Nummer 46.
Zondag 9 Juni 1895.
18e Jaargang
1 bagewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
In h derde hoedanigheid
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
D.D.
SCHUTTER IJ
F. C. PHILIPS.
De Echo van het Zuiden,
WialwijIsÉ® en Langstraatsche Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnement sp rijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,35.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing
opgegeven worden 2raaal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
WAALWIJK.
De vau gemeentewege gckleedc leden van
de schutterij, die verwisseling verlangen van
kleedingstukken, vervoegen zich Maandag 10
Juni aan het magazijn, en wel om half twaalf
voorm. precies.
De kapitein-commandant,
Ph. Timmermans.
gsaggg——
De Oostersche quaestie is de wereld nog
niet uit, blijft zelfs eenvoortdurende bedrei
ging voor den vrede van Europa, doch is
ongetwijfeld in een nieuwe phase getreden.
Terwijl namelijk vroeger de direct of indirect
bij de zaken in 't Oosten betrokken mogend
heden elk voor zich bij den Zieken Man te
Konstantiuopel aanklopten om haar bezwaren
en grieven kenbaar te maken en een gunstige
beschikking te erlangen op de eischen, treedt
men nu gezamenlijk op, onderzoekt eerst goed
de quaestie, waarover 't loopt en formuleert
daarna zijn eischendie natuurlijk minder
uitsluitend zijn berekend op de particuliere
voordeelen en belangen van dezen of genen
en meer direct 't algemeen belang dienen.
Op grond van artikel 61 van het Tractaat
van Berlijn, is Turkije verplicht hervormingen
in te voeren en door het in den laatsten tijd
in Armenië voorgevallene is duidelijk en klaar
gebleken, dat sultau Abdul Hamid er den
tijd vau neemt, al te zeer rekenend wellicht
op den onderlingen naijver der groote mo
gendheden van Europa. Dat is nu een
misrekening, wel is Europa langen tijd te
toegevend, te zwak geweest, doch ten aanzien
van Armenië is de meening onverdeeld, van
de zich neutraal houdenden zoowel als van
de protesteerenden er moeten maatregelen
worden genomen van afdoenden aard.
De mogendheden Frankrijk, Rusland en
Engeland zijn door haar gezanten te Kon-
stantinopel in 't bezit gekomen van des
sultans antwoord op de geformuleerde eischen
DOOR
2.
//Waar is toch eigenlijk mijn vader?' vroeg
hij. /Wanneer komt hij thuis?'
/Hij is voor zaken er op uit ik weet niet
voor wat,' antwoordde zij, niet zonder eenige
verlegenheid. En wat zijn thuiskomen betreft,
dat zal zeker nog wel een dag of veertien aan-
loopen. Wist je daar niets van
„NietsGeen flauw idee I.... Als ik dat geweten
had 1Och, lieve hemel! Wat zal ik u hier
verschrikkelijk in den weg loopen!»
„O neen. Volstrekt niet," verklaarde zij. ,Je
bent hier thuis, en je moet het je hier aangenaam
maken totdat je vader terugkomt. Als je dat niet
doet, dan zal nij mij er een verwijt van maken.
Werkelijk,* liet zij er ernstiger op volgen: „ik
hoop dat je mij zult helpen om mijnen plicht
jegens je te doen, mijn beste jongen; en als ik
daarin op de eene of andere manier tekortschiet
denk dan vooral maar niet dat liet is uit onver
schilligheid. Ik besef mijne verantwoordelijkheid
tegenover je zeer levendig dat verzeker ik je;
en ik verlang voor je te wezen wat ik voor je
behoor te zijnEn ga je nu eens behoorlijk
opknappen voor het diner. Ik ben waarlijk
nieuwsgierig, hoe je er in avondkostuum wel
uitziet.'
„Nieuwsgierig?* riep hij uit.
„Zeker. Natuurlijk!' antwoordde zij/Voor
de verschijning van een jong mensch hangt van
het avondkostuum alles af. Ik kan inderdaad
nog niet over je oordeelen, zoolang ik je niet
in je gekleede jas heb gezien.*
Gerald ging naar boven en las zijn vaders brief
voor de derde maal, daarbij in stilte de vraag
opperende, wie er eigenlijk naar een krankzin
nigengesticht moest, zijn vader, of hij zelf. Hij
kneep zich in den arm, om te probeeren of hij
wel wakker was.
Er school overigens in de vaderlijke missive
met betrekking tot de hervormingen in
Armenia en dat antwoord moge dan al
niet beslist ongunstig luiden't is toch zeker
evenmin een onvoorwaardelijke inwilligiug
van 't geen die rijken noodig en nuttig achten.
De sultan bestrijdt zelfs in principe het recht
van de mogendheden om controle uit te oe
fenen, weigert een commissaris te benoemen
en komt in hoofdzaak op tegen de benoeming
van een gemengde commissie.
Dat is vrij ernstig, zulk een optreden van
den „Zieken Man" kan niet geduld worden:
men wil de onderhandelingen tusschen de
mogendheden en den sultan eenvoudig be
schouwen als mislukt en dus is gekomen het
oogenblik van handelen. In den nacht van
Zondag op Maandag is ontvangen door de
gezanten van Engeland, Rusland en Frankrijk,
des sultans antwoord op het hervormingsplan,
in den loop van den dag (Maandag) vond
plaats een conferentie tusschen de drie ge
zanten en voor zijn persoon en namens zijn
regeering heeft Cambon (de Engelsche am
bassadeur) de Turksche regeering kennis
gegeven, dat in geen geval eenige wijziging
zal worden aangenomen en dat het hervor
mingsplan het minimum is. Zelfs zouden
reeds Fransche en Engelsche schepen op weg
z jn naar Konstantinopel tot het houden van
een demonstratie.
Bij de artikelsgewijze behandeling van het
wetsontwerp op de invoerrechten in de Bel
gische kamer werd het voorstel van den
Antwerpschen afgevaardigde Coremans, strek
kende om artikel 1 (afschaffing van de ba
kengelden) los te maken van het overige
(invoerrechten)met 87 tegen 50 stemmen
verworpen. Art. 1 werd daarop met algemeene
stemmen aangenomen; de bepalingen treden
in werking op I Jan. 1896. Bij art. 2 ver
klaarde de minister De Burlet dat de regee
ring niet dulden zal dat eenige bepaling aan
het wetsontwerp onttrokken wordt; zoo men
het ontwerp niet aannam, zou de regeering
hebben na te gaan welke maatregelen de
toestand medebrengt..
niets, wat verstandsverbijstering kon doen ver
moeden. Zij was bondig en ter zake, luidende
als volgt:
„Beste Gerald.
„Ik wou wel dat je je eindelooze kunstge-
scharrel eenige dagen liet varen, om naar huis
te komen en mij bruiloft te helpen vieren. Ja,
mijn japgen, ik ga weer tiouwen. Ik heb geen
dame van mijn eigen leeftijd gekozen, maar eene
die rap genoeg is om mij de kussens te schudden,
wanneer die helsche jicht mij plaagt. Alle gek
heid op een stokje. ik ben er zeker van, dat
je haar gaarne zult mogen lijden en goed met
haar zult kunnen opschieten. Werkelijk, zij zal
het huis op alle manieren heel wat aangenamer
voor je maken. De plechtigheid is bepaald op
vandaag over veertien dagen. Zorg dus dat je
tijdig hier bent.
Je zeer liefhebbende Vader.'
„Hemelsche goedheid mompelde Gerald; en
toen nog eens: Hemelsche goedheid!'
Hij kleedde zich half wezenloos aan, en toen
hij beneden kwam, vond hij zijne stiefmoeder
reeds in de eetkamer met Webber voor de be
diening.
„Ik hoop dat ik u niet heb laten wachten
vroeg hij.
„Volstrekt niet,* antwoordde zij, terwijl zij de
soep begon op te scheppen.
De moederlijke toon, door haar aan het slot
van het vorige onderhoud aangeslagen, had thans
weder voor den vroegeren, meer luchtigen plaats
gemaakt, en dit duurde zoo totdat de taart was
afgenomen en zij onder vier oogen tegenover
elkander zaten aan het dessert. Toen wierp zij
den jongen man een goedkeurend knikje toe.
/Uitstekend! Voortrelïelijk 1* zeide zij. .Je ziet
er best uit, Gerald. Je moogt je gerust laten
kijken. Je kunt het ver brengen in de wereld!'
Hij begreep dat zij eene zekere moederlijke
belangstelling voor hem aan dag wilde leggen
en nu meer in het bijzonder het oog had op
zijne uiterlijke verschijning.
/Komaan, je moogt mij eens eene peer schillen,*
hernam zij.... „Of waclit eens even Er ont
breekt nog iets. Ik moet je iets in het knoopsgat
steken.'
Zij zocht met zorg een rozeknopje uit en stak
dit in een knoopsgat van zijn jas.
/O, daar moest je een elastiekje in hebben
Op Cuba beginnen de zaken meer en meer
een ernstig aanzien te nemen. Maarschalk
Campos ontving bericht vau de aanstaande
landing van een aantal uitgewekenen. In
verscheidene provinciëndie tot nu toe
rustig warenwordën voorts bedenkelijke
teekenen van gisting waargenomen, zoodat
men voor uitbreiding van den opstand vreest.
Maarschalk Campos had om 6 bataljons
versterking gevraagd, maar de regeering zal
er hem 10 zenden, en wel onmiddellijk, met
het oog op de minder gunstige tijdingen.
De minister van koloniën had een lang
durig onderhoud met Sagasta en den voor
zitter der comissie voor de Cubaansche
begrooting, hoogstwaarschijnlijk over geldza
ken want al die troepenzendingen kosten
natuurlijk schatten van geld en binnenkort
zullen nieuwe credieten moeten worden aan
gevraagd.
In den Italiaanscheu ministerraad is over
den parlementairen toestand gesproken. Maat
regelen zijn genomen om te verhinderen
dat de wetgevende arbeid door heftige dis
cussies, die een persoonlijk karakter dragen,
verhinderd wordt. Biancheri weerstaat alle
verzoeken om het presidium der kamer nog
eens op zich te nemen. Het ministerie is
daardoor zeer in verlegenheid gebracht, daar
geen enkel man in de ministerieele partij
prestige en bekwaamheid genoeg bezit voor
dien post.
De pasgeboreu „Republiek Formosa" heeft
al weer geleefd
Blijkens een telegram uit Hongkoug van
Donderdag zijn de Chineesche strijdkrachten
op de Noordkust van Formosa bij de nadering
der Japanners in volslagen verwarring geraakt.
Ouder Chineesche gewoonte sloegen de sol
daten inplaats van tegenover den vijand
stand te houden, aan het plunderen, daarbij
door het gepeupel geholpen.
Zoo ernstig werd het, dat zoowel te Tai-
pehfu als te Hobe de regeeringsgebouwen
leeggehaald en vernield werden.
berispte zij hem ernstig. »Een lusje van elastiek
is onmisbaar, en alle goede kleermakers zorgen
daarvoor. Verbeeldje nu eens dat een jong meisje
je uit haren ruiker eene bloem vereerde als een
minnepand wat zou er dan linkscher en ver
schrikkelijker wezen, dan dat je haar vragen
moest om eene speld Zorg voortaan altoos
voor een elastiekje in het knoopsgat, Gerald.
Dat is voor jongeheeren onmisbaar.*
„Ik beloof het u," zeide hij. „Is er nog iets
anders
„Neen,* antwoordde zij, „of het moest je das
wezen. Ik zie dat je altoos nog met geel coquet-
teert; maar dat heeft afgedaan. Lila is nu de
kleur. Een jong mensch moet altoos naar de
allerlaatste mode zijn. Je bent toch niet gebelgd?"
/Integendeel ik ben u zeer dankbaar,* ant
woordde hij. /Er moet zeker nog wel iets anders
op mij aan te merken zijn Toegeef mij nog
eens een blijk van uwe belangstelling
Zij klopte hem op den arm.
„Stel je gerust, mijn zoon 1* sprak zij. /Wel
verre van nog meer aanmerkingen op je te maken,
voorspel ik je eene groote toekomst. En nu stel
ik je voor, tot de koffie en dc chartreuse over
te gaan. Je moogt ook rooken."
/Gaarne,* zei Gerald. /Maar hindert het u
heusch niet?*
/Hinderen? Ik zal je gezelschap er bij hou
den, haha Je ergert je er immers niet aan
Met is eene slechte gewoonte van mij; maar het
is nu eenmaal eene gewoonte en je vader
heeft er niets tegen. Een vlammetje, als ik je
verzoeken magl*
Zij stak eene sigaret tusschen hare malsche
lippen en begon met kennis van zaken ringetjes
te blazen, terwijl Gerald stom zat van verbazing.
/Zoo!' riep zij eensklaps weer. #En wat zou
je nu zeggen van een partijtje biljart? Of
zullen wij liever wat gaan musiceeren
/Wel," zeide hij „ik geef de voorkeur aan
wat muziek, als u mij daarop zou willen ont
halen. Voor biljarten is het wel wat kort na
tafel.'
„O, natuurlijk geef ik je punten vóór, als je
niet vast in je schoenen staat,'hernam zij./Vijf
entwintig, of dertig om een halve kroon 'de
partij.'
/Heel lief van u,* zeide Gerald rik speel
tamelijk goed; maar ik houd veel meer van m^.-
I)us van hare strijdkrachten beroofd, be
hoefde de „Republiek" nog slechts de vlucht
van haren „president", den ondernemenden
oud gouverneur Tang, om den laatsten adem
uit te blazen.
De Japanners zijn nu meester op het
eiland, althans op de kust, waar de vroegere
Chineesche gezaghebbers en de Europeanen
woonden, wier veiligheid dus nu is gewaar
borgd. Met de wilden en in het binnenland
zullen ze nog wel eenigen tijd te stellen
hebben.
Alleen de Japansche garde was reeds vol
doende om, zonder dat de landing der ove
rige troepen werd afgewacht, het „Republi-
keinsche" leger uiteen te jagen. Als hazen
stoven zijschoon veel talrijker dan de
Japanners, uiteen, waarbij verscheidene hon
derden hunner in het gras beten, terwijl de
Japanners, wier snelheid van optreden en
doortastendheid te bewonderen was, slechts
enkele gekwetsten hadden.
Kelung werd bezet, na een gerecht, waarin
de Chineezen 300 man verloren.
Echt Marokkaansch en toestanden verra
dend van vóór het Oude Testament is weer
wat uit Tanger gemeld wordt: „Van Rabat
zijn te Marakesch met bestemming naar Fez
aangekomen vier wageuladingen hoofden van
rebellen gezouten om ze te bewaren voor
bederf. Toen het bleekdat ze toch in
slechten staat waren, heeft de gouverneur de
joden gedwongen ze opnieuw te zouten.
Verscheidene stierengevechten hebben Zon
dag plaats gehad, maar uitgezonderd te Cau-
derati een voorstad van Bordeaux, hebben
de espadas zich aan het ministerieel decreet
gehouden en geen stier gedood. Te Cauderan,
waar ongeveer 6000 personen tegenwoordig
waren, werden vier stieren gepijnigd, tot zij
de vlucht namen, maar toen de vijfde in de
ziek en als het u hetzelfde is, dan
/Muziek zal het wezen I* riep zij. /Drink je
curacao uit, jeugdige vriend en volg mij 1'
De jonge dame zette zich aan de piano en vroeg
aan Gerald wat zijne lievelingsliedjes waren. Hij
noemde er een paar doch die schenen niet in haren
smaak te vallen.
/Ach! hoe sentimenteel 1' riep zij: /Neen, dan
weet ik wat beters. Luister maar eens
Zij rammelde een voorspel af en toen, terwijl
zij met schitterende oogeu over haren schouder
keek,, hief zij de populaire deun aan van „K'noc-
ked 'em in the Old Kent Road.'
/Komaan 1* riep zij: „zing je het refrein niet
mee? O, wat ben je vervelend 1» Heb je 't
van Chevalier niet gehoord
Eu, van het pianokrukje opspringend, vergastte
zij hem op eene imitatie van dien vermaarden
coupletzanger. Hare stem vulde de kamer, en
hare houding was onbeschrijfelijk grappig. Er
was ook in hare vroolijkheid iets zoó aanstekelijks,
dat hij niet kon nalaten mee in te vallen in het
refrein en zoo brulden zij er samen op los,
totdat zij zich bniten adem op eenen stoel lieten
vallen.
Toen Gerald Singleton zich dien avond ter ruste
legde, staarde hij in eene soort verbijstering naar
boven en richtte tot den gestukadoorden cnerub
aan het plafond de vraagWas dit phantasie,
of was het werkelijkheid Doch de gestuka
doorde Cherub gaf hem geen antwoord. En den
volgenden morgen wendde hij zich met dezelfde
vraag tot de wolken des uitspansels en ook
de wolken des uitspansels bewaarden daarop het
stilzwijgen. Toen liet hij af van vragen, en werd
het met zichzel ven eens, dat dit een dierraadselen
was, welke het zwakke menschelijk verstand niet
vermag te doorgronden.
Mevrouw Singleton, daarentegen, scheen aan
geenerlei bedenkingen, twijfelingen of gemoeds
bezwaren van welken aard ook te laboreeren. Zij
bleef ook aan het ontbijt zichzelve volkomen
gelijk in zoover namelijk, dat zij in het ééne
oogenblik den jongeman behandelde als een
speelkameraad het andere alsof zij zijne groot
moeder was.
Een paar dagen verliepen aldus.
Slot volgt.