Nummer 39. Donderdag 16 Mei 1895.
18e Jaargang.
BRflODDRUGSTEI
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
UI
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Belgie.
UITGEVER-
Waalwijk.
Waalwijlisclie en Langslraal.sclic €oiirant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden i' 1,
1'ran co per post door het geheele rijk f1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
De ontvangst door den keizer van Duitsch-
land van den staatssecretaris van binnenland-
sche zaken Van Köller en van Von Miquel,
den titularis van financien, Zondag op 't
middaguur, zal wel in verband staan met de
verwerping van de Umsturzvorlageartikel
na artikel en de algemeene aandacht is dan
ook gevestigd op 't geen in die samenkomst
is verhandeld.
Na de votems van Vrijdag leek de geheele
verdere beraadslaging over de Umsturzvorlage
een comedie en als een grap, als een for
maliteit met een comisch tintje, hebben de
vertegenwoordigers van het volk de zaak dan
ook behandeld. Een zoo treurig figuur hebben
gemaakt de ministers Von Köller en Von
Schönstedt, zoo weinig beteekenend was het
optreden van Von Hohenlohedat in elk
ander land dan Germanie een kabinets
crisis of ten minste een ministerieele crisis
onvermijdelijk zou schijnen. Von Köller
voornamelijkheeft blijk gegeven van een
minachting van een onderschatting der roe
ping van de door de natie met haar belangen
belaste mannen, als nergens elders zou worden
geduld. De minister heeft, door de leden
van den rijksdag maar juist goed genoeg te
heeteu om wetsplannen goed te keuren en
kredieten toe te staan, het geheele parlemen
taire stelsel genegeerd en eigenlijk is zijn
collega van justitie Von Schönstedt, niet veel
gelukkiger geweest in zijn vertoog. Toch
hebben deze beiden de verwerping der „Um
sturzvorlage" niet voor hun rekening: de
meening van de meerderheid der natie heeft
den doorslag gegeven en deze meerderheid
van haar kant heeft zich laten leiden door
een precedentJde socialisten-wet, welke uit
zonderingsmaatregel die partij, welke zij moest
vernietigen, heeft gemaakt tot eender krach
tigste en tot de best georganiseerde van geheel
Duitschland
De geschiedenis der „Umsturzvorlage" be-
T re?els f °-60 5 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiön 3raaal ter plaatsing-
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiön voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meierijsche Courant
173
/Van hetgeen hier gaat plaats grijpen/ hernam
de jonge aavokaat zeer verwonderd. «Verklaar u
nader, dierbare voogd.*
/Mijn kind," zegde Stephaan Castel op zeer be
wogen toon, «heden bereikt gij uw vijfeniwintigst
jaarVandaag heb ik den laatsten wensch te
vervullen van den uitstekenden man, die over uwe
prille jeugd waakte en u dan aan mijne handen
toevertrouwde.*
Stephaan haalde eene portefeuille uit den zak en
bracht daaruit een grooten met zwart lak verze
gelden brief te voorschijn, dien hij Georges aan
reikte met de woorden
«Dierbaar kind, lees dit schrijven.... Lees den
brief laid voor..en gij, Lucia Fortier, luister..*
Met bevende hand nam Georges het ofïicieele
stuk aati, waarvan hij het zegel haast niet durfde
verbreken.
«Lees,' hernam de schilder.
De jongman verscheurde de enveloppe en las
/Mijn innig geliefde Georges 1
«In de maand September 1861 bood zich bij
mij op de pastorie van Chevry eene arme vrouw
aan, die eei klein kind bij de hand geleidde.
«Die aritu vrouw werd door de politie vervolgd,
onder de drievoudige beschuldiging van moord,
diefstal en brandstichting.
«Haar naai.' was Jeanne Fortier
«Mijn God 1 Mijn God!* riep Lucia in een luid
snikken uitbrekend.
«Dierbare vo,gd,* sprak Georges, diep ontroerd
door Lucia's shkkrn en tranen, «wat zijt gij
wreed voor dat arme kind. Hadt gij haar dezen
brief niet kunne\ besparen
«Juist daar ik weet wie zij is," hernam de
schilder, «verlang ik dat dit schrijven in haar
bijzijn worde voirgelezen. Juist omdat ik haar
hoeft niet te worden verhaald de oppositie
van allen kant niet te worden gereleveerd
dagenwekenmaanden lang is er over
geschreven, doch wel mag 't belangwekkend
heeten t een en ander te vernemen over de
teraardebestelling van een zooveel besproken
wetsplan.
De beraadslaging begon Zaterdag i>. - pa
ragraaf 112, dat betrekking heeftop de pro-
PaSanda in het legerde aanzetting van
militairen tot ongehoorzaamheid en de be
schimping van legerinstellingen. Een lid der
Zuidduitsche volkspartij, dat het artikel on
aannemelijk heette en zijn meening breed
voerig motiveerde, werd door den minister
van oorlog heftig beantwoord. Deze heette
een gedicht van Freiligrath het product van
een „himverbrannte Phantasie" en verklaarde
zich ten slotte slechts tevreden met het
voorstel in de lezing der regeering; dat van
de commissie vond bij hem geen genade
en dus ook niet bij de regeering in haar
geheel. Dat was een formeele uitdaging aan
t adres van den rijksdag,, om de afbreking-
statiek onverpoosd te blijven volgen niets
behoefde men te ontzien of le sparen, met
halve maatregelen zou de regeering geen
vrede nemen. Dus: Al es of niets Toen
besloten de leden van den rijksdag dan dat
't niets zou wezen. Een nationaal liberaal
trachtte de onhoudbare positie van zijn partij
nog te verdedigeneen Centrumslid wees de
regeering op de tegenspraak tusschen haar
houding ïu de commissie en nu behalve de
nationaal liberalen waren ook de conserva
tieven bereid met de regeering mee te gaan,
t zij het gold het voorstel der commissie of
het oorspronkelijk wetsplan, doch niets hielp:
paragraaf 112 werd verworpen in beide le
zingen over het resteerende der wet besloot
men toen maar niet te beraadslagen en zoo
was der regeering haar laatste hoop, welke
haar heett weerhouden het wetsplan in te
trekken, ontnomen.
Tot een derde lezing (de beslissende stera-
ming) kan t nu niet komen er is niet over
gebleven, waarover zou kunnen worden ge
stemd Dat is het eind van een agitie
welke een half jaar heeft geduurd alles is
nutteloos geweest en het régime Köller
is veroordeeld, doch het gebruik getrouw, kan
't niet tot een executie komen van de ge
vonniste voor de keizer en hijzelf het wille!
Keizer Wilhelm wordt wel niet direct ge
troffen door de beslissing van den rijksdag,
doch hij heeft zich toch te zeer in de bres
gesteld voor het voorstel, Von Caprivi liet hij
heengaan en Von Hohenlohe en Von Köller
koos hij als zijn eerste helpers een slechte
ruil
De crisis in Hongarije moge minder ernstig
lijken dan voor eenige dagen, de regeering is
toch niet gezind te berusten bij de zaken
zooals ze nu zijn Banffy, de premier, is met
den minister a latere Josika naar Weenen
gereisd om van den keizer te erlangen de
inwilliging van enkele eischen, waarvan het
Hongaarsche kabinet zijn aanblijven afhan
kelijk stelt. Een bewijs van vertrouwen in
den vorm van een of andere onderscheiding,
vragen de heeren en dan, naar de laatste
mededeelingende terugroeping van den
nuntius Agliardi. Of de keizer dien laatsten
eisch te hoog vond of wel wilde nadenken
over den vorm der Banffy te verleenen* on
derscheiding, kan niet worden gezegd wel
heeft Frans Jozef geen beslissing genomen en
nu komt de premier overmorgen een definitief
antwoord halen.
De Hongaarsche regeering schijnt ernstig
op haar stuk te staan en niet gezind zich
met een kluitje in 't riet te doen sturen, 't Is
nu de vraag hoe het Vaticaan het protest
tegen het optreden van Agliardi, waartoe
Melocky zedelijk gedwongen is, zal opnemen.
liefheb, omdat zij mij medelijden en tevens bij
zondere sympathie inboezemt, laat ik thans hare
tranen vloeien. Ga voort dan.
Georges las verder
/Jeanne Fortier heeft mij op het hoofd van haar
kind gezworen, dat zij onschuldig is
«In haren blik stond waarheid te lezen, zoo
wel als in den toon liarer stem en den glans
harer oogen.
«Wat zij mij zwoer, nam ik aan, en ook thans
geloot ik het nog
O, die goede ziel stamelde Lucia.
«Die groote, edele ziel!* voegde er Lucien
Labroue bij.
«Ga voort,' zeide Stephaan voor den tweeden
keer.
Georges gehoorzaamde.
«Maar wat vermocht ik tegen zoovele bewijzen,
die onbetwistbaar schenen Helaas niets I De raen-
schelijke gerechtigheid moest haren loop hebben.
«Jeanne Fortier, schuldig verklaard aan brand
stichting, dielstal en moord, werd tot levenslange
gevangenisstraf veroordeeld.*
Lucia verborg het gelaat in beide handen.
«Arme moeder I* snikte zij. «Onschuldig ver
oordeeld Arme, arme moeder
Georges las verder door
«Niettegenstaande de verpletterendste bewijzen
en de uitspraak der jury, veranderde mijne over
tuiging niet.
«In mijne oogen was Jeanne Fortier niet schul
dig. Ik beschouwde haar als eene martelares, het
slachtoffer eener ongelukkige rechterlijke dwaling.
«Zooveel in mijne macht was, wilde ik de on
gerechtigheid herstellen, en ik raadde mijne zuster
aan Jeanne's kind te adopteeren.
/Zij deed het, de brave vrouw, en schonk den
jongen den naam van Georges Darier.*
Een luide uitroep, tegelijk door Georges, Lucia
en Lucien Labroue aangeheven, volgde op deze
woorden.
ik riep Georges ontsteld uit. /Ik ben
de zoon van Jeanne Fortieren Lucia,Lucia
is mijne zuster
De jongman strekte vurig de armen naar het
jonge meisje uit.
«Mijn broederIMijn broeder!* riep Lucia
zich aan den hals van Georges werpend, die het
meisje innig aan de borst drukte.
De drie toeschouwers van dit roerend tooneel
Het regime Nathalie in Servie, volgend op
het regime Milan, schijnt niet onmiddellijk te
zullen worden ingewijd met een kabinets
crisis, met Skupchtina-ontbinding enz. de
koningin zelve wil niet dat aan haar
verblijf op den Servischen bodem een politieke
beteekenis wordt gehecht! Zoo zal dan alles
weenden onwillekeurig, maar 't waren zoete tra
nen, die zij storttem_^^-.
Eensklaps" "opende Georges de armen en liet
Lucia los, terwijl hij haar met liefde in de oogen
staarde.
«Wij zijn Jeanne Fortier's kinderen, mijne zus
ter!' sprak hij, «de kinderen eener veroordeelde
Onze moeder is onschuldig, maar in de oogen der
menschen is zij niettemin de moordenaarster van
Lucien's vader en eene boosaardige diefegge!
Zij is eene ongelukkige martelares, en toch kunnen
wij hare rehabilitatie riet eischen!.... O,'t is ver
schrikkelijk!... Zal God ons eindelijk niettehuln
komen v
«Twijfel er niet aan!' riep Lucien uit, de hand
zijns vriends drukkend.... «Gij zult mijn broeder
zijn De bewijzen van Jeanne Fortier's onschuld,
uwe moeder, die bewijzen welke gij zoo vurig
aan den hemel vraagt, zijn niet verre.... wij bren
gen ze u mede I
«Die bewijzen brengt gij mede!... Heb ik u wel
goed verstaan?" stamelde Lucia, geen geloot kun
nende hechten aan hetgeen zij gehoord had.
"Waar zijn ze?' vroeg Georges zeer onstuimig.
«Ziehier het eerste,' antwoordde Stephaan, den
jongman den brief van Jacques Garaud aanbie
dend. «Lees, mijn kind!'
Georges verslond den brief.
«Ja,.... jariep hij uit. «Ziedaar het bewijs
der misdaad!... «O, mijne moeder! Mijne moeder!
God heeft medelijden met ons!... Maar dit onbe
twistbaar bewijs achtte men verloren Waar was
dat dan toch?'
«In de borst van het kleine kartonnen paardje,
dut gij met u rondsleeptet, toen uwe moeder zich
met u in de pastorie van Ghevry aanboodt!'ant
woordde Stephaan Castel.
Toen de jongman deze woorden hoorde, had
hij eene bijzondere gewaarwording, 't Was alsof
er eene dichte sluier scheurde, die tot nu toe zijne
oogen bedekt had. Tal van herinneringen uit zijne
prille jeugd doemden eensklaps voor zijnen geestop.
/Ziedaar het licht!» riep nij uit, met het hoofd
tusschen de handen. «Nu herinner ik mij alles...
Met dat paardje speelde ik op de binnenplaats
eener groote fabriek, die later gedurende een som
beren nacht door de vlammen verslonden werd..
Dit paardje droeg eene gapende opening in de
borst, en daarin stopte ik alles wat mij in handen
viel. Zoo ook is er dezen briefin terechtgekomen.
voor 't oogenblik blijven zooals 't isde
koningin heeft geen der politieke leiders
onderscheiden, ze was even vriendelijk tegen
allenontving reeds de regeering en een
deputatie uit de Skupchtina alles bewijzen,
dat de eischen der radicalen niet voor in
williging vatbaar worden geacht.
In den Moniteur staat een koninklijk be
sluitwaarbij wordt geregeld het kiesrecht
voor de supplementaire raadsleden van het
amendement Helleputte op de gemeente-
kieswet.
Prins Albert heeft in 't Nederlandsch
geantwoord op eene redevoering van den voor
zitter van de Gentsche vereeniging voor de
opvoeding van Kongonegertjes.
Men schrijft uit Brussel
Ter eere van den afgetreden Nederland-
schen gezant, baron Gericke van Herwijnen,
heeft de minister van buitenlandsche zaken
graaf de Merode, een diner van 50 couverts
gegeven, waaraan deelnamen behalve de
leden van het Nederlandsch gezantschap
alle chets der diplomatieke zendingende
ministers, leden van het Belgisch kabinet en
alle leden der hofhouding, benevens de hoofd
ambtenaren van het departement van buiten
landsche zaken.
Graaf de Merode stelde een hartelijken
toost in op den.zoo algemeen geachten ge
zant, wiens afscheid allen betreuren en die
als deken van het corps diplomatique te Brus
sel zoovele jaren in ons midden heett door
gebracht
Den volgenden dag ontving de baron een
prachtige Sèvrevaas als souvenir van het corps
diplomatique; ook ontving Z. Exc., met vele
andere bewijzen van sympathie en betuigin
gen van leedwezen over zijn aftreden, adressen
van de hier gevestigde Nederlandsche ver-
En vruchteloos was 't, dat er mijne moeder naar
zocht.... Maar wat baat het nu Jacques Garaud
is dood
«Hij is niet doodantwoordde de schilder.
«Wat! Leeft Jacques Garaud nog?*
«Ja en hij is tegenwoordig een gelukkig, rijk
en geacht man. Hij verbergt zich onder een naam
dien wij allen kennen, den naam van Paul
Harmant.*
«Paul Harmant 1* herhaalden te gelijk Lucia en
Lucien met angst en afschuw.
«Ja, Paul Harmant. Paul Harmant die be-
vel gegeven had om Lucia te vermoordendie
Jeanne Fortier heeft aangeklaagd na eene vrucli-
telooze pogine aangewend te hebben om haar het
leven gewelddadig te doen ontrukken.'
«O, die ellendeling 1 Die booswicht I* riep Geor
ges uit. «Mcar zijt gij wel geheel zeker van het
geen gij beweert?'
«Volkomen! De ware Paul Harmant is vijfen
twintig jaar geleden in een hospitaal te Geneve
overleden.'
«En hebt ge het bewij9 daarvan?"
«Ziehier zijne akte van overlijdenDe Paul
Harmant, dien wij kennen, de millionair, is nie
mand anders dan de gewezen vennoot van James
Mortimer te New-York, Jacques Garaud
«En wie bewijst dat?» hernam Georges.
«Alles wat liij tegenover de uwen heeft onder
nomen,» antwoordde Stephaan. «Bovendien moet
gij zelf wel een middeltje hebben u er van te
verzekeren."
«En hoe dan toch
«Gij moet wel eenig schrijven in uw bezit heb
ben van den grooten industrieel van Courbevoie,
voor wien ge reeds meer dan eens zijt opgetreden.'
«Ja,* antwoordde de advokaat, «zeker; hier is
een brief.*
Vierenzestigste Hoofdstuk.
Georges nam van zijn bureau den brief dien hij
daags te voren van den millionair ontvangen had.
Stephaan greep dit schrijven in de hand en stiet
een triomfkreet uit, zoodra hij er even de oogen
op had geworpen.
«Het is hetzelfde schrift,* zeide hij dan «Er is
geen twijfel meer mogelijk 1 Thans is het bewijs
geleverd dat Paul Harmant wel zeker Jacques
Garaud is, de moordenaar van Jules Labroue
vader van onzen vriend 1*
