Nummer 43. Donderdag 30 Mei 1895.
18e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
DE BMDRUGSIR.
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
UITGEVER-
Waalwijk.
De Echo van het Zuiden,
Wa#lw(jksÉe en Langslraatsche Conrant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden i' 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Voor de 508 zetels in Italie's kamer, hebben
Zondag de verkiezingen plaats gevonden. Er
waren zoo ongeveer 2300 candidaten en van
161 candideerenden kon de verkiezing ver
zekerd worden geacht omdat er geen mede
dingers waren. Het karakter dezer raadple
ging der natie was geenszins gewijzigd door
de redevoeringen der verschillende leiders
't was: vóór of tegen Crispi, en de minister
president heeft al 't mogelijke gedaan om zijn
kansen zooveel mogelijk te verbeteren en dus
is 't meer het eigenlijk verloop in de verschil
lende districten, dan wel de weinig kans op
verrassingen opleverende einduitslag, welke
belangstelling wekte. Waartoe de herziening
der kiezerslijsten heeft geleidvalt op te
maken uit de vermindering van het aantal
kiesbevoegdenalleen in de stad en in de
provincie Rome. In de stad is hun aantal
van 26695 teruggebracht op 21172 en in de
provincie van 86830 op 61407. Crispi had
zich candidaat gesteld ot doen stellen in
verschillende districten terwijl zijn Collega's,
in loffelijke bescheidenheid, zich allen be
paalden tot candideering voor hun oud district,
was Crispi candidaat in negen districten.
In zijn district Palermo 2, door hem tien
tallen van jaren vertegenwoordigd werd hij
bestreden door de radicalen, de sociaal de
mocraten en zijn overige tegenstanders, met
de candidatuur vau den door den krijgsraad
van Sicilië in verband met de ongeregeldheden
van 't vorige jaar, veroordeelden dr. Barbato.
In Rome 4 tot vóór eenige maanden ver
tegenwoordigd door zijn vriend Antonelli, had
Crispi als tegenstander Defelice, den sociaal
democraat die op 't oogenblikook al in
verband met de Siciliaansche ongeregeldheden,
in den kerker zit. Dan canditeert Crispi te
NapelsTricarico (provincie Bari) en op
Sicilië in: Termini-Imerese, Alcamo, Aragona,
Caltagiione en Syracuse. Eigenaardig was,
dat de regeeringsgezinde pers Crispi overal
zeker heette van de overwinning en de bladen
der oppositie juist het tegendeel voorspelden
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meier ijsc/ie Courant
176
J&cques Garaud wilde antwoorden, doch hij had
den tijd niet.
De deur werd geopend en Mary trad, bleek als
een doode, aarzelend binnen.
„Wat gebeurt er hier toch, vader?' vroeg zij
met hoogst ontroerde stem. Wat waart gij toch
luid aan het woord voeren.
De raillionair liep met eene wanhopige bewe
ging Mary te gemoet.
,Mijn dierbaar kind/ antwoordde hij, eene po-
fing aanwendend om haar buiten het kabinet te
uwen, zga heenVerwijder ul Die vrouw is
krankzinnig Zij beleedigt mij, maakt zich zonder
reder boos en ke'ïi isn mond vol beleedigingen!"
/Wel, vade'.daa moet gij iemand te hulp roe
pen haaf die vrouw dan buiten zetten
.Welaan, daar wacht ik op!" antwoordde Jeanne.
"uai'v naderde toe aar en vroeg:
W ie zijt .gij
tVraag dat aan uw vader./
yWat verlangt gii
/Dat men dien re an en mij gezamelijk arre-
steere en ons gerechtigheid doe wedervaren!'
„Bemerkt gij niet, dat zij krankzinnig is?" riep
Paul Ilarmant uit.
/En waarom durft gij nu niemand te hulp roe
pen hernam Jeanne. /Een van ons beiden is
vol angst; ik echter niet, dat verzeker ik u I'
/Schel dan, vader! Schel toch!" hernam het
jong meisje.
De millionair verroerde zich niet.
Mary staarde hem verbaasd en ontsteld aan.
„Maar waarom schelt gij dan niet?" vroeg zij.
De ontvluchte van Clermont stiet een somber
klinkenden lach uit.
/Ik heb het u reeds gezegd," antwoordde zij,
/Omdat hij bang is en niet durft!"
„Wel, dan zal ik schellen!'
opnieuw een bewijs hoe men den wensch
den vader der gedachte doet zijn
De officieele uitslag is 326 ministerieelen,
102 van de oppositie, 31 radicalen, 14 soci
alisten, 35 herstemmingen, waarvan er geacht
worden 19 ten gunste van de regeering te
zullen zijn 7 van de oppositie, 6 van de
radicalen en 3 van de socialisten.
De omstandigheden voor Crispi waren zóó
gunstig, dat tal van oppositiemannen 't raad
zaam achtten zich niet aan een kamp met
zoo ongelijke wapens te wagen zij houden
hun kruit droog voor de eerstvolgende occasie.
Wanneer dat zijn zal, ,is niet bij benadering
te zeggen hoe groot ook de victorie moge
zijn van het bewind de oppositie zal nog
altijd sterk genoeg zijn om den strijd te
hervatten op het terrein, waar hij gewelddadig
is onderbroken. <i)
*-
De Spaansche ministerraad overweegt hoe
aan de noodige middelen te komen tot dek
king der kosten van den veldtocht op Cuba,
die steeds meer troepen en meer geld ver-
eischt.
Nu weer zijn er verscheidene regimenten
cavalerie heengezonden, terwijl men een ba
taljon marine-infanterie, voor de Phillippijn-
sche eilanden bestemd, bij nader inzien maar
mede naar de Antillen zal inschepen.
Het sneuvelen van José Marti, den voor-
naamsten aanvoerder der insurgenten wordt
bevestigd. De Spanjaarden hebben zijn lijk
gebalsemd en zullen het tentoonstellen als
overtuigingsstuk voor de bevolking, die hem
onkwetsbaar achtte.
De meeste Duitsche bladen wijden artikelen
aan de nu gesloten rijksdag-zitting, en alle
zijn net er over eens, dat deze onvruchtbaar
is geweest als geeu. De ministerieele bladen
wijten dit aan den rijksdag, de liberale aan
de van de-hak-op den-tak politiek en de onder
linge verdeeldheid der regeering.
Plastisch stelt het geïllustreerde weekblad
Ulk dit voor door een geestige plaat Der
En Paul Harmant's dochter liep haastig naar
den schoorsteen, zoo snel als de zwakke beenen
haar dit toelieten.
/Mary! Mary!" sprak de ellendeling, haar met
eene beweging der hand tegenhoudend.... /Reen!
Neen Roep niemand Schel niet
En Mary wendde het hoofd om tot haar vader.
/Waarom niet?" vroeg zij.
/Daar zal ik op antwoorden," hernam Jeanne
Fortier. „Hij wil niet dat men wete, dat Paul
Harmant Jacques Garaud is, de dief, de brand
stichter, de moordenaar!"
/Zwijg, ellendigeZwijgriep de industrieel
wankelend.
Doch Jeanne ging voort:
/Na zich eenentwintig jaar verscholen te hebben,
begrijpt hij, dat er thans eindelijk een licht op-
igaat, en nu de gerechtigheid, de onverbiddelijke
gerechtigheid aan de beurt komtDat doet hem
beven, wankelen op zijne beenen
/O zwijg! Heb medelijden met mijne dochter!"
/Hebt gij ooit medelijden met mij gehad
Toondet gij ooit eenig medelijden met mijne
kinderen? Gelooven zij niet door uw schandelijk
toedoen, dat hunne moeder eene ellendige, eene
schaamtelooze boosdoenster is?Heden wil ik,
dat uwe dochter, die reeds zoo lang om den tuin
is geleid, voor goed verneme, wie gij eigenlijk
zijt! Ik wil dat zij verneme, diezelfde dochter,
dat na mijn kind aan het moordend mes van
uwen medeplichtige te hebben overgeleverd, gij
getracht hebt haar door wanhoop te dooden
„O, zwijg 1 Zwijg toch riep Paul Harmant uit,
op Jeanne toeloopend. /Zwijg, of ik zal
Doch Mary had zich reeds tusschen haar vader
en de bezoekster geworpen.
„Ik wil, dat die vrouw spreke," riep zij uit.
Geweld bewijst niets. Zoo zij ongelijk heelt, zult
gij antwoorden."
Door den blik zijner dochter overmeesterd, liet
de millionair, die geheel en al liet lioofd verloren
had, zich in zijn leuningstoel nedervallen.
De ontsnapte van Clermont ging voort:
/Eenentwintig jaar geleden heeft die man ge
stolen, brandgesticht en gemoord, en om bij al
die misdaden in zekeren zin nog een snooder
misdrijt te voegen, heelt hij de menigte doen
gelooven, dat hij een heldhaftigen dood zou ge
storven zijn 1 ln zijne plaats heeft hij mij laten
veroordeelen, en dan, met het bloed bedekt van
allerneueste Kurs getiteld, en waarop ministers
en rijkskanselier worden afgebeeld in de
Deutsche Regierungsboot gezeten. Von Ho-
henlohe en Von Köller draaien aan het roer,
terwijl vier andere ministers zoo lomp mogelijk
over de riemen hangen en daarmee plassen,
zoodat de aan den wal staande stuurman der
openbare meening, die als zoodanig natuurlijk
goed praten heelt, aan 't onzeewaardig troepje
toeroept„Ja, jongens, als de een rechts en
de ander links stuurt, en de een vooruit en
de ander achteruit roeitdan komen jelui
nooit voorten mogelijk nog wel tegen de
kaai ook."
Van verschillende zijden is het bericht dat
Formosa zich onafhankelijk heeft verklaard
bevestigd en door deze proclamatie is tevens
opgehelderd de aarzeling van Li-Hung-Changs
zoon Li-Tsing-Tang om de hem opgedragen
zending tot overdraging vau het bestuur te
gaan uitvoeren. Reeds vóór eenige dagen
heeft een hoofdgeneraal Kuhungkuk, zich zelf
tot koning uitgeroepen over het noordelijke
deel van het eiland en dat wel met de hulp
der soldatenterwijl China er niets tegen
vermocht. De Japansche admiraal Kabayama
die tot militair gouverneur is benoemd en
sinds Donderdag op de Pescadores eilanden
is, zal handelend moeten optreden tegenover
den tot president uitgeroepen gonverneur
Tang-Tching Sung.
Dat kan het begin zijn van een lange reeks
moeielijkheden voor Japan
Amerika heeft al verklaard, dat, daar For
mosa aan Japan behoort, de republiek daar
niet erkend zal worden.
Mee Stamboelot, den vroegeren premier van
Bulgarije, wordt het een heele geschiedenis.
Verleden week is hij voor den rechter van
instructie verschenen om getuigenis af te
leggen naar aanleiding van de verklaring
van den oud-prefect van politie Radislanof.
Dezen was door den vroegeren minister Ilija
Tsanof ten laste gelegd dat hij hem weder-
het slachtoffer, dat hij eerst had uitgeschud, heeft
hij een valschen naam aangenomen en uwe moeder
getrouwd
/Zwijg! Maar zwijg toch!' riep de industrieel.
/Spreek! Ik wil het!" riep Mary ten tweede
male uit.
„In Amerika maakte hij een groot fortuin,"
ging de brooddraagster voort, ,en kwam dar. in
het bezit van onmetelijke rijkdommen, gelukkig
in Frankrijk leven, terwijl ik in de gevangenis
langzaam wegkwijnde. Ik wilde, alvorens te
sterven, mijne kinderen wederzien, gewelddadig
van mij gescheiden, verloren ten gevolge van het
groote ongeluk, dat mij overstelpte l Ik vluchtte
uit de gevangenis en spoorde mijn kinderen op.
Doch ook hij zocht ze, de ellendelingEn het
toeval bracht hem eerst in tegenwoordigheid van
den zoon des mans, dien hij eens te Alfortville
vermoordde, in tegenwoordigheid van Lucien La-
broue, dien hij de hand bood zijner dochter!»
Mary stiet een doffen zucht uit en staarde haar
vader aan, die beschaamd het hoofd afwendde.
/Lucien Labroue beminde mijne dochter," ging
Jeanne voort, „en om hem die liefde uit het hart
te rukken, had uw vader de schandelijke verme
telheid hem te zeggen: Zij, die gij bemint is de
dochter van het ellendige schepsel, dat uw vader
vermoord heeft!"
^Afschuwelijk!" stamelde Mary, het gel at in
beide handen verbergend.
/Ja, zeer afschuwelijk, niet waar? En ziedaar
toch wat die man gedaan heeftDaarom beeft hij
in mijne tegenwoordigheid 1 Daarom heeft hij zoo
even niet willen toestaan dat er gebeld werd
Kom Jacques Garaud, sta op, en verklaar aan
uwe dochter, dat ik de waarheid spreek, dat gij
een dief zijt, een brandstichter, de moordenaar
van Alfortville."
Hij sprong van zijn zetel op om zich op Jeanne
te werpen en haar in een aanval van onweer
staanbare woede bij de keel te grijpen.
De brooddraagster slaakte een luiden kreet.
Vol angst en schrik nam Mary de vlucht.
Jeanne trachtte weerstand te bieden en hulp
te roepen.
/Gij zijt hier bij mijriep de woestaard uit,
die als een wild dier de ongelukkige besprong.
/Niemand heeft u gehoord en niemand zal u
hooren Ik heet Paul Harmant en niet Jacques
GaraudEenig bewijs van het tegenovergestelde
rechtelijk in hechtenis had laten nemen. Maar
Radislanof had gezegd dat Stamboelof de
aanhouding had bevolen. De gewezen dictator
werd daarom met zijn prefect geconfronteerd.
Hij gaf toe dat hij tal van menschen in
hechtenis had 'aten nemen, maar juist niet
Tsanof.
Maar van meer belang is de houding van
de parlementaire commissie van onderzoek
jegens Stamboelof. Die commissie wil hem
vragen stellen over zijn geldelijk beheer en
zijn staatkundige houding. Stamboelof nu wil
wel voor haar verschijnen, maar daarna naar
't buitenland, naar Karlsbad schijnt het, ver
trekken, omdat zijn dokters hem dat dringend
hebben voorgeschreven.
Twee consuls van buitenlandse' e mogend
heden hebben zelf ten zijnen gunste gepleit.
De minister van buitenlandsche zaken gat
echter ten antwoord, dat de regeering altijd
haar best had gedaan om een onderzoek tegen
Stamboelof gericht te beletten, vooral naardien
ze wist hoe men in het buitenland over zoo'n
onderzoek dacht, maar dat zij zich toch ge
noopt zagrekening te houden met de
stemming in den lande en te zorgen dat de
wetten streng werden gehandhaafd. Daarom
moest zij de commissie van onderzoek haar
gang laten gaan. De beide consuls verklaarden
toen dat zij de houding van de Bulgaarsche
regeering volkomen in den haak vonden.
Wat de stemming in den lande betreft
de Agence balcanique vertelt daarvan het
volgende: Een vijftig personen, die indertijd
tegen Stamboelof rechtsgedingen aanhangig
hebben gemaakt op grond van benadeeling
van hun belangen, hebben bij de regeering
eu bij de commissie uit het Sobranie een
vertoog ingediend tegen het vertrek van
Stamboelof. Zij beweren dat zij door zijn
„vlucht" wellicht zouden worden benadeeld.
Stojilof is dus niet lusschenbeide gekomen,
zooals eerst verzekerd werd.
bestaat er niet. Gij hebt mij aangevallen, mij be
dreigd, ik verdedig mij. Hier zult gij sterven
En zijne handen drukten steeds nauwer de keel
van liet ongelukkige slachtoffer toe.
Dan wierp hij ae weerlooze op den grond en
sleepte haar, worstelend met den dood, naar eene
deur, die toegang verschafte tot een vertrekje, dat
tot bergplaats van allerlei zaken diende.. Daar
binnen sleepte hij de ongelukkige.
Op het oogenblik dat dit geschiedde, hoorde
Jacques Garaud eenig gerucht achter zich.
Hij trok de deur dicht.
Nauwelijks in staat adem te halen keerde hij
zich om, hoogst ontsteld, en fontwaarde tegenover
zich Stephaan Gastel en Raoul Duchemin, die
juist waren binnengekomen.
»Hebt gij misschien belet, dierbare mijnheer
Harmant?" vroeg de schildeDuid niet len
kwade dat wij hier binnendringenIk had den
kamerdienaar verzocht ons niet aan te melden."
/Mijnheer Gastel," zegde de millionair, rwces
welkomDe booswicht was zoo bekneld van
harte, dat hij geen woord meer kon spreken.
Met den rug stond hij thans naar de deur waar
achter Jeanne lag opgesloten.
/Maar wat deert u toch, dierbare mijnheer Har
mant?" henam de schilder. /Gij zijt bleek als een
doode Gij beeft, en uwe oogen staren ongerust
uit hunne holten. Zijt gij ziek?"
/Ja, eene hevige ongesteldheid heeft mij eens
klaps aangegrepen," antwoordde Jacques Garaud,
die alle pogingen aanwendde om te bedaren en
zich vruchteloos afvroeg, wat dit bezoek van den
heer Castel in tegenwoordigheid van den onbe
kenden jongman wel kon te beduiden hebben.
/Wil ik schellen, mijnheer Harmant?» vroeg
de schilder.
„Neen, neen, dat is niet noodigMijne onge
steldheid is zoo erg niet 't Wordt al beter....
Waaraan heb ik de eer te danken van uw be
zoek in gezelschap van
Den heer Raoul Duchemin, wien ik de eer heb
u voor te stellen," zegde de schilder, den zin op
deze wijze voltooiend. Dat zal ik u dadelijk zeggen.
Tracht u eerst wat te herstellen. Wij hebben over
zaken te spreken."
„Over zaken?" herhaalde Paul Harmant.
„Ja, over zeer ernstige zaken. Ik heb eene ge
wichtige taak te vervullen en u kom ik verzoeken
tot de vervulling daarvan mede te werken.