¥IÖÖDDRUffltT
Nummer 12. Donderdag 8 Februari 1894
aargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
UITGEVER;
ANTOON TXELEM,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
Echo van het Zuiden,
Waalwyksche en Langslraalsclie Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijr per 3 maanden ƒ1,00.
Franco per post door het gehcele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 1—7 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naarplaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
&dolf Steinbr, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Terwijl het door de Oude Wereld tot den
politieken disch van den dag bijgedragene
zoo ongeveer hetzelfde blijft (de toestand in
Italië en Servie; Gladstone's plannen voor de
naaste toekomstde voorstellen op gods
dienstig gebied van de regeering van Honga
rije; Spanje's verhouding tot Marokko, is
zoowat alles) li'kt 't, ook in verband met de
enorme belangen van Europa bij de tarief-
quaestie in de Nieuwe Wereld, wel belangrijk
't een en ander te releveeren over de laatste
stemming van het huis van afgevaardigden
betrekkelijk het nieuwe tariefontwerp.
Het huis bestaat uit '230 democraten en
populisten (dit zijn de leden der volkspartij,
klein in aantal) 125 republikeinen en uit de
stemming (203 vóór, 140 tegen 't ontwerp)
blijkt, dat men zich niet beslist aan het
partij-consigne heeft gehouden een om
standigheid, welke voor het grootste deel wel
Yalt toeteschrijven aan de oppositie der de
mocraten van New-York en andere oostelijk
gelegen staten, tegen de met het tariefont
werp verbonden inkomstenbelasting. Deze
belasting was op zichzelf aangenomen met
150 tegen 50 stemmen en zal 1 Januari 1895
in werking treden; de belasting, die bedraagt
2 percent van alle inkomsten boven 4000
dollars, zal zoo ongeveer 30 millioen dollars
opbrengen, al lus hoopt de secretaris der
schatkist. Vóór de beslissende stemming over
de tariefwet, achtten de hoofden der ver
schillende partijen 't noodig en nuttig nog
eens duidelijk hun wenschen en verlangens
kond te doen. De „Speaker" (voorz. van het
huis van afgevaardigden) verklaarde zich te
gen het wetsontwerp, omdat hij betrokken
is bij de op bescherming aanspraak makende
en recht hebbende industrie van den staat
Louisiana en gaarne zijn zetel in het huis
wil behouden. De voorzitter der commissie
voor de staatsinkomsten, tevens vader van
het wetsontwerp Wilson, bepleitte nog eens
krachtig 't door hem voorgestelde en beoogde,
Naar het Fransch door W. v. R.
(Overgenomen uit de Meierijsche Courant
55
Jeanne volgde den priester en hernam dan:
„Ik nam voor iemand ae taak op mij u eenige
inlichtingen te vragen.
'Inlichtingen?" herhaalde de pastoor. //Waar
omtrent?'
„Omtrent uw voorganger, die in 1861 hier pas
toor was.'
„Gij wilt spreken van den Wel Eer w. Heer pas
toor Laugier, dien ik hier heb opgevolgdDie
is in het droevig jaar des oorlogs overleden en ik
ben reeds hier van -af 1871."
„Kendel gij hem
„Zeer weinig. Maar toch heb ik de eer gehad
hem twee of driemaal tegen het einde zijns levens
te zien.'
„Hij had eene zuster
„Ja, die is geringen tijd voor hem overleden?"
Voedde die zuster niet een kind op?
„Ja, haren zoon, naar men mij gezegd heeft."
„Mijn zoondacht Jeanne huiverend. „Mijn
zoon
En op luiden toon voegde de ongelukkige er
J bijalle moeite inspannend om haren angst te
I verbergen
„Weet gij wat er van dat kind gewoiden is?
J Om dat te vernemen ben ik naar Chevry geko
men."
De pastoor schudde het hoofd.
„Daaromtrent kan ik u niets naders verklareD,"
antwoordde hij, „Toen ik bezit kwam nemen
van deze pastorieheb ik wel hooren zeggen
dat de zoon van de zuster des pastoors hier ge
komen is om de begrafenis van zijn oom bij te
wonen, doch dan ook weer onmiddellijk meteen
I vriend des overledenen is vertrokkenAnders
weet ik niets.'
Kent gij den naam niet van dien vriend
„Neen, ik heb hem nooit gehoord."
hoewel hij er door in conflict komt met zijn
kiezers; de republikeinsche leider Reed sprak
tegen de nieuwe regeling en toen kwam het
votum, dat eigenlijk veel vroeger is uitge
bracht dan men in den aanvang der debatten
had verondersteldin de eerste week der
beraadslagingen werden van 1000 voorgestelde
amendementen slechts 20 behandeldDe
zege der democraten is te grooter wijl de in
komsten belasting, als een deel van het
tariefontwerp aangenomen, eigenlijk in liju -
rechten strijd was met een vroeger besluit
der democratische partij, in verband waar
mede dan ook al dadelijk een groot aantal
democraten verklaarden tegen de tariefher
ziening te zullen stemmen als protest tegen
de er mee samengaande inkomstenbelasting,
welke ook van alle op Amerikaanschen bodem
verblijf houdende vreemdelingen zal worden
geheven. Er is door de tegenstanders der
tariefhervorming gedaan wat te doen mogelijk
was om Wilson's wet te doen vallen zij
hebben een groote monsterbeweging georga
niseerd, zich uitstrekkend over het gansche
gebied der Unie, om te doen gelooven dat
de natie, en in 't bijzonder de arbeidende
klasse, een intrekking der protectionistische
Mac Kinleybill kwalijk gezind was, terwijl
juist de landbouwers en de werklieden van
de hooge invoerrechten het meest te lijden
hebben gehad, ten bate van de werkgevers,
de groote industrieelen.
De nieuwe wet is eigenlijk een soort com
promis met de protectiouisten en 't kon wel
niet anders want er moest rekening worden
gehouden met tal van belangen van elk der
staten afzonderlijk.
De hoofdbepalingen van het nieuwe tarief
zijn, dat de rechten, die in de Mac Kinley-
wet waren bepaald op 80 percent van de
waarde voor metalen voorwerpen en op 91
percent voor wollen artikelen, dooreengenomen
zijn teruggebracht op 45 percent, terwijl zekere
grondstoffen zooals ijzererts wol, (met 1
Augustus ingaande) steenkolen en hout, gansch
vrij van rechten worden verklaard; ter be
vordering van een gemakkelijk verkeer worden
„Misschien kent hem de burgemeester
„De burgemeester is zevenentwintig jaar oud.
Hij was destijds nog op school.'
„Maar de vroegere burgemeester?Die van
1861P"
vis reeds lang overleden. Twee andere zijn
hier reeds na hem in betrekking geweest."
„De dienstmaagd van pastoor Laugier?"
„Is voor den pastoor gestorven."
„De zuster des pastoors was eene weduwe
niet waar?"
„Ja."
„Hoe heette haar man
„Zoo ik dit ooit geweten heb wat ik niet
geloof dan heb ik het thans vergeten.
„Is zij te Chevry gestorven?"
„Ja, geloof ik."
„Dan moet zijn naam geboekt staan in de kerk
registers en ook in die van den burgerlijken
stand dan moet die naam te v'nden zijn op een
grafsteen
„Vroeger, ja; doch gedurende den oorlog is
alles vernield. Hier is herhaaldelijk gevochten.
Het gemeentehuis met het drievierde gedeelte des
dorps is toen de prooi der vlammen gewordpn.
De kerkregisters werden geplunderd en de graf
zerken zijn door bommen en granaten vernield."
„Dan krijg ik niets te weten zuchtte Jeanne
bitter en op wanhopenden toon.
Al die vragen der vluchtelinge hadden eindelijk
eenige verwondering gewekt in den geest des
pastoors en weldra groeide zelfs deze verwonde
ring tot wantrouwen aan.
Jeanne's hevige ontroering werd van oogenblik
tot oogenblik beter zichtbaar.
„Welk machtig belang spoort u dan toch aan
om al die zaken te weten te komen vroeg de
priester op elk woord nadruk leggend. „Hebt gij
een persoonlijk belang in dit alles?"
Jeanne voelde eene huivering over ol hare le
dematen.
Zij was al te verstandig om niet te begrijpen
dat de pastoor wantrouwen begon te koesteren.
„Ik kan niet openlijk optreden," dacht zij
„Ik ben reeds veel te ver gegaan."
En zich dan tot den priester wendend, die haar
met een vorschend oog gadesloeg, sprak zij
„Ik heb 't u reeds gezegd, mijnheer pastoor,'t
is "iet voor mij, dat ik u ondervroeg. De vriendin
die mij tot u gezonden heeft, had mij zoo drin-
tal van rechten berekend naar de waarde
voortaan berekend naar het gewicht. De
aanneming in de kamer met een zoo aan -
zienlijke meerderheid en de «luidelijk gema
nifesteerde opinie van de natie, maken het
lot der wet in den senaat (bestaande uit 44
democraten, 3 populisten en 38 republikeinen)
wel iets minder onzeker, doch 't kan toch
nog weken en dagen duren eer de beslissing
valt. Terwijl bij een duur van hoogstens 10
minuten van elke redevoering, de behandeling
der wet in het huis van afgevaardigden een
kleine drie maanden heeft in beslag genomen,
kan er in den senaat uit dat aantal weken
wel een gelijk aantal weken komen, daar de
leden van dit lichaam in hun redevoeringen
niet worden beperkt door wettelijke bepalingen.
Voor de inkomstenbelasting is men minder
gerust dan voor de tariefwet en eigenlijk kan
het de bij deze laatste wet belanghebbenden
in Europa koud laten hoe bro?der Jonathan
in de vermindering van zijn inkomsten inge
volge de nieuwe tariefbepalingen, voorziet
Het ^duister en weinig oprecht antwoord
van den Britschen premier den heer Glad
stone, op de bewering, dat hij wegens zijnen
beogen leeftijd en om andere redenen, zou
willen aftreden tegenover eene commissie
van Baskiërs was Gladstone Zaterdag in deze
veel duidelijker ontkennend heeft algemeen
ontstemd en zeker wantrouwen en onzekerheid
gewekt.
Dit heeft tengevolge, dat men den tegen-
woordigen toestand nog eens zeer ernstig
onderzoekt en het onhoudbare daarvan meer
en meer begint in te zien. Gladstones hooge
leeftijd, de floor hemzelve» erkende omstan
digheid, dat hij een man van den dag is, de
zekerheid dat zonder hem Home-Rule niets
is en dat in het tegenwoordig lagerhuis slechts
een kunstmatig verkregen, uiterst bonte meer
derheid het denkbeeld wil helpen verwezen
lijken dat alles is weer eens gewogen en
overwogen. En wie nu niet verlangt, dat de
heer Gladstone als premier zal aftreden, die
gend gesmeekt alle pogingen aan te wenden om
eenige inlichting, lioe gering ook, omtrent het
kind te verkrijgenIk wenschte den naam der
zuster van pastoor Laugier te kennen om zoo ook
den naam van haren zoon te vernemen."
„Er is dan iemand, die er een groot belang in
heeft dien zoon .weer te vinden? Wat behelst
die belangstelling?"
De toonwaarop deze woorden werden ge
sproken, toonde duidelijk genoeg, dat het wan
trouwen des pastoors nog steeds toenam.
„Dat weet ik niet," antwoordde zij verlegen.
„Men heeft mij eene opdracht gedaan. Ik heb
mij van mijn plicht gekweten, Ziedaar alles."
„En ik weet niets anders dan hetgeen ik u ge
zegd heb. Verneem eens nader in het dorp. Mis
schien weet men u daar beter in te lichten dan
k in staat ben te doen. God moge u vergezellen,
mijn kind
Zevenentwintigste Hoofdstuk.
De priester verliet de sacristie en ging naar
huis, Jeanne ter prooi aan de grootste ontroering
achterlatend.
De arme vrouw viel tegenover het priesterkoor
op de knieën.
„Mijn Godl Mijn God!" stamelde zij, de handen
gevouwen ten hemel verheffend. „Vruchteloos
zoek ik, doch niets, niets krijg ik te weten. Het
ongeluk vervolgt inij overalDe priester, een
man van liefde en van liefdadigheid, mistrouwde
mij, toen hij mijn angst bemerkte en mijne vra
gen hoordewaarvan ik het ware motief niet
mag doen kennen
„Sta ik op om anderen te gaan ondervragen
zooals ik hem ondervraagd heb, dan zullen ook
zij wantrouwend tegen mijn opzien, en zij die in
hunne ziel niet de zachtmoedigheid koesteren des
priesters, zullen luide hun argwaan uiten, en dan
ben ik verloren
„Wat moet ik doen
„Almachtige God, God van goedheid en recht
vaardigheid, help mijbid ik u. Geef mij raad
en geleid mijne wegen
„Duisternissen omringen mijToon mij den
goeden weg!
„Een man heeft een kind mede naar Parijs
genomen, dat men het neefje noemde van pastoor
Laugier. Dit kind moet het mijne zijn. De zuster
des pastoors van Chevry heeft mij beloofd over
wenscht ten minste, opdat licht en zekerheid
komen, dat het land zal worden geraad
pleegd.
Wat eigenlijk na de verwerping der Home-
Rule-voordracht door de lords aanstonds had
moeten geschieden ontbinding van het lager
huis en het uitschrijven van nieuwe verkie
zingen, wordt door velen nu als noodig en
spoedvereischende maatregel aanbevolen.
Uit Madrid wordt gemeld, dat maarschalk
Martinez Campos den 28sten Januari te Ma-
rakech Marokko aankwam en den 31sten
zijn eerste mondgesprek zou hebben met den
sultan. Met den grootvizier had hij een on
derhoud van een paar uur, dat bevredigend
verliep.
De voorlaatste berichten luidden anders
zoo'gunstig niet. Voigens deze was de ont
vangst der Spanjaarden door de bevolking
wel hartelijk en vooral ook rumoerig, maar
had maarschalk Campos weinig hoop, dat de
hoofdzaak zijner zending, de quaestie der 30
millioen pesetas schadeloosstellingin orde
zou komen.
De sultan kan namelijk bewijzen, dat hij
reeds den 25sten September 1893 eene dé
pêche aan de Spaansche regeering zond
waarin hij vroeg den aanleg der bekende
fortificatiewerken uit te stellen tot na zijn
terugkeer van Tafilet, opdat dan in overleg
met Spanje de verdere maatregelen zouden
kunnen vastgesteld worden. Niettemin begon
het garnizoen van Melilla den 3den October
daaraanvolgende het werk, en daafop volgde
het bekende conflict. Met het oog hierop
acht de sultan het geen billijken eisch, wanneer
Spanje hem het geheele kostenbedrag der
expeditie (30 millioen) wil laten betalen. Voor
een derde van het bedrag, 10 millioen pesetas
dus, zou hij te vinden zijn.
Dat valt lang niet mede. Men vreest; dat
de sultan een en ander 'als voorwendsel zal
te baat nemen, om de onderhandelingen slee-
pende te houden en het bedrag der schade
loosstelling nog verder te verminderen.
hem te zullen waken en zijne tweede moeder te
zijnZij zal woord gehouden hebben. Doch
hoe moet ik nn mijn zoon in het groote Parijs
terugvinden
„Ga ik tot personen, in staat mij eenig ant
woord te geven, den lever ik mij vrijwillig aan
de gendarmen over. Dan roep ik hun toe: Ik
ben Jear.ne 'Fortier, de vluchtelinge van Cler
mont!Reemt mij gevangen!Ik had aan
dat alles niet gedachtIk zuchtte naar de vrij
heid en nu ik de vrijheid verworven heb, kan ik
er geen gebruik van maken. Ik moet mij in de
schaduw verbergen. Even als eenentwintig jaar
geleden zoekt men mij, volgt men mijn spoor
Weder zal ik de prooi der politie worden, der
gevangenis! O, dat is verschrikkelijk! verschrik
kelijk Waarom ben ik niet krankzinnig ge
bleven
Jeanne drukte haar gloeiend hoofd tusschen
beide handen en snikte dan luid gedurende en
kele oogenblikken.
„Welnu," hernam zij dan eensklaps, het hoofd
verheffend, „ik geef mij toch nog niet overwonnen!
Uit het diepste der duisternissen, waarin ik ge
dompeld ben, zal ik den blik om mij heen wen
den Ik zal mijne onderzoekingen, mijne na-
vorschingen voortzetten en God zal medelijden
met mij hebbenDe Heer zal mij bijstaan
„Mijn zoon moet te Parijs zijnTe Parijs zal
ik hem gaan zoeken, zoodra ik weet wat er van
mijn dochtertje geworden is 1
Dan stortte Jeanne een vurig gebed, en dat ge
bed schonk haar nieuwe kracht en nieuwen moed.
Getroost verliet zij de kerk.
't Werd schemerduister en ijskoud.
De ontvluchte van Clermont keerde, niettegen
staande sneeuw en barre koude, te voet naar het
station Brie-Comte-Robert terug.
Des avonds om negen uur was zij te Parijs.
Zij bleef in de omstreken van de Bastille om des
anderendaags reeds vroeg den trein uaar Joigny
te nemen, waar, zooals wij weten, de kleine Lucia
vroeger bij eene min was besteld.
Zij gebruikte een zeer eenvoudig maal in een
hótel van minderen rang, waar zij ook den nacht
doorbraeht.
Men liet Jeanne hare kamer vooruitbetalen,
doch eischte overigens niets van de vrouw, die
er als eene boerin uitzag. Zelfs vroeg men haren
naam niet.
