Notaris BINK,
Notaris BINK,
Notaris BINK,
Colporteur,
Ingezonden stukken.
finaal verkoopen;
publiek verkoopen
verkoopen:
Direct GEVRAAGD een
Froderikus Arnoldiïs Doniinicus van der Klokken,
DINSDAG 21 April 1896,
te Waalwijk, zal
Maandag 27 April 1896 bij INZET
en 11 Mei 1896 bij TOESLAG,
20 April 1896 bij INZET,
4 Mei 1896,.
een beschonken man te ontzetten, die, tus- ,J
schen twee politieagenten in, op weg was naar
het bureau in de Pauwensteeg. Terwijl de
metselaar aan het plukken en rukken was om
den beschonkene te bevrijden, kwam er een
onder-inspecteur aan om hem te arresteeren.
Toen hij dit gewaar werd ging de verzet-
pleger op den loop, doch struikelde en viel
bij een winkelier door de spiegelruit. Door
den val verwondde hij zich beide handen
aan de glasscherven; hij werd nu voor goed
gegrepen en naar het bureau gebracht, waar
hij, het lot van den beschonkene deelende,
in een hok een plaatsje kreeg.
Brand.
Men schrijft uit Heerenveen
Zondagavond omstreeks 9 uur werden de
ingezetenen van Hcerenveen opgeschrikt door
den brandhoren. Zware rookwolken wezen
de plaats van den brand aan en binnen
enkele minuten werd het westelijk deel van
het vlek door een rossen gloed verlicht.
Het was de zoogenaamde kazerne die in
lichte laaie stond, een groot gebouw van
twee verdiepingen, volgens sommigen een
voormalig klooster, volgens anderen in vroe
ger tijd de woning der bedienden van de
heeren van Van Krachstate, doch in elk ge
val met deze oude, thans in gerechtsgebouw
en gevangenis herschapen stins het oudste
huis van Heerenveen. Voor eenigen tijd is het,
aangekocht door de gemeente Aengwirden,
op wier grondgebied het staat, en nog in
dezen zomer zou het gesloopt worden. Het
werd echter nog bewoond door den mande-
maker Merk en en een vijftal arbeidersge
zinnen. In de woning van eerstgenoemde,
die zelf niet tehuis was, brak de brand uit
en in .een ongeloofelijk korten tijd hadden
de vlammen zich door het geheele gebouw
verspreid.
De spuiten van Aengewirden en Schoter-
land, alsmede die van de vrijwillige brand
weer, wierpen spoedig groote massa's water
in de vuurzee, doch konden niet beletten
dat het geheele gebouw een prooi der vlammen
werd. Van den schamelen, voor hel meeren-
deel niet verzekerden inboedel der bewoners,
kon zoo goed als niets worden gered.
De vele kinderen, die reeds te bed waren,
werden in hun nachtgewaad uit het huis
gedragen en bij de buren binnengebracht.
Gelukkig was er bijna geen wind, anders was
de ramp in deze dichtbebouwde buurt niet
te overzien geweest.
Tegen halt elf was men het vuur meester
doch binnen den tijd van twee uren waren
ruim veertig personen vau hun dak beroofd.
De burgemeesters van Schoterland en Aeng
wirden waren op het terrein aanwezig.
Een is er die een niet gering voordeel uit
deze ramp zal trekkeu, wier roem luider dan
ooit door de faam zal worden verkondigd.
Het is Hinke de kaartlegster, ouze bekende
waarzegster van Nieuwebrug. Uit me^r dan
één mond vernamen wij het, hoe zij voor
speld had dat het oude, tot slooping gedoemde
gebouw niet door menschenhanden vallen
zou.
Het Bloemencorso.
't Was geen bezoek meer aan Haarlem en
omstreken, het was een bestorming, een inval,
een volksverhuizing. Want duizenden en
duizenden zijn Zondag alleen reeds uit Am
sterdam naar Haarlemen Bloemendaal geto -
gen om het bloemencorso van den Wiel-
rijdersbond te zien. Het begon al 's morgens
vroeg. Zwermen wielrijders kwamen van alle
kanten van de stad naar het Haarlemmerplein
om den weg naar Haarlem op te rijden.
Rijden 't mocht wat; het was in 't begin
van den weg zoo vol met kijkers, dat de
meesten maar naast hun fietsen bleven loopen.
En als ze dan eindelijk een beetje door de
drukte heen waren, dan was het nog haast
niet te doen om te rijden, want er woei een
halve storm dien de rijders tot Haarlem toe,
op den langen, rechten, boomloozen weg vlak
tegen hadden. Langzaam zag men de troepjes
tegen den wind in voortzwoegeu, blij als ze
achter een rijtuig aan een weinig beschutting
konden vinden. Er waren er dan ook heel
wat, die eerst in Sloterdijk eens aanlegden
en toen in Halfweg en die toch onderweg
nog maar weer afstapten omdat liet loopende
gemakkelijker ging.
Het was een rijstebrijberg van storm en
moeilijkheden waar men doorheen moest
worstelen om te komen in het beloofde
luilekkerland van bloemengeur en zonneschijn.
Maar die moeilijkheden waren eigenlijk nog
niets vergeleken bij die van hen die per
spoor naar Haarlem gingen. Op zoo'n toe
vloed had de Hollandsche spoor niet gerekend.
Er rijden al een behoorlijk aantal treinen van
Amsterdam naar Haarlem en behalve dit
respectabele getal, vertrok er nog zoo ongeveer
om het kwartier een lange extra-trein. En
alles vol; niet tien menschen in éen coupé,
maar net zooveel als er konden staan en
zitten, en niet alleen in personenwagens maar
ook in de goederenwagens was het propvol,
zelfs de hokjes voor de remmeis werden in
beslag genomen. De meesten waren al blij,
als ze, na vier ot vijf treinen te hebben laten
vertrekken hoe wisten ze zelf niet, in een
trein werden gedrongen en mee konden. Maar
niet alleen van den kant van Amsterdam werd
Haarlem bestormdook van den kant van
Leiden en Den Haag en van het noorden
kwamen de bezoekers opdagen en men zal
zich, dit alles goed bedenkende, een klein
denkbeeld kunnen vormen van de drukte op
den weg van Bloemendaal naar Overveen
als men weet, dat al die duizenden en dui
zenden zich daar, in dat betrekkelijk kleine
bestek ophoopten.
Eindelijk, tegen half drie werd er ruimte
gemaakt in de woelende menschenzee. Mu-
ziekfanfares klonken. De ruige mutsen der
huzaren naderden door de dichte menigte, hun
trappelende paarden maakte ruim baan voor
de kleurige, vroolijke stoet die volgde. Eerst
in zijn volle waardigheid de gemeente-veld
wachter op zijn fiets, toen Wolff en zijn Ond-
Hollandsche kapel, versierde rijtuigen en een
groep rijders in de onmogelijkste vermom
mingen op oude, houten rommelkasten, daarna
andere machines, die ook al uit de mode zijn,
de hooge tweewieler, de kargaroo en andere
reeds lang vergeten rijwielen.
Daarna volgde de Zegewagen, de „clou"
van den optocht. Deze was met zijn roode
drapeering, zijn groen en bloemen, keurig
mooi. Op het eerste platform zag men op
eiken hoek een hellebardier en daar
tusschen de allegorische groepen: de Rijwiel
industrie (voorzijde) de commissie voor de
verbetering der wegen (linkerzijde) de groep
v?.n toeristen en roeiers (rechterzijde) en de
militaire wielrijders (achterzijde). Op het
tweede platform werd de geschiedenis van
het rijwiel voorgesteld door een oud man,
met een boek in de hand, en omringd door
alle besohafde natiën. Op het derde platform
de Nederl. Maagd met de vlag, haar hand
rustende op een rijwiel.
Heel aardig en verrassend was het effect
der versierde vervormde rijwielen. Wat men
al niet zag
Groepen wielrijders in de gedaante van
witte tulpen; een rijwiel in den vorm eener
witte zwaan met daarnaast loopende Lohen-
grine een hooge volmaakte Eiffeltoren; Me-
phistoeen vaartuig met passagierseen
monnikjeen baker met een schreeuwende baby;
een Transvaler; een wielrijder met een para-
pluie van hyacinthenen vele geharnaste
ridders.
Ook in de afdeeling reclame zat veel af
wisseling; de reuzenviets van de firma Stokvis,
de zg. Eiffjlsafety, trok zeer de aandacht.
De char-a bancs, waarin de Oud Hollandsche
kapel, en de wagens, waarin de verschillende
corr.missien hadden plaats genomen, waren
in een veelkleurig en vroolijk gewaad gestoken.
Vermakelijk was dat deel van den stoet,
waarin de verschillende overgangstijdperken
van het rijwiel werden voorgesteld. Men zag
er oa. den ouden „kast«, maar daarentegen
ook den triplet en quadruplet.
De bekroningen volgen hier Clubs: le pr.
AU Right te Leiden; 2e pr. Swift te Schiedam;
3e pr. De Kettinggangers te Haarlem; 4e pr.
Edo te Amsterdam; 5e pr. Thor te Rotter
dam; 6e pr. Het Stalen Ros te Rotterdam.
Voor de geestigste versiering is Utile Dulci
te 's Gravenhage in aanmerking gekomen. All
Right heeft den eersten Zuidhollandschen en
Edo den eersten Am.sterdamschen prijs. Am
sterdamschen prijs; Heerenrijwiel: le pr. Me-
phisto. 2e pr. Eiffeltoren. Z. E.V.Lohengrin.
Damesrijwiel: le pr. bogenwiel, 2e pr. prieel
met kind. Meerpersoonsrijwielen: le pr. witte
hyacint2e pr. wapen van Leiden; E. V.
tandem Hoogstraten-Van Voorst. Hollandsche
vlag kreeg 2e prijs; geestigste en fraaiste
groep kinderen van den heer Van Laar een
allerliefste groep, een bruidje in 't wit, met
een schat van witte bloemen en een page
van weerszijden.
De menschen holden om den stoet nog
eens op een andere plek te zien voorbijgaan
en dat loonde de moeite wel, want telkens
zag men weer wat anders.
Het weer had zich onder de bedrijven goed
gehoudenmaar toen de stoet een uurtje
onderweg was viel er een bui, die heel wat
menschen een goed heenkomen deed zoeken.
De meesten konden niet onder dak komen
en bleven maar in den regen slaan met de
goedmoedige onverstoorbaarheid van een
Hollander, die voor zijn plezier „uit" is. Het
was jammer voor de mooie bloemenversie
ringen en voor de costuums van de deelne
mers dat de regenbuien zoo onbarmhartig
vielen maar de vroolijke opgewektheid en
het humeur van de deeluemers leed er niet
onder en uitte zich slechts in een klagelijk
uitgeroepen: „wat een dag,'wat een dag!"
van de roodrokken uit de „Papa van Daisy
Bell", die ook in den stoet meereden.
Om zes uur ongeveer was het corso afge
loopen en trok alles weer naar Haarlem. Het
was of er een zwerm sprinkhanen over neer
daalde, na een paar uur was alles kaalgegeten
en een Haarlemsch halletje of een kadetje
haast evenveel waard als e?n tulpenbol in
den tijd van den windhandel.
Hoe ten slotte de heele menschenmassa
weer uit Haarlem is weggekomen, is niet te
begrijpen. Het was aan het station van zes
uur af een zwarte menschenmeuigte waar men
wel over kon loopen. Ieder kwartier ging er
een lange trein weg en toch werd er gevochten
en gedrongen en geduwd om een plaatsje te
veroveren. Dat duurde zoo tot 's avonds laat
en die drukte deed zich ook in Amsterdam
weer gevoelen als al ciie scharen reizigers uit
het station stroomde.
Het was op het Damrak een drukte, of het
bloemencorso hier was geweest. Geen wonder
dat de treinenloop op de lijnen in de buurt
van Haarlem in de war was, en dat de treinen
bijna allen drie kwartier of een uur te laat
waren. Er zijn van hier naar Haarlem ver
trokken dertig extra-treinen; de laatste trein
u;t Haarlem kwam hier ruim kwart over
tweeén 's nachts aan.
En al die drukte voor een feest, op touw
gezet door den Alg. Ned. Wielrijdersbond.
Het is waarlijk een vereeniging geworden, die
mee kan praten. Ze mag tevreden zijn over
haar feest en over de propaganda die zij
daarmee gemaakt heeft voor de wielersport.
Verschillende leden vau de diplomatie en
personen uit de hooge kringen der residentie
zijn gisteren in gezelschap het bloemencorso
le Haarlem gaan bezichtigen, waartoe voor
hen eene tribune beschikbaar was gesteld op
een terrein van den heer Van der Vliet, aan
den Elswouderweg.
Tusschen den Haag en Haarlem liepen
gisteren 10 extra treinen, terwijl de gewone
treinen zeer versterkt waren. Zoo verliet o.a.
des ochtends de iransche trein met 24 rij
tuigen het station den Haag in den richting
van Haarlem.
De laatste trein kwam uit Amsterdam en
Haarlem 's nachts bij half twee te 's Hage aan.
Aan het station HIJsm. aldaar stonden
Maandagochtend nog honderden rijwielen
gereed om door de eigenaren te worden
afgehaald, welke machines, Zondagavond te
Haarlem als passagiersgoed afgegeven, met
een nachtgoederentrein naar de verschillende
bestemmingsplaats zijn vervoerd.
(Buiten verantwoordelijkheid der redactie).
Mijnheer de Redacteur
De vorige week zijn Waalwijks ingezetenen
weder op minder aangename wijze verrast
door eene waarschuwing in den bekenden
beleefden vorm, dat zij binnen drie dagen
aan hunne verplichting, tot betaling der ver
schenen rijksbelastingen, hadden te voldoen.
De kosten dezer zijn 10 cent.
Vroeger, M. d. R., kwamen er ook wel
waarschuwingen a 10 ct., maar die golden
hoofdzakelijk slechts onwillige betalers. Velen
hadden de gewoonte, het door hen verschul
digde geregeld in twee of driemaal af te doen;
was de tijd daarvoor gekomen en dachten zij
niet aan cic betalingdan kwam er een
vriendelijke herinuering, waaraan onmiddellijk
werd gevolg gegeven.
Nu leven we onder een ander regime
zoodra een vervaldag verschenen is, gaat men
aan 't schrijven van waarschuwingen, en eer
er acht dagen verloopen zijn, daalt er een
regen van die papiertjes over de belasting
schuldigen neer, raison van 10 cent voor
elk brielje.
Dat is de oogst voor den deurwaarder der
belastingen, die voor een groot gedeelte van
die dubbeltjes moet leven.
Maar als er dan dubbeltjes moeten worden
uitgegeven, waarom dit dan gedaan aan een
ons totaal onbekend persoon Waarom die
dan niet laten verdienen door een of ander
onzer mede ingezetenendie niet in staat is
op andere wijze genoegzaam in zijn levens
onderhoud te voorzien
Waarom zouden wij ons ook niet kunnen
aaneensluiten, zooals op andere plaatsen ge
schiedt en een geschikt persoon belasten
met de taak om, tegen betaling van een nader
overeentekomen geldelijke belooning elke
maand bij de aangeslotenen de verschenen
belasting te gaan afhalen en ten kantore van
den ontvanger te gaan betalen. Dit zou ons
zeker veel minder kosten dan die telkens
weerkeerende waarschuwingen, we zouden een
inwoner goed doen en de ontvanger had
maandelijks zijn geld. Alles dus voordeel,
behalve voor den deurwaarder, natuurlijk
X.
Tot onze diepe droefheid overleed
■lieden te Grlve, tijdig voorzien van
I de H. H. Sacramenten der stervenden,
onze geliefde Vader, Behuwd- en Groot-
1 vader,
De Heer
I oud burgemeester van Waalwijk, in
den ouderdom van ruim 88 jaar.
Waalwijk 11 April 1896.
I Uit aller naam
Dr. A. L. G. VAN GILS.
Tot onze diepe droefheid overleed
■heden, zacht en kalm, na een langdu-
rig lijden, voorzien van de H. H.
Sacramenten, onze dierbare Echtgenoote
en Moeder
I Petronella flcnrica nOPPENBROÜWERS,
in den ouderdom van ruim 54 jaren.
Wij bevelen de dierbare overledene
j in uw Godvruchtig aandenken,
A. M. VAN DELFT
EN KINDEREN.
Besoijen 10 April 1896.
hmsmmmn
Hl—lilin
I Heden overleed te Haarlem, nal
eene kortstondige ongesteldheid, voor-B
zien van de H.H. Sacramenten der
Stervenden mijn dierbare Vader
de Heer
Henricus Meesterman
|g in den ouderdom van ruim 72 jaren.
J. MEESTERMAN.
liWaalwijk, 14 April 1896.
lieden overleed tot onze diepe droef
■beid, na een langdurig, doch geduldig
lijdenonze geliefde Echtgenoot en
I Vader
de WelEd. Heer
Frits J. A. DE LEEUW,
na voorzien te zijn van de H. Sacra
menten der stervenden, in den ouder-
I dom van bijna 44 jaren.
Uit aller naam,
Wed. F. DE LEEUW—Verdussen
en Kinderen,
I Halsteren, 13 April 1896.
a Volstrekt eenige en algemeene
kennisgeving.
te Waalwijk, zal
's avonds 7 ure, ter herberge van W. Loeff
te Nieuwkuik, voor de erven van Dewed.
H. VAN DEN BRAND
Onder Nieuwkuik op het Hoog.
Bouwland groot 33,60 areningezet en
gehoogd op f 895.
groot 11,70 aren, ingezet
en gehoogd op f 180.
groot 15,80 aren, ingezet
en gehoogd op f190.
Onder Drunen,
Bouwland „den Dekker'/, groot 67,50
aren, ingezet en gehoogd op f1020.
Onder Vlijmen,
Bouwland, in den Gr. Naakten Hoek,
groot 34,80 aren, ingezet en gehoogd op
f 870.
Hooiland, „Luisbroek in HeinbranthoeH
groot 40,40 aren, ingezet en gehoogd
op f550.
Onder Engelen,
Onverdeelde helft in hooiland Beverspijken,
geheel groot 1,15,20 heet., ingezet en
geboogd op f925.
Onder Cromvoirt, Bossche Veld,
Hooilandgroot 46,90 aren, ingezet en
gehoogd op f490.
Hooilandgroot 1,20 heet., ingezet en
gehoogd op f750.
telkens des avonds om 7 ureter herberge
van L. van Cromvoirt, te 3 A ART) WIJK,
Een Huis met
Schoenfabriek, Erf,
Tuin en Bouwland
T-.te BAARDWIJK, Hoog
hemd, groot 26.16 aren,
eigendom van P. II. VAN BEUNEN.
te Waalwijkzal voor de erven van de
Wed. JAN DIRKS,
ter herberge van W. BROKKEN en
ter herberge van C. VAN DONGEN, te
Bezooien, telkens des avonds 7 ure,
Onder Bezooien, Oost de Steeg.
Een huis, erf en tuin, groot 7.25 aren.
Bouwterrein daafnaast, groot 8,55aren.
Een perceeltje Weiland, voor den spoor
weg 9,90 aren.
Een perceel wei- en bouwland, over den
spoorweg, groot 70,20 aren.
voor een net huishoudelijk artikel, om bij
particulieren te werken tegen vast sala
ris en provisie. Slechts zij komen in
aanmerking, die reeds als COLPORTEUR
werkzaam waren en bewijzen van bekwaam
heid kunnen overleggen.
Brieven onder letter V. Echo v. k. Zuiden.
