""buitenland. Belgie. Engeland. Frankrijk. Duitschland. Zwitserland. BINNENLAND. Donderdag 30 Jan. jaarmarkt te Waalwijk. uist niet pleiten voor het blind patriottisme der betrokkenen, van hun gezond verstand getuigt het wel en een kleine douche hebben de vurige burgers van het Apennijn- sche schiereiland wel noodig. In zijn ge noegdoening over de redding van Galliano, vergeet men tot welken prijs dit heuglijke feit is gekocht men zou uit de bijna algemeene vreugde kunnen afleiden dat Italië een schitterende zege had bevochten op Menelik. Juist het tegendeel is waar: Galliano heelt gebruik moeteu maken van Menelik's genade en wel mag men verschillende att_ev ties, den ui.ttrekkenden belegerden bewezen, beschouwen als zeer gunstige symptomen voor den vrede, doch in elk geval is Makalle nu bezet door de troepen van den negus. Nu is Pietro Feiten namens Menelik wel gekomen met het voorstel, dat Italië een gevolmach tigde aanwijze :ter vaststelling der vredes voorwaarden en wel heeft hij brieven me degebracht van Menelik aan koning Humbert en generaal Baratieri, doch 't is de vraag wat die vrede hem waard zal zijn. Spoedig zal daarvan wel 'l een en ander uitlekken want Baratieri van zijn kant heeft een bood schapper gezonden naar Makonnen, die met ras Aloula Galliano en zijn bataljon geleidt, om nadere verklaringen te erlangen. 't Gerucht heeft geloopendat Galliano vrije aftocht is verzekerd na de uitwisseling van prins Gugsa aan Menelik en die handel zou inderdaad niet zoo onvoordeelig zijn geweest; doch wat is de beëindiging hem waard van de expeditie, die nu reeds ruim 80 millioen heeft gekost Italië heeft zijn verlanglijstje al gereed Crispi heeft van zijn collega's volkomen vol macht erlangd om Baratieri over te brengen de volgende grondslagen roor de vredeson derhandelingen Instelling van een Italiaansch protectoraat over Abes8inie. Afstand aan Italië van het grondgebied voor het gevecht bij Amba Alaghi bezet. Dat is nu wel geen formeele weige.ing van Menelik's voorstellen, doch de kans op onverwijlde beëindiging der campagne word', er door gereduceerd tot een minimum: alleen de feitelijke verdeeldheid van ernsiigen aard onder de Sjoanen, zou de kansen weer wat doen rijzen. Eu dan is 't nog de vraag of de vrede in de tegenwoordige omstandighe den wel zoo gewenscht mag worden geacht. Makalle heeft gecapituleerd en een capitulatie moge nog zoo eervol zijn, een overwinning is 't toch niet. Zoo zou de vrede, juist nu, Italie's prestige in Afrika noodlottig kunnen zijn, zelfs al waien de voorwaarden schitterend en dan het prestige in Europa? Geheel zonder bitteren nasmaak is dus hel groote nieuws uit Afrika nietde vreugde over Galliano's bevrijding is van een men- schelijk standpunt alleszins te verklaren, de politicus en dé militair hebben evenwel een anderen kijk op de d ngen. 't Is heel wel mogelijk dat de moeielijkheden nu eerst recht beginnen voor Italië! Een vriendschappelijke overeenkomst tusschen partijen zou nog gaan, eischen als de hierboven, geformuleerde heeft Italië niet te stellen, ten minste nu niet. Uit Havana ontvangt men te Madrid nu weder voortdureud berichten van kleine over winningen der Spaansche troepen, doch on derwijl is men in de hoofdstad aan 't uitre kenen gegaan, dat de campagne reeds 300 millioen peseta's kost en best nog 400 millioen kosten kan. De regeering heeft nu aan de bank gevraagd het Cuba geopende krediet te verhoogen van 50 op 100 millioen en de moest wel een zeer sterke wilskracht bezitten, om die onverklaarbare kalmte aan den dag te kunnen leggen, om zooveel tegenwoordigheid van geest te toonen. Want in die andere kamer werd op dit oogenblik toch over zijn toekomst, zijn eer en zijn leven beslist. En hij was dertig jaar oud. Voor dat de commissaris een besluit nam, had hij het voor zijn plicht gehouden, den bankier voor te bereiden', hetzij uit natuurlijke inschik kelijkheid, hetzij omdat hij hoopte, bij een intiem onderhoud nog eenig licht te ontvangen. Er valt niet meer aan te twijfelen, mijnheer, begon hij, zoodra zij alleen waren, dat deze jonge man u bestolen heeft. Ik zou mijn plicht niet nakomen, als ik hem voorloopig niet in verzekerde bewaring nam. Het parket zal hem dtkarna weer in vrijheid stellen of zijn gevangenhouding handhaven. Die verklaringen schenen den heer Fauvel te ontroeren. Arme Prosper, zeide hij en daarop de ver wondering van den commissaris ziende, voegde liij er aan toe Tot heden heb ik hem zoo volkomen ver trouwd, dut ik hem zonder aarzelen mijn geheele fortuin toevertrouwd had. Ik ben bijna voor hem op de knieën gevallen, om de bekentenis van een zw.ik oogenblik van hem te hooren, hem vergeving en vergetelheid beloofd, maar ik heb hem er niet toe kunnen krijgen. Ik hield van hem en nu nog, ondanks de zorg en de vernederingen, die ik voorzie, zou ik hem niet kunnen haten. De commissaris scheen hem niet te begrijpen. Hoe zoo, vernederingen vroeg hij. Maar mijnheer, antwoordde haastig Fauvel, moeten wij 'voor de justitie niet allen gelijk staan, en is dat niet het geval Gelooft men mij op mijn woord, omdat ik de chef van het huis ben en hij slechts een bediende? Waarom kan ik mijzelf niet bestolen hebben Dat is wel meer gebeurd. Men zal mij ondervragen en ik zal ge noodzaakt zijn aan den reehter den nau wkeurigen stand van mijn huis bloot te leggen, hem mijn zaken te verklaren, hem de geheimen en drijf- veeren van mijn handelingen te openbaren. Het kan wel is waar gebeuren mijnheer, dat men u eenige verklaringen vraagt, maar uwe welbekende eerlijkheid bank heeft daarin toegestemddoch met aankondiging, dat verder geen krediet meer kan worden verleend. matffwme De stakende fabrieksmeisjes aan de linnen- nenfabrieken De Lieve en andere te Gent verklaren van plan te zijn, in Frankrijk werk te gaan zoekenzij zullen nergens voor minder dan 18 centiem het uur werken. Een soldaatdie in 't hospitaal te Bergen lag, werd Zondagochtend in de vroegte opeens door een vlaag van waanzin aange grepen. Hij sprong uit zijn krib en stak zijn slapenden buurman met een puntig mes in de borst. Daarop naar een andere krib springende, stak hij ook den man die daarin lag, en zoo verder. Vijf of zes menschen had hij gewond, gedeeltelijk zwaar, voordat twee ziekenoppassers hem konden meester worden en het dwangbuis aandoen. De bekende Duitsche reiziger Eugen Wolff heett in het Berliner Tageblatt een artikel geschreven over de toekomst van Madagascar. Dat eiland kan, volgens hem, de voorraad schuur van Frankrijk worden. Van Suberbieville tot aan de grenzen van de Imerina is het land uitmuntend geschikt voor de teelt van hoornvee, en in het gebergte vindt men weiden voor ontelbare kudden schapen. Frankrijk zou van Madagascar al de wol kunnen krijgen, welke het nu van de Kaap en uit Australië laat komen. Koffie en cacao groeien er in overvloed. Het is een bewonderenswaardig en won derbaar land met een koude, een gematigde en een warme luchtstreek, en alle grond voortbrengselen tieren er welig. Er is geen ander land, waar men, als op Madagascar, naast bananen en mango-buomen, aardbeziën en appelboomen vindt, of waar men, als op de markt te Tananarive, kan kiezen tusschen de Europeesche aardappelen of de zoete pataten der tropische lauden. Madagascar, zegt Wolff verder, heeft voor Frankrijk een onschatbare waarde. Het eiland is, ondanks zijn uitgestrektheid (het is grooter dan Frankrijk, Belgie en Ne derland tezamen) moeielijk aan te vallen. Frankrijk zal er steenkolen vinden en havens voor al de schepen van zijn vloot. In geval van oorlog zal men aan niets gebrek hebben, want het eiland voorziet in alle behoeften levensmiddelen, brandstoffen en mineralen. „Daarom zal Madagascar een groote rol spelen, als de tijd der groote afrekening tusschen de volken gekomen is.« De Fransche kamer bewilligde de lee ning van 80 millioen irancs voor Tonkin. Voor Toulon zijn, bij het manoeuvreeren in de haven, twee torpedo-booten tegen elkaar gestoomd, daarbij wederkeerig ernstige averij beloopend. De heer Garran de Balzin, die zich beleedigd achtte door een in de Libre parole voorkomend artikel, heeft den schrijver daar van opgezocht en hem in de journalistenzaal van de kamer van afgevaardigden een paar schoppen toegediend. De gestrafte schrijver, zekere heer Papillaud, heeft Garran de Balzan uitgedaagd, doch deze weigert te vechten, daar hij meent dat hij en Papillaud nu „quittes" zijn. Helaas, ook hij was eerlijk. Wie zou ver dacht zijn, als ik van'morgen niet oogewblikkelijk 30Q.(XX) 'francs had kunnen betalen; wie zou ver dacht zijn, als ik niet had kunnen bewijzen, dat m'jn beschikbaar actief mijn passief met mec£ dan 3 millioen overtreft? Voor ieder rechtschaper. man is de gedachte, de mogelijkheid var verdacht te zijn, een pijniging. De commissaris bemerkte, dut de bankier daar onder leed. Stel u gerust, mijnheer, zei hij, over acht dagen zal de justitie genoeg bewijzen in handen hebber., om de schuld van dien ongelukkige te bevestigen. Wij kunnen hem nu wel binnenroepen. Prosper kwam daarna met Fauverlot binnen, en zonder ook maar even te beven, niet alle uiterlijke teekenen eener volkomen ongevoelig heid, hoorde hij het besluit, dal men hem in hechtenis nam, aan Hij antwoordde kalm, zonder eenige stemverheffing: Ik zweer, dat ik on schuldig ben. De heer Fauveldie meer bewogen scheen dan de kassier, wendde nog een laatste poging aan. Mijn zoon, het is r.og tijd, in 's hemels naam, bedenk...... Prosper scheen hem niet te hooren. Hij nam een klein sleuteltje uit zijn zak en legde het op den schoorsteen neer. Mijnheer, zei hij, hier is de sleutel van de brandkast. Ik hoop voor mij, dat u den dag zult beleven, dat u zult weten, d it ik u niets ontnam; ik hoop voor u, dat u dit niet te laat zult inzien. Toen daarop iedereen zweeg, vervolgde hij Voor dat ik vertrek, geef ik u hierbij de boeken en de noodige papieren over voor den geen, die mij zal vervangen. Ik moet u overigens waarschuwen, dat er buiten de gestolen 350.000 francs een te kort in is. Een te kort 1 Dat donker woord uit den mond van den kassier viel als een pistoolschot in de ooren van zijn toehoorders. Zijn verklaring werd overigens op geheel verschillende wijze uitgelegd. Een te kort, dacht de commissaris, nu is er geen twijfel mee'* aan zijn schuld, voor dat hij de kas in het groot bestal, oelende hij 't bedrijf in het klein uit. Een te kort, dacht Fauverlot, wie nu nog aan zijn onschuld twijfelt, moet hem voor een schurk met bijzondere bedorvenheid en on aannemelijke behendigheid houden doch indien Namens de Turksche ambassade te Londen werd het sensatie bericht der Pali Malle Gazette omtrent het sluiten eener of- en defensieve Russisch—Turksche Alliantie, met de meeste beslistheid tegengesproken en voor „volkomen ongegrond" verklaard. De Transvaalsche zaken staan in En geland nog nummer éen op het programma. Minister Chamberlain had er weer over, op een feestmaal te Birmingham, waar hij van de jongste gebeurtenissen zeide, dat zij, hoe wel in hooge mate te betreuren (lamentable), geen schade zouden doen aan hel tot stand komen van goede verhoudingen tusschen het Nederlandsche en het Britsche ras in Zuid— Afrika. Een verstandig staatsbeleid, meende Chamberlain, zou de grieven der „uitlanders" weten weg te nemen, zonder schade te doen aan de onafhankelijkheid der republiek. In de Zuid Afrikaansche courant Ons Land komt een opmerkelijk schrijven voor van den oud avocaat generaal der Kaap Kolonie, den heer Schreiner, waarin op hetzelfde aanbeeld wordt geslagen. De jongste gebeurtenissen zegt de heer Schreiner zullen, wel verre van de kloof tusschen Hollanders en Engelschen in Zuid Afrika te vergrooten, deze helpen dempen. De beide blanke rassen zullen zich enger verbonden gevoelen. Maar de Engelschman moet zijn vooroordeel tegen kleine volken wat weten te overwinnen. En dan zal hij moeten erkennen, dat Kruger en diens „burghers", die Jameson overwonnen, gestreden hebben voor de rechien van alle vrije bewoners van Zuid Afrika. Want de aanslag van Jameson was het werk van spe culanten, wier streven vijandig is aan het belang des rijks en dat dan ook door iederen weidenkenden Brit behoort te worden veraf schuwd. Want de tirannie dezer bende ka pitalisten zou ten slotte voor de Engelschen nog grooter kwaad zijn gebleken dan voor de Hollanders. In Kruger's verdere grootmoedigheid stelt de heer Schreiner ook een onbeperkt ver trouwen. Op de vijf mannen na, die de „bede om hulp" aan Jameson onderteekenden het zijn de HH. Phillips, Kolonel Rhodes, Farrar, Hammond eu Fitz Patrick zijn dan ook alle „gevangenen van Johannesburg" tegen borgtocht weer op vrije voeten gesteld. Volgens een telegram uit Cardiff heeft er Maandagochtend eene ontploffing plaats gehad in een kolenmijn te Tylorstown. Tach tig mijnwerkers zijn bedolven. Het aantal slachtoffers is nog onbekend. Een later telegram luidt Uit de kolenmijn te Tylorstown zijn drie en dertig mijnwerkers levend boren gebracht. Vijftien lijken zijn gevonden. Omtrent het lot van twee en veertig menschen is men nog in onzekerheid. Keizer Wilhelm van Duitschland trad Maandag zijn 38ste jaar in. Een hartelijk hoofdartikel aan dezen ge denkdag wijdend, waarin aan de goede ei genschappen van den jubilaris hulde wordt gebracht, zegt de Kölnische, dat het de groote verdienste van 's keizers regeering is geweest Rusland en Frankrijk te overtuigen van de vredelievendheid en onbaatzuchtigheid van Duilschland's bedoelingen. Een bijzondere vriendelijkheid viel den keizer op dezen zijnen feestdag van den hij schuldig is aan den diefstal, had hij 't tekort natuurlijk eerst aangezuiverd. Die verklaring dus verminderde aan den eenen en versterkte aan deugen deren kant den ernst van het geval. Er ontbreken, vervolgde hij, 3500 francs in de kas, die uls volgt verdeeld zijn '2000 francs, die ik vooruit op mijn salaris nam, en 1500 francs die ik aan verschillende collega's voorschoot.Van daag is de laatste van de maand, morgen worden de loonen betaald, dus De commissaris viel hem in de rede: Waart u gemachtigd, vroeg hij streng, om naar uw ge noegen gela uit de kas te nemen of voorschotten tc verleenen Neen, maar het is hoogst waarschijnlijk dat mijnheer Fauvel n.ij niet geweigerd had, mijn kameraden te helpen'. Wat ik deed, gebeurt overal; ik volgde slechts het voorbeeld van mijn voor ganger De bankier bevestigde dit door een hoofdknik. Wat mijn deel betreft, vervolgde de kassier, had ik eenigzins recht op hetgeen ik mij toeëi- gende, want al mijne spaarpenningen liggen hier in huis, dat wil zeggen ongeveer 1500U Irancs. Dat is waar, zei de heer Fauvelmijnheer Prosper heeft minstens die som bij mij gedepo neerd. Nadat dit alles besproken was, was de opdracht van den commissaris volbracht, 't proces-verbaal van zijn voorloopig onderzoek was afgeloopen. Hij zei, dat hij vertrok en beval den kassier, zich gereed te maken, om liera te volgen. Gewoonlijk is dat oogenblik, waarop zich de naakte waarheid vertoont en men gevoelt, (lat men zichzelf niet meer behooit, dat men zijn vrijheid verliest, verschrikkelijk. Op dat ruwe bevelvolg mij, dat om zoo te zeggen de poorten der gevangenis opent, ziet men de meest zorgloozen en verharden zwak worden, tranen storten en om genade smeeken. Prosper verloor echter niets van de bestudeerde kalmte, die hij liet blijken en die de commissaris voor een buitengewone brutaliteit hield. Langzaam, even kalm en op zijn gemak alsof hij even naar de stad ging dejeuneeren, nam hij zijn overjas, streek het haar glad, nam zijn hand schoenen, en zei: Mijnheer, ik ben gereed u te volgen. Wordt vervolgd. Russischen czar ten deel, die door zijn gezant te Berlijn, den heer Von Oosten Sacken, den keizer, nevens een schrijven van gelukwen- sching, als verjaargeschenk eene schilderij in olievert deed aanbieden, voorstellende de Kieler haven bij de openingsfeesten van het Keizer-Wilhelm-kanaal, en wel op het oogen blik dat het keizerlijk jacht Hohenzollern en het Russisch Admiraalschip Czar Alexander II elkander passeeren. Een der eerste telegrammen voorts die Maandagmorgen vroeg al ten paleize aan kwamen. was van vorst Bismaick, uit Frie- drichsruhe. Di directeur van de banque commerciale te Neufchdtel Nikolas, die zooals reeds is gemeld een som heeft verduisterd ten nadeele van de bank, is in hechtenis genomen. De verduisterde som bedraagt ongeveer 1.750,000 fr. De directeur verklaarde nog 350,OüO fr. in zijn bezit te hebben, zoodat het tekort het bedrag van het reservefonds der bank(2200000 ft.) met 200000 fr. overtreft. De onderdi recteur, zekere Sch&ubÜn, die medeplichtig is, is eveneens gearresteerd. Een onderzoek van regeeringswege bracht aan het licht dat de metaaldekking van de biljetten-circulatie der bank, en de in beleening gegeven effecten der wisselportefeuille in orde zijn. De verduistering is gepleegd door het val- schelijk boeken van twee Parijsche debiteuren met buitengewoon hooge posten. Het privaat kapitaal van Nikolas, dat op 1 millioen frank geschat wordt, is eveneens verloren door speculatie op de Parijsche beurs. WAALWIJK, 29 Jan. 1896. f Het overzetveer tc Drongelen. Eindelijk dan toch, na maanden en maan den niets anders dan jeremiades te hebben kunnen aanheffen omtrent het overzetveer te Drongelen, eindelijk dan toch zijn wij in de gelegenheid ook eens iets goeds te be richten, namelijk: dat er een nieuwe veer- stoomboot komt. De kamer van koophandel alhier ontving van Z.E. den heer commissaris der koningin het volgend schrijven 's Hertogenbosch, 23 Januari 1896. 'i Is mij aangenaam u te kunnen mede- deelen, dat de minister van waterstaat, handel en nijverheid mij heeft bericht, dat ten be hoeve van het veer te Drongelen de levering van eene veerstoomboot is aanbesteed van grooter afmetingen dan die te Capelle, welke nieuwe stoomboot zeer waarschijnlijk in den loop van den aanstaanden zomer zal worden opgeleverd. Met den minister duit ik vertrouwen dat na in dienststelling van deze boot geen aan leiding tot klachten meer zal bestaan. De commissaris der koningin in Noordbrabant. Natuurlijk, we hadden liever een over brugging gehad maar we zijn toch blijde met de in uitzicht gestelde verbetering en we willen met den minister hopen, dat de indienststelling van die boot alle aanleiding tot klachten zal wegnemen. Zeker zal hier niet misplaatst zijn een woord van hulde aan de kamer van koop handel alhier, voor de taaie volharding, waar mede zij deze aangelegenheid heeft behar tigd. Wij feliciteeren haar met het behaalde succes en tevens Waalwijk en de Langstraat en het land van Heusden en Altcna. Aanbesteding. Uitslag der aanbesteding van een huis voor den heer J. van de Meijdenberg G. G. van Huiten f 4350 4730. Van den Heuvel „4390 4770. G. van Dijk „4410 4860. Uitvoering. De uitvoering van Zondagavond jl. gegeven door de tooneelvereenigiug „Vlijt en Vol harding" met medewerking van verschillende heeren muzikanten der hai monie l'Espérance, mag onder meer dan één opzicht uitmuntend geslaagd heeten. Evenals vroeger was ook nu het publiek trouw opgekomen. Het drama in vijl bedrijven„Liefde en Wraak" dat zelfs uit een letterkundig oogpunt beschouwd, niet zonder verdiensten is, werd goed ge speeld. Men kon merken, dat de leden hun uiterste best gedaan hadden om de rollen zoo goed en getrouw mogelijk van buiten te leeren. Toon en dictie waren over het geheel te prijzen; de decoratién, het werk van den volijverigen president der vereeniging den heer Frits Mullerwaren keurig en toch ondanks die vele goede dingen pakte het stuk niet genoeg, wij. de gebaren en handelingen dikwijls niet in overeenstemming waren met de gesproken woorden en een paar artisten blijkbaar veel moeite scheneu te hebben zich te verplaatsen in de toestanden, waarin zij moesten optreden. De vereeniging houde het ons ten goede, dat wij deze kleine op merking maken; zij spruit niet voort uit be-

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1896 | | pagina 2