Nummer 43. Donderdag 30 Mei 1895. 18e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen, DE BMDRUGSIR. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. UITGEVER- Waalwijk. De Echo van het Zuiden, Wa#lw(jksÉe en Langslraatsche Conrant, Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden i' 1, Franco per post door het geheele rijk f 1,25. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Voor de 508 zetels in Italie's kamer, hebben Zondag de verkiezingen plaats gevonden. Er waren zoo ongeveer 2300 candidaten en van 161 candideerenden kon de verkiezing ver zekerd worden geacht omdat er geen mede dingers waren. Het karakter dezer raadple ging der natie was geenszins gewijzigd door de redevoeringen der verschillende leiders 't was: vóór of tegen Crispi, en de minister president heeft al 't mogelijke gedaan om zijn kansen zooveel mogelijk te verbeteren en dus is 't meer het eigenlijk verloop in de verschil lende districten, dan wel de weinig kans op verrassingen opleverende einduitslag, welke belangstelling wekte. Waartoe de herziening der kiezerslijsten heeft geleidvalt op te maken uit de vermindering van het aantal kiesbevoegdenalleen in de stad en in de provincie Rome. In de stad is hun aantal van 26695 teruggebracht op 21172 en in de provincie van 86830 op 61407. Crispi had zich candidaat gesteld ot doen stellen in verschillende districten terwijl zijn Collega's, in loffelijke bescheidenheid, zich allen be paalden tot candideering voor hun oud district, was Crispi candidaat in negen districten. In zijn district Palermo 2, door hem tien tallen van jaren vertegenwoordigd werd hij bestreden door de radicalen, de sociaal de mocraten en zijn overige tegenstanders, met de candidatuur vau den door den krijgsraad van Sicilië in verband met de ongeregeldheden van 't vorige jaar, veroordeelden dr. Barbato. In Rome 4 tot vóór eenige maanden ver tegenwoordigd door zijn vriend Antonelli, had Crispi als tegenstander Defelice, den sociaal democraat die op 't oogenblikook al in verband met de Siciliaansche ongeregeldheden, in den kerker zit. Dan canditeert Crispi te NapelsTricarico (provincie Bari) en op Sicilië in: Termini-Imerese, Alcamo, Aragona, Caltagiione en Syracuse. Eigenaardig was, dat de regeeringsgezinde pers Crispi overal zeker heette van de overwinning en de bladen der oppositie juist het tegendeel voorspelden Naar het Fransch door W. v. R. Overgenomen uit de Meier ijsc/ie Courant 176 J&cques Garaud wilde antwoorden, doch hij had den tijd niet. De deur werd geopend en Mary trad, bleek als een doode, aarzelend binnen. „Wat gebeurt er hier toch, vader?' vroeg zij met hoogst ontroerde stem. Wat waart gij toch luid aan het woord voeren. De raillionair liep met eene wanhopige bewe ging Mary te gemoet. ,Mijn dierbaar kind/ antwoordde hij, eene po- fing aanwendend om haar buiten het kabinet te uwen, zga heenVerwijder ul Die vrouw is krankzinnig Zij beleedigt mij, maakt zich zonder reder boos en ke'ïi isn mond vol beleedigingen!" /Wel, vade'.daa moet gij iemand te hulp roe pen haaf die vrouw dan buiten zetten .Welaan, daar wacht ik op!" antwoordde Jeanne. "uai'v naderde toe aar en vroeg: W ie zijt .gij tVraag dat aan uw vader./ yWat verlangt gii /Dat men dien re an en mij gezamelijk arre- steere en ons gerechtigheid doe wedervaren!' „Bemerkt gij niet, dat zij krankzinnig is?" riep Paul Ilarmant uit. /En waarom durft gij nu niemand te hulp roe pen hernam Jeanne. /Een van ons beiden is vol angst; ik echter niet, dat verzeker ik u I' /Schel dan, vader! Schel toch!" hernam het jong meisje. De millionair verroerde zich niet. Mary staarde hem verbaasd en ontsteld aan. „Maar waarom schelt gij dan niet?" vroeg zij. De ontvluchte van Clermont stiet een somber klinkenden lach uit. /Ik heb het u reeds gezegd," antwoordde zij, /Omdat hij bang is en niet durft!" „Wel, dan zal ik schellen!' opnieuw een bewijs hoe men den wensch den vader der gedachte doet zijn De officieele uitslag is 326 ministerieelen, 102 van de oppositie, 31 radicalen, 14 soci alisten, 35 herstemmingen, waarvan er geacht worden 19 ten gunste van de regeering te zullen zijn 7 van de oppositie, 6 van de radicalen en 3 van de socialisten. De omstandigheden voor Crispi waren zóó gunstig, dat tal van oppositiemannen 't raad zaam achtten zich niet aan een kamp met zoo ongelijke wapens te wagen zij houden hun kruit droog voor de eerstvolgende occasie. Wanneer dat zijn zal, ,is niet bij benadering te zeggen hoe groot ook de victorie moge zijn van het bewind de oppositie zal nog altijd sterk genoeg zijn om den strijd te hervatten op het terrein, waar hij gewelddadig is onderbroken. <i) *- De Spaansche ministerraad overweegt hoe aan de noodige middelen te komen tot dek king der kosten van den veldtocht op Cuba, die steeds meer troepen en meer geld ver- eischt. Nu weer zijn er verscheidene regimenten cavalerie heengezonden, terwijl men een ba taljon marine-infanterie, voor de Phillippijn- sche eilanden bestemd, bij nader inzien maar mede naar de Antillen zal inschepen. Het sneuvelen van José Marti, den voor- naamsten aanvoerder der insurgenten wordt bevestigd. De Spanjaarden hebben zijn lijk gebalsemd en zullen het tentoonstellen als overtuigingsstuk voor de bevolking, die hem onkwetsbaar achtte. De meeste Duitsche bladen wijden artikelen aan de nu gesloten rijksdag-zitting, en alle zijn net er over eens, dat deze onvruchtbaar is geweest als geeu. De ministerieele bladen wijten dit aan den rijksdag, de liberale aan de van de-hak-op den-tak politiek en de onder linge verdeeldheid der regeering. Plastisch stelt het geïllustreerde weekblad Ulk dit voor door een geestige plaat Der En Paul Harmant's dochter liep haastig naar den schoorsteen, zoo snel als de zwakke beenen haar dit toelieten. /Mary! Mary!" sprak de ellendeling, haar met eene beweging der hand tegenhoudend.... /Reen! Neen Roep niemand Schel niet En Mary wendde het hoofd om tot haar vader. /Waarom niet?" vroeg zij. /Daar zal ik op antwoorden," hernam Jeanne Fortier. „Hij wil niet dat men wete, dat Paul Harmant Jacques Garaud is, de dief, de brand stichter, de moordenaar!" /Zwijg, ellendigeZwijgriep de industrieel wankelend. Doch Jeanne ging voort: /Na zich eenentwintig jaar verscholen te hebben, begrijpt hij, dat er thans eindelijk een licht op- igaat, en nu de gerechtigheid, de onverbiddelijke gerechtigheid aan de beurt komtDat doet hem beven, wankelen op zijne beenen /O zwijg! Heb medelijden met mijne dochter!" /Hebt gij ooit medelijden met mij gehad Toondet gij ooit eenig medelijden met mijne kinderen? Gelooven zij niet door uw schandelijk toedoen, dat hunne moeder eene ellendige, eene schaamtelooze boosdoenster is?Heden wil ik, dat uwe dochter, die reeds zoo lang om den tuin is geleid, voor goed verneme, wie gij eigenlijk zijt! Ik wil dat zij verneme, diezelfde dochter, dat na mijn kind aan het moordend mes van uwen medeplichtige te hebben overgeleverd, gij getracht hebt haar door wanhoop te dooden „O, zwijg 1 Zwijg toch riep Paul Harmant uit, op Jeanne toeloopend. /Zwijg, of ik zal Doch Mary had zich reeds tusschen haar vader en de bezoekster geworpen. „Ik wil, dat die vrouw spreke," riep zij uit. Geweld bewijst niets. Zoo zij ongelijk heelt, zult gij antwoorden." Door den blik zijner dochter overmeesterd, liet de millionair, die geheel en al liet lioofd verloren had, zich in zijn leuningstoel nedervallen. De ontsnapte van Clermont ging voort: /Eenentwintig jaar geleden heeft die man ge stolen, brandgesticht en gemoord, en om bij al die misdaden in zekeren zin nog een snooder misdrijt te voegen, heelt hij de menigte doen gelooven, dat hij een heldhaftigen dood zou ge storven zijn 1 ln zijne plaats heeft hij mij laten veroordeelen, en dan, met het bloed bedekt van allerneueste Kurs getiteld, en waarop ministers en rijkskanselier worden afgebeeld in de Deutsche Regierungsboot gezeten. Von Ho- henlohe en Von Köller draaien aan het roer, terwijl vier andere ministers zoo lomp mogelijk over de riemen hangen en daarmee plassen, zoodat de aan den wal staande stuurman der openbare meening, die als zoodanig natuurlijk goed praten heelt, aan 't onzeewaardig troepje toeroept„Ja, jongens, als de een rechts en de ander links stuurt, en de een vooruit en de ander achteruit roeitdan komen jelui nooit voorten mogelijk nog wel tegen de kaai ook." Van verschillende zijden is het bericht dat Formosa zich onafhankelijk heeft verklaard bevestigd en door deze proclamatie is tevens opgehelderd de aarzeling van Li-Hung-Changs zoon Li-Tsing-Tang om de hem opgedragen zending tot overdraging vau het bestuur te gaan uitvoeren. Reeds vóór eenige dagen heeft een hoofdgeneraal Kuhungkuk, zich zelf tot koning uitgeroepen over het noordelijke deel van het eiland en dat wel met de hulp der soldatenterwijl China er niets tegen vermocht. De Japansche admiraal Kabayama die tot militair gouverneur is benoemd en sinds Donderdag op de Pescadores eilanden is, zal handelend moeten optreden tegenover den tot president uitgeroepen gonverneur Tang-Tching Sung. Dat kan het begin zijn van een lange reeks moeielijkheden voor Japan Amerika heeft al verklaard, dat, daar For mosa aan Japan behoort, de republiek daar niet erkend zal worden. Mee Stamboelot, den vroegeren premier van Bulgarije, wordt het een heele geschiedenis. Verleden week is hij voor den rechter van instructie verschenen om getuigenis af te leggen naar aanleiding van de verklaring van den oud-prefect van politie Radislanof. Dezen was door den vroegeren minister Ilija Tsanof ten laste gelegd dat hij hem weder- het slachtoffer, dat hij eerst had uitgeschud, heeft hij een valschen naam aangenomen en uwe moeder getrouwd /Zwijg! Maar zwijg toch!' riep de industrieel. /Spreek! Ik wil het!" riep Mary ten tweede male uit. „In Amerika maakte hij een groot fortuin," ging de brooddraagster voort, ,en kwam dar. in het bezit van onmetelijke rijkdommen, gelukkig in Frankrijk leven, terwijl ik in de gevangenis langzaam wegkwijnde. Ik wilde, alvorens te sterven, mijne kinderen wederzien, gewelddadig van mij gescheiden, verloren ten gevolge van het groote ongeluk, dat mij overstelpte l Ik vluchtte uit de gevangenis en spoorde mijn kinderen op. Doch ook hij zocht ze, de ellendelingEn het toeval bracht hem eerst in tegenwoordigheid van den zoon des mans, dien hij eens te Alfortville vermoordde, in tegenwoordigheid van Lucien La- broue, dien hij de hand bood zijner dochter!» Mary stiet een doffen zucht uit en staarde haar vader aan, die beschaamd het hoofd afwendde. /Lucien Labroue beminde mijne dochter," ging Jeanne voort, „en om hem die liefde uit het hart te rukken, had uw vader de schandelijke verme telheid hem te zeggen: Zij, die gij bemint is de dochter van het ellendige schepsel, dat uw vader vermoord heeft!" ^Afschuwelijk!" stamelde Mary, het gel at in beide handen verbergend. /Ja, zeer afschuwelijk, niet waar? En ziedaar toch wat die man gedaan heeftDaarom beeft hij in mijne tegenwoordigheid 1 Daarom heeft hij zoo even niet willen toestaan dat er gebeld werd Kom Jacques Garaud, sta op, en verklaar aan uwe dochter, dat ik de waarheid spreek, dat gij een dief zijt, een brandstichter, de moordenaar van Alfortville." Hij sprong van zijn zetel op om zich op Jeanne te werpen en haar in een aanval van onweer staanbare woede bij de keel te grijpen. De brooddraagster slaakte een luiden kreet. Vol angst en schrik nam Mary de vlucht. Jeanne trachtte weerstand te bieden en hulp te roepen. /Gij zijt hier bij mijriep de woestaard uit, die als een wild dier de ongelukkige besprong. /Niemand heeft u gehoord en niemand zal u hooren Ik heet Paul Harmant en niet Jacques GaraudEenig bewijs van het tegenovergestelde rechtelijk in hechtenis had laten nemen. Maar Radislanof had gezegd dat Stamboelof de aanhouding had bevolen. De gewezen dictator werd daarom met zijn prefect geconfronteerd. Hij gaf toe dat hij tal van menschen in hechtenis had 'aten nemen, maar juist niet Tsanof. Maar van meer belang is de houding van de parlementaire commissie van onderzoek jegens Stamboelof. Die commissie wil hem vragen stellen over zijn geldelijk beheer en zijn staatkundige houding. Stamboelof nu wil wel voor haar verschijnen, maar daarna naar 't buitenland, naar Karlsbad schijnt het, ver trekken, omdat zijn dokters hem dat dringend hebben voorgeschreven. Twee consuls van buitenlandse' e mogend heden hebben zelf ten zijnen gunste gepleit. De minister van buitenlandsche zaken gat echter ten antwoord, dat de regeering altijd haar best had gedaan om een onderzoek tegen Stamboelof gericht te beletten, vooral naardien ze wist hoe men in het buitenland over zoo'n onderzoek dacht, maar dat zij zich toch ge noopt zagrekening te houden met de stemming in den lande en te zorgen dat de wetten streng werden gehandhaafd. Daarom moest zij de commissie van onderzoek haar gang laten gaan. De beide consuls verklaarden toen dat zij de houding van de Bulgaarsche regeering volkomen in den haak vonden. Wat de stemming in den lande betreft de Agence balcanique vertelt daarvan het volgende: Een vijftig personen, die indertijd tegen Stamboelof rechtsgedingen aanhangig hebben gemaakt op grond van benadeeling van hun belangen, hebben bij de regeering eu bij de commissie uit het Sobranie een vertoog ingediend tegen het vertrek van Stamboelof. Zij beweren dat zij door zijn „vlucht" wellicht zouden worden benadeeld. Stojilof is dus niet lusschenbeide gekomen, zooals eerst verzekerd werd. bestaat er niet. Gij hebt mij aangevallen, mij be dreigd, ik verdedig mij. Hier zult gij sterven En zijne handen drukten steeds nauwer de keel van liet ongelukkige slachtoffer toe. Dan wierp hij ae weerlooze op den grond en sleepte haar, worstelend met den dood, naar eene deur, die toegang verschafte tot een vertrekje, dat tot bergplaats van allerlei zaken diende.. Daar binnen sleepte hij de ongelukkige. Op het oogenblik dat dit geschiedde, hoorde Jacques Garaud eenig gerucht achter zich. Hij trok de deur dicht. Nauwelijks in staat adem te halen keerde hij zich om, hoogst ontsteld, en fontwaarde tegenover zich Stephaan Gastel en Raoul Duchemin, die juist waren binnengekomen. »Hebt gij misschien belet, dierbare mijnheer Harmant?" vroeg de schildeDuid niet len kwade dat wij hier binnendringenIk had den kamerdienaar verzocht ons niet aan te melden." /Mijnheer Gastel," zegde de millionair, rwces welkomDe booswicht was zoo bekneld van harte, dat hij geen woord meer kon spreken. Met den rug stond hij thans naar de deur waar achter Jeanne lag opgesloten. /Maar wat deert u toch, dierbare mijnheer Har mant?" henam de schilder. /Gij zijt bleek als een doode Gij beeft, en uwe oogen staren ongerust uit hunne holten. Zijt gij ziek?" /Ja, eene hevige ongesteldheid heeft mij eens klaps aangegrepen," antwoordde Jacques Garaud, die alle pogingen aanwendde om te bedaren en zich vruchteloos afvroeg, wat dit bezoek van den heer Castel in tegenwoordigheid van den onbe kenden jongman wel kon te beduiden hebben. /Wil ik schellen, mijnheer Harmant?» vroeg de schilder. „Neen, neen, dat is niet noodigMijne onge steldheid is zoo erg niet 't Wordt al beter.... Waaraan heb ik de eer te danken van uw be zoek in gezelschap van Den heer Raoul Duchemin, wien ik de eer heb u voor te stellen," zegde de schilder, den zin op deze wijze voltooiend. Dat zal ik u dadelijk zeggen. Tracht u eerst wat te herstellen. Wij hebben over zaken te spreken." „Over zaken?" herhaalde Paul Harmant. „Ja, over zeer ernstige zaken. Ik heb eene ge wichtige taak te vervullen en u kom ik verzoeken tot de vervulling daarvan mede te werken.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1895 | | pagina 1