Nummer 67. Donderdag* 26 Augustus 1897. 20e Jaargang
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
ANTOON TIELEN
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
De Wraak eener Vrouw
BUITENLAND.
Frankrijk.
UITGEVER
Waalwijk.
V
De Echo van het Zuiden.
Waalwyiische en Liuiplraalschi' Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Adveetentiën 1 7 regels f0.60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitach-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
LIJST VAN BRIEVEN,
bekenden.
Verzonden gedurende
Jonkers
geadresseerd aan ou
de 2e helft van Juli
Rotterdam.
Dr. Stanciow, Bulgarije's diplomatieke agent
te Petersburg, heelt, na verschillende samen
komsten met graaf Welsetsheimb, waarnemend
minister van buitenlandsche zaken van Oos-
teurijk-Hongarije bij afwezigheid van Golu-
chowski, de stad aan den blauwen Donau weer
verlaten en het conftikt tusschen Oostenrijk
en Bulgarije naar aanleiding van de onbehoor
lijke, provoceerende uitlatingen van Bulgarije's
premier Stoïlow, wordt nu bijgelegd ge-
heeten.
Aan Oostenrijks regeering is volkomen
genoegdoening gegeven onder den druk van
Petersburg uit waarschijnlijk, heeft Stoïlow
doen verklaren, dat het veelbesproken inter
view met een journalist in den Lokalanzeiger
van Berlijn, onjuist is weergegeven dat hij
(Stoïlow) 't niet in zijn hoold zou hebben
gekregen Oostenrijk-Hongarije of den vorst
van dat rijk te beleedigen dat hij (Stoïlow),
de openbaarmaking voornoemd ten zeerste
betreurt, als in 't minst niet overeenkomende
inet zijn gevoelens en dat de vertraging in
deze verklaring te wijten is aan zijn (Stoïlow's)
en vorst Ferdinand's langduiige afwezigheid.
Dit is in 't kort de verontschuldiging van
Bulgarije's premier, waarin nog werd gesproken
van ,,den verschuldigdeu eerbied voor den
persoon van den keizer" van „Franz Jozefs
deugden als heerscher," van „Stoilow's diepe
en oprechte bewondering voor deze deugden"
en vau „den oprechten en hartelijken wensch
èn vau vorst Ferdinand èn van de Bulgaarsche
regeering om des keizers goede gezindheid
hunnerzijds te mogen behouden."
Wel is 't Bulgarije hooge ernst geweest met
het „amende honorable" de agent te Weenen
is Zaterdag nog eens naar het departement
van buitenlandsche zaken gegaan en heeft
ill
OF
Herinneringen van een Politie-Coramissaris.
6
VI.
HET JACHT VAN TROUVILLE.
De weduwe barstte, op den schouder v
Mikaël geleund, in tranen uit en gedurende eenige
seconden hoorde men slechts het gefluister van
een met harstocht gevoerd gesprek. De man bleef
echter onaandoenlijk en koud.
Na eenige oogenblikken, maakte hij zich uit de
omhelzingen der vrouw zacht los en geleidde
haar naar eene bank, waarop hij haar nederzette.
Het was een lange man, met een knap uiterlijk
en beschaafde manieren. Bij het heldere maanlicht
kon men gemakkelijk de bleekheid, van zijn
gelaat opmerken, een bleekheid, die zijn gitzwarte
baard nog beter deed uitkomen.
Hij zal ongeveer dertig jaar geweest zijn, maar
zijne geheele houding en zijne sterk geteekende
trekken wezen op eene rijpheid, die de mensch
gewoonlijk slechts verkrijgt, na veel en velerlei
doorleefd te hebben.
Nadat de weduwe een weinig tot haar zelve
gekomen was, begon zij tot den man, die nog
steeds voor haar stond, spreken.
Twee jaarzeide zij. Twee jaar, Mikaël, dat
ik u niet gezien heb, ik heb veel geweend en
veel geleden, sedert onze laatste scheiding.
Ce weet Hermine, antwoordde Mikaël hoe
vele hindernissen er waren, die zich tegen mijne
komst verzetten.
Ja ja dat weet ik
Ik was vogelvrij verklaard.
Arme vriend
Verplicht om te vluchten om mij te
verbergen door duizenden gevaren omringd,
bedreigd door den dood, was ik genoodzaakt mijn
leven te beschermen, voor ik aan uw geluk kou
denken.
daar in den breede tekst en uitleg gedaan
namens Stoïlow.
Zoo is men dus te Sofia een toontje lager
gaan zingen wel een bewijs voorwaar, dat
vorst Ferdiuaud onder den indruk is van
de min gunstige resultaten zijner jongste rond
reizen.
Gezegd wordt dat Von Nelidow, Ruslands
gezant te Konstantinopel, op instruction uit
Petersburg, der Porte heeft aangezegd, dat
Rusland geen enkele rechtstreeksche overeen
komst tusschen Turkije en Bulgarije zou erken
nen een bewijs, dat Rusland nog niet gezind
is de rol van toezienden voogd op het Balkan-
schiereiland er aan te geven
Zoo is Rusland dan weder de pretbederver
geweest en eigenlijk had vorst Ferdinand reeds
meer dan genoeg: raetServie is 't ook lang geen
koek en ei toen onlangs Servie's gezant
te Konstantinopel een feestmaal aanrichtte
voor Nelidow, werd van alle ambassadeurs
en gezanten, Bulgarije's diplomatieke agent
opzettelijk genegeerd
Eu 't was vorst Ferdinand's doel met zijn
bezoek aan den sultan nogal om de mogend
heden, die de verheffing van Bulgarije tot
koninkrijk tegenhielden, eens heerlijk in 't
zonnetje te zetten
Voor 't moment is dus alles weer in orde
tusschen Oostenrijk-Hongarije en Bulgarije
en zelfs heelt Stoïlow zich weten te redden
als premier de eenige gedupeerde is
Oostenrijks diplomatieke agent te Sofia, baron
Von Call, die juist van de extra vacantie-
dagen ingevolge zijn terugroeping, was gaan
profiteeren in een badplaats
Generaal Azcarraga, doende wat des pre
miers is in Spanje, in opvolging van Canovas,
heeft plan de Cortes in November saAm te
roepen en wordt één van zin en streven ge-
heeten èn met Primo de Riveira's doen op de
Filippijnen en met generaal Weylers verrich
tingen op Cuba, reden waarom hij beiden
rustig op hun post zal laten tot tijd en wijle
hij de koloniale aangelegenheden eens bedaard
en kalm heeft overdacht.
Iu elk geval is Azcaraga voor 't oogenblik
heel wel tevreden over Weyler's handelingen
wel een bewijs, dat de generaal-premier
een gemoedelijk man is en goedig van
nature.
Wat heeft generaal Weyler met zijn door
Cdnovas goedgekeurd operatie-systeem eigen
lijk bereikt
Zelfs in de meest optimistische beschouwin
gen over den staat van zaken op Kuba, wordt
gesproken over een voortzetting der campagne,
gedurende minstens acht of tien maanden
dus precies als heel in 't begin, 't Is waar,
de opstand heeft zich sinds Maceo's dood
niet uitgebreid, doch atgenomen is de bewe
ging voor recht, vrijheid en onafhankelijkheid
toch ook niet en het optreden blijft offensief
en defensief beide.
't Gaat dus nu weer eens om de vraag
moet Weyler's bloedig en wreed systeem
gehandhaafd blijven, moet er onverzoenlijk
worden opgetreden of zal Campos, zooveel
menschelijker gedragslijn worden gevolgd
Voor 't moment schijnt Canova's taktiek
gehandhaafd te zullen worden, doch wat met
hem onvermijdelijk scheen, kan zonder hem
heel wel anders 1
Eergisteren hadden de gezanten te Konstan
tinopel weer eens een gedwongen vacautiedag
de tegen den namiddag vastgestelde conferen
tie kon geen doorgang hebben omdat niet
alle gezanten in 't bezit waren van de
noodige instruction der verschillende kabi
netten.
En Tewfik-pacha handhaaft de geleidelijke
ontruiming van Thessalië naar gelang Grie
kenland met de dubbeltjes voor den dag komt,
terwijl Engeland op de algeheele ontruiming
zonder eenig verwijl of eenige voorwaarde
blijft staan
De Narodny Listi kondigt aan dat de
Oostenrijksche ministerpresident Badeni na de
verkiezing der delegaties den Rijksraad aan
stonds ombieden zal, indien zich de vroegere
kabaleu hernieuwen. De regeering zal dan
zonder de Duitschers en desnoods zonder
parlement regeeren.
Heden wordt te Praag door de Duitsche
afgevaardigen beraadslaagd over de vraag, of
zij al dan niet zullen deelnemen aan de door
graaf Badeni te Weeuen belegde conferentie.
Waarschijnlijk zullen zij voor de uitnoodiging
bedanken.
Chamberlain's verklaring, den 4den
Augustus in het Lagerhuis afgelegd, namelijk
dat het voorstel tot onderwerping van
geschillen tusschen een suzereine en een
daaronder staande macht aan de arbitrage
van een andere mogendheid zonder precedent
was, vormde het onderwerp van een warm
debat in den Transvaalschen Volksraad. Door
den heer Wolmaraus werd ontkend, dat er
eenige suzerei'niteit van Engeland over de
republiek bestond. Deze uiting wekte wegens
de positie van den spreker veel discussie uit
te Kaapstad men beschouwt het als waar
schijnlijk, dat thans de malaise in financiëele
kringen weer zal hernieuwd worden.
O! ik beklaag mij zelve niet Mikaël, al mijn
verdriet vindt zijn oorzaak in het uwe, mijn
geluk is u gelukkig te zien, dat weet gij, niet
waar? Door mij uw hart te schenken, hebt gij
mij het leven gegeven; voor u heb ik mijn familie
mijn land verlaten en van al wat ik verloren
heb, betreur ik niets. Ach, niets, niets zoudt gij
mij kunnen verwijten ik heb mij altijd aan u
toegewijd uwe minste wenschen waren steeds
bevelen voor mij en indien gij mij geboodt te
sterven, voor dat gij u van hier verwijderd had,
zou ik hebben opgehouden te leven.
Mikaël drukte de hand der jonge vrouw in de
zijne.
Ja, Hermine, antwoordde hij ja, ik ken uw
hart, ik weetdat het mij geheel toebehoort en
nooit zal dan ook de gedachte in mij opkomen
om aan u te twijfelen Bovendien hebt gij mij
nu reed9 twee iaar het duidelijkste bewijs van
uwe toewijding en uwe liefde gegeven, door hier
te verblijven en door u te belasten met de op
voeding van een kind dut het uwe niet is, en
dat een ander mij geschonken had 1
De jonge vrouw zweeg nu op haar beurt, een
levendig rood kleurde hare wangen, terwijl liaar
hart hoorbaar sloeg.
Arm schaap! mompelde zij met eene bevende
stem. Zou ik dat kind niet beminnen, dat Dooit
zijne moeder gekend heeftheeft men mij dan
niet gezegd, dat zij dood was voor
Neen, mijn vriendin, antwoordde hij op doffen
toon. Dat heeft men u niet kunnen zeggen, want
dat zou een leugen geweest zijn; maar thans op
het oogenblik, dat ik tot u spreek
Ga door.
Is alles geëindigd.
Dood I ls zij dood
Sedert gisteren
Hermine was opgestaan; zij gevoelde iets vreemds
in tiaar binnenste; het was of eene onverwachte
hoop, die zij lang gekoesterd had, op het punt
stond verwezenlijkt te worden.
Dood 1 herhaalde zij dood mijn
GodMaar hebt gij mij wel niet eens gezegd
dat juist die vrouw de eenige oorzaak van onze
scheiding was?
Misschien wel
En dan uwe tegenwoordigheid hier
op dit oogenblik
Wat wilt gij daarmede zeggen?
Als dat eens
Wat dan
Ik zou van vreugde sterven.
Wat bedoelt gij, Hermine?
De jonge vrouw drukte haar voorhoofd tegen
haar beide handen.
O I met u te leven, ging zij voort, u met
meer te verlaten, het geluk te smaken van uwe
voortdurende tegenwoordigheid zegzou dat
mogelijk zijn
Bij deze woorden fronste Mikaël de wenkbrau
wen, terwijl hij de hand der jonge vrouw in de
zijne nam.
Geef aan dergelijke dwaze denkbeelden met
toe, zeide hij op kouden toon. Mijn leven behoort
mij niet meer toe. Ik heb een verschrikkelijk
werk te volbrengen en daarom moet ik alleen
blijven, altijd alleen. Dit is de noodlottige wet
waaraan ik mij moet onderwerpen. Wat de reden
van mijne komst betreftdie zal ik u thans
mededeelen.
Mikaël haalde eene portefeuille uit zijn zak,
waarin zich een menigte papieren en perkamenten
bevonden.
Deze portefeuille moet gij bewaren zeide
hij, ze aan llermine overgevende, en wanneer
Rudolf meerderjarig is gewordengeeft gij ze
hem uit naam van zijne moeder. De portefeuille
bevat een groot fortuin, Rudolf kan er gebruik
van maken, naar hij verkiest, zoodra hij een man
geworden is.
En wat zal er van mij worden vroeg de
ongelukkige vrouw angstig.
Wat er van u zal worden, Hermine gij moet
in Normandië blijven en al uwe zorgen aan dat
kind blijven besteden.
Aldus sprekende, ging Mikaël eenige stappen
achteruit, als wilde hij vertrekken.
Hermine begon te beven.
Gaat gij heen zeide zij met een angstige
stem.
Het moet 1 antwoordde Mikaël.
Maar gij komt toch terug
Misschien.
De arme vrouw had een gevoel, als of haar
hart zou breken. Haar stem stikte in de keel
het koude zweet stond op haar voorhoofd. Ge
durende een oogenblik doorwoelde een vlaag van
blinden toorn haren boezem.
O 1 neen neenriep zij woedend uit. Dat
De minister van marine heeft zich laten
interviewen. Hij verklaart: lo. dat „hij niets,
heelemaal niets begrijpt van het ongeval met
de Bruix en dat "zijne officieren in dezelfde
verbazing leven". Secundo dat zijn collega's
de audere ministers, hem hebben beklaagd
en met hem het ongeval betreurd, maar dat
er van heengaan geen sprake is.
Scherp antwoordt hierop de Temps. Of
de minister weggaat of niet, dat is bijzaak
„Iedereen begint ten slotte te begrijpen dat
er aan het ministerie van marine nog iets
meer moet veranderen dan personen alleen."
Overigens insinueert het blad, dat er nog
wel eens een beter onderzoek naar de oorzaak
van het ongeval kon worden ingesteld. Toen
in October '94 een ontploffing plaats had op
de Aréthuse, zat de toenmalige minister van
lijden zou te groot zijn, dan verkies ik duizend
maal liever den dood.
Mikaël luisterde verschrikt toe en bleef staan.
Hermina zeide hij op een doffen toon.
Ga zoo niet heen.
Wat verlangt gij dan?
Medelijden! Genade! Breng mij door uwe
onverschilligheid en lauwheid, niet tot een wan
hopige daad.
Zwijg 1
Ik bemin u Mikaëlik heb nooit iemand
ander9 dan u bemind, laat mij dan sterven, en
het zal weldra met mij gedaan zijn. Maar beveel
mij niet in deze eenzaamheid en verlatenheid te
leven; want waarlijk, ik gevoel het thans, dit
zou boven mijne krachten zijn.
Gij staat tegen mij op
Neen 1
In uwe woorden ligt toch iets van een be
drieging
Geloof dat niet.
Welnu luister dan Hermine, zeide Mikaël
dichterbij komendeen vergeet nooit wat ik u
nu zal zeggen.
De vreemde man omhelsde de vrouw en drukte
haar tegen zijne borst.
De ongelukkige was meer dood dan levend;
naar adem smachtende, buiten ziclizelve, met
verwarde haren trachtte zij te ontkomen aan zijn
ijskouden blik.
Gij zegt mij te beminnen, hernam Mikaël
toen en gij weigert mij te gehoorzamen I Doe dan
wat de jalousie of de haat u zal ingeven en ik
geef u reeds bij voorbaat mijn woora, u nooit te
zullen vloeken. Maar indien gij u ooit aan deze
eenzaamheid onttrekt, indien gij ooit aan iemand
mijn naam openbaart, dan hebt gij mij zekerder
gedood, dan gij dat met het scherpste staal van
een dolk zoudt kunnen doen. Gij, gij alleen kent
mijn geheim maak het wereldkundig vergeet
al watal achter ons ligten in het hart van den
dooden Mikaël zult gij slechts verachting vinden
in plaats van liefde, waarvan het altijd voor u
vervuld was geweest.
Na deze woorden stootte hij de vrouw ruw van
zich af, die op de bank nederviel, terwijl hij zich
met haastige schreden verwijderde.
Hermine was als vernietigd, zij had hem niet
zien weggaan.
Wordt vervolgd.
