Franltrijk.
Spanje.
Engeland.
Duitschland.
Turkije.
Amerika.
Japan.
°°g-
door een fanfare .,Dat zijn de manifestan
ten,0 dacht hij; „er uit, het moet al laat zijn."
Hij stond op, keek en bevond, dat het vijf
minuten vóór zessen was Van dat oogen-
blik af hoorde men nu hier, dan daar trom
geroffel en trompetgeschal, een gejuich en
een geroep, dat de gansche stad er van
vervuld was. De treinen, die aankwamen
zaten stampvol; een massa extra treinen liepen,
maar toch kwamen weldra de berichten, dat
aan de tusschenstations tal van reizigers
moesten geweigerd wordendaar er geen
ruimte was. De stations waren afgezet; zelfs
de pers kon nauwelijks, ondanks haar kaarten
toegang verkrijgen. Vooral het Zuiderstation,
waar de schilderachtige bewoners van de
Borinage aankwamen, leverde een groot con
tingent. Te Charleroi alleen had de chef
700 wagens aangevraagd. Zoodra de mani
festanten aankwamen, werden zij door een
groote menschenmassa geestdriftig toegejuicht.
Ieder droeg een distinctiefkunstbloemen of
natuurlijke bloemen.
Om één uur begon de stoet zich te vormen.
Twee groote Belgische vlaggen wezen het
begin aan. Onmiddellijk daarachter kwam
een prachtige wagen met het standbeeld der
Vrijheid van geweten, geheel met floers be
dekt. Aan den voet van het beeld lag de
leeuw van Belgie.
De wagengetrokken door vier paarden
met blauwe vederbossen en zwart tuig, maakte
een diepen indruk. Tweehonderd kinderen
liepen er om heen een koorgezang doende
hooren. Merkwaardig waren verder de vaan
dels en borden der verschillende afdeelingen.
Niet minder dan twee en een half uur
duurde het voorbijtrekken van den optocht
die uit pl.m. 100000 deelnemers bestond. Door
eene delegatie werd op het gedenkteeken der
strijders van 1830 op het Martelaarsplein
een krans gelegd, waarbij de bekende radicale
senator Janson eene toespraak hield.
Een andere delegatie legde een palmtak
op het plein Petit Sablon ter eere der mar
telaars voor de vrijheid van geweten in de
16e eeuw. Daar staat namelijk het standbeeld
der Graven van Egmont en Hoorne, dat
vroeger op de groote markt stond, waar de
ter-doodbrenging plaats vond.
Op die Grande Place gekomen, hielden de
heer Janson en - ie socialistische afgevaardigde
;e redevoeringen tegen de school
wet. Janson herinnerde daarbij nog aan beide
martelaars, en tevens aan het feit, dat daar
in 1880 door Charles Rogier Belgies vrijheid
was atgekondigd.
De orde is niet gestoord geworden.
De ge. noestand der Fransche troe
pen op Madagascar schijnt nogal te wenschen
over ie -ue.r> -n de dysenterie eischt
-et offers. Daa gen zijn de officieren
gezond.
Omtrent de regeer mg der Hova's loopen
geruchten, die echter nog niet een onbepaald
vertrouwen genieten. De koningin Ranavolo
zou -ai t:ct. binnenland gevlucht zijn,zoodat
onder Hova's ii et hoofdkwartier groote
ontsteltenis r De partij der Jong-
Hova's te ataoar moet de afzetting van
dén nnriisier piesideut geëischt hebben.
De spoorwegramp in Bretagne. Omtrent
het reeds >or ons egedeelde spoorweg-
Brieuc wordt nog het volgende
geroeid:
De fein, die dienst deed tusschen Ponthivy
en Saint Brieuc, bestond uit 24 met pelgrims,
die var St nee d'Auray terugkeerden, volge-
sprak zij düo was dat toeval, was het de ge
woonte comedie te spelen, was het vermoeden
van het vreeselijke, dat haar wachtte.
Voelde zij, onbewust een heimelijk verlangen
hem milder jegens haar te stemmen, hem te doen
twijfelen aan de waarheid van hetgeen hij mis
schien vernomen had
Met gefronst voorhoofd zag hij naar het land
schap, zonder te antwoorden.
Toen kwam een onuitsprekelijke droefheid over
de arme jonge vrouw, tranen welden haar in het
Weder een kwartier reden zij zwijgend vooit,
toen begon zij opnieuw met zachte stem
Heb ik u misschien onwillekeurig bedroefd,
Leone. Als gij vroeger verdriet hadt, storttet gij
voor Pia uw hart uit, waarom acht ge me nu
uw vertrouwen onwaardig en draagt gij alleen
het leed, dat ik zoo gaarne met u deelen zou P
Leone schokschouderde vol wrevel, maar dit
ontmoedigde Pia niet.
Maar Leone, zeg dan toch een enkel woord,
toe, ik smeek er u om. Als de minste uwer
knechten u iets vraagt, geeft gij toch antwoord.
Heeft Florence u misschien nog zwaarder eischen
gesteld.
Laat mij met vrede, Piazei hij kortal
Florence was meer gematigd dan ik hopen mocht.
Heeft Siena zich dan misschien ondankbaar
getoondmen legt den veldheer vaak ten laste
wat het leger schuldig is, of wat alleen het nood
lot kan verweten worden.
Neen, Siena juicht mij toe, omdat het be
grijpt, dat ik alleen de stad voor den ondergang
behoeden kondat mij persoonlijk Florence^
welwillendheid geldt.
Ach God,Leone, hoe kwelt ge mij. Moetik
u afbedelen wat voorheen mijn recht was. Gij
hebt verdriet en mij verzwijgt gij het. 1
heilige moeder Gods.... ons kind....
Ermenegilde is gezond, God zij gedan
want wat zou ik doen als ik dat kind niet ha.;
Hoe zonderling zegt ge dat
Ik ben dood moe. Wees geduldig tot we
zijn waar we wezen moetendan wordt het u
misschien duidelijk dat.... dat Leone niet blind is!
Pia zuchtte smartelijk. Bezorgd keek zij hem
aan, maar hij wendde het hoofd af. Wat maakte
hem toch zoo geheimzinnig, zoo zonderling O
het moest een onherstelbare, een geestverwoestende
propte waggons, en werd getrokken door twee
locomotieven. De trein had een der tusschen
stations, Quintin, .verlaten en de beide ma
chinisten lieten, tengevolge van eenig opont
houd hunne machines met volle kracht en
stoomspanning werken toen drie kilometer
vóór het station Plaintel, waar de lijn, die
daar slechts uit één spoor bestaat, een sterke
bocht maakt, de voorste locomotief met ge
weldige kracht uil de rails werd geslingerd.
De tweede machine en vijf waggons vol
passagiers werden meegesleurd en werden op
en tegen elkander geworpen en verbrijzeld.
De overige waggons liepen door de ontzet
tende vaart door en twee rijtuigen werden
als een verrekijker ingedrukt.
Vreeselijk was de paniek, die toen volgde.
Hartverscheurend het gejammer, dat opsteeg
uit de massa verbrijzelde planken en brok
stukken. De reizigersdie niet gekwetst
waren vluchtten als waanzinnigen door de
weiden en slechts weinigen hadden hunne
tegenwoordigheid van geest behouden om de
kermende verminkten uit hunne benarde
positie te verlossen. Toen de eerste schrik
voorbij was, en de autoriteiten uit Plaintel
ter hulpe gesneld waren, begonnen de stations
chef en de maire aan het hoofd van een
aantal spoorwegbeambten de slachtoffers on
der de verbrijzelde waggons vandaan te
halen. Men vond twaalf lijken, waaronder
de beide machinisten en twee stokers. In
een betrekkelijk kort tijdsverloop telde men
bovendien vijftig gewondeD, waarvan twintig
zeer ernstig gekwetst of zwaar verminkt waren.
De zwaar gewonden werden naar Plaintel, de
overigen naar St. Brieuc vervoerd, waar zij
in het hospitaal werden opgenomen. Men
vreest onder de brokstukken nog meer lijken
te zullen vinden, daar de trein ongeveer 900
passagiers vervoerde. Het verkeer op de lijn
is totaal verbroken. Men meent het ongeluk
te moeten toeschrijven aan de hevige slag
regens waardoor de spoorweg verzakte en
niet meer het ontzettende gewicht kon dragen.
De Times verneemt uit Havana, dat de
berichten over den strijd op den weg tusschen
Manzanillo en Bajamo blijken zeer onbe
trouwbaar te zijn grootendeëls verzonnen.
De regeering ontving van Martinez Campos
geen officieel rapport; zij houdt echter vol
dat de overwinning was aan de Spaansche
zijde; maar verzwijgt dat Campos zijn leger
tros en alle paarden eu muilezels verloren
heeft, die hij dooden liet, zoodat hij zelf te
voet ontkwam. Te Havanna gelooft men dat
de Spanjaarden, met achterlating van dooden
en gewonden op het slagveld, bepaaldelijk
de nederlaag hebben geleden. Campos moet
naar Bajamo getrokken zijn tegen den raad
van den Spaanschen bevelhebber te Manza
nillo in, omdat hij hoorde de separatisten
van plan waren na bezettiug een voorloopig
bewind aldaar te proclameeren.
Bij koninklijk besluit wordt de reserve der
lichting 1891 onder de wapenen geroepen.
Een telegram uit Manilla meldt dat eene
Spaansche colonne, om de soldaten te wreken,
die in eene hinderlaag waren geloktde
mooren van Cabagan heeft aangevallen, van
wie er 116 werden gedood. De verliezen der
Spanjaarden waren onbeduidend.
In het donkerste van Engeland. De mis
daden in het Londen van deze maand zijn
aanzienlijk talrijker geweest dan verleden
jaar Juli. Nooit is er zooveel zelfmoord ge-
ramp zijn die Leone zoo van haar vervreemden kon!
De zon rees al hooger en hooger aan de on
bewolkte lucht. In flinken draf ging de rit over
de heuvelachtige vlaktewaarop het geboomte
reeds dunner en schraler werd. Enkele geheel
onbegroeide plekken hier en daar herinnerden
reeds aan de dichtbij zijnde woestenij. De hitte
op den stoffigenmet steenen bezaaiden weg
begon ondragelijk te worden. Hijgend rukte de
capitano zijn bovenkleed los. Pia voelde niets
van den verzengenden gloedangstig en bang
klopte haar het hart, vol droefenis liet zij den
blik over de eenzame vlakte dwalen, vaak in het
ernstige gelaat van haren echtgenoot de oplossing
van het schrikkelijk raadsel trachtend te vinden.
Een flauw westewindje kwam over de vlakte
aanwaaien een onaangenaam riekende walm
medevoerend.
De adem der Maremma! dacht Leone, on
willekeurig zich afwendend.
Hij had gelijkdaar lag zij vóór hemde
vreeselijke, levenlooze woestenij, waar nergens de
zachte hand der lente eenigen bloei kon verwek
ken, de afgrijselijke Maremma, het broeiveld dei-
gevreesde malaria.
Nergens, zoover het oog reikte, een boom, een
struik of een menschelijk wezen, alles uitge
storven. Geen vlinder zweefde door de bezwan
gerde lucht, geen insect gonsde, geen vogel sloeg
zijn vleugels uit. Een bruine damp dekte den
fezichteinder en spookachtig staken daartegen
e zware muren en torens van het kasteel ten
halve af, als een geestesschip dat voortglijdt over
den Oceaan.
Leone sidderde bij dien aanblik. Een mensch,
dif niet van af zijn geboorte dit vergif had in-
geedei en zoo het lichaam tegen de doodende
wciki der malaria gehard had, moest verdorren
i n r't el a k k land, als een ontwortelde plant,
idid-.ii' a onherroepelijk. Leone wist dat zelfs
de k 1 ige arbeiders, die op minder gevaarlijken
frond Zuiden van het slot den schralen
«rrond v werk ten ea dennen kapten voor de
ko.ro d rs, rol angs'. d< dagen telden, die zij
nog in deze pestlucht moesten vertoeven, voor
hun terugKeer naar de begroeide oevers der Oru-
brone mogelijk.
En zij, ae slanke, blozen die daar naast
hem reed, de edelvrouw -.roemde geslacht
der Tolomei, de alom gevierde schooue, zou ;e;
pleegd. Op een dag waren er tien gevallen.
Het gemiddelde van elke week was twintig.
Dan stierven er aan mazelen, diftherie, rood
vonk en ingewandsziekten zorgwekkend veel.
Het gebrek aan goed drinkwater was voor
een goed deel oorzaak hier/an ofschoon
mazelen is eene gewone plaag van het arme
East End. Vele zelfmoorden worden in ver
band gebracht met de buitengewone warmte,
die in deze maand geheerscht heeft, maar
liefde's treurspel is weer de oorzaak van vele
andere. In vijf gevallen waren de zelfmoor
denaars jonger dan achttien jaar. Op dit
oogenblik is er geen hospitaal in Londeu
waar geen patient verpleegd wordt, die eene
mislukte poging gedaan heeft om zich van
het leven te berooven. Vergif en de kogel
waren daarbij het meest gebruikt.
Het ongeluk te Bochum is veel erger ge
weest dan men eerst dacht. Het gebeurde
even na tweetin. De ontploffing, door het
„Schlagende Wetter0 tusschen de 3e en de
4e vloer der schacht Sonnenschein teweegge
bracht, was zoo hevig, dat op een half uur
afstands in een der mijngangen de lampen
door den luchtdruk uitgingen. Het eerste
bericht van het onheil kwam echter pas
na een half uur. Onmiddellijk werd alles
in het werk gesteld om de misschien nog
levende arbeiders te reddenhet was een
wedijver in zelfopoffering. De obersteiger
Bremken, de steiger's, ook Bergrath Althtlser
en de directeur Adriani lieten zich in de
mijn afzakken. Daar de vierde vloer ten
deele ingestort was, moest verder met ladders
gewerkt worden. Het ging uiterst moei
lijk en langzaam. Eerst werden 7 min
of meer ernstig gewonden naar boven gehe-
schen. Aan den ingang der mijn bevonden
zich spoedig eenige geneesheeren. Maar zij
vonden niet veel te doen. Te 6 uur waren
nog pas 4 andere slachtoffers naar boven
gebracht allen dood. De lijken waren
voor het meerendeel lot onkenbaar wordens
toe verbrand. Slechts enkele personen van
de 44 man, die op de plaats van het onheil
werkten, kwamen met onbeteekenende schram
men vrij. Volgens de Rheinisch WestfUlische
Ztg. was het behoud van twee mannen te
danken aan de tegenwoordigheid van geest
van een ouden mijnwerker, die zijn zoon tegen
den grond drukte, waarop beiden hun gelaat
in hun hoed verborgen tot de ontploffing
voorbij was. De manschappen der reddings
brigade moeten telkens afgelost worden, daar
zij het in de vergiftigde atmosfeer niet kunnen
uithouden. Maar er bestaat geen kans meer,
een der slachtoffers nog levend naar boven
te brengen.
Ouder deelneming van heel de bevol
king zijn slachtoffers der mijnramp ter aatde
besteld. De stoet bestond uit tien lijkwagens,
die gevolgd werden door al de evangelische
en r.-katholieke geestelijken en de autoriteiten
der gemeente.
De Daily Chronicle heeft van een corres
pondent te Konstantinopel tijding ontvangen
van een aanval der opstandelingen in Mace
donië op het stadje Menlik, in het zuid oosten
van Nenokop. Na een gevecht met de
Turksche troepen is het plaatsje genomen
het telegraafkantoor en het Turksche kwartier
zijn in brand gestoken.
Van deze feiten is door den vali van Saloniki
aan den groot vizier telegrafisch kennis ge
geven.
levend begraven worden, en hij Leone, haar
echtgenoot zou haar zelve in dit vreeselijk graf
leggen.
Hij gruwde van zich zeiven, een oogenblik
maar, want dadelijk rees de vraag voor hem op,
wat er gebeuren zou, als hij zijn voornemen niet
ten uitvoer bracht. Daar was geen andere uitweg
mogelijk, neen, zij zelve was de eerste en eenige
oorzaak van het haar wachtende droevig lot, zij
had kunnen leven, bemind, vereerd en vergooa
worden in zijn armen, maar zij had verkozen
langs de kronkelwegen der schande, haar zondig
schijngeluk na te jagen. Zij had gezaaid wat
zij nu maaide, zij kreeg het loon wat zij ver
diende.
Nog een uur ongeveer reden zij voort door
het drassige land, langs moerassen, langs mulle
zandvlakten, tot de met schuim bedekte paarden
voor de modderige gracht van het kasteel stil
hielden. De ophaalbrug was neergelaten want
de slotvoogd sor Grimaldo was door Ugo van de
aanstaande komst zijns meesters onderricht.
Grimaldo was eene' lange magere gedaante,
holoogig, met perkamentkleurig gelaat, dat niet
terugstootte, hoewel er een vreemde uitdrukking
van angst en gejaagdheid over lag.
Hij stond tusschen de beide eenige knechten,
die hij te zijner beschikking had, bij de geopende
deur, met de barret in de hand en het kale slechts
met een dunnen rand van grijs haar omgeven
hoofd diep gebogen.
Toen Pia hem voorbijreed, keek hij haar eren
aan, daarna schudde hij peinzend het hoofd,
schokschouderde, alsof hem een koude rilling
door de leden voer en sloot vervolgen de zware
met ijzer beslagen poort.
Alles in orde? vroeg Leone aan den slot
voogd,
Om uwe hoogheid te dienen.
Ge kent uwe plicht en ge zult dien, als u
het leven lief is, nakomen tot in de kleinste bij
zonderheden.
'-Mijn laatsten droppel bloed, uwe hoogheid
heb ik veil, om
Ik hoop en verwacht dat Grimaldo. Daar
ligt op uw gelaat nog een trek van zachtaar
digheid en geneigdheid tot medelijden, als op
het mijne, voor bitter leed mij een ander mensen
n .akte. üok gij moet zoo worden hard en ge-
jelloos want het geldt mijne eer. Doet gij je
De Porte heeft orders uitgevaardigd dat
het tweede en het derde legerkorps moetefl
gemobiliseerd worden. Hiervan is de Engel -
sche gezant onderricht.
De Roemeeusche gezant
heeft naar Boekarest gerapporteerd, dat velen
van de in hechtenis genomen Macedonische
opstandelingen Russische officieren en onder
officieren bleken te zijn. Copieön van de bij
hen gevonden geschriften zullen door de Porte
aan de mogendheden gezonden worden.
Te Marketlake, in den Amerik
Staat Idaho, is bericht ontvangen van eene
afschuwelijke blanken-slachting door de Indi
anen gepleegd. De geheele bevolking van
Jacksonshole bestaande uit vijfenzeventig
gezinnen, moet daar zijn uitgemoord. Eene
sterke afdeeling ruiterij, is nu derwaarts ge
zonden, maar zal helaas niets mee? kunnen
uitrichten dan hoogstens de schuldigen ie
straffen.
Reeds vroeger was uit Washington be
richt, dat in den Staat Wyoming gevechten
plaats hadden tusschen blanken en Indianen.
De oorzaak zou zijn, dat 300 Indianen on
langs ter jacht kwamen op het grondgebied
van Wyoming. De kolonisten toonden zich
vijandig, waarop de roodhuiden een kolonist
met vrouw en kind doodden. De kolonisten
hebben toen op hunne beurt 7 Indianen ge
dood.
De regeering der Vereenigde Stateu zond
toen in allerijl troepen onder generaal Cop-
pinger naar hel tooneel der vechtpartijen.
Daar de settlers zich wapenden en geheele
troepen cowboys naar het Indianen gebit d
trekken, vreesde men daar moord op groote
schaal.
Nadat in betrekkelijk langen tijd niets
zonders uit Japan was vernomen, worden wij
vandaaruit verrast met een drievoudig zeer
ernstig nieuws.
Ten eerste is de cholera er uitgebroken
en heeft van de 9000 aangetasten de grootste
hellt, 5000, ten grave gesleept.
In de tweede plaat ioor-
wegongeluk plaats gehad onder voorbeeld.
Een trein van 23 waggons met een locomotief
er voor en een er achter, die Zaterdagnacht
om een uur 400 half herstelde soldateu van
Hiroshima naar Kobe bracht, is,
passeeren van een blootgestelde streek langs
het strand, tengevolge 7a: en hevigen storr.a
en hoogstaande zee, dóór de golven uiteen
geslagen, met het gevolg, dat van den in
tweeën geraakten trein het voorste gedeelte
een locomotief met elf wagens in zee
geraakte, waarbij 140 mm den dood vonden.*
Het derde bericht einde!bt.-an politiekeu
aard, komt uit niet geheel onverdachte Rus
sische bron de St. eicroburger Nowaje
Wremlia ontving het uit wi;;.-ii\vostock - - en
houdt in, dat Japan onvermoeid zijn legeren
zijn vloot op voet van oorlog fiijft houden
en verder brengen. Twee kruisers werden
in Peru aangekocht en zijn reeds aangekomen,
en drie pantserschepen, ?.'\k van 12000 ton
worden uit Engeland verwacht, van v/aai zt
door Japansch volk zuil worden afgehaald.
De bevolking verkeert in liocy k. opgewonden
oorlogszuchtige stemmingie v. ordt geprik
keld door het verzet op bormosa waar,
ondanks de ook daar woedende cholera, de
Zwartvlaggen hevigen tegenstabd biu
daarbij ondersteund doo- de onderkoningen
in China's zuidelijke provinciën, die wapenen
w—m—MBpy—b——w—
plicht naar mijn genoegen <1hü zal eane vorste
lijke belooning uw deel zijn. Reeds hebben vier
achtereenvolgende geslacht'!, van de uwen in
deze woestijn doorgebracht, misschien eens in tien
jaar een blik slaand daarbuiten in de mooie
wereld; welnu, zoodra dit kasteel mii zijn eerste
en eenigen dienst bewezen heelt, ral ik hét aan
de vlammen prijs geven, gij kunt dan in Siena
komen wonen en vroolijk van her leven genieten.
Maar alles op de voorwaarde, 'die g'ij kent
Zoo vast was de toon van LëOnO - cicui, viuv
Grimaldo reeds den ruwen greep van de beul»-'
knechten in zijn hals meende tt voelen, die heiu
straffen moesten wegens plichtverzuim.
Pia was in tusschen afgestegen en staarde met
vorschend oog op de hooge muren rondom het
slotplein, alsof deze haar antwoord konden geven
op ae haar kwellende vragen
Wat zou er toch gebeurd zijn
Welke moeite zij ook had a&iigëwend om de
dreigende wolken van Levne s gel aai te verdrij
ven, waren vruchteloos gebleven, integendeel ze
waren erger geworden. rEri wat beduidde dèzé
rit naar ait akelig kasteel
Vroeger had 'Ugo het ;,u w beschreven maar
haar somberste voorstelling van het verwaarloosde
gebouw, werd nog overtroffen do< aé vreese
lijke werkelijkheid. Dit voorplein omringd door
de zwartgrijze muren van ruw. steenblokken
opgetrokken, ruim en toch ontzettend benauwend,
geleek een put, een reusachtige grafspelonk De
hoefslagen der paarden, die door ue knechten
werden weggeleid, klonken ikeüg hol.
Wat had Leone hier toch té zoeken?
Misschien een ontmoeting met f-jp van <h
Florentijnsche legerban voerders. Mi ar dan koos
hij toch deze afschuwelijke plc.; r. niet nii. en
met zoo een samenkomst had zij n eis te maken.
Op eens greep een gevoel van ai gat h.u-r. eet».
De hooge muren schenen zich la i .v.aaru over ie;
buigen om haar levend te begrave; Het koude
zweet bedekte haar gelaat.
Een spookachtige verwarring van goiuip. -
drong haar in het oor en dasrtussehen jnee4?£
zij de stem van Ugo te onderscheiden. Voor li-
eerst kwam de gedachte van «en mogelijke
wraakneming van aen vermetele in haar op. De
samenhang, het hoe en waarom kon zij niet be
grijpen, maar een duister vermoeden van de waar
heid overweldigde haar. Wordt' vervolgd.
