Nummer 39.
Eerste Blad.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
Protectie-beweging.
ANTOON TIELEN,
Dit nummer bestaat uit
tvee bladen.
UITGEVER;
Waalwijk.
m-mriT-rz i i
IVaalwijlische «n Laiigslraafsclie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,—.
Franco per post door het geheele rijk f1,35.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
I
De aangekondigde lezingen over Protectie
en Industrie», en over „Protectie en Land
bouw" hebben een massa volk naar Musis
Sacrum" gelokt.
Musis leek te klein om al de belangstel
lenden te bevatten.
We merkten op de heeren burgemeesters
van Waalwijk, Bezooien en Waspik, vele leden
van den Waalwijkschen gemeenteraad en van
de kamer van koophandel, de Eerw. heeren
kapelaansallerlei ambtenaren en veel in
dustriëlen, alsook verschillende personen uit
naburige gemeenten.
Het verschijnen van de heeren sprekers
met den president der kiesvereeniging, en
even daarna dat van onzen afgevaardigde de
heer Mutsaerts met onzen burgemeester ver
wekte applaus.
Ongeveer kwart vóór zeven opende de
voorzitter, de heer Henri Witlox, de verga
dering en sprak ongeveer het volgende:
Eenigen tijd geleden toen de kieswet van
Van Houten was aangenomen en de kiezers
noodig licht verlangden, werd de vraag wel
eens gehoord: >waar blijven nu onze katho
lieke afgevaardigdenen 't was de heer
Bahlmann die op de vergadering der han-
delsreizigersvereeniging te Tilburg het kloeke
antwoord gat
„We zullen komen als men ons roept, we
zullen gaan waar men ons roept."
En zoo is het dat Mr. Bahlmann aan de
roepstem van onze Katholieke Kiesvereeniging
heeft gehoor gegeven, en een zijner politieke
vrienden, den heer De Ras, heeft mede
gebracht.
Primitief was het de bedoeling een katho
liek onderwerp te behandelen, en deze ver
gadering alleen toegankelijk te doen zijn voor
de katholieken van dit district, doch toen er
besloten was voor Protectie en Vrijhandel
hebben we gemeend onze politieke tegenstan
ders een lesje te geven van uit het donker
Noordbrabant aan de liberalen van Hengeloo
waar eene lezing van Mr. Pierson werd aan
gekondigd, toegankelijk voor Jan en alleman,
alleen niet voor katholieken dat zijn maat
regelen die thuis behooren in de oude doos.
Het le gedeelte zal de heer De Ras be
handelen protectie eu industrie; het 2e gedeel-
1e de heer Bahlmann protectie en landbouw.
Ik geef thans het woord aan den heer
Be Ras
De heer De Ras leest ongeveer het volgende:
Mijne heeren geachte toehoorders! voorat
ffiu kort woord aan de katholieke leden van
Vaalwijk, daartoe acht ik me verplicht omdat
ii den aanstaanden strijd, dien wij tegemoet
gtan de zegen, zal worden weggedragen door
d' geloovigen.
Woensdag 5 Mei heeft er te Utrecht eene
bjeeukomst plaats gehad van de leden der
lath. Kamerclub met de voorzitters en at-
gvaardigden van bijna alle R. K. Kiesver
enigingen uit den lande.
Niet alleen is daar het katholiek program
vor de a s. verkiezingen opnieuw bekrachtigd
mar er is tevens eene resolutie aangenomen,
ta doel hebbende om door samenwerking'
dr beide groote Christelijke staatspartijen
ti trachten een ministerie aan het bewind te
bngen, dat als uitvloeisel der Christelijke
eerderheid in de a.s. volksvertegenwoordi
gig, ons eene regeering waarborgt, die den
Siepper van Hemel en Aarde als eersten en
npgsten souvereiu huldigt en aanvaardt.
leen enkele wanklankgeen woord van
opositie is er gehoord nadat Dr. Schaepman
crrnnti ÏÏm 17 regels f0,60daarboven 8 cent per regel,
bttern naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
tJ6IV WOr,?en 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
aSIJt* e n ueen,aangen0men door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
de aan te nemen resolutie uitvoerig had
toegelicht. En uit de eensgezindheid en uit
de toejuiching bleek het duidelijk dat het
verleden was vergeten dat de eenheid is
ïersteld, en dat zij met moed en vertrouwen
de toekomst tegemoet gaat, omdat wij staan
schouder aan schouder, de edelman naast den
arbeider, allen voor een, en een voor allen.
De geestdrift die daar geheerscht heeft, is
een voorbode der overwinning. Toch mogen
wij niet stilzitten, want de vijand nadert en
zijn kracht is niet te minachten.
Daarom eensgezind samenwerken tot be
reiking van het zoo gewichtig resultaat, tot
het groote doel in 't belang van altaar, ko
ningin en vaderland.
In 1878, aldus gaat spreker voort, verklaarde
de Fransche minister, „de Freijcinet" in eene
toespraak tol de kamer van koophandel te
Bordeaux
Indien de wetenschap ons leert, dat de
absolute vrijheid van ruiling, de meest gunstige
voorwaarde is voor de algemeene economie
der voortbrenging, dan is het de staatkunde,
die ons leert verkregen toestanden te ontzien
en de nationale onafhankelijkheid te be
houden.
Wie denkt niet aan die woorden als wij
een blik slaan op den hedendaagschen toe
stand onzer industrie
Niet onze vrijhandelaars, die onlangs eene
vereenigiug hebben opgericht „Het vrije ruil
verkeer."
't Ware beter daarachter te plaatsen „alleen
voor Nederland want al de ons omringende
groote staten willen van dat vrije ruilverkeer
niets weleD.
Frankrijk, Duitschland en Belgie gaan steeds
voort hooger invoerrechten te heffenzij
scheren de schapen en die schapen dat zijn
wij. Arme schapen tot aau het hoofd in het
water staande tot er spoedig niets meer te
scheren zal vallen.
't Is een zaak van theorie of van praktijk,
en dan moeten wij ons de vraag stellen'
wat moet er voor land en volk in de toekomst
worden gedaan, en op die vraag zal ik trach
ten naar beste weten het antwoord te geven.
En dan begin ik met de verklaring dat ook
mij het ideaal het vrije ruilverkeer toe
lacht, ja dat ik volgaarne beaam, dat een
dergelijke grondslag de meest verkieslijke en
ook de gezondste voor het handelsverkeer
zou zijn; konden we dat maar aan de Duitsche,
Fransche en Belgische regeeringsmanuen aan
het verstand brengen, dan was de zaak in
orde.
Hoe komt het dat er zooveel vrijhandelaars
naar het protectionistische kamp overloopen,
zou dat uit eigenbelang zijn of door den nood
gedrongen
En als het waar is, dat de drang naar be
scherming veld wint, zal het dan niet zijn
omdat zij zich onmachtig voelen dien levens
strijd vol te houden, en omdat het terrein van
den strijd thans zoo goed als beperkt is tot
ons eigen grondgebied, en omdat wij op die
kleine uitgestrektheid buiteulandsche mede
dingers ontmoeten, die ons bestoken met
wapens, hun door ons zeiven in de hand
gegeven.
De uitvindingen op het gebied van hel
machinewezen hebben de handenarbeid overal
teruggedrongen, zegt men wel eens, en ge
deeltelijk is dat waar, maar daartegenover
staat dat goedkoopere productie allerlei ar
tikelen onder het bereik van velen heeft
gebracht. Een zaak is zeker: aan overpro
ductie hebben onze fabrieken, ook de vele
die op de flesch zijn gegaan, nooit geleden.
Er zijn voorbeelden voor 't grijpen, en dan
begin ik met een concreet geval, plaats gehad
hebbende te Maastricht, waarin ik zelf
eenigszins betrokken ben geweest.
Voor een paar jaar hebben daar twee be
hangselpapierfabrieken 't moeten opgeven,
omdat ze niet konden concurreeren tegen de'
Belgische, Duitsche en Zweedsche fabrieken.
Deze konden op hunne productiekosten be
sparen door van ieder patroon grootere hoe
veelheden opteleggen, en het meerdere tegen
jlageren prijs dan in hun eigen land over onze
'grenzen af te zetten.
Op behangselpapier wordt een recht geheven
van DU boden Duitsche firma's uit
Berlijn Belgische uit Luik aan ons franco
Rotterdam te leveren tegen 4 en 21/2 pCt.
Dit bewees eenvoudig dat de inkomende
rechten werden ontdoken en de waarde in
plaats van 5, misschien tegen 1 of l1/
werd aangegeven.
Vermoedelijk zal dit thans niet meer kunnen
omdat een scherper toezicht wordt uitgeoefend
doch nu nog kunnen onze behangseipapier-
fabrieken niet blijven bestaan, vooral die aan
de grenzen, zoolang het invoerrecht niet ver
hoogd is.
Een reiziger vorr een onzer Maastrichtsche
firma s bezocht Zwolle. Toen hij aan zijn
hotel kwam, zei de eigenaar, meneer, 't doet
me plezier dat ik u zie, er zijn hier zestien
reizigers in behangselpapier geweest maar alle
buitenlanders. U zijt de eerste Nederlander.
Te Maastricht moesten twee fabrieken
sluiten.
Een meesterknecht van een dezer fabrieken,
die 25 dienstjaren telde, kwam mij zijn nood
klagen. En welke troost kon ik hem bieden?
Niets dan, ja man ik kan niets voor u doen.
Geen sikkepitje.
Hadden wij een tweede kamer met een
protectionistische meerderheid, dan ware ons
tarief van invoerrechten al lang herzien, en
dan zou de meerderheid er wel voor gezorgd
hebben dat uw patroon in staat gesteld werd
den strijd tegen de buitenlaudsche concur
rentie vol te houden, en dan waart ge niet
aan den dijk gezet.
Dan ook komen de vrijhandelaars altijd
met het zwarte spook, „duur brood" voor den
dag, maar als men nu deze 100 a 150 werk
lieden eens de keuze gelaten had tusschen
het brood 1 ot U/2 cent duurder en behouden
van uw werk, wellicht opslag van loon, ten
gevolge van de betere omstandigheden, waarin
de patroon ging verkeeren of het brood 1
of U/3 cent goedkooper, maar dan ook zonder
werk? Ik geloof niet dat hunne keuze twij
felachtig zou zijn.
Of beteekeut in dit geval voor deze ar
beiders ons tariefstelsel, naar vrijhandelaars
lust, niet duur brood, maar geen brood
En dan de spijker- en draadnagelfabrieken?
Van de 15 zijn er nog 4 over. En wat
wonder? andere landen gingen vóór hoo<*e
rechten te heffen, doch iu Nederland liet men
ze aan haar lot over, en moesten zij ondergaan.
En hoe is het gegaan met onze leerlooierijen,'
die aan duizenden menschen in ons land,
vroeger een goed bestaan opleverden? Ver
dwenen zijn ze op enkele na want de
buitenlander mag huiden en leder vrij invoeren
Vroeger was er op zool-, tuig- en zadel
leer een invoerrecht van 4 percent derwaarde.
Sedert 1895 is de invoer vrij. Van 150000
K.G. in 1875 is de invoer in 1895 gestegen
tot 430000 KG. terwijl de bevolking nauwe
lijks met 800000 zielen toenam. De invoer
van bereide huiden en vellen van allerlei
soort, verlakt en zeemleder, nam in 't zelfde
tijdstip toe ran ruim 1 tot 5 millioen kilogr.
Met de leerlooierijen zijn onze schoenfa
brieken, vroeger eene nationale industrie, op
de flesch gegaan. Beide gaan natuurlijk hand
aau hand. Sedert jaren wordt ons land
overstroomd met buitenlaudsch, hoofdzakelijk
Weener fabrikaat. Want het gering iuvoerrecht
van 5 pCt. is geheel onvoldoende om den
stortvloed van vreemd schoeisel te weren,
ij JBehalve de meestal onvoldoende kwaliteit
van lederis deze grondstof doorgaans op
onvoldoende wijze geprepareerd door de z.g.
snellooimethode.
Toch is dit buitenlandsch schoeisel dikwerf
fraai op hei oog, eD daarbij zeer goedkoop,
en wij weten het, de overgroote meerderheid
van het publiek grijpt nu eeumaal naar de
goedkoope waren.
Uit den aard der zaak kan de bescherming
niet op gelijke wijze op verschillende takken
van industrie en landbouw worden toegepast.
De bescherming der industrie kan niet
anders zijn dan eene actieve. Bij toepassing
van eene oordeelkundige actieve bescherming
kunnen alleen die fabrikaten in aanmerking
komen, die overal even goed kuunen vervaar
digd worden. Daartoe is het volstrekt niet
noodig dat de grondstof op eigen bodem
geuomen wordt.
Bij een oordeelkundig tarief moet ook de
grondstot, hetzij halffabrikaat worden belast,
alhoewel niet in die mate als het afgewerkt
fabrikaat. Wel moet het laatste minstens even
hoog beschermd worden als het half-fabrikaat.
Spr. haalt nu een zestal opstellen van Mr.
Veegens aan die in jaargang 1888 van de
Vragen des Tijds" verschenen en door wijlen
den heer Armand Diepen bestreden werden.
En ik, zegt de heer De Ras verder, zou hier
bij willen voegen, „Waar zit 'em de kneep?"
Thans worden 10 jaar slechte buiteolandsche
schoenen verkocht, tegen 1 jaar goede bin-
nenlandsche.
En vraag nu aan den schoenmaker die u
b.v. zoo'n paar laarzen aflevert, of de prijs
duurder zal worden, als hij er een volgend
jaar 800 of 1000 paar kan afleveren, ook al
mocht het halffabrikaat, het gelooid leer, wat
duurder worden
Dan zal èn patroon, èn publiek, èn werkman
gebaat worden.
De patroon omdat hij door veel grooteren
af- en omzet zijne zaken zal kunnen uitbreiden
het publiek omdat het voor denzelfden, wellicht
geringeren prijs betere waar zal ontvangen eu
de werkman, omdat er veel meer vraag naar
arbeidskracht dan thans zijn zal.
Past op, zeggen de freetraders, met hooge
invoerrechten wordt alles duurmaar waarom
vraagt spr. wordt dan het bier niet duur? nu
op het gewone of gerstebier een inkomend
recht van f3,— per vat geheven wordt. Onze
bierbrouwerijen gaan overal best. De goed
koope Belgische en Duitsche bieren kunnen
niet binnenkomen, omdat zij op een fust van
100 L. bijna evenveel inkomend recht moe
ten betalen als de waarde van het artikel.
Schaf het inkomend recht af, dan zal het
bier misschien 1 cent per glas goedkooper,
worden, waar tegenover staat dat ons volk
vreemde bieren van twijfelachtige kwaliteit
zal moeten drinken.
Bescherm maar grondstoffen en afgewerkte
producten, zeggen de vrijhandelaars, het pu
bliek draagt de kosten.
Mijn antwoord hierop is Neen, een oor
deelkundige bescherming zal de binnenland-
sche huizen ten goede komen. En zal er meer
in 't binnenland worden gewerkt, daarom nog
volstrekt niet tot hoogcren prijs.
En wa: de werkman betreft, langs twee
wegen kau hij meer voortbrengen, zonder
bezwaar van den patroon en den kooper,
zegt de heer Diepen, en die wegen zijn
le grooter vaardigheid doordat hij altijd 't
zelfde werk verricht.
2e wanneer net aantal arbeidsuren toeneemt
De productiekosten hier te lande zullen
dalen, en als nu de vrijhandelaars beweren
dat de verbruikers het publiek weinig belang
heeft bij daling der productiekosten, dan
t is alweer de heer Diepen, die er op wijst
- bewijst dergelijke red-neering weinig voor
kennis van zaken en handel.
De vrijhandelaars beweren
Wij protectionisten zijn mannen van de
theorie. Nog onlangs kwam in een artikel
in het Algemeen Handelsblad die beschuldi
ging voor.
Blijkt die theorie steekhoudend? Waarom
zijn er dan zooveel vrijhandelaars naar het
protectionistische kamp overgeloopen en ko
men er nog dagelijks over De N. Rott. Ct
heeft er al een treurzang over aangeheven
Waarom willen de freetraders tot iederen
prijs voorkomen dat er met onze theo-ie eens
een proef in de praktijk wordt genomen?
Ze zijn er doodsbang voor, en dan klinkt
het als dooddoener, zulk een proef zou uiterst
gevaarlijk voor land en volk zijn."