Nummer 93. Donderdag 25 November 1897.
20e Jaargang.
mmm iisdideh,
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ANTOON TIELEN
Oneerlijke Concurrentie.
FEUILLETON.
De Wraak eener Vrouw
Staatkundig overzicht.
UITGEVER
Waalwijk.
De Echo van bet Zuiden,
faaltpsé® en Langstraatsche Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau vam
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De post bracht mij Donderdag jl. een
aangenaame verrassing. Sint Nicolaas kon
het niet vriendelijker en beter doen.
Op mijn schrijftafel vond ik het present
exemplaar van een academisch proefschrift,
hetwelk op datzefde uur den graad van doctor
in de Rechtswetenschap moest bezorgen aan
den mij persoonlijk vreemden, maar toch
sedert lang sympathieken kvveekeling der
Leidsche Alma MaterPetrus Josephus
Matheus Aalberse.
Reeds de prachtige uitgaaf op oud-IIol-
landscli papier, de sprekende motto's op
omslag en titelblad, de naam van den doc
torandus wekten den lust tot onmiddellijke
kennismaking. Maar vooral het. onderwerp
zelf. Oneerlijke concurrentie en hare bestrij
ding volgens het Nederlundsch rechtzoo luid
de het opschrift. Wie voelt zich niet
aangetrokken om iets meer te weten omtrent
dit brandende (voor menigeen ook pijnlijk
brandende) vraagstuk onzer dagen
Ik veronderstel dezelfde weetgierigheid bij
de lezers.
Daarom zij hier onverwijld een broederlijke
mededeelzaamheid in het mij geschonken
voorrecht uitgeoefend. Niet derhalve om de
loftrompet te steken die zal den pas
gelauwerden doctor meer wellicht dan hem
lief is in de ooren klinken vestig ik de
aandacht op zijn dissertatie. Maar de schrij
ver zelf erkent, dat de Pers krachtig kan
medewerken tot bestrijding van zulk een
heilloos kwaad als de oneerlijke concurrentie
is. Hij verwacht dus redelijkerwijze, dat
zijn eerste, manhafte poging om dit euvel
tegen te gaan niet zal worden doodgezwegen.
Hier is spreken, luide en openlijk spreken,
geen zucht tot reclame, maar eereplicht.
OF
Herinneringen van een Politie-Coramissaris.
28
Inderdaadzeide de hertog, het is zoo, gij
hebt gelijk Intusschen.
Nu wat dan
De mode maakt zich tegenwoordig aan zulke
buitensporigden schuldig, dat ik die klceding wel
eens wat dichter bij zou willen zien.
Dat is gemakkelijk genoeg, laat ons dan wat
dichter bij gaan.
De hertog liet dit geen tweemaal zeggen, en
de drie vrienden, liepen in de richting van de
vrouw die Hector hen had aangewezen. Raymond
schijnbaar zeer onverschillig, de hertog daaren
tegen vreeselijk nieuwsgierig.
De vrouw in Walachijsche kleederdracht was
in een langen mantel van bruine stof gehuld
bovendien was haar gelaat door eene dikke voile
bedekt. Het was dus moeilijk om over hare
schoonheid te kunnen oordeelen.
Maar daar het vrij sterk waaide, vloog de voile
bij iederen rukwind boven haar hoofd en dan
was het voor een opmerkzaam toeschouwer mo
gelijk, iets van hare gelaatstrekken te zien.
Zij was nog jong, groot en schoon gevormd, ter
wijl hare haren gitzwart waren.
De hertog sloeg haar met een bijzondere op
merkzaamheid gade. Ten rechte of ten onrechte
kwam deze vrouw hem niet onbekend vooren
ofschoon niets er hem aan herinnerde haar ooit
ontmoet te hebben, zeide een geheimzinnig gevoel
hem dat zij geen vreemdelinge voor hem was.
Welnu, zeide Hec'or, heb ik geen gelijk
gehad
Ik geloof werkelijk, dat gij goed geraden
hebt, antwoordde de hertog, maar is dit nu alles
wat gij vernomen hebt?
Nu, nu ik begin pas, zooals gij weet, men
moet op eens niet te veeleischend zijn.
Een volgende maal beter dan.
Menigvuldig zijn de klachten, die men
tegenwoordig, vooral in den breeden zoom
der burgerklasse, over heerschende malaise
hoort. Maar nauwelijks éene klinkt daar
zoo bitter en zoo algemeen als die over de
oneerlijke concurrentie. Wie er onder lijdt,
acht zich verongelijkt, benadeeld in zijn recht
en eigendom, achteruitgezet in zijn eerlijk
bedrijf, dat zijn belangen raakt van even
teede.ren als practisch onmisbaren aard.
Het te moeten verliezen tegen een ander
moge altoos kwetsend zijn voor de raen-
sc'.ielijke eigenliefde. Maar het te verliezen
op een oneerlijke manier, dat maakt de wonde
nog schrijnender. En vooral het te moeien
verliezen, als men ten minste eerlijk man
wil blijven Te moetenook o adat men tegen
het geleden onrecht te vergeefs de scliuts
inroept van Overheid en Wet.
Ziedaar de bittere klacht, die onophoude
lijk en dikwijls niet zonder reden
geopperd wordt. Tegenwoordig zoo heet het,
is er hoogstens broodmaar geen geld meer
te verdienen. Allerlei beunhazen in het vak,
die niets te verliezen hebban, bederven de
markt met buitensporig lage prijzen, of het
zijn de groote speculanten, die met hun
reusachtigen omzet den kleinen cuncurrent
dood drukken. Of wel gewetenlooze scha-
cheraars, wier eenige praktijk, die het dag
licht zien kan, is het roeren van de Turksche
trom, en onder de onnadenkende, slechts op
„koopjes" beluste menigte reclame te maken
en haar dan knollen voor citroenen te ver-
koopen.
Zoo wordt de vrijheid, door Colbert „l'ame
du commerce", de ziel van den handel ge
noemd, eenvoudig bandeloosheid. Het
//Ieder voor zich en God voor ons allen"
gaat feitelijk ontaarden in „Ieder voor zich
en God voor niemand." Want voor den
zwakke is geen, althans niet genoeg recht
Dat beloof ik u.
Terwijl de hertog en Hector deze woorden met
elkander wisselden, maakte de jonge vrouw een
beweging alsof zij wilde terugkeeren.
Was het do stem van een der sprekers, die haar
had getroffen of was het alleen de vrees door
eenige jongelieden opgemerkt te worden...
Zeker is het dat zij naar eenig seconde geaar
zeld te hebben, plotseling een besluit scheen te
nemen en zich omkeerende, als wilde zij zich
verwijderen, een blik wierp op de twee personen,
die het dichtst bij haar stonder. Hectur schonk
zij nauwelijks eenige aandacht, maar toen zij den
hertog opmerkte, bleef zij verstomd van schrik als
vastgenageld staan.
De verschijning van den hertog scheen haar
zoo vreerad, zoo onwaarschijnlijk, zoo onmoge
lijk voor te komen, dat zij besluiteloos en ont
roerd niet wist, wat te moeten doen.
Eindelijk kon zij zich niet meer inhouden en
den hertog naderende, gilde zij Marcus Mar
cus En als door waanzin bevangen ging zij plots-
seling achteruit en snelde den weg op naar hare
woning
De hertog was bij het hooren van den naam
van Marcus doodsbleek geworden en zonder acht
te slaan op de tegenwoordigheid van Hector en
Raymond, sprong hij op, gereed om de jonge
vrouw achterna te snellen.
Ho ho 1 zeide Hector, hem tegen houdende,
kent gij die vrouw
Ik, zeide de hertog, met inspanning van alle
krachten.
Ja, of hebt gij wel eens over dien Marcus
hooren spreken, wiens naam zij noemde
Neen, nooit 1
Maai waarom zoudt gij dan tijd verspillen
met haar na te loopen, wees man' gerust, wij
zullen haar hier nog dikwijls genoeg zien. Komt
mijne heeren, het is tijd om te gaan dineeren.
Laat ons naar uw huis gaan en aan niets anders
denken dan om een aanger.amen avond door te
brengen
VI.
HET DINER Bij DEN HERTOG EN WAT
DAAROP VOLGDE.
De hertog van Palmares gaf van tijd tot tijd
een dinerdeze diners waren zeer gezocht. De
hertog toch was een alleraangenaamst gastheer;
te vinden tegen het misbruik van overmachti
dat de sterkere maakt.
Klagen over oneerlijke concurrentie, men
doet het meer dan genoeg in ons lieve va
derland. Maar al past hier ook het spreek
woord niet „klagers hebben geen nood", met
al die klachten komt men niet verder. Er
moet gehandeld worden; met overtuigingen
kracht.
Met kloeke overtuiging, waarvan ieder in
zijn kring den invloed behoort te ondergaan.
„Wat baten wetten, als de zeden ontbreken,
heeft reeds Horatius, de heidensche epicurist,
opgemerkt. Daarom is op de eerste plaats
reactie noodig tegen de steeds meer veld
winnende zeden van in- en verkoop. Om
altijd en overal het goedkoopste te willen
hebben. Om zich te doen verlokken door
schetterende reclame en bedrieglijke uitstal
ling. Om bij voorkeur groote bazars en
leveranciers te begunstigen, terwijl de een
zame burgerman zijn nering of handwerk,
waarin hij als de beste bedreven is, jaarlijks
van klandizie verminderen ziet.
Dit alles uit overdreven zuinigheid, welke
doorgaans de wijsheid bedriegt. Of uit
kleingeestig egoi3ine, die het „leven en laten
leven," een eerste voorwaarde van maat
schappelijke welvaart uit het oog verliest,
om slechts uit te zien naar eigen profijt
van het oogenblik.
Een ieder taste hier de hand in eigen
boezem. Hij make alvast voor zichzelf het
practische begin eener reactie tegen de boven
omschreven zeden of liever gezegd onzeden.
Hij geve aan deze reactie steeds levendiger
uiting door zijn woord en voorbeeld.
Hoeveel terrein, waarop het onkruid der
oneerlijke concurrentie thans welig tiert, zou
dan reeds uitgewonnen zijn
Mr Aalberse verwacht in dit opzicht voor
namelijk heil van nog op te richten ver
hij had veel gereisd eu veel gezien en wist al
wat hem was wedervaren op eene onderhoudende
manier te vertellen. Men hield hem voor zeer
vermogend hij hield er steeds equipages van een
buitensporigen prijs op na, terwijl zijn geheele
huishouding op den weelderigsten voet was in
gericht.
Bij de jongelieden gold de hertog voor het type
van bevalligheid en goeden smaak. Zijne uit-
noodigingen werden dus steeds met ingenomen
heid ontvangen en men wachtte er zich wel voor
ooit op zijne partijen te ontbreken.
Het diner was opgediend in de groote eetzaal,
waarvan de twee vensters uitzicht gaven op het
strand.
Tegen half acht zette men zich aan tafel. De
zeelucht had de eetlust der gasten gescherpt en
gedurende de eerste minuten heerschte er veel be-
teekenend stilzwijgen aan tafel.
Wij schijnen allen stom te zijn, zeide Medina.
Dat is de honger, antwoordde zijn over
buurman.
Waaruit ik besluit, meende Hector, dat de
stil te de honger der wereld is.
Deze dwaasheid werd met een uitbundig hoera
ontvangen.
Het vuur was geopend en de woordenwisse
lingen volgden elkander sneller op en werden
geestiger naarmate het diner ten einde liep.
Weet gij wel. mijneheeren, zeide eensklaps
Edmond de Presles, een jong sportman, dat er in
onze wereld tegenwoordig vreemde dingen gebeu
ren, zonder dat wij er iets van schijnen te ver
moeden.
Aller oogen richtten zich op den spreker.
Vreemde dingen, zeide een van hen, welke
dan
Ik bedoel een verdwijning 1
Verklaai u nader, wie is er dan verdwenen?
Ondankbare, die gij zijt! vervolgde Edmond
de Preeles, gelukkig dat hij het voorwerp was
van aller oplettendheid, zoo gaat het in de wereld!
Men omringt u. men vleit u, men aanbidt u, zoo
lang gij tegenwoordig zijt. Maar zoodra hebt gij
uw plaats niet verlaten, of men vergeet u, als
waart gij er nooit geweest.
Gij wordt somber... zeide Hector.*, laat
eer.s hooren! wie heeft men vergeten? den naam
den niiara 1
Een naam 1 riepen twintig stemmen tege-
eenigingen en van de Pers In zijn „Woord
vooraf" zegt hij als volgt
Het particulier iniatief vermag hier veel,
niet alles. In Duitschland bleek het. Tal
van vereenigingen tot bestrijding der oneer
lijke concurrentie werden opgericht,tóch
werd steeds machtiger de beweging, die zich
ten leste bekroond zag door de Rijkswet van
27 Mei 1896.
Niet alles, toch veel. Men richte ook in
ons land dergelijke vereenigingen op. Ter
wijl ik dit schrijf, wordt het voorbeeld ge
geven te 's-Gravenhage. Moge het trekken!
Bovendien kan de Pers krachtig mede
werken tot bestrijding van dit kwaad.
Maar het particuliere initiatief, hoe krach
tig ook van overtuiging en organisatie, ver
mag hier niet genoeg ter bescherming van
den eerlijken handel en arbeid. Er dient
nog meer krachtvooral systematische kracht
te worden ontwikkeld om het onkruid der
oneerlijke concurrentie te beperken en zoo
veel mogelijk uit te roeien. Dit kan alleen
met behulp van den sterken arm der Wet
En helaasonze Nederlandsche wetgeving
laat op dit stuk nog veel te wenschen over.
Daarom is het onderwerp, waaraan mr.
Aalberse zijn dissertatie heeft gewijd, bij
uitnemendheid actueel. Terecht noemt hij
dan ook „de wettelijke bestrijding der on
eerlijke concurrentie een voornaam onderdeel
van een verstandig sociale wetgeving*
(Centrum.) Dr. G. BROM.
In de Hongaarsche delegatie zette de
Oostenrijk-Hongaarsche minister van Buiten-
landsche Zaken graat Goluchowsky Zaterdag
breedvoerig de resultaten uiteen, die het
Europeesch concert in het Oosten heeft be-
11 11 1 1
lij ker tijd.
Mousseline mijneheeren I
Ja, dat is waar I riepen allen tegelijk.
Waar is zij? wat is er van haar geworden?
vervolgde Edmond, het is nu al twee maanden
geleden, dat zij Parijs verlaten heeft. Men zegt,
aat zij naar Baden gegaan isanderen verzekeren
haar te Hamburg te hebben ontmoeteenige be
weren zelfs dat zij dood is? Wat is de waarheid P
En dan, welke gewichtige redenen kunnen er haar
toe bewogen hebbben, zich vrijwillig in balling
schap te begeven en hoe komt het dat niemand
onzer iets omtrent haar weet mede te deelen
Mijne heeren, viel Hector in, ik meen uwe
nieuwsgierigheid in dit opzicht te kunnen bevre
digen.
Gij 1 gij spreek.... spreek 1
Wanneer ik zeg, ik, vervolgde Hector is dit
niet geheel en al juist.. Alleen ken ik iemand,
die, indien hij wil, u het een en ander zoude kun
nen mededeelen,
Wie dan P
Raymond...
Deze laatste bloosde onmerkbaar, een spotach
tige glimlach kruide zijne lippen.
Mijne heeren, antwoordde hij, mijn vriend
Htctor heeft slechts gedeeltelijk waarheid ge
sproken, Indien gij het intusschen verlangt, ban
ik de zaken ophelderen door de waarheid te
zeggen, maar versta mij wel, niets dan de waar
heid.
Een toestemmend gemompel deed de ronde en
Raymond vervolgde:
Inderdaad heb ik de persoon, waarvan hier
sprake is, ontmoet.
Waar dan
Eenige weken geleden te Ems.
En welke reden heeft zij voor hare vlucht
opgegeven vroeg een der gasten,
Den eersten dag zeide zij mij, dat zij voor
hare gezondheid de Gaden moest gebruiken doch
dit hield ik slechts voor een voorwendsel. Den
volgenden dag evenwel vertelde zij mij heel iets
anders.
Laat hooren, laat hooren, dat wordt belang
wekkend, klonk het van alle kanten.
(Wordt rervolgd).