Nummer 29.
Zondag 8 April 1894.
17e Jaargang.
Ut IIHIIOIIÜIUlliSTEII.
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
Uitslag verkiezingen,
feuilleton.
Gemeenteraad van Waalwijk,
ANTOON TIELEN,
Bij dit nummer behoort
een bijvoegsel.
Waalwpsche cd
Dit blad verschijnt Woensdag: en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
UITGEVER-
W aal wij k
Advertentiën 1—7 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naarplaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, -worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
A.DOLF Steinee, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De aanstaande algemeene verkie
zingen voor de Tweede Kamer der
Staten-Generaal hebben uit een
algemeen staatkundig oogpunt dit
maal bijzonder veel gewicht. Meer
dan ooit wordt de uitslag daarvan
met spanning te gemoet gezien
en is vlugge verbreiding van dien
uitslag ongetwijfeld zeer gewenscht.
Wij hebben daarom de noodige
maatregelen genomen, ten einde
Woensdag 11 April zoo spoedig
mogelijk langs telegrafisehen weg
in kennis te worden gesteld met
den afloop in het gansche land.
Naar mate de dépêches aanko
men, zullen wij ze aanplakken aan
ons bureau, waar belanghebbenden
ze ook kunnen komen overnemen,
's Avonds zullen wij al de dien
dag ingekomene afdrukken en aan
onze abonné's binnen en buiten
de gemeente laten bezorgen.
Zijn er onder onze lezers buiten
de gemeentedie in den loop
van den namiddag per telegraaf
wenschen te worden ingelicht, wij
houden ons te hunner beschikking.
de redactie.
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meicrijsche Courant
73
.Daarvoor zal ik u vijfduizend franken geven
en er de eerste maand bijv oegen der rente, waar
over gij beschikken kunt, zoolang ik leef.'
.Wilt gij mij dat op schrift geven
.Waartoe? Dat schijnt mij geheel overbodig.'
Ja dat is waar," hernam Ovidius met een
eli'mlkch. ,Ik ben overtuigd, dat er nooit iets aan
ontbreken zal. Ik zal dan de zesduizend franken
medenemen en maandelijks geregeld briefje van
duizend komen afhalen."
/Neen, neen, dat niet!' antwoordde de indus
trieel haastig.
z/Waar dan?"
Het geld zal bezorgd worden aan t adres,
dat eii mii zult opgeven.*
«Bii mij thuis dan. Ik zal mij haasten eene
woning te huren. En daar gij mij niet toestaat
a in uw hotel te komen opzoeken,/heb ik unog
*v»i/Ion Inch rn er. dan eens
.UlUOil -O
te vragen, dat gij mij dan toch nu en dan eens
in mijne woning de hond komt drukken.»
,Dat zal ik doen.'
-Accoord danl'
«Ja doch denk er wel aan, dat ik thans alles
gedaan heb, wat ik doen kan, en mocht gij met
nieuwe eischen voor den dog komen of bedrei
gingen uiten, don staan wij beiden aan de deur
van onzen ondergang.*
Wees gerust,* antwoordde Ovidius lachend.
Gii zult u over mij niet te beklagen hebben. Ik
p» leven als een bedaard klein renteniertje en gij
zult mij in 't vervolg slechts complimenten te
m8^)at hoop ik," antwoordde Paul Harmant; doch
ik'durf het niet verwachten, dacht hij.
OPENBARE VERGADEP.ING
op Woensdag 4 April 1894, voorm.
11 ure.
Tegenwoordig alle deden, uitgenomen de
heer Verbuntdie schriftelijk heeft kennis
gegeven verhinderd te zijn.
Voorzitter de burgemeester Jhr. van Gro
tenhuis.
De voorzitter opent de vergadering.
De notulen der vergaderingen van 13 en
van 20 Maart worden gelezen en vastgesteld.
Aan de orde:
I. Ingekomen stukken
a. Besluit van gedeputeerde staten, hou
dende goedkeuring van het raadsbesluit, be
treffende het verbouwen van de lokalen in
gebruik bij het kantongerecht.
b. Verslag der teekenschoolcommissie.
Hieruit blijkt o. a. dat de cursus is gevolgd
door 39 leerlingen, als 31 voor het hand- en
8 voor het rechtlijnig teekenen.
c. Schrijven van het R C. Kerkbestuur
herinnerende dat het den 13 Januari 1879 ge
sloten contract, betreffende het gebouw voor
lijders aan besmettelijke ziekten, den 1 Oct.
dezes jaars afloopt. Het kerkbestuur stelt
voor de overeenkomst te hernieuwen voor
15 jaar, onder bepaling dat de gemeente zal
betalen voor 1 lijder f 1,50, voor twee lijders
f 1,^5, voor 3 en meer lijders f 1,— per
persoon.
Op voorstel van B. en W. dienovereen
komstig.
d. Schrijven van den heer Van Everdingen,
verzoekende alsnog op de) kiezerslijst van
dit jaar te worden gebracht.
Daar adressant recht heeft, is besloten aan
zijn verzoek te voldoen.
Ten opzichte van het verzoek van Chr. v.
d. Werff, de vorige vergadering aangehouden
deelt de voorzitter mede, dat het dagelijksch
bestuur liever in plaats van pilasters, schuine
steunen gezien had, zoodat de grond onder
het balcon geheel vrij bleef. Men vreesde
echter dat het gebouw daarvoor niet sterk
genoeg zou zijn.
B. en W. stellen nu voor de gevraagde
Veertiende Hoofdstuk.
Jacques Gerand opende zijne brandkast, nam
er een bundeltje bankbiljetten uit, waarvan hij
er zes aan zijn gewaanden neef overreikte, zonder
een woord te spreken.
„Dank u, neefl' riep deze laatste uit, t bank
papier in den zak stekendDoch nu heb ik u
nog iets te vrager..*
„Nog al
„Ja, doch geen geld meer.'
„Spreek op.'
„Ik zou graag hebben, dat gij met mij gingt
ontbijten om een glas op ons wederzien te
drinken.'
„Heden! O, <J&t is niet mogelijk!"
„Waarom niet?"
„Ik ben niet vrij. Ik heb tal van zaken te ver
richten, die zeer dringend zijn.'
„Dat spijt mij; doch bij eene andere gelegenheid
zult gij mijn voorstel toch aannemen
„Ja, zoodra gij een eigen thuis hebt, zal ik
eens komen zien."
„Goed! Wij scheiden dan als goede vrienden
en ik verzeker u noe eens, dat gij u 9vef raiJ
niet zult beklagen. Wij zijn vrienden in leren
en doodZoo gij mij noodig hebt, beschik vrij
over neef Ovidius.'
Op dit oogenblik klopte men aan de deur.
.Mijnheer Lucien Labroue wenschl u tespre-
toestemming te verleenen natuurlijk onder
voorwaarde dat de gemeente de vrije be
schikking houdt over het terrein onder het
balcon en dat de aanvragers jaarlijks een
kleine recognitie betalen, b.v. van 10 c. p M3.
De heer Baijens vreest op den duur moei
lijkheden. Hoe moet het b.v. met kermis, als
er kramen komen staan, en Van Riel wellicht
de ruimte onder het balcon gebruikt om be
zoekers te plaatsen
De voorzitter merkt op, dat dit nooit mag,
dan evenmin als nu; voor de kramen en
tenten kan 't geen belemmering opleveren; die
blijven altijd minstens een paar meter van
de huizen.
De heer van Schijndel acht het werk hoog
noodig, zoowel voor de eigenaars als voor
het bij hen gevestigde gezelschap, waarvan
zeer velen in de gemeente profiteeren hij
zou daarom geen recognitie heffen.
De voorzitter verklaart, dat de recognitie
slechts is eene erkenning van het recht der
gemeente.
Op voorstel van den voorzitter verklaren
allen zich in princiep voor het verleenen der
gevraagde toestemming.
De voorzitter vraagt voor hoelang de toe
stemming zal verleend worden? B. en W.
y stellen voor dezeltde bepaling te maken als
bij dewed. Van Dijck: dat het werk weder
moet worden opgeruimdals dit aan het
gemeentebestuur noodig blijkt.
De heer van Schijndel acht dit een hpel
bezwaarlijke conditie; bij dewed. Van Dijck
zou de veranda kunnen verwijderd worden
zonder nadeel voor 't gebouw, maar 't balcon
bij van Riel, eenmaal aangebracht, kan met
meer opgeruimd worden.
De voorzitter merkt op, dat de raad nooit
gebruik zal maken van zijn recht onder ge
wone omstandigheden; maar hij zou er toe
kunnen gedwongen worden; b.v. als de ei8^~
naars van het huis de ruimte onder het bal
con ten eigen bate gingen innemen; dan moet
de raad het recht hebben om alles te laten
opruimen.
De heer Quirijns stelt voor de toestemming
te verleenen tot wederopzegging.
De voorzitter stemt hiermede in; de raad,
die eene gunst verleent, heeft volkomen het
recht condities te stellen; 't staat dan aan de
aanvragers, die al dan niet aan te nemen.
Spreker vraagt den heer van Schijndel hoe
hij het dan zou willen.
De heer van Schijndel antwoordt dat hij
nog liever den grond in eigendom zou afstaan.
De heer Timmermans Wz. merkt op, dat
dit niet kan; de grond zou dan eerst aan het
algemeen gebruik moeten worden onttrokken
om hem in eigendom te kunnen overgeven
en hiervan kan geen sprake zijn en 't zou
ook niets dan moeilijkheden opleveren.
Daarbij is de recognitie a 10 ct. zoo gering,
dat adressanten er zeker niet tegen zullen
hebben.
De voorzitter voegt hier nog bij, dat hij er
niets tegen heeft dat door de bezoekers van
't koffiehuis gebruik gemaakt wordt van het
terrein ondet 't balcon, als dat niet hindert
en er wordt toestemming gevraagd; die is
ook vroeger nooit geweigerd.
Na al deze inlichtingen verklaart de heer
Van Schijndel zich er bij neer te leggen en
wordt met algemeene stemmen bepaald de
toestemming te verleenen tot wederopzegging
en onder bepaling, dat adressanten jaarlijks
aan de gemeente zullen betalen eene recog
nitie van 10 ct. per M3 uitmakende ongeveer
11,80.
De voorzitter laat voorlezen een schrijven
van den l eer Verhoeven, te Ginneken, con-
cessionnaris van den tram Heusden—'s Bosch
enz., waarin hij aandringt op beslissing voor
ulto Maart in zake de van Waalwijk gevraag
de rentegarantie.
Daar geen enkel lid over deze zaak wenschte
te spreken, werd het schrijven voor kennisge
ving aangenomen. B. en W. zullen den
concessionaris in dien geest antwoorden.
De voorzitter brengt ter tafel een voorstel
van B. en W. betreffende de onderhaudsche
aanbesteding van een gashouder van eene
capaciteit van 600 M3. Zij stellen voor die
te laten leveren door de firma Rogier, Nee-
rinkx en Richter te Bergen op ^oom, voor
/"84-25,Nog zes andere firma's hebben
aanbiedingen gedaan maar alle veel hooger;
de naastbijkomende scheelde nog 900.
Daarbij levert deze firma alle waarborgen voor
degelijk werk; ze staat goed aangeschreven
op dit gebied.
De heer Baijens betreurt het wel eenigszins,
ken,' zeide de kantoorjongen.
Ovidius sidderde bij 't hooren van dien naam,
en op het oogenblik, dat de jongman binnentrad,
verslond hij hem met den blik.
„Ik vertrek mijnheer Harmant,* zeide Ovidius,
„ik reken op de belofte, die gij mij gedaan hebt."
„Ik zal u niet vergeten.*
Ovidius verliet het kabinet na met een uiterlijk
teeken van diepen eerbied gegroet te hebben, en
de valsche Paul Harmant bleef alleen met Lucien.
Terwijl Ovidius met vluggen tred vooruitging
om den tram te nemen, dacht hij-
„Het is wel de naam Labroue, dien ik uit den
mond van den jongen gehoord heb en de door
Jacques Garaud vermoorde en bestolen ingenieur
heette LabroueDe zoon des slachtoffers in dienst
van den moordenaarDat zon sterk zijn...... En
toch is het wellicht zoo. Daarom wil mijn
dierbare neef mij geen betrekking geven in zijne
fabriek. Als Jacques dien jongman tot zich ge
nomen heeft, dan heeft hij daarmede een bijzonder
doel Wat of dat wel mag zijn? Ik weet het
niet; docli ik zal trachten op de hoogte te komen
om daaruit mijn voordeel te trekken."
Lucien's binnentreden in het kabinet van den
valschen Paul Harmant had dezen verhinderd
over de waarschijnlijke gevolgen na te denken
van Soliveau's komst te Parijs. Doch toen hij na
een kort onderhoud met zijn directeur weer al
leen was, liet hij zich op een zetel nedervallen
en zat daar geruimen tijd met een gloeiend hoofd
tusschen de krampachtig saaragetrokken vingers.
,'t Is alsof de duivel zich met mijne zaken be
moeit!" mompelde hij. „Alles spant tezamen om
mij het verleden in herrinnering te brengen, om
mij dreigende spookgestalten voor het oog te
tooveien! Lucien Labroue! Jeanne rortierU
't is verschrikkelijk! 't Is niet om uit te honden.
„Die ellendeling van een Ovidius! Hij wilde
hier binnendringenzich aan mijne zijde neder
zetten en zoo in dagelijkschen omgang komon
met Lucien Labrouevan wiens geschiedenis hij
spoedig op de hoogte zou zijn om ook daaruit
zijn nut te trekken IEen enkel woord van
Ovidius aan Lucien zou voldoende zijn om mij
voor immer in 't verderl te storten..... En die
man leeft nog 1 Waarom heb ik hem niet gedood,
zooals men eer.e venijnige slang doodt?"
„Met mijn goud heb ik hem in Amerika den
mond gestopt. En hij komt armer dan ooit te
rug!Hij uit bedreigingen, eri ik gehoorzaam!....
Ik ben bang voor hem, ja ik ben bang
„Okon ik de drie wezens, welke een voort
durend gevaar voor mij opleveren voor goed
vernietigen
Eer. oogenblik zweeg Jacques Garaud. t was
alsof hij door eenen zwaren last werd verdrukt.
Doch eensklaps verhief hij weer het hoofd.
„Maar waarom zou ik wanhopen?' hernam
hij dan. „Met mijn geld heb ik Ovidius in mijne
handen I Lucien ziet in mij een weldoener en
zegent de ster, die hem hierheen geleid heeft.
Wat Jeanne aangaatdeze zal wel door de po
litie worden opgepakt. Ik had ongelijk toen ik
angst koesterde. Niets is nog verloren, niets
Ik ben gewaarschuwd en blijf op mijne hoede!"
Ovidius had eerst voor eene woning gezorgd.
Na drie lange dagen te hebben rondgeslenterd,
vond hij in het kwartier des Batignolles aan
matigen prijs een klein paviljoen in 't midden
van een niet onaardig tuintje.
Dan scliaite hij zich meubelen aan en bevond
zich weldra uitstekend gehuisvest.
Zoodra de man zoover was, schreef hij aan zijn
gewaanden bloedverwant:
„Beste Neef
„Ik heb een lief nestje gevonden in de Avenue
de Ülichy, No. 192, Batignolles. Ik hoop spoedig
het genoegen te hebben daar een bezoek van u
te ontvangen. Waarschuw mij d^ags te voren
dan zal ik het ontbijt bestellen bij Père Latuille,
de be3te restauratie in de gansche buurt.
„Uw toegenegen Neef,
„OVIDIUS SÖLIVEAU."
Paul Harmant las den brief, en wierp hem
dan in het vuur, na het adres in zijn geheugen
geprent te hebben.
De industrieel zocht verstrooiing in 't werk en
trachtte zich zoo te onttrekken aan den angst
en de bezorgdheid, die geregeld zijne ziel be
stormden.
Mary verveelde zich vreeselijk in het hotel
haars vaders in de Murillostraat.
Zij was den artist Stephaan Castel in zijn ate
lier gaan opzoeken deze had haar een zijner
schoonste doeken afgestaan, en zocht nu nog naar
schilderstukken om hare galerij te voltooien.
Een enkelen keer had Mary Lucien teruggezien
en al hare beminnelijkheid tegenover hem ten
toongespreid.Zoo beminnelijk had zij zich getoond,
dat Lucia's verloofde, door deze al te zichtbare
genegenheid gehinderd, er steeds meer en meer
op uit was om den omgang met het meisje te
vermijden. Wordt vervolgd.