Staatkundig overzicht.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Spanje.
Engeland.
Duitschland.
dat zich voortdurend vertoont en dus aan
houdend weerzin wekt. De hoogmoedige of
hoovaardige kan zekere verdiensten hebben,
maar zij worden geheel in de schaduw ge
steld door zijn terugstootende vereering van
eigen persoom en eigen arbeid hij is de
brandnetel onder de menschen. Wellicht een
nuttig gewas, maar dat men liefst links laat
liggen of liever staan.
Hoogmoed, zeiden we straks, benevelt het
verstand. Hij is gelijk een roes, waarin men
de dingen anders ziet dan ze werkelijk zijn.
De heele wereld staat scheef of wanke t
alleen de beschonkene gaat rechtop met vaste
treden. Er is maar één mensch, die verdient
gehuldigd te worden om zijn geestkracht
bewonderd om zijn talenten, eu dat is hij.
De hoogmoedige beziet de dingen door het
kijkglas van zijn meerderheid en van zijn
belangen wat hem niet ten goede komt, is
geen opmerkzaamheid waard. Hij wil er
kennen, dat er enkele lieden zijn, die het
recht hebben met hem op dezelfde lijn, ja
zelfs een trapje hooger geplaatst te zijn dan
hij; doch als alle omstandigheden in rekening
worden gebracht, staat hij toch niet zoo ver
beneden de grootheden, wier lof overal wordt
verkondigd. Het eenige wat dezen op hem
voor hebben, is dat de gelegenheid hun gun
stiger was.
Er is voor deze ongesteldheid van gemoed
en verstand één goed geneesmiddel. Het heet
zelfkennis.
Een juiste en ernstige bestudeering van
eigen karakter, een heerlijk en vruchtbaar
werk als men de eerste en moeielijkste lessen
heeft doorgeworsteldgevoegd bij een
critischen blik op de tekortkomingen van eigen
arbeid, leidt tot een eerlijk en rechtvaar
dig oordeel. Wat het onze is en het onze
moet blijven, zullen wij dan handhaven en
ten bate der menschheid aanwenden, zonder
zelfversmijting, doch ook zonder zelfverheffing:
We zullen de grootsche waarheid ontdekken
van het BijbelwoordGod wederstaat den
hoovaardige, maar den zachtmoedige heeft
Hij lief!
Een eigenaardig verschijnsel of eigenlijk
een logisch gevolg van den gewapenden
vrede in Europa, is het onderling en weder-
zijdsch wantrouwen der mogendheden, allen
verzekeringen van vredelievendheid ten trots.
Wel is er sinds enkele jaren eenige verbetering
te constateeren en is juist in de laatste maan
den telkens weer gebleken het streven om
dat wantrouwen tot een minimum te redu-
ceeren, doch zoolang de legers elk oogenblik
gereed zijn op te trekken tegen een nader
aan te wijzen vijand, zoolang de wedstrijd
in de krijgstoerustingen en bewapeningen
steeds heftiger wordt en gevoerd wordt met
immer wassend fanatisme, zal 't cot een vol
komen vertrouwen wel nimmer komen. Zelfs
de verbondenen bespionneeren eikaars han
delingen en critiseeren eikaars woorden elke
vriendelijkheid van Duitschland tegenover
Rusland wekt te Weenen verdenkingsluit
Germanie met het czarenrijk een of andere
overeenkomst, geboden door beider belangen,
dan begint men te Weenen te gewagen van
isolement, van verwaarloozing en wat dies
meer zij Zelfs de meest onschuldige kranten-
artikeltjes kunnen de rust verstoren.
Zoo had een deel der Duitsche pers met
betrekking tot de zaken in Bulgarije verkon
digd, dat Duitschland er niets inee te maken
had. L'at nu was heel niet vriendelijk voor
het doodsbericht lezen moest, dan, gevoelde hij,
zouden al de demonen van wanhoop en van
waanzin tegelijk op hem aanstormen
En of hij zich ook al terstond zekerheid ver
schafte, wat beteekende dat Het gebeurde was
toch niet meer te veranderen, dat hij dan ten
minste dezen nacht rustig doorbrenge Maar die
rust ontweek hem. Hij zocht vergeefs afleiding
in de perkamenten van het archief, vergeefs stond
hij aan het geopende venster naar het schitterend
stargewelf te staren, dat kalm en vreedzaam op
de sluimerende aarde nederzag.
Weldra kon hij het in de stille kamer niet
langer uithouden. Het was hem of de zoldering
op hem nederstorten en hem begraven zou, of
de wanden al dichter en dichter op hem aan
drongen. Uit de flikkerende lamp steeg een zwarte
walm op die voor zijn beneveld oog allerlei
grillige gedaanten aannam. Nu eens waren het
wapperende lijkkleeden, dan weer holoogige ge
stalten. Het was hem of hij stikken zou. Hij
sprong op, snelde het verlaten portaal over en
ging door de hooggewelfde halle de trap af naar
het binnenplein.
Daar brandden in ijzeren ringen gestoken de
fakkels, die de zware zuilen met rossen gloed
verlichtten en zwarte, onzekere schaduwen wier
pen op deo met wapenschilden versierden muur.
Leone naderde de poort, opende haar en zag
nadat hij het voorvertrek was doorgegaan in de
gewelfde zaal een twaalftal l'orsche knapen, die
zich bij het flauwe licht van een hanglamp met
dobbelen en drinken den tijd verdreven.
Met afgunst zag Leone naar die vroolijke ge
zichten, waarop zinnelijke levenslust lag, allen
beelden van zorgeloosheid en levensvreugde.
Toen hun gebieder binnentrad, sprongen de
soldaten ontsteld overeind, verrast en verbaasd
over dit onverwacht bezoek, en nog meer over
de onheilspellende uitdrukking op des capitano's
gelaat. Üp zijn gebiedenden wenk schaarden zij
zich opnieuw rond het wijnvat dat hun tot tafel
diende, terwijl Leone zijnen weg vervolgde, langs
de wachten heen, die met de speer in de hand
aan weerszijden van den ingang naar liet arse
naal op post stonden.
Nadat hij drie of vier vertrekken was door
gegaan, kwam hij eindelijk op een plaats waar
anders op dezen tijd alles doodsch en stil placht
te zijn, het ruime gewelf namenlijk dat toegang
Oostenrijk, welk rijk bij de gebeurtenissen in
- het Oosten zeer veel belang heeft en zich in
I ernstige dagen natuurlijk 't eerst zou wenden
I tot zijn bondgenoot. Eu deze heeft als parool
gekozen „neutraal blijven", „niet inmengen",
alsot 't niet vóór alles wenschelijk ware, dat
1 meu het verloop volgde om eerst dan een
beslissing te trefïen. Hoewel nu de bladen,
die zoo heel haastig waren om Oostenrijk
te vertellen wat het te wachten zou hebben,
niet vertegenwoordigen de openbare meening
en ook niet zijn de dragers en de verbreiders
van de leidende idéé te Berlijn, heeft men
toch te Weenen en te Pest de vraag gesteld,
wat men dan eigenlijk wel heeft aan zoo'n
bondgenoot, die telkens als de gelegenheid
zich aanbiedt, toont niet de lasten te willen
dragen van een alliantie.
Terwijl het onderzoek naar Stambouloff's
moordenaars naar het heet ijverig
wordt voortgezet en zelfs nog wel een maand
kan duren, hebben er te Sofia weder schan
delijke tooneelen plaats gevonden, kleine her
halingen van 't geen de begrafenis van den
vermoorden Bulgaarschen patriot heeft le zien
gegeven. Verleden week werd de afgevaar
digde lvitantschew begraven en van deze
gelegenheid maakte een de aanwezigen ge
bruik om zijn haat tegen Stambouloff te
luchten lvitantschew zoo vertelde hij, zou
gestorven zijn tengevolge van de slechte be
handeling in de gevangenis onder Stambou
loff. Dat was voor de het op relletjes beluste
publiek juist iets moois: men stortte zich op
StambouIoffV graf dat nog wel bewaakt
wordt door gendarmes en daar werden
door de bende toen de lampen vernield, de
kransen uiteengerukt en verder botgevierd
aan een barbaarsche vernielzucht, welke be
kroond werd door een algemeene spuwpartij
op den grafsteen. Toen kwamen de politie
mannen
Het spoorwegongeluk bij Landegem schijnt
veroorzaakt te zijn doordat de machinist van
den trein uit Ostende in het hevige onweer
de signalen niet goed kon waarnemen.
Bij het graven van een nieuwen put in
een kolenmijn te Anderlues brak de kabel
waaraan een zandbak hing, zoodat deze naar
beneden viel van een hoogte van 50 meter.
Enkele van de werklui die op den bodem
aan 't werk waren konden bijtijds uit den
weg komeu, maar drie werden gewond.
Op de reis, die Leopold II deze week
naar Aix les Bains onderneemt, zal hij in 't
heengaan Parijs slechts aandoen, maar in 't
teruggaan den president van de republiek te
Fontaiuebleau bezoeken. Tenminste, dat
wordt verteld.
Alle Parijsche bladen brengen de komst
van den koning te Parijs in verband met de
aanwezigheid van troepen van den Kongo-
Staat aan den bovenloop van den Nijl. Met
den Kongo zal het bezoek zeker wel iets te
maken hebben.
De „Napoleonsdag", 15 Augustus, werd
gevierd met een groot gastmaal te Saint-
Mandé, waar de afgevaardigde Cuueo d'Or-
nano voorzat. Duizend personen namen er
aan deel. D'Ornano hield een rede, waarin
hij het keizerrijk verheerlijkte. Aan prins
«MriF'Hi».** maaaanmwue^ii'iiiwiMw»wmm iwmiw
gaf tot de lager gelegen keukens en dienstbo
den kamers. In dit gewelf liad Settimo de onge-
lukkigen uit de Mareaima gehuisvest en zindelijke
slaapplaatsen voor hen Jaten gereed maken, die
dicht naast elkander geplaatst de geheele lengte
langs den muur innamen.
Aan de wel voorziene tafel in het raidden van
het vertrek zaten vijf of zes mannen zich te goed
te doen aan de krachtige soep, die de kok zoo
even in groote schotels liad doen opdragen. De
mir.der sterken hadden hun rustplaats reeds op
gezocht en waren, in weerwil van de koorts en
het gedruisch om hen, in slaap gevallen.
Sor Menenio, de arts was juist gekomen en
had zich reeds van den stand der zaken op de
hoogte gesteld.
Toen Leone binnenkwam ging de arts, den
kende dat de capitano opzettelijk kwam om zijr.
oordeel te vernemen, hem te gernoet.
Het is de oude geschiedenis van het alles ver
nielende Maremma-spook, uwe hoogheid, sprak
hij, schokschouderend. Er is niets aan te doen,
wie er tegen kan komt er boven op, die minder
sterk is sterft, zoodra hot vergif zoo diep in het
bloed is doorgedrongen, dat onze medicijnen
krachteloos zijn. Als deze mannen tot October
hier kunnen blijven, geloot ik wel dat't schikken
zal. Alleen die daar ginds met dat bleek gezicht
en dat kroeshaar, zal wel spoedig sterven. Hij
is uit Bologna en woont eerst sedert het begin
van dit jaar in Pulchio. Die is er van kind af
aan niet gewend geweest, de arme kerel is uit
het schoone Bologna plotseling in de koortsat
mosfeer der half verhongerde kolenbranders ge
plaatst geworden, de gevolgen waren te voorzien
en als de lucht van Siena geen wonderen doet....
Waar ligt hij vroeg Leone, terwijl hem
een rilling door de leden ging.
De arts nam de lamp op en bracht zijn gebie
der voor het bed van den zieke, wiens uitgeteerd
gelaat nu door het volle licht besehenen werd.
Hij lag achterover, snakkend naar lucht, de
half gesloten oogen diep in de kassen gezonken.
Zijn gezicht was akelig bleek, niet perkaraent-
kleurig als dat van de meeste zieken, maar
aschgrauw, haast doorschijnend.
De uitgeteerde handen lagen ineen geklemd en
plukten dan weer aan de wollen dekens.
Aangegrepen door een plotseling afgrijzen trad
Leone achteruit.
Victor werd een telegram verzonden van dezen
inhoud „Twaalf honderd getrouwen aan de
dynastie van Napoleon zenden den neef van
onze keizers, in ballingschap te Brussel, prins
Napoleon, de verzekering van hun broeder
lijke eensgezindheid en hun onveranderlijke
toegenegenheid."
In het schietpark van Bourges werden
in de laatste dagen schietproeven met het
verbeterde melipiet genomen. Twee uit
metselwerk opgetrokken forten werden met
weinige schoten vernield. De proeven slaag
den uitmuntend.
Te Mars la Tour en op het slagveld
van Gravelotte zijn ook van Fransche zijde
de gebeurtenissen van '70 plechtig herdacht.
De onder-prefect van Briey, het gemeente
bestuur van Mars la Tour, de bisschop van
Nancy, bevonden zich onder de betoogers
eerstgenoemde hield een gedachtenisrede.
Aan den overkant der grens hoorde men het
hoera roepen der Duitsche militairen, die een
monument voor hun gevallenen inwijdden.
Er waren enkele deputaties van Duitsche
oud-strijders naar Mars la Tour gekomen;
maar de bevolking gedroeg zich kalm en er
had geen enkel incident plaats. Van Duitschen
kant had men overigens bijna pijnlijk nauw
lettende voorzorgen genomen om botsingen
te verhoeden.
In de Notre Dame te Parijs werd een
plechtige mis gelezen voor de Fransche sol
daten in den omtrek van Metz gevallen. Tal
van hooge autoriteiten woonden den dienst
bij; de president der republiek had zich doen
vertegenwoordigen.
Te Parijs is uit Engelsche bron bericht
ontvangen, dat de voorhoede van het expe
ditie-corps op Madagascar de hoofdstad
Antanarivo is genaderd. Generaal Duchesne
volgt langzaam met het hoofdcorps, dat veel
te lijdeu heett van ziekten en vermoeienis.
In den jongste» ministerraad werd besloten
het voor Tunis met Italië gesloten handels
verdrag op te zeggen. Weer een hinderpaal
te meer voor de zoo gewenschte verzoening.
Nathalie is te Parijs aangekomen, op
weg naar Biarritz waarheen zij zich met
haar zoon begeeft, naar inen zegt, om hem
aan den invloed van Milan te onttrekken.
Alexander, die tegelijk met zijn moeder uit
Belgrado vertrok, is te Weenen afgestapt en
zal eerst over drie of vier dagen te Parijs
aankomen. Te Belgrado wordt door sommigen
beweerd, dat de reis met huwelijksplannen
in verband staat.
De werkstaking der mijnwerkers te
Champagnac, die verscheidene maanden ge
duurd heeft, is geëindigd. De stakers hebben
openlijk de houding van den prefect en de
regeering gedurende het geschil geprezen.
Te Carmaux zullen de ovens weer aange
stoken worden, wanneer zich een voldoend
aantal werklieden aanmelden, zoodat over
veertien dagen de arbeid weer kan beginnen.
Veertien personen worden in geen geval weer
toegelaten, terwijl de loonen verlaagd zijn en
gelijk gemaakt aan die in andere glasovens.
Aangezien# de stokers algemeen besloten
hebben, liever dan hun leiders in den steek
te laten, met vrouw en kinderen van honger
te sterven, zal er van een hervatten van den
arbeid wel niets gekomen zijn.
Een hevige brand, te Dijon in het
Casino cirque koit na de voorstelling uitge
broken, heelt dat gebouw, een aangrenzende
likeurstokerij en nog een gansché rij huizen
vernield en ook het spoorwegstation eenigszins
beschadigd. Het blusschen werd belemmerd
Zorg goed voor hem dokter, tracht hem te
redden stamelde hij.
Bejaagd verliet hij het gewelf. De brief van
Grimaldo drukte hem als een grafsteen op de
borst. Wat hij eerst met onverklaarbaren angst
had willen ontwijken verlangde hij nu met een
heftig ongeduld. Hij wilde den brief onverwijld
lezen, hij wilde weten of Pia verlost was uit
haar lijden, of zij daar nu ook neer lag als een
beeld van jammer en ellende, aan den ongeluk
kige gelijk wiens handen zoo akelig over de
dekens hadden gezocht naar iets onbekends, den
dood misschien.
Hij begaf zich naar zijn eigen vertrek en ont-
TOjmde bevend en klappertandend den brief.
"Sor"Grimaldo schreef:
,Uwe Hoogheid!
Ik kan niet langer wachten, hoewel uwe hoog
heid het mij bevolen heeft. De dag waarop uwe
hoogheid bericht van mij verwachtte, de eerste
Augustus, ligf nog ver in het verschiet. Ik kan
niet anders, zoowaar God de Heere zich over
mij erbarmen moge, en ai moest ik mij de zeer
gevreesde toorn van uwe hoogheid er door op
den hals halen.
Wat de gemalin van uwe hoogheid heeft mis
dreven, kan ik niet beoordeelen, vooral omdat
de feiten mij slechts in zeer grove trekken zijn
medegedeeld; maar dat signora Pia hier in uw
eenzaam kasteel niet leeft als een zondares, die
bevend zich zoo aanstonds voor Gods rechterstoel
ziet geroepen, kan ik getuigen. Zij is als een
heilige, zachtmoedig en lijdzaam, hopend op uwe
genade en u steeds met eerbied en oprechte liefde
gedenkend. Daarom neem ik de vrijheid mijn
harteleed onderdanig voor u uit te storten.
U\y hoogheid, het hart breekt mij als ik het
aanzie hoe de giftdampen van dit vervloekte land
hun sloopingswerk nog veel spoediger volbrengen
dan gij verwacht halt. De ziekte werkt zoo snel
dat u de mogelijkheid ontnomen is om, wat ik
hoopte, langzamerhand tot ander gedachten te
komen, en uw gemalin terug te halen.
Als u dit besluit niet zoo spoedig mogelijk
neemt, is het te laat. O! gij kunt u niet voor
stellen, hoogheid, hoe de signora in de laatste
weken veranderd is 1
Omstreeks het midden dezer maand liet zij als
een schaduw rond: sedert den laatste» Dinsdag
heelt zij hare kamer niet meer verlaten, schoon
floor schaarsehheid van water.
De brand moet ontstaan zijn door een
onvoorzichtiglijk in de stallen weggeworpen
sigaret.
Een spoorwegongeluk heeft plaats gehad
op de lijn Parijs—Gisors twee treinen zijn
op elkaar geloopen, met het gevolg dat tien
reizigers en drie treinbeambten zwaar gekwetst
werden.
Al weer een slecht bericht uit Cuba, maar
het komt over New York. De passagiers van
de Tampa hebben het overgebracht. Een
spoortrein met soldaten zou" op den weg
tusschen Havanna en Santa Clara bijna ge
heel door dynamiet vernield zijn, en weinig
soldaten zouden aan de ramp zijn ontkomen.
Er kan best niets van aan zijn. De fabriek
van leugenberichten te New York werkt
weer met vollen stoom, en men moet maar
afwachten. Spanje getroost zich ontzaglijke
opofferingen, en het is merkwaardig hoe wei
nig gemor er is tegen het oproepen van de
reserve, en hoezeer alle partijen eensgezind
zijn in hei ondersteunen van de regeering.
Weldra zal het droge jaargetij aanbreken en
Campos beschikken over een leger van hon
derdduizend man en dan zal het voor de
opstandelingen wel spoedig frnis Poloniae zijn.
Voorshands kan men nog het meeste ver
trouwen stellen in de officieele berichten. AI
zijn die ook wat optimistisch getint, zij berus
ten ten minste niet geheel of grootendeels op
pure verzinsels, zooals de particuliere.
De Westminister Gazette heefteen ondeu
gend, maar aardig spotprentje op keizer Wil
helm, „die altijd iemand moet alarmeeren
of verrassen", en die voorgesteld wordt
's morgens om 3 uur aan zijne grootmoeder
Victoria die verschrikt door het reetje van
de deur kijkt de verrassing bereidend van
eene aubade met trom-geroffel. Over het
het algemeen was de pers ditmaal over keizer
Wilhelm niet zeer eerbiedig.
De ramp te Kiel. Omtrent het ontzettende
ongeluk dat verleden week te Kiel op de
Gaardensche werf van het scheepsbouw-eta-
blissement „Germania" plaats vond, zijn de
navolgende bijzonderheden te vermelden.
In den loop van den middag verspreidde
zich te Kiel een onheilspellend gerucht om
trent de instorting eener brug vol werklieden
op de Germaniawerf. Duizenden snelden
naar de haven en lieten zich naar Gaarden
overzettenwaar de ontzettende geruchten
helaas de volle waarheid bleken te behelzen.
De verongelukte arbeiders waren werkzaam
op het landverhuizers-stoomschip „Bonn" dat
voor rekening der „Norddeutsche Lloyd" op
die werf gebouwd wordt. Van de „Bonn"
voerde een voetbrug naar den Turkschen
torpedojagerdie onlangs door een hevige
ontploffing zwaar werd beschadigd en aan de
werf in reparatie ligt. Vanaf dit vaartuig
liep een tweede voetbrug, die eerst een paar
dagen geleden .gelegd werd, naar den wal.
Toen de arbeiders tegen het schaftuur zich
op de brug verdrongen om aan den wal te
komen, brak de brug krakend doormidden
en allen stortten met de overblijfselen van de
brug naar beneden in het 12 meter diepe
water. De goede zwemmers die zich in
dezen chaos drijvende wisten te houden
zij anders gewend is, leunende op den arm van
mijn vrouw eenige malen het binnenplein op en
neer te wandelen.
Aan hulp en oppassing ontbreekt het haar niet.
Met de verschijnselen der malaria ben ik genoeg
zaam bekend om in de ergste gevallen van be
nauwdheid haar bij de staan, zonder dat evenwel
mijn pogingen tot lieden eenig resultaat voor het
vervolg hadden. Ik meen ook bij mijzelve de
sporen van de jaarlijks terugkeerende ziekte op
te merken, nu ontzinken mij moed en kracht
beide.
Daarom kom ik uwe hoogheid vragen of het
uw wil is, dat alles wat uwe hoogheid voor
nomen heeft werkelijk tot het eind zoo geschiede,
of dat gij uwen dienaar andere bevelen geven en
u over de arme lijderes erbarmen zult.
In afwachting van uwe bevelen ben ik uw
gehoorzame en trouwe dienaar,
Grimaldo."
«Naschrift. In dit oogenblik waarop de bode
mijn brief in ontvangst komt nemen, meldt mijne
vrouw dat de aanval voorbij is. Er bestaat nu
voor morgen geen gevaar, ja het zou zelfs zeer
gevaarlijk wezen als gij morgen reeds kwaamt,
want zij is doodelijk afgemat, de overspanning,
de blijdschap zouden haar den dood kunnen aan
doen. Morgen moet zij slapen en alleen ziin. Uwe
hoogheid heeft dus den tijd om in kalmte en
bedaardheid te overwegen wat u te doen staat.
Ik bid God dat Hij uwe hoogheid zacht stemme
eu zoo als het niet reeds te laat is mijn
doorluchtige meesteres van een anders zekeren
dood redden moge.
Grimaldo."
Leone las drie vier maal dien brief, en was
er geheel door verbijsterd Daar was een ontstui-
mig gevoel in hem barmhartig te zijn jegens
haar die hij eens bemind had en ook jegens zich
zeiven, want ging ook zijn leed niet alle be
schrijving te boven? Maar telkens als hij meende
tot een besluit gekomen te zijn, rees die vreese-
lijke nacht voor zijne oogen en de gloed, die
voor een oogenblik hem verkwikt en verwarmd
had, stolde in eens weder tot ijs.
Wardt vervolgd.
