v
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Spanje.
Engeland.
Duitschland.
Italië.
Rusland.
BINNENLAND.
standelingen geopend over eene schikking
waarvan men iets verwacht. Middelerwijl zou
men vreezen voor een moordaanslag op ge
neraal Peixoto.
Bij den Braziliaanschen gezant te Parijs
schijnt het onverdroten optimisme nu wel ten
top te zijn gestegen. De stad meldt hij
ziet er weder uit als gewoonlijk en heeft
nooit onder gebrek aan leeftocht te lijden
gehad. De toevoer geschiedt geregeld. De
opstandelingen hebben zich nog van geen
enkel punt meester gemaakt en zijn ontmoe
digd, terwijl velen in onderwerping komen.
Peixoto liet zelfs aan de kamer weten dat
hij een verdere verlenging van den staat van
beleg onnoodig oordeelde.
Volgens den Herald viel de Braziliaansche
stad San Francisco in handen der insurgenten.
Er heerscht verbittering tegen Uruguay, wijl
dit aan de opstandelingen in Rio Grande
wapenen moet verkocht hebben.
Volgens bericht van den Herald uit Mon
tevideo heeft Mello de blokkade van Rio
hernieuwd en een eskader georganiseerd tot
verovering der Zuider havens.
In Argentinië is het ook nog eene groote
verwarring. De gouverneur van de provincie
Santiago heeft wel is waar de opstandelingen
uit Tucuman verslagen en naar hunne pro
vincie teruggedreven, en generaal Pellegrini
is daar nu aangekomen, maar in La Plata
dreigt nu weer eene beweging, en de „nati
onale scheidsrechters", die naar Santa Fé en
San Luis waren gezonden, heeft men moeten
afzetten. In de regeerings-kringen heerscht
in het oog loopende onrust en er is weer
sprake van het aftreden van president Pena.
De regeering schijnt het congres ultimo
September t« willen sluiten en de begrooting
van 1893 tot '94 te willen verlengen.
Hoewel de gedelegeerden der mijnwerkers
in het Belgische mijn-district Borinage voor
verleden Maandag tot eene algemeene werk
staking besloten, is daaraan tot nu toe geen
gevolg gegeven. Slechts in enkele werken bij
Bergen staakte men den arbeid.
De werkstaking is dus lang niet algemeen
en zal het wel niet worden ook.
Het aantal werkstakers bedraagt op het
oogenblik omstreeks 5000.
Een witte raaf mag het wel heeten, dat
Zondag in den Parijschen gemeenteraad zich
een anti-Russisch incident heeft voorgedaan.
Het is waar, dat er algemeen tegen gepro
testeerd werd, maar het feit is toch, dat het
lid Vaillant verklaarde, dat de socialisten en
revolutionnairen tegen elk crediet voor de
ontvangst der officieren van het Russisch
eskader zouden stemmen, omdat zij niet ge-
looven en geen heil zien in eene Fransch—
Russische overeenkomst.
De Parijsche gemeenteraad treeft een cre
diet van 350000 francs toegestaan voor de
ontvangst van de Russen in de Fransche
hoofdstad,
De werkstaking onder de mijn arbeiders
in het Noorderdepartement en Pas de Calais
duurt steeds voort.
In de kolenmijnen van Anzin zijn de ar
beiders blijven doorwerken. Alle pogingen
o. a. van het kamerlid Basly, om hen over
aanwendde om de sombere gedachten te weren
die zich in haren geest geworteld hadden
„Ik mag niet weenen Ik moet meer moed
weten te toonen; aan mijne arme kinderen, aan
de toekomst denken
„De toekomst!' herhaalde zij op ontstelden toon.
„Wat kan de toekomst mij' nog brengen Ik
bezit niets meer dan de doorweekte kleederen, die
ik aan het lijf draag. En geen centime heb ik in
den zak, geen enkele centime. Waarmede zal ik
Georges heden avond voeden iMaar ik wil
werken; ik zal eene betrekking vinden. Doch eerst
zal ik nog verder gaan, zoover mogelijk van Parijs.
Ik zal trachten den ganschen nacht door mijn
weg te vervolgen. Morgen zal ik aan de deur
kloppen van een der huizen in het eerste dorp
dat ik ontmoet en naar werk vragen om mijn
kind te- kunnen voeden. Zouden er zielen kunnen
gebonden worden, die hardvochtig genoeg zijn om
mij dat te weigeren
Eensklaps brak Jeanne deze alleenspraak af.
Een nieuwe angst had zich van haren geest mees
ter gemaakt.
„En zoo men mij eens ondervraagt," stamelde
zij, „alvorens mij werk te verschaffen Wat zal
ik dan antwoorden? En indien men mijne papie
ren wenscht te zien? Wat zal ik dan aanvangen?
Ik heb geen papieren. Laat ons hopen op den
goeden God! Moge hij mij raad en hulp brengen!...
Indien ik nu maar wist waar ik mij bevind
Waar de weg mij heen voeren zal, dien ik ga in
slaan.... Ik had heden morgen in het dorp in
lichtingen moeter. vragen;...... maar ik durfde niet,
ik was zoo vol angst
Op dit oogenblik maakte Georges eene lichte
beweging.
Jeanne boog zich over haar kina neder.
„Ik heb honger, maatje," zegde het kindde
oogen openend.
„Ziehier, lieveling; hier-heb ik wat voor u!
En de jonge weduwe reikte den kleine een ge
deelte van het voedsel over, dat zij des morgens
gekocht had.
Georges nam gretig brood en chocolade aan en
at met bijzonderen eetlust.
„Maar neemt gij niets, maatje? vroeg de kleine
eensklaps.
„Neen, Georges."
„Waarom niet?"
fik heb geen zin."
te halen tot deelnemen aan de werkstaking
bleven vruchteloos. Er was sprake van de
„bastille van het departement Noorden"
zooals Basly die streek noemt, met geweld
te dwingen, maar het is te hopen, dat men
van zulke maatregelen, die weer tot botsingen
met de troepen aanleiding zouden geven, zal
afzien.
Bij Valenciennes zijn vier arbeiders gevan
gen genomen die kameraden gewelddadig
tot werkstaken wilden dwingen.
De rechtbank te Douai heeft Vrijdag een
vijftal mijnarbeiders wegens gewelddadighe
den en verzet tegen de politie veroordeeld
tot gevangenisstraffen van 3 dagen tot 2
maanden.
In het Fransch gebied van Oost Afrika,
Obock en Somali, is een postdienst met ka-
meelen (meharis) ingericht, waarvoor bijzon
dere postzegels worden uitgegeven. De eerste
van die postzegels, eene voorloopige van 5
francs (voor brieven tot 50 gram), komt tus-
schen 15 en 20 Sept. in omloop. Hij is
driehoekig van vorm en een kameel in de
woestijn is er op afgebeeld. Later komen er
andere postzegels van verschillende prijzen,
tusschen 2 en 50 francs.
Te Barcelona heeft Zondag, bij gelegenheid
ee.ier wapenschouwingeen aanslag plaats
gehad op het leven van den bekenden gene
raal Martinez Campos. Twee met dynamiet
gevulde bommen werden onder zijn paard
geworpen en ontploften, met het gevolg, dat
het dier dood neerviel en de generaal,"mede
ter aarde geworpen, zich lichtelijk bezeerde.
Gekwetst echter werden nog des generaals
adjudant, twee politie agenten en een gen
darme, terwijl door tengevolge van den slag
wild geworden paarden twee personen gedood
werden en generaal Molins gekwetst.
De dader, een werkman, is gearresteerd.
Hij zal voor een krijgsraad terechtstaan.
Het volk bracht aan Martinez Campos eene
ovatie, „leve de koning!" roepend.
Na verbonden te zijn woonde de generaal,
als ware er niets gebeurd, de opening bij van
het congres van letterkundigen en kunstenaars.
In de stad werd door het gebeurde de
orde niet verstoord.
Omtrent de werkstaking in Derbyshire
wordt gemeld, dat het arbeiders-syndicaat er
in slaagde eene leening aan te gaan van
16000 p. stwaardoor het mogelijk zal wezen
de werkstaking nog veertien dagen voort te
zetten.
Het Engelsche pantserschip Camper
down is, bij het verlaten van de haven van
Malta om zijne machine te beproeven, aan
den grond geloopen. Twee sleepbooten ver-
leenen hulp. Het ongeval is te wijten aan
het onklaar geraken van den stuurtoestel.
De Times verneemt uit Alexandrie, dat
er te Suez 44.232 pelgrims zijn doorgetrok
ken op weg naar Mekka, waarvan er slechts
30388 terugkeerden. Deze cijfers toonen aan,
dat er, na aftrek van de te Mekka achterge
bleven handelaarsruim 25 pet. van deze
pelgrims stierven. En dit betreft slechts een
enkel contingent van bedevaartgangers, on
gerekend de sterfte in de andere contingen
ten, die gezamenlijk vermoedelijk 200000
menschen omvatten. De raad van quaran
taine heeft een station nabij Suez opgericht,
waar de van Eltor gekomen pelgrims eene
En toch voelde de ongelukkige vrouw de eischen
des wreeden hongers, die zich meer en meer deden
gevoelen. Doch zij kon niet besluiten aan het ge
ringe voed el te raken, dat zij bezat.
Waar zou zij brood krijgen, wanneer de geringe
voorraad verteerd was? De arme moeder durfde
er niet aan denken.
Lang, eindeloos lang viel haar de dag. Zij
wilde zich niet op den openbaren weg vertoonen
zoolang het licht was, en aan Georges moest ook
de gelegenheid geschonken worden eens goed
uit te rusten.
Eindelijk begon de duisternis te vallen.
Jeanne Fortier gaf aan haar kind weder eenig
brood en chocolade en begaf zich dan op weg;
doch zij had al te zeer op hare krachten gere
kend. Hare gewonde voeten strompelden nog
slechts met moeite voort en 't was dan ook geen
wonder, dat zij slechts weinig vorderde. Dikwijls
moest zij stilstaan, gekweld door honger en uit
geput door vermoeienis.
Dan nam zij Georges weder op en vervolgde
hare vreeselijke reis.
Zoo ging de nacht voorbij en brak de dag
weer aan.
Jeanne bevond zich thans in het midden eener
zeer uitgestrekte vlakte. Nergens was een boschje
te zien, waar zij eenige schuilplaats kon vinden
om wat uit te rusten.
Boeren, die zich naar hunne bezigheden be
gaven op het land, gingen haar voorbij. Ziende
hoe bleek zij was, hoe besmeurd hare kleederen
waren en hoe ontsteld hare gelaatstrekken er
uitzagen toonden zij tegenover de weduwe een
onverholen wantrouwen, dat alle sympathie uit
sloot.
Nog steeds vervolgde zij haren weg, den sla-
penden Georges op de armen dragende, en eindelijk
ontdekte zij de eerste huizen van een gehucht.
Daar zullen wij eenigen tijd vertoeven, sprak
zij tot zichzelve, wat er ook gebeuren moge."
Een boerin naderde.
„Zoudt gij mij willen zeggen, vrouw, vroeg
Jeanne, welk het dorp is dat daar voor ons ligt?"
„L/hevry nabij Brie-Gomte-Robert," antwoordde
de boerin, zonder stil te staan.
Jeanne Fortier kon zich niet meer op hare
voeten bewegen en was verplicht zich op den
berm van den weg neder te zetten.
De voorbijgangers staarden haar met eene
nieuwe driedaagsche quarantaine moeten on
dergaan, naar aanleiding van de omstandig
heid, dat de voorzorgen te Eltor geheel on
voldoende gebleken zijnzoodat het kamp
zelf een broeinest van cholera werd.
Naar de Times uit Simla verneemt, heeft
de aftredende onderkoning bij het hem
aangeboden afscheidsmaal de verwachting
geuit, dat de naar Afghanistan uitgezonden
missie volkomen slagen zal, daar de Emir
verzoeningsgezind is, terwijl ook de Engelsche
gezant bevelen heeft in verzoenenden geest.
Omtrent Bismarck's toestand wordt thans
vernomen, dat hij in het begin zijner ziekte
een lichten aanval van beroerte gehad heeft,
tengevolge waarvan thans nog een arm ee-
nigszins verlamd is. De prins neemt geregeld
in beterschap toe, maar langzaam. Voort
durend worden er zoovele geruchten verspreid
omtrent de plannen omtrent Bismarck's ver
trek uit Kissingen, dat eigenlijk nog slechts
deze slotsom mogelijk is, dat er nog geen
definitief besluit genomen is, waar Bismarck
zal gaan verblijven.
Uit Rome wordt gemeld, dat het Vaticaan
nadrukkelijk bij de mogendheden er tegen heelt
geprotesteerddat de vrijmetselaars hunne
groote loge op de eerste verdieping van het
paleis Borghese gevestigd hebben. Dat is
eene beleediging voor het Vaticaan, waaraan
het paleis Borghese vroeger toebehoord heeft.
In het protest wordt tevens gezegd, dat Italië
de vrijmetselaars gesteund heeft.
Uit Warschau wordt gemeld, dat een groot
aantal Russische studenten en een Russische
gouvernante wegens nihilistische woelingen
gearresteerd zijn.
Van twee Russische oorlogsschepen, de
monitor Russalka en de kanonneerboot Tuscha,
die Dinsdag jl. van Reval vertrokken zijn
naar Helsingsfors, is het laatstgenoemde Dins
dag alleen voor deze reede aangekomen. Er
zijn booten en een aantal zaken, tot de Rus
salka behoorende, gevonden, en er is een lijk
aangespoeld. Ongetwijfeld is de Russalka
tijdens den storm, die er Dinsdag heerschte,
vergaan.
WAALWIJK, 27 Sept. 1893.
Met groot genoegen zal zeker vernomen
worden, dat de harmonie l'Espérance zich
voorstelt, Zondag a.s., ten 77t ure's avonds,
op de zaal Musis Sacrum een luisterrijk con
cert aan te bieden aan alle ingezetenen en
corporatien, die bewijzen van belangstelling
gegeven hebbenbij gelegenheid van hare
bekroning in den muzikale» wedstrijd te
Tilburg.
Het programma bevat de schoonste num
mers van het rijke repertoire, zoodat wij alle
liefhebbers gerust kunnen aansporen toch
vooral riet op het appèl te mankeeren.
Bij flinken aanvoer van vee in de Lang
straat was de handel zeer slap. Kalfkoeien
f 130 a 230, dito vaarzen f 120 a 150, hok-
kelingen en jarige kalveren f 30 a 60, biggen
f 7 a 12, beregend naar f 1 a 2 per week;
slachtvee le qual. 70 a 72 ets. 2e qual. 60
a 65 ets., vette varkens 58 a 59 ets. p. Kz.
(schoon.)
kwaadwillige nieuwsgierigheid aan.
Een meisje van tien jaar ongeveer, dat met
stUstaan °aar Wei<i6 gi"g' bleefteSenover haar
.Zeg mij, irijn kind," sprak de weduwe, „waar
ik te Ghevry de pastorie vinden kan."
Het meisje wendde den blik naar het dorp en
antwoorddeK
„De pastorie is het eerste huis, dat gii d ar
ginds ziet met het witte torentje en die linde-
booinen op het voorplein."
„Ik dank u, mijn kind."
Jeanne stond op, nam Georges op den arm en
eene laatste poging aanwendende stapte zij weer
vooruit.
Intusschen murmelde de ongelukkige:
„Tot den dorpspastoor zal ik mij wenden
De vertegenwoordiger van den goeden God zal
wellicht medelijden met mij hebbenMisschien
is hij wel genegen mij hulp te bieden of raad
te verschaffen.
De pastorie van Chivry was een vrij oud en
zeer eenvoudig woonhuis, doch in het midden
van talrijke boomen zeer aangenaam gelegen.
Het was een huis van twee verdiepingen met een
torentje op het dak, dat als een duiventil was
ingericht. Voor de woning strekte een zich lief
bloemtuintje uit, dater achter een ijzeren staketsel
zeer lachend uitzag, en achter het huis werden
met- veel zorg een moestuin en een boomgaard
onderhouden, die rijke vruchten opleverden.
Meer dan twintig jaar was dezelfde pastoor
reeds te ühevry gevestigd. De eerw. heer Langlier,
wiens parochie slechts ruim vierhonderd zielen
telde, was een man van ongeveer achtenveertig
jaar met lachend uiterlijk en een zachten en open
oogopslag.
Al zijne parochianen, zij zelfs, die er van hiel
den een zekere onverschilligheid aan den dag te
leggen, beminden, achtten en eerbiedigden den
goeden herder.
De pastoor woonde met zijne zuster, die onge
veer zestig jaar oud was, en eene dienstbode.
Deze zuster, mevrouw Clarisse Darier, reeds
zever, jaar weduwe, was na haren man verloren
te hebben, bij haar broeder komen inwonen. De
dame bezat een vrij aanzienlijk fortuin iiaar
zonder kinderen door haren man nagelaten. Zii
koesterde voor den pastoor een bijzondere tee-
derheid en eene hooge vereering en deelde met
De handel in hooi is levendig. Voor de
persen wordt druk gekocht. De prijs bedraagt
le soort f 20 a 26, 2e soort f 19 a 20 per
500 Kr.
Daar de winteraardappelen in de Boven-
Langstraat nog niet gerooid zijn, is de handel
tot heden nog zeer siap. De prijs bedraagt
van vroegere soorten f 2.50 a 2.75 per Hl.
Op de vierde bladzijde van dit nummer
is opgenomen de winterdienstregeling van
October 1893, voor de lijn ZvvaluweBosch
en aansluitende stations. Zij brengt voor die
lijn slechts eene wijziging van enkele minu
ten in den loop van trein 1107 van Waalwijk
tot den Bosch.
Te Baardwijk wordt den laatsten tijd
veel kool geroofd, zonder dat men tot nu toe
de daders kan te pakken krijgen.
Verleden Zondag avond was er bijna een
geknipt, maar hij ging er met achterlating
van het gestolene van door en 't gelukte
hem te ontkomen.
De kool werd aan den eigenaar terugge
geven.
Zondagavond werden te Kaatsheuvel
bij G. v. B. twee glasruiten ingeworpen; door
de ijverige bemoeiing van den gem. veld
wachter L. van Meurs, mocht het gelukken
den dader, een zekere A. v. W., bij de justitie
welbekend, op te sporen.
Door den gemeente- en onbezoldigd
rijks-veldwachter Gouda, te Vrijhoeven-Cap-
pel, is op Zaterdag in bewaring genomen
een jonge zwarte hond, reu, met witte pooten,
witte borst en een witte plek op den nek,
welke hond met een ingezetenen dier ge
meente van het station Waalwijk is mee-
geloopen.
Tegen vergoeding van voedingskosten kan
de hond worden terug bekomen.
Men schrijft uit 's Hertogenbosch
In de Zondag gehouden bestuursvergadering
van het Nutsdepartement deelden de heeren
Van Wijk Werneke en Roldanus, afgevaar
digden van het bestuur, die Zaterdag jl. naar
den minister van binnenlandsche zake van
wege het departement het aanbod hadden
gedaan om voor rekening van het Nut ge
bouwen voor de Rijks Kweek- en Leerschool
beschikbaar te stellen, verslag van hunne
zending.
De minister is van raeening, dat hij in deze
zaak niet auders dan met het gemeentebestuur
kan in overleg treden, en dus tot zijn spijt
het gewaardeerde aanbod van het Departe
ment niet kan aannemen.
In verband met dit weigerend antwoord
zal vanwege het Departement een inrichting
voor onderwijs alhier worden opgericht, die
in de dringende behoefte aan goed en goed
koop onderwijs, zooals velen dat verlangen
zal voorzien. Dinsdag zijn de leden van het
Departement ter algemeene vergadering op
geroepen, als wanneer deze zaak zal behan
deld worden.
Met 1 Mei a. s. zal, vrij zeker, de Rijks
Kweek- en Leerschool naar Nijmegen worden
overgeplaatst.
Vrijdagavond zijn te Rozendaal twee
personen, B. en H., werkzaam in het gebouw
der electrische verlichting bij de staatsspoor
wegen, in arrest genomen en geboeid naar
de gevangenis te Breda overgebracht.
Zij worden verdacht medeplichtig te zijn
aan de menigvuldige diefstallen, ten nadeele
van den restaurateur, den heer Vingerhoed
gepleegd.
Te Rozendaal is een felle brand uit-
broken in de stallen van den heer Adr.
hem in de groote genegenheid der dorpsbewoners.
Dat was trouwens geen wonder, want't ruimste
deel barer inkomsten werd aan liefdewerken
besteed.
De lezer gelieve vierentwintig uren in ons
verhaal terug te keeren en ons naar de pastorie
van Chevry te volgen. Het is de morgen van
den dag, die op den vreeselijken en storraaehtigen
nacht volgde, toen de groote fabriek te Alfortville
een prooi der vlammen werd. De zon schoot hare
gouden stralen over de rookende puinhoopen en
Jeanne Fortier sliep in het bosch aan de zijde
van haar zoontje.
Het was half negen.
Een jongeling van drieëntwintig jaar, kwam
te Brie-Gomte-Robert met den trein aan, die te
Parijs om zeven uur vijf vertrekt en in genoemde
plaats om acht uur aankomt. Hij had alle be-
noodigdheden bij zich van een landschapschilder,
een toegeslagen ezel, een saamgevouwen stoel,
een parasol, een schildersstokje, eer. verfdoos en
sloeg met verhaasten tred en vroolijk uiterlijk
den door groote boomen beschaduwden weg in,
die naar Chevry leidde. Zijn gelaat toonde "fijne
en regelmatige trekken, van geest en vroolijke
opgewektheid getuigend. Hij had een blonden
van Dijk-knevel op de bovenlip en zijne donker
blauwe oogen deden onwillekeurig aan vastbe
radenheid denken. Een lichten slappen vilten hoed
droeg hij eenigszins schuins op het rechteroor
en rookte eene sigarette, die hij bij het verlaten
van den trein ontstoken had.
Deze jongman heette Stefaan Castel. Zijne
moeder had hij nooit gekend. Zijn vader, een
handelaar op Montmartre, was vier jaar geleden
gestorven, aan Stefaan een klein fortuin nalatend,
dat hem in staat had gesteld zich aan zijn ge
liefkoosde studie over te geven en de loopbaan
der kunst te volgen, waarop hij door noeste
vlijt en onverpoosde studie een eersten rang hoopte
te bereiken, om zoo eene eervolle plaats in de maat
schappij in te nemen en zich een naam te verwerven
geroemd en geacht door alle kenners en liefhebbers.
VIERENTWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Stefaan Castel had bepaald een artistieke roo-
ping; de jongman toonde behalve een ernstige
wilskracht eene buitengewone volharding en de
liefhebbers begonnen zijn stukken te waardeeren.
Wordt vervolgd.
