Engeland.
Rusland.
Griekenland.
Servie,
China.
Afrika.
Rijkspostspaarbank.
BINNENLAND.
Frankrijk.
Duitschlaiid.
Jaarmarkt te Waalwijk (herkau
wende dieren en varkens niet toe
gelaten) op Zaterdag 5 Dec. 1896.
Botermijn Vrijdag 4 December.
Uit Brussel wordt gemeld dat ook in Ant
werpen Engelsche agitators aangekomen zijn
en dat de Rolterdamsche bootwerkers een
algemeene werkstaking beginnen Hoe is 't
mogelijk!
LONDEN, 28 November. Volgens bericht
van gisteren uit Konstantinopel aan de Daily
News zijn nieuwe moorden gepleegd in den
omtrek van Diarbekr. Het gerucht gaat dat
er 500 dooden zijn.
LONDEN, 29 November. Op verzoek van
den minister van binnenlaudsche zaken sir
M. White Ridley heeft de bekende dokter
sir William Broadbent-Zaterdagavond dr Ja-
meson in zijne gevangenis opgezocht. Van
sir William's rapport zal het viijlaten van
Jameson afhangen.
In de Maandagavond ten tien ure ver
schenen uitgave van de Evening News wordt
medegedeeld, dat de staatssecretaris voor
binnenlandsche zaken, naar aanleiding van
het bij hem ingediende geneeskundige rapport
bevel heeft gegeven tot het in vrijheid stellen
van dr. Jameson,
Dit bericht werd Maandagavond medege
deeld aan dr. Jameson, doch de toestand
van den gevangene is van dien aard, dat
zijn overbrenging niet mogelijk is.
lien vorstelijk geschenk zoek.
Men schrijft uit St. Petersburg aan de N.
R, Ct.
Een heel gekke geschiedenisschijnbaar
buitengemeen onwaarschijnlijk, is hier gebeurd
met een geschenk dat de negus Menelik den
czaar ter gelegenheid van zijn kroning had
aangeboden. Zooals ge misschien weet, wer
den de geschenken na 1 November ingewacht.
De heele gevaarlijke reis heelt het kostbare
kleinood, een rond schild, met edelsteenen
bezet, goed doorgemaakt en dezer dagen
kwam het ongeschonden in handen van den
minister van 't hof Woronsóf Dasjkof.
Daar de keizer in Tsarskoje Seló woont,
werd het gesdienk door een keizerlijken bode
naar het buitenverblijf van den keizer gebracht;
en verbeeld u, de bode komt in 't paleis te
Tsarskojeen vertelt wanhopig dat hij 't
kostbare stuk verloren heeft. Natuurlijk werd
de man dadelijk in verzekerde bewaring
gesteld, maar hij blijkt volkomen onschuldig
te zijn, en weet niets te vertellen dan dat
hij op een half uur afstands van Petersburg
gemerkt had dat hij zijn pakket niet meer
bij zich had. Waarschijnlijk is het door een
dief uit het bagagenetje in den coupé gestolen
en heeft deze bij nader onderzoek ziende
wat een onhandige kostbaarheid hij in zijn
bezit had, geen raad met het ding geweten
en het op de een of andere manier verdon
keremaand, ergens in 't water gegooid of hoe
dan ook. Tenminste, hoewel men nu al een
dag of vijf gezocht heeft, blijtt de gift van
Menelik spoorloos verdwenen.
De keizerlijke boden schijnen nogal non
chalant te zijn en deze vriend zal er wel
niet gemakkelijk afkomen. Men zegt dat
het schild een waarde van 200000 roebels
vertegenwoordigt.
Dc Orkaan.
De orkaan, die Athene en den Piraeus
Donderdag geteisterd heeft, was ongekend
hevig en langdurig. Aan de nadere berichten
over de verwoesting door den storm aange
richt, ontleenen wij het volgende overzicht:
De IlisFO% die het grootste gedeelte deel
van het jaar nagenoeg droog ligt, rees op
eens tot een hoogte van 20 voet, zoodat de
naburige voorsteden onder water gezet en
gedeeltelijk verwoest werden. Ook werden
eenige schokken van aardbeving tijdens den
storm gevoeld. Alle bruggen over de Ilissos,
op twee na, werden weggeslagen. Vooral de
buitenwijk Batrachonisi, die door het arme
volk bewoond wordt, had zwaar te lijden,
vele huizen aldaar zijn geheel ingestort.
In den Piraeus was de verwoesting nog
erger. Het lager liggende deel de stad waar
veel fabrieken staan, werd overstroomd, hier
en daar 5 tot 6 voet hoog Tal van menschen
werden onder de puinhoopen der instorten
de gebouwen begraven. De gasfabriek kon
niet in werking blijven, zoodat 'savonds alles
in duister was gehuld. Men vreest, dat ook
vele dorpen van Attica zwaar geteisterd zijn,
o. a. is het kampement der Armeensche
vluchtelingen te Kolonas overstroomd. De
meeste verbindingen met het binnenland zijn
gestoord. Donderdagavond waren reeds 23
lijken gevonden langs de oevers van de Ilissos
en de Kephisos, en 18 in den Piraeus en
Phalernum. Alleen aan de fabrieken van den
Piareus moet 2 millioen dr. schade toege
bracht zijn. De koning heeft dadelijk 3ü00
dr. gezonden aan het hulp comité.
De spoorwegen zijn op verschillende plaat
sen vernield. Bij het omvallen der locomotief
van een trein uit Patras werd de machinist
gedood. De Europeesche mail is met een
speciale boot door het kanaal van Korinthe
verzonden.
De zitting der kamer kon Donderdag niet
gehouden worden, daar te weinig leden waren
opgekomen.
Voor zoover men kan nagaan is geen van
de oude monumenten beschadigd. De be
manning der Fransche en Russische oorlogs
schepen helpen aan het reddingswerk, en de
zoeklichten van de schepen worden daarbij
op de stad gericht.
Plet water blijft in en om Athene wassen,
De volkswijken zijn overstroomd. Meer dan
70 menschen moeten verdronken zijn. Het
spoorwegverkeer ondervind vertraging.
Het voornaamste doel van het bezoek van
den Koning aan Paus Leo XIII schijnt te
zijn geweest het verkrijgen van een afzon
derlijk Servisch roomsch katholiek bisdom.
Er zijn iu het koninkrijk een 10,000 room-
schen, en deze behooren tot de diocees van
den bisschop van Djakovar in Kroatië,
tegenwoordig mgr. Strossmayer. De Servische
regeering is erop gesteld dat te Belgrado
een eigen roomsch bisschop komt, evenals
er iu Bulgarije en Roumeuie twee zijn, en in
Montenegro een.
Waarschijnlijk zal de Paus het verlangen
van de Servische regeering inwilligen.
Het aantal on-dit's betreffende Lihoengt-
sjang, sedert zijn terugkeer in zijn land, is
zeer groot. In den korten tijd na zijn aan
komst te Peking is Li, volgens de direct of
langs omwegen ontvangen berichten berispt
en gestraft met inhouding van een salaris
(dat hij niet heefthij bezit slechts de titels
grootkanselier en bewaker van den troonop
volger), benoemd tot minister van buiteu-
landsche zaken of tot gewoon lid van het
reactionaire Tsoenglijamen, totaal in ongenade
bij den keizer en, volgens anderen, door
den keizer aangewezen om een reorganisatie
der Chineesche vloot tot stand te brengen.
Van dit alles is waarschijnlijk alleen dit
juist, dat de verhouding tusschen den keizer
en Li er niet op verbeterd is. De afscheids
audiëntie voor Lihoengtsjang naar Moskou
vertrok moet uiterst koel zijn geweest, en bij
zijn terugkomst wordt Li onmiddellijk berispt
wegens een veronachtzaming der hofregelen,
doordat hij eerst, op zijn weg naar Peking,
aan de keizerin weduwe Tsehsi, met wie hij
op goeden voet staat, een bezoek bracht
alvorens in Peking zelf bij den keizer zijn
opwachting te maken. Men weet dat Li veel
vijanden in Peking heeft, aan het hof. Scher
per dan te voren ontwikkelen zich de beide
partijen die om den invloed en het gezag
zich beijveren daar de autocratische heer-
scher die veel gewicht hecht aan zich zelf,
doch geen ervaring bezit cn steunen moet
op de reactionaire elementen van het hof;
hier de meest ervaren bestuurders van het
land met de bekwame, zij 't ook in naam
van alle staatsaangelegenheden uitgesloten,
keizerin weduwe. Bij prins Koeng, den oom
van den keizer, zal deze weinig medewerking
vinden: Koeng houdt zich zooveel mogelijk
buiten de zaken. Zoodra de keizer dus iets
meer wil gaan doen dan vrij onschuldige
edicteu uilvaardigen en straffen uitdeelen,
moet hij wel in aanraking komen met de
bekwaamheid en net doorzicht die in de
omgeving, welke hij niet gunstig gezind is,
aanwezig zijn. De Times, die een artikel
aan den toestand te Peking wijdde, ziet reeds
een ernstige botsing. De keizer schijnt vast
besloten Lihoengtsjang daar te houden, en
hem in schijn wat macht te geven door titels
als grootkanselier en minister van buiten-
landsche zaken. Li echter noch de keizerin-
weduwe zouden met den schijn genoegen
nemen: zij willen werkelijk invloed op den
gang van zaken. Het is nu duidelijk van
welke zijde het bericht in de wereld is ge
zonden, dat Li zich uit het openbaar leven
gaat terugtrekken. Velen zijn er die dit gaarne
zouden zien.
De regeering van Marokko heeft 300,000
francs schadevergoeding toegestaan aan elk
der beide handelshuizen, wier vertegenwoor
digers een jaar geleden te El Arich gevangen
zijn genomen door roovers. De vertegen
woordigers zelf ontvangen ieder 40000 frs.
Aan het postkantoor te Kaatsheuvel en de
daaronder ressorteerende hulpkantoren werd
gedurende de maand November:
ingelegd f 2611.27
terugbetaald f 3370.16
Het laatste, door dat kantoor uitgegeven
boekje draagt het nummer 1295.
WAALWIJK ~2Dec.~l89 6
Stoomtram Heusden—Waalwijk.
Wij vernemen dat onzen gemeenteraad een
„petitionnement" zal worden aangeboden, door
verschillende ingezetenen geteekend, de na-
deelige gevolgen uiteenzettende voor onze
ging, ried hem een vriend aan, den slapende
petroleum op het hoofd te gieten. Z. deed
zulks, N. stak het aan en in een oogwenk
stond de ongelukkige Debouter in lichtelaaie.
De waardin op zijn gegil toeschietende, rolde
hem in een deken, maar hij was reeds zoo
deerlijk gebrand, dat men aan zijn behoud
wanhoopt. Dè^ zaak is in handen van het
gerecht.
In de „Congoleesche afdeeling« der
aanslaande tentoonstelling te Brussel komen
250 negers. Het onderhoud van die zwartjes
zal 2000 fr. per persoon en dus in 't geheel
300,000 fr. kosten.
Die geheele afdeeling is voor rekening van
den Congo-Staat.
Een onderwijzer aan de school van deco
ratieve kunst de 72 jarige beeldhouwer
Maxime Avoine, heeft zich om het leven
gebracht, omdat hij door de regeering uit
zijn ambt is ontzet naar aanleiding van de
wijze, waarop hij zich tegenover zijn leerlingen
over de jongste gebeurtenissen te Carmaux
had uitgelaten. Hij had vroeger aan de
commune deelgenomen en was toen ter dood
veroordeeld.
I)e werkstaking- der bootwerkers te
Hamburg. Dreinen, enz.
Tc Plamburg is op een door ongeveer 3000
personen bezochte volksvergadering op voor
stel van den afgevaardigde Von Elm een
resolutie aangenomeu, waarin de eischen der
stakers voor billijk werden verklaard, hun
sympathie betuigd en ondersteuning toegezegd
werd, terwijl men de werkstakers aanspoorde
in de staking te volharden. Op eene ver
gadering van schuitenvoerders is besloten den
arbeid niet te hervatten: voordat de eischen
van al!e categorieën der bootwerkers geregeld
zijn. Honderd werklieden der scheepvaart
maatschappij „Vette" hebben der directie
nieuwe looneischen gesteld en zullen bij niet
inwilliging den arbeid staken. Zestig werk
lieden uit de pakhuizen der firma Nathan,
Philipp en Co. zijn ontslagen, daar ze wei
gerden sjouwerdiensten te verrichten. Ook
de werklieden der stedelijke waterleiding en
der gasfabriek hebben volgens "de Echo der
directie eischen gesteld.
Oo een Zaterdag gehouden vergadering
hebben te Hamburg de werklieden van het
entrepot en de pakhuizen verklaard, zich bij
de werkstaking aan te sluiten.
De staatskaaiwerkers hielden een vergade
ring, waarin de Rijksdagafgevaardigde Legien
het woord voerde over de arbeidsbeweging.
Er werd besloten, dat de staatskaaiwerkers;
indien hun bevolen werd de aan de kaai
liggende booten van de Packetfahrt Gezell-
schatt te lossen, eveneens het werk zouden
staken; en wel aan de kaden die door den
Staat geexploiteerd worden.
De bootweikers van BremerhaveD, Geeste-
munde. Kiel en Nordenham hebben zich met
de stakers te Bremen en te Hamburg solidair
verklaard en besloten geen schip te lossen,
dat gedurende de staking uit Hamburg en
Bremen komt. Ze hebben echter het werk
niet gestaakt.
Er staken thans te Hamburg 6000 sjouwers,
3000 schuitenvoerders, 500 kaaiwerkers, 400
scheepsreinigers, 600 ketelreinigers 300
scheepsververs, 40 kraanwerkeïs en 400 zee
lieden. Er wordt gewerkt op 21 stoom- en
2 zeilschepen. Te Altona staken 120 schui
tenvoerders.
III Mil I nil tl ffl H
verraden heeft, en hij zal van uw ondergang partij
trekken.
Ze was voornemens meer te zeggen, doch op
hetzelfde oogenblik keerde mr. Purkiss zich om,
daar hij meende dat het onderhoud nu lang ge
noeg geduurd had.
Voor den tweeden keer vestigde hij de aan
dacht op de lunch. Doch de gevangene zei dat
hij niets gebruiken kon.
Nu, ik lie'o trek en vind deze plaats koud, on-
verdragelijk koud. Miss] Harvey, zijt u gereed?
Het begint laat tc worden en de tijd voor onze
lunch gaat voorbij. Lord Melbury zal 't wachten
moede zijn. Madeline staarde den gevangene aan,
zooals hij daar stond zoo schoon als zijn vader.
Ze kwam nader tot hem en liet hare handen
op zijne schouders rusten en staarde hem in het
gelaat, dat schoone, droevige gelaat, hetwelk ze
het eerst te midden van armoede en ellende in
de kleeding van een dokwerker aanschouwd had.
Frank om mijnentwil, om der wille van
onze liefde spreek en verdedig u
En toen zag ze eene plotselinge zachtheid in
zijne ernstige oogen en voelde ze de rilling, die
door zijne jonge leden ging.
Ik kan niet, Madeline, antwoordde hij on
vast. Ik durf niet. God zegenen u Dank
Zo ging heenop den arm van mr. Purkiss
steunende, met oogen verblind door tranen. En
de gevangene leunde tegen den muur van zijne
cel en staarde naar de deur, die zich geopend had
en weer geslotenom haar uit te laten.
In oogenblikken van scheiden en van weerzien
gevoelen de menschen het meest welk een schat
van liefde en vriendschap hun hart verborgen
hield. In die oogenblikken zegt het oog meer
dan de mond kan uitspreken.
XX.
Veroordeeld.
Ieder had het verwacht ten aanzien van zijn
stilzwijgen en toch heerschte er twijfel nadat het
doodvonnis de zaak beslist en onherroepelijk tot
een einde gebracht had. De menigte verliet stil
zwijgend het gerechtshof, doch in de straten van
Malliscombe kwamen de tongen los en werd de
zaak van alle mogelijke kanten besproken.
Men voelde dat Frank Anson zichzelf feitelijk
veroordeeld had. De bewijzen, die gediend hadden
om hem te veroordeelen, waren bijna volkomen
door hemzelf verschaft. Ten slotte had zijne wei
gering om te pleiten of om zelf verdedigd te
worden zijn vonnis verzekerd.
Het was daarom niet mogelijk hem veel me
delijden te betoonen.
En toch had hij, nadat het doodvonnis was uit
gesproken, voor een oogenblik met den elleboog
op het hek van de balie geleund en zijn gelaat
in de handen verborgen.
Er was een onverklaarbare trilling van twijfel
en medelijden door de leden der vergaderden ge
gaan, een trilling die versterkt werd toen hij
ten laatste het hoofd en de open gelaatstrekken
had opgeheven, aan welks schoonheid pijn in en
kele korte minuten een onbeschrijfelijk edel voor
komen had gegeven.
Wat zal er van sir Edmund worden? hoorde
men van alle kanten. Of
Het zal zijn dood zijn, of de opmerking van
een zucht vergezeld
Het is maar goed dat lady Ansor: dood is.
Arme lady Rosamund 1 Zijne veroordeeling zou
haar dood geweest zijn.
Men gevoelde ook diep medelijden met Made
line Harvey, toer. ze, doodsbleek, bevende, half
verblind door angst, onzeker haar weg door de
volle 'gerechtszaal nnar de balie gemaakt had,
waar twee gendarmes gereedstonden den veroor
deelde weg te voeren.
Ze strekte de armen naar hem uit en trachtte
te glimlachen en uiting aan hare gevoelens te
geven.
Frank! Frank! Waarom hebt ge niet ge
sproken?
Ze uitte de woorden, doch sprak ze zoo heesch
dat niemand ze hooren kon.
Hare stem scheen haar begeven te hebben door
de uitwerking van plotselinge overweldigende
droefheid, die zich thans op al hare vermogens
wreekte.
Voor het eerst in haar leven begaven hare jeug
dige krachten haar.
Ze klampte zich aan het hek van de balie vast
om zich voor vallen te vrijwaren.
Het volgende oogenblik werd er een krachtige
arm om haar heen geslagen, die haar ondersteunde,
de arm van den man wiens edelmoedige lielde
zich thans deed gelden.
George Taxter zag in haar angstig, bleek, ge
spannen gelaat en toen naar dat van zijn onge-
lukkigen medeminnaar.
Frank Anson's lippen trilden.
Zorg voor haar, zei hij.
Er spreidde zich een donkerroode gloed over
George Taxters gelaat, terwijl hij in antwoord op
deze smeekbede boog.
Toen hij naar beneden zag, merkte hij dat eenige
bloemen, die Madeline gedragen had, op den grond
gevallen waren. Hij raapte ze op en reikte ze
door eene plotselinge edele ingeving den gevan
gene over.
Dank 1 Ik zal deze vriendelijkheid niet ver
geten gedurende den korten tijd, die mij nog te
leven overblijft, zei Frank Anson.
Toen werd hij weggevoerd en George Taxter
geleidde Madeline naar buiten.
HOOFDSTUK XXI.
Eene ontdekking.
Miss Blake kwam naar voren en bood hare
hulp aan ze had, naar het scheen, den tijd kun
nen vinden het verhoor bij te wonen dien middag.
Doch hare hulp werd geweigerd en ze had de
vernedering den eigenaar van den molen met
miss Harvey en mr. Tom Addington haar neef,
in lord Melbury's rijtuig weg te zien rijden.
Vroeg in den volgenden morgen ontving lady
Melbury een telegram. Het was vansirEamund
afkomstig. Hij verzocht haar hem een bezoek op
Holcombe Park te komen brengen. Hij was den
vorigen avond van Yorkshire teruggekeerd.
Lady Melbury verbleekte op het lezen van dit
verzoek. Ze kon er niet ellendiger uitzien, want
gedurende de laatste drie dagen was haar gelaat
vreeselijk veranderd.
Voor zich te gaan kleeden opende ze een fleschje
en goot een gedeelte van den inhoud in een glas
en dronk het op om hare zenuwen tot bedaren
brengen.
Doch het beven harer witte hand en de onze
kerheid van haren mond bewezen voldoende
indien er bewijs noodig was, dat deze methode
o in zenuwen tot bedaren te brengen, niet de
juiste was.
Anderhalf uur later stapte ze voor de deur van
Holcombe Park haar rijtuig uit.
Sir Edmund Anson bevond zich in de biblio
theek en daarheen werd ze geleid.
Bij het zien van den beroemden rechter schrikte
ze. Ze had verwacht hem veranderd te zien
zeker, doch zóó veranderd, neen! Nu, als tevo
ren, had hij als model kunnen dienen voor een
standbeeld der gerechtigheid, doch in dit uur had
de koude ongevoeligheid iets afschuwelijks voor
de ziel der toeschouwster.
Het was gelijk een steen, vreeselijk, wanhopig;
de uitdrukking zijner gelaatstrekken was zulk
eene als lady Melbury nooit te voren gezien had
en ongaarne weer op een menschengelaat zou
willen aanschouwen. Het haar, dat zoo schilder
achtig om de slapen hing, was sneeuwwit.
Dolly
Op het hooren van dien vertrouwelijken naam
schudde ze ze zou niet hebben kunnen zeggen
waarom.
Ilij stond op en kwam haar met onzekeren tred
tegemoet.
Dolly, ik ga mijzelf aangeven! Ik moet de
waarheid vertellen. Ik kan hem niet laten sterven.
Edmund
Ik moet! ik moet! Ik heb er al deze dagen
over gedacht. Ik heb in angst verkeerd in zulk
een angst als niemand anders dan een schuldige
verkeeren kan.
Ik kan hem niet laten sterven Ik durf niet.
Het zou nog erger zijn de moord op Talboten
Rosamund slaat mij yan uit den hemel gade.
Wat zal ze van mij denken, als ik haar zoon
ons eenig kind een schandelijken dood laat
sterven voor eene misdaad, welke de mijne is.
Edmund, denk aan u zelf. De dooden zijn
dood en weten gelukkig niets! Ge hebt te kiezen
tusschen uw leven en het zijne. Hij bedroog u.
Hij leidde een slecht leven, hij heeft het geheim
estolen en verkocht een schandelijke eerlooze
aad terwijl gij eerbaar zijt en voor de wereld
een grooten naam hebt. Wilt ge de achting der
menschen opofferen.
Ge zegt dat het in een oogenblik van drift is
geschied, dat ge onwetend den trekker aanraakte,
dat het geen moord was met vooi bedachten
rade.
Hij hief zijne hand op om haar te doen zwij
gen. Breng mij niet in verzoeking, Dolly,
Breng mij niet in verzoeking, mijne ziel te ver
liezen. Ik was het en niet mijn zoon, die den
moord bedreef.
De dooden zijn niet dood, Dolly. Ze leven
voort en zien alles Wordt vervolgd.
