Nummer 51. Donderdag 27 Juni 1895.
18e Jaargang.
I bogewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
VERGEEF GNS ONZE SCHULDEN,
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk.
UITGEVER-
Waalwijk.
De Echo van het Zuiden,
Haalwijltsclic en Laiijplraalsclii' (oiinml,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden i' 1,—.
Franco per post door het geheele rijk f 1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1-7 regels f0.60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
Jand worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Het was met de feesten ter inwijding van
het Noord-Oostzeekanaal eigenlijk afgeloopen
met hét feestmaal te Holtenau, Vrijdagavond,,
doch eerst na het vertrek van het Fransche
eskader, Zaterdag iu den vroegen morgen
met een tusschenpoos van ruim een etmaal
gevolgd door het Russische en het Deensche
smaldeel kan men 't geen er verder ge
schiedtbeschouwen als ontbloot van alle
politieke beteekenis. Er wordt nu waarlijk
in de Fransche pers nagepleit over de hou
ding van Duitschlands keizer vis k vis den
Russischen en den Franschen bevelhebber en
in 't bijzonder over het verkeer tusschen deze
beide laatsten en hun officieren en man
schappen.
De een blijft de intimiteit tusschen de
Franschen en de Russen te Kiel van zóó
demonstratieven aard heetendat Wilhelm
II er min of meer door uit zijn humeur was
en om te doen zien hoezeer de keizer in deze
reden had, vertelt men allerlei staaltjes van
het onderlinge verkeer tusschen de Russische
en Fransche zeelieden alsgezamenlijke eet-
partijtjes, wederzijdsche bezoeken aan boord,
kleine beleefdheden in de vorm van geschen
ken en dan veel geklink en gedrinkveel
geschreeuw van „Leve Frankrijk" en «Leve
Rusland!» en vereeuwiging van die heerlijke
eenheids- en innigheidsdemonstraties door
fotografieën. Dat alles is op zich zelf niet
zoo heel ernstig men kon niet verwachten
dat er verbroederingen zouden plaats vinden
tusschen de Fransche en de Duitschers eener-
zijds en bijvoorbeeld de Russen en de Oos
tenrijkers anderzijds, doch de verhouding is
toch van dien aard geweest, dat een al te
veelvuldige herhaling naar den wensch van
keizer Wilhelm, van de ontmoetingen tusschen
Franschen en Duitschers bij officieele gele
genheden niet gewenscht lijktde proef
neming is niet misluktdoch de resultaten
zijn, den voortreffelijkeu indruk van 's keizers
vredeszangen ten spijttoch niet bepaald
Weldaden, 't mocht watAltijd en overal heeft
de triomfwagen van zijn geluk mijn mooiste
verwachtingen verpletterd in woeste vaartAltijd
en overal hielden zijn voorspoed en zijn zalig
geluk gelijken tred met mijn ellende 'en mijn
innerlijk leed.
Pia, Pia, ja, zij zou de mijne wezen als Leone
dén tijd mijner gevangenschap niet had misbruikt
om de vrouw voor zich te winnen, die mij voor
eeuwig moest behooren en die mij van rechts
wege toekwam! Het geschiedde in onwetendheid,
goed, toch was het een misdaad. Waarom heel't
hij, die zich mijn vriend noemde mijn geheim
niet gelezen in mijn oog? Hem vlogen overal,
waarheen hij zich ook wendde, alle harten te
gemoet, mij kluisterde slechts die eene, eii die
eene heeft hij mij ontroofd
Ugo's starende blik bleef rusten op de eenvor
mige beelden in het houtsnijwerk en het was
hem of het gelaat van de phariseën en schriftge
leerden zich vertrok tot een spottenden lach.
Juist, dat verdiende hij, uitlachen moest men
hem, bespotten, horden, dat kwam hem toe.
Waarom had hij ook nooit op zichzelven, op zijn
kracht vertrouwd om het noodlot te trotseeren,
waarom had hij niet gesproken, gewerkt gehan
deld, daar waar de omstandigheden 't gebiedend
eischen Hij geloofde aan zijn ongelukkig ge
sternte en dat was zijn ongeluk, zijn vloek.
Het werd hem te benauwd te midden van al
die relieken, hij stond op en trad andermaal
naar buiten op den omgang van den toren, en
weder dwaalde zijn blik noordwaarts naar de
Porte Camollia, waardoor straks Leone met zijn
gevolg verdwenen was.
Daar ginds, ginds achter de groene heuvelen,
ver weg nu, ging hij, de lieveling des hemels,
de benijdenswaardige die nooit zaaide en altijd
maaien kon, die zonder eenig inspanning alles
bereikte en die niet eens begreep hoe gelukkig
hij was.
Ugo haald diep en zwaar adem. Maar was het
aanmoedigend lot een spoedige herhaling.
Zelfs zou men dergelijke ontmoetingen voor
't vervolg bepaald wenschen te zien tot het
onvermijdelijke en strikt noodzakelijke de
kans op heilzame resultaten is te gering, de
mogelijkheid op incidenten met gansch hun
droeven nasleepte groot.
Het feitdat admiraal Ménard het noodig
heeft geoordeeld den Franschen journalisten,
die hem op de „Hoche» kwamen bezoeken,
nadrukkelijk de verzekering te gevendat
alles is gegaan naar de internationale ge
woonten en gebruikenzonder eenig betreu
renswaardig incidentgetuigt wel voor het
bestaan der mogelijkheid op eeu min gunstig
verloop en daarom alleen was een interna
tionaal vertoon een min of meer gewaagd
beginnen welks gunstig verloop geen zeker
heid geeft voor eventueele verdere gedwongen
ontmoetingen en afgemeten beleefdheden en
er gewis niet toe aanmoedigt.
Enkele Fransche bladen houden de belang
stelling voor de Russisch Fransche alliantie
warm: het eene door de publicatie van de
militaire conventie van beide rijken die zou
zijn gesloten te Aix les Bains in 1892 tusschen
De Giers en een Fransch politicus en volgens
welke bij een aanval op een van beide landen,
het andere een leger van 300000 man op de
Duitsche grens zou werpen het ander door
in allen ernst te bespreken de regeling van
Felix Faure s aanwezigheid bij czaar Nicolaas'
kroning te Moscau in 1896.
Hoewel nader is gebleken, dat keizer Wil
helm II admiraal Ménard en diens Russischen
collega S<rydlew, werkelijk niet heeft aange
sproken op het marine-bal, reduceert men de
portée van deze mededceling door dit voorval
te heeten bloot toeval, geen opzet: geen van
beiden was aan den keizer voorgesteld. Het
resumé van de feesten uit een politiek oog
punt is dus, gehoord het een en overwogen
het anderAlles is goed afgeloopen en
er is niets veranderd in Europa, hoewel
's keizer vredelievende uitingen een heel goe
den indruk hebben gemaakt.
dan ook niet een vreeselijke, een onuitstaanbare
hoon.
Deze Leone, die de volmaaktste vrouw op aarde
bezat, deze ondankbare, die haar aanbidden
moest als een heilige durfde, en dat juist aan
hem, verklaren, dat hij zijn Pia ontrouw geloofde.
llij beleedigde.. hij verguisde haar als een ruwe
heiden, die in zijn woest ongeloof een Mariabeeld
verplettert.
Maar als Leone's twijfel nu eens niet onge
grond was. Het was tóch niet onmogelijk, dat
Pia's hart zich in den loop der jaren van hem
had gekeerd en dat zij nu vol spijt en berouw
bemerkte, dat Leone haar toenemende koelheid
begon te zien.
En wanneer dat het geval was, als zich in
Pia's gemoed iets had gewijzigd, wie en wat kon
daarvan de oorzaak zijn
Ugo overdacht alles wat er in den laatsten tijd
gebeurd was, doch vruchteloos zocht hij een
aanknoopingspunt voor zijn gedachten; het was
alles juist zoo gegaan als gewoonlijk.
Geen dier loszinnige jonge ridders onder den
Sieneeschen adel, had zich verstout de jonge
vrouw eenige opvallende hulde te brengen. Tot
zelfs de vermetele Gian Taddeo de Ricci, had
zich op het laatste Lentefeest nederig voor haar
gebogen, als een hoffelijk aristocraat, die vol
eerbied de gemalin van zijn capitano begroet.
Ugo voelde spoedig dat het een dwaasheid zou
zijn zich te verdiepen in zoo iets ongerijmds.
Toch vreemd, daar zweefde hem ineens weer
voor oogen, dat vriendelijke, waardige en toch
kinderlijke vrouwengelaat, dat hem eens, vol
deelneming gevraagd had, met een lief helder
stemmetje, hoe hij zich gevoelde, llij herdacht
weer dien heerlijken tienden Aprildag en het
schoot hem als een bliksemstraal door de ziel
dat de liefde die Pia de Tolomei eens voor hem
gevoelde, en die verdrongen was door een gene
genheid voor den schitterenden Leone, nu, na
jaren, weer naar den voorgrund drong, en dat
het bewustzijn, die eerste, ware liefde ontrouw
te zijn geworden haar kwelde en daardoor aan
haar geheele wezen de eigenaardigheid gaf, die
den capitano met angst en zorg vervulde.
Het duizelde Ugo bij die gedachten. Als in een
wilden roes van zaligheid bruiste hem het bloed
in de aren.
Zij beminde hem, ja, en mocht zij nog niet tot
Wat mogelijk en zelfs waarschijnlijk werd
geheetenis nu een teitRosebery heeft
koningin Victoria van Engeland aangeboden
het ontslag van het kabinet. Dat is het
resultaat van een reeks kabinetszittingen en
van de samensprekingen van de koningin
met lord Rosebery, die Zaterdagavond naar
Windsor is gereisd waar de koningin juist
's morgens was aangekomen. Zondag bleef
men nog gissen en raden en toen meende
men dat alles zich zou bepalen tot de
terugtreding van Campbell Bannerman, wiens
heengaan men geen heel groot verlies heette
omdat hij meer streefde naar bezu.niging op
't leger dan naar uitbreiding ervan dus ge
rekend werd tot „de oude pruiken, die geen
rekening houden met den modernen vooruic-
gang." Dat zou voor 't oogenblik de meest
eenvoudige oplossing zijn geweest en zij was
mogelijkomdat Rosebery's formatie geen
nederlaag had geleden over een beginsel-
quaesae. Met een votum van vertrouwen zou
men zich dan wel weer een paar weken heb
ben kunnen staande houden.
't Schijntdat Rosebery eindelijk genoeg
heeft gekregen van een kunstmatig voortbe
staan of weldat de houding van een deel
der liberale pers hem heef: ontmoetigdhij
heeft het collectie! ontslag van het ministerie
aangeboden en Maandagmorgen was Salisbury
reeds op Windsor op verlangen der koningin.
i ij heeft op zich genomen een nieuw
kabinet te vormen en men denkt dat hij
Donderdag met de lijsts gereed zal zijn.
Het nu afgetreden bewind trad 15 Augustus
1892 op onder presidium van Gladstone, wien
nu het plan wordt toegedicht opnieuw een
werkzaam aandeel te gaan nemen in het
politieke leven en toen stonden de kansen
niet slecht voor Gladstone's programma
hoewel zijn meerderheid niet groot was. Het
hoogerhuis heeft de verwezenlijking van de
beste hervormingen tegengehouden en siids
Rosebery in 1894 de teugels van het bewind
in handen nam, hield het kabinet zich slechts
balanceerende op de been. Geen der toe
gezegde belangwekkende liberale hervor-
een daad kunnen besluiten, dan kon zij er lang
zamerhand toe gedreven worden. Weg nu met
alle lafhartigheid, daar verscheen eindelijk aan
den hemel zijn gelukster. Nu geen lauwheid,
geen angstvallig wachten; nu geldt het mijn
geluk, voor de eerste en laatste maal. Lang ge
noeg heb ik kunnen toezien, terwijl Leone aan
de tafel der goden mocht neerzitten.
Plicht, vriendschap! Maar is Leone dan mijn
vriend Hij die me overal in den weg treedt,
die me met zijn bescherming vernedert, wiens
goedheid mij walgt. llij die me iedere bete met
alsem vermengt, die me iedere dronk vergiftigt.
Nog heden, toen hij mij aan de kerkers van
d'Anjou herinnerde, toonde hij zijn tirannieke
hardheid en onkieschheid, hij praler met welda
den, bang dat de dankbare slaaf zijn ketens zou
verbreken. Nu is Ugo de Falconari uw slaaf niet
meer, ik heb me bevrijd, nu red ik me, hoe en
wanneer ik kan.
Dus peinsde hij nog een wijle voort, terwijl
hij de vonk die zoolang onder de asch had ge
gloord, tot een reusachtige vlam aanblies.
Wankelend, als ware hij dronken ging Ugo
de trappen af, hij was vast besloten nu reeds
dadelijk zich aan Pia's voeten te werpen en haar
alles te zeggen. De kleine Ermenegilde kon met
haar voedster naar den hof gezonden worden,
en dat hij met Pia alleen bleef zou geen op
schudding baren. Hij was immers de vertrouwde
en de wapenbroeder van den opperbevelhebber,
door dezen uitverkoren om zijn vrouw met raad
en daad bij te staan.
Schoon een heftige ontroering hem deed sidderen
en beven, had Ugo toch wel overdacht, in welke
woorden hij zijn bekentenis doen zou en daar
door met meer vertrouwen in zich zeiven trad
hij de kamer binnen.
Koel en uit de hoogte sprak hij tot den veer
tienjarige page, die aan de deur stond
Ga mij dadelijk bij uwe meesteres aandienen,
Settimio, zeg dat ik haar over gewichtige zaken
spreken wil.
De knaap ging en keerde na weinige oogen-
blikken terug met de boodschap, dat de madonna
Pia hem ontvangen wilde.
•Vlet vasten tred, vol zelfbewustheid en trots,
begaf Ugo zich naar de ruime op het terras uit
komende zaal, om reeds dadelijk als hij de jonge
vrouw zag, zich ontwapend te gevoelen.
mingen is onder Rosebery tot stand ge
komen en voor de Ieren staan de kansen nu
slechter dan ooit te vorenterwijl 't tot
scheiding van kerk en staat in Wales onder
een bewind Salisbury niet zal komen.
De Neue Freie Presse ontving een telegram
uit Sofia, volgens hetwelk er in Oeskjoeb in
Macedonië een opstand is uitgebarsten. Troe
pen zouden dorpen geplunderd hebben
daarentegen zouden ook de dorpelingen zich
tot stri dvaardige benden hebben vereenigd.
Bevestiging van deze ernstige berichten is
nog niet ingekomen.
Het was Maandag een jaar, dat president
Carnot te Lyon door den anarchist Caserio
Santo vermoord werd. Deze droevige ge
beurtenis is te Parijs herdacht door eene
kranslegging van ambtswege in het, in rouw
floers gehulde Panthéon en een lijkdienst in
de Madeleine en andere kerken. De beurs
was gesloten.
Uit de renten van het door „de vrouwen
van Frankrijk" bijeengebrachte Carnot-fonds
dat ruim 300 k 400,U00 francs bedraagt,
werden giften van tweehonderd trancs ieder
dus in het geheel 55 uitgereikt aan
werklieden weduwen met kinderen.
Het ministerie leed Zaterdag in de
kamer eene nederlaag, doordien, tegen den
wensch van den minister Ribot en de be
grotingscommissie in door de kamer met
311 tegen 201 stemmen werd besloten de
belasting op alcohol voor huiselijk gebruik
van 10 tot 20 francs te verhoogen.
Het groote Fransche pantserschip Re-
doutable, van het Middellandsche zee-eskader,
is bij Kaap Se;-et, tijdens hef manoeuvreeren
aan den grond geraakt. Men hoopt het
vlot te krijgen. Met het oog op deze, steeds
Pia de Tolomei zat voor het geopend venster.
Het bekoorlijke hoofd rustte tegen de hooge
leuning der stoel en in haar armen hield zij haar
kind, dat blijkbaar vermoeid, den vriend haars
vaders van onder haar lange, donkere wimpers
half slaperig gadesloeg.
Pia, die in een vurig gebed voor haren gemaal
zich had gesterkt, en die nu vol vertrouwen in
de toekomst zag, was kalm en opgeruimd toen
zij Ugo ontving.
Vergeef me, dat ik blijf zitten Ugo, sprak
zij, mijn dochtertje ligt hier zoo gemakkelijk
en het vroege opstaan heeft haar moede en sla
perig gemaakt.
Dat is zeer natuurlijk Madonna stamelde
Ugo, die angstig en met zijn houding verlegen
een voorwendsel zocht, dat zijn verlangen om
een onderhoud met Pia zou kunnen rechtvaar
digen. Aan de volvoering van zijn voornemen
dacht hij niet eens meer, de moed daartoe was
reeds bij den eersten blik uit de reine onschul
dige oogen, die hem vriendelijk en doch gebiedend
aanzagen, verdwenen.
En hoe meer de moed hem ontzonk, hoe meer
hij zich geboeid voelde door de toovermacht van
dit verrukkelijk schoone wezen, de bekoorlijke,
zacht blozende Pia met haar blonde lokken, die
daar zoo onschuldig voor hem zat.
Een brandend gevoel van pijn doorsneed zijn
hart.
Gij liet mij zeggen Ugo, vervolgde zij,
dat gij gewichtige zaken met mij bespreken
wilt. Laten wij Fransch spreken dan is het kind
ons niet in den weg, want ik zou haar liever
niet wegzenden.
Zooals gij wilt, Madonna zei Ugo
Settimio schijnt wat te veel nadruk hebben ge
legd op de gewichtigheid van hetgeen ik u zeggen
wou. Ik dachto, maar de zaak heeft volstrekt
geen haast. Ik hoop dat ik u niet lastig val,
Madonna.
Neen, neen, gij stoort mij volstrekt niet,
Ugo. Integendeel ik vind het lief van u, dat ge
met mij wilt overleggen en raadplegen. Ik ben
er u dankbaar voor. Wat is het Ugo, betreft het
dit paleis, of zijn het zaken van gewicht die de
stad betreffen.
Ugo bevond zich in groote verlegenheid. Ge
lukkig schoot hem juist te binnen, dat zich een
nieuw stalknecht had aangemeld, dien de stal-