Nummer 67. Donderdag '24 Augustus 1893. 16e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
DE BlIOODDIItlGSTEIi.
UITGEVER;
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Spanje.
De Echo van het Zuiden,
Waalwijksdie to Laiigslraatscbe Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 1—7 regels J 0,00 daarboven 8 cent per regeJ
groote letters naar plaatsruimte. Ad verten tien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Zondag hebben zij plaats gevonden in de
groote republiek, de algemeene verkiezingen,
en wat er van te verwachten was, enkelen
vagen bedreigingen met verschrikkelijke ont
hullingen ten spijt, is geschiedzoowel te
Parijs zelve als allerwegen in de departe
menten, is 't kalm gebleven, voor Frankrijk
wonder kalm zelfs, gedurende de gelegenheid
tot stemming en de mededeelingen van inciden
ten, die door de telegraaf overgebracht worden,
lijken inderdaad een parodie op de gebeur
tenissen van vorige malen, dat de natie werd
opgeroepen om te richten over de mannen
wier mandaat geëindigd is.
Nu was er dan ook weinig reden tot emotie
of sensatie: wat in deze nog vóór korten tijd
is geprobeerdwas eigenlijk een hopeloos
pogen, zonder kans op welslagen. Zoo is ook
de spanning met betrekking tot den uitslag
minder groot: de zege der republikeinen is
immers boven allen twijfel verheven en 't is
dan ook op enkele bepaalde candidaturen
dat alle belangstelling zich concentreert: noch
de conservatieven zooals in 1884, noch de
boulangisten zooals in 1889, behoeft men te
duchten en wie in deze dagen inderdaad
twijfel mocht uitspreken in 't voortbes aan
der republiek, zou zich inderdaad blootstellen
aan spot en hoon. Strijd is er alleen tusschen
de republikeinen in verschillende kleui scha
keering onderling. Districten waar de can-
didaten programma's hebben samengesteld
bepaald tegen de republikeinsche instellingen
gericht, zijn er eigenlijk niet: de zuivere mo
narchistische candidaten moeten met een
lantaarntje gezocht worden. Ongerept of wel
versterkt zal de republiek uit de algemeene
verkiezingen te voorschijn treden en zoo zal
't dan alleen interessant zijn, wie der direct
of indirect in de politieke schandalen be
trokkenen, door het kiezerscorps aan den dijk
zullen worden gezet wat definitief eerst
over twee weken zal blijken.
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenortien uit de Meierijsche Courant
15
Om zes uur was zijn geheimzinnig werk geëin
digd; in eene lade, die hij onmiddellijk weer
dichtsloot, legde hij de sleutels, die hij zooeven
had afgewerkt, legde zijn schootsvel af en deed
weer zijn blauwen kiel aan.
Dan zag hij op zijn horloge.
„Nog een uur moet ik hier blijven!'''' mompel
de hij. „Dat is tijd genoeg om Jeanne te schrijven."
Hij zette zich aan zijn bureau neder, nam een
blad papier en een pen in de hand.
Schier veertig minuten lang zat Garaud daar
onbeweeglijk op zijn stoel, met den blik op het
papier, doch eindelijk maakte hij eene beweging
alsof hij eensklaps een besluit had genomen,
schreef haastig enkele regelen, plaatste den datum
er onder en teekende.
Na zeer aandachtig dit schrijven te hebben
nagelezen, vouwde hij den brief dicht en schreef
er het volgende adres op
«Madame Weduwe Jeanne Fortier."
Zoodra het schrift opgedroogd was stak hij den
brief in den zak van zijn kiel en daar 't zeven
uur sloeg op de klok der fabriek, deed hij dra
de schel weerklinken, wat voor de werklieden
het teeken was, dat de dagtaak ten einde was
geloopen. Vervolgens hield hij nog zijn gewoon
onderzoek in de ledige ateliers.
Jeanne stond op den drempel harer woning en
zag de werklieden een voor een uitgaan.
De kleine Georges maakte daarbinnen een groot
leven, zijn paardje bij het touw voorttrekkend
terwijl hij naast zijn ros met korte schreden voort
liep.
«Wilt gij stil zijn, Georges?' riep hem de we
duwe toe.
//Mam aatje," antwoordde de jongen, «mijn paard
is stout en ik bestraf het.'
Gekozen zijn, voor zoover tot dusver be
kend, Lockroy, Mathé, Brisson, Ronannet
Labat, Burdeau, Siegfried, Mesureur, Berger
en in herstemming komen Goblet, Guyot
Berry, Emile, Ferry, Lerolle (conservatief,) de
radicaal Freybault en Andrieux, Floquet
Lagasse en Barrès. Om 10 uur 's avonds
waren 18 resultaten bekend: 5 definitieve en
13 herstemmingen; om 11 uur bekend 39
resultaten; 15 definitieve, 24 herstemmingen,
(in het Seine-departement de meeste herstem
mingen, Peytral gekozen, Drumont geslagen);
om 12 uur 112 resultaten bekend, waarvan
46 deiinitief en 66 herstemmingen (de bou
langisten Laguerre, Dalou en Üumontil kon
den toen als geslagen worden beschouwd.
Lafargue de bekende socialistische leider
kan ook voor geslagen worden gehouden
herkozen zijn daarentegen Paulin Mery
Richard en Ernest Roche, allen boulangisten;
Rouvier en Reijnal zijn herkozen; Clémenceau
had te Draguignon om middernacht 438
stemmen, zijn tegenstander 583. Om kwaTt
voor vier Maandagmorgen waren 311 resultaten
bekend 196 waren definitieve en de overige
115 waren herstemmingen. Toen hadden de
gematigde republikeinen 66 zetels veroverd
de gerallieerden 12, de niet-radicale republi
keinen 42, de radicalen 55, en de socialisten
7, terwijl de rechterzijde zich mocht verheu
gen in 18 definitief veroverde zetels, bij een
verlies van 11 mandaten.
Voor deze verkiezingen was de stand van
zaken aldus: 2060 was het getal der candi
daten en 514 leden der vorige kamer stelden
zich opnieuw candidaat, zoodat er een 1546
candidaten waren bijgekomen. 53 volksver
tegenwoordigers stelden zich niet meer can
didaat 't zij vrijwillig of door den nood
gedwongen.
Op t gebied der internationale politiek is
er weer 't een en ander te melden door de
treurige incidenten te Aiguesmortes, (zie onder
't buitenland). Volgens officieele cijfers zijn
6 Italianen gedood en 22 gewond tegen 1
doode aan de zijde der Franschen en 7 ge-
De daad bij 't woord voegend, sloeg Georges
het paard, thans niet meer met de zweep, maar
met den stok.
De slag was zoo goed toegebracht, dat het kar
tonnen paardje over eene lengte van 5 centimeter
werd stuk geslagen.
Het kind was er zeer ontsteld over en staarde
met betraande oogen de gapende wonde aan. Uit
vrees echter van beknord te worden zegde hij
niets, maakte ook geen leven meer, doch enkele
bladen van illustraties samenrapende, die zijne
moeder hem tot speelgoed had gegeven, rolde'hij
deze bijeen en stak ze in den buik van 't paard,
die geheel opengescheurd was. Toen hij geen
papier meer vond om de wonde te heelen, her
vatte hij weer zijn spel.
De werklieden hadden de fabriek verlaten. Ook
de heer Ricoux en David waren vertrokken. Slechts
Jeanne en Jacques Garaud waren nog daar.
De portierster wachtte met evenveel ongeduld
als angst het vertrek des meesterknechts. De
laatste, woorden door hem daags te voren ge
sproken lagen haar nog versch in 't geheugen.
„Morgen," zoo had hij gezegd, zal over ons
beider lot beschikt zijn. De dag van morgen zal
spoedig aanbreken en toch gebeuren er ooit zon
derlinge en belangrijke zaken in den tijd van
vierentwintig uren.'
Deze woorden waren wel geschikt om de aan
dacht der jonge weduwe bezig te houden.
„Welk geheim kon Jacques Garaud haar wel
verbergen? En hoe zou dit geheim zoo een
grooten invloed op haar kunnen uitoefenen
Dit vroeg Jeanne zich vruchteloos af; zij werd
verteerd door de koorts der nieuwsgierigheid en
niet minder door eene vreeselijke onrust; haar blik
verliet niet de deur des ateliers, waardoor de
meesterknecht elk oogenblik kon te voorschijn
treden.
Na een kwartier verscheen hij en begaf zich,
met de presentielijsten in de hand, naar de loge
der portierster.
Madame Fortier ging eene huivering over de
leden. Haar hart kromp te zamen en hare beenen
wankelde; de vrouw was verplicht op den knop
der deur een steun te zoeken.
Jacques naderde langzaam. Hij ook scheen zeer
ontsteld te zijn.
Eindelijk stonden beiden tegenover elkander
zonder een woord te spreken en vooral deze stilte
wonden. Terwijl de regeering der republiek
nog druk met haar onderzoek bezig is en als
eerste resultaat van haar bemoeiingen mede
deelt, dat de Franschen zijn aangevallen door
de Italianen en de twist ontstaan is in dron
kenschap en opgewondenheid, is 't in tal van
Italiaansche gemeenten tot heftige betoogingen
gekomen tegen Frankrijk, te Rome zoowel
als te Napels, Turijn. Como, Bologna, Genua
en Messina, waar het Duitsche volkslied even
luiden bijval vond als 't Italiaansche. Met
het oog op de geweldige agitatie allerwegen
(dank zij den onjuisten, onvollediger, mede
deelingen) heeft de regeering van Italië alle
maatregelen genomen ter vermijding van
ernstige incidenten en ter bescherming van 't
gezantschap eti de consultaten van Frankrijk,
't Is immer gevaarlijk de hartstochten op te
wekken, doch dubbel gevaarlijk is dit, waar
i twee naties betreft, in zoo eigenaardige
verhoudingen levend als Italië en Frankrijk
men weet immers hoe spoedig 't tot geweld
pleging komt en dan is gematigdheid en
kalmte van weinig nut meer dan komt de
politiek op 't appèl.
Te Aigues-Mortesin het departement
Gard, zijn onlusten ontstaan tusschen Itali
aansche en Fransche arbeiders in de zout
groeven veroorzaakt door de loonquaestie.
Daar de Italianen tegen een minder loon
werkten dan de Franschenzoo zette dit
kwaad bloed bij de laatsten, die zich voor
een gedeelte teruggewezen zagen. Wie de
eerste aanvallers geweest zijn, is vooralsnog
moeilijk uit te maken, Volgens de Fransche
bladen zouden het de Italianen geweest zijn.
Indien dit waar is, dan hebben de Franschen
eene bloedige wraak genomen; want verreweg
de meeste gedooden en gewonden het
aantal dooden wordt op 30 en dat der ge
kwetsten op 150 geschat zijn Italianen.
woog zwaar op beider gemoed.
//Brengt gij mij de presentielijsten?' klonk het
eindelijk uit Jeanne's mond.
„Ja," antwoordde Jacques, «en daarbij
Tevens tconde hij den brief, dien hij bij deze
papieren gevoegd had.
,Dit?" hernam Jeanne.
«Ja,een brief."
„Voor wien
„Voor u; neem aan, verzoek ik u!"
VIJFTIENDE HOOFDSTUK.
„Waarom schrijft gij mij, daar er alle gelegenheid
bestaat om mij te spreken vroeg Jeanne.
„Dat heb ik u gisteren reeds gezegd,// antwoorddo
Jacques. Er zijn zaken die veel gemakkelijker
geschreven dan gezegd worden.
„Gelooft gij wel, mijnheer Garaud, dat gij mij
met al uw geheimen een grooten schrik oin 't
hart jaagt?"
„Neem deze brief, Jeanne, en lees, zoodra ik
vertrokken ben wat ik u geschreven heb. "Lees
haastig en denk er nog haastiger over na. Uw
geluk, het geluk uwer kinderen, al mijn heil ligt
in uwe handen."
«Maar zeg mij dan toch eens
„Neen, Jeanne," onderbrak haar Garaud. „Ik
zal u niets uitleggen, ik kan u niets zeggeen
LeesLees
En haastig verliet hij de jonge weduwe.
Jeanne rilde over al hare ledematen, toen zij
hem zag vertrekken.
„Hij wordt krankzinnig 1" stamelde zij. „Waar
achtig, hij verliest het hoofd
Na de deur der binnenplaats gesloten te hebben,
trad zij binnnen en legde de presentielijsten op
hare gewone plaatsterwijl zij nog steeds den
brief in de hand hield.
Zij wierp het oog op het opschriftdoch er
scheen een wolk te zweven tusschen het schrift
en hare oogen.
„Wat mag er dan toch wel in dien brief staan?"
vroeg zij zich al. „Waarom ben ik ontsteld, alsof
iets verschrikkelijks op 't punt staat tot vervul
ling te komen? Waarom klopt mijn hart niet
meer? Waarom verstijft liet bloed in mijne
aderen Mij dunkt dat deze brief de mededceling
bevat van een groot ongeluk. Neen, neen, ik zal
dit schrijven niet lezen! Ik wil niet weten wat er
in staat
Ook aan den Temps wordt uit Aigues Mortes
bericht dat de eerste aanval is uitgegaan van
de Italianen; maar er volgt, dat de Franschen
den tweeden dag der onlusten de bevol
king had gemeene zaak gemaakt met de ar
beiders den Italianen, die zij allerwege
vervolgden, verschrikkelijk te lijf zijn gegaan.
Het moet, te oordeelen naar het bericht
eene moordpartij zijn geweest.
De maire te Aigues-Mortes heeft eene ken
nisgeving laten aanslaan, waarin hij mededeelt
dat de zoutgroevenmaatschappij alle Italianen
afgedankt heeft en hij maant dus de Fransche
arbeiders aan het werk rustig te hervatten
daar zij voldoening hebben gekregen.
Na aankomst der troepen te Aigues-Mortes
hebben er geen verdere ongeregeldheden
plaats gehad. De Italiaansche arbeiders, die
zich verschanst hadden werden naar het
station geleidvanwaar ze naar Marseille
vertrokken.
Men meent, dat nog verscheidene dooden
en gewonden in de moerassen liggen. De
troepen blijven voorloopig te Aigues-Mortes.
Het wordt bevestigd, dat alle gedooden en
gewonden Italianen zijn.
De door de Carlisten in Catalonie in 't
leven geroepen agitatie, neemt toe; de onte
vredenheid is vooral groot onder de bewoners
van Vittoria en Bilbao. De timmerlieden in
Maureza hebben het werk gestaakt. Te
Moren is men bevreesd voor nieuwe onlusten,
als een gevolg van de ontevredenheid over
de nieuwe belastingen. In de omstreken van
Valencia arresteerde de politie een troep
republikeinen.
Eenige leden van het congres van ge
meenteraadsleden te Madrid, die door het
dagblad II Paese heftig aangevallen en van
afpersing beschuldigd zijn, hebben het plan
opgevat dat blad deswege een proces aan
te doen. Men verwacht daardoor nogal
schandaal.
En een klein kacheltje naderend, waarop haar
avondeten kookte, stak Jeanne de hand uit om
den brief aan de vlammen prijs te geven, doch
eensklaps trolc zij de hand weer terug en ging
voort in hare alleenspraak
„Maar waarom zou ik dan toch dien brief niet
lezen? Wie weet of ik niet in staat zal zijn een
ongeluk te vermijden, wanneer ik hem gelezen
heb?"
Haastig ontvouwde zij het schrijven en las dan
met eene koortsachtige gejaagdheid wat hier volgt:
«Innig Geliefde Jeanne!
„Gisteren spiegelde ik u in de naaste toekomst
de fortuin, voor uw geluk en dat uwer kinderen.
Dat alles kan ik u thans reeds onmiddellijk ver
schaffen
„Morgen zal ik rijk zijn of althans de middelen
in de hand hebben om mij spoedig een groote
fortuin te verzekeren. Ik zal over eene uitvinding
beschikken, die onberekenbare verdiensten zal ai-
werpen en over een som van nagenoeg 200.000
franken om de uitvinding te exploiteeren.
„Koester geen valsche schaamte, Jeanne. Denk
aan uwe kinderen die de mijne zullen worden;
deze gedachte zal u moed geven.
„Heden avond om elf uur wacht ik u met den
kleinen Georges bij de brug van Charenton cn
zal u in eene veilige schuilplaats brengenvan
waar wij morgen naar 't buitenland zullen ver
trekken om te zamen rijk en gelukkig te zijn.
„Verlaat dit huis zonder eenigen spijt: de patroon
jaagt u weg. Kom tot hem, die u bemint en
steeds als een verdediger, als een liefhebbend
echtgenoot aan uwe zijde zal staan.
„En mocht gij niet komen, Jeanne, dan weet
ik waarachtig niet wat de wanhoop mij zal in
geven.
„Doch gij zult komen, Jeanr.e
JACQUES GARAUD."
„7 September 1861."
„Wat heeft dat te beteekenen murmelde Jeanne
op het toppunt van verbazingzoodra zij dit
schrijven gelezen had. „Jacques wordt waanzinnigl
Ik zegde het wel. Zijne eerzuchtige droomen
neemt hij voor de werkelijkheid. Wat mag wel
die uitvinding zijn, welke volgens hem ontzaglijke
sommen moet opbrengen Hoe komt hij aan
eene som van bij de tweehonderdduizend fran
ken Heden avond wacht hij mij bij de brug