mm er 55. Donderdag 23 Juli 1896. 19 Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen, De Bankiersvrouw. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. BUITENLAND. Frankrijk. Spanje. Engeland. UITGEVER: Waalwijk. I*';.! De Eeho van het Zuidea Wulf yksehe ra Langstraatsche Courant, Dit Blad verschijnt Woênsdag en Zaterdagavond. Abonnementsp rijs per 3 maanden f 1, Franco per post door het geheele rijk fl,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertentien 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De christelijke afgevaardigden ter nationale vergadering van Kreta, zouden zich, volgens de mededeelingen van Zaterdagavond, bereid hebben verklaard opnieuw zitting te nemen in den Landdag, in deze geheel conform aan het verlangen der mogendheden, welker gunst en genegenheid de volkvertegenwoordigers in questie niet gaarne zouden verspelen. Dat de aldus van hun doorzicht blijk gevenden 't noodig en nuttig hebben geoordeeld nogmaals nadrukkelijk te betoogen wat zij eischen en ver langen, kan wellicht wat lastig zijn voor der civielen gouverneur George Berowitsch, 't is hun niet euvel te duiden,dat zij deaanhoudings- taktiek volgen. De vraag is 't evenwel of reeds ter kennis is gekomen van de christelijke af gevaardigden het verlangen der mogendheden dat zij (de afgevaardigden) zoowel als de epi- trop.ie, vrede zullen nemen met wat dc sultan hun wil toestaan, zonder in één enkel opzicht buiten het verdrag van Haltpa te gaan. Indien de mededeeling van een optreden in dezen zin iuist is, zouden de mogendheden d<'; concessién ten behoeve van de Kreten zers verkort hebben toen vóór nog geen twee weken de opstandelingen in Phyre werden aaugenaamd tot kalmte en hun afgevaardig den opgeroepen ter vervulling van hun plich ten, geschiedde dit onder toezegging van een aantal concessiën buiten het verdrag van Ha- lepa. Is er in deze stemming ten gunste van de ICretensers nu eenige wijziging gekomen heeft bien ingezien, dat de sultan niet verder kn:\ gaan dan hij deedis men tot de over tuiging gekomen, dat de Kretensers te veel eischen of wil men aan de beweging een eind maken tot eiken prijs Ziedaar enkele vragen, waarop het moeielijk valt een antwoord te ge ven. In elk geval schijnt 't de bedoeling der gezanten in Turkije's hoofdstad te zijn, op te komen voor wat zij meenen dat het recht der Kretensers is, evengoed als zij buitensporige eischen bestrijden. Zij hebben zich door middel van hun dra- 4S' Maar Gaston was er de man niet naar om spoedig de moed te verliezen. Ik zal geld zien te verdienen, riep hij met vuur en woede uit, het geld tenminste bedriegt nooit hier op aarde. Hij begon iederen morgen met nieuwen moed te werken, door eene buitengewone ambitie aan gespoord. Alle middelen tot rijk worden, die het keizer rijk Brazilië den avonturier aanbiedt, werden door Gaston de Clameran aangewend. Achtereenvolgens speculeerde hij in huiden, exploiteerde een mijn en begon ontginningen. Vijfmaal ging hij rijk te bed en stond geruïneerd op, vijfmaal begon hij geduldig opnieuw. Eindelijk, na jaren arbeid, bezat hij ongeveer een millioen en bovendien nog uitgebreide on roerende goederen. Hij had zich voorgenomen, Brazilië nooit te verlaten, zijn leven in Rio te eindigen, maar hij had niet aan de liefde voor den geboortegrond gedacht, die nooit in het hart van eenen Fransch- man uitdooft. Toen hij eenmaal rijk was, wilde hij in Frankrijk sterven. Gaston deed dus de noodige stappen om zeker heid te hebben, dat hij bij zijn terugkomst niet gevangen genomen zou kunnen worden, maakte al zijn bezittingen tot geld, wat overbleef ver trouwde hij een correspondent toe en scheepte zich in. Het was drie en twintig jaar en vier maanden geleden dat hij gevlucht was, toen hij in de maand Januari de kade van Bordeaux betrad. Hij was als jonge man, het hart met de stoutste plannen vervuld, vertrokken en keerde terug met grijze haren, zonder eenige hoop. Ook zijn gezondheid leed veel tengevolge van den klimaatsovergang. En gewrichts rheumatiek overviel hem en eerst na eenige maanden geleden te hebben, was het hem mogelijk de badplaats te bezoeken, die hem volgens zijn doktoren, volkomen zou doen herstellen. Toen hij genezen gomans gewend tot sultan Abdul Hamid en nadrukkelijk is als eisch gesteld de staking van elke militaire actie op Kreta, alsmede de vervanging van den militairen gouverneur Abdullah Pacha, terwijl tegelijkertijd bij de Grieksche regeering aangedrongen werd op aansluiting van den consulgeneraal van dat rijk te Kanea, bij de overige consuls. Aanbevolen is den sultan Abdullah pacha terug te roepen en wel op grond van den in- férieuren rang tegenover hem ingenomen door Berovitch. Abdullah pacha, zoo heet 't verder maakt de positie van Berovitch onhoudbaar: elk besluit, elk bevel van dezen laatste kan Abdullah pacha op grond van zijn maar schalksrang vernietigen hij is de eigentlijke machthebber, terwijl Berovitch naast of onder zich moest hebben een lager in rang. Eu Abdullah pacha schijnt gezind zijn zondenregister vol te maken: hij zelf moet zich aan 't hoofd der troepen hebben gesteld, die zich toegang trachtten te verschaffen tot Apakorona en zou dus in eigen persoon den wapenstilstand verbroken hebben. Berovitch, zich sterk wetend met de mogendheden als rugsteun, heeft het nu zelf gewaagd de voor schriften van den Koran te overtreden hij als christen heeft beëindiging der vijande lijkheden bevolen aan de troepen, terwijl hij toch zeer goed weet, dat een christen niet het bevel kan voeren over muzelmannen onder de wapenen. Dat loopt uit op een geweldig conflict tusschen het militaire en het civiele gezag of wel tusschen de grondbeginselen van den Islam en de eischen van het eiland tot in voering van een meer onafhankelijk bewind. Het optreden der Turksche troepen in het district Apocorona is inderdaad in flagranten strijd met het gegeven woord tot staking van elke vijandelijkheid. Onder het granaatvuur der vloot rukten de soldaten het land in, doch toen in den middag de opstandelingen hulp en versterking kregen, slaagden dezen er in den inval te keeren. De troepen hadden 50 dooden en gewonden, terwijl twee dorpen en een kerk verbrand werden. was, gevoelde hij dat de ledigheid schadelijk voor hem was. Daar hij door de pracht der Pyreneën en door het schitterende dal van Aspe zeer verheugd was, besloot hij daar te blijven wonen. Er was juist dicht bij Oloron aan de oevers van de Gave een fabriek te koop, welke hij kocht, met het doel, om dc enorme hoeveelheden hout daar aanwezig, die door gebrek aan ver voermiddelen weinig waarde hadden, nuttig te kunnen aanwenden. Hij was er reeds sedert eeuige weken, toen zijn bediende des avonds met een kaartje binnen kwam van een vreemde, die Gaston wenschte te spreken. Hij nam het aan en lasLouis de Clameran Sedert jaren was Gaston niet zoo ontroerd geweest. Het bloed steeg hem naar het hoofd, hij beefde als een riet dat door den wind bewogen wordt. Al zijn gevoelens ontwaakten. Duizend ge dachten, te verward om iets te bepalen, kwamen hem alle gelijk voor den geest even als de woor den op zijn lippen verstomden. Mijn broeder, riep hij eindelijk uit, mijn broeder! En zijn verwonderden bediende alleen latend, liep hij de trappen af. Midden in het portaal stond een man; Louis de Clameran. Gaston wierp zich in zijne armen en, nadat hij hem aan zijn borst gedrukt had, nam hij hem mede naar het salon. Daar gingen zij te samen zitten. Hij nam Louis beidei handen in de zijne en zei zeer luid, om zichzelf beter te verstaan en zich van de werke lijkheid te overtuigen Ge zijt het, gij mijn beminde Louis, mijn broeder, gij zijt het. Een moeder, die haar zoon wederziet, een sol daat, die na een bloedige veldslag nog ongedeerd terugkeert, kon geen grootere vreugde aan den dag leggen dan hij. Gaston, de man, wiens leven een voortdurende storm geweest was, kon zich niet beheerschen. llij, de avonturier, de tweede kapitein onder Warih, de goudzoeker van Villa Rica, weende en lachte te gelijk. Ik had u wel herkend, zei hij tot Louis. Ja, ik had u zeker herkend. De uitdrukking vau uw gezicht is niet veranderd, ge hebt nog Nu de aanneming der portefeuille van bui- tenlandsche zaken door Visconti Venosta een feit is t schijnt dat hij precies wilde weten wat hij, in verband met enkele quaesties, doen kon) begint men te gissen wat er in de ministerieele verklaring ter algemeenekennis zal worden gebracht. Heden zal de minister raad daarover beraadslagen en dan zal Di Rudini wellicht een votum uitlokken naar aanleiding van een interpellatie van de zijde der Crispianen, waarna de kamer zal worden uitgenoodigd de wetsvoorstellen voor Sicilië nog vóór de vacantie af te handelen De beraadslagingen over het Oostennjksch Hongaarsche vergelijk zijn Vrijdag 1.1. ge ëindigd. De commissarissen zijn 't over alle quaesties eens geworden, behalve over de quote, die elke staat in de gemeenschappelijke uitgaven zal te betalen hebben. In 't najaar zullen de besprekingen hierover hervat wor den. Te Seilham, bij Toulouse, is in de kerk een moordaanslag gepleegd op den 83jarigen pastoor der parochie. De priester was juist na de mis naar de sacristie gegaan, toen een 85jarig man op hem toeliep en hem een pistool voorhield. De aangevallene wist het wapen af te wenden, zoodat het schot in de lucht afging; maar toen sloeg de man hem met de kolf van de revolver op het hoofd en bracht hem een wond toe, welke voor iemand van zoo hoogen leeftijd niet onbe denkelijk is. De grijze moordenaar werd onverwijld ge vat. Hij pleegde den aanslag als wraak, omdat de priester geweigerd had hem 1000 francs te geven. Het vermogen, door baron Hirsch na gelaten, moet ongeveer 75 millioen gulden bedragen. Men spreekt van een geheimzin- ii i denzelfden blik, denzelfden glimlach van vroeger. Louis glimlachte werkelijk, zooals hij in dien bewusten nacht geglimlacht had, toen zijn val van het paard Gaston aan zijn vervolgers over leverde. Ja, hij glimlachte nu en zag er gelukkig en verheugd uit. Al zijn moed, zijn wil, het besef der noodza kelijkheid, hadden hem zich zoo doen vertoonen. Een angst, die een man de haren kan doen vergrijzen, had hem overvallen toen hij aan Gastons deur gescheld had. Hij klappertandde van angst, toen hij tot den knecht gezegd had Breng dit kaartje aan uw heer. En terwij hij de terugkomst van den bediende afwachtte, wat hem een eeuw scheen, had hij zichzelf afgevraagd: Zou nij het zijn, en zoo ja, zou hij dan iets vermoeden? Zoo groot was zijn vrees geweest, dat hij, toen hij Gaston zoo vlug de trap zag afkomen, er éën oogenblik over had gedacht te vluchten. Dat Louis geen woord gesproken had en zoo verwonderd was blijven staan, kwam omdat hij zich afvroeghoe Gaston zoo verheugd was. Toen hij echter zag, dat Gaston dezelfde ge bleven was, de lichtgeloovige en goedhartige van vroeger, toen Louis zag dat zijn broer geen achterdocht koesterde, stelde hij zich gerust en glimlachte. Eindelijk, zeide Gaston, zal ik dan niet meer alleen op de wereld zijn, ik zal iemand hebben, dien ik beminnen kan, iemand die van mij zal houden. Op eens brak hij zijn rede af en vroeg Zijt ge getrouwd Neen. Hoe jammer. Ik had u als de man van een goede vrouw willen terugzien, als vader van lieve en mooie kinderen. Hoe had ik voor die kleine wereld dadelijk mijn hart opengesteld. Uw familie zou de mijne geworden zijn. Alleen leven zonder een vrouw, die lief en leed met ons deelt, is geen leven. Hoe onaangenaam alleen aan ons zelf te moeten denken I Maar wat zeg ik toch, ik heb u nu immers, LouisIk heb dus een broeder, een vriend, met wien ik hardop kan praten, zooals ik zachtjes met mijzelf spreek. Ja, Gaston, een goeden vriend hebt ge in mij. nige schuld ten bedrage van f '2,400,000 welke nog openstaat. Maar de naam van den schuldenaar wordt niet genoemd. De maker van het pas onthulde stand beeld van Jeanne d'Arc te Reims, de beeld houwer Dubois, wil geen geld voor dit werk aannemen. Hij acht zich voldoende beloond nu het een nationaal gedenkteeken is. Het beeld weid in 1886, toen het al vrij ver gevorderd wasdoor de Academie te Reims geschat op een waarde van f 72,000. Uit de laatste berichten van Cuba scheen te blijken dat de opstandelingen veld wonnen. Wel werd er zoo nu en dan gewag gemaakt van een overwinninkje van de Spanjaarden maar daar tusschendoor kwam de tijding van een hernieuwd krachtig voortrukken van Mdxi- mo Gómez met een aanzienlijke troepenmacht naar het westen. Niet zelden hoorden we dat de Cubanen weer een trein in de lucht hadden laten springen. Ook de natuur woedde tegen de Spanjaarden die vreeselijk van koortsen hadden te lijden. En nu komt er een bericht, weliswaar slechts van den cor respondent van de New-York Herald op Key West, dus aan eenige bedenking onderhevig, dat de Cubanen een vrij groote overwinning hebben behaald. Den 15en zou de colonne van generaal Saurez Inclan een zware nederlaag hebben geleden bij de vesting Maceo, in de provincie Pinar del Rio. Het verlies van de Span jaarden moet bedragen veertien officieren en driehonderd man aan dooden en gewonden. Generaal Inclan zelf zou volgens een vaag gerucht, krijgsgevangen zijn en als gijzelaar worden vastgehouden. De Britsche regeering heeft haar voorne men aangekon ligd een wetsvoorstel aanhan gig te maken betrekking hebbende op het metrieke stelsel en de invoering daarvan in Nu, daar ge ongetrouwd zijt, kunnen we samen wonen, we zullen een goed leventje leiden en wij zullen ons vermaken. Wat een idee Het maakt mij weer jong, het lijkt mij, of ik pas twintig jaar ben, vlug en vurig, als in den tijd, toen ik de lihone overzwom. Dat is toch lang geleden en in dien tijd heb ik gestreden, geleden, ik ben oud geworden. Gij, viel Louis hem in de rede, ge zijt niet half zoo oud geworden als ik. Ge spot. hieen, ik zweer het u. Hadt ge mij herkend Stellig, ge zijt dezelfde gebleven. Louis sprak de waarheid. tJij zag er meer af geleefd, dan oud uit. Maar Gaston zag er niet tegenstaande zijn grijze haren en zijn gebruinde gelaatskleur, als een sterke man uit, in de volle mannelijke kracht. Terwijl op Louis bleek gelaat een valsche glim lach speelde en zijn oogen een onrustige uit drukking hadden, glinsterde Gastons blik en lag de oprechtheid op zijn gelaat te lezen. Maar op welke wijze hebt ge mij toch ge vonden, vroeg Gaston, welke goede gedachte heeft u hierheen geleid Die vraag had Louis verwacht. In de achttien uren, die hij in den trein had doorgebracht, had hij tijd gehad, zijn plan op te maken. Het is de Voorzienigheid, antwoordde hij, aan haar hebt ge mijn wederzien te danken. Drie dagen geleden, vertelde een jonge man in mijn club, dat hij in Eaux-Bonnes over een markies de Clameran had hooren spreken. Ge kunt begrijpen, hoe verrast ik was. Ik vroeg mij af, welke schurk mijn naam had durven aannemen. Ik zette mij dus dadelijk op het spoor en daar ben ik. Dacht ge dan geen oogenblik aan mij Wel, arme broeder, sinds drie en twintig jaar houd ik u voor dood. Dood? Ik I Heeft mejuffrouw Valentine de la Verberie u dan niet doen weten, dat ik gered was? Zij heeft mij gezworen, mijn vader op te zoeken. Louis nam de ontstemde uitdrukking aan van iemand, die niet gaarne over een pijnlijke waar heid spreekt. Helaas, sprak hij, zij heeft ons niets laten weten.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1896 | | pagina 1