Abonné's! Leest dit s.v.p,
BUITENLAND.
Frankrijk.
Italië.
Turkije.
Servie.
Amerika.
BINNENLAND.
Donderdag 29 October Jaarmarkt
te Waalwijk en Botermijn. Deze
laatste begint vanaf dien datum
weder om 10 uur.
in de Zukunft over dit thema werd gezegd
en behelst de mededeeling, dat tot 1890
Rusland en Duitschland het hierover eens
waren, dat, werd een van de twee rijken
aangevallen „bijv. Duitschland door Frankrijk"
het andere welwillend onzijdig zou blijven.
Na het ontslag van Bismarck is deze over
eenkomst niet hernieuwd en wel omdat Caprivi
weigerde deze wederzijdsche verplichting te
houden, terwijl Rusland ei toe bereid was.
Daarbij kwam nog het vriendschappelijk
optreden tegenover de Polen, dat de Russische
regeering deed vragen, wat toch wel de
beteekenis van deze Polensympathie in
Pruisen mocht zijn. Het was verklaarbaar,
dat Rusland achterdocht kreeg en zich her
innerend de Europeesche anti - Russische
coalitie in den Krim oorlog, zeide«Wij
moeten trachten in Europa een vasten bond
genoot te krijgen."
Volgens Bismarck's orgaan is aldus de
toenadering tusschen het absolute Czarendom
en het republikeinsche Frankrijk tot stand
gekomen door de politiek van Caprivi, die
Rusland noopte om waarborg in dit land te
zoeken.
Uit het artikel spreekt weder de bittere,
onverzoenlijke haat tegen den man die den
moed heeft gehad om den ijzeren kanselier
op te volgen. Men zou hieruit opmaken, dat
de oud kanselier er niet zoo slecht aan toe is,
wat zijn gezondheid betreft, als in den laatsten
tijd werd gemeld.
Deze onthullingen verwekken hoe langer
hoe meer opzien, en moeten volgens de
officieuse telegrammen uit Weenen, in de
Berlijnsche bladen openbaar gemaakt, vooral
te Weenen een pijnlijken indruk maken,
zoodat men daar wellicht zelfs parlementaire
gedachtenwisselingen over den tegenwoordi-
geu staat van het verbond met Duitschland
tegemoet kan zien.
Een intervieuw inet „een Duitsch staatsman"
dat de Weensche Neue Freie Presse voor
geeft uit Hamburg ontvangen te hebben,
wordt eveneens toegeschreven aan Bismarck,
maar de gegrondheid van deze bewering
betwijfelt men hier vooralsnog. Dit interview
draait vooral om de vraag, of Italië aan
Engeland's zijde zou blijven indienDuitschland
in zekere omstandigheden met Rusland en
Frankrijk tegen Engeland samenging, d. w. z.
de Russische staatkunde zou helpen tegen
de Britsche. In het intervieuw wordt deze
vraag aldus beantwoord Engeland zal zich
vooreerst nog wel ervoor wachten, Italië te
dwingen tot een beslissende keuze, maar
veeleer trachten, pressie op Italië uit te
oefenen, opdat Italië dan weer zijn invloed
op het Drievoudig Verbond in een voor
Engeland gunstigen zin zou uitoefenen.
Evenals het betwijfeld wordt of dit interview
werkelijk van Bismarck afkomstig is, nemen
sommige Berlijnsche bladen, om de zaak te
sussen, den schijn aan alsof 't sensatiewekkend
artikel van de Hamburger Nachrichten slechts
een journalisten artikel en niet door Bismarck
geïnspireerd zou zijn Daarentegen heeft de
Berlijnsche Neueste Nachrichten, die op de
hand van Bismarck is, de volgende belang
wekkende aanvulling van het groote artikel:
dat de eerste stap tot de bedoelde Duitsch -
Russische overeenkomst door Rusland gedaan
zou zijn tijdens de Atghaansche verwikkelingen
toen het er belang bij had, zich van Duitsch-
land's welwillende onzijdigheid te verzekeren.
Andere Duitsche bladen betoogen dat
Bismarck volkomen oprecht en ondubbelzinnig
gehandeld heeft tegen den Oostenrijkschen
bondgenoot, in weerwil van deze „weder-
zijdsche assurantie" met Rusland, waarvan
men overigens in den Hofburg te Weenen
looven Zij, die zijn goedheid en moed had
gadegeslagen onder omstandigheden, waar de
wereld nooit van hooren zou
Vergeef mij, murmelde zij bijna onhoorbaar.
Ik heb u onrecht aangedaan. Ik kwam vroeg
hierheen omdat de mogelijkheid bestond dat ik
u ontmoeten zou, ik moest u vertellen dat ik er
spijt van had. Ik van alle vrouwen, had de min
ste verontschuldiging voor mijn twijfel.
En ik twijfel niet langer aan u.
Ik geloof in u en zal u helpen.
Ik verlang er naar u te helpen, iets te doen
om uw last te verlichten.
Wilt ge miine hand niet nemen
Wilt ge mij straffen voor het wantrouwen
van gisteren
Zijn oogen werden helderder, zijn schoon gelaat
schooner in haar oog, nu lijden er zijn stem
pel op gedrukt had werd voor een oo
genblik met de oude bezieling overtrokken. Zijn
polsen sloegen sneller, de velden, de verwijderde
Andley-bosschen, de kalme Doveney, die zwij
gend langs het pad, waarop ze stonden, vlood,
alles dwarrelde voor een kort oogenblik voor zijn
door aandoening verblinde oogen.
Hij nam die twee kleine handjes, die naar hem
uitgestoken waren dappere handen hij kende
ze niettegenstaande ze klein en teer waren
en de aanraking ervan deed hem al zijn zelfbe-
heersching verliezen. Hij greep ze en drukte ze
aan zijn hari, terwijl het bloed uit zijn gelaat
week en de uitdrukking ervan veranderde.
Madeline; U, mijne Madeline, ik heb ulief,
ik heb u lief.
Bij zijne hartstochtelijke woorden ging er een
trillende, weifelachtige rilling door hare leden.
Een oogenblik gaf ze zich over, de wereld om
haar heen, George Taxter, haar verloofde, ver
getend, zich volkomen [overgevende aan de gren-
zelooze teederheid van dien druk, den blik en
de liefkoozingen van den man, dien ze beminde.
Geheel haar hart luisterde naar zijne stem, al haar
liefde blonk in hare opgeheven oogen. Ze zou
dat zwijgende, verrukkelijke oogenblik onvergan
kelijk hebben gewenscht.
Toen herinnerde ze zich en haastig, beslist trok
ze hare handen terug.
Dat moet ge niet doen. Dat moeten wij niet
doen, zei ze op veranderden zelfverwijtende toon.
evengoed mededeeling ontvangen had als
Alexander III van het Duitsch-Oostenrijk-
sche verbond.
Door verscheidene couranten wordt aan
gedrongen op een verklaring van de tegen
woordige regeering of van Caprivi, hetzij om
de „onthullingen.'' toe te lichten, of ze te
beantwoorden. Het Tageblatt neemt het
daarbij voor Oostenrijk op en meent dat
onze bondgenooten te Weenen gerustgesteld
behooren te worden, anders zouden zij door
onthullingen als die van Bismarck wel eens
argwaan kunnen gaan koesteren tegen de
heele Duitsche politiek.
Afgezien van de gemelde beschouwingen
in de pers, die meer of minder ook door
binnenlandsche partijoverwegingen gekleurd
zijn, blijft het voor de staatkundigen toch
vooral de vraag met welk doel juist nu uit
Bismarck's kamp deze bom in het openbaar
debat geworpen wordt En een eenigszins
zeker antwoord daarop is tot heden niet te
geven.
Challemel Lacour, oud-voorzitter van den
Franschen senaat, is te Parijs oveileden.
De Fransche regeering zal na het bij
eenkomen der kamers (een wetsontwerp in
dienen, waarbij SVg millioen francs worden
gevraagd om de kosten der ontvangst van
den tsaar te dekken.
De Petite République weet te vertellen,
dat het Fransche legerbestuur, met het oog
op de inrichting van een groote legerplaats
door de Duitschers bij Malmedy, de wen-
schelijkheid overweegt om de garnizoenen in
het noorden te versterken. Het effectief van
het eerste legerkorps zou met een vierde
verhoogd worden.
Het huwelijk tusschen den Italiaanschen
kroonprins en prinses Helena van Montenegro
is Zaterdag voltrokken. Het burgerlijk hu
welijk had plaats in de balzaal van het Qui
rinaal. Om een tafel in het midden van
het vertrek waren geschaard de koning en
de koningin de Montenegrijnsche prinsen
en princessen, koningin Maria Pia van Por
tugal, de hertog van Oportoprins Victor
Napoleon en prins Karageorgevitch. Verder
waren tegenwoordig de ridders van de orde
van Annunciada, Crispi Cosenz, Biancheri,
de voorzitters der kamers de ministers, de
grootwaardigheidsbekleederssenatoren en
afgevaardigden. De voorzitter van den senaat,
de heer Farini, trad op als ambtenaar van
den burgerlijken stand, de minister president
Di Rudini als notaris der kroonde hertog
van Aosta en de graaf van Turijn waren
getuigen. Het bruidspaar sprak het »ia"
met luider stemme uit en toekende daarop
het huwelijks-contract. Na afloop van het
burgerlijk huwelijk begaf zich een schitterende
stoet van zes gala-koetsen naar de kerk van
Santa Maria degli Angeli. Bij het vertrek
uit het Quirinaal bulderde het geschut, de
troepen presenteerden het geweer en overal
weerklonken Evviva's ter eere van de jong
gehuwden.
De kerk was van buiten met smaak ver-
sieid en van biunen waren met roode stof
behangen tribunes aangebracht. Boven het
altaar was een roodfiuweelen baldakijn ge
plaatst. Vlak voor het altaar stond een bid
stoel voor het jonge paar, daarachter waren
We zijn geen van beiden meer vrij. Gij zijt aan
PriscillR, ik aan mr. Taxter gebonden. We heb
ben zeer verkeerd gedaan, dat beiden te vergeten.
Ik aan Priseilla riep hij verwonderd
uit. Waarom zegt ge dat? Is het omdat ik mij
•het eerst aan haar bekend maakte?
Madeline zag hem ernstig aan.
Het was om haar om haar te zien, dat
ge naar Maliscombe kwaamt, is het niet?
Voornamelijk daarom, ja, antwoordde hij
openhartig en kalm. Doch niet omdat ik haar
lielhad. Ik mocht haar gaarne en vertrouwde
haar. Ik voelde dat zij het eenige meuschelijke
wezen op de wereld was, tot wie ik mij wenden
kon en mijn waren naam toevertrouwen met de
overtuiging dat ik niet verraden zou worden.
Gedurende eene week, welke zij op Holcombe
Park doorbracht vóór het treurspel werd afge
speeld, hetwelk mijn leven verwoestte, leerde ik
hoe waar, hoe openh rtig en braaf zij was. We
werden goede vrienden en gedurende den langen
tijd van mijne verlatenheid en ellende voelde ik,
dat zij mijn vriendin zou blijven, dat, indien ik
slechts naar haar toeging, ze mij troost en rust
zou geven en mij sympathie zou betoonen.
Doch ik heb naar nooit lielgehad.
Ik heb nooit geweten wat liefde was, voordat
ik uw gelaat zag. En van dien tijd af heb ik
het geweten. Het was verscheidene maanden
geleden.
Ze sloeg hare zachte oogen weer naar hem op.
Ik dacht niet dat ge mij opgemerkt zoudt
hebben. Indien ik geweten had, dat ge mij lief-
hadt
Ze brak af, door den blik, dien hij op haar
wierp tot zwijgen gebracht.
De hartstocht, de oneindige teederheid er in,
bracht de waarheid van hare lippen. Ze boog
het hoofd als om haar gelaat aan zijn blik te
onttrekken en haar hart zichzelf te laten open
baren.
Ik heb u lief, fluisterde zij. Ge zijt mealies.
Ik heb u lief en vereer en bewonder u boven
alles. Ik geef er niet om of de wereld u van
eene misdaad verdenkt. Ik ben er trotscher op u
nu lief te hebben dan vroeger, toen ge een schit
terende loopbaan voor u hadt.
Haar tranen vloeiden terwijl zij sprak.
En de onterfde, uitgeworpen zoon van den
bidstoelen gereserveerd voor de ouders. De
plechtigheid duurde anderhalf uur. Op den
terugtocht naar het paleis werden de vorste
lijke gehuwden luide toegejuicht. Het publiek
wierp bloemen en gedichten in de bruidskoets.
Bij de aankomst op het Quirinaal weerklonk
een salvo en werden vierhonderd postduiven
losgelaten die de goede tijding der huwe
lijksvoltrekking naar alle deelen van Italië
overbrachten.
Koning Umberto heeft ter gelegenheid van
het huwelijk een amnestie afgekondigd voor
gewonepolitiekemilitaire en fïuancieele
misdrijven. Voorts zijn door Z. M. twee en
dertig nieuwe senatoren benoemd. Er zijn
er nu 300maar er zijn er wel eens 400
geweesthet aantal is onbeperkt. De senaat
heeft evenwel herhaaldelijk te kennen gegeven,
dat hij niet op groote versterking belust is.
Nu hadden meer dan 150 kamerleden naar
een senaatszetel gesolliciteerd, maar di Rudini
heeft den koning geraden er geen een te
benoemen en deze heeft toen de nieuwe se
natoren gekozen onder de oud-kamerleden
geleerden of ambtenaren.
De geestdrift der menigte schijnt, voor de
huwelijksvoltrekking althans, niet zeei groot
geweest te zijniets waarop de Fransche
bladen vooral niet hebben nagelaten de aan
dacht te vestigen. De Temps schrijft dit
verschijnsel niet toe aan impopulariteit van
den piins van Napels of gebrek aan liefde
voor het vorstelijk huis, maar hieraan, dat het
volk zijn kroonprins gaarne eene voornamer
huwelijk had zien doen. Het blad drukt zich
daaromtrent als volgt uit
Italië heeft, als land, zijn erkenning door
de mogendheden niet meer te vragen. Die
heeft het sedert vijf en dertig jaren. Zelfs
zij, die te Berlijn en te Weenen het langst
een gereserveerde houding bleven bewaren
ten opzichte van dezen staat van revolutionai-
ern oorsprong, zijn geëindigd met hem tot
hun innigen bondgenoot te maken.
Maar het huis van Savoye, thans nu de
Bourbons en de Orleansen van Frankrijk niet
meer regeeren en de Bourbous van Spanje
dien troon eerst sinds 1700 bekleeden
de oudste dynastie van Europaheeft zijn
burgerrecht in den gesloten kring der souve-
reinen van den eersten rang niet herwonnen.
„Den koningen van Sardinië, ja zelfs den
hertogen van Savoye, hoe kleine potentaten
zij ook waren, kostte het geen moeite de
dochters of de zusters der koningen van
Frankrijk, der keizers of der koningen van
Spanje te huwen. Victor Emanuel zelf, die
bloed van het huis Habsburg in de aderen
had, was getrouwd met een aartshertogin van
Oostenrijk.
„Zijn zoon Humbert daarentegen moest zijn
vrouw in zijn naaste familie zoeken en zijn
nicht huwen, terwijl een zijner zusters zich
mesallieerde met een Bonaparte. En nu
trouwt de prius van Napels de dochter
van een roemrijk en heldhaftig geslacht, maar
dat toch op verre na niet voor de gelijke kan
doorgaan van de dynastieu van Versailles,
van Weenen, van Madrid noch ook van Dres
den of van Den Haag.
Het is dus natuurlijk genoeg dat het
Italiaansche volk zonder zich wellicht van zijn
gemoedsgesteldheid nauwkeurig rekenschap
te geven, eene lichte teleurstelling ondervindt,
nadat hel de hoop gekoesterd had het Drie
voudig verbond althans te zien dienen om de
wederopneming van het huis Savoye in den
Olympus der souvereinen van den eersten
rang te verzekeren.
zijn reis naar Cettinje plotseling opgegeven
heeft, ofschoon het progamma reeds in alle
bijzonderheden vastgesteld was. Het heet,
dat de hand van prinses Xemia, van wier
verloving met koning Alexander sprake was,
een Rus toegezegd is.
Het verwekt groot opzien, dat de koning
rechter nam nog eens hare handen en trok haar
naar zich toe.
Hij zag ronder was niemand op de rivier,
niemand op de mistige velden, niemand waar hij
ook zag.
En toen boog hij het hoofd en kuste haar.
In dat oogenblik vergat hij zijn bitter lot, zijn
verwoeste toekomst en de gevaarlijke positie
waarin hij op dat oogenblik stond op dat oo
genblik, voor het eerst in vier lange jaren, was
hij een gelukkig mensch.
De liefde bedekt alle dingen. Ze gelooft alle
dingen, ze hoopt alle dingen, zij verdraagt alle
dingen. De liefde vergaat nimmer meer.
HOOFDSTUK IX.
Particuliere zaken.
Het komt. mij voor, Abbott, dat ge vanavond
opgeruimder dan gewoonlijk zijt. Hoe komt dat?
Is de spijsvertering weer op orde
De secretaris glimlachte.
Ik denk niet, dat het de spijsvertering was.
Heb ik daar ooit over geklaagd
De heer Purkiss dacht een oogenblik na.
Ik geloof van niet, ik geloof van niet, ik
vergiste me. Zooveel raenschen klagen over hun
lever, dat ik begin te denken dot ieders spijsver-
vertering van streek is. Het is de kwaal van den
tijd. Ik lijd er veel aan.
De secretaris glimlachte weer.
Hij was bij den predikant te soupeeren gevraagd
en was getroffen geworden door de verscheiden
heid van spijzen op de tafel van den ouden jon
geheer De schotels, welke hij aansprak en de
hoeveelheden, die hij nam, gaven stellig niet de
bevestiging van hetgeen hij zooeven gezegd had.
Hij vervolgde
Over het algemeen is mijne spijsvertering
des zomers beter aan des winters, waarschijnlijk
omdat ik Oan meer beweging neem In den herfst
en in den winter ga ik niet genoeg uit, vrees ik.
Ik vind dan het haardvuur aantrekkelijker.
Wat ik zeggen wil, Abbot, ik geloof dat uwe
morgenwandelingen u goed doen.
Ge ziet er vandaag aanmerkelijk beter uit dan
gisteren.
Heel wel mogelijk, hernam Henry Abbot,
Terwijl Bartolomeus, de plaatsvervanger van
den patriarch van Armenië, zich heden in
een rijtuig naar het Armeensche patriarchaat
begaf, werd hij aan evallen daar vier kerels,
waaronder een Armeensch kruidenier. De
aanvallers werden echter gearresteerd voor
zij eenigen aanslag konden plegen.
CHICAGO, 26 October. Twee graanele
vators van de Pacific Elevator Company
1,100,000 busshels tarwe inhoudend, zijn af
gebrand. De schade wordt op 1,050,000
geschat.
Uitsluitend voor de Abonné's op dit blad
of zij die zich daarop abonneeren, heeft de
uitgever tot 1 Januari 1897 een tot den
laatsten tijd bijgewerkte Landkaart van
Nederland, waarop alle plaatsen en ge
huchten voorkomenbenevens het plan tot
droogmaking van de Zuiderzee, verkrijgbaar
gesteld tegen den geringen prijs van slechts
30 cent.
Voor niet abonné's is de prijs dezer Land
kaart f 1.50. De Landkaart is groot 85
bij 71 cM.
Abonné's, die de Landkaart verlangen
gelieven de Bon op de vierde pagina uit te
knippen en duidelijk ingevuld met naam en
woonplaats aan den looper ter hand te stellen
of aan liet Bureau in te zenden.
Zij, die de courant per post ontvangen,
zenden de ingevulde Bon met 35 cent aan
postzegels aan
DEN UITGEVER.
WAALWIJK, 28 Oct. 1396.
Concert Liedertafel.
De liedertafel Oefening en Vermaak van
Waalwijk en Bezooien g stelt zich voor haar
eerste concert van dit seizoen te geven op
Zondag 8 November a. s. op Musis Sacrum.
Bij die gelegenheid zal de Liedertafel' uit
voeren het groote toonwerk „Wachet auf"
van Raff, een der beste componisteu, die
Duitschland in het tijdperk Wagner-Liszt
heelt opgeleverd. Wij twijfelen niet of de
uitvoering zal druk bezocht worden.
Volharding in den Strijd.
Zondagavond jl. gaf de tooneelvereeniging
„Volharding in den Strijd," voor een zeer
talrijk auditorium haar eerste winteruitvoering,
die goed geslaagd mag heeten. Zonder over
drijving was zij een der beste, die door dit
gezelschap nog ooit gegeven zijn. Opgevoerd
werden „Simon Turchi" of de Italianen te
Antwerpengroot drama in zes bedrijven
en „Hercules," kluchtspel in één bedrijf.
zich vergetende terwijl hij dacht^aan 'de oorzaak
van zijne opgeruimdheid.
Ik gevoel mij gelukkiger.
De kleine predikant, die bezig was de glazen
te vullen, hield op en wierp een onderzoekenden
blik op het schoone gelaat van den secretaris.
Gelukkiger? hoe zoo?
Wel, Hanna, wat is er? eindigde hij. zich tot de
dienstbode wendende, die met eenigszins ver
schrikt gelaat de kamer binnenkwam.
Er is een heer beneden, dominee, om mr.
Abbott te spreken. Hij wacht u in de gang.
De secretaris schoof plotseling zijn stoel achteruit.
Hij was doodsbleek geworden.
Een heer om mij te spreken hier
Hebt gij zijn naam gevraagd
Ja, mijnheer, antwoordde de dienstbode.
Doch hij wilde hem niet zeggen. Hij zegt dat hij
voor particuliere zaken komt en dat u hem wel
zult kennen, wanneer u hem ziet.
Laat hem in de studeerkamer, zei mr. Pur
kiss bevallig. Het kan een vriend of bloedverwant
uit Londen zijn, die op uwe kamer en van daar
hierheen gezonden is.
Het is onnoodig, haastte de secretaris zich te
zeggen. Het is onnoodig hem in de kamer te la
ten. Ik zal naar beneden gaan.
Onder aan de trap zat een netgekleed heer met
scherpe gelaatstrekken en ingevallen oogen.
Deze man stond op toen Henry Abbot naderde
en richtte zijn doordringenden blik op zijn gelaat.
Ge wilt mij spreken, zei de secretaris.
De vreemde kuchte en haalde een papier te
voorschijn.
Gij zijt Frank Anson, nietwaar, de zoon van
sir Edmund Anson van Holcombe Park.
Hè 11 gilde de predikant hevig verschrikt.
In den nadruk van dat ,hé«, ging het #die ben
ik* van den secretaris zoover verloren, dat het
alleen hoorbaar was voor den officier van justitie.
Dan, klonk het stroef, neem ik u gevangen
opeen vroeger bevel tot in hechtenisneming we
gens den moord met voorbedachten rade gepleegd
op sir William Talbot te Andley Court in den
nacht van den 9 November, nu vier jaar geleden.
Wordt vervolgd.
