Nummer 52.
Zondair 28 Juni 1896,
voor de abonné's.
Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
De Bankiersvrouw.
ANTOON TIELEN
De nieuwe kieswet
FEUILLETON.
T3
UITGEVER-
Waalwijk.
Uitsluitend voor de abonné's op dit blad
bestaat gelegenheid om zich te abonneeren
op het Geïllustreerd Zondagsblad tegen den
lagen prijs van 30 cent, franco per post
Si1/*0*-* per kwartaal.
Keurige verhalen met prachtige illustraties
komen ia. het Geïllustreerd Zondagsblad voor,
benevens rebussen, prijsraadsels, puzzles,
schaak- en damrubriek enz.
Nu de wet regelende het kiesrecht en de
benoeming van afgevaardigdigden ter Eerste
en Tweede Kamer der Staten-Generaal door
den eenen tak der vertegenwoordiging is
aangenomen, zullen onze lezers zeker gaarne
een beknopt overzicht van het geheel ont
vangen, zooals het uit de smeltkroes der
langdurige beraadslagingen is te voorschijn
getredeu.
In eene wet is het kiesrecht voor de
Tweede Kamer, de Provinciale Staten en de
Gemeenteraden geregeld, tenminste wat de
kiesbevoegdheid betreft, want het gemeen
telijk kiesrecht berust voornamelijk op liet
plaatselijk belastingstelsel.
Voor de Kamer zal men voortaan hebben
belastingkiezers, woningkie
zers, loonkiezers, kapitalisten
en geëxamineerden. Zij moeten voor
of op 15 Mei den leeftijd van vijf-en-twintig
jaren bereikt hebben en natuurlijk tot de
mannelijke ingezetenen behooren en Neder
landers zijn. Onder belastingkiezers verstaat
de wet degenen, die hun aanslag over het
laatstverloopen jaar in eene of meer der
Rijks-directebelastingen voor ot op 1 Maart
hebben voldaan, waarbij alleen voor de
grondbelasting een minimum van f 1 per
jaar vereischt wordt, terwijl wat het Personeel
betreft, de belasting op de rijwielen is uit
gezonderd. Voor de grondbelasting worden
hoofdsom en liijksopcenten bijeengenomen.
Bij de belastingkiezers (die voortaan ook
wel aangeduid zullen worden als a-kiezers
n. 1. die onder lett. a. van art. 1 der wet
vallen) geldt de aanslag der vrouw in de
Rijksdirecte belastingen voor haren man; die
van minderjarige kinderen wegens goederen,
waarvan hun vader het vruchtgenot heeft,
voor hunnen vader. Evenals thans gelden
aanslagen in de grondbelasting wegens on
roerende goederen eener onverdeelde nala
tenschap ook voor den mede- eigenaar, al is
zijn naam bij den aanslag niet in het kohier
vermeld, mits hij niet minder dan f 1 voor
zijne portie betale.
Nu volgeu de b-kiezers, dat zijn de zoo-
danigen, die sub b. van art. 1 in vijf ru
brieken zijn verdeeld.
Ten eerste de woning- of huurkiezers.
Dezen zullen om het kiesrecht te erlangen,
tusschen 1 Augustus en 31 Januari niet
meer dan éénmaal (en dan nog in dezelfde
gemeente) hebben mogen verhuizen en dan,
hetzij als hoofden van gezinnen of wel als
alleen wonende personen moeten hebben
bewoond een huis of een gedeelte van een
huis, ten minste van een huurprijs als ver
meld is in de tabel bij de wet behoorende
en waarin de gemeeuten in negen klassen
zijn verdeeld. De huurprijzen verschillen
van f 2.50 voor de grootste gemeenten, tot
85 cents in de kleinste, alles per week,
Huurkiezers zijn ook personen die, krachtens
eigendom, vruchtgebruik of huur, eenzelfde
vaartuig van teu minste 24 kubieke me
ter hebben bewoond gedurende liet straks
genoemde tijdsverloop. Bij de berekening
van den werkelijken huurprijs wordt de
maand geacht vier weken te hebben, en het
De markies scheen die plotselinge verandering
niet te willen bemerken. Zonder zijn blik van
mevrouw Fauvel af te wenden, zette hij zich neer
en begon
jaar gerekend op vijftig weken.
Dan volgen de zoogenaamde loonkiezers.
Dezen zullen minstens gedurende dertien
maanden bij een patroon of onderneming of
instelling in dienstbetrekking moeten geweest
zijn of als inwonende zoons in het bedrijf
der ouders werkzaam moeten geweest zijn
tegen een vast loon, dat van f 550 tot f 300
afdaalt. Met zulk een loon wordt gelijk
gesteld een pensioen, dat men mocht genie
ten van een openbare instelling. Wie echter
f 550 te zamen geniet van inkomen en
pensioen, heeft evenzeer uit dien hoofde
aanspraak op het kiesrecht.
Hierbij valt nog op te merken ten eerste
dat niet afgetrokken behoeft te worden van
het vaste week- of maandloon dat gedeelte,
hetwelk men wegens ziekte of verwonding
gedurende hoogstens twee maanden heeft
ingeboetten tweede dat vrije woning of
inwoning, vrije kost en inwoning en vrije
kost ook mogen meerekenen in het inkomen
dat men aangeeft, met dien verstande, dat
de waarde van de vrije woning of inwoning
wordt gerekend, naar gelang van de klasse
der gemeenten, op minstens f 125 voor de
grootste en minstens f 37.50 voor de klein
ste gemeentende waarde van den vrijen
kost en inwoning op f 350 voor de grootste,
op f 200 voor de kleinste gemeenten en de
waarde van den vrijen kost alléén op f 225
voor de grootste gemeenten en f 162.50
voor de kleinste.
Vervolgens heeft men de zoogenaamde
bezitkiezers. Wie niet genoeg belasting
betalen, wie niet genoeg huur verwonen, wie
niet genoeg inkomen genieten, hetzij aan
loon alleen of aan loon en pensioen te za
men, die kunnen toch nog bezit-kiezers
worden
Daarvoor is het noodig, dat zij op den
len Februari sedert een jaar den eigendom
met recht van vrije beschikking hebben van
tenminste flOO (nominaal) ingeschreven in
de Grootboeken der Nationale Schuld of van
ten minste f 50 ingelegd in de Rijkspost
spaarbank.
Eindelijk de zoogenaamde capaciteiten.
Wie aan al de genoemde vereischten niet
voldoet, kan nog kiezer worden, waaneer hij
heeft voldaan aan de eischen vau bekwaam
heid, door of kraclitens de wet gesteld, voor
de benoembaarheid tot eenig ambt, voor de
vervulling van eenige betrekking of voor
de uitoefening van eenig bedrijf of beroep.
Maar tot het kiesrecht tot samenstelling
van de gemeenteraden worden toegelaten
zoodanigen, die (behalve ingezetenen eener
gemeente zijnde) of in de Rijksbelast,ingrin
zijn aangeslagen en dus tot de zoogenaamde
A-kiezers beliooren ot in eene plaatselijke
directe belasting betalen naar de cijfers van
het inkomen, die in genoemde tabel zijn
gesteld voor gemeenten of gedeelten van ge
meenten. Yoor het overige gelden de andere
regelen voor de kiesbevoegdheid ook voor de
gemeenteraads -kiezers
Bedeelden of onderstand-genietenden zijn
uitgesloten. Onder onderstand verstaat de
wet benoodigheden verstrekt tot leniging
van nood aan behoeftigen. Daar valt bui
ten het verschaffen van kosteloos on
derwijs. Er binnen valt het verstrekken
kosteloos van geneesmiddelen, maar niet het
ontvangen van kosteloozen geneeskundigen
raad, meer bepaaldelijk in polyklinieken.
Voorts zijn, zoolang zij in actieven dienst
zijn, geen kiezers de militairen bij zee- en
landmacht beneden den rang van officier, die
in de kazerne wonen, daaronder begrepen
de miliciens en de marine-reservisten maar
zijn wèl kiezers zij die den graad van ser
geant bekleeden en de ;/met hen gelijk ge
stelden "y ook wanneer zij in de kazerne
Waalwpsche en Lniiplraatstiie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsp rijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,35.
Brieven, ingezonden stukken, geldeu enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
41
Mevrouw Fauvel had zich voorgenomen kalm,
ja zelfs koel te blijven. In dien slapeloozen nacht
had zij bedacht, hoe zij zich houden, wat zij
zeggen zou, maar op het beslissende oogenblik
liet haar wilskracht haar in den steek en lievig
ontroerd lag zij in haar leuningstoel, niet in staat
te denken of iets te zeggen.
Clameran boog diep en eerbiedig en bleef toen
onbeweeglijk midden in de kamer staan.
liet was een man van ongeveer vijftig jaar
met grijzende haren en snor, treurig en streng
gelaat, die er voornaam uitzag en met waardig
heid zijn zwarte kleeren droeg.
Mevrouw Fauvel bekeek hem met ontroering,
op zijn gelaat de bekende beminde trekken
zoekend, en het verwonderde haar, bij dien man
op leeftijd niets meer te ontdekken, wat aan den
jongeling van vroeger herinnerdeneen hoege
naamd niets
Daar hij niet sprak, zeide zij eindelijk met
zwakke stem
Gaston.
Hij boog treurig het hoofd en antwoordde
Ik ben Gaston niet mevrouw. Mijn broeder
is tengevolge van verdriet en ellende bezweken.
Ik ben Louis de Clameran.
Hoe Het was Gaston niet, die haar geschreven
had. O de toon, waarop zij dien naam had uit
gesproken, had haar reeds moeten verraden 1
Zij beefde van top tot teen. Wat kon die ander,
die broer van haar verlangen, in wien Gaston
niet eens zooveel vertrouwen had gesteld, dat hij
hem over zijn geheime liefde had gesproken.
liet gehikte haar echter, zich te herstellen,
zoodat Louis haar ontroering niet bemerkte.
Het vreemde van haar positie, de gedachte aan
zellbehoud, gaven haar buitengewone kracht.
Met een achtelooze beweging wees zij Louis een
stoel tegenover haar aan, en sprak op kalmen
toonMijnheer, wil wel zoo goed zijn mij het
doel van uw komst te willen meedeelen, waarop
ik in het geheel niet bedacht was
Voor alles, mevrouw moet ik u vragen, of
niemand kan hooren, wat wij hier spreken
Waarom die vraag Ik geloof toch niet, dat
u mij iets te zeggen zult hebben, wat mijn echt
genoot of kinderen niet mogen hooren P
Louis haalde de schouders op, ongeveer zooals
men het over de woorden van een krankzinnige
zon doen.
Mevrouw, zei hij, sta mij toe, er op aan te
dringen, niet voor mij, maar voor u.
Spreek zonder vrees, mijnheer, wij zijn
hier buiten gehoor.
In tegenspraak met die verklaring, schoof de
markies zijn stoel vlak naast dien van mevrouw,
teneinde heel zachtjes te kunnen spreken, alsof
hij bang was, wat hij ging zeggen.
Ik zei u reeds mevrouw, dat Gaston dood
is. Toen hij zijn einde nabij zag, heeft hij mij
opgedragen, zijn laatste wenschen te vervullen.
Hij zweeg even en mevrouw Fauvel dacht
i,iet'anders, dan dat hij de kostbare schatten van
Gaston kwam opeischen maar weldra vervolgde
hij
Ik zal u niet in herinnering brengen, welke
treurige omstandigheden het leven en de toe
komst mijns broeders indertijd vernietigden. Hoe
gelukkig uw leven ook moge geweest zijn, hebt
u toch zeker dien vriend uit uwe jeugd niet
kunnen vergeten, die zonder te aarzelen, zijn
leven opofferde, waar uwe eer bedreigd werd.
Geen spier in mevrouw Fauvids gelaat vertrok,
liet was, alsof zij in haar geheugen naging, op
welk voorval haar bezoeker zinspeelde.
Hebt u liet vergeten, mevrouw, vroeg hij
fcherp, dan zal ik duidelijker zijn. Het is al lang,
zeer lang geleden, toen uw mijn ongelukkige
broeder beminde, en
Mijnheer!
O, het is onnoodig te ontkennen mevrouw.
Gaston, ik herhaal het u nog eens, heeft mij alles
toevertrouwd.
Zij stond op en veel kalmer schijnend, dan zij
was, zei Valentine
Ik geloof, mijnheer, dat u vergeet, dat ge
tot eene dame spreekt, die nu oud is en man en
kinderen heeft. Het is mogelijk, dat uw broeder
mij bemind heett, dat is zijn geheim, niet het
uwe. Dat ik toen als jong en onervaren meisje
een weinig onvoorzichtig ben geweest, behoeft
u mij niet te doen herinneren. Hij zelf zou dat
niet eens doen. Ik weet na twintig jaren niet
alles zoo precies meer.
Dus u hebt hem vergelen
Geheel.
Alles mevrouw, zelfs hoe hij om uwentwil
vluchten moest?
Mijnheer, waar wilt u op neerkomen?
Welnu mevrouw luister. Nadat Gaston met
veel moeite ontkomen was, heeft het schip,
waarop hij zich begeven had schipbreuk geleden.
Hij werd door een Engelsch zeilschip opgeno
men en in Londen afgezet. Waarvan hij daar
leefde en wat hij daar deed, behoef ik niet haar
fijn te verhalen, ik wil u slechts meedeelen, dat
hij daar van de opbrengst van het geven van
Fransche lessen leefde en dat hij u eenige malen
schreef, doch nooit eenig antwoord ontving, zoo
dat hij na drie jaar dacht, dat gij hem vergeten
hadt en ontrouw waart geworden. Hij kreeg een
zware zenuwziekte; de dochter zijner hospita
verpleegde hem, en kort en goed, het eind
was, dat de twee vrouwen hem zeiden, dat hij
beloofd had, de dochter te zullen trouwen, wat
hij uit onverschilligheid over zijn verder leven
deed, want, nadat hij u verloren had, kon het
hem niet meer schelen wat er gebeurde, mevrouw,
zoodat hij een stap deed, waarover hij zijn geheel
volgend leven berouw had. Hij trouwde dan dat
meisje en van af zijn huwelijksdag leefde hij
in onmin met haar. Hij verliet in het geheim de
ech;elijke woning, en scheepte zich in naar
Amerika. Kort daarop kreeg zij een zoontje, doch
stierf bij zijn geboorte en haar ontaarde moeder
besteedde dat kind voor een prik bij een timmer
man en stierf zelf kort daarna.
Voor twee maanden kwam mijn broeder na
lang ronddwalen weer naar Londen terug en
ontmoette in een herberg een jongen man, Raoul
de Clameran genaamd, dien hij spoedig als zijn
zoon herkende. Toen voelde hij hevige gewetens
bezwaren, zijn vrouw ooit verlaten te hebben,
en wilde gaarne goedmaken wat hij misdreven
had; maar, mevrouw, de Claraerans zijn arm.
Gaston stierf op een slecht bed in een hospitaal
en ik heb slechts een pensioen van 1200 francs
om van te leven. Wat moest er dus van dien
jongen man wordendie zijn moeder nooit
kende, "feAssswmen vader had en een ellendig leven
aston was ten einde raad, tot dat hij
fSEWfig hoorde, wat er van u geworden was
en op zijn sterfbed heb ik hem moeten beloven,
uwen bijstand voor den jongen man in te roepen.
Hij zei: Valentine is rijk en zal de gedachte
niet kunnen verdragen, dat een kind van mij
arm is en zelfs gebrek lijdt, ik kan dus gerust
sterven.
Mevrouw Fauvel was opgestaan en sprak: U
zult moeten toestemmen, mijnheer, dat ik u wel
geduldig heb aangehoord.
Louis antwoordde niet en zij vervolgde:
Ik wil u wel zeggen dat mijnheer Gaston
de Clameran mij eens zeer vertrouwde. Om u
daarvan een bewijs te geven, zal ik u de siera
den uwer moeder overhandigen, die uw broeder
mij voor zijn vertrek in bewaring gaf.
Al sprekende had zij de zijden beurs uit eene
lade genomen en hield haar Lonis voor.
Ziehier den schat, mijnheer de markies, zei
zij, ik vind liet zeer vreemd dat uw broeder dien
nooit opgeëischt heeft.
Als Louis minder in slaat was geweest,
zichzelf te beheerschen had hij zijn verbazing
moeten toonen. Nu zei hij slechts droogjes
Hij had mij opgedragen daar niet over te
spreken
Zonder te antwoorden strekte zij hare hand
naar de schelkoord uit.
Mijnheer u zult wel toestemmen, dat ik
dit onderhoud afbreek, dat ik u alleen heb toe
gestaan, om u die kostbaarheden terug te geven.
Zoo teruggewezen, durfde Louis niet verder
aandringen.
Ja, mevrouw, zei hij, ik zal mij verwijderen.
Ik moet u alleen nog mededeelen, dat mijn
broeder zeide:
Als Valentine alles vergeten heeft, als zij
weigert iets voor mijn kind te doen, beveel ik
u haar er toe te dwingen, door haar te dreigen
en mevrouw dat heb ik gezworen, dat zal ik
doen, als u weigert zal ik het aan uw echtge
noot vragen.
Eindelijk was mevrouw Fauvel alleen, zij was
vrij en kon nadenken.
Wordt vervolgd.
