hebt ongelijk, madame Fortier; er zijn
zaken, waarover men moet weten heen te stappen.
Alles zal dan wel weer in orde komen. Tot
weerziens, madame. Goeden avond, vriendje; om
helst gij uw goeden kauieraad niet?"
David drukte den kleinen Georges twee warme
kussen op de wangen en vertrok.
Jeanne wachtte nog op de presentielijsten; er
verliepen enkele oogenblikken en toen werden -
ze haar door Jacques Garaud gebracht.
„Niets nieuws?' vroeg de meesterknecht.
Georges greep hem levendig bij de hand en
antwoordde
„O, wij hebben hier zooveel verdriet, vriend
Jacques! En wij gaan hier weg!"
„Wat I Vertrekt hij vroeg hij de jonge vrouw,
die hare tranen droogde.
Jeanne gaf een bevestigend teeken met't hoofd.
„Dan is er thans gebeurd, wat ik voorzag,"
hernam de meesterknecht, „hetgeen ik zoozeer
vreesde. De patroon heeft u verwijtingen gedaan,
en gij hebt hem wild geantwoord. Hij is woedend
geworden en......"
„Hij heeft mij weggejaagd voegde er madame
Fortier bij, den zin eindigende.
„Gij hebt hem zeker boos gemaakt?"
„Hij was brutaal. En ik ben opgestaan tegen
zijne verwijtingen, die misschien wel eenig recht
van bestaan hadden, maar dan toch op een an
deren toon hadden gedaan kunnen worden
Om kort te zijn, ik vertrek binnen acht dagen."
„Binnen acht dagen?"
„Ja. De heer Labroue wilde mij hier laten tot
het einde der maand; doch ik heb die aalmoes
niet aangenomen."
„En waar zult gij na die acht dagen heengaan?"
vroeg Jacques levendig. „Wat zult gij aanvan
gen
„Waar ik heen zal gaan? Lat weet ik nog niet.
Doch wat ik zal aanvangen, weet iU wel; ik zal
werken, hard werken om het brood voor mij en
mijne kindéren te verdienen."
woord in zake Siam nog niet is gesproken
ook niet in 't lagerhuis van Engeland, doch
het meeste waarschijnlijk toch wel
De nieuwe Bulgaarsche Sobranje telt 161
zetels eh 152 daarvan zijn bij de algemeene
verkiezingen der regeeringspartij toegevallen.
Als men nu weetdat die oppositie van 9
stemmen eigenlijk in hoofdzaak precies 't
zelfde wil als de regeeringsaanhang, doch
alleen tegen de regeering en Stambouloff
persoonlijk gekant is, dan zou men Bulgarije
bijna voor den heilstaat of 't beloofde land
gaan houden en daarvan is 't nu toch nog
een heel eind at, ook al geven Stambouloff
en de vorst hun hoogen beschermers, directen
zoowel als indirecten, dan ook alle.reden tot
tevredenheid.
Omtrent de mijnwerkers beweging in En
geland loopen de berichten uiteen: terwijl de
een, naar aanleiding van Ashton's uiting der
mogelijkheid op een mislukking ditmaal voor
de arbeiders, 't waarschijnlijk heet dat 't
spoedig alles weer in orde zal zijn, gewaagt
de ander juist van de samenkomst van een
internationale commissie van mijnwerkers te
Londen ter vaststelling van de houding der
Europeesche broeders en zelfs zouden de
Duitschers reeds geweigerd hebben kolen naar
Engeland te verzenden.
Den gunstigen officieelen berichten ten
spijt, schijnt 't in Argentie nog maar lang
niet rustig te zijn. De regeering van Santa-
Fé heeft gecapituleerd voor de opstandelingen,
die te Rosario 100 dooden en 300 gewonden,
hadden. Te La Plata zegevieren de radicalen
ook, evenals te Santa Catharina en onderwijl
heeft het Congres hét voorstel van de regee
ring om bemiddelend tusschenbeiden te tre
den, verworpen wel een bew:js van de
eigenaardige toestanden
„Maar bedenk eens Jeanne, dat men door eigen
schuld den toestand niet mag verergeren, waarin
men verkeert. De patroon kan nog op zijn besluit
terugkomen, dat hij in een oogenblik van op
winding genomen heeft."
„Ik wil vertrekken."
„Dat meent gij niet."
„In allen ernst. Ik herhaal, dat ik vertrekken
wil.".
„Maar gij hadt het hier tóch goed en kondt
leven zonder kommer voor den dag van morgen."
„En nu zal ik werken van den morgen tot den
avond 1"
„En ik, Jeanne, ik zal u dan niet meer weder
zien I"
„Dat zal ook 't beste zijn. Herinner u wat ik
zooeven nog gezegd heb. Wanneer gij mij niet
meer onder ae oogen hebt, zult gij mij gemakkelijk
vergeten."
„„Én weet gij dan niet meer wat ik geantwoord
heb Mijne liefde is mijn leven. Ik heb even
veel behoefte aan mijne liefde tot u als aan de
lucht die ik inadem. Kom Jeanne, Iaat uw ver
keerde plannen varen Morgen zal ik tot den
patroon sprekenik zal hem smeeken dat hij u
in uwe betrekking late
„Dat zult gij niet doen, mijheer Garaud, ik
verbied het ul"
//Anders wacht u kommer en ellende."
„Wanneer men moed in 't hart heelt, wordt
men spoedig aan ellende gewoon en ik zal wel
zooveel kunnen verdienen als wij voor onze
geringe behoeften noodig hebben."
"Dat werk zal uwe gezondheid ondermijnen
u dooden Jeanne, gij weet hoezeer ik u bemin;
ik herha°.l van avond nog eens wat ik u van'
morgen zegdeIk aanbid u 1 Schenk mij uwe
wederliefde en geef een nieuwen vader aan uwe
kinderen
„Gij zijt een dwaas mijn arme Jacques, een
groote dwaas! Moet ik u als huwelijksgift mijne
ellende en mijne twee kinderen meebrengen
„Wanneer ik u bezit, Jeanne, zal mijn moed,
mijne krracht verdubbelen. Met u ben ik zeker
rijk te worden, spoedig rijk te worden
„Mamaatje," smeekte eensklaps de kleine
Georges, „doe vriend Jacques geen leed. Wanneer
hij rijk is, krijg ik een nieuw paard van hem, een
groot houten paard, veel schooner dan dit,
niet waar goeae vriend Jacques
Door de Fransche regeering is tot eene
nieuwe expeditie tegen koning Behanzin van
Dahomey besloten, tot organiseering waarvan
generaal Dodds zich reeds den lOdeu a.s.
naar Benin zal inschepen.
De onmiddellijke aanleiding hiertoe gaf
Behanzin's niet verschijnen op eene, nota bene
door hemzelven aangevraagde samenkomst
te Wyddah met kolonel Dumas.
Het gerechtshof te Parijs heeft thans
uitspraak gedaan in het proces tegen de
leveranciers Hemerdingen en Sarda, die, met
medewerking van een ambtenaar van het
ministerie en eenige andere personen, door
middel van valsche stempels het ministerie
van oorlog afgekeurde kleedingstukken voor
goede leverden. Hemerdingen en Sarda zijn
ieder veroordeel l tot 5 jaren gevangenisstraf;
de twee voornaamste bedienden der firma
werden gestraft met 5 jaren, een vrouwelijke
bediende met 15 maanden, een meesterknecht
met 1 jaar en de ambtenaar Meijer met 1
jaar opsluiting.
Woensdagavond heeft te Parijs op de
Ceintuurbaan een ernstig Ongeluk plaats gehad.
Sedert 1 Augustus vertrekken., gelijk sinds
lang van het station St. Lazare, ook van het
Noorderstation, treinen welke den cirkel maken
um Parijs. Te 4.59 was een dergelijke trein
no 36, samengesteld uit een vijftiental rijtuigen
alle vol reizigers, van laatstgenoemd station
vertrokken; Ménilmontant was gepasseerd, en
dé trein bevond zich in den tunnel, bij Père
Lachaise, op een driehonderd meter van het
station Charonne, toen plotseling dé Westing-
house-rem in werking kwam en den trein tot
stilstand dwong, zonder dat het mogelijk was
de oorzaak van den stilstand weg te nemen.
De wisselwachter aan het station Charonne
die trein 36 den tunnel niet zag uitkomen
schijnt nu van de onderstelling te zijn uit
gegaan, dat het signaal aan den uitgang van
„Ja, vriendje, ja, alie9 wat gij wilt," antwoord
de de meesterknecht, terwijl bij den jongen om
helsde.
TIENDE HOOFDSTUK.
Dan hernam hij meer en meer hartstochtelijk:
„Jeanne, liefste Jeanne, denk toch na! Wat ik
u voorstel is het leven, het' geluk voor de lieve
kleinen die gij zoozeer bemint, en ik ook zeer
vurig zal liefhebben.
De jonge vrouw wandelde op en neer in het
vertrek, Men zou gezegd hebben, dat er in haar
binnenste een zware strijd gestreden werd. Hare
gelaatstrekken waren geheel veranderd. Eindelijk
wendde zij zich weer tot den meesterknecht:
„Jacques," stamelde zij, „ga heen.... spreek niet
meer tot mij, Jacques, want gij doet mij wreed
lijdenIk smeek er omLaat mij alleen
alleen met mijn leed!"
„Dat leed deel ik met u," hernam Jacques op
onstuimigen toon. „Uw lijden doet mij medelij
den.... En gij zoudt zoo gelukkig kunnen zijn
gij en uwe kinderenDoch zoo gij niet naar
mijne smeekingen luistert, dan valt gij met uwe
arme schepseltjes hulpeloos in de diepste ellende
in den zwartsfen nood! Weet gij dan niet hoe
luttel de opbrengst is eener vrouwenhand? Nooit
zult gij genoeg kunnen verdienen om de kleinen
voedsel en kleeding te verschaften, die zij noodie
hebben."
„Verleider!" riep de weduwe uit, terwijl zij
haar bleek voorhoofd tusschen hare koortsachtige
handen drukte. „Gij hangt hier een tafereel op
en kleurt het zoo somber als gij kunt, om mij
angst in te boezemen om mij te ontmoedigen,
om mij nog meer af te matten, om....»
„Ik zeg niets anders dan de naakte waarheid.
Doch ik zal u redden, ik wil u redden, ik zal u
niet aan den nood noch aan de akelige wanhoop
overlatenGij zult mijne vrouw worden en
gelukkig zijn met uwe lieve kinderen."
„Mijn God! Mijn Godl' kreet Jeanne, terwijl
zij krampachtigae handen wrong, „zal hij dan
nooit medelijden met mij hebben? Zal hij dan
nooit zwijgenVertrek Jacques, ga heen
„Ik wil u eer. nieuw bewijs mijner teederheid
geven en gehoorzamen, ik ga, Jeanne, doch slechts
om aan u te denken, om mij in mijne gedachten
met u bezig te houden, om u\V- geluk te verze
keren!" (Wordt vervolgd.)
