Nummer 46. Zondag 9 Juni 1895. 18e Jaargang 1 bagewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. In h derde hoedanigheid ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. BUITENLAND. Frankrijk. UITGEVER: Waalwijk. D.D. SCHUTTER IJ F. C. PHILIPS. De Echo van het Zuiden, WialwijIsÉ® en Langstraatsche Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnement sp rijs per 3 maanden f 1, Franco per post door het geheele rijk f 1,35. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing opgegeven worden 2raaal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. WAALWIJK. De vau gemeentewege gckleedc leden van de schutterij, die verwisseling verlangen van kleedingstukken, vervoegen zich Maandag 10 Juni aan het magazijn, en wel om half twaalf voorm. precies. De kapitein-commandant, Ph. Timmermans. gsaggg—— De Oostersche quaestie is de wereld nog niet uit, blijft zelfs eenvoortdurende bedrei ging voor den vrede van Europa, doch is ongetwijfeld in een nieuwe phase getreden. Terwijl namelijk vroeger de direct of indirect bij de zaken in 't Oosten betrokken mogend heden elk voor zich bij den Zieken Man te Konstantiuopel aanklopten om haar bezwaren en grieven kenbaar te maken en een gunstige beschikking te erlangen op de eischen, treedt men nu gezamenlijk op, onderzoekt eerst goed de quaestie, waarover 't loopt en formuleert daarna zijn eischendie natuurlijk minder uitsluitend zijn berekend op de particuliere voordeelen en belangen van dezen of genen en meer direct 't algemeen belang dienen. Op grond van artikel 61 van het Tractaat van Berlijn, is Turkije verplicht hervormingen in te voeren en door het in den laatsten tijd in Armenië voorgevallene is duidelijk en klaar gebleken, dat sultau Abdul Hamid er den tijd vau neemt, al te zeer rekenend wellicht op den onderlingen naijver der groote mo gendheden van Europa. Dat is nu een misrekening, wel is Europa langen tijd te toegevend, te zwak geweest, doch ten aanzien van Armenië is de meening onverdeeld, van de zich neutraal houdenden zoowel als van de protesteerenden er moeten maatregelen worden genomen van afdoenden aard. De mogendheden Frankrijk, Rusland en Engeland zijn door haar gezanten te Kon- stantinopel in 't bezit gekomen van des sultans antwoord op de geformuleerde eischen DOOR 2. //Waar is toch eigenlijk mijn vader?' vroeg hij. /Wanneer komt hij thuis?' /Hij is voor zaken er op uit ik weet niet voor wat,' antwoordde zij, niet zonder eenige verlegenheid. En wat zijn thuiskomen betreft, dat zal zeker nog wel een dag of veertien aan- loopen. Wist je daar niets van „NietsGeen flauw idee I.... Als ik dat geweten had 1Och, lieve hemel! Wat zal ik u hier verschrikkelijk in den weg loopen!» „O neen. Volstrekt niet," verklaarde zij. ,Je bent hier thuis, en je moet het je hier aangenaam maken totdat je vader terugkomt. Als je dat niet doet, dan zal nij mij er een verwijt van maken. Werkelijk,* liet zij er ernstiger op volgen: „ik hoop dat je mij zult helpen om mijnen plicht jegens je te doen, mijn beste jongen; en als ik daarin op de eene of andere manier tekortschiet denk dan vooral maar niet dat liet is uit onver schilligheid. Ik besef mijne verantwoordelijkheid tegenover je zeer levendig dat verzeker ik je; en ik verlang voor je te wezen wat ik voor je behoor te zijnEn ga je nu eens behoorlijk opknappen voor het diner. Ik ben waarlijk nieuwsgierig, hoe je er in avondkostuum wel uitziet.' „Nieuwsgierig?* riep hij uit. „Zeker. Natuurlijk!' antwoordde zij/Voor de verschijning van een jong mensch hangt van het avondkostuum alles af. Ik kan inderdaad nog niet over je oordeelen, zoolang ik je niet in je gekleede jas heb gezien.* Gerald ging naar boven en las zijn vaders brief voor de derde maal, daarbij in stilte de vraag opperende, wie er eigenlijk naar een krankzin nigengesticht moest, zijn vader, of hij zelf. Hij kneep zich in den arm, om te probeeren of hij wel wakker was. Er school overigens in de vaderlijke missive met betrekking tot de hervormingen in Armenia en dat antwoord moge dan al niet beslist ongunstig luiden't is toch zeker evenmin een onvoorwaardelijke inwilligiug van 't geen die rijken noodig en nuttig achten. De sultan bestrijdt zelfs in principe het recht van de mogendheden om controle uit te oe fenen, weigert een commissaris te benoemen en komt in hoofdzaak op tegen de benoeming van een gemengde commissie. Dat is vrij ernstig, zulk een optreden van den „Zieken Man" kan niet geduld worden: men wil de onderhandelingen tusschen de mogendheden en den sultan eenvoudig be schouwen als mislukt en dus is gekomen het oogenblik van handelen. In den nacht van Zondag op Maandag is ontvangen door de gezanten van Engeland, Rusland en Frankrijk, des sultans antwoord op het hervormingsplan, in den loop van den dag (Maandag) vond plaats een conferentie tusschen de drie ge zanten en voor zijn persoon en namens zijn regeering heeft Cambon (de Engelsche am bassadeur) de Turksche regeering kennis gegeven, dat in geen geval eenige wijziging zal worden aangenomen en dat het hervor mingsplan het minimum is. Zelfs zouden reeds Fransche en Engelsche schepen op weg z jn naar Konstantinopel tot het houden van een demonstratie. Bij de artikelsgewijze behandeling van het wetsontwerp op de invoerrechten in de Bel gische kamer werd het voorstel van den Antwerpschen afgevaardigde Coremans, strek kende om artikel 1 (afschaffing van de ba kengelden) los te maken van het overige (invoerrechten)met 87 tegen 50 stemmen verworpen. Art. 1 werd daarop met algemeene stemmen aangenomen; de bepalingen treden in werking op I Jan. 1896. Bij art. 2 ver klaarde de minister De Burlet dat de regee ring niet dulden zal dat eenige bepaling aan het wetsontwerp onttrokken wordt; zoo men het ontwerp niet aannam, zou de regeering hebben na te gaan welke maatregelen de toestand medebrengt.. niets, wat verstandsverbijstering kon doen ver moeden. Zij was bondig en ter zake, luidende als volgt: „Beste Gerald. „Ik wou wel dat je je eindelooze kunstge- scharrel eenige dagen liet varen, om naar huis te komen en mij bruiloft te helpen vieren. Ja, mijn japgen, ik ga weer tiouwen. Ik heb geen dame van mijn eigen leeftijd gekozen, maar eene die rap genoeg is om mij de kussens te schudden, wanneer die helsche jicht mij plaagt. Alle gek heid op een stokje. ik ben er zeker van, dat je haar gaarne zult mogen lijden en goed met haar zult kunnen opschieten. Werkelijk, zij zal het huis op alle manieren heel wat aangenamer voor je maken. De plechtigheid is bepaald op vandaag over veertien dagen. Zorg dus dat je tijdig hier bent. Je zeer liefhebbende Vader.' „Hemelsche goedheid mompelde Gerald; en toen nog eens: Hemelsche goedheid!' Hij kleedde zich half wezenloos aan, en toen hij beneden kwam, vond hij zijne stiefmoeder reeds in de eetkamer met Webber voor de be diening. „Ik hoop dat ik u niet heb laten wachten vroeg hij. „Volstrekt niet,* antwoordde zij, terwijl zij de soep begon op te scheppen. De moederlijke toon, door haar aan het slot van het vorige onderhoud aangeslagen, had thans weder voor den vroegeren, meer luchtigen plaats gemaakt, en dit duurde zoo totdat de taart was afgenomen en zij onder vier oogen tegenover elkander zaten aan het dessert. Toen wierp zij den jongen man een goedkeurend knikje toe. /Uitstekend! Voortrelïelijk 1* zeide zij. .Je ziet er best uit, Gerald. Je moogt je gerust laten kijken. Je kunt het ver brengen in de wereld!' Hij begreep dat zij eene zekere moederlijke belangstelling voor hem aan dag wilde leggen en nu meer in het bijzonder het oog had op zijne uiterlijke verschijning. /Komaan, je moogt mij eens eene peer schillen,* hernam zij.... „Of waclit eens even Er ont breekt nog iets. Ik moet je iets in het knoopsgat steken.' Zij zocht met zorg een rozeknopje uit en stak dit in een knoopsgat van zijn jas. /O, daar moest je een elastiekje in hebben Op Cuba beginnen de zaken meer en meer een ernstig aanzien te nemen. Maarschalk Campos ontving bericht vau de aanstaande landing van een aantal uitgewekenen. In verscheidene provinciëndie tot nu toe rustig warenwordën voorts bedenkelijke teekenen van gisting waargenomen, zoodat men voor uitbreiding van den opstand vreest. Maarschalk Campos had om 6 bataljons versterking gevraagd, maar de regeering zal er hem 10 zenden, en wel onmiddellijk, met het oog op de minder gunstige tijdingen. De minister van koloniën had een lang durig onderhoud met Sagasta en den voor zitter der comissie voor de Cubaansche begrooting, hoogstwaarschijnlijk over geldza ken want al die troepenzendingen kosten natuurlijk schatten van geld en binnenkort zullen nieuwe credieten moeten worden aan gevraagd. In den Italiaanscheu ministerraad is over den parlementairen toestand gesproken. Maat regelen zijn genomen om te verhinderen dat de wetgevende arbeid door heftige dis cussies, die een persoonlijk karakter dragen, verhinderd wordt. Biancheri weerstaat alle verzoeken om het presidium der kamer nog eens op zich te nemen. Het ministerie is daardoor zeer in verlegenheid gebracht, daar geen enkel man in de ministerieele partij prestige en bekwaamheid genoeg bezit voor dien post. De pasgeboreu „Republiek Formosa" heeft al weer geleefd Blijkens een telegram uit Hongkoug van Donderdag zijn de Chineesche strijdkrachten op de Noordkust van Formosa bij de nadering der Japanners in volslagen verwarring geraakt. Ouder Chineesche gewoonte sloegen de sol daten inplaats van tegenover den vijand stand te houden, aan het plunderen, daarbij door het gepeupel geholpen. Zoo ernstig werd het, dat zoowel te Tai- pehfu als te Hobe de regeeringsgebouwen leeggehaald en vernield werden. berispte zij hem ernstig. »Een lusje van elastiek is onmisbaar, en alle goede kleermakers zorgen daarvoor. Verbeeldje nu eens dat een jong meisje je uit haren ruiker eene bloem vereerde als een minnepand wat zou er dan linkscher en ver schrikkelijker wezen, dan dat je haar vragen moest om eene speld Zorg voortaan altoos voor een elastiekje in het knoopsgat, Gerald. Dat is voor jongeheeren onmisbaar.* „Ik beloof het u," zeide hij. „Is er nog iets anders „Neen,* antwoordde zij, „of het moest je das wezen. Ik zie dat je altoos nog met geel coquet- teert; maar dat heeft afgedaan. Lila is nu de kleur. Een jong mensch moet altoos naar de allerlaatste mode zijn. Je bent toch niet gebelgd?" /Integendeel ik ben u zeer dankbaar,* ant woordde hij. /Er moet zeker nog wel iets anders op mij aan te merken zijn Toegeef mij nog eens een blijk van uwe belangstelling Zij klopte hem op den arm. „Stel je gerust, mijn zoon 1* sprak zij. /Wel verre van nog meer aanmerkingen op je te maken, voorspel ik je eene groote toekomst. En nu stel ik je voor, tot de koffie en dc chartreuse over te gaan. Je moogt ook rooken." /Gaarne,* zei Gerald. /Maar hindert het u heusch niet?* /Hinderen? Ik zal je gezelschap er bij hou den, haha Je ergert je er immers niet aan Met is eene slechte gewoonte van mij; maar het is nu eenmaal eene gewoonte en je vader heeft er niets tegen. Een vlammetje, als ik je verzoeken magl* Zij stak eene sigaret tusschen hare malsche lippen en begon met kennis van zaken ringetjes te blazen, terwijl Gerald stom zat van verbazing. /Zoo!' riep zij eensklaps weer. #En wat zou je nu zeggen van een partijtje biljart? Of zullen wij liever wat gaan musiceeren /Wel," zeide hij „ik geef de voorkeur aan wat muziek, als u mij daarop zou willen ont halen. Voor biljarten is het wel wat kort na tafel.' „O, natuurlijk geef ik je punten vóór, als je niet vast in je schoenen staat,'hernam zij./Vijf entwintig, of dertig om een halve kroon 'de partij.' /Heel lief van u,* zeide Gerald rik speel tamelijk goed; maar ik houd veel meer van m^.- I)us van hare strijdkrachten beroofd, be hoefde de „Republiek" nog slechts de vlucht van haren „president", den ondernemenden oud gouverneur Tang, om den laatsten adem uit te blazen. De Japanners zijn nu meester op het eiland, althans op de kust, waar de vroegere Chineesche gezaghebbers en de Europeanen woonden, wier veiligheid dus nu is gewaar borgd. Met de wilden en in het binnenland zullen ze nog wel eenigen tijd te stellen hebben. Alleen de Japansche garde was reeds vol doende om, zonder dat de landing der ove rige troepen werd afgewacht, het „Republi- keinsche" leger uiteen te jagen. Als hazen stoven zijschoon veel talrijker dan de Japanners, uiteen, waarbij verscheidene hon derden hunner in het gras beten, terwijl de Japanners, wier snelheid van optreden en doortastendheid te bewonderen was, slechts enkele gekwetsten hadden. Kelung werd bezet, na een gerecht, waarin de Chineezen 300 man verloren. Echt Marokkaansch en toestanden verra dend van vóór het Oude Testament is weer wat uit Tanger gemeld wordt: „Van Rabat zijn te Marakesch met bestemming naar Fez aangekomen vier wageuladingen hoofden van rebellen gezouten om ze te bewaren voor bederf. Toen het bleekdat ze toch in slechten staat waren, heeft de gouverneur de joden gedwongen ze opnieuw te zouten. Verscheidene stierengevechten hebben Zon dag plaats gehad, maar uitgezonderd te Cau- derati een voorstad van Bordeaux, hebben de espadas zich aan het ministerieel decreet gehouden en geen stier gedood. Te Cauderan, waar ongeveer 6000 personen tegenwoordig waren, werden vier stieren gepijnigd, tot zij de vlucht namen, maar toen de vijfde in de ziek en als het u hetzelfde is, dan /Muziek zal het wezen I* riep zij. /Drink je curacao uit, jeugdige vriend en volg mij 1' De jonge dame zette zich aan de piano en vroeg aan Gerald wat zijne lievelingsliedjes waren. Hij noemde er een paar doch die schenen niet in haren smaak te vallen. /Ach! hoe sentimenteel 1' riep zij: /Neen, dan weet ik wat beters. Luister maar eens Zij rammelde een voorspel af en toen, terwijl zij met schitterende oogeu over haren schouder keek,, hief zij de populaire deun aan van „K'noc- ked 'em in the Old Kent Road.' /Komaan 1* riep zij: „zing je het refrein niet mee? O, wat ben je vervelend 1» Heb je 't van Chevalier niet gehoord Eu, van het pianokrukje opspringend, vergastte zij hem op eene imitatie van dien vermaarden coupletzanger. Hare stem vulde de kamer, en hare houding was onbeschrijfelijk grappig. Er was ook in hare vroolijkheid iets zoó aanstekelijks, dat hij niet kon nalaten mee in te vallen in het refrein en zoo brulden zij er samen op los, totdat zij zich bniten adem op eenen stoel lieten vallen. Toen Gerald Singleton zich dien avond ter ruste legde, staarde hij in eene soort verbijstering naar boven en richtte tot den gestukadoorden cnerub aan het plafond de vraagWas dit phantasie, of was het werkelijkheid Doch de gestuka doorde Cherub gaf hem geen antwoord. En den volgenden morgen wendde hij zich met dezelfde vraag tot de wolken des uitspansels en ook de wolken des uitspansels bewaarden daarop het stilzwijgen. Toen liet hij af van vragen, en werd het met zichzel ven eens, dat dit een dierraadselen was, welke het zwakke menschelijk verstand niet vermag te doorgronden. Mevrouw Singleton, daarentegen, scheen aan geenerlei bedenkingen, twijfelingen of gemoeds bezwaren van welken aard ook te laboreeren. Zij bleef ook aan het ontbijt zichzelve volkomen gelijk in zoover namelijk, dat zij in het ééne oogenblik den jongeman behandelde als een speelkameraad het andere alsof zij zijne groot moeder was. Een paar dagen verliepen aldus. Slot volgt.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1895 | | pagina 1