Nummer 88. Woensdag 1 November 1893. 16e Jaargang. DE BIIOODDIUiGSTÜIi. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Bekendmaking- UITGEVER: ANTOON TIELEN Staatkundig overzicht. FEUILLETON. De Echo van het Zuiden. Waalwyksche en Langstraalsclie Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Waalwijk. Advertentiën 17 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Het gemeentebestuur van Waalwijk maakt bekend dat eene vergadering van kiesge rechtigden ter verkiezing van 3 leden der kamer van koophandel en fabrieken alhier, zal plaats hebben op Dinsdag 28 November 1893, iles voormiddags van 9 tot 12 uur, ten raadhuize alhier. Wijdersdat de lijst der kiesbevoegden ter secretarie ter inzage is nedergelegd van den 30sten dezer tot 5 November a.s. gedurende welken tijd bezwaren daartegen bij het gemeentebestuur kunnen worden in gebracht tegen wiens beslissing in beroep kan worden gekomen bij heeren gedeputeerde staten van Noordbrabant. Waalwijk, 27 October 1893. Het gemeentebestuur voorn. AUG. VAN GROTENHUIS, burg. F. W. VAN LIEMPT secretaris. Gansch Europa heeft de laatste dagen de oogen gericht gehad op Frankrijk, waar de Russische zeelieden het voorwerp zijn geweest van buitengewone betoogingen van sympathie. Ongetwijfeld heeft de geestdrift van het Fransche volk tot hoofddoel gehad om aan de tegenstanders des lands te toonen, dat Rusland beslist zijn bondgenoot geworden is, dat Frankrijk op 't oogenblik niet meer alleen staat en een ernstigeu steun heeft, bestemd om op een gegeven oogenblik als tegenwicht te dienen tegenover de macht van het drie voudig verbond. Tot zoover is er niets dat levendige bezorgdheid kan wekken in hetgeen in Frankrijk heeft plaats gehad, evenmin als in Italiëwaar de Engelsche zeelieden op hunne beurt feestelijk zijn outvangen. 't Laat zich integendeel aanzien dat, daar de sterkte Naar het Fransch door W. v. R. Overgenomen uit de Meier jsche Courant De geestelijke begon eindeliik zich af te vragen of hij niet het slachtoffer was geworden eener 6luw'e bedriegster en trachtte inlichtingen omtrent haar in te winnen. Iedereen verzekerde hem, dat de meesterknecht als een slachtoffer zijner toe wijding in de vlammen was omgekomen en dat Jeanne schuldig moest zijn aan brandstichting, diefsfal en moord. De pastoor begon dan ook eenigszins te twijfelen. Overal waar hij Jeanne's verdediging op zich nam werd hij afgewezen en 't was dan ook niet te verwonderen, dat hij van lieverlede moed en vertrouwen begon te verliezen. Het eenige wat hij had kunnen verkrijgen was dat de kleine jongen in zijn huis mocht verblijven, Georges was het op de pastorie, waar hij met liefkozingen werd overladen spoedig gewoon. Mevrouw Darier vond in tegenwoordigheid van dat kind hare moedervreugde terug, welke zij vroeger slechts korte dagen had mogen smaken. De kleine hield dolveel van maatje Clarisse, zooals hij de goede dame noemde. De jongen was ook zeer beminnelijk, en 't was dan ook niet te verwonderen dat de pastoor eene bijzondere genegenheid toonde voor den kleinen onschuldige, wien de gerechtigheid op het punt stond zijne moeder te ontnemen. Drie maanden waren er verloopen sinds de arrestatie van Jeanne Fortier. In een achttal da gen zou het vonnis geveld worden. Op den leeftijd van Georges vergeten de kin deren spoedig. De kleine had zijne moeder wel is waar nog niet geheel vergeten, maar hij dacht toch reeds veel minder aan haar en de personen, die hem omringden, spraken zoo weinig mogelijk van de ongelukkige //Zoo zijne moeder veroordeeld wordt," sprak mevrouw Darier tot haar broeder, «is't het beste dat hij haar vergete en later de schande niet der van weerszijde verbonden mogendheden nagenoeg gelijk is, dit een waarborg is voor het behoud van den vrede; natuurlijk is net echter dat de openbare meening 111 zekere mate getroffen wordt door al deze betuigingen, welke een duidelijk aangewezen doel hebben en haar herinneren aan de steeds toenemende gevaren van een toestand, door de vreeselijke wapeningen der groote mogendheden gevaar vol gemaakt, en welks ontknooping, helaas al te zeker is in de toekomst. Dit verklaart genoegzaam de aanhoudende onbestemde vrees ten opzichte van den staat kundigen toestand in Europa, eene vrees nog verzwaard door de bezorgdheid over hel voortduren der werkstakingen en den elleu- digen financieelen toestand van verschillende landen. De onthullingen door Giolitti en di Rudini gedaan met betrekking tot de Itali- aansche financien zijn waarlijk wel geschikt, om het publiek te doen nadenken over de onvermijdelijke gevolgen van de overdrijving der militaire uitgaven en bewijzen zoo dui delijk mogelijk, dat, als de regeeringen niet stilstaan op dien weg, de ondergang van gansch Europa niet kan uitblijven. Hoe dit kwaad te verhelpen De oplossing van dit vraagstuk is ongelukkigerwijs nog verre van gevonden. De apotheose van de FranschRussische feesten; de aftreding van het kabinet-Taaffe van Oostenrijk; de onzekerheid van den po- litieken toestand in Italiëde positie van Spanje in Marokko in verband met het nieuwe, Zaterdag geleverde gevecht;de muntconferentie te Parijs en de zilverwet in den senaat van de Vereenigde Staten ziedaar inderdaad van het goede te veel op eens bijna. Kort na elkaar op hun plaats van bestem ming aangekomen (Toulon voor de Russen Tarente voor de Engelschen) hebben de eskaders van Rusland en Engeland bijna gelijktijdig den steven gewend, 't eerste in oostelijke richting, het laatste naar Gibraltar. Men zou al vrij partijdig in z:jn oordeel kenne, die op zijn. naam kleeftIk heb een plan." «En dat is «Den jongen als mijn kind aan te nemen, zoo de jury zich streng toont en de moeder een langdurige straf oplegt. Ik zal hem dan mijn naam schenken en hem goed doen opvoeden. Wij zullen er een man van maken, over wien wij later fier zullen zijn. Hoe vindt gij dat //Uitstekend, beste zusterHet is een zeer goed idéé; doch alvorens aan de uitvoering daarvan te beginnen, moeten wij het vonnis af wachten.* «Dat zullen wij doen. Gelooft gij nog steeds aan Jeanne Fortier's onschuld?" «Wat zal ik u zeggen? Ik ben eenigszins ge schokt in mijne gevoelens, ik begin te twijfelen. Doch al is de ongelukkige schuldig, dan nog moet het kind de straf niet dragen van de schuld der moeder. Wij zullen zorgen, dat de kleine nooit den naam der veroordeelde kenne." De dag, dat het vonnis moest geveld worden, brak aan. De drievoudige misdaad van Alfortville was nog des te drukker besproken, daar het slacht offer een oud-leerling der polytechnische school was, een man algemeen bekend en bemind. Eene talrijke menigte, die door de politieagen ten slechts met moeite in bedwang wera gehouden, stond reeds vroeg op het openen der deuren van de gerechtszaal te wachten. Onmiddellijk was de zaal opgepropt zoodra de opening plaats had. De jury trad binnen, gevolgd aoor het hof. De beschuldigde werd binnengeleid en de pre sident verklaarde de 'zitting geopend. De opsluiting, het leven in de cel, de overtui ging van hare onmacht in den strijd, dien zij tegen de gerechtigheid had te strijden, hadden Jeanne's krachten gebroken en vernietigd. Zij twijfelde niet meer aan het lot dat haar wachtte. «Mijne kinderen 1 Mijne arme kinderen 1" her haalde zij dikwijls, ter prooi aan ontmoediging en wanhoop. «Zal ik hen dan nooit meer zien?Nooit meer Pastoor Laugier, zijne zuster en Stpfaan Castel waren te Parijs bijeengekomen om de groote terechtzitting bij te wonen. De lijst der getuigen bevatte talrijke namen. Aan het hoofd stonden Ricoux, de kassier; ma- moelen zijn om de laatste uren van het verblijf der Russen op Franschen bodem niet 't best van alles te heeten. Er is in die oogenblikken niet harder gejuicht en gejubeld dan de voorgaande 14 of 15 dagen doch Carnot heeft weder eens een telegram ontvangen van Ruslands czaar waarin deze den president der republiek bij het vertrek van het Russische eskader zijn ontroering en dankbaarheid be tuigt voor de hartelijke en prachtige ontvangst zijner zeelieden. Deze manifestatiën van sympathie aldus gaat de heerscher aller Russen voort zullen nieuwe banden aan- knoopen tusschen onze beide landen en naar ik hoop bijdragen tot de bevestiging van den algemeenen vredewelke het hoofddoel is van alle pogen en wenschen. Zulk een keizerlijke dankbetuiging is vat baar voor tal van uitleggingen, zelfs zouden lieden, die spijkers op laag water zoeken, in 's czaren uitlatingen over nieuwe banden het bewijs kunnen zien, dat 't met de bestaande banden dan toch zoo heel veel niet was, anders had men die immers nauwer kunnen aanhalen een tusschen heerschers en volkeren da gelij ksche bezigheid, als men ten minste de officieele verzekeringen gelooven mag. Mug- genzifterijen zijn echter in de politiek wel 't allerminst op haar plaats en zelfs de Duitsche bladen vinden 's czaren dankbetuiging nog wel belangwekkend hoewel mengebruik makend van den eigenaardigen bril der par tijdigheid, in 's czaren verwijzing op den al gemeenen vrede als doel van aller streven een duidelijken wenk ziet, dat de revanche- politiek bij Alexander III geen genade zal vinden. De Vossische Ztg. beschouwt Camots redevoering te Toulon als de formeele af kondiging van een bondgenootschap tusschen Frankrijk en Rusland en de Fransche bladen vieren 's czaren dankbetuiging als een ge beurtenis van de allereerste grootte wat nu eigelijk nog niet zoo heel veel zegtin aanmerking genomen het feitdat keizer Alexander de luidjes aan de Seine gansch en al niet verwend heeft. Zaterdag in den (lame Franyois, de kruidenierster van Alfortville; Davidde loopjongenen mevrouw Berlin, de zuster des heeren Labroue. De akte van beschuldiging werd gelezen. Deze was verpletterend. De menigte had aan dachtig geluisterd en beschouwde Jeanne als het laagste aller schepselen. Dan nam het getuigenverhoor een aanvang. Wij zullen hier niet terugkomen op de verkla ringen, die onze lezers reeas kennen en zoo be zwarend waren voor de aangeklaagde. De ongelukkige had geen enkelen getuige ter ontlasting kunnen opgeven. Op alle punten, behalve een enkel, scheen hare schuld onbetwistbaar. Waar was het gestolen geld gebleven? Het openbaar ministerie nam aan, datde weduwe van Pierre Fortier dit geld ergens verborgen had, waar zij rekende het na volbrachten straftijd weer te vinden. Hare schijnbare ellende hare volslagen armoede op het oogenblik der aanhou ding was niets anders dan eomediespel. Doch ook deze verzekering van het openbaar ministerie, al kon zij in het oog der menigte nog zoo waarschijnlijk blijken, berustte op geen enkel bewijs. Het woord werd aan Jeanne gegeven. Al bleef de ongelukkige niet de geringste hoop meer over hare onschuld te bewijzen, toch gaf zij zich nog niet overwonnen, maar voerde het woord op krachtige wijze en legde aan de rechtbank de redenen harer vlucht met alle duidelijkheid uit. Zij sprak van Jacques Garaud's bedreigingen, van de vernietiging van den brief door 'talles ver slindende vuur, van het schrijven, dat zij van den meesterknecht ontvangen had. Dit verhaal bezorgde haar echter niet de wel willendheid der rechtersmaar ontstak hen in woede. Jeanne's cynisme scheen hun monster achtig. «Watzoo dachten zij«durft dat ellendig schepsel den man belasterendie met zijn leven zijne edelmoedige toewijding voor zijn patroon betaald heeft?" Deze nieuwe misdaad bekroonde waardig al hare vroegere misdaden. De rechtbank had Jeanne een verdediger toe gevoegd, een man van talent, en dat wist hij te bewijzen. Slechts eene enkeld zaak ontbrak aan zijne pleitredede overtuiging. Hoe zou hij trouwens in staat geweest zijn van voormiddag ontving Carnot's czaren telegram, juist toen hij zou terugkeeren naar Parijs en nauwelijks in de hoofdstad aangekomen, heeft hij zich gehaast den machtigen potentaat en bondgenoot te bedanken voor diens welwil lende vriendelijkheid. Eigelijk is het telegram van den president der republiek meer een echo van dan wel een antwoord op 's czaren woorden: na eenige allervriendelijkste uitlatin gen over het eskader en de door hem genoten eer, bestaande iu de begroeting der Russische vlag te Toulon, zegt ook hij de hartelijke ontvangst, allerwegen den Russen bereid, te beschouwen als een betooging fn gunste van den vrede. Zoo is er tevredenheid in de harten der Russen en tevredenheid bij de Franschen en als men te Berlijn over al 't te Toulon, te Parijs te Marseille en te Lyon vertoonde moois heel wat minder gesticht is dan men wel wil toonen, dan heeft men toch eigenlijk ongelijk: men kan den lui hun pret gunnen, zij hebben er geen misbruik van gemaakt! Het onwaarschijnlijk, zooal niet onmogelijk geachte is geschied in Oostenrijk tegenover de coalitie tusschen de Duitsch-liberalen, de conservatieven en de Polen, heeft het kabinet- Taaffe het veld geruimd. Zaterdagnamiddag kwam de keizer op 't onverwachtst uit Pest te VVeenen aan nadat de premier hem in den breede had ingelicht over de Vrijdaga vond tusschen bovengenoemde partijen ge troffen besluiten. Dien eersten stap gedaan is 't alles als van een leien dakje gegaan. Op ontvangst van Taaffe's mededeeling liet keizer Frans Josef onmiddellijk een trein gereed ma ken om vijf uur in den namiddag van Za terdag was hij te VVeenen en onmiddellijk ontving hij Taaffe, die hem zijn ontslag als mede dat zijner collega's aanbood. Een uur confereerden beiden en 't schijnt wel dat Taaffe's voorafgegane pogingen om met de Polen en de Plohenwart-club een overeen stemming te treffenniet met den ge- wenschten uitslag bekroond zijnwant de eenige overtuiging blijk te geven daar hij zelf niet aan de schuldeloosheid van de persoondie hij verdedigde, geloofde Na het antwoord van 'topenbaar ministerie, begaf de jury zich naar de zaal der beraadsla gingen. Hare afwezigheid duurde slechts een twintigtal minuten. Toen de leden terugkeerden, heerschte er eene diepe stilte. De president nam het woord en verklaarde dat de gezworenen met eenparigheid van stemmen de aangeklaagde schuldig verklaarden aan moord, brandstichting en diefstal, maar dat met meerder heid van stemmen verzachtende omstandigheden werden aangenomen. De leden van het hof pasten de wet toe. Jeanne Fortier werd veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. Toen de ongelukkige uitspraak hoorde doen van deze verschrikkelijke straf, stiet zij een hart- verscheurenden angstkreet uit en viel in onmacht. Zij moest naar de conciereerie overgebracht worden en van daar, nog steeas in onmacht, naar de gevangenis van St. Lazare. Toen zij op de ziekenkamer weder tot bezinning kwam, herhaalde zij onsamenhangende zinnen waarvan niemand iets begreep. Zij was aan eene hevige hersenschudding ter prooi, die haar leven ernstig in gevaar bradit. Dertigste Hoofdstuk. Jacques Garaud, die zich door de veroordeeling van Jeanne nog geruster gevoelde, had zich te Londen zooals wij reeds hebben medegedeeld aan boord van de Lord-Maire ingescheepteen groote pakketboot, die zich recht naar New-York begaf. Er waren honderddrieentwintig passagiers aan boord, waaronder vele Amerikanen die tot ver schillende klassen der samenleving behoorden. Paul Harraant zoo zullen wij Jacques Garaud in 't vervolg meermalen noemen had eene kajuit eerste klasse genomen. Des morgens om tien uur was men aan boord gegaan, Harmant een der eersten van allen. Alvorens zich naar zijne kajuit te begeven, wachtte hij leunend op de verschansing, het einde der inscheping af en de naamafroeping der pas sagiers door den plaatsvervangenden kapitein. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1893 | | pagina 1