Nummer 98
Zondag 8 December 1895.
18e Jaargang
TTeWoM™.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER-
Waalwijk.
De Echo van het Zuiden,
IVaalwijkscle cd Langslraafsche Courant,
Dit Blad verschijnt W oensdag en* Zaterdaga vond.
Abonnementsp rijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door bet geheele rijk fl,35.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco e zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Dat zou het begin zijn van het einde van
Abdul Hamids macht en heerlijkheidhij
zou hebben besloten de diplomatieke relatier.
met de vertegenwoordigers der mogendheden
"SFTè breken, als tegen zijn nadrukkelijken
wil of niettegenstaande zijn weigering, de
schepen, welker toelating in den Bosporus
gevraagd wordt, toch de Dardanellen pas
seerden. Het zou wel het onverstandigste
zijn wat de Groote Heer in de tegenwoordige
omstandigheden zou kunnen doen, aangeno
men, dat er tot een dergelijken hoogst ern-
stigen stap eenige aanleiding zou bestaan.
Op het oogenblik is het wachten van de
gezanten der zes groote mogendheden op
nieuwe instructien van hun regeeriogen, in
verband met het ontwijkende antwoord van
Abdul Hamid op het bij gemeen overleg
gedane verzoek. Wel is door enkelen reeds
antwoord ontvangen, doch zoolang niet allen
volkomen op de hoogte zijn van de wenschen
hunner regeeringen, is er geen mogelijkheid
om een nieuw besluit te nemen. Daar nu de
verbetering van den algemeenen toestand in
Klein Azie zoowel als te Konstantinopel
zelf, niet van voorbijgaanden aard is geweest,
is er een zekere kalmeering gekomen de
zending van een tweede vaartuig door elke
der mogendheden is minder een „question
bruiante" dan wel de vasthouding aan een
beginsel.
Zoo heeft dan ook sinds vele dagen geen
samenkomst der gezanten plaats gehad,
een klaar bewijs, dat de aarzeling van Abdul
Hamid niet als heel ernstig wordt opgevat
en dat men de kans op een vergelijk volstrekt
niet onwaarschijnlijk acht. De sultan zoo
meent men te Weenen zou wel geneigd
zijn de toestemming tot doorvaart bij firnian
te verleenen,.^oPir ülechtige verklaring, dat
-hij b; deze nië:P"frMktI:voor dwang, doch heel
vriendschappelijk wil voldoen aan den een
parig geuiten wensch der mogendheden, zoo
iets als een genadige inwilliging dus Dan
20
Mijn vader had weinige uren voor zijn dood
een onderhoud, met mij, en waarschuwde mij toen
ernstig, neen, hij verbood mij uitdrukkelijk, ooit
de vrouw van Adolf Bauerlich te worden.
Om welke reden?
Die heeft hij mij niet genoemd, zeide zij open
hartig en Bauerlich's gelaat klaarde onmiddel
lijk op.
Daar hoort u hethij heeft geen reden ge
noemd zei hij tot den president. Als ik niet
denken kon aan de afwisselende luimen van een
zieke, zou ik moeten gelooven.
Wal vroeg de president.
O, ontsla mij van het antwoord.
Ik moet u wijzen op den eed, dien ge hebt
afgelegd, vermaande de president.
DatDathet arme meisje onwaarheid
heeft gesproken, maarik mag haar niet be
schuldigen.
Uw getuigeni sen bij het voorloopig onder
zoek zijn alle reeds weifelend. Zij maken den
indruk, dat ge reeds lang van de schuld der be
klaagde overtuigd waart en er voor terugdeinsdet,
die overtuiging uit te spreken.
Bauerlich zweeg en sloeg de oogen neer, alsof
hij een zwaren inwendigen strijd voerde
Om welke reden waart ge in dewonir.gder
familie Zier, toen de commissaris Kuhnel u daar
aantrof? vroeg thans de president, blijkbaar tot
iets anders overgaande.
Mejuffrouw Constance had mij ontboden,
omdat haar broeder plotseling gestorven was.
Hoe waren de dames gestemd, toen u kwam?
Vreeselijk aangedaan, zooals natuurlijk is.
En vertelde men u toen iets van hetgeen
met mevrouw Rechling was voorgevallen?
Neen, daarvan hoorde ik eerst, toen de huis
knecht kwam en vertelde, dat zijn meesteres aan
vergift gestorven was en Valentine Zier als haar
moordenares had genoemd. Toen viel mij in, dat
juffrouw Constance mij iets had willen vertellen,
maar door een blik van Valentine verhinderd was.
zouden de mogendheden, liet beginsel ge
handhaafd wetend en des sultans zielegroot-
heid niet onbeantwoord willende laten, van
den fïrman geen gebruik maken, tenminste
voor 't moment niet.
Dat zou inderdaad 't ideale voorbijstreveu
het feit, dat een dergelijke oplossing kan
worden medegedeeld als ernst zonder onmid-
delijk als een belachelijke fantasieproeve te
worden weersproken, is een bewijs van de
effectieve verbetering van den staat van zaken
in 't Oosten, in vergelijking met de toestanden
van voor een paar weken.
Wel wordt Philip Currie genoemd als aan
gewezen om den sultan mede te deeleu, dat
hij binnen drie dagen na aanzegging een
definitieve beslissing moet hebben genomen
ten aanzien van de zending van een tweede
oorlogsschip, met mededeeling dat de hou
ding der mogendheden anders een anderen
vorm zal krijgen, doch van een ultimatum
wordt niets gemeld. Inderdaad maakt de
aandrang der gezanten, dateerend van voor
vele dagen reeds, een punt van overweging
uit in de samenkomsten van de ministers
ten paleize. Volgens mededeelingen uit En-
gelsche bron, zou er een nieuw „chassez
croisez" plaats vinden in het kabinetde
positie van den grootvizier, Rifaat Pacha, zou
geschokt ziju en reeds zou een opvolger
gereed staan zijn plaats in te nemen.
In elk geval lijkt er geen gegronde reden
te zijn voor het beweren, dat d-e gezanten
in overeenstemming met de kabinetten ge
zind zouden zijn hun eisch terug te nemen:
hun recht willen zij openlijk erkeud zien, of
zij er dan gebruik van willen maken is hun
zaak
Onder de nameu, die men hoort noemen
voor den opvolger des heeren Von Köller
als minister van binnenlandsche zaken, be
hoort ook die van den bekendeu heer Von
Lucanus, chef van het civiel kabinet des
keizers en, naar men weet, door Z. M. als
een soort van „uitsmijter" gebezigd, immers
belast met het overbrengen van boodschappen,
Waarom hebt ge daar niet van gesproken
bij de vroegere verhooren
Ikik weet niet ik deed mijn best om
zoo weinig mogelijk te zeggen, was 't weifelende
antwoord.
Omdat ge niet ten nadeele van de beklaagde
wildet getuigen, zei de president.
Bauerlich antwoordde slechts met een diepen
H zucht.
Toen de huisknecht vertrokken was, hebt
ge de beklaagde aangeboden haar te redden, ge
waart van plan met haar te vluchten, niet waar?
Een onderdrukte kreet ontsnapte aun Bauer
lich's lippen. Hij scheen te wankelen en zocht
steun om staande te blijven. Na een paar minuten
scheen hij bekomen te zijn en zeide in den toon
der wanhoop:
Heeft het ongelukkig meisje dat bekend
nu is alles, alles verloren! Nu is ook 't offer
nutteloos, dat ik voor haar brengen wilde 1
Welk offer
- Ondanks mijn eed wilde ik een gunstig ge
tuigenis voor haar afleggen, antwoordde hij op
doffen toon.
Zoodra ik den dood van mevrouw Rechling
vernam, wist ik ook dadelijk dat Valentine haar
het vergift had toegediend.
Hoe wist ge dat?
Allereerst door cene ingeving en dan be
merkte ik het ook aan haar geheel wezen. Onder
haar koel uiterlijk verbergt Valentine een harts
tochtelijke inborst. De beschuldiging die mevrouw
Rechling haar in het gelaat slingerde, had haar
hevig vertoornd en ongelukkigerwijze kwam
haar het fleschje atropine, dat zij als loiletmid-
del bezigde, te rechter tijd of liever te kwader
ure in handen.
Wat weet ge daarvan? vroeg de president,
die slechts met moeite zijn levendige belangstelling
verborg.
Zij bewaarde het altijd in haar brieventasch,
waaruit zij het bewijs van den juwelier te voor
schijn haalde om het aan mevrouw Rechling toe
te werpen. Zij hield het in haar hand verborgen
eri na de flesch ontkurkt te hebben, goot zij het
vergift er in en schonk toen voor baar gewezen
meesteres een half glas in, dat zij met water
verder aanvulde. Zij vertrapte daarna het fleschje
en spoelde de scherven onder de waterleiding weg.
Hoe weet ge dat alles
die niet langer welgevallige miuisters hun
ontslag moeten aankondigen of door krenkende
vragen nopen het te nemen. Hij wordt voor
nog krasser reactionnair dan Von Köller
gehouden, en de benoeming van dit werk
tuig tot minister zou, onder de tegenwoor
dige omstandigheden en na 's keizers rede
voering te Breslau, als een kaakslag voor
het parlementarisme zijn.
Menelik heeft in het kamp van Boromeda
een vergadering gehouden van hoofden uit
Aethiopië. Hij heeft verklaard, dat hij niet
zou aanvallen, wanneer Italië de grens van
1889 respecteerdehij zou zich gelukkig
achten, wanneer hij met Italië in een goede
verstandhouding kon leven, maar hij hand
haaft zijn recht om zijn rijk volkomen onaf
hankelijk te besturen. De hoofden hebben
hem trouw gezworen. Het kamp telde 175000
man, die te Boromeda zullen overwinteren.
Het Handelsblad van Antwerpen meldt:
„Sede, t lang bemerkte men op den trein,
die met de Engelsche post ten 5 ure 35
's morgens uit Brussel naar Ostende vertrekt,
diefstallen van gechargeerde brieven. Alle
pogingen om de dieven te ontdekken, bleven
vruchteloos. Niettemin wogen er zware ver
moedens op eenen besteller, Naniot genaamd,
woonachtig te Schaerbeek.
„Den 28 November laatstleden miste men
alweer vijf postaal orders. De lijst der ont
vreemde waarden werd aan de politie en aan
de wisselagenten bekend gemaakt. Dit leidde
tot goeden uitslag, want Zondag ontving de
wisselagent Z. het bezoek van gezegden Na
niot, die bij hem een of meer der ontvreemde
stukken te koop kwam aanbieden. M. Z.
zocht tijd te winnen, en verwittigde de politie,
die Naniot aanhield.
Zij heeft het mij zelf bekend.
Valentine liet een luiden kreet hooren- en
sprong op. De president gebood haar te zwijgen
tot haar beurt van spreken gekomen zou zijn
en verzocht Bauerlich voort te gaan.
Toen ik haar ter zijde nam, haar ronduit
schuldig noemde en onder haar aandacht bracht,
dat alleen een spoedige vlucht hnar kon redden,
toen ik aanbood mijn eer, mijn leven, mijn ver
mogen alle9 voor haar op het spel te zetten
toen viel zij mij ie voet en bekende mij dat zij
onder den indruk van het oogenblik zekeren
innerlijken aandrang niet had kunnen weerstaan.
Doch zij weigerde met u te vluchten
Zij heelt niet geweigerd. Zij was wel be
reid om te vluchten, maar wij hadden niet op
de vlugheid der politie gerekend. De komst van
den commissaris Kulinel verraste ons. Toch gaf
ik de hoop nog niet op, ik bood mijn rijtuig aan
om Valentine naar het gerechtsgebouw te voeren
in de hoop nog gelegenheid voor onze vlucht te
vinden, helaas te vergeefs. Half waanzinnig door
droefheid en toorn moest ik haar achter de ker
kermuren zien verdwijnen. Niets bleef mij over
dan mij het lot der arme verlaten tante aan te
trekken.
Heeft zij u niet gezegd, dat zij de flesschen
verwisseld had
Neen, in haar opgewondenheid heeft zij het
vergeten of misschien is het mijn aandacht ont
snapt, het noodloi heeft het zoo gewild I Had ik
geweten waar de flesch was, dan had ik die
kunnen wegruimen, en alles zou andersgeloopen
zijn. Maar ongelukkigerwijze moest ik juist nog
medewerken tot de noodlottige ontdekking, die
de commissaris deed.
Bauerlich zweeg en keek somber voor zich.
Beklaagde, wat hebt ge tegen deze getuigenis
in te brengen vroeg de president.
Dat alles, alles gelogen is, riep zij uit. Niets
is waar van alles wat hij gezegd heeft, dan
alleendat hij mij heeft willen overhalen om
met hem te vluchten. Toen ik dit weigerde,
dreigde hij mij met ondergang en die bedreiging
heeft hij nu uitgevoerd.
Een medelijdend schouderophalen was Bauer
lich's eenig antwoord.
De indruk, dien deze onthullingen èn op het
publiek èn öp de rechters gemaakt hadden, was
zoo machtig, dat een paar minuten verliepen voor
„De aangehoudene loochent. Men heeft
huiszoeking in zijne woning gedaan, doch
men zoekt verder, daar hij ongetwijfeld mede
plichtigen heeft.
De diefstallen bedragen meer dan 100000
fr«
De commissie van onderzoek, voor welke
de admiraal Gervais verschenen is, heeft dezen
niet schuldig verklaard; de oorzaak van het
stranden der schepen is te wijten aan de
gebrekkige zeekaarten. Het vorige jaar heeft
het parlement de gelden geweigerd, om ze
te verbeteren en bij te werken.
Een officier van gezondheid, die een
soldaat, welke klaagde over inwendige pijn,
zonder onderzoek weggezonden had, is tot 60
dagen arrest veroordeeld, daar de man den
zelfden dag stierf: het onderzoek bewees, dat
hij een schedelbreuk had.
De Engelsche kapitein James heeft be
rekend, dat een oorlog tusschen Frankrijk en
Duitschland ongeveer 19 millioen gulden per
dag kosten zou. Duitsche officieren achten
dat bedrag niet te hoog gesteld.
In den sneltrein van Nancy naar Parijs
is Woensdagnacht een moordaanslag geschied.
Een inspecteur van fabricage bij de Lyonsche
spoorwegmaatschappij bevond zich alleen in
een eerste klasse-coupé, toen op het laatste
oogenblik voor het vertrek van Nancy, een
persoon binnendrong, met blauwe kiel en pet
en klompen aan. De inspecteur, Freulon
dacht dat de manom nog juist mee te
kunnen, maar in de wagen was gesprongen
en toen deze, na het licht te hebben getem
perd, veinsde te slapen, dutte ook hij in.
Maar niet rer van Parijs werd hij wakker
door een hevigen slag op het hoofd, hem met
een der waterstoven toegebracht en zag hij zijn
reiscompagnon, die hem de knie op de borst
had gezet en hem trachtte te worgen, „Stom
meling», riep hij, „ik ben maar een eenvou
dig beambte; er valt niets van mij te halen."
dat de president bevel gaf om de laatste getuige
binnen te leiden, wier verklaringen thans van
weinig belang meer konden zijn. Toen Constance
Zier nu in een waarlijk beklagenswaardigen toe
stand in de gerechtszaal verscheen, deed een der
rechters het voorstel deze getuige buiten verhoor
te laten.
Daar kwam de verdediger echter met nadruk
tegen op.
Hij klemt zich aan een stroohalra vast,
hoorde men hier en daar halfluid zeggen.
Eerst na herhaald toespreken van den president
gelukte het, de oude juffer te bewegen om de
gestelde vragen te beantwoorden. Zij 9loeg daarbij
echter telkens angstig het oog op Valentine en
dan weer nog veel angstiger op Bauerlich, die
op den grootst mogelijken afstand van Rechling
op de getuigenbank had plaat9 genomen. Uit
haar onzekere, ontwijkende antwoorden viel ge
makkelijk op te maken, dat ook zij aan de 9chuld
van haar nicht geloofde, maar dit niet wilde
erkennen. Overigens wa9 zij er op bedacht niets
te zeggen dan de waarheid.
Vol medelijden voor de oude beklagenswaardige
dame, wilde de president het verhoor sluiten;
doch toen verzocht Lageman verlof om nog eenige
vragen tot deze getuigen te richten en zeide toen
alsof hij gezellig met haar praatteBezorgde
u de in'koopen voor de huishouding, mejuffrouw
Zier?
Constance zeide Ja, mijnheer.
Bij wien kocht u dan den cognac Op het
etiket aer flesschen staat de fabrikant wel ver
meld, maar die woont niet te Berlijn. U heeft
ze dus zeker in een winkel gekocht vroeg La
geman, terwijl hij naar de flesschen op tafel wees.
Constance zweeg en werd zeer verlegen.
Ik verzoek u den verdediger antwoord te
geven, vermaande de president.
Zij wrong de handen en keek naar Bauerlich.
Waar hadt ge den cognac vandaan? vroeg
de president, die haar omkijken bemerkt haa.
Gij hebt een eed afgelegd.
O, God! die eeddie eed kermde de oude
dame, terwijl ze nog naar een uitvlucht zocht.
Ik weet het niet.
Weet ge het niet? Hadt ge den cognac dan
niet gekocht
Neen ik haar blikken zochten Bauer
lich weder. Wordt vervolgd.