Nummer 81. Donderdag 10 October 1895. 18; aargan Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen, ANTOON TIELEN I ft li H Staatkundig overzicht. UITGEVER V p J) Iff De Echo van het Zuiden, Waalwyhsche en Langslraatschc Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonneraentsp rijs per 3 inannden f 1, Franco per post door het geheele rijk fl,]5. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco e zenden aan den Uitgever Waalwijk. Advertentièn 1 7 regels f0.60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertcntiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Waarheid, maartoeli nog iets meer „Wil niet anders schijnen, dan ge zijt, wees altijd waar en oprecht, wees atijd uzelf dat woord hooren we ons telkens toeroepen en., dat is een kostelijk woord ongetwijfeld! En toch... laat ons voorzichtig wezen bij het opvolgen van dien raad, want ook op dit pad liggen voetangels en klemmen bij menigte. Waarom Omdat het best mogelijk is, dat er veel aan ons karakter ontbreekt, veel aan ons denken, ons overleggen, ons handelen, en wanneer we ons nu vertoonen, zooals we zijn en spreken, wat we denken en openbaren, wat er in ons omgaat, dan kan 't licht ge beuren, dat we er ontzettend door moeten lijden, en dan schrijven we dat toe aan onzen waaiheidszin en aan onze oprechtheid, en dan zetten we ons zeiven een martelaarskroon op het hoofd en dan plaatsen we ons beeld op een hoog voetstuk, en dan schelden we de wereld uit, de wereld, die geen waarheid en natuur wil Intusschen vergeten we, dat eigenbjk onze verkeerde denkbeelden, ot onze slechte neigingen, of ongevormd karakter, ot onze slechte manieren, de meeste schuld dragen van al ons leed. Aleer we steen en been klagen over die „ellendige" wereld, welke den dood gezworen heeft aan alle waarheid en werkelijkheid en natuurlijkheid, die wereld, welke naar onze meening, ons zou vergoden, wanneer wij ook maar als anderen onze offers brachten op het altaa- van den schijn en de leugen, zou 't zoo kvvaad niet wezen, onszelve eerst eens ernstig at te vragen, of onze denkbeelden werkelijk dan zoogoed en proefhoudend zijn, of onze daden werk?!ijk da >ovee!-betcc képwi, of ons doel dan werk-e'ijk zoo e.del leid e deee! g-*. f 9 11» ,'tUIgd l er niet moei ïliug n j" bièr De beide erst verstijfd van schrik ;r sprong zij op en riep: schreit ten hemel. Hoe laatste ure nog zulk een tgaan I Eerst komt uw ildigt het arme kind, dat gestolen heeft en toen 1 it zij haar een vreeselijk ngedaan, krijgt zij een dentine nog om een ver mij voor zich moeten deur gewezen. Dat noem artigkeid en vergevings- n ik bid u viel Valentine in. n ging Constance voort, ater voor haar en de cog- r bestemd was :lijk hier cognac gedron- it weinig ook, de flesch ■in. Nu, mijn arme broeder gebruikt; terwijl mevrouw viel hij dood neer; dat stel ten is, dat zij gewaagd iscliuldigen. Als er een heeft Valentine, neesteres die op haar ge- voort, en daarmee en eeuwigheid ingegaan. 1 gen: Louise, Minna en ik ook i.iets van, verzekerde 1 de dat niet oprecht meer. Mijnheer Rechling? vroeg lier, wij hebben hem antwoordde Hendrik, okter Schmidtlein waren stierf, en de dokter heeft politie gedaan, itten een kreet van ont- verschrikkelijk over, wanneer anderen niet bijster ingenomen zich toonen met die licht zinnigheid, of met die lompheid, of met die geringe verdiensten. En daarom moeten we er allereerst steeds aan denken zelfs iets goeds te worden, het ontbrekende bij ons aan te vullen, het gebrekkige bij ons :e verbeteren. Allereerst onszelve aangegrepen, allereerst met onszelve geworsteld, allereerst „waar" geweest tegenover onszelve, allereerst gear beid met alle inspanning om van onszelve iets groots en heerlijks te maken, allereerst onszelve ingespannen om edeler, liefdevoller, beminnelijker, verdienstelijker, uitnemender te worden, en dan gepoogd anderen ook zoo te maken. Hoe komt het toch, dat velen, wien 't niet aan moed ontbreekt, om steeds te zeggen, wat ze meenen, ook tegenover hooggeplaat- sten, ook tegenover zeer vermogenden, die altijd durven zeggen, „waar 't op staat," zelden of ooit vrucht zien van hun oprecht heid en moed, niet anders ooit oogsten dan vijandschap en haat Omdat het velen zoo dikwijls ook ontbreekt aan geduld, aan mede lijden, aan liefde, aan nederigheid, omdat ook zoo dikwijls wraakzucht of nijd, of ver bittering het op zichzelf ware woo.d deed spreken. Laat ons nooit laag neerzien op anderen, die inderdaad wellicht in menig opzicht beneden ons slaan Slingeren we niet vol geestelijken hoogmoed onze verwenschin- ged hun naar 't hoofd, overladen we hen toch niet met de de scherpste verwijten: wij, zijn wij er dqn gekomen zonder moeite, zonder strijd, zonder groote inspanning en volharding En wie weet hoe tal van om- eden ons den strijd veel.gemakkelijker eid •i ''.elfkei." zonder i: tscheidenh a?"'id tor erli ndero culle v-rh Hü moest ik t schappen doen als ik even n te vertellen, i niemand dat i Wel zek verzekerde Va de. Zij stak h felen drukte 1 ze dadelijk w Tante Consa scheid. Zij d haalde hem dien dag hie der haast no vertellen va ziekte en ha onschuld en Met moeite voelde dat 1 Zijt? geloof a geschokt d die zij aann Het is i el hebben, mor op de komst Maar zij kwi wat mevrouw Ja, ieder me) waarin de zal niets ze ik eerst wib. geroepen als het een fatf c utile 7 Xiit y. «KMemwHUMTj Mend, 00( Hij krabd Toen tanf\ terugkeeren, Zooara zij o aan rammel 1< toeriep: met kwartiertje^ bespreken. Wel is Constantopel ver weg, doch de afstand, die het oostelijk deel van Europa scheidt van het westelijk, is toch niet van dien aard, dat er verscheidene dagen moeten voorbijgaan eer het verloop van een zoo ernstige gebeurtenis als de opstand der Ar meniërs, in bijzonderheden bekend is, zóó dat er een oordeel over kan worden uitge- gesproken. Van Londen uit wordt 't met de waarheid zoo nauw niet genomen als 't voor een goed doel is, (d. w. z. in 't belang van Engeland), ziet men er niet op een overdrijving meer of minder. Zou men de Engelsche bladen zonder voorbehoud gelooven, dan staat 't er aan den Bosporus hoogst ernstig bij ernstige complicatien worden geducht door de verte genwoordigers der mogendheden, die opnieuw zijn saamgekomen om te rade te gaan over de maatregelen, door de omstandigheden ge boden. Er zal, dat is het resultaat der sa- mensprekingen, bij den grootvizier worden aangedrongen op maatregelen ter bescherming der christenen en deze zal zich weder wenden tot den sultan, die optreedt als de leider van alles, die zijn grootvizier, hij moge heeten Said-pacha of Kiamil pacha, beschouwt als een figurant, evenals hij de Porte niet veel hooger stelt dan figuratie. Indiër, deze lezing van den staat van zaken in 't Oosten juist is, indien er te Londen aan de oorspronkelijke mededeelingen uit Konstantinopel niets is toegevoegd en er niets van is weggelaten, dan ziet 't er werkelijk ernstig uit. De handel te Konstantinopel staat geheel stil, de algemeene kreet der softa's en der mollaks in niet meer „weg met de ni aghristenh'ön- f: is n zeldzame industrieele en lÉnd bouw onder smingen d Europeanen aange rallen eq de Lrbéide>'S ood, terwijl 1 .ven aan de - van chris- 'eiiben cc; jenover de 1 j lijn ras ech»c-: i toóndoi hoar voor i'i.v'der ©I dit wee luittbrcn jaren tot< v sich daarnaar i haar slaap- ifljbest zij dour a '1 s andere deur r de eigenzin- haar zieken .'hro-jiud geworden; I grooten eer- ol gd door zijn '1. hij te Berlijn M ndschap ver- Is vriendelijk dik ijls haar huis- oor de keuken z dochter niets s 'ttten die twee in iemand iets t ri: ten schijn had net Bauerlich, s ds op een af- >.i hij langza- ord Zoo dikwijls onde Valentine 1 uding, die tot iuidelijker zijn i aan den dag «ischrikken. Bijna die zich ein- ;erlei bestellin- itvoerde, een partij cat de luitenant Hendheid betoonde. welwillendheid Zij hield het voor omendheid goed te oieht volgens haar Zi; kon volstrekt ien aangenaraen i .'id den aan te i onberispelijk, of- t bij in Amerika ourantenverlcoo- was, totdat het ik land te koopen, Mekt werd, die ijk man maakte. was aan Con- Zoo veel zij kon troepenmacht machteloos stond En die ern- stge mededeelingen nemen van uur tot uur toe in aantal en beteekenis. 't Is nu niet meer de vraag of de Armeniërs of ten minste de heethoofden onder hen, de geheele ver antwoordelijkheid dragen van de ongeregeld heden van vóoeen week en of ze dus ook indirect schuld dragen aan de Mahomedaan- sc.he geweldplegingen, waarvan Konstantinopel in de eerste plaats het tooneel is 't is nu vóór alles de plicht der Turksche overheden, zoo noodig met geweld van wapenen de veiligheid te verzekeren in het rijk van allen, Turken en niet Turken. De nieuwe grootvizier Kiamil-pacha toont zich zeer welwillend tegenover de vertegen woordigers der mogendheden: Zaterdag heelt hij hun na een langdurig onderhoud alles toegezegd, wat zij redelijkerwijs maar konden verlangen, doch met een goeden wil alleen valt weinig uit te richten: zijn gezag beteekent heel weinig, de sultan wil zijn eigen politiek voeren en hoezeer hij houdt van afwisseling, wordt weer bewezen door de benoeming van den zoo pas ontslagen grootvizier Said-pacha tot minister van buitenlandsche zaken in de plaats Turkham-pacha. Said-pacha zou des sultans ongenade hebben gewekt door zijn weigering om een nota aan de mogendheden te doen zenden. Zooals 't is te Konstantinopel, of eigenlijk erger nog, is 't in de provincies; de gisting neemt steeds toe en indien de sultan zich onwillig of machteloos bleef toonen tegenover de protesten der vreemde vertegenwoordigers, zou een gemeenschappellijk optreden der mo gendheden onvermijdelijk zijn. Engeland heeft zijn soldaatjes maar een wenk te geven en 't kan er op losgaan. Te Parijs zoowel als te Petersburg, zal men evenwel alleen op 't laatste oogenblik daartoe overgaan, terwijl Engeland zich nog wel eens ernstig zal be denken eer 't alleen handelend optreedt. ®otssk begunstigde zij hem, mits haar broeder er niets van bemerkte. Zij deed dit met de eerlijke over- tuiging, dat ze daardoor liet geluk van haarnicht bevorderde, en meewerkte om haar tc bevrijden uit haar afhankelijke positie, waarin zij verkeerde, sedert ze volwassen was, en waarin ze levenslang zou moeten blij»en, als zij geen goede partij deed. En zoo'n goede partij was Adolf Bauerlich, het uitzicht op een verbintenis met Koenraad Rech ling was tante Constance steeds zeer twijlelachtig voorgekomen en nu scheen haar dit uitzicht ge heel verdwenen. De dood van den luitenant en de onzinnige beschuldiging tegen Valentine hadden, naar Con stance meende, plotseling een beslissing uitgelokt. Zij twijfelde niet, of Bauerlich bood nu haar nicht zijn hart en hand aan. Een aanzoek, terwijl het lijk des vaders in de aangrenzende kamer lag, zou haar een halr uur geleden nog als zeer ongepast zijn voorgekomen; nu scheen het haar een daad van edelmoedigheid. Zij vergoot tranen van dankbaarhelden verwachtte niet andersdandat Valentine haar toevlucht zou zoeken in de armen die beschermend voor haar werden geopend, en waar zij Constance, in haar onbekendheid met de wereld, haar nicht volkomen veilig geloofde voor elke aanklacht. Het gesprek tusschen Adolf en Valentine nam echter een geheel anderen loop, dan Constance verwachtte. Zoodra de tante met Hendrik de kamer verlaten had, was Adolf opgesprongen, had de kamerdeur gegrendeld en eveneens de deur, die naar ne slaapkamer voerde. Wu,t moet dat beduiden vroeg Valentine verschrikt opspringende. Waarom grendelt gij de' deur? Ik blijf hier niet met u alleen, en zij wilde pZJcheen doortocht banen. "Hij trad haar in den weg, richtte zijn donkere oogen op haar en zeiWaarom wil ge mij ontvluchten, Valentine? Waarom wilt ge mij niet laten uitspreken, wat ge reeds lang weet, dat ik u bemin dat ik zonder u niet leven kan, niet leven wil. 0„- 9mdaf daar niet naar wil luisteren, en allerminst heden, nu mijn vader op zijn dood- bed ligt antwoordde zij. Ge hebt den tijd voor uw liefdesverklaring al zeer slecht gekozen. Od Z1^r a' raij kamer uit Zij trachtte hem voorbij te komen; doch hij week niet ran zijne plaats en hield haar bij den

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1895 | | pagina 1