Nummer 51. Donderdag 27 Juni 1895. 18e Jaargang. I bogewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. VERGEEF GNS ONZE SCHULDEN, ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. BUITENLAND. Frankrijk. UITGEVER- Waalwijk. De Echo van het Zuiden, Haalwijltsclic en Laiijplraalsclii' (oiinml, Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden i' 1,—. Franco per post door het geheele rijk f 1,25. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertentiën 1-7 regels f0.60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- Jand worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Het was met de feesten ter inwijding van het Noord-Oostzeekanaal eigenlijk afgeloopen met hét feestmaal te Holtenau, Vrijdagavond,, doch eerst na het vertrek van het Fransche eskader, Zaterdag iu den vroegen morgen met een tusschenpoos van ruim een etmaal gevolgd door het Russische en het Deensche smaldeel kan men 't geen er verder ge schiedtbeschouwen als ontbloot van alle politieke beteekenis. Er wordt nu waarlijk in de Fransche pers nagepleit over de hou ding van Duitschlands keizer vis k vis den Russischen en den Franschen bevelhebber en in 't bijzonder over het verkeer tusschen deze beide laatsten en hun officieren en man schappen. De een blijft de intimiteit tusschen de Franschen en de Russen te Kiel van zóó demonstratieven aard heetendat Wilhelm II er min of meer door uit zijn humeur was en om te doen zien hoezeer de keizer in deze reden had, vertelt men allerlei staaltjes van het onderlinge verkeer tusschen de Russische en Fransche zeelieden alsgezamenlijke eet- partijtjes, wederzijdsche bezoeken aan boord, kleine beleefdheden in de vorm van geschen ken en dan veel geklink en gedrinkveel geschreeuw van „Leve Frankrijk" en «Leve Rusland!» en vereeuwiging van die heerlijke eenheids- en innigheidsdemonstraties door fotografieën. Dat alles is op zich zelf niet zoo heel ernstig men kon niet verwachten dat er verbroederingen zouden plaats vinden tusschen de Fransche en de Duitschers eener- zijds en bijvoorbeeld de Russen en de Oos tenrijkers anderzijds, doch de verhouding is toch van dien aard geweest, dat een al te veelvuldige herhaling naar den wensch van keizer Wilhelm, van de ontmoetingen tusschen Franschen en Duitschers bij officieele gele genheden niet gewenscht lijktde proef neming is niet misluktdoch de resultaten zijn, den voortreffelijkeu indruk van 's keizers vredeszangen ten spijttoch niet bepaald Weldaden, 't mocht watAltijd en overal heeft de triomfwagen van zijn geluk mijn mooiste verwachtingen verpletterd in woeste vaartAltijd en overal hielden zijn voorspoed en zijn zalig geluk gelijken tred met mijn ellende 'en mijn innerlijk leed. Pia, Pia, ja, zij zou de mijne wezen als Leone dén tijd mijner gevangenschap niet had misbruikt om de vrouw voor zich te winnen, die mij voor eeuwig moest behooren en die mij van rechts wege toekwam! Het geschiedde in onwetendheid, goed, toch was het een misdaad. Waarom heel't hij, die zich mijn vriend noemde mijn geheim niet gelezen in mijn oog? Hem vlogen overal, waarheen hij zich ook wendde, alle harten te gemoet, mij kluisterde slechts die eene, eii die eene heeft hij mij ontroofd Ugo's starende blik bleef rusten op de eenvor mige beelden in het houtsnijwerk en het was hem of het gelaat van de phariseën en schriftge leerden zich vertrok tot een spottenden lach. Juist, dat verdiende hij, uitlachen moest men hem, bespotten, horden, dat kwam hem toe. Waarom had hij ook nooit op zichzelven, op zijn kracht vertrouwd om het noodlot te trotseeren, waarom had hij niet gesproken, gewerkt gehan deld, daar waar de omstandigheden 't gebiedend eischen Hij geloofde aan zijn ongelukkig ge sternte en dat was zijn ongeluk, zijn vloek. Het werd hem te benauwd te midden van al die relieken, hij stond op en trad andermaal naar buiten op den omgang van den toren, en weder dwaalde zijn blik noordwaarts naar de Porte Camollia, waardoor straks Leone met zijn gevolg verdwenen was. Daar ginds, ginds achter de groene heuvelen, ver weg nu, ging hij, de lieveling des hemels, de benijdenswaardige die nooit zaaide en altijd maaien kon, die zonder eenig inspanning alles bereikte en die niet eens begreep hoe gelukkig hij was. Ugo haald diep en zwaar adem. Maar was het aanmoedigend lot een spoedige herhaling. Zelfs zou men dergelijke ontmoetingen voor 't vervolg bepaald wenschen te zien tot het onvermijdelijke en strikt noodzakelijke de kans op heilzame resultaten is te gering, de mogelijkheid op incidenten met gansch hun droeven nasleepte groot. Het feitdat admiraal Ménard het noodig heeft geoordeeld den Franschen journalisten, die hem op de „Hoche» kwamen bezoeken, nadrukkelijk de verzekering te gevendat alles is gegaan naar de internationale ge woonten en gebruikenzonder eenig betreu renswaardig incidentgetuigt wel voor het bestaan der mogelijkheid op eeu min gunstig verloop en daarom alleen was een interna tionaal vertoon een min of meer gewaagd beginnen welks gunstig verloop geen zeker heid geeft voor eventueele verdere gedwongen ontmoetingen en afgemeten beleefdheden en er gewis niet toe aanmoedigt. Enkele Fransche bladen houden de belang stelling voor de Russisch Fransche alliantie warm: het eene door de publicatie van de militaire conventie van beide rijken die zou zijn gesloten te Aix les Bains in 1892 tusschen De Giers en een Fransch politicus en volgens welke bij een aanval op een van beide landen, het andere een leger van 300000 man op de Duitsche grens zou werpen het ander door in allen ernst te bespreken de regeling van Felix Faure s aanwezigheid bij czaar Nicolaas' kroning te Moscau in 1896. Hoewel nader is gebleken, dat keizer Wil helm II admiraal Ménard en diens Russischen collega S<rydlew, werkelijk niet heeft aange sproken op het marine-bal, reduceert men de portée van deze mededceling door dit voorval te heeten bloot toeval, geen opzet: geen van beiden was aan den keizer voorgesteld. Het resumé van de feesten uit een politiek oog punt is dus, gehoord het een en overwogen het anderAlles is goed afgeloopen en er is niets veranderd in Europa, hoewel 's keizer vredelievende uitingen een heel goe den indruk hebben gemaakt. dan ook niet een vreeselijke, een onuitstaanbare hoon. Deze Leone, die de volmaaktste vrouw op aarde bezat, deze ondankbare, die haar aanbidden moest als een heilige durfde, en dat juist aan hem, verklaren, dat hij zijn Pia ontrouw geloofde. llij beleedigde.. hij verguisde haar als een ruwe heiden, die in zijn woest ongeloof een Mariabeeld verplettert. Maar als Leone's twijfel nu eens niet onge grond was. Het was tóch niet onmogelijk, dat Pia's hart zich in den loop der jaren van hem had gekeerd en dat zij nu vol spijt en berouw bemerkte, dat Leone haar toenemende koelheid begon te zien. En wanneer dat het geval was, als zich in Pia's gemoed iets had gewijzigd, wie en wat kon daarvan de oorzaak zijn Ugo overdacht alles wat er in den laatsten tijd gebeurd was, doch vruchteloos zocht hij een aanknoopingspunt voor zijn gedachten; het was alles juist zoo gegaan als gewoonlijk. Geen dier loszinnige jonge ridders onder den Sieneeschen adel, had zich verstout de jonge vrouw eenige opvallende hulde te brengen. Tot zelfs de vermetele Gian Taddeo de Ricci, had zich op het laatste Lentefeest nederig voor haar gebogen, als een hoffelijk aristocraat, die vol eerbied de gemalin van zijn capitano begroet. Ugo voelde spoedig dat het een dwaasheid zou zijn zich te verdiepen in zoo iets ongerijmds. Toch vreemd, daar zweefde hem ineens weer voor oogen, dat vriendelijke, waardige en toch kinderlijke vrouwengelaat, dat hem eens, vol deelneming gevraagd had, met een lief helder stemmetje, hoe hij zich gevoelde, llij herdacht weer dien heerlijken tienden Aprildag en het schoot hem als een bliksemstraal door de ziel dat de liefde die Pia de Tolomei eens voor hem gevoelde, en die verdrongen was door een gene genheid voor den schitterenden Leone, nu, na jaren, weer naar den voorgrund drong, en dat het bewustzijn, die eerste, ware liefde ontrouw te zijn geworden haar kwelde en daardoor aan haar geheele wezen de eigenaardigheid gaf, die den capitano met angst en zorg vervulde. Het duizelde Ugo bij die gedachten. Als in een wilden roes van zaligheid bruiste hem het bloed in de aren. Zij beminde hem, ja, en mocht zij nog niet tot Wat mogelijk en zelfs waarschijnlijk werd geheetenis nu een teitRosebery heeft koningin Victoria van Engeland aangeboden het ontslag van het kabinet. Dat is het resultaat van een reeks kabinetszittingen en van de samensprekingen van de koningin met lord Rosebery, die Zaterdagavond naar Windsor is gereisd waar de koningin juist 's morgens was aangekomen. Zondag bleef men nog gissen en raden en toen meende men dat alles zich zou bepalen tot de terugtreding van Campbell Bannerman, wiens heengaan men geen heel groot verlies heette omdat hij meer streefde naar bezu.niging op 't leger dan naar uitbreiding ervan dus ge rekend werd tot „de oude pruiken, die geen rekening houden met den modernen vooruic- gang." Dat zou voor 't oogenblik de meest eenvoudige oplossing zijn geweest en zij was mogelijkomdat Rosebery's formatie geen nederlaag had geleden over een beginsel- quaesae. Met een votum van vertrouwen zou men zich dan wel weer een paar weken heb ben kunnen staande houden. 't Schijntdat Rosebery eindelijk genoeg heeft gekregen van een kunstmatig voortbe staan of weldat de houding van een deel der liberale pers hem heef: ontmoetigdhij heeft het collectie! ontslag van het ministerie aangeboden en Maandagmorgen was Salisbury reeds op Windsor op verlangen der koningin. i ij heeft op zich genomen een nieuw kabinet te vormen en men denkt dat hij Donderdag met de lijsts gereed zal zijn. Het nu afgetreden bewind trad 15 Augustus 1892 op onder presidium van Gladstone, wien nu het plan wordt toegedicht opnieuw een werkzaam aandeel te gaan nemen in het politieke leven en toen stonden de kansen niet slecht voor Gladstone's programma hoewel zijn meerderheid niet groot was. Het hoogerhuis heeft de verwezenlijking van de beste hervormingen tegengehouden en siids Rosebery in 1894 de teugels van het bewind in handen nam, hield het kabinet zich slechts balanceerende op de been. Geen der toe gezegde belangwekkende liberale hervor- een daad kunnen besluiten, dan kon zij er lang zamerhand toe gedreven worden. Weg nu met alle lafhartigheid, daar verscheen eindelijk aan den hemel zijn gelukster. Nu geen lauwheid, geen angstvallig wachten; nu geldt het mijn geluk, voor de eerste en laatste maal. Lang ge noeg heb ik kunnen toezien, terwijl Leone aan de tafel der goden mocht neerzitten. Plicht, vriendschap! Maar is Leone dan mijn vriend Hij die me overal in den weg treedt, die me met zijn bescherming vernedert, wiens goedheid mij walgt. llij die me iedere bete met alsem vermengt, die me iedere dronk vergiftigt. Nog heden, toen hij mij aan de kerkers van d'Anjou herinnerde, toonde hij zijn tirannieke hardheid en onkieschheid, hij praler met welda den, bang dat de dankbare slaaf zijn ketens zou verbreken. Nu is Ugo de Falconari uw slaaf niet meer, ik heb me bevrijd, nu red ik me, hoe en wanneer ik kan. Dus peinsde hij nog een wijle voort, terwijl hij de vonk die zoolang onder de asch had ge gloord, tot een reusachtige vlam aanblies. Wankelend, als ware hij dronken ging Ugo de trappen af, hij was vast besloten nu reeds dadelijk zich aan Pia's voeten te werpen en haar alles te zeggen. De kleine Ermenegilde kon met haar voedster naar den hof gezonden worden, en dat hij met Pia alleen bleef zou geen op schudding baren. Hij was immers de vertrouwde en de wapenbroeder van den opperbevelhebber, door dezen uitverkoren om zijn vrouw met raad en daad bij te staan. Schoon een heftige ontroering hem deed sidderen en beven, had Ugo toch wel overdacht, in welke woorden hij zijn bekentenis doen zou en daar door met meer vertrouwen in zich zeiven trad hij de kamer binnen. Koel en uit de hoogte sprak hij tot den veer tienjarige page, die aan de deur stond Ga mij dadelijk bij uwe meesteres aandienen, Settimio, zeg dat ik haar over gewichtige zaken spreken wil. De knaap ging en keerde na weinige oogen- blikken terug met de boodschap, dat de madonna Pia hem ontvangen wilde. •Vlet vasten tred, vol zelfbewustheid en trots, begaf Ugo zich naar de ruime op het terras uit komende zaal, om reeds dadelijk als hij de jonge vrouw zag, zich ontwapend te gevoelen. mingen is onder Rosebery tot stand ge komen en voor de Ieren staan de kansen nu slechter dan ooit te vorenterwijl 't tot scheiding van kerk en staat in Wales onder een bewind Salisbury niet zal komen. De Neue Freie Presse ontving een telegram uit Sofia, volgens hetwelk er in Oeskjoeb in Macedonië een opstand is uitgebarsten. Troe pen zouden dorpen geplunderd hebben daarentegen zouden ook de dorpelingen zich tot stri dvaardige benden hebben vereenigd. Bevestiging van deze ernstige berichten is nog niet ingekomen. Het was Maandag een jaar, dat president Carnot te Lyon door den anarchist Caserio Santo vermoord werd. Deze droevige ge beurtenis is te Parijs herdacht door eene kranslegging van ambtswege in het, in rouw floers gehulde Panthéon en een lijkdienst in de Madeleine en andere kerken. De beurs was gesloten. Uit de renten van het door „de vrouwen van Frankrijk" bijeengebrachte Carnot-fonds dat ruim 300 k 400,U00 francs bedraagt, werden giften van tweehonderd trancs ieder dus in het geheel 55 uitgereikt aan werklieden weduwen met kinderen. Het ministerie leed Zaterdag in de kamer eene nederlaag, doordien, tegen den wensch van den minister Ribot en de be grotingscommissie in door de kamer met 311 tegen 201 stemmen werd besloten de belasting op alcohol voor huiselijk gebruik van 10 tot 20 francs te verhoogen. Het groote Fransche pantserschip Re- doutable, van het Middellandsche zee-eskader, is bij Kaap Se;-et, tijdens hef manoeuvreeren aan den grond geraakt. Men hoopt het vlot te krijgen. Met het oog op deze, steeds Pia de Tolomei zat voor het geopend venster. Het bekoorlijke hoofd rustte tegen de hooge leuning der stoel en in haar armen hield zij haar kind, dat blijkbaar vermoeid, den vriend haars vaders van onder haar lange, donkere wimpers half slaperig gadesloeg. Pia, die in een vurig gebed voor haren gemaal zich had gesterkt, en die nu vol vertrouwen in de toekomst zag, was kalm en opgeruimd toen zij Ugo ontving. Vergeef me, dat ik blijf zitten Ugo, sprak zij, mijn dochtertje ligt hier zoo gemakkelijk en het vroege opstaan heeft haar moede en sla perig gemaakt. Dat is zeer natuurlijk Madonna stamelde Ugo, die angstig en met zijn houding verlegen een voorwendsel zocht, dat zijn verlangen om een onderhoud met Pia zou kunnen rechtvaar digen. Aan de volvoering van zijn voornemen dacht hij niet eens meer, de moed daartoe was reeds bij den eersten blik uit de reine onschul dige oogen, die hem vriendelijk en doch gebiedend aanzagen, verdwenen. En hoe meer de moed hem ontzonk, hoe meer hij zich geboeid voelde door de toovermacht van dit verrukkelijk schoone wezen, de bekoorlijke, zacht blozende Pia met haar blonde lokken, die daar zoo onschuldig voor hem zat. Een brandend gevoel van pijn doorsneed zijn hart. Gij liet mij zeggen Ugo, vervolgde zij, dat gij gewichtige zaken met mij bespreken wilt. Laten wij Fransch spreken dan is het kind ons niet in den weg, want ik zou haar liever niet wegzenden. Zooals gij wilt, Madonna zei Ugo Settimio schijnt wat te veel nadruk hebben ge legd op de gewichtigheid van hetgeen ik u zeggen wou. Ik dachto, maar de zaak heeft volstrekt geen haast. Ik hoop dat ik u niet lastig val, Madonna. Neen, neen, gij stoort mij volstrekt niet, Ugo. Integendeel ik vind het lief van u, dat ge met mij wilt overleggen en raadplegen. Ik ben er u dankbaar voor. Wat is het Ugo, betreft het dit paleis, of zijn het zaken van gewicht die de stad betreffen. Ugo bevond zich in groote verlegenheid. Ge lukkig schoot hem juist te binnen, dat zich een nieuw stalknecht had aangemeld, dien de stal-

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1895 | | pagina 1