BUITENLAND. Engeland. Frankrijk. Duitschland. Italië. Rusland. China. Amerika. BINNENLAND. UITVOERINGEN. doek was weggevallen, vroeg de heer Ceulen of de koningin daar met zwart krijt haar naam onder wilde zetten „Heel graag." Vlug was H.M. de steeneu trappen opgetrippeld en daar stond ze nu, verlicht door de roode vlammen der toortsen, fier schrijvend met groote letters „Wilhelmina" en een krach tige haal er onder. Toen klonk er een geestdriftig handgeklap onder de aarde voor de geliefde koningin. Doch plotseling kwam een aardmannetje uit een donker hoekje geloo- pen, steunende op een houweel, hij zei met een ernstig hoog stemmetje „Wie stoort onz' eenzaamheid En durft een naam hier schrijven, Een naam hier onder 't beeld van Neer- land's Koningin Wij zwoeren, dat dit beeld in onzen schoot zou blijven, Wee die er schennis pleegt aan 't voorwerp onzer min, Maar 'k zie, zij daalde zelf in onze groeve neder, En gritte haren naam hier op den mergel wand. Doorluchtige Oranjespruit, wat gaan wij u nu bieden Voor 'l Koninklijk geschenk, voor 't schrift van Uwe hand? Geen bloemen bloeien hier om U een krans te winden Tot feestelijk huldeblijk, doch moge Uwe Majesteit In wat mijn hand U biedt een treffend teeken vinden Van onze oprechte liefde en trouwe afhan kelijkheid. De ruwe zeeschelp, die vóór eeuwen hier kwam stranden En sedert roerloos in den bergsteen blijft gespaard, Getuige hoe Maastricht U, Bloem der Ne derlanden, Bemint en eert tot in den duisteren schoot der aard." De koningin vond dat al bijzonder grappig; verbaasd keek ze het aardige kereltje aan, en toen vroeg ze „Hoe oud ben je?" „Elf jaar" was het verlegen antwoord. Nu vroeg hare majesteit verder„En kom je hier dikwijls?* 't Aardmannetje bloosde over zooveel belangstelling „Neen", zei zij kort, en toen kroop zij weg achterpapa. Voor de voettn van de jonge koningin lag een kristallen cassette, met zeldzame versteeningen gevuld. „Dank je vriendelijk, hoor", de ko ningin was er dol blij mee; onlangs verklaarde zij nog aan een diner: „Ik doe in zeldzame steenen." Een eind verder stond een oude werkman zware steenen te zagen; ook daarover vroegen hare majesteiten een en ander, en toen kwamen zij op een verhevenheid waarop zij, door een natuurlijke poort, weer de reusachtige Mosoraurus zagen liggen, thans door magnesiumlicht hel verlicht. Nog wees de heer Fouquet op een portret van den hrer Frans v. d. Laar, den bekenden geoloog, die zoo talrijke nasporingen deed in den berg; toen kwam de stoet in een gedeelte waar de gangen niet waren geïllumineerd. Hier gingen de fakkeldragers alleen voor, en het gezicht door die zwarte corridors werd er veel ge heimzinniger door. Dan hielden de vorstinnen nog eens stil voor het portret van den be kenden heer Bosquet en voor de teekening van- de eerste locomotief, die op 20 October 1853 begon te rijden van Aken naar Maas tricht. Eindelijk kwamen hare majesteiten in den zoogenaamden regendrup, waar kristal helder water al bijna sedert vijf eeuwen neerdrupt in een stuk van een versteenden boomstam, terwijl nog niemand de bron ervan kon ontdekken. Namens de gemeente St. Pieter bood toen de burgemeester de koningin een sierlijken zilveren beker met inscriptie aan, gevuld met het water. „U eerst, mama", en de koningin reikte den beker aan haar moeder overmaar deze bedankte „Drink het gerust, Wilhelmina", zei ze, „'t is volko men zuiver." De jeugdige majesteit proetde het en zei dat ze het heel erg lekker vond. „Dank u nog wel, burgemeester, wat u voor ons gedaan hebt, was bepaald heerlijk." Een paar minuten later stonden de vorstinnen weer in 't helle daglicht, knippend met de oogen, en dadelijk klonk daar weer het geest driftig gejuich van de heeren en dames, die van alle paden samenstroomden om haar toch goed te zien. 't Was een zeldzaam merk waardige tocht. Onvermoeid wandelden de vorstinnen voort langs een steil pad naar de sociëteit Slavante, die er zoo mooi ligt tegen de helling aan, in een weelderig park. Mr. J. Haex, de president, ontving de koninginnen en geleidde haar naar een statig getooide receptiezaaldaar rustten hare majesteiten een kwartiertje uitzij gebruikten er thee en biscuits. In een groot vierkant stonden om haar zetels geschaard het gevolg, de eere- wacht van Maastricht en de bestuurderen der sociëteit; plotseling kwam een groote file van schoone jonge meisje binnen in lichte toiletten. Zij bogen onderdanig en uit haar midden boden er twee bouquetten. Daarna werd de terugtocht aanvaardonder de hofrijtuigen waren sleden aangebracht om het langzaam dalen te bevorderen. Op den weg naar het gouvernementshotel stonden weer duizenden geschaard, vooral in het schoone stadspark. Met het uur schijnt de geestdrift te stijgen. Nog vergat ik te melden, dat generaal Teding van Berkhout met zijn adjudant, kapitein De Bruynden geheelen tocht meemaakte, 's Middags bewezen de koninginnen een treffende attentie aan mevrouw Alting von Geus ui hier ter stede, wier echtgenoot als officier op Lombok is gesneuveld. Hare majesteiten vaardigden heden middag een der heeren van haar gevolg met twee kamerhee ren af, om de treurige weduwe prachtige bloemen aan te bieden, met de verklaring, dat zij nog steeds met diepen weemoed ge denken het roemrijk sterven van dien dap peren, jongen krijger. En nu het avondfeest; de illuminatieLZoo iets overweldigend schitterends, zoo iets heer lijk phantastisch heb ik nog nooit meegemaakt. Heel Maastricht, alle huizen en stralen en pleinen, alle gebouwen zijn getooid met lijnen van licht, zoo grillig, zoo prachtig decoratief, dat het mij onmogelijk is, bij wie het niet mocht bewonderen er een beeld van te vor men. Het centrum is zeker het Vrijthof Van de St. Servaaskerk en de St. Jan zijn de boogramen en de boogvormen in den gevel en de toplijnen der geve's geheel met vlam metjes gegarneerd. Daartegenover voor Momus, de sociëteit, en alle huizen er naast, glanzen de sterren en kronen en de initialen der koninginnen in lijsten van kleurige lampions. De boonien van het groote plein, verbonden door slingers van vetpotjes, de muziektent in het midden, vuur van onder tot boven. Dui zelingwekkend is de pracht van dit mooiste der pleinen uit ons land, en de menschen worden er samengeperst op de trottoirs tot dringcns toe door de drommen van mare chaussees; en opwindende muziek klinkt er en vroolijk geroep. De vijf straten die er op uitloopen baden in het licht van duizenden en duizenden en duizenden lampionsin grieksche randen en zig zag-randen en boog- randen en guirlandeslangs het geheele Maaskanal was een lang vers aangebracht in groote letters van vonkenen slangen van vuur kronkelden zich langs de eerebogen. Daartusschen door de vlaggen, recht naar beneden, want de lucht was bladstil. En overal is het even vol en overal even leeste lijk druk. Tegen halftien reden de koninginnen uit. Ver voor den stoet joegen de mare chaussees de menschen van den rijwegen aldoor dringen en juichenen daverende hoera's! Toen de stoet op het Vrijthof kwam boden de heeren Polis en Kemmerling bou quetten aan tegelijk werd op het midden van het plein door de vereeniging een schit terend vuurwerk ontstoken. Door het don derend knallen van de stukken steigerden de paarden, en menschen schoten toe om ze bij de teugels te grijpen. „Hulde van Momus aan de koningin zoo ontbrandde het eerste reuzenstuk, meer dan zestig meter lang, met kleurige vlammen eruit en kleurige sterren en ballen waarvan de gloed een zacht paarschen tint wierp over de gebouwen en over de duizenden koppen.... Doch verder beschrijven is onmogelijk. Elke afzonderlijk illuminatie verdiende vermelding; ik moet volstaan met te zeggen dat Maastricht een stad scheen uit een sprookje van de duizend en een nacht, met een bevolking brandend van liefde voor haar vorstinnen een bevolking die éénig feest viert. zijn normaal en niet besmettelijk. De hygiène wordt zeer trouw betracht; gevallen van koorts komen voor, maar daarin is niets onrustba rends gelegen. De tucht onder de troepen blijft uitstekend; de officieren leven gemoe delijk onder de soldaten en bemoeien zich veel met hen. Eindelijk wordt ook weer eens iets van Tamatawe (Oostkust) vernomen en wel van 25 April. Daar bevindt zich een bezetting van 600 a 700 man, voldoende om de sterkte te verdedigen, maar te gering in getal om aanvallenderwijze te werk te gaan. Zij wachten dus af en doen in den omtrek verkenningen. De Howa's houden zich achter de moerassen en heuvelen schuil die een lange grenslijn schijnen te vormen van Faratare (door de Franschen veroverd ennaar wij meenen, verwoest) tot Mahasoa (ten Westen van Ta matawe, niet ver het binnenland in). Overigens schijnen de Howa's zich langzamerhand terug te trekken: men schat het aantal dat nog in de buurt van Tamatawe rondzwerft op niet meer dan 2000 of 3000. Even voor de brief, waarin het bovenver melde te lezen staat, werd verzonden waien er meliniet bommen en een nieuw stuk aan gekomen, zoodat men er over dacht de vij andelijke stelling, waarschijnlijk van Tamatawe of Farafate uit, te gaan beschieten. Ook in dezen brief vinden wij niets dan goeds omtrent den gezondheidstoestand gezegd. De Fransche kamer verkoos Dinsdag de leden der begrootings-couimissie. Naar be rekend wordt hebben de tegenstanders der regeering daarin een stem meerderheid (de verhouding is 17 en 16), zoodat men verwacht, dat zij tot verwerping der regeerings voor stellen zal adviseeren en in stede daarvan eene inkomsten belasting voorstellen. Te Parijs zal van regeeringswege een ge- denkteeken worden opgericht voor de, in den oorlog van 1870 voor het vaderland gevallen soldaten. Zaterdag komt de crediet-aanvrage hiertoe voor de kamer. Men zal zich herinneren dat eenigen tijd geleden in Franrijk groote ontsteltenis heerschte over het uitblijven der Gascogne, het stoomschip der Compagnie transatlantique dat ongeveer een week te laat met gebroken schroef te New York aankwam. Er schijnt een vloek op dat schip te rusten. Woens dagochtend is naar Parijs uit New York ge seind dat er wederom sedert 48 uren tever geefs op de boot gewacht werd. En om 2 uur 's middags was er nog geen tegenbericht bij de directie der Compagnie ingekomen. Het stoomschip La Gascogne, van de Compagnie transatlantique, dat thans wederom ongerustheid in zoovele gemoederen teweeg gebracht heeft, is gelukkig terecht. Een te legram uit New York meldt dat het Woensdag om 3 uur met niet meer dan een vijfmijls- vaart en om de sleepbooten seinend bij de baai te Sandy Hook aankwam De zuigerstang was den L6den dezer op 42o NB. en 49o WL. gebroken- Nadat de machine, waaraan die verbonden was, buiten dienst was gesteld, heeft het schip na acht uren stilgelegen te hebben, met een acht- mijlsvaart de reis voortgezet. MADAGASKAR. Omtrent den gezond heidstoestand op het eiland brengt het laatste stoomschip uiteenloopende berichten mede. Volgens een schrijven aan het agentschap Plavas, gedateerd 29 April uit Majoenga, is die toestand aldaar niet slecht. Er heerscht geen epidemie, de voorkomende ziektegeval len, hoewel zij vrij talrijk schijnen te zijn LONDEN, 24 Mei. Naar de Times uit Tientsin verneemt is er een eigenhandig ma nifest van den keizer aangaande het vredes verdrag uitgevaardigd. De keizer erkent dat de raadgevers die hem aanspoorden aan Japan geen gebied oi oorlogsschatting te geven maar liever den strijd voort te zetten na een beroep op het volk, oprecht en welgezind waren. De keizer had den toestand rijpelijk overwogen, en zijn regeering had al het mo gelijke gedaan om soldaten te werven en de legers van lijftocht te voorzien, maar alles was tevergeefs geweest, want de onbekwame veldheeren brachten enkel geheel ongeoefende recruten bijeen. Dientengevolge konden de Chiueezen geen enkele overwinning "bevechten en toen de Japanners vooruitrukken en Peking bedreigden werd de toestand van het rijk uiterst hachelijk. De regeering van den kei zer moest een beslissing nemen deze werd dringend geeischt door een crisis die den keizer 's nachts deed sidderen en overdag zwoegen en treuren. De keizer acht het thans noodig, aan zijn volk de redenen mee te deelen die hem tot zijn besluit hebben gebracht. Hij hoopt dat zijn onderdanen thans zullen beproeven de gebleken misbruikeu uit den weg te ruimen. De hervorming van leger en geldwezen moet worden aangevat; de staat moet de waarheid huldigen en het plichtverzuim breidelen. boete veroordeeld, omdat hij een deel zijner schilderijenverzameling had verkocht en daar mee het edikt van Pacca overtreden had, dat het verkoopen en naar het buitenland ver voeren van kunstwerken verbiedt. In hoOger beroep werd de geldboete echter aanmerkelijk verlaagd en thans heeft het hooggerechtshof het vonnis vernietigd en prins Sciarra definitief vrijgesproken. L)e prins, die door zijn proces bekend geworden is, heeft zich candidaat voor de kamer gesteld in het district Aquila, tegenover Crispi. Gelukkig Duitschland toch, waar inspiratie, onpartijdigheid, kunde, tijd, altijd maar „zu Befehl" staan „Op bevel des keizers melden de bladen heeft de minister van eeredienst enz. aan professor Lindner, van de universiteit te Halle, opgedragen een beknopte geschiedenis van den oorlog van 1870/71 te schrijven. Het werk behoort omstreeks 20 vel druks te omvatten en is bestemd om bij de herdenking der groote gebeurtenissen van 25 jaar geleden, officieel verspreid te worden. Prof. Lindner moet er zijn zomercursus voor in den steek laten. Te Hamburg is een bende gevaarlijke kwartjesvinders gevangengenomendie hun nobel handwerk o.m volgens de Köln. Ztg. ook te Amsterdam en te Rotterdam uit geoefend hebben. Zij bestaat uit vier door trapte schelmen: Kachel, Nickl, Keiler alias Meyer en Severin Dehn (bijgenaamd de Jood). Tegen deze heeren zijn reeds door de justitie te KeulenDusseldorf en Frankfurt a/M. bevelen tot inhechtenisneming uitgevaardigd. Een der leden hield zeer nauwkeurig boek over den behaalden buit en de verdeeling daarvan en heeft de politi§ daardoor een belangrijk materiaal verschaft. De keizer van Duitschland heeft, uit waardeering voor de redding der overlevenden van ss. Elbe, aan de equipage van het Eng. visschersvaartuig Wildflower de volgende ge schenken verleendAan den schipper Wm. Wright te Lowestoft een gouden horl )ge met gouden ketting en 15, aan stuurman Jas Long een gouden horloge en eveneens 15, aan de matrozen Henry Feal en Chas Pipe, alsmede aan den kok Ernest Hutchins ieder een zilveren horloge en 10. Alle vijf de horloges zijnop bevel van Z.M., van de handteekening en de beeltenis des keizers en van de volgende incriptie voorzien„Uit waardeering voor de redding der overlevenden van het Lloyd stoomschip „Elbe" 30 Jan. 1895." Te Spalato is Maandagavond een hevige aardbeving geweest. De gevangenissen werden zwaar beschadigd, en ook verscheiden parti culiere huizen. Menschen schijnen er niet bij omgekomen te z:jn. Prins Sciarra werd, gelijk men weet door de rechtbank te Rome tot een hooge Zes Russische edellieden, met graaf Alexéj Bobrinsky aan "t hoofd en door een stuk of twaalf bedienden vergezeld, zijn een week geleden uit Moskou vertrokken naar de hoog vlakte van Pamir. Het zijn alle uitstekende schutters en ruiters, en ze zijn van plan de nieuwe grens tusschen het Engelsche en het Britsche grondgebied te paard at te rijden. Zelden zeker hebben in het rijk zooveel groote branden gewoed als tegenwoordig. De asch van Brest Litofskij was nauwelijks koud, of te Kobrinin hetzelfde gouvernement Grodno, brak een brand uit die drie slacht offers vergde en drie straten, bestaande uit tweehonderd huizen, vernielde. Kort tevoren waren te Moksjan, in Penza, negentig huizen verbrand. En in een andere plaats, waarvan de naam door de telegraaf onherkenbaar is gemaaktzijn tweehonderdvijftig huizen in vlammen opgegaan. De keizerin-moeder van China nam, on danks de tegenwerpingen haars zoons het moedig besluit haar niet ver van Peking gelegen prachtig paleispark, het zoogenaamde Iho-park, dat een kleine 20 millioen gulden per jaar aan onderhoud kost, dezen zomer niet te betrekken en in de stad te blijven. Waar ieder zich opofferingen zal moeten getroosten moet zij gezegd hebben om de oorlogsschatting aan Japan op te brengen, wil ik een goed voorbeeld geven door het beperken van uitgaven van weelde. Een kloeke daad, waarvoor men eerbied hebben moet Het geheele burgerlijk en militair beamb- tenpersoneel van Formosa is bij keizerlijk besluit teruggeroepen. Te Seoul, de hoofdstad van Korea, heerscht groote verwarring en ministerieele crisis zoodat reeds sprake is van het inroepen van hulp der mogendheden. Sensatie maakt het besluit van president Cleveland, waarbij admiraal Meade, een der verdienstelijkste zee-officiereu der Unie uit den dienst wordt ontslagen. 't Geschiedt omdat hij zich openlijk ongunstig heeft uit gelaten over de houding der regeering en van den minister van marine in het bijzonder, bij het jongste conflict tusschen Engeland en Nicaragua, waarin hij (als bevelhebber van het eskader in de Stille Zuidzee) met geweld had willen tusschenbeide komen. In het decreet van ontslag betuigt Cleveland er zijn leedwezen over, den verdienstelijken officier te moeten ontslaan, en blijkbaar scheidt hij slechts noode van den heetgebakerden zeerob, wiens oogenblik trouwens laterals een of ander gevaarlijk werkje te redderen is, nog wel eens komen kan. WAALWIJK. Zondag 26 dezer 'smidd. 12 uur, zal door de liedertafel Oefening en Vermaak" van Waalwijk en Bezooien op de zaal Musis Sacrum worden uitgevoerd 1. Still ruht der See. Pfeil. 2. In het Woud, groot koor met baryton solo's en acc. Holl. Op Zondag 26 dezerdes middags 12, uur, zal door de harmonie l'Espérance, op de Harmoniezaal bij de Erven van Riel, worden uitgevoerd 1. Cariovalum, marche. Kessels. 2. Fest Ouverture. Leutner. 3. Frühlingskinder, Walzer. Waldteuftel. 4. Koninginnen Parade. Eilenberg. DRUNEN. Maandag 27 Mei, teu 10 ure, MATINEE te geven door de harmonie De Eendracht", ten huize van den heer C. G. van Huiten met medewerking van den dilettant karakter komiek den heer Maurits Timmermans. (Zie programma's). WAALWIJK, 25 Mei 1895. Het concert, Donderdagnamiddag in den tuin van den heer Bezier alhiergegeven door de harmonie l'Espérancewas door schoon weder begunstigd en, zeker voor een goed deel ten gevolge daarvan, druk bezocht. Het programma bevatte de nieuwste en meest geliefde nummers van het repertoire

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1895 | | pagina 2