Nummer 87. Zondag 29 October 1893. 16e Jaargang.
DE BROOBDRUGSÏER.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Bekendmaking'
UITGEVER:
ANTOON TIELEN
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk.
De Echo van het Zuiden,
Waalwyksche ra Lnngstratschc Conrant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 17 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alléén aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Wegens het aanstaanden Woens
dag invallende feest van Allerheili
gen, zal het volgend nummer dezer
courant DINSDAGAVOND verschij
nen. Advertenties worden dien dag
ingewacht tot 's middags 12 uur.
Het gemeentebestuur van Waalwijk maakt
bekend dat eene vergadering van kiesge
rechtigden ter verkiezing van 3 leden der
kamer van koophan lel en fabrieken alhier,
zal plaats hebben op^Dinsdag 28 November
1893, des voormiddags van 9 tot 12 uur, ten
raadhuize alhier.
Wijdersdat de lijst der kiesbevoegden
ter secretarie ter inzage is nedergelegd van
den 30sten dezer tot 5 November a.s.
gedurende welken tijd bezwaren daartegen
bij het gemeentebestuur kunnen worden in
gebracht tegen wiens b.eslissing in beroep
kan worden gekomen bij heeren gedeputeerde
staten van Noordbrabant.
Waalwijk, 27 October 1893.
Het gemeentebestuur voorn.
AUG. VAN GROTENHUIS, burg.
F. W. VAN LIEMPT secretaris.
Zooals 't was te Parijs, tijdens het verblijf
der Russische officieren, zoo en niet anders
was 't ter gelegenheid van hun aanwezigheid
te Lyon zooals 't Maandag stond met de
politieke aangelegenheden te Weenen, zoo en
niet anders is 't op den huidigen dag: be
schouwingen, even talrijk als groot, voor 't
grootste deel geïnspireerd door persoonlijke
wenschen en verlangens, vervangen elk ver
trouwbaar bericht omtrent de naaste toekomst.
Geen plan, geen voornemen zoo boud, of
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meierijsche Courant
30
«Door de bewijzen te ontzenuwen, die tegen u
worden aangevoerd en waarlijk verpletterend zijn
Gij zijt tot tweemaal toe petroleum gaan
koopen
«Dat is waar."
«Een gedeelte daarvan hebt gij in flesschen
overgegoten
//Dat is ook waar.
«Deze flesschen zijn ledig op de binnenplaats
der fabriek teruggevonden, waar gij ze neerge
worpen hebt na den inhoud op licht -brandbare
stoffen in de fabriek te hebben uitgestort."
«Dat is valschIk ontken het met al de kracht,
die in mij is
Ten tweede male hechtte hij op Jeanne een
doordringenden blik.
Zij sloeg de oogen ten gronde.
De rechter hernam
«Gij hebt de brandkast van den heer Labroue
opengebroken om den inhoud te stelen doch de
ingenieurdie geheel onverwacht terug was ge
keerd, heeft u in uw misdadig werk gestoord en
'gij hebt hem schandelijk vermoord!"
«De heer Labroue is vermoord door dezelfde
handdie de petroleum uitgestort en de kast
opengebroken heeft, doch die hand is niet de
mijne."
«Ziedaar dan uwe wijze van verdediging?"
«Dat i3 geene wijze van verdedigingDat is
de waarheid
«Wien gelooft gij dat wijs te maken?"
«Ik heb u vooraf gewaarschuwd, mijnheer, dat
gij mij nietgelooven zoudtl*
«Hebt gij op zekereu dag niet aan den lieer
Labroue gezegd dat zijne wijze van handelen
tegenover u hem geen geluk zou aanbrengen
«Dat heb ik gezegd."
«Hebt gij die woorden niet aan den loopjongen
't wordt het kabinetTaaffe toegedicht. Zoo
vertelt men dat de regeering de discussie
over de kiesrechtuilbreiding door niets wil
verhaasten om daardoor der commissie, belast
met het voorstel aangaande de reorganisatie
der landweer, gelegenheid te geven haar rap
port uit te brengen, zoo mogelijk nog voordat
de quaestie betrekkelijk de uitzonderings
maatregelen is opgelostwelker bespreking
Donderdag een aanvang nam. En die reor
ganisatie zal ook al aanleiding geven tot gekijf
en gekibbel, want dit plannetje tast de be
lastingplichtigen ('t kiezerscorps alzoo) in hun
zwak aan: 't zaakje zou volgens een globale
berekening een veertig millioen eischen. On
derwijl schijnt de meening meer en meer
ingang te vinden, dat er inzake de kiesrecht
uitbreidingsplannen van Taaffe geen accoord
denkbaar isdat 't zal moeten komen tot
ontbinding van 't parlement, tot aftreding van
het kabinet—Taaffe of tot intrekking vanh-et
hervormingsplan van dit laatste. Daar nu
noch Taafte noch zijn collega's het ministe-
rieele leven moe zijn en zij door intrekking
van hun hervormingplan zouden erkennen
gedwaald te hebben (iets wat een minister
nimmer mag overkomen!) zal T eind van 't
liedje wel zijn parlements-oritbinding een
praktische toepassing van 't recht van den
sterkste eigenlijkWoensdag liepen in de
parlementskringen geruchten, dat 't tot ver
daging van het parlement zou komen en niet
tot onmiddellijke ontbinding.
Terwijl Oostenrijk zoozeer beroerd wordt
door partijbelangen, blijkt meer en meer, dat
de crisis, welke Italië op 't oogenblik door
maakt, de economische, veel ernstiger is dan
de premier Giolitti wel wil erkennen. De
fondsen des rijks gaan dan ook gestadig ach
teruit en Woensdag was er aan de Parijsche
beurs zelfs een geduchte daling te consta-
teeren in geldswaardige papieren, welke tot
staan werd gebracht op de mededeeling, dat
de triple-alliantie, rekening houdend met de
financieele zorgen en nooden van 't Apen-
nijnsche schiereilandniet ongeneigd zou
David herhaald
J a."
«Waart gij in het kabinet des heeren Labroue
eenige oogenblikken voor zijn vertrek naar Saint-
Gervais, waar hij ziin zieken jongen ging bezoe
ken, toen de kassier hem aanzienlijke geldswaarde
kwam overhandigen en den tóestand der kas
mededeelen
«Ja, mijnheer, toen was ik daarl"
«Dan hebt gij alles gehoord
«Zoo goed zelfs, dat het bedrag door Ricoux
genoemd, mij steeds in 't geheugen is gebleven."
«En dat cijfer was
«Honderdnegentigduizend en eenige honderden
franken."
//Gij hebt een sterk geheugen," zeide de rechter
op spottenden toon. «Dit cijfer was wellicht van
groot belang voor uDe misdadige gedachte is
toen zeker bij u opgekomen
«Maar mijnheer, kan men zich dan niet iets
dergelijks herinneren, zonder daarom een booze
gedachte te koesteren
«Is uwe vlucht niet een onwederlegbaar bewijs
uwer schuld?"
«Zeg liever mijner zwakheidLafhartig heb
ik aan de tegenover mij geuite bedreigingen toe
gegeven, aan het geweld tegen mij gepleegd
«Door wien?"
«Door den waren, den eenigen schuldige
«Gij beweert dan dien te kennen?"
«Ja, ik ken hem."
«Noem hem dan."
«Jacques Garaud
«De meesterknecht uit de fabriek
«Hij zelf."
Opnieuw hief de heer Delaunay de schouders op.
«Dit is een ongelukkige ingeving antwoordae
de rechter op minachtenden toon. «Zoo er iemand
is, die door uwe kwaadsprekende aantijgingen
niet bereikt kan worden, dan is het voorzeker
de moedige meesterknecht, die als een slachtoffer
zijner toewijding den dood in de vlammen ge
vonden heeft
«Ziedaar de gerechtigheid GodsDe hemel
heeft niet gewild, zoo Jacques Garaud werkelijk
dood is, dat de ellendeling de vruchten zijner
misdaad plukte
«Wat Durft gij hem nog levend achten, wan
neer twintig personen hem in de vlammen hebben
zien verdwiinen?....En gij durft hem beschuldigen."
worden bevonden om koning Humbert com
pensatie te verleenen van enkele der drukkend
ste verplichtingen. Deze mededeeling, hoewel
vooralsnog niet zoo heel waarschijnlijk in
dezen vorm, bleken de financiemannen toch
niet bepaald onmogelijk te achten, want
de daling hield niet aan. Opmerkelijk is het
dat het Fremdenblattdat te Weenen als
officieus orgaan van graaf Kalnoky beschouwd
wordt, in aanmerking nemend de vredelie
vende bedoelingen der triple-alliantie, Italië
kort en bondig den raad geeft zijn oorlogs
budget opnieuw te verlagen.
Zou dal inderdaad een eerste stap zijn op
den weg om' Italië voor een staatsbankroet
te bewaren, waartoe 't anders onvermijdelijk
zou moeten komen en waardoor naast Italië
zelf, de bond der centrale mogendheden 't
ergste zou lijden
Terwijl in Belgie alle man in de mijn-
districten aan 't werk is en de toestand in 't
noordelijk deel van Frankrijk steeds beter
wordt (in Pas-de-Calais werken nu 11026
man) gaat 't in Engeland langzaam en netjes.
De secretaris van den mijnwerkersbond heeft
den werkgevers nu weer bericht, dat de leiders
van den bond niet ongenegen zijn een con
ferentie te houden zonder tusschenpersonen
en onderwijl wordt zoo hier en daar de arbeid
brj gedeelten hervat. Onderwijl is de prijs
der steenkolen weer gerezen, doordien er in
verband met den naderenden winter, groote
vraag naar komt, welke het aanbod overtrett,
doordien de aanvoer van buiten grootendeels
naar de gasfabrieken gaat. In Warwikshire.
waar al de luidjes op een honderd of drie
na, nu weer aan 't werk zijn, heeft de staking
den werknemers 600000 gulden aan loon
gekost, terwijl de mijneigenaars er bijna twee
en een half millioen gulden bij inschieten.
En dat is dan nog maar in één enkel district!
«Dat durf ik; ja mijnheer I"
«Doch steeds zonder eenig bewijs."
«Ik had een bewijs, maar
«En waar is het nu
//'t Is in den ijselijken nacht eene prooi der
vlammen geworden, want de brand heeft ook
het paviljoen niet gespaard, dat ik bewoonde."
«Kortom, gij bezit dit zoogenaamd bewijs niet
meer
«Neen, mijnheer."
«En met argumenten~van zulke waarde wilt gij
hier uwe onschuld komen verdedigen
«Wilt gij naar mij luisteren, mijnheer?"
«Spreek."
Jeanne herhaalde hier bijna met dezelfde woor
den als wij het bij pastoor Laugier gehoord
hebben, het verhaal van het gebeurde, aoch de
indruk, die hier werd teweeggebracht, was zeer
verschillend. Hare ontroerde stem en treffende uit
drukking van haar gelaat hadden de overtuiging
harer onschuld in het gemoed van den geestelijke
en zijne huisgenooten gevestigd, doch ae rechter,
die zoozeer tegen de vrouw was ingenomen,
luisterde met een glimlach van ongeloovigheid
om de lippen.
Zoodra zij geëindigd had, sprak hij spottend
«Gij hebt een vruchtbaar brein, doch uwe vin
dingen zijn al te romantisch om waarschijnlijk
te zijn."
«Dan gelooft gij mij niet?" hernam Jeanne.
«Men zon al te naief zijn, zoo men geloof aan
uwe woorden hechtte. ï)e fabel, welke ik zooeven
gehoord heb, kan geen onderzoek doorstaan
Wat 1 Gij ontvangt een brief, zooals gij beweert
dat Jacques Garaud u er een geschreven heeft,
en gij hecht geen belang aan een schrift van
dergelijke waarde Gij werpt het in een hoek
uwer woning! Hoe kan het mogelijk zijn? Gij
zijt de beschermelinge des heeren Labrou en gij
ziet uwen beschermer vermoord in zijne door de
vlammen aangetaste fabriek liggen, en gij neemt
op laffe wijze de vlucht, in plaats van op uwen
post te blijven, om de gerechtigheid in te lichten
en den waren schuldige, die u bekend is, aan
te klagen Kom I Kom Er is geen schijn van
waarheid in dit alles. Gij hebt gedacht: Jacques
Garaud is dood Hem zal ik aanklagen 1 lij zal
niet meer opstaan om mij te logenstraffen 1"
Jeanne, di) thans weer ontmoediging en wan
hoop ter prooi werd geworden, stotterde op haast
Parijs moet nu wel tot zijn dagelijkschen
arbeid terugkeeren. Het heeft de Russen
niet meer binnen zijne muren. En het is wel
goed ook. Acht dagen lang in een roes zon
der weerga, is wat veel van het menschelijk
lichaam gevergd. Er wordt verhaald dat een
der Russische officieren, wien de vraag ge
daan was Wat, als gij Parijs verlaten zult
hebben? ten antwoord gaf.- Dan kunnen wij
van afmatting sterven.
Lyon was Woesdag aan de beurt, en Lyon
heeft Parijs trachten na te doen.
's Morgens om 9.40 gaf de donder van
het kanon te kennen, dat de trein met de
Russen bij het station te Lyon aangekomen
was; dadelijk begonnen alle klokken te luiden
en steeg een voortdurend gejuich van »leve
Rusland* ten hemel. De stad was geheel
met vlaggen versierd, terwijl het aantal vreem
delingen op meer dan ÏOOOOO berekend werd.
Alle hotels waren bijgevolg stampvolhet
weer was uitmuntend. Om 11.15 kwam de
stoet van het station op het raadhuis aan
natuurlijk onder het gejubel vau „leve Rus
land", uit de kelen der duizenden, die op de
markt op elkaar gedrongen stondeneen
vrouw viel door het dringen flauw en gaf
weldra den geest. De politie was niet in staat
eenige ruimte open te laten, zoo groot was het
gedrang. Van het raadhuis ging de stoet
naar de prefectuur: het rijtuig van den ad
miraal was bedolven onder de bloemen. Twee
uur later dan bepaald was, kwam men daar
aan, opgehouden door de dichte menigte.
Van daar begaven de officieren zich naar den
grooten koepel van de toekomstige tentoon
stelling, die te Lyon gehouden zal worden.
Daar werd hun een lunch aangeboden. Een
waterfeest werd vervolgens gegeven, terwijl na
afloop daarvan een festival aangeboden door
de Lyonsche pers, den Russen wachtte.
Om halt een na middernacht reisden de
Russische gasten weer verder (naar Mar-
niet hoorbaren toon
«Hetgeen gij mij daar zegt, mijnheer, heb ik
meer aan twintig maal herhaald. Ik heb geen
bewijzen, dat weet ik welZoo de toon der waar
heid uw hart niet raakt, ben ik verloren.
Gij kunt trachten de jury van uwe onschuld
te overtuigen."
«Er blijft mij niets meer over dan de hoop op
God."
«Wat! Gaat gij voort met aldielogens? Beken
rouwmoedig uwe schuld. Daarmee zal de rechter
rekenschap houden."
«Iloe zou ik schuld bekennen, daar ik geheel
onschuldig ben
De rechter van instructie maakte eene beweging
van ongeduld.
«Hebt gij nog iets te zeggen vroeg hij.
«Niets, mijnheer."
«Gij houdt uwe ontkenning vol
«Volkomen.*
«De griffier zal u voorlezing geven van het
proces-verbaal, dat gij dan zult teekenen."
Zoodra deze formaliteiten vervuld waren, werd
Jeanne naar het dépót gebracht, van waar zij des
anderendaags naar de gevangenis van St. Lazare
werd getransporteerd.
Negenentwintigste Hoofdstuk.
De instructie van het proces werd snel voort
gezet. De instructierechter zond zijne stukken
naar de Kamer van in beschuldigingstelling en
deze verzond de beschuldigde naar het assisenhof
van het departement der Seine.
De weleerw. heer Laugier had Jeanne niet
vergeten. Hemel en aarde had hij bewogen om
de ongelukkige vrouw te redden en allen invloed
te doen gelden om haar te helpen; doch overal
werd hem geantwoord, dat hij een schepsel onder
zijne bescherming had genomen, onwaardig eeni
ge belangstelling of medelijden in te boezemen.
De rechter Delaunaybij wien hij zich had
aangeboden om de toelating te verkrijgen Jeanne
in hare gevangenis te bezoeken, had daartoe geen
verlof willen geven, daar, zooals hij zegde, de
weduwe gedurende de instructie der zaak met
niemand mocht omgaan.
Bij deze weigering had de magistraat de vol
gende woorden gevoegd: «Geloot iuij, mijnheer
pastoor! Verlaat deze vrouw! 't Is een monster
van huichelarij." (Wordt vervolgd.)
