in: iiiiooiiiiitUiiSTii
Nummer 68. Zondag 27 Augustus 1893. 16" Jaargang,
1 oegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Voorzorg-.
UITGEVER:
ANTOON TIELEN,
FEUILLETON.
Staatkundig overzicht.
BUITENLAND.
Frankrijk.
De Echo van het Zuiden,
WulwyUe ra UigslnilsHit Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijï. per '6 maanden /l.OO.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Niet om onrust te wekken, maar enkel
om aan te sporen tot voorzichtigheid, maken
wij er melding van, dat de zoo gevreesde
cholera zich uitbreidt, ten minste hoe langer
hoe meer in onze nabijheid komt.
Te Rotterdam zijn tot Donderdag toe reeds
zeven gevallen van cholera geconstateerd.
De meesten worden in hun eigen woning
verpleegd.
Waren de gevallen van cholera tot nog
toe voorgekomen bij mensehen, die in schepen
wonen of op schepen werken, Donderdag
morgen zijn naar de barak gebracht de agent
van politie Jan Dirkmsat, wonende in de
Dirk Smitsstraatalsmede eene vrouw uit
de Leeuwenlaanbeiden door cholera aan
getast.
Te Hansweert is een van twee aan cholera
lijdende kinderen Dinsdagnacht overleden.
Te Antwerpen zijn tot nu toe 11 personen
aan cholera gestorvendat is de helft der
aangetasten.
Te Duisburg is de baggerbaas Erbel, die
aan de Kaiserhafen te Ruhrort werkzaam is
geweest, in het hospitaal aan cholera asiatica
overleden.
Eenieder zij dus op zijn hoede en wachte
zich voor alle onmatigheid in spijs en drank.
Dit geldt vooral tegenwoordig het gebruik
van fruit, dat in groote hoeveelheden voor
weinig geld te krijgen is.
Een treurig feit is het, dat, zooals uit een
onlangs op last van ons gemeentebestuur
ingesteld onderzoek is geblekenhet water
uit zeer vele pompen in de gemeente, zoo al
niet bepaald voor gebruik ongeschikttoch
voor zeer verdacht moet gehouden worden
het eenige middel om dit euvel weg te
nemen is het goed te koken, alvorens" het
te drinken dit is eveneens aan te bevelen
bij het drinken van melk.
Advertentièn 1 7 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentien voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Naa het Fransch door W. v. R.
{Overgenomen uit de Meierijsche Courant)
16
Onder een zwaar nedervallenden regen met
geheel doorweekte kleederen verliet Jacques de
brug om den weg in te slaan, dien wij hem daags
te voren ook hebben zien volgen. In'minderdan
een kwartier bereikte hij de deur, waarvoor hij
den voorgaanden nacht stilstond om een wasin-
druk van het sleutelgat te nemen.
Hij opende deze deur, deed twee stappen vooruit
en bevond zich op de binnenplaats.
Het onweder en desterm hadden thans al hunne
hevigheid bereikt.
Jacques Garaud wierp een blik naar de loge
der portierster en zag dat er licht brandde achter
hare vensters.
„Zij is daar/ sprak hij tot zich zeiven op een
zachten toon, die sissend tusschen zijne op elkan
der gedrukte tanden floot. //Wellicht lacht zij
thans, denkend dat ik mij daar ginds op de brug
bevind om op haar te wachten, een dwaaskop
in 't midden van dit vreeselijk weder! O, 't is
geen liefde meer, die zij mij thans inboezemt!
Mij dunkt dat ik het schepsel nog slechts haat,
een onverbiddelijken haat toedraag!"
Hij sloop langs de binnenmuren, het door de
lantaarns verlicht gedeelte vermijdend, en be
reikte zoo Jeanne's woning. Hij leende het oor
en hoorde vrij duidelijk steramen klinken, doch
kon niet onderscheiden wat er gezegd werd.
Jeanne praatte met haar zoon.
//Gij weigert met mij dit huis te verlaten,"
sprak hij, terwijl zijn gelaat eene afschuwelijke
uitdrukking aannam, //welnu, gij zult mij het
noodige verschaften on* het te vernielen 1"
Jacques sloop naar de groote kast, waarin
Jeanne des morgens hare flesschen met petroleum
geplaatst had.
Er waren er vijf.
De meesterknecht nam er vier en begaf zich
Eindelijk betrachte uien de grootst mo
gelijke reinheid, zoowel in de woningen als
op zijn eigen persoon en zorge voor flinke
luchtverversching.
Wordt aan dit alles goed de hand ge
houden, dan kan men den naderenden vijand
kalm en bedaard afwachten.
Terwijl 't uit het zuiden van ons werelddeel,
uit Italië en Frankrijk, mededeelingen regent
ter bevestiging van reeds ter kennis gebrach
te zakendie eigenlijk gansch en al geen
bevestiging meer behoefden ('t zijn beschou
wingen over den uitslag der verkiezingen in
Frankrijk en over het conflict tusschen de
groote Republiek en het Appenijnsche Schier
eiland inzake Aigues Mortes) terwijl dus vrij
oudbakken zaakjes, telkens opnieuw gewarmd,
als versche schoteltjes worden ter tafel ge
bracht, heeft in Duitschland een sterfgeval
plaats gevonden, dat om zijn gevolgen (een
Engelsche prins, plaats komende vragen onder
de Duitsche bondvorsten) druk wordt bespro
ken. Dat hertog Ernst van Saksen-Coburg-
Gotha veel gereisd heeft, philosofie en staat
huishoudkunde heeft bestudeerd, zeer muzi
kaal was en als militair een minder voorname
rol heeft gespeeld dan als medewerker aan
Duitschlands eenheid en dat zijn populariteit
bijna spreekwoordelijk was, evenals zijn leven
rijk is geweest aan afwisseling en emotie
dat alles is belangrijk voor den minnaar van
vorstelijke biografieën en voor den geschied
schrijver.... uit een politiek oogpunt is 't in
teressanter, dat de hertog, in 1842 gehuwd
met prinses Alexandrine van Badengeen
kinderen, mannelijke zoomin als vrouwelijke
heeft nagelaten, en er dus van een opvolging
in rechte lijn geen sprake kan wezen.
Nu is 't een verrassing dat de regeering
Woensdag met de noodige formaliteiten is aan
vaard door den hertog van Edinburg zeiven,
die als zoon van 's hertogen Ernst's broeder
daarmede naar de werkplaats der timmerlieden,
waarvan hij zonder moeite de deur opende. Hij
trad binneD, goot den inhoud van twee flesschen
op den grooten voorraad krullen en het opeen
gestapelde hout.
Met de twee laatste flesschen gewapend haastte
hij zich naar het paviljoen, waar het bijzonder
kabinet des heeren Labroue zich bevond, liep de
deur in en stak een bougie aan, na zich eerst
verzekerd te hebben, dat de blinden goed geslo
ten waren.
Vijf minuten waren den bekwamen werktuig
kundige voldoende om met den sleutel, dien hij
daags te voren gesmeed had, de brandkast te
openen. Daar maakte hij zich meester van het
koffertje, dat de plannen der geperfectionneerde
machine inhield, greep dan de bundels bankbil
jetten, legde die bij de plans in het koffertje,
stak eenige stapels goudstukken in den zak,goot den
inhoud der twee laatste flesschen op den vloer
en verliet het kabinet.
Het koffertje plaatste hij in den gang, terwijl
hij zeide:
«Eerst de ateliers! Dan zal ik hier terugkeeren
om dezen schat mede te nemen en mijn werk te
voltooien."
Dan haastte hij zich naar de werkplaats der
timmerlieden terug, streek een lucifer langs den
wand en wierp dieu brandend op de met petro
leum begoten krullen, die weldra in lichtelaaie
stonden.
De heer Labroue, volkomen gerustgesteld over
den toestand waarin zijn zoon verkeerde, had
Saint-Gervais verlaten om den exprestrein te
nemen, die hem te negen uur vijf minuten des
avonds te Parijs moest brengen.
Hij had niet gedineerd alvorens te vertrekken.
De ingenieur trad daarom eene restauratie binnen
in de onmiddellijke nabijheid van het station om
daar zijn diner te gebruiken.
Daar bevond hij zich weldra in 't midden van
verscheidene bekenden, lijningenieurs, oude ka
meraden van de polytechnische school, die daar
mede dineerden.
De handen werden wederzijds hartelijk gedrukt
en weldra heerschte er een druk en levendig
gesprek.
Wanneer men vroolijk samen is loopt de tijd
(den prins-gemaal Albert) recht had op den
troon, doch, naar men tot vóór een paar
etmalen verzekerde, reeds vóór jaren afstand
had gedaan van de erfopvolging ten gunste
van zijn oudsten zoon. prins Alfred, die op
zettelijk in Duitschland is opgevoed en in
dienst is van het Pruisische leger, terwijl hij
den 15 October van 't vorige jaar meerder
jarig werd verklaard. De wegen der politiek
zijn duister en de gelegenheid tot raden en
gissen waarom in zoo lijnrechten strijd met
alle verwachtingen, koningin Victoria's zoon
zelf 't bewind heeft aanvaard, is inderdaad
eenig. Terwijl hertog Ernst om kwart vóór
twaalf in den avond van Dinsdag den laatsten
adem uitblies, vertrok keizer Wilhelm om 11
uur, dus drie kwart uurs tevoren plotseling
naar Reinhardsbrunn en we) vond hij den
hertog bij zijn aankomst reeds dood, doch
tot samensprekingen met zijn oom, den her
tog van Edimburg, broeder van keizerin Fried-
rich, was vóór de officieele publicatie der
troonopvolging toch tijd te over en 't resul
taat daarvan is de verrassing, waaraan nie
mand dacht, omdat alles sinds jaar en dag
met 't oog op den bijna 20 jarigen prins
Alfred was geregeld, ja de afstand van den
hertog van Edimburg ten gunste van zijn
zoon, volgens hen die 't weten kunnen, dag-
teekende van 1885
Over deze troonsbestijging ran een Engel
schen prins, admiraal in dienst van Groot-
Brittannie, in een staat, deel uitmakende van
den Duitschen Bond, zal nog heel wat ge
sproken en geschreven worden en in het
betrokken landje van 200,000 inwoners zelf,
zal de vreugde over de wijziging van het als
vaststaand gedachte, nu juist niet zoo wonder
groot zijn.
Hertog Alfred van Edimburg, de nieuwe
heerscher, is gehuwd met de zuster van den
czaar, grootvorstin Maria en 't een zoowel
als 't ander (des nieuwen hertogen geboorte,
opvoeding, positie in Engeland, zoowel als
zijn parentage met czaar Alexander) maakt
het onverklaarbaar hoe, klaarblijkelijk met
keizer Wilhelm's medewerkingde zaken
snel voorbij zonder 'dat men er iets van merkt,
't Was half elf toen de heer Labroue zijne vrien
den verliet en een rijtuig opzocht om zich naar
Alfortville te laten brengen.
Op dat oogenblik wij weten het reeds, heersch
te er een zeer hevig onweder. 't Was bovendien
een lange buitenweg die meest afgelegd worden
en 't kon dan ook niet verwonderen, dat de koet
siers bedenkingen hadden.
Eindelijk was er een, die voor de belofte van
een twintigfrankstuk bezweek.
't Sloeg half een, toen het rijtuig Alfortville
bereikte.
Het onweder woedde nog steeds.
De koetsier neeg met het hoofd naar 't portier.
„Waar zult gij uitstappen, mijnheer?* vroeg de
man.
De heer Labroue gaf de noodige aanwijzingen,
doch de koetsier koos slecht zijn weg, sloeg rechts
in, toen hij het links moest doen en verloor zoo
een geruimen tijd.
De ingenieur werd ongeduldig.
Eindelijk stapte hij uit het rijtuig.
«Ik ben in de nabijheid mijner fabriek, zeide
hij, «ziehier de beloofde twintig franken; gij kunt
naar Parijs terugkeeren."
Dan haastte hij zich naar zijne woning. De
regen stroomde nog geweldig neder, doch hij had
slechts een vijftigtal stappen te doen.
Weldra sto d hij voor de deur der fabriek; de
ingenieur haalde een sleutel voor den dag, open
de de deur en sloot deze weer na binnengetreden
te zijn. Haastig begaf hij zich naar zijn
paviljoen.
Jeanne had de deur hooren opengaan.
Eensklaps sprong zij recht.
«Er is iemand binnengekomen!" mompelde zij.
„Ik hoor stappen op de binnenplaatsMijn
plicht is de wacht te houden; ik moet weten
Reeds naderde zij de deur harer kamer om naar
beneden te gaan toen Georges zich met beide
handen aan haar kleed vasthield en uitriep:
«Mama! Mama! Ga toch niet heen! Ik ben
zoo bang
„Ik kom onmiddellijk terug, lieveling.*
„Neen neen I Blijf hier bij mij I Ik ben toeh
zoo bang 1"
Nog steeds hield het kind zijne moeder met de
rechterhand vast, terwijl de linker het kartonnen
paardje droeg.
zulk een onverwachte
nomen.
wending hebben ge-
Nu de daden gevolgd zijn op de veelbe
lovende en hoogst bevredigende woorden
(een zevental Fransche arbeiders, die als
hoofdaanleggers van het te Aigues - Mortes
gebeurde worden beschouwd, zijn gearresteerd
en naar Nimes gebracht,) begint men van
beide zijden, in Fransche zoowel als in Ita-
liaansche bladen, woorden te uiten, getuigend
van waardeering en goede gezindheid, hoe
wel organen der oppositie, zooals Crispi's
Riforma in Italië, spreken van te weinig
genoegdoening, van zwakheid der regeering
enz. de gewone taktiek, die immer ge
vaarlijk blijft met het oog op de agitatie der
groote menigte.
De Times verneemt uit Singapore, dat de
Straits Times aandringt op de vreedzame
aanwinst, door Britsch Indie, van Tenerassim
en de landstreek zuidwaarts. Hierdoor zou
Engeland het gansche Maleische schiereiland
in zijn bezit krijgen, en het zou Penang en
Singapore met spoo: wegen en telegrafen in
verbinding brengen met Birmah.
In den kabinetsraad verklaarde de minister
van buitenlandsche zaken dat de opwinding
in Italië, dank zij krachtige maatregelen, tot
kalmte gekomen is. De minister van bui
tenlandsche zaken zeide, met het oog op het
moedige gedrag van den burgemeester van
Aigues-Mortes en niettegenstaande zijne be
treurenswaardige proclamaties, zich niet ge
rechtigd te gevoelen anders te doen dan het
door hem gevraagde eervol "ontslag aan te
nemen.
Het parket van Roubaix is druk bezig
met de voortzetting van het onderzoek in de
ongelukkige zaak Van den Berghe, die, Zon-
Ziende dat hij zoo vol angst was nam madame
Fortier den kleine in de armen, daalde haastig
naar beneden, opende de deur van het vertrek, liep
in den hevigen regen de plaats op en richtte het
oog op het paviljoen van den heer Labroue.
Eensklaps zag zij in de duisternis een rosachtig
trillend licht, flat uit de atelier scheen te komen.
Ontsteld liep Jeanne vooruit en was nog slechts
een twintigtal stappen van het paviljoen, toen zij
zeer duidelijk hoorde uitroepen met eene stem
die van angst beefde
„Hulp I Iiulp Men vermoordt mij I"
Een oogenblik later weerklonk in de duisternis
een verschrikkelijke kreet, eene laatste zielto
ging
Daarop volgde een doodgereutel, en dan niets
Zeventiende Hoofdstuk.
Jeanne spoedde zich vooruit. Reeds stond zij
op den drempel des paviljoens, welks vensters
weldra ook aoor een vurigen gloed verlicht
werden.
Een kreet van afschuw ontsnapte aan hare
lippen.
In den gang stond Jacques, dreigend met een
mes in de handen en aan zijne voeten lag de heer
Labroue uitgestrekt, bloedend, wezenloos.
De jonge vrouw liet het kind aan hare armen
ontvallen.
„Ellendige moordenaar 1* riep zij uit„Ik
had den zin van uwen schaamteloózen brief niet
begrepen 1 Gij boodt mij rijkdommen aan, de
vrucht vau misdadig gestort bloedt Ellendeling!
Booswicht 1 Moordenaar!"
De meesterknecht sprong op Jeanne toe en greep
haar bij den arm.
«OBegrijpt gij het thans riep hij met een
afschuwelijk cynisme uit. „Beter, laat dan nooitl...
Wel, volg mij dan 1
•Nooit 1*
«Zoo gij niet goedschiks medegaat, zal ik u wel
weten te dwingen."
„NooitNooit 1 Hulp Hulp
»Zwijg of ik dood uw kind! Volg mij zoo gij
van zijn leven houdt, en haasten wij ons, want
in korte oogenblikken zal de geheele fabriek
instorten."
Wordt vervolgd.
