Nummer 39. Eerste Blad. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen, Protectie-beweging. ANTOON TIELEN, Dit nummer bestaat uit tvee bladen. UITGEVER; Waalwijk. m-mriT-rz i i IVaalwijlische «n Laiigslraafsclie Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,—. Franco per post door het geheele rijk f1,35. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever I De aangekondigde lezingen over Protectie en Industrie», en over „Protectie en Land bouw" hebben een massa volk naar Musis Sacrum" gelokt. Musis leek te klein om al de belangstel lenden te bevatten. We merkten op de heeren burgemeesters van Waalwijk, Bezooien en Waspik, vele leden van den Waalwijkschen gemeenteraad en van de kamer van koophandel, de Eerw. heeren kapelaansallerlei ambtenaren en veel in dustriëlen, alsook verschillende personen uit naburige gemeenten. Het verschijnen van de heeren sprekers met den president der kiesvereeniging, en even daarna dat van onzen afgevaardigde de heer Mutsaerts met onzen burgemeester ver wekte applaus. Ongeveer kwart vóór zeven opende de voorzitter, de heer Henri Witlox, de verga dering en sprak ongeveer het volgende: Eenigen tijd geleden toen de kieswet van Van Houten was aangenomen en de kiezers noodig licht verlangden, werd de vraag wel eens gehoord: >waar blijven nu onze katho lieke afgevaardigdenen 't was de heer Bahlmann die op de vergadering der han- delsreizigersvereeniging te Tilburg het kloeke antwoord gat „We zullen komen als men ons roept, we zullen gaan waar men ons roept." En zoo is het dat Mr. Bahlmann aan de roepstem van onze Katholieke Kiesvereeniging heeft gehoor gegeven, en een zijner politieke vrienden, den heer De Ras, heeft mede gebracht. Primitief was het de bedoeling een katho liek onderwerp te behandelen, en deze ver gadering alleen toegankelijk te doen zijn voor de katholieken van dit district, doch toen er besloten was voor Protectie en Vrijhandel hebben we gemeend onze politieke tegenstan ders een lesje te geven van uit het donker Noordbrabant aan de liberalen van Hengeloo waar eene lezing van Mr. Pierson werd aan gekondigd, toegankelijk voor Jan en alleman, alleen niet voor katholieken dat zijn maat regelen die thuis behooren in de oude doos. Het le gedeelte zal de heer De Ras be handelen protectie eu industrie; het 2e gedeel- 1e de heer Bahlmann protectie en landbouw. Ik geef thans het woord aan den heer Be Ras De heer De Ras leest ongeveer het volgende: Mijne heeren geachte toehoorders! voorat ffiu kort woord aan de katholieke leden van Vaalwijk, daartoe acht ik me verplicht omdat ii den aanstaanden strijd, dien wij tegemoet gtan de zegen, zal worden weggedragen door d' geloovigen. Woensdag 5 Mei heeft er te Utrecht eene bjeeukomst plaats gehad van de leden der lath. Kamerclub met de voorzitters en at- gvaardigden van bijna alle R. K. Kiesver enigingen uit den lande. Niet alleen is daar het katholiek program vor de a s. verkiezingen opnieuw bekrachtigd mar er is tevens eene resolutie aangenomen, ta doel hebbende om door samenwerking' dr beide groote Christelijke staatspartijen ti trachten een ministerie aan het bewind te bngen, dat als uitvloeisel der Christelijke eerderheid in de a.s. volksvertegenwoordi gig, ons eene regeering waarborgt, die den Siepper van Hemel en Aarde als eersten en npgsten souvereiu huldigt en aanvaardt. leen enkele wanklankgeen woord van opositie is er gehoord nadat Dr. Schaepman crrnnti ÏÏm 17 regels f0,60daarboven 8 cent per regel, bttern naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing tJ6IV WOr,?en 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- aSIJt* e n ueen,aangen0men door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. de aan te nemen resolutie uitvoerig had toegelicht. En uit de eensgezindheid en uit de toejuiching bleek het duidelijk dat het verleden was vergeten dat de eenheid is ïersteld, en dat zij met moed en vertrouwen de toekomst tegemoet gaat, omdat wij staan schouder aan schouder, de edelman naast den arbeider, allen voor een, en een voor allen. De geestdrift die daar geheerscht heeft, is een voorbode der overwinning. Toch mogen wij niet stilzitten, want de vijand nadert en zijn kracht is niet te minachten. Daarom eensgezind samenwerken tot be reiking van het zoo gewichtig resultaat, tot het groote doel in 't belang van altaar, ko ningin en vaderland. In 1878, aldus gaat spreker voort, verklaarde de Fransche minister, „de Freijcinet" in eene toespraak tol de kamer van koophandel te Bordeaux Indien de wetenschap ons leert, dat de absolute vrijheid van ruiling, de meest gunstige voorwaarde is voor de algemeene economie der voortbrenging, dan is het de staatkunde, die ons leert verkregen toestanden te ontzien en de nationale onafhankelijkheid te be houden. Wie denkt niet aan die woorden als wij een blik slaan op den hedendaagschen toe stand onzer industrie Niet onze vrijhandelaars, die onlangs eene vereenigiug hebben opgericht „Het vrije ruil verkeer." 't Ware beter daarachter te plaatsen „alleen voor Nederland want al de ons omringende groote staten willen van dat vrije ruilverkeer niets weleD. Frankrijk, Duitschland en Belgie gaan steeds voort hooger invoerrechten te heffenzij scheren de schapen en die schapen dat zijn wij. Arme schapen tot aau het hoofd in het water staande tot er spoedig niets meer te scheren zal vallen. 't Is een zaak van theorie of van praktijk, en dan moeten wij ons de vraag stellen' wat moet er voor land en volk in de toekomst worden gedaan, en op die vraag zal ik trach ten naar beste weten het antwoord te geven. En dan begin ik met de verklaring dat ook mij het ideaal het vrije ruilverkeer toe lacht, ja dat ik volgaarne beaam, dat een dergelijke grondslag de meest verkieslijke en ook de gezondste voor het handelsverkeer zou zijn; konden we dat maar aan de Duitsche, Fransche en Belgische regeeringsmanuen aan het verstand brengen, dan was de zaak in orde. Hoe komt het dat er zooveel vrijhandelaars naar het protectionistische kamp overloopen, zou dat uit eigenbelang zijn of door den nood gedrongen En als het waar is, dat de drang naar be scherming veld wint, zal het dan niet zijn omdat zij zich onmachtig voelen dien levens strijd vol te houden, en omdat het terrein van den strijd thans zoo goed als beperkt is tot ons eigen grondgebied, en omdat wij op die kleine uitgestrektheid buiteulandsche mede dingers ontmoeten, die ons bestoken met wapens, hun door ons zeiven in de hand gegeven. De uitvindingen op het gebied van hel machinewezen hebben de handenarbeid overal teruggedrongen, zegt men wel eens, en ge deeltelijk is dat waar, maar daartegenover staat dat goedkoopere productie allerlei ar tikelen onder het bereik van velen heeft gebracht. Een zaak is zeker: aan overpro ductie hebben onze fabrieken, ook de vele die op de flesch zijn gegaan, nooit geleden. Er zijn voorbeelden voor 't grijpen, en dan begin ik met een concreet geval, plaats gehad hebbende te Maastricht, waarin ik zelf eenigszins betrokken ben geweest. Voor een paar jaar hebben daar twee be hangselpapierfabrieken 't moeten opgeven, omdat ze niet konden concurreeren tegen de' Belgische, Duitsche en Zweedsche fabrieken. Deze konden op hunne productiekosten be sparen door van ieder patroon grootere hoe veelheden opteleggen, en het meerdere tegen jlageren prijs dan in hun eigen land over onze 'grenzen af te zetten. Op behangselpapier wordt een recht geheven van DU boden Duitsche firma's uit Berlijn Belgische uit Luik aan ons franco Rotterdam te leveren tegen 4 en 21/2 pCt. Dit bewees eenvoudig dat de inkomende rechten werden ontdoken en de waarde in plaats van 5, misschien tegen 1 of l1/ werd aangegeven. Vermoedelijk zal dit thans niet meer kunnen omdat een scherper toezicht wordt uitgeoefend doch nu nog kunnen onze behangseipapier- fabrieken niet blijven bestaan, vooral die aan de grenzen, zoolang het invoerrecht niet ver hoogd is. Een reiziger vorr een onzer Maastrichtsche firma s bezocht Zwolle. Toen hij aan zijn hotel kwam, zei de eigenaar, meneer, 't doet me plezier dat ik u zie, er zijn hier zestien reizigers in behangselpapier geweest maar alle buitenlanders. U zijt de eerste Nederlander. Te Maastricht moesten twee fabrieken sluiten. Een meesterknecht van een dezer fabrieken, die 25 dienstjaren telde, kwam mij zijn nood klagen. En welke troost kon ik hem bieden? Niets dan, ja man ik kan niets voor u doen. Geen sikkepitje. Hadden wij een tweede kamer met een protectionistische meerderheid, dan ware ons tarief van invoerrechten al lang herzien, en dan zou de meerderheid er wel voor gezorgd hebben dat uw patroon in staat gesteld werd den strijd tegen de buitenlaudsche concur rentie vol te houden, en dan waart ge niet aan den dijk gezet. Dan ook komen de vrijhandelaars altijd met het zwarte spook, „duur brood" voor den dag, maar als men nu deze 100 a 150 werk lieden eens de keuze gelaten had tusschen het brood 1 ot U/2 cent duurder en behouden van uw werk, wellicht opslag van loon, ten gevolge van de betere omstandigheden, waarin de patroon ging verkeeren of het brood 1 of U/3 cent goedkooper, maar dan ook zonder werk? Ik geloof niet dat hunne keuze twij felachtig zou zijn. Of beteekeut in dit geval voor deze ar beiders ons tariefstelsel, naar vrijhandelaars lust, niet duur brood, maar geen brood En dan de spijker- en draadnagelfabrieken? Van de 15 zijn er nog 4 over. En wat wonder? andere landen gingen vóór hoo<*e rechten te heffen, doch iu Nederland liet men ze aan haar lot over, en moesten zij ondergaan. En hoe is het gegaan met onze leerlooierijen,' die aan duizenden menschen in ons land, vroeger een goed bestaan opleverden? Ver dwenen zijn ze op enkele na want de buitenlander mag huiden en leder vrij invoeren Vroeger was er op zool-, tuig- en zadel leer een invoerrecht van 4 percent derwaarde. Sedert 1895 is de invoer vrij. Van 150000 K.G. in 1875 is de invoer in 1895 gestegen tot 430000 KG. terwijl de bevolking nauwe lijks met 800000 zielen toenam. De invoer van bereide huiden en vellen van allerlei soort, verlakt en zeemleder, nam in 't zelfde tijdstip toe ran ruim 1 tot 5 millioen kilogr. Met de leerlooierijen zijn onze schoenfa brieken, vroeger eene nationale industrie, op de flesch gegaan. Beide gaan natuurlijk hand aau hand. Sedert jaren wordt ons land overstroomd met buitenlaudsch, hoofdzakelijk Weener fabrikaat. Want het gering iuvoerrecht van 5 pCt. is geheel onvoldoende om den stortvloed van vreemd schoeisel te weren, ij JBehalve de meestal onvoldoende kwaliteit van lederis deze grondstof doorgaans op onvoldoende wijze geprepareerd door de z.g. snellooimethode. Toch is dit buitenlandsch schoeisel dikwerf fraai op hei oog, eD daarbij zeer goedkoop, en wij weten het, de overgroote meerderheid van het publiek grijpt nu eeumaal naar de goedkoope waren. Uit den aard der zaak kan de bescherming niet op gelijke wijze op verschillende takken van industrie en landbouw worden toegepast. De bescherming der industrie kan niet anders zijn dan eene actieve. Bij toepassing van eene oordeelkundige actieve bescherming kunnen alleen die fabrikaten in aanmerking komen, die overal even goed kuunen vervaar digd worden. Daartoe is het volstrekt niet noodig dat de grondstof op eigen bodem geuomen wordt. Bij een oordeelkundig tarief moet ook de grondstot, hetzij halffabrikaat worden belast, alhoewel niet in die mate als het afgewerkt fabrikaat. Wel moet het laatste minstens even hoog beschermd worden als het half-fabrikaat. Spr. haalt nu een zestal opstellen van Mr. Veegens aan die in jaargang 1888 van de Vragen des Tijds" verschenen en door wijlen den heer Armand Diepen bestreden werden. En ik, zegt de heer De Ras verder, zou hier bij willen voegen, „Waar zit 'em de kneep?" Thans worden 10 jaar slechte buiteolandsche schoenen verkocht, tegen 1 jaar goede bin- nenlandsche. En vraag nu aan den schoenmaker die u b.v. zoo'n paar laarzen aflevert, of de prijs duurder zal worden, als hij er een volgend jaar 800 of 1000 paar kan afleveren, ook al mocht het halffabrikaat, het gelooid leer, wat duurder worden Dan zal èn patroon, èn publiek, èn werkman gebaat worden. De patroon omdat hij door veel grooteren af- en omzet zijne zaken zal kunnen uitbreiden het publiek omdat het voor denzelfden, wellicht geringeren prijs betere waar zal ontvangen eu de werkman, omdat er veel meer vraag naar arbeidskracht dan thans zijn zal. Past op, zeggen de freetraders, met hooge invoerrechten wordt alles duurmaar waarom vraagt spr. wordt dan het bier niet duur? nu op het gewone of gerstebier een inkomend recht van f3,— per vat geheven wordt. Onze bierbrouwerijen gaan overal best. De goed koope Belgische en Duitsche bieren kunnen niet binnenkomen, omdat zij op een fust van 100 L. bijna evenveel inkomend recht moe ten betalen als de waarde van het artikel. Schaf het inkomend recht af, dan zal het bier misschien 1 cent per glas goedkooper, worden, waar tegenover staat dat ons volk vreemde bieren van twijfelachtige kwaliteit zal moeten drinken. Bescherm maar grondstoffen en afgewerkte producten, zeggen de vrijhandelaars, het pu bliek draagt de kosten. Mijn antwoord hierop is Neen, een oor deelkundige bescherming zal de binnenland- sche huizen ten goede komen. En zal er meer in 't binnenland worden gewerkt, daarom nog volstrekt niet tot hoogcren prijs. En wa: de werkman betreft, langs twee wegen kau hij meer voortbrengen, zonder bezwaar van den patroon en den kooper, zegt de heer Diepen, en die wegen zijn le grooter vaardigheid doordat hij altijd 't zelfde werk verricht. 2e wanneer net aantal arbeidsuren toeneemt De productiekosten hier te lande zullen dalen, en als nu de vrijhandelaars beweren dat de verbruikers het publiek weinig belang heeft bij daling der productiekosten, dan t is alweer de heer Diepen, die er op wijst - bewijst dergelijke red-neering weinig voor kennis van zaken en handel. De vrijhandelaars beweren Wij protectionisten zijn mannen van de theorie. Nog onlangs kwam in een artikel in het Algemeen Handelsblad die beschuldi ging voor. Blijkt die theorie steekhoudend? Waarom zijn er dan zooveel vrijhandelaars naar het protectionistische kamp overgeloopen en ko men er nog dagelijks over De N. Rott. Ct heeft er al een treurzang over aangeheven Waarom willen de freetraders tot iederen prijs voorkomen dat er met onze theo-ie eens een proef in de praktijk wordt genomen? Ze zijn er doodsbang voor, en dan klinkt het als dooddoener, zulk een proef zou uiterst gevaarlijk voor land en volk zijn."

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1897 | | pagina 1