Nummer 39. Zondag 16 Mei 1897. Tweede Staatkundig overzicht. BUITENLAND. Belg: Italië. lius'and. "uitvoeringen. BINNENLAND. $-i 1-4 ÏA T 'i Vervolg Nieuwsberichten. ie. rraiiiQ-ijK. waalwijk. Onderhandelingen tc Gonstantiiiopcl. Woensdagmiddag is aan het paleis te Constantinopel de collectieve nota der mo gendheden afgegeven, met het voorstel om ernstig over den vrede te onderhandelen en daarbij de vijandelijkheden tegenover Grie kenland onmiddellijk te staken. Anderzijds word gemeld dat dit laatste een vriendelijk verzoek der mogendheden is, door de ge zanten aan den Sultan over te brengen. De Zieke Man zal, naar men zegt, heel gewillig aan het verlangen der mogendheden vol doen. Daarbij worden te Londen ten stelligste tegengesproken de inlichtingen der Neue Freie Presse uitConstantinopel aangaande de eischen die Turkije zal stellen, met name die van de uitlevering van de Grieksche vloot. De Sultan zal niets anders eischeu, beweert men, dan een schadeloosstelling in geld en een kleine verbetering van de grenzen, die een - voudig een nieuwe afbakening zal zijn en niet het karakter van een afstand van grondgebied zal dragen'. Betrekkelijk de voorafgegane onderbande lingen te Athene vernemen wij nog de vol gende bizonderheden De curieuze nachtwake was waarschijnlijk het gevolg van het uitblijven der dépêche uit Berlijn, die moest worden afgewacht. Het was een ongewoon uur, half vijf in den morgen, waarop de Russische gezant Onoe, inede uit naarn van de overige gezanten, aan den Griekschen minister van Buitenlandsche Zaken Skoeloedis de nota overhandigde die Plellas offiicieel de goede diensten van Europa aaubood. Skoeloedis had met Onoe en den gezant van Duitschland, baron van Flessen, tot dat vroege uur gewaakt en overhandigde Onoe onmiddellijk het antwoord van de Griek sche regeering, dat aldus luidde „De koninklijke regeering neemt kennis van de verklaringen van den vertegenwoor diger van Rusland, die optreedt in naam van de mogendheden, en verklaart dat zij zal overgaan tot het terugroepen van de konink lijke troepen van Kreta, dat zij zich uitdruk kelijk vereenigt met de autonomie van Kreta, en dat zij de belangen van Griekenland toe vertrouwt aan de goede zorgen van de mogendheden". De Grieksche troepen op Kreta zullen binnen veertien dagen het eiland verlaten hebben. Zij worden ingescheept in vier afdeelingen, waarvan de eerste, 450 man sterk, gisteren te Platanias aan boord is gegaan, en de tweede, 600 man, tegen 't einde van deze week vertrekt. Voor het vervoer worden onder andere twee Grieksche vaartuigen gebruikt, die door vreemde oorlogsschepen zijn gepakt, toen zij de blokkade wilden verbreken. Inmiddels houden zich de Grieken op het oogenblik nogal groot. Althans d rede des opperbevelhebbers tot de soldaten bij Domokos schijnt niet van grootspraak vrij. Eu o. a. schijnt men er nogal groot te gaan op de aankomst der zevenhonderd Garibaldisten Anderzijds heeft de Peneus bij Tenedos eene Turksche stoomboot prijs gemaakt, waar op zich bevonden een majoor en viei andere officieren, honderd soldaten, driehonderd Martinigeweren, zes mitrailleuses, een heele troep krijgs- en mondvoorraad en bovendien no™ vier duizend Turksche ponden in klinkende munt. Een aardig buitenkansje, dat echter in den tegenwoordigen stand van zaken waar schijnlijk wel netjes zal moeten worden bewaard en teruggegeven. De stoomboot is intusschen naar Skyathos gebracht in den Griekschen archipel. -Jé In Frankrijk wordt druk de vraag bespro ken of er de monarchie weder in aantocht is. De aanleiding is het treurig en spoedige uiteinde van den hertog d'Aumale. Met hem verdween, zoo zegt men, een tegenstander van haar herstel. Niet alsof hij de monarchie ontrouw was geworden, maar omdat hij den hertog van Orleans belette handelend op te treden. De oud-oom, die zoo herhaaldelijk in ballingschap had moeten leven, verkoos niet dat ecue vergeefsche royalistische poging die lamp zou vernieuwen. Hij achtte het voor zich als eene ramp, hij wenschte in vrede met zijn vaderland te leven en niet als bal ling te sterveD. Het middel waarmede d Aumale aan zijn verbod kracht bijzette, was het sterke argument der vorstelijke erfenis, welk e Orleans goed scheen te kunnen gebruiken en, als hij goed onnaste, ook zou krijgen. Thans heeft hij haar Om niet te spreken van de prinsen Jean en Pierre, heett de chef Philips de uitgebreide bezitting Aumale, het slot en landgoed Wood Norton in Engeland en het rijke domein Succo op Sicilië,terwijl aangaande het groote roerende vermogen nog niets be kend is. Nu is Orleans vrij, schallen de heethoof dige royalisten, en zal hij binnen zes maan den den voorvaderlijken troon beklimmen. Deskundigen berekenen hiervoor de kansen. De profetie is niet nieuw. Toen de graaf de Chambord stierf, en toen de graaf van Parijs stierf heette het telkens, dat de monarchie binnen zes maanden zou zijn hersteld. Poch dat gaat niet meer zoo gemakkelijk. Door regelmatige verkiezing zal men het wel niet meer verwachten. Maar dan misschien bij eene nationale ramp Geen royalist wenscht deze, ook niet voor het herstel van den troon, omdat deze daardoor de kiern van het verderf in zich zou opnemen. Maar een gewapende opstand dan Sommige heethoofden zouden daarvoor niet willen terugdeinzen. Doch de kans vau slagen is erg gering. Het zou na tuurlijk niet in tijd van oorlog geschieden, daarvoor zijn alle royalisten te vaderlandsüe vend. In den tijd van vrede dus. Maar wie zouden er opstaan Het land schikt zich meer en meer in den republikeinschen regee ringsvorm. En al zou eens hier of daar een vlammetje opstijgen, hoe spoedig zou het niet op technische wijze worden gebluscht Alleen in Parijs is een opstand nog denk baar. Parijs echter zou misschien ooit een volksman op het schild kunnen verheffen, een Orleans nooit Zullen de aanhangers van dit huis dan niet agiteeren Waarschijnlijk. Zij zullen wel niet slagen, maar het werk der bevrediging in het tegenwoordige staatsgebied tegenwerken. De Pransche regeering heeft dus nu eene bij komstige reden te meer, om alles, wat conser vatief en vooral kotholiek is niet meer door onbillijke en ongodsdienstige maatregelen van zich te vervreemden. Indien zij en er deden zich sedert de ramp reeds teekenen van voor dien verkeerden weg wil verlaten, den godsdienst wil eerbiedigen en de rechtvaar digheid betrachten, behoeft zij geen vrees te koesteren, dat de ernstige en vermogende lieden in voldoend getal het heil van Frank rijk zullen meenet) te vinden buiten de repu bliek en n de monarchie De Tentoonstelling. Jan Katte»)dijk van de Antwerpsche Koop handelnaar Brussel Zoo gezegd zoo gedaan. We kropen op een onmetelijk langen vuurduivel van O. van den P. met een heelen rozenkrans eerste kommuniekantjes, die door hun ouders naar Brussel werden geleid om de tentoon stelling te zien en na 65 minuten kroclien (we hadden maar 55 min. mogen rijden maar 'die 3 0 kregen we voor een toemaatje zonder opleg) stonden we gereed om naar de elek trische tram te loopen. 't was daar een vechtpartij... en als de menschen moe gevochteu waren en de tram was aan 't rollen, en ze hadden hun 25 centiemen aan den ontvanger gegeven, dan gat' deze vol waardigheid een half souken terug, net alsof hij geen drinkgeld wou aannemen, en sprak „Ce n'est que 20 cent, moclieu." „Exposition", brachten de ketjes in. „Expositie, Ausstellung of Exhibition", antwoorden Vlamingen, Duitschers en En- gelschen. „Jo mo", was dan het bescheid nous ne roiilons pas jusque la... Azuu ver goon me wale nie, zclleEn woveu den niette was onze verwonderde vraag. „Pas de trams, rie de la Loo „Pas de trams, rue de la Loi Nieë, zelle. De keunink uioet er den kaume." Algemeene misnoegdheid. Waarom had die ontvanger dat niet gezegd „Vous pouvez être contents d'etre ici pour prendre un monopole," zei de tram vent als we, aan deft hoek van de Rie de lq, Loo afstapten te midden van gendarmen, politimannen, sol- dateu en gemengd publiek, ,/We hadden toch zoo goed" aan de Noordstatie een rijtuig kunnen nemen," bracht een oude lieer in. „Jo mo, dan heeft de kompanie do niekske niemendalle van," zei de tramfilozoof. We waren beetgenomen. Te voet gaan kon niet meer, of we kwamen te laat voor de kantate. Rijtuigen waren er bijna niet te krijgen. Toch vonden we een goedertie renden koetsier die vier onzer, bloedvreemd als we elkaar waren, wou opladen. We zijn de hallen eens rondgegaan. Frankrijk pakt uit In de groote gaanderij zijn de Fransclie uitstallingen een ware pracht. De rest is lang niet klaar. Enge land maak nogal goed figuur Rusland is maar dun. Holland is netjes maar kleintjes. Duitschland, Italië en Zwitserland zitten vernepen in een donker hoékskeu onder een lage rij afdaken. De Italianen hebben geen postuurkens klaar wat jammerBelgië prijkt nog in al zijn verachterdheid 't is een schande. De twee stukken hal die machi- nengaanderij heeten, beginnen gevuld te geraken met al hetgeen te Antwerpen in 't. groot werd tentoongesteld. Nog een week of zes dan zal het'hier wel in orde zijn." De begrafenis van <ien hertog van Aumale Dinsdagavond is het stoffelijk overschot van den hertog van Aumale te Palermo door kardinaal Celesia gezegend. Gistermorgen werd het lijk naar de St. Jozefskerk overgebracht, waar eeu plechtige lijkdienst is gevierd. Het zal waarschijnlijk Vrijdagavond te Parijs aan komen Dinsdag heeft te Dreux de teraar debestelling plaats. Men zegt nu weer dat de gift van bijna een millioen franken ten behoeve vaif het werk van den weldadigheids bazaar geschon ken, afkomstig is van sommige leden van de familie Rothschild. Gelijk men weet, hebben president en thesaurier van het comité vast beloofd geen inlichtingen omtrent den gever te verstrekkenzij moeten de eenigen zijn, die hem kennen. Een van de overgebleven lijken is thans herkend voor dat van mevrouw Jauffred. Er zijn nu nog drie niet herkende in de Morgue. De aanslag op koning Humbert. In een particuliere correspondentie uit Rome in fiet N. v d. D. lezen we de vol gende bijzonderheden in verband met den onlangs op koning Humbert gepleegden aan slag Het proces Acciarito (de man, die den aanslag op den koning pleegde), dat den I5en plaats zou hebben, is verschoven, daar men nu ijverig bezig is medeplichtigen te zoeken, hoewel Acciarito volhoudt er geen te hebben Of ze bestaan P Eergisteren heb ben twee kleine knapen van een volksschool, bij de porte San Giovanni, de volgende ver klaring aan de politie afgelegd Op den bewusten dag waren zij in de buurt, waar de aanslag gepleegd is, aan het veldsla zoeken. Vandaar hadden ze achter een greppel een groepje van vijf mannen zien zitten, waarbij Acciarito, die aan het tellen waren. Een van hen hadden ze op Acciarito zien wijzen en hooren zeggen toccato a te!" (het is aan jou!) Daarop waren allen opgestaan, vier waren terugge keerd naar Rome, en Acciarito had den weg langzaam vervolgd. De knapen, 8 en 10 jaar oud, hebben dit aan hun meester gezegd, en deze gaf er de politie kennis van. Doch onwillekeu rig vraagt men zich af, als dit waar is, hoe is het dan mogelijk, dat Acciarito reeds dagen te voren kon zeggen //che avrebbe ucciso un capoccione(dat hij een groot hoofd moest dooden Inmiddels zijn er al verscheiden personen gearresteerd, waaronder een vermeende anar chist, wiens plotselinge dood, die ónder ge heimzinnige omstandigheden plaats vond, veel stof tot gepraat en geschrijf' geeft. Deze, Romeo Freggi geheeten, was een tiui: mermansknecht, en werd den lsten Mei, terwijl hij op zijn werk was, gearresteerd als anarchisttwee dagen later lioorde men dat hij dood was, volgens een bericht door zelfmoord, volgens een ander door een slag- aderbreuk, en wel in de gevangenis van San Michele. Den volgenden dag werd zijn lijk naar het eilannje San Bartolomeo gebracht, waar bij de lijkschouwing voor den dag kwam, dat verscheidene ribben van den man gebroken waren en zijn lever was gescheurd, als gevolg van waarschijnlijke mishandeling in de gevangenis ondergaan. Meu behoeft niet te zeggen welke indruk zoo iets op het publiek maakt en men eischt, natuurlijk, een streng onderzoek hieromtrent. Iedereen herinnert zich het verhaaltje uit onze schoolleesboeken, van den trouwen spoorwaehter, die zijn kind op de rails ziet spelen op 't oogenblik dat een trein komt aanrijden. Een zoodanig geval is nu wer kelijk gebeurd in de buurt van Odessa. De wisselwachter Sjtsjeglof zag zijn driejarig kind spelen tusschen de rails, waarover de trein naderde. Hij wist niet wat te doen had hij den trein op een ander spoor ge bracht dan waren de grootste onheilen ge beurd en het was te laat om te waarschu wen. llij liet den trein voorbijvliegen over zijn kind, dat gelukkig met eene kleine wond aan het hoofd en den schrik vrij kwam. De vader is echter in doden waanzin ver vallen, en in een oogenblik tien jaren ver ouderd zijn haar is spierwit geworden, zooals men vertelt. BU3MWX1nririmmnn min i« Zondag 16 Mei, 's middags 12 uur, zal door de liedertatel „Oefening en Vermaak, op de zaal Musis Sac.u-n worden uitgevoerd Ossian Beschnidt Spinn Spinn J angst Op het kerkhof de Vliegh Concert door de Harmonie FEspérance in den tuin van de, heer II. Appels op Zondag 16 Mei, bij ongunstig weder Zondag daarna. Aanvang 6 uur precies. (Zie programma's.) WAALWIJK, 15 Mei 1897. Installatie Griffier. In de verleden Donderdag gehouden zitting van het kantongerecht alhier, is de nieuwbenoemde griffier Mr. M. M. Brouwer Ancher geïnstalleerd eu in functie getreden. Tuineoncert. Wij vestigen de aandacht van het publiek op het eerste zmnerconcert, dat a s. Zondag door de harmonie l'Espérance zal gegeven worden in den tuin var. heer H. Appels. Met dit concert wordt de reeks van aangename uitspanningen voor den zomer geopend. Een taltijk publiek zal dan ook wel opkomen. De Koninginnen tc Wecnen. Uit Wcenen wordt geseind: De keizer heeft een vrij lang afscheidsbezoek aan de koninginnen gebracht, ook de prinsregent vau Beieren heeft HH. MM. een bezoek gebracht. Vanavond groot diner van de koninginnen in het hotel. Morgenavond vertrekken HH. MM. naar Boedapest, waar zij waarschijnlijk de koningin van Roemenie zullen ontmoeten. Vrijdag gaan HH. MM. naar Alt-Aussee, waar op het oogenblik nog een sterke sneeuwval is. Reuter seint nog uit Wecnen: HH. .MM. hebben met aartshertogin Marie en piir.ses Elisabeth van Waldeck-Pyrmont bij de kroonprinses-weduwe Stefanie geluncht. Vrijdag gaan HH. MM. naar Boedapest om de koningin van Roemenie te ontmoeten.'s Avonds keeren zij naar Wcenen terug. Heden was er dejeuner ter eere der koningin nen in de Nederi. legatie, waaraan behalve door den gezant en diens eclilgcnoote werd deelgeno men door de heeren en dames van het gevolg en door den Oostenrijkschcn minister van buiten landsche zaken en 's keizers übersthofmeister prins Liechtenstein. Reeds vroeger waren door onzen gezant jhr. van der Hoeven aan de konin ginnen de namen der hier wonende Nederlanders opgegeven, die bij deze gelegenheid hunne hulde aan HH. MM. wenschten te bewijzen. De Nederlandsche kolonie is hier zeer klein zoodat slechts acht personen zich voor die audiën tie hadden aangemeld en wel onze consul-generaal in Wëenen, de consul in Boedapest, device-consul in Weetien, de kapiteins G. Ludolph en J. 1'. Smeets, gedetacheerd bij de patronenfabriek in Presburg, de heeren Ph. Goldsmidt, E. Thomas, G. Ilile en de correspondent. Twee aan twee binnengelaten vertoeiden wij cenige minuien bij de kotiinginnen die met hare gewone minzaam heid eenige vragen tot ons richtten. Hoewel de audiëntie uitteraard kort was, was het ons allen een eer door onze jonge en beval lige koningin ontvangen te worden. Slachtoffers der zee. Andermaal is liet dorp Oosterend in rouw ge dompeld, nu het vissehersvaartuig F. X. 124 nabij Vlieland is omgeslagen en de bemanning verdronken. Deze zelfde schuit sloeg ook in den storm van 27 Maart 1896 om, waarbij toen even eens drie visschers iu de golven omksvamen. De bemanning van de schuit bestond thans uit schipper Maarten Daalder en twee knechten, (neven) een zoon van schipper M. Vlaming en een van P. Vlaming. De drie verongelukte waren ongehuwd. De Bunschoter botter, die in den nacht van Maandag op Dinsdag is vergaan, is B. U. 32. De opvarenden, Jacob van den Bosch, schipper 18 jaar, zijn broertje Steven van den Bosch, 11 jaar en de knecht Willem Koelewijn, 42 jaar, gehuwd en vader van één kind zijn verdronken.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1897 | | pagina 5