Engeland.
Bulgarije.
Rusland.
Amerika.
BINNENLAND.
grootste ontsteltenis op het gelaat.. Zij keken
naar eene dame, mevrouw de weduwe Marret,
die langs den rand van een afgrond liep op
den voet gevolgd door haar dochtertje. Doo
delijke angst maakte zich van allen meester,
toen zij zagen, hoe mevrouw Marret haar
dochtertje in de armen nam. Voorziende,
dat er iets ernstigs zoude gebeuren, snelden
eenigen naar de plaats des onheils toe. Maar
nauwelijks hadden zij eenige meters geloopen
of mevrouw Marret sprong met haar dochtertje
in den afgrond. Een akelige gil en de beide
ongelukkigen vielen te pletter. Men gist naar
de oorzaakdie mevrouw Marret tot haar
wanhopige daad heeft gedreven; zij had een
uur te voren de echtelijke woning verlaten
om haar dochtertje naar school te brengen
zooals zij voorgaf.
Ondanks het verbod, hebben de anarchisten
toch getracht Zondag op Trafalgar Square
een meeting te houden. Een groote menigte
nieuwsgierigen en vreemdelingen waren op
gekomen; men verkocht een blad, waarin de
aanslag te Barcelona verheerlijkt wordt en
men zich zeer aangenaam gestemd toont, over
het groote aantal dooden en gekwetsten. Toen
een redenaar op het voetstuk van het stand
beeld van Nelson wilde klimmen, om zoo tot
de menigte het woord te voeren, werd hij
daarin verhinderd door de politie; om half
vier kwamen ongeveer 50 politieagenten te
paard die de menigte naar alle richtingen
deden uiteen stuiven. Om 5 uur had Tra
falgar Square weer zijn gewone aanzien.
Ook de sociaal-democraten behartigen de
belangen hunner partij, door ijverig propa
ganda te maken. Ze beweren, dat er thans
te Londen 500,000 werkloozen zijn en dat
circa 25 pCt. der bewoners dier wereldstad
iederen avond hongerig te bed gaan.
Bij den jongsten zwaren storm in En
geland een tweede heelt gedreigd, maar
daaraan is men daarevenals ten onzent
gelukkig ontkomen hebben, blijkens eene
Zondag van ambtswege door den minister
Mundela in 't lagerhuis gedane rnededeeling,
293 menschen het leven verloren.
Het doet weldadig aan, en pleit voor de
goede regeling van het Britsche reddingswe
zen, dat daarentegenover 525 schepelingen
door krachtinspanning en toewijding hunner
medemenschenaan dreigend doodsgevaar
zijn ontrukt.
Ofschoon officieus ontkend wordt, dat een
aanslag op het leven van vorst Ferdinand
voorbereid is, zijn er toch uit Sofia berichten
ontvangen van particuliere zijde, die beves
tigen, dat Iwanow, een officier, die er drie
iaar geleden met de kas van doorging en in
Rusland dienst trachtte te nemen, voornemens
was den vorst te dooden. In Rusland achtte
men hem onwaardig om de uniform te d-agen,
zoodat zijn leven zeer ongelukkig was. De
beide Bulgaarsche uitgeweken officieren Gruew
en Benderew raadden hem toen aan Bulgarije
een dienst te bewijzen, door het te verlossen
van de tirannie van Ferdinand en Stambou-
low Hij moet een volledige bekentenis
hebben afgelegd.
Een bende van 24 roovers is dezer dagen
tegen den avond opgerukt naar het dorp
Zaturoff, in het Russische petroleum-district
gij getrouwd y
Toen Noëmi haar vader deze vraag hoorde stel
len, bloosde zij tot in 't wit der oogen.
/,Ik ben nog jongman," antwoordde de gewezen
-meesterknecht met een glimlach.
«Dan bied ik u uwe vertrekken in mijne woning
aan. Dat zult gij niet weigeren.'
«Neen zeker niet; doch hoe zal ik u mijne
erkentelijkheid betuigen
En zacht, zonder dat hij gehoord kon worden,
voegde Jacques er bij:
„Eer 't drie maanden verder is zal ik Mortimers
schoonzoon zijn. 't Is waarachtig alsof de duivel
mij onder zijne bescherming neemt."
Het overige van den dag verliep zeer snel; het
diner was opgewekt en aangenaam. Men dronk
een goed glas champagne en scheidde laat.
De gewezen meesterknecht sliep niet dien nacht;
allerlei zaken woelden in zijn geest. Met eene
bewonderenswaardige behendigheid had de ellen
deling gebruik weten te maken van de gelegen
heid, die zich had aangeboden.
De fortuin lachte hem toe. Bij zijne aankomst
te New-York kon hij reeds eene ronde som in
ontvangst nemen om tevens voor de helft te dee-
len in de verdienste van het huis Mortimer. Bo
vendien achtte hij zich zeker in korten tijd de
schoonzoon van den ingenieur te worden.
Dat alles, wa3 prachtigdoch zeker zouden er
papieren geëischt worden zij 't niet bij het te
sluiten contract, dan toch bepaald bij zijn huwelijk
met NoëmiMaar hij had geen papieren en zoo
hij deze in Bourgogne aanvroeg, zou men hem
dan niet antwoorden
«Paul Harmant is dood
Bij eenig nadenken stelde hij zich echter ge
rust. 't Zou voldoende zijn een copie te vragen
van Paul Harmants geboorteacte en van het over
lijden van diens vader en moeder. Het gebruik
waarvoor deze stukken bestemd waren, ging nie
mand aan.
Nu stond Ovidius Soliveau hem echter nog in
ben ik het verschuldigd," sprak hij tot
zich zelve, //dat ik heden avond zoo keurig
mijne rol gespeeld hebdoch hij is gevaarlijk
zijn twijfel omtrent mijne identieteit kan grooter
en grooter worden. En hij zal er zich op beroepen
dat hij mijn neef is; doch dat zou lastig en be
lachelijk zijn. Ik moet dien kerel in mijne macht
Baku. Zij hadden een kar met patronen en
andere ammunitie bij zirli. Aan vier boeren
die zij ontmoetten, vroegen zij wie de rijkste
man van het dorp was; de eerste wilde het
niet zeggen en werd onmiddellijk gedood; de
tweede, die ook weigerde, onderging het
zelfde lot, en de twee overgeblevenen, die
de angst om het hart sloeg, wezen hun nu
het huis van een goeden, rijken dorpsbewoner,
Hadschi Hussein aan.
De roovers dwongen nu Hadschi Hussein
hen bij zijn geldkist te brengen, waar zij
10,000 roebel in goud en 10,000 roebel aan
geldswaardig papier vonden. Daarna staken
zij den heer des huizes en zijne huishoud
ster dood. Maar nu kwamen op't geschreeuw
der vrouw, vele dorpelingen aansnellen zij
begonnen op de roovers te schieten, deze
weken voor de overmacht, baanden zich al
vechtende een weg naar hunne paarden en
reden heen met achterlating van vier dooden.
Alle pogingen om hen op te sporen bleven
vruchteloos.
Het bericht aangaande het vermoorden van
den Braziliaanschen president Peixoto wordt
niet bevestigd. In 't Britsche lagerhuis ver
klaarde de regeering er niets van le weten.
Het blijkt, dat het aan de Aquidadam, met
admiraal Mello aan boord, en aan een, als
oorlogschip door hem ingericht koopvaardij-
vaartuig gelukt is, onder begunstiging der
duisternis, uit de baai van Rio Janeiro te
ontsnappen, zich een doortocht banend on
danks het hevig kanonvuur der forten, die
den ingang der haven bestrijken en die
natuurlijk dat vertrek (dat ten doel heeft om
de door Peixoto aangekochte schepen, naar
Rio onderweg, in open zee aan te tasten)
met alle kracht trachtten te beletten.
Het Engelsch oorlogschip Beagle ontving
hierop van den Britschen eskader kommandant
bevel het schip van Mello te volgen, om zijn
koers te weten te komen en hem in het oog
te houden. Zijn schip moet ongetwijfel door
het vuur der forten hebben geleden.
Admiraal de Mello heeft nu zekerlijk zijn
wensch en het oogenblikkelijk voordeel van
er uit te wezen. Om Rio te kri'gen evenwel
moet hij er weer in ook, en dat zal misschien
nu niet zoo gemakkelijk meer gaan.
Woensdag middag traden te Chicago
drie mannen het kantoor binnen van John
Drake, den kassier van de Indiana-Illinois
en Jowa-spoorwegma^tschappij, en verzochten
den heer Drake voor een dringende zaak te
spreken. De net gekleede heeren werden
toegelaten en spoedig daarna verlieten zij
kalm het kantoor. Toen men eenigen tijd
later het bureau van den heer Drake binnen
kwam, vond men dezen op den grond liggen
in de kamer, waar alles door elkaar was
geworpen; uit de kas waren 21,000 dollars
ontvreemd. De kassier was door een slag met
een hard voorwerp bewusteloos gemaakt.
Deze geheime en welgeslaagde overrompe
ling, waarvan de daders n >g niet gesnapt zijn,
heeft groote ontsteltenis verwekt in financi-
eele kringen.
WAALWIJK, 6 Dec. 1893.
Toen we in ons vorig nummer spraken
over de nieuw ingestelde jaarmarkt op 5
December, beschouwden we de zaak alleen
uit het oogpunt van winkeliers, neringdoenden,
herbergiers enz.
hebbenmaar hoe zal ik daartoe komen P Ik zal
middelen beramen
Kort voor het einde van den nacht sliep hij in.
Alle sombere gedachten had hij verbannen en
met een verschrikkelijk cynisme dacht hij
«De plannen van mijn patroon hebben mij ge
luk aangebracht.'
Des morgens om elf uur waren Jacob Mortimer,
zijne dochter en de valsche Paul Harmant voor
het ontbijt in de conversatiezaal bijeen.
Schier de gansche dag werd door de twee
mannen besteed om de grondslagen vast te stellen
van het contract, dat te New-York zou geteekend
worden en de Amerikaan overhandigde aan den
Franschman een wissel op zicht, ten bedrage van
50,000 dollars, betaalbaar bij den bankier Richard
Davidson.
Korte oogenblikken voor den ondergang der
zon klommen zij op het dek. Talrijke personen
waren daar vereenigd met het oog op eene groote
stoomboot, van Amerika naar Frankrijk varend,
die op korten afstand den Lord-Maire moest
voorbijstooraen.
Jacques liet Mortimer en Noëmi belangstellend
uitzien, doch wendde zelf den stap naar aen voor
steven. Hij wilde zijn gewaanden neef enkele
gouden Louis in de hand stoppen en zoo zich
van zijne welwillendheid verzekeren.
Ook hier, even als achter, was met hetzelfde
doel de menigte tezaamgeloopen.
Weldra ontwaarde de gewezen meesterknecht
Ovidius Soliveau.
Jacques wilde tot zijn bloedverwant gaan, doch
eensklaps stond hij stil. Ovidius had plaats ge
nomen achter een reeds bejaard man. die tegen
de verschansing leunde. Een stalen lemmet, dat
hij echter trachtte te verbergen, schitterde in zijne
rechterhand.
Soliveau's houding scheen Jacques Garaud, die
aandachtig de oogen op hem vestigde, zeer ver
dacht. Eensklaps stak hij de linkerhand uit naar
den overjas van den bejaarden passagier, die voor
hem stondterwijl hij een oogenblik later de
panden nieuwsgierig ophief.
Thans trof het Jacques' aandacht, dat de vreem
deling een leeren taschje aan een riem om den
schouder droeg.
Ovidiusovertuigd dat niemand het uog op
hein had, daar allen den blik hielden gevestigd
op dc naderende stoomboot, die in enkele oogen-
Er is echter een ander zeer belangrijk
vraagstukde belangstelling der bevoegde
autoriteiten in de hoogste mate waardig 't
is namelijk dit: of de instelling van verschil
lende nieuwe jaarmarkten niet groot nadeel
toebrengt aan ouze schoone van ouds be
roemde Vrijdagsche weekmarkten, de zooge
naamde „Waalwijksche Vrijdag.»
En dit schijnt men werkelijk te vreezen
we vernemen ten minste dat eenige bevoegde
ingezetenen onzer gemeente (geen winkeliers)
en eenige voorname buitenlui van plan zijn
den raad bij adres te wijzen op het onzinnige
van die nieuwigheden.
-- Dat onze gemeente geen geschikt terrein
is voor de socialistische propaganda is Za
terdag weer gebleken. In den avond van
dien dag hielden twee personen zich bezig
met hel colporteeren van „de Volkstribuun".
Weldra zagen zij zich in de Stationsstraat
omringd door eene groote, hun blijkhaar niet
genegene menigte. De gemeente-veldwachter
bood hun zijn bescherming aan, maar zij we
zen die af. Toen de menigte steeds aan
groeide en meer en meer dreigend werd, loste
een der colporteurs eenige pistool- of revol
verschoten en ging toen op de vlucht de
spoorlijn overde Zeine in. Deze is hier
niet bekend. De andere, een inwoner van
Sprang v. Th., is nog al erg mishandeld en
in het koffiehuis van H. Appels binnengegaan.
Na daar eenigen tijd vertoefd te hebben is
hij, toen ook de maréchaussées waren opge
treden, zonder verder lastig gevallen te zijn
huiswaarts gekeerd.
Dit zijn de zaken, zooals ze ons zijn me
degedeeld.
Hoewel uit beginsel tegenstanders van de
socialistische leer, omdat wij die voor de
maatschappij in 't algemeen en voor de werk
lieden in 't bijzonder verderfelijk achten
wenschen wij toch te waarschuwen tegen de
herhaling van feiten zooals de bovenver
melde.
Men houde wel in 't oog dat personen, die,
hetzij uit principe hetz:j om geld te verdie
nen de verre van benijdbare taak op zich
nemen om eene minder gewilde courant te
koop aan te bieden, daartoe evenveel recht
hebben als ieder anderdie meer in den
geest vallende bladen vent. Zij hebben het
recht te eischen, dat zij daarbij niet gehin
derd en zeker niet mishandeld worden. Ge
beurt dit, dan is de politie verplicht hande
lend op te treden tot bescherming van de
in de vrije uitoefening van hun recht be
lemmerde personenen zeker zal zij dit
krachtdadig doen gewaarschuwd als zij is
door hetgeen Zaterdag heeft plaats gehad.
Proces-verbaal en veroordeeling zijn dan
de onvermijdelijke gevolgen. Om die te
voorkomen late men de colporteurs van so
cialistische bladen even ongemoeid als die
van andere, maar onthoude zich eenvoudig
van koopen; dit is de rationeele weg.
Voor het reizigersverkeer op de staats
spoorwegen is de volgende bepaling gemaakt:
Reizigers, voorzien van plaatskaarten naar
stopplaatsen, hebben het recht om op de
heenreis door te rijden tot het eerstvolgend
station en (met een retourkaart) ook op dit
station de terugreis te beginnen.
Eveneens hebben reizigers, voorzien van
retourkaarten genomen aan stopplaatsen, het
recht om op de terugreis tot het eerstvolgend
station door te rijden.
In deze gevallen zal geene verhooging
worden gevorderd.
Gisteren, St. Nicolaasavond, was 't hier
in de gemeente recht levendigvooral op
blikken zou voorbijvaren, strekte de rechterhand
uitHet stalen lemmet schitterde.... De grijs
aard deed eene bewegingOvidius liet de jas
panden nedervallen.
Jacques Garaud begreep volkomen wat er om
ging-
«Zool Zoo!" murmelde hij. Neef Soliveau
schijnt verschillende pezen op zijn boog te heb
ben. Bij zijn stiel van werktuigkundige voegt
hij dien van gauwdief! Thans heeft hij het ge
munt op het laschje van gindschen bejaarden man,
die niet de minste achterdocht koestert."
Eensklaps zette de valsche Paul Harmant een
bedenkelijk gezicht, terwijl hem tevens eene ril
ling over de ledematen liep.
«Bij mijn levendacht hij bij zich zeiven,
«zoo de kerel op heeterdaad betrapt werd, zou
hij onmiddellijk in arrest worden genomen, en
geschiedt ditzal hij zich dan niet op mij be
roepen Wat! Ik de neef eens diefs!Dat
zou mijne positie bij Jacob Mortimer niet verbe
teren. Er moet gehandeld worden, opdat dit
niet gebeure Ik ga
Jacques voltooide zijn zin niet. Eene andere
gedachte drong hem eensklaps door den geest.
«Thans heb ik hem in mijne macht," dacht hij.
«Het toeval heeft mij eene gelegenheid in de hand
gespeeld, waarnaar ik heden nacht vruchteloos
zocht. «Thans ligt de kerel met gebonden handen
en voeten voor mij.'
Jacques deed een paar stappen vooruit en stond
weldra in de onmiddellijke nabijheid van Ovidius
Soliveau.
Op dit oogenblik stoomde de groote steamer
voorbij met de Fransche vlag in top.
/Goede reis! Goede reis! riep een stem. Alle
hoofden ontdekten zich met geestdrift stak men
de handen omhoog, wuifde men met de hoeden,
en meer dan honderd stemmen herhaalden de
woorden
«Goede reis!'
Van het andere vaartuig werd op even enthou-
siastische wijze geantwoord en de twee booten
verwijderden zich van elkander even snel als zij
eerst genaderd waren.
De grijsaard met het valies was een der meest
enthousiastischen. Hartstochtelijk wuifde hij met
den hoed.
Soliveau wachtte het geschikte oogenblik af.
Terwijl de passagier den arm Yerhief en luidkeeels
straat ging 't vroolijk en luidruchtig toe
maar alles is in de beste orde afgeloopeu.
Te Baardwijk zijn gisteren twee zilveren
horloges weggenomen van den muur in de
voorkamer bij C. v. D., waarschijnlijk door
een z. g. venter die in verschillende huizen
met de grootste brutaliteit binnenkwam.
De politie heeft zich de zaak aangetrokken
en 't is te hopen dat het haar gelukken zal
den indringer te pakken.
Nergens in Zeeland kweekt men zulke
goede boonen in alle soorten als opWalcheren.
Ofschoon de oogst, zoowel van paarde- als
van witte boonen, in het afgeloopen seizoen
zeer ruim is geweest, blijft de marktprijs,
vooral der witte boonen, vast en hoog. Voor
vele landbouwers is de boonenteelt nog een
houvast bij de verbazend lage graanprijzen.
Had men dit hoofdproduct (graan) niet noo-
dig voor het stroo, dan dachten velen op
Walcheren er niet meer aan het te ver
bouwen.
Zeeramp te Wierum.
Hartverscheurend zoo schrijft men
is de toestand in het visschersdorp Wierum.
Vrijdag nacht was de vloot, sterk 16 schepen
bij tamelijken Zuidwestenwind naar zee ge
gaan, de Peasumer vloot eveneens, en beiden
hadden hun vischtuig (want) .op 16 vaam
water, westwaarts benoorden Ameland ge
schoten; met het binnenhalen bezig, schoot
de wind plotseling omstreeks 12 uur van uit
het Zuidwest naar het Noordoost, vergezeld
van hevige sneeuwbuien. Beide vloten heb
ben toen met achterlating van hun vischtuig,
koers naar den wal gezet; den Peasumers is
het, niet zonder ernstige schade aan romp
en tuig, gelukt het Nieuwe Gat te bezeilen.
De Wierumer vloot echter, die westelijker
dan de Peasumers schijnt gevischt te hebben,
is het niet gelukt het Pinkegat te bekoersen.
Negen schepen zijn er op Ameland gestrand.
Zaterdag morgen werden er nog zeven sche
pen gemist, waarvan geen de minste tijding
was; in den namiddag kwamen er nog drie
het Pinkgat binnen, die bij den sneeuwstorm
den koers, in plaats van naar den wal, op
zee hadden gezet, den storm hadden door
staan en alzoo waren behouden gebleven.
Vier zijn vrij zeker met 21 man omgekomen;
althans van de schuiten van Prins, Van den
Bosch, Kamman en Visser is nog geen spoor.
De sneeuwstorm van Vrijdag woedde
ir. Friesland gedurende eenige uren zoo hevig,
dat vele reizigers van de weekmarkt te Leeu
warden, die met het oog op het St. Nicolaas-
feest drukker dan gewoonlijk bezocht was,
het raadzaam oordeelden in de stad te blijven.
Anderen zochten halverwege een gced heen
komen; slechts enkelen waren op den be
paalden tijd thuis. Thans is de sneeuw voor
een deel weder weggedooid, zoodat het ver
keer niet langer wordt belemmerd en ook
de postverbinding, die geheel van streek was,
weder is hersteld.
Het noodweer van Vrijdagavond heeft
droeviger gevolgen gehad, dan aanvankelijk
gedacht werd. Een sleepboot met vijf schepen
achter zich liep bij Rossum door den storm
uit het roer. Een der schepen dreigde te
zinken. De schipper, op lijfsbehoud bedacht,
vluchtte met vrouw en vijf kinderen, waarvan
het oudste 6 jaar en het jongste 9 maanden
telt, in de jol. Het bootje sloeg echter om
en allen stortten te water, met groote moeite
konden de man en de vrouw, de laatste met
een kind in den arm, zich redden. De vier
andere kinderen verdronken jammerlijk.
Reeds zijn drie kinderen opgevischt, het
vierde echter nog niet.
toejuichte, stak Ovidius de linkerhand onderden
lichten overjasweldra door d^ reehterhand ge
volgd aan de andere zijde.
Het scherpe lemmet had weldra den rieTü door
gesneden en een oogenblik later was het valies
reeds onder Ovidius kiel verborgen.
Haastig keerde deze zich om en stond toen tegen
over zijn gewaanden neef.
De valsche Paul Harmant strekte de armen uit
en liet die op de schouders van den werktuig
kundige nedervallen
«Wat hebt gij daar aangevangen, dief?" vroeg
hij hem.
Ovidius aarzelde en verbleekte; maar toch ver
loor hij niet allen moed.
«Wat?" stamelde hij. «Wat zegt gij, neef?"
Jacques greep hem bij den arm en geleidde den
ellendeling naar een somberen hoek.
«Ik zeg," hernam hij met de twee rijen tanden
vast op elkander gedrukt, «dat ik alles gezien
heb, dat gij een ellendig schepsel zijt en dat gij
mij onmiddellijk het leeren taschje hebt af te
gevendat gij den man daar ginds hebt ont
stolen.'
Ovidius werd bleek van schrik en angst.
«Heb medelijden!" zuchtte hij ontsteld. «Heb
medelijden. Neef, ik smeek er u om, lever mij
toch niet over aan het gerecht, Ja, ik ben een
ellendeling ja, ik heb gestolen; doch dit is niet
geheel mijne schuld. Het verlangen rijk te zijn
maakte mij zinneloosIk wist niet meer wat
ik deed.'
«Zwijg!" riep de valsche Paul Harmant. «Gij
hebt eene misaaad begaan die door niets in de
wereld kan verontschuldigd worden. VVanneer
ik er aan denk, dat gij van mijne familie zijt en
deze op dergelijke wijze onteert, dan begrijp ik
nietdat ik u geen kogel van mijn revolver in
den kop jaag of aan den kapitein overlever om
u eene rechtvaardige straf te doen ondergaan."
Ovidius wankelde op zijne beenen; zijne tanden
klapperden.
.Neen, neen, neen," stamelde hij, «dat zult gij
niet doen Heb medelijden met een verdwaalde,
die in een oogenblik van zwakheid...."
«Eene zwakheiddie bij u eene gewoonte is
geworden, zoo er te oordeelen valt naar de be
hendigheid en de koelbloedigdheid, die gij getoond
hebt."
Wordt vervolgd.
