Nummer 95. Donder/ag 28 November 1895. 18e Jaargang.
Toeg Ijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen*
I.1KCDK ilVF,!'JIÏÏ.
ANTOON TÏELEN
S taatk undig verzi cht.
FECILLETOX.
BUITENLAND.
Belgie.
UITGEVER-
Waalwijk.
i
De Echo van het Zuiden,
Waitijlscle en Lufstrutsrbe Courant,
Dit Blad verschijnt 'vV o e n g rf a g en Zaterdagavond.
A bo n e m entspr ij s per'8 maanden f i
i-ranco per poot door bet gehe«4c rijk 11,55.
oneven, ingezonden stukken, e eldei; enz., franco e zenden
aan den 'Uitgever
-1 1
Advertentiën 17 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden *2raaal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
tIs immer "e nip
;sliste woorden
o die in 't Oor
mee als
^szins gevaarlijk zich in
uit te k ri over toestanden
iten van ons werelddeel t is
zieke d\- een crisis
een
Dit klinkt alles heel gunstig, te rooskleurig
lijkt 't bijnadoch wordt al dit moois van
Turksche herkomst al niet bevestigd door
mededeelingen van andere zijdetegenge
sproken of in twijfel getrokken wordt 't even
min en (wat eigenlijk nog meer zegt) onder
de traditioneele rubriek„wanordelijkheden
tnmi niets nieuws of sensatio-
mcus haar handei.eiiue gezanten te
•adsliëden getr: >u l '-.'. ssiug ten
het verzc der mogendheden
g een oorlogsschip ia den Bosporus
stationneeren of juister om elk nog
vaartuig door de Dardanellen te
varen. Die mogendkêden -zijn
Frankrijk,' Duitschland, Rusland",
te m
moge
enen
i Italié en terwijl uit V
is srd geraeid, datde mach-
d was,, is nader gebleken dat
minstens genomen voorbarig
gebeeten: ondanks den aandraDg
eden zou eerst heden geantwoord
hei verzoek. In welke zin d 1
;f zal is met besliste zetcerheid
ie schijn voor
iiensvsceem is
-'.unid-
lijkt
rouwen aau 't
neloftsn van
Europa, tegen te spreken en door de groole
mogendheden is Rumenie en Griekenland
beduid dat zij zich maar van deelneming
aan de betooging moeten onthouden wat
een heel goede raad is. Het duiveltje van
den naijver is reeds aan 't werk onder de
groote megendheden op grond van artikel
61 van het Tractaat van Berlijn hebben Italië,
D iuschland en Oostenrijk volledige mede-
UOOÜlg
j 't Doopt -/ooT (/fjs)>i i-djv's weer hee-
j in Ilalie's kamer: de coramtss'.C vChr de
i handeling un Giolitti's verzoek tot een f-ï
onderzoek der tegen hem ingebracht-
schuldigingen, is saamgesteld uit 8 viie
der regee h-g en 1 opposr
zen
eid dan ook g
votum va» war
a sultan 'wiec
en tevens bracmen ztj L._
an de gewonden bewezen zorgen en voor
ie bescherming van scholen en kerken. Te
vïarach weid door de flinke maatregelen der
autoriteiten, een poging van de Armenische
•proerliDgen tot brandstichting en geweld
pleging in de kiem verBtikt en alleen op
\.-Tr\ Klein-Azie zou 't nog
.Ljn.v''Shakïr p.iv geeft voorts
hoogs Porie kennis van ceiiige be
sticitóogen van hooge ambtco-
JII„ I, nir iiiiimimiiMLPLII'rjïï L.JwJTrZ/A~~r~:U f'
17
I)ie vraag klonk eenigszins knorrig -■?.?■> dsf\-
i»! Lageman antwoordde op een toon, alsof hij
verschot» ning vroegMaar beste mevrouw, als
bewezen kan worden dat Bauerlich dien schur
kenstreek hoeft begaan, dan is nog i; A t bewezen,
dat mejuffrouw Valentine niet het vergift aan
mevrouw Rechting heeft toegediend
-- Maar evenmin bewezen dat he. wel ge
daan heeftvoerde Agues hein te gcruoet.
"Voor haar is daarmee nog niet vee! gewon
nen. zei de advocaat treurig.
'ï'och Welhield Agnes vol, als wij maar
één draad in handen hebben, zulien wij wel
racer vinden. Ik heb nu ook ontdekt, waar ik
den iif>ara Baüërlioh- reeds vroeger gehoord had.
En waar dan vroeg Lageman vol belang
stelling.
lit was een kind van ongeveer zeven jaar,
toen wij thuis een bezoek kregen van twee heeren.
Ik mocht 's middags ook mee aan tafel komen
er toen vertelde een van hen, dat de oude hoef
smid Bauerlich Havelberg plotseling dood ge
bleven was in dr'.h over het wangediag van zijn
zoon Adolf Men had het geval zoov ogeiijk
geheim, gehouden en den zoon naar rika
gezonden, voegde hij er bij en toen volgde een
half gefluister" gesprek.
Wij waren reeds aan Jhet dessert, en daarom
gebood moeder mij in den tuin te gaan spelen.
Ik heb het rechte daarvan niet vernomen en er
ook later nooit weer iets van gehoord.
En gelooft u dat dit dezelfde Bauerlich is,
die naar Amerika trok
Tieker Hij komt uit HaveJberg en heet ook
Adolf.
Genoeg genoeg! Wij zullen hem eens aan
dachtig nagaan, viel Logeman in, nadat hij weer
iets hud aangeteekend. Havelberg is gemakkelijk
genoeg te bereiken en twintig jaar is zoo'n lange
tijd niet of men kan nog voldoende vernemen wat
toen gebeurd is. Het zou ons misschien van nut
zijn zoo wij zijn leven in Amerika naspeurden.
tie nouc.ii.5 i c
Zouden de mahomedanen een dusdanige
versterking van de oorlogsmacht niet heeten
een uitdaging, een provocatie, en zouden de
Armeniërs er niet in zien een aanmoediging,
zij 't langs indirecten weg van hun agitatie?
Door den vertegenwoordiger van den sultan
te Parijs, is't noodig geoordeeld dé geruchten
van een voorgenomen reis van Abdul Hamid
naar Londen en de andere hoofdsteden van
Ja, doe dat, riep Agnes levendig uit, zend
u daar iemand heen.
Daarbij kan het geld van Rechling goede
diensten bewijzen
Neen, neenlaat Koenraad er buiten, voor
zulke zaken deugt hij niet. Ik bezit het noodige,
voegde zij er bijna beschaamd bij, u kan gerust
over mijn kas beschikken-,
Maar mijnheer Richting
O, ik zal dit wei met hem in orde brengen.
Als hij er op gesteld is, kan hij mij later alles
terugbetalen.
Hij zal zich toch niet geheel ter zijde laten
zetten, merkte Ldgeman op.
Hé, ik wenschte dat er maar een oven in
stortte of een kleigroeve onder water liep of
zoo iets, zoodat hij een paar weken aan de
fabriek moest blijven, zei Agnes met komischen
ernst.
Dat zijn fraaie wenschen
Helaas, ze zullen niet vervuld worden,
zuchtte zij; wij zullen hem das een beetje om
den tuin moeten leiden. De eigenlijke hoofdper
sonen zijn wijl God geve dat wij onze zaak
winnen
ïk begin thans eenige hoop te koesteren;
wij hebben een paar troeven in de hand, ver
klaarde de advocaat.
Jubelend sprong zij op. O, als dat eens waar
<:was| Ik weet niet wat u dan wel van mij zou
uiogen eischen
Hij antwoordde daar niets op maar drukte
haar hand vast in de zijne; zij voelde het bloed
naar de wangen stijgen en nam haastig afscheid
om niet verder in verwarring te komen.
De kantoorchef moest nog een langen tijd
wachten eer hij gescheld werd. Lageman zat voor
zijn schrijftafel en zijn potlood teekende of
schreef herhaalde malen eenige sierlijke letters
zonder dat hij ten volle bewust was, telkens den
naam Agnes op papier te brengen
Ik kan eischen, wat ik wil! herhaalde hij
Agnes wilt ge den prijs betalen, dien ik eischen
zal? Dien ik al strijdende wil verdienen? Ja, ik
kan, ik wil, ik moet dien door strijd verdienen,
riep hij uit, terwijl een trotsehe glimlach om
zijn-lippen speelde. Ik zie nu mijn pad afgeba
kend. Niet te vergeefs zult ge in mij uw ver
trouwen gesteld hebben, geliefde! Op den weg,
dien ge mij hebt aangewezen, hoop ik een doel
in.
i
«lus uitlpopen op
begrafenis
van Giolitti's documenter
i ven zal een extra mooi plaatsje wo'
l reserve-:rd. Door de uiterste linkerz
I besloten ,t.u minister van justitie te v
overlegging van «le actcn en pr
I ken in de zaak Cavailotti versu.> Ci
het parlement, in verband niet cie
j van den rechtet van instructie, dat
kamer competent was ter beoorde
eventueel'ter veroordeeling.
I In" België dc dag vau l e ada
tih
uiUSSci i_,
!iebbeu
leroi 9, te Molenbeek 10, te Gilly 10, te
Schaerbeek 4. te Verviers 11 leden in den
gemeenteraad.
In AntwerpenDoornick Cureghem en
Schaerbeek hadden de clericalen op de meer
derheid gerekend, maar te Antwerpen zijn 20
liberalen gekozen en 19 clericalen; te Brussel
zal de gemeenteraad bestaan uit 15 liberalen,
te bereiken, waarvan ge niets vermoedt!
Nog een geruime poos liep hij in de kamer te
peinzen; toen schelde hij en en gaf bevel den
agent Alobnis nog dienzelfden avond bij hem te
ontbieden.
ELFDE HOOFDSTUK.
Na een strengen winter was eindelijk de lieve
lente gekomen en tooide de boomen met jeugdig
loof en de weiden met haar frisch groen, De
zaden ontkiemden in den akker, crocus, hyacint,
viooltjes en tulpen sierden hun omgeving als
juweelen uit de schatkist der lente.
In den boomgaard bij de fabriek van Koenraad
Rechling bloeiden de boomen in volle pracht. In
den bloementuin kregen de beschuttende denne-
boomen weer jeugdig groen, de vlierboomen
liepen uit en de tuinman had reeds de fraaiste
planten uit da kas genomen om daarmee het
groote bloembed voor het heerenhuis op te sieren.
In den moestuin en op de velden zag men
overal v rooi ij be bedrijvigheid; in de kleigroeven
en rondom de ovens zag men een gewemel, dat
in de verte veel gelijkenis had met de bedrij
vige werkzaamheid der naar een vast plan wer
kende mieren.
Uit de vorstendommen Lippe en Silezie waren
troepen arbeiders gekomen om als gewoonlijk
gedurende den zomer op de pannen- en steen
fabrieken in de Mark te werken. Zooals zwaluwen
en ooievaars het oude nest weer opzoeken, von
den ook zij meerendeels elk jaar weder arbeid
op dezelfde labriek, waarbij men verscheidene
arbeiderswoningen had opgericht om hun een
onderkomen te verschaffen.
In de steden waren de timmerlieden en metse
laars reeds druk aan het werk en daardoor was
de voorraad der pannen- en steenfabrieken bijna
geheel verscheept. Nauwelijks was dan ook een
oven met nieuwe steenen gereed of men zag de
helder roode klinkers op een kar wegvoeren
naar de schepen, die in het nabijgelegen kanaal
hun lading innamen om ze naar Berlijn en elders
te brengen.
Aanhoudend hoorde inen het stampen en het
gefluit der locomobile, die de kleigroeven droog
houdt, zoodat de aardwerkers de klei kunnen
uitgraven. Voortdurend zag men deze kostbare
aardspecie in karren naar de fabriek rijden, waar
ze in pannen of steenen zal worden herschapen.
12 sociaal democraten en 12 clericalen; te
Luik uit 13 liberalen, 12 sociaal democraten
en 14 clericalen; te Namen uit 8 liberalen, 1
sociaaldemocraat en 17 cleiicilen.
itsarc-ne-
;ijde werd
smug
nérale, is thans een quae:-'m
een geheel aien.v gezichtspunt aau
geeft. De vraag: Waarom verdu
stipte man van zaken, die zoo b
leefde,, die zijn iijd verdeelde tussi
nadecle der Sopiété kan thans
beaotwooul wordea ri,et bet tra
„Cherchez la femme/1 Lnorme som
zijn levenswijze hem gekost hem
parket, door de afwezigheid van n
maers vertegenwoordigd noorden t>
instructie •-•r. Welles.1-, beeft in hij:
,.oi;tie een ftuWvsjckiug Lu ié schoor
;-.::da;>o. Eetu uitgebreide eorres
werd ten fajue dc-- -din »&a 1"
dat
l' h;
de fabriek wilde echter maar aan zestig werklui
dadelijk opslag geven (en de rest met nieuw
jaar). De werklui hebben ten slotte die
voorwaarde aangenomen. Vermoedelijk zullen
de overige patroons, die ten pleziere van Van
den Kerchove hun fabrieken hebben gesloten,
ze nu ook wel spoedig weer openen.
Overal zag men ijverig werkzame arbeiders, die
door hun werk weinig bemerkten van de nijvere
drukte rondom hen, die slechts onderbroken
werd door hun schafttijden.
Daar luidde juist de klok het signaal om het
middagmaal te gaan gebruiken. De arbeiders uit
de vorstendommen Lippe hadden een hunner als
kok aangesteld en deze zorgde er voor, dat zij
dagelijks hun middagmaal konden doen met
erwten en spek. Ofschoon de mer.u nooit veran
derd werd, aten ze met grooten eetlust eiken
dag hun erwten met spek op. De Sileziers aten
uit een pannetje, dat in de gemeenschappelijke
keuken op een smeulend turfvuurtje had gestaan
en de arbeiders, die in de nabijheid woonden,
verorberden het maal, dat hun door vrouw of
kind was gebracht.?
Bij het houten huisje, waarin de oude König
de locomobile bediende, stonden nu eenige van
de meesterknechts, meest ernstige bejaarde man
nen, met elkaar te praten; de opzichter Lehnert,
die van zijn rondgang naar huis terugkeerde, had
zich bij hen gevoegd. Hij was ook op weg om
te gaan eten, doch de belangstelling in het ge
sprek deed hem vergeten hoe spoedig de tijd
voojt^nelt.
Ik ben nu vijfendertig jaar op de fabriek,
«>ijna even lang als ze bestaat, zei König, en ge
"weet allen nog wel hoe onze oude patroon zali
ger mijn vijfentwintig jarig jubile gevierd en
mij een gouden horloge met ketting vereerd
heeft. Ik heb moeielijke tijden beleefd, zoo
moeilijk, dat wij verwachtten dat mijnheer
Rechling de fabriek zou moeten verkoopen, maar
een jaar zoo als dit heb ik hier toch niet beleefd.
En daarbij gelden de steenen drieëndertig
mark per duizend, en het is best mogelijk, dat
de prijs nog hooger wordt, zei de opziener.
De patroon heeft on9 loon verhoogd merkte
een der mannen op.
En wij hebben de vracht verhoogd riep een
schipper, die er ook bij stond en hij lachte ver
genoegd; mijnheer heeft geld genoeg.
Wat helpt hem dat? Met al zijn rijk<l)nl
zou ik toch mijn lot niet willen ruilen vo^' het
zijne, verklaarde een ander, hij is erg veKtn(lerd.
Als hij geen menschen had, waarop KI vertrou
wen kon, zag het er slecht uit, zeide lehnert met
zelfverheffing. Als ik kom om over het een
ot ander te spreken, zegt hij gewoonlijk Ga