Nummer 50.
Donderdag 24 Juni 1897.
20e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
PROTECTIE.
Ons feuilleton.
FEUILLETON.
Staatkundig overzicht.
UITGEVER:
ANTOON TXELEN,
Waalwijk.
fSWSSÊZij die ziek voor
het volgend kwartaal
op dit blad abonneeren, ontvangen
de nog deze maand verschijnende
nummers GRATIS.
Ons tegenwoordig feuilleton
loopt ten einde. In 't begin van
't volgend kwartaal maken wij
een aanvang met een ander, dat,
als wij ons niet enorm vergissen,
in alle opzichten aan onze leze
ressen en lezers zal bevallen. Wij
raden dus iedereen aan tegen 1
Juli een abonnement te nemen op
de Echo van het Zuiden.
Waalwpscle en Laigstraatsck Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden fl,
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
(INGEZONDEN).
Alweder moet de Theorie der vrijhande-
Inren zwichten voor de nuchtere praktijk.
Schering en inslag is tegenwoordig Het
dure brood als gevolg van graanrechten." Met
de Rotterdammer aan het hoofd gebruiken
de vrijhandelsvrienden dat „dure brood" als
boeman voor alle niet ontwikkelde kiezers
en met de donkerste kleuren wordt de toe
komst nu geschetstals de protectionisten
bij a.s. herstemmingen voor de tweede kamer
mochten zegevieren.
Katheden wijsheid houdt echter geen
stand tegen de naakte werkelijkheid.
Attentie
Yoor de mannen van het vak.
Het Hoofdbestuur van de Ned. Brood-,
61
Binnen weinige dagen zou hij zich ongetwijfeld
haar woorden beter herinneren en ook de betee-
kenis van ieder woord.
Nu reeds-besefte hij twee zaken ten volle. De
eerste was haar belofte Rutherford Roper niet te
huwen en de tweede dat hun onderhoud afge
broken werd toen nog verscheidene zaken van
groot belang moesten worden afgehandeld.
Wat was er van die vijftig brieven, die ze hem
gezonden had, geworden
Aan wien had ze die ter bezorging gegeven
Indien ze tijd gehad had om haar uitroep*We
zijn bedrogen geworden' nader toe te lichten zou
hij voortaan tegen hun verraders gewapend ge
weest zijn.
Hij zou haar ook voor Shackleford gewaarschuwd
hebben in wiens handen ook zijn eigen brief aan
haar verloren gegaan was.
Hij verweet zichzelf bitter, dat hij aan haar
getwijfeld had.
Gedurende al die lange maanden, dat hij op
een antwoord op zijn langen brief wachtte, haa
zij een huwelijk met zijn vijand aan willen gaan,
alleen met het doel hem te helpen en mogelijk
zijn invrijheidstelling te bewerken.
Plotseling voelde liij een machtelooze woede
tegen haar vader opkomen.
Welk een schaamteloosheid haar tot een zelfop
offering te dwingen, door een verklaring, die
toch stellig een leugen moest, zijn en door een
belofte, die hij niet vervullen kon.
Was het noodzakelijk een leugen?
In de duisternis van de cel waaraan hij
langzamerhand gewende begon het koude bloed
sneller door zijn aderen te vloeien en hij vroeg
zich at of het mogelijk was, dat iemand anders
dan zijn vader William Talbot vermoord zou
hebben.
Was de moord door vergif gepleegd, dan kon
er nog twijfel bestaan maar er was geschoten.
Hij zelf had het schot gehoord en hij was naar
de kamer gesneld en had zelf gezien, dat het zijn
Koek- en Banketbakkersbond had aan de
afdeelingen de vraag voorgelegd
„Heeft stijging of daling van meel-
prijzenstijging of daling van broodprijzen
ten gevolge gehad en in welke mate
Het antwoord der liberalen vrijhandelaars
zou zeer zeker luidenMo'et natuurlijk
Zonder twijfelals de graanprijzen stijgen
moet hel brood omhoog
Be mannen van het vakde menschen van
ondervinding spreken zeker anders en als volgt',
Amsterdam meldde „Er heeft in de laat
ste maanden van het jaar groote prijsver-
hooging plaats gehad, welke niet altijd met
de broodprijzen overeenkwam."
Alfen: „Dat de stijging van Broodprij
zen niet was naar evenredigheid van de stij
ging der graan en meelprijzen."
Bolsward„De verhoogde graan- en
meelprijzen hebben door de sterke concur-
reutie geen verhooging van broodprijzen tot
stand kunnen brengen.''-'
Boskoop „De geringe daling der meel
prijzen heeft tot heden toe geen verandering
gebracht in prijzen van het brood."
Deventer„Dat de lage meel- en graan
prijzen niet zijn in het belang der bakkerij,
omdat hierdoor een concurrentie is geopend
zeer nadeelig voor den gezeten bakker."
Kampen „De stijging der producten gaf
in den beginne wel hooger broodprijzen
maar door den voorraad en concurrentiën
was de daling aan de orde van den dag."
Bummer end„De Vereeniging heeft po
gingen in het werk gesteld de broodprijzen
te verhoogenmaar stuitte terug bij enkele
bakkersdie niet genegen waren hiertoe
over te gaanalzoo geen verhouding tegen
over de graanprijzen."
Vlaardingen„Meel- en bloeinprijzen
stegendoch de bloemprijzen bleven de
zelfde enkele bakkers verhoogden een cent
vader was, die geschoten had. Hoe kon hij dan
andeis denken aan dat zijn vader de moordenaar
was
En toch, hijzelf had slechts het schot liooren
lossen, terwijl Madeline's vader het gezien had.
Daarin lag een groot verschil.
En Harvey stond bekend als een leugenaar,
zelfs zijn eed was niet geloofwaardig. Had hij haar
voorgelogen....
Hij dankte God, dat hij Madeline ontmoet had.
De ontmoeting was ook een afscheid geweest
misschien de laatste ontmoeting, het laatste
afscheid in deze wereld.
Niettegenstaande alle droevige herinneringen
eraan verbonden was het toch heerlijk er aan te
denken.
Ze hadden ondervonden, dat beiden elkander
trouw gebleven waren en zouden blijven.
Ook wist hij, dat Madeline nooit een liefdelcus
aan dien anderen man zou geven.
Ze wist nu, dat hij niet geheel gezonken was
zooals men haar verteld had.
Wie kon haar dat voorgelogen hebben
Kon hij maar zekerheid op dit punt krijgen
Kon hij haar nog maar slecht een half uur
één enkel half uurtje spreken 1
Hoe zwaar was de strijd in hem geweest, toen
ze hem smeekte zijn vlucht voort te zetten.
Zij was de liefde zelve.
Weinig vermoedde hij welk een leven haar
wachtte.
Wat had zij bedoeld met het gezegde, dat ze
niemands liefde waardig was
Wie had haar in den val gelokt
Ongetwijfeld had Roger Harvey laf genoeg
iets uitgevonden om haar in zijn macht te
krijgen.
Zijn bloed kookte toen hij aan de mogelijkheid
daarvan dacht.
Hij wrong zich zenuwachtig dc handen.
Tegen den middag werd de celdeur weer ge
opend en deelde een gevangenbewaarder hem
stroef mede, dat hij voor den directeur gebracht
zou worden.
Ontkleed u eerst, sprak hij.
Ontkleeden vroeg Frank verwonderd.
Hier in deze cel
Ja en gauw ook, kom. Uit uw jas I Ik kan
hier niet wachten. Ik heb nog meer te doen.
De cel was ijskoud.
hun broodlater deden de overigen, na de
lezing Sutersook een cent er bij, doch de
heer E. J. van Tienen bleef denzelfden prijs
handhaven en staat nu het laagste met zijn
prijzen Waterbrood 9 cent en melkbrood
11 cent, nagenoeg een Kilo."
Alle comentaar overbodig
De studie van Dr. Hirscliberg staaft dit
alles, ja zelfs vond deze navorsclier verlaging
van broodprijzen bij verhooging van graan
prijzen.
Hoe meer de protectie beweging zich doet
gelden hoe beter De dwaalleer van den
vrijhandelaar moet eenvoudig overal waar
het mogelijk is tegenover de praktijk ge
plaatst en daaraan worden getoetst
Wij protectionisten vreezen de
gevolgen niet.
Hel getal kiezers.
De heer Borgesius heeft in de vergadering
der liberale kiezers van district III te Am
sterdam er op gewezen, dat het getal kiezers
in de verschillende districten des lands zoo
zeer uiteenloopt. District II te Amsterdam
heeft slechts 2255 kiezers, het Brabantsch
district Waalwijk ongeveer 9600.
Inderdaad loopen de getallen der kiezers
in de 100 districten, die elk 45 ff 50.000
inwoners tellen, evenals vroeger, zeer uiteen.
Gemiddeld over het geheele land heeft 12
pCt. der bevolking thans het kiesrecht, tegen
ongeveer 6 pCt. onder de vroegere wet. De
percentage van Waalwijk bedraagt echter 21
pCt., te Deutichem en Enschede 18, te
Haarlemmermeer 17, te Alkmaar, Ameloo,
Enkhuizen, Lochem, Hilversum en Zaandam
16 pCt.
Daarentegen te Rotterdam slechts even
boven 7 pCc., te Amsterdam bijna 77j> te
'sGravenhage en Haarlem ruim 9 pCt., te
Arnhem en 'sBosch nog geen 10 pCt.
In sommige districten is het getal kiezers
verdrievoudigd, in Enschede zelfs vervier-
Frank Anson was door het lange vasten ver
zwakt en zijn leden deden pijn van het liggen
op hout.
Langzaam terwijl de kettingen zijn bewe
gingen tegenhielden ontdeed hij zich van zijn
kleeren en stond ten laatste, onbeschut tegen
de hevige koude, blootsvoets op den steenen
grond.
De gevangenbewaarder monsterde hem bij het
licht van zijn lantaarn en liet hem staan terwijl
hij zijn kleeren onderzocht.
Hij haastte zich niet met het onderzoek, niet
tegenstaande hij weinig tijd had.
8tuk voor stuk onderzocht hij om te zien of
er niets in de voering verborgen was.
Toen hij hiermede gereed was, liet hij ze Frank
weder aantrekken.
Door en door koud gehoorzaamde deze en volg
de toen zijn geleider naar de kamer van den
directeur.
Deze kamer bevond zich op de eerste verdie
ping en was door ijzeren tralies in twee deelen
verdeeld. Deze verdeeling maakte twee deuren
noodzakelijk, een voor den directeur en een voor
de gevangenen.
Toen Frank Anson met vasten tred binnen
kwam zag hij den directeur met zijn klerk aan
het andere eind van de kamer zitten.
Achter hem stond de hoofdcipier een persoon
bijna even machtig als de directeur en voor
hem op de tafel lagen de verschillende rappor
ten, die over de gevangenen uitgebracht waren,
alsmede een dik boek.
Een blik in dat boek bx'engt den directeur in
een oogenblik op de hoogte van 's mans misdaad,
gedrag en verleden. In zijn boeien, dicht bij het
traliehek staande, vlak tegenover den directeur,
luisterde Frank naar hetgeen de cipier uit het
boek voorlas.
Alles was waar.
De gevangene had gepoogd te ontvluchten. De
bijzonderheden van de vlucht waren den directeur
bekend, daar hij zelf den vluchteling nagegaan
was en hem zelf gegrepen had.
Alleen moest hij in het boek nazien hoe het
gedrag van den gevangene tot nu toe geweest
was.
Hum, zei hij onvoldaan, toen hij het gele
zen had.
Het verslag van Anson's gedrag was zeer
voudigd; vermoedelijk grootendeels door het
medetellen van alle betaalde aanslagen in de
personeele belasting.
Men mag bij die uiteenloopsnde cijfers
echter niet vergeten, zegt het Hbl., dat de
reden van de lage percentage in de genoemde
gemeenten voor een groot gedeelte te vinden
is in nalatigheid en onverschilligheid. Wij
hebben er reeds op gewezen dat in Amster
dam onder 37157 kiezers slechts ongeveer
2700 voorkomen, die zich aangegeven hebben
wegens huur, loon, spaarboekje of diploma.
Toch zijn er zeker ten minste 5maal zoo-
velen, die op die gronden kiesrecht hadden
kunnen erlangen, als zij zich hadden aan
gemeld.
Bij sommigen daarvan bestond de belem
mering, dat zij hun aanslag in de personeele
belasting niet ten volle hadden af betaald. Zij
waren de slachtoffers van het uitstel der in
voering dier belasting volgens de nieuwe
regeling, welke velen van hen zou hebben
vrijgesteld of veel lager getroffen.
Maar de hoofdreden is, dat o.a. in district
IIvan Amsterdam zoovele werklieden verzuimd
hebben zich aan te melden.
Na die ervaring vermoeden wij, dat het
kiezerstal onder de regeling van minister-Tak
feitelijk niet grooter zou zijn geweest, wellicht
nog geringer. Volgens die regeling werd nie
mand kiezer dan krachtens aangitte. Velen
die nu wegens aanslag in een directe belas
ting op de lijst zijn gekomen, zouden dan
vermoedelijk ook nagelaten hebben zich aan
te melden.
Er zijn weder nadere berichten gekomen,
die de vrees bevestigen voor de opwekking
van het Turksche fanatisme.
Wegens de jongste overwinningen hebben
de Muzelmannen hunne gelukwenschen aan
den Sultan gezonden. In antwoord daarop
haalt deze talrijke plaatsen uit den Koran
aan, betreffende de verplichtingen van ieder
ongunstig.
Het was slechts een lauge lijst van vergrijpen
en straffen.
Rapporten overbrengen, praten onder verboden
uren, wegens luiheid, in het bezit van tabak
overvallen, ongehoorzaamheid het slaan en
beleedigen van een cipier. Mishandeling van
medegevangenen.
Alles volgde elkander op, zoodat de directeur
tot de overtuiging moest komen, dat hij den
onverbeterlijkste aller gevangenen voor zich had.
En zijn gelaat altijd streng, onverbiddelijk
stond nog strenger.
Hebt ge iets tot uw verontschuldiging te
zeggen vroeg hij den gevangene.
Neen, mijnheer, antwoordde Frank.
De directeur zag hem even aan.
Mogelijk verwonderde hij er zich over dat het
gelaat van dezen man dien hij overigens
kende als den zoon van rechter Anson geheel
niet in overeenstemming was met het ongunstig
rapport dat over hem was uitgebracht.
Het was een droevig gelaat vol wilskracht,
doch het gaf geen kwaad te kennen, integendeel
het sprak van innerlijken moed, openhartigheid
en eergevoel.
Maar de directeur, wiens lange ondervinding
hem alle gevangenen als onverbeterlijk deed
beschouwen, liet zich niet door een gelaat mis
leiden.
Feiten spraken beter.
Daarom behandelde hij de zaak na een kort
beraad, met den hoofdcipier af.
De gevangene werd veroordeeld de boeien te
blijven dragen en gedeeltelijk in het grijs en
gedeeltelijk in het geel gekleed te gaan een
onderscheiding welke vluchtelingen te beurt viel.
Verder werd hij, veroordeeld steenen te klop
pen en in een strafcel verblijven.
Wat de geeseling betrof deze werd nog in
bedenking gehouden.
Dank u, mijnheer, zei de gevangene. Hij
sprak kalm, op een toon die vreemd klonk uit
den mond van een gevangene.
Toch zijn hart bonsde en een gevoel van
machtelooze woede kwam over hem.
(Wordt vervolgd.)
