Nummer 94. Zondag 25 November 1894. 17e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
I IHIOODDRUGSTIt
buitenlandT"
UITGEVER:
ANTOON TELEN
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
Frankrijk.
Engeland.
Spanje.
Italië.
De Echo van het Zuiden.
Wislwpsciie en Langslraalsclie Cooranl,
Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maandenyl,00.
Franco per posi door het geheeie rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te /.enden
aan den Uitgever.
Waalwijk,.
Advertentien 1—7 regel. 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naarplaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatste
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentien voor Duit set"
land worden alleen aangnornen door het advertentiebureau van
Anonr Steiker, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Donderdag heeft de Fransche kamer be
raadslaagd over het krediet voor de expeditie
naar Madagaskar. De regeering verdedigde
het, terwijl de uiterste linkerzijde ertegen
sprak en het voornemen te kennen gaf tegen
te stemmen. In strijd met de uiterste linker
zijde en volgens den wensch van de regeering
werd een voorstel om tot de tweede lezing
over te gaan aangenomen.
Men zal zich herinneren, dat na den val
van Caprivi alras werd beweerd, dat een van
de oorzaken van zijn vervreemding van den
keizer was zijn afkeer van een krachtiger
koloniale staatkunde van Duitschland. En
werkelijk is na Caprivi's verdwijnen van het
tooneel de toon in offieieuse en niet-officieuse
bladen jegens Engeland veel scherper ge
worden. Die toon is gedeeltelijk een gevolg
van de houding van Engeland in het vraag
stuk van de Delagoa-baai, gedeeltelijk een
antwoord op de brutale aanvallen die de
Engelsche pers op Duitschland heeft gedaan,
omdat dit geen neiging aan den dag legt
zich wat den oorlog tusschen China en Japan
betreft door de Engelsche politiek op 'sleep
touw te laten nemen.
Onlangs heeft de Kölnische Zeitung in een
dreigend artikel, dat haar oogenschijnlijk in
de pen was gegeven, alle zonden van Engeland
tegen Duitschland, op Nieuw-Guinea, in
West- Oost- en Zuid-Afrika en op Samoa,
opgesomd; en nu komt de Kreuz-Zeitung,
die voor enkele windrichtingen in de politiek
der hoogere sferen nog altijd een zeer fijnen
neus heeft, hetzelfde lijstje opnoemen. Naar
waarheid herinnert de Kreuz-Zeitung dat zij
altijd een voorstandster is geweest van flink
optreden van Duitschland tegen Engeland in
koloniale aangelegenheden, en terecht vindt
ze de opgeblazen taal, die de Engelsche pers
tegenwoordig ten opzichte van Duitschland
bezigt, meer komiek dan tragisch. Groot-
Brittannie, zegt ze, heeft nergens een vriend
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meierijsche Courant
128
„Ja, wat zou ik andera doen Gedurende uwe
afwezigheid moest ik wel trachten der. tijd te doo-
den. Hebt gij mijn brief op de post bezorgd
„Dat was mijn eerste werk, en dan ben ik
teruggekeerd om te zeggen dat men de nota zou
gereed maken. Later deed ik nog eene kleine
wandeling."
*Zijt gij besloten morgen te vertrekken
„Ja, en zelfs zou ik heden avond reeds naar
Parijs willen terugkeeren, zoo ik niet vreesde u
al te onaangenaam te zijn.'
„Waartoe die haast?"
„Om spoediger bij u terug te wezen.'
„Welnu, in dat geval laat ik u heden avond
gaan. Breng uwe zaken in orde. Doch wees
verzekerd, dat ik mij erg vervelen zal. Wanneer
komt gij terug
„Overmorgen, daarop kunt gij rekenen. Doch
ik wil u niet hierlaten zonder de noodige mid
delen. Ziedaar het noodige om u in onvoorziene
omstandigheden te kunnen redden.
Hij gaf haar een bankbiljet en hernam
„Nu, liefste, adieu, of liever, tot weerzien, ik
ga dan vertrekken.'
„Nu reeds?"
„Ik heb nog juist den tijd om niet te laat aan
het station te komen."
„Ga dan."
Ovidius haalde zijn valies en sprak bij het
afscheidnemen
„Verveel u niet te zeer, liefste I Rust goed uit.
Laat den dokter roepen, zoo gij de geringste on
gesteldheid voelt. Denk aan mij! Tot weldra!"
Ovidius drukte de hand, die Amanda hem aan
bood, en verliet dan haastig het hotel.
„O drievoudige ellendeling, leugenaar en be
drieger!" dacht het jonge meisje, toen hij de deur
achter zich had toegetrokken. „Gij vertrekt zoo
op wiens bijstand het in geval van nood
kan rekenen. En Duitschland moet er zich
niet toe beperken de eischeu van Engeland
af te wijzen en zich aan den invloed van
dat land te onttrekken, maar het moet ronduit
zelf aan Engeland eischen stellen, in de
eerste plaats wat betreft het bezit van Samoa,
in de tweede plaats in quaesties over West
en Zuidwest-Afrika (b. v. over 't hinterland
van Togo en de Walvisch-baai, enz.) Enge-
lands koloniale bezittingen zijn reeds lang
't moederland te machtig, en dan wil het
nog altijd maar meer hebben. Dat moet de
Engelschen flink afgeleerd worden. Engeland
heeft een bondgenoot noodig, maar dat kan
Duitschland niet wezen, tenzij Engelands
eischen in overeenstemming zijn met zijn
draagkracht. Op zichzelf zal er in Duitschland
niet licht iemand op 't standpunt staan dat
Groot-Brittannie onder alle omstandigheden
moet worden bestreden.
Het artikel van de Kreuz-Zeitung is zeer
de aandacht waard, omdat het werkelijk de
afspiegeling is van een gezindheid die in
Berlijn ver is verbreid.
De Italiaansche ministers van financien
en van de schatkist zijn, naar gemeld wordt,
het eens geworden omtrent het financieele
plan, dat in de kamers, die in de volgende
maand bijeenkomen, uiteengezet zal worden.
Het tekort is tusschen de 50 en 60 millioen,
en de bezuinigingen op de verschillende tak
ken van den staatsdienst zullen 20 millioen
bedragen. Het overige zal gevoftden worden
door nieuwe belastingen en door uitstel van
voorgenomen uitgaven.
Volgens de Romeinsche Tribuna zou het
kabinet besloten zijn de kamer te ontbinden,
bijaldien zij de voorstellen der regeering tot
herstel van het financieel evenwicht verwierp.
Omtrent den stand der zaken tusschen
China en Japan wordt uit Tientsin van 22
November gemeld
Detring, commissaris der douane, is naar
spoedig, of liever gij neemt de vlucht, daar gij
bang zijt voor René BoscHij komt overmorgen
terugOp mijn eerewoord, dat heeft hij kunnen
zeggen zonder blozen!"
„O hij durft! Maar denkt hij dan, dat ik hem
niet begrepen heb Dan bedriegt hij zich."
„Hij hoopt mij nooit meer terug te zien. Doch
dat ook zal hem niet medevallen. Mijnheer de
baron Arnold de Reiss, Ovidius Soliveau met uw
waren naam, wij zullen elkander wederzieD, en
reeds spoedig zal dit geschieden
Er werd aan de deur geklopt.
„Binnen I" riep Amanda.
De dienstmeid Madeline trad binnen.
„Maakt mejuffrouw het nog steeds goed?"
vroeg zij.
„Ja kind, zeer goed."
„O, dan is alles in orde! Mejuffrouw blijft nog;
dat verheugt mij. Mejuffrouw doet niet, zooals'
mijnheer."
„Ja, ik blijf nog hier Madeline.*
„Heeft mejuffrouw niets noodig?"
„Ik begin appetijt te krijgen, en daar ik nu toch
geheel hersteld ben, zal ik maar wat gebruiken,
wat ook de dokter er van zegge."
„Goed. Ik zal dadelijk voor u dekken."
„Nog een woord, Madeline. Gij schijnt een goed
meisje te zijn. Zoudt gij mij niet een dienst willen
bewijzen, zoo ik u goed betaal
„Volgaarne, mejuffrouw; voor niets zelfs. Wat
is uw verlangen
„Ik wenschte wel den gekwetsten jongman te
zien, die hier in het hotel gebracht is, den heer
Duchemin."
„Niets is gemakkelijker."
Dan hernam Amanda weer
„Ik wensch hem te zien, maar niemand mag
het weten dan gij."
„O!" antwoordde de dienstmeid.
„Kunt gij mij naar zijne kamer geleiden, zonder
dat iemand iets merkt?"
„Ja."
„Hoe
„Langs de binnenplaats en de trap van het
dienstpersoneel.*
„En," hernam Amanda, „zal er niemand iets
van weten
„Niemand," antwoordde de meid. „Wanneer
wil mejuffrouw den gekwetste zien
„Dat zullen wij nader overleggen," zeide Amanda
Japan vertrokken om de vredesvoorwaarden
te regelen.
De particuliere correspondent van Reuter
te Port Arthur seint dd. 19 dezer het vol
gende Men ziet niets dan soldaten op straat.
Het garnizoen bestaat uit 20,000 man uit het
Noorden, alle goed gewapend en geoefend.
Er is overvloed van munitie. Men is van
oordeel dat de vesting onneembaar is als het
garnizoen haar verdedigt. Er zijn levensmid
delen genoeg voor zes weken.
Te Toulon is men ijverig in de weer om
zes transportschepen voor het overbrengen
van troepen naar Madagascar uit te rusten.
Voor den rivierdienst staan elders twee ka-
nonneerbooteu op stapel. Het plan bestaat,
van Majoenga naar Mozambique een tele
graafkabel te leggen; dat zal bijna V/2 mil
lioen gulden kosten. De kosten van het
overbrengen vau de expeditionaire macht
naar Madagascar wordt op. ruim 5i/8 millioen
gulden berekend die van de marine voor en
tijdens de expeditie in hun geheel op ruim
10 millioen gulden. De vloot wil hare stations
vestigen te Majoenga en Tamatawe
Salvador Franch, de anarchist, die den
afschuwelijken bommenaanslag in den Liceo-
schouwburg te Barcelona pleegde, heeftWoens-
dag morgen om 5 uur door den dood aan
de worgpaal zijn misdaad geboet.
Toen hij bemerkte, dat zijn „bekeering"
hem niets baatte, heeft hij, het duidelijd be
wijs leverend dat zij niet oprecht was, weer
geheel zijne vroegere onbeschaamde en uit
dagende houding aangenomen den bijstand
van den geestelijke op het laatste oogenblik
wees hij af, en „Leve de anarchie was
zijn laatste uitroep.
een gouden Louis in de hand der meid stoppend.
„Wellicht is de heer Duchemin nog te zwak om
een gesprek van eenigen duur te voeren
„O, dat kan wel.... Wil ik den heer Duchemin
waarschuwen
„O neen. Daarvan mag niets gezegd worden."
„Goed, mejuflrouw."
„Gij kunt mij waarschuwen, zoodra de gewonde
zonder hinder mij kan ontvangen."
„Ik zal mejuffrouw op de hoogte houden."
„Accuord! Thans ga ik mij kleeden en intns-
schen kunt gij de tafel dekken.'
Madame uit het hotel informeerde vol belang
stelling naar den toestand van Amanda's gezond
heid en voegde er bij
„Mijnheer de baron heeft ons verlaten. Keert
hij spoedig terug?"
„Misschien wordt hij wel eenige dagen door
zijne zaken teruggehouden," antwoordde Amanda,
„doch hij zal mij spoedig schrijven. Gelief voor
mij de brieven te ontvangen, die hiervoor juffrouw
Amanda Régamy worden besteld."
„Zeer goed," antwoordde madame, zonder eenige
verwondering te toonen.
Amanda ging aan tafel, en de voorschriften van
dokter Richard volkomen in den wind slaande,
at zij met den besten appetijt en begaf zich om'
9 uur reeds naar bed.
Een rechter uit het graafschap Kent, lid
van den Londensche graafschapsraad, William
Templeton Hawkins, is voor den alder-man
sir Walter Wilkin, in Manssion House ver
schenen om te antwoorden op de beschul
diging j dat 'tij zich op onwettige wijze een
check van 15000 gulden heeft toegeëigend
toen hij directeur was van de National
Dwellingscompany limited; de beschuldigde
is tegen twee borgstellingen van 37000 gulden
weder in vrijheid gesteld.
In het proces over het verduisteren van
bescheiden betreffende het bankschandaal
heeft de rechtbank besloten, de beschuldigiug
tot Giolitti en Rosauo uit te strekken.
De commissie tot onderzoek van de
handelingen der rechters, die met de instructie
in het proces vnn Tanlongo belast zijn ge
weest, stelt voor, twee hunner van hun ambt
te ontzetten en twee andere disciplinair te
straffen.
De jongste aaidbevingen in Zuid Itaiie
blijken veel ernstiger schade te hebben aan
gericht dan eerst gemeld werd.
Daarbij komt nog eene uitbarsting van de
Stromboli-vulkanen.
I e San Procopio is een kerk ingestort
zestig personen onder het puin begravend.
De twee kleine steden Palmi en Seminari in
den omtrek werden nagenoeg geheel verwoest
en vele dorpen werd beschadigd. Honderden
menschen zijn gedood of gekwetst en schier
elk huis werd beschadigd. Gelukkig komt van
alle kanten de hoog noodige hulp. Als altijd
goed voorgaande heeft koning Umberto 20000
lire aan den prefect van Messina en 20000
lire aan dien van Reggio in Calabrie gezon
den, voor de noodlijdenden. Z. M. gaf tevens
last, alle maatregelen te nemen om hulp te
verleenen waar het noodig is.
De minister Crispi zond 10000 lire naar
Dertiende Hoofdstuk.
De brief, door juffrouw Amanda aan madame
Augustine geschreven en door Ovidius in de bus
geworpen, was maar kort, doch zeer bahendig
gewend.
Amanda vroeg verlenging van verlof en drukte
vooral op de dringende noodzakelijkheid, waarin
zij verkeerde om hare gevaarlijk zieke tante niet
te verlaien, aan wie zij tot hét eir.deAoe en
een spoedig uiteinde was, helaaste voorzien
al hare zorgen wenschte te besteden.
Madame Augustine was getroffen door de edele
gevoelens van het meisje en verleende haar per
keerende post de gevraagde toelating.
Zij had juist haren brief naar de bus laten
brengen, toen men haar mededeelde dat juffrouw
Harm Min haar in de zaal wachtte.
Madame Augustine was zeer verwonderd over
de groote veranderingen, die zij op het gelaat
der jonge dame ontdekte.
Mary scheen eene nieuwe gezondheid te hebben
opgedaan. Hare wangen waren minder hol, hare
blikken minder koortsachtig, de roode vlekken op
hare koonen minder zichtbaar.
„Gij komt mij beknorren, niet waar, mejuf
frouw?" vroeg medame.
„Waarom dan?"
„Daar ik de de kostuums nog niet geleverd
heb, die gij mij besteldet. Doch gelief zoo goed
te zijn verzachtende omstandigheden aan te. ne
men. Gij hebt, naar 't schijnt, geweigerd te passen,
en daaruit heb ik besloten dat gij geen haast
hebt."
„Werkelijk, dat herinner ik mij," antwoordde
Mary. „Ik was lijdend, toen men zich bij mij
aanbood. Ik dacht niet meer aan die kostuums...
En nu is het goede weer gekomen en kan ze niet
meer gebruiken. Doch dan zullen zij mij het aan
staand jaar dienen."
■Dan zullen zij geheel buiten de mode zijn.'
„Wel, dan geef ik ze maar aan mijne kame
niersterLaten wij ons thans bezighouden met
hetgeen mij hierheen gevoerd heeft.... Ik ben ge
komen om nieuwe stoffen en nieuwe l'aeons uit
te zoeken."
„Sorties
„Receptie- en baltoiletten en een bruidstoilet."
„Een bruidstoiletherhaalde madame Augu
stine. „Mag ik de eer hebben uw bruidstoilet te
maken
„Wel mogelijk," antwoordde het jonge meisje
glimlachend. De zaak is in principe besloten
doch de tijd is nog niet vestgesteld.... Maar om
dat telken dage een plotseling besluit kan geno
men worden, wil ik zorgen steeds gereed te zijn
om mij niet tot op 't laatste oogenblik met al
die voorbereidselen tot den grooten da"- bezio- te
houden."
„Ik ben geheel tot uwen dienst, mejuffrouw.
Doch ik zat thans niet de werkster beschikbaar
hebben, die steeds voor u gewerkt heeft, 't Is zeer
lijdend, het arme meisje 1'
Marv toonde een beweging van ontevredenheid
e entwoordde op drogen toon
„Wel, gij hebt andere werksters genoeg... Toon
mij uwe stoffen nu, als ik u verzoeken mag."
Madame Augustine keek het jeugdige meisje
verbaasd aan en vroeg haastig
„Zou Lucia het ongeluk hebben u te mishagen,
mejuffrouw? Vroager toondet gij haar zooveel
sympathie." Worat vervolgd.
