Nummer 100. Zondag 19 December 1897. 20e Jaargang.
Echo van het Zuiden
Eerste Blad.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ANTOON TIELE.,,
Aan de Riviera.
Abonneert u thans op de
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
UITGEVER:
ANTOON TIBLEN,
Waalwijk.
3 9
UITGEVER
het meest gelezen blad in Waalwijk en omstreken en de geheele
Langstraat.
Wie zich nu abonneert, ontvangt:
lo De deze maand verschijnende nummers gratis
2o. Een netten doelmatigen wandkalender voor 1898;
3o. Heeft nog recht op de piernie voor 30 centsbestaande in
1 Portret van H. M. de Koningin en
1 Portret van H. M. de Regentes, grootte 78 x 13 cM.
OF
Eene landkaart van Nederland (met plan van Droogmaking der Zuiderzee).
Grootte 85 X 71 cM.
4o. Hij die zich abonneert en hij die een abonné aanwerft, krijgt cadeau, een zeer
boeiende belangwekkende roman „De armband met den Karbonkelsteen
of De geheimzinnige moord
„De Echo van het Zuiden" verschijnt 2 maal per week Zaterdags in twee
bladen bevat belangrijke hoofdartikelsboeiende feuilletons, buiten- en binnenlandsch
nieuws en vooral dat van Waalwijk en omstreken aardig mengelwerk de voornaamste
markten huidenberiebten enz. enz.
Geeft als premie een prachtig Geïllustreerd Zondagsbladmeestal in twee
bladen met prachtige platen en belangwekkende verbalen; en kost slechts per kwartaal:
f 1,franco pér post f 1,15.
Met Zondagsblad 1,30; n u 1 521/2.
Men abonneere zich dus op dit bladen bezorge spoedig het volgend biljet aau
ons bureau
INTEEKENBILJET.
De ondergeteekende abonneert zich op de „Echo van het Zuiden", uitge—
ver ANTOON TIELEN, Zondagsblad.
Tot de heerlijkste plekjes ter aarde kan
men „la Riviera de Ponente", den bergrug
van de Zee-Alpen, rekenen. Met gulle warmte
biedt de Natuur hier alles, wat zij ons des
winters in bi t Noorden onthoudt.
Een eeuwig klare hemel,warme zonneschijn,
bloeiende bloemen, koele nachten en een
atmosfeer vol balsemieke zoetheid en rein
heid.
Zelden is een klimatisch contrast zoo voel
baar als wanneer men, 's avonds van Parijs
vertrekkend, bet koude Noorden verlaat, om
na eene 14-urige reis bij zonneschijn te
ontwaken.
Ontwaakt men werkelijk, d. w. z heeft de
Rapide aan de P. L. M. (de letters P.
L. M. worden wel eens Pour la Mort gele
zen een démenti gegeven en zijn de rei
zigers heelhuids aangekomen, zoo begint men
zich van zijn noordsche omhulsels te ontdoen
en grijpt men naar parasol en waaier om de
zonnestralen te weren, die door de vensters
dringen.
Het toehalen der gordijnen ware onver
geeflijk, bij het tooverachtig sehoone naderen
de Zuiden, dat zich aan onze oogen ver
toont.
ParysLvonMéditerranée.
Nadat de trein Marseille beeft verlaten,
voert hij ons langs groene heuvelketenen
en grillige rotsgroepen. Rechts de Mid-
dellandsche zee met haar diep-blauwe boch
ten, waaruit stadjes, dorpeu en villa's ons
tegen lichten.
Kale, slechts spaarzaam met dennen be
groeide rotsweringen, deels lichtrood getint,
treden aan de kusten op den voorgrond en
vormen kleine rotsgroepen en eilandjes,
die zich verder in zee aan het oog ver
toon en.
Tallooze meeuwen fladderen langs de rotsen
of laten zich als lichtende stipjes op de blauwe
zee wiegen, die daar als een oneindigheid
voor ons ligt.
Door de vele tunnels en kapen, tusschen
den spoorweg en de zee, wordt ons dikwijls
het heeriijke beeld voor een oogenblik ver
borgen, om dan weder in verrassende schoon
heid des te schitterender te voorschijn te
komen.
Links ontrolt zich een zeer fraai land
schap. Op de met viooltjes en inmortellen
overdekte velden liggen ook stadjes, dorpjes
en eenzame hoeven, gaarden van olijf-
booineD, wier mutzilveren bladeren eene eigen
aardige en nieuwe bekoring aau het landschap
verleenen.
Lichtgrijze rotspartijen openen door hare
fantastische groepeering schilderachtige blik
ken in de dalen, terwijl aan tie naakte rots
wanden gehuchtjes schijnen te zweven, wier
murenmassa als't ware in de uitgetande rotsen
zijn gemetseld.
Op den achtergrond van het heerlijke, pano
rama vertoont zich het terrasvormige gebergte
der Zee-Alphen, wier hoogste spitsen met
sneeuw zijn bedekt.
De parel aan de kust is het klassieke
Nizza, dat reeds den Romeinen als aardsch
paradijs bekend was en door hen met voor
liefde als badplaats werd bezocht.
Bekoorlijk en los liggen de tallooze villa's
langs en op hoogten verspeid, met in de verte
tie torens van de oude vesting Antibes en
van Villa Franca.
Oostelijk sluit zich Nizza met haar eigen-
aardigen stempel aan de ruïne van het kasteel
aan, tewijl westelijk het nieuwe stadsge
deelte ligt, het eigenlijke vreemdelingen-
kwartier met zijn elegante villa's, hotels als
paleizen, goed onderhouden tuinen en fraaie
winkels.
Beide stadsdeelen worden gescheiden door
de steenachtige, steeds aan water - arme
bedding „du Pailou." Het beekje
meer lijkt het niet baant zich met moeite
een weg door de van de bergen afrollende
steentjes.
Hier zijn meestentijds een menigte wasch-
vrouwen bezig, die geknield op platte houteu
planken haar wasch zuiveren en dan de
steenen als bleek gebruiken. Een weelderige
plantengroei omlijst „de Parel". Naast de
olijfboom cd, grootendeels wegens hun olie
hier geteeld en een hoofdindustrie van Nizza,
gedijen hier moerbeziën enz. in heerlijken
overvloed. De weelderig beladen, citroen-,
mandarijnen- en sinasappelboomen bieden de
mooiste gaarden. Voor enkele sous geeft ons de
Nizzarees vergnnning vruchten te plukken en
snijdt bij daartoe een vol met vruchten be
laden tak nonchalant van den boom,wel weten
de dat de natuur weer met volle handen de
schade zal vergoeden.
De peperboom met het teere groen aan
sierlijk afhangende takken, waarlusschen
als druiventrossen de roode vruchten te
voorschijn komen, is naast den dadelboom
en Bordigerapalm het sieraad van de Prome
nade.
Viooltjes, sleutelbloemen, narcissen, resida
en hyacinten, boven alles echter de iozen,
groeien hier in het vrije.
Op de velden geurt frisch gemaaid gras,
amandel en perzik bloeien en aan den onbe-
wolkten hemel straalt de zon op de lachende
Natuur.
Het kur-leven te Nizza onderscheidt zich
nauwelijks van dat in andere groote badplaat
sen, hoewel de zuidelijke natuur er toch een
eigenaardig karakter aan geeft.
De luxe in toiletten, equipages en rijpaar
den is hier als overal. Muziek in de open lucht,
groot corso met bataille des fleurs. Een on
afzienbare coquetteereude, rookende eu aan
sport doende hadwereld beweegt zich voort
durend langs het strand en de Promenade
des Anglais.
Te midden van deze elegante wereld gaat
de Nizzarees, de handen in de broekzakken
en
den breedgeranden hoed ondernemend en
toch schilderachtig op het pikzwarte haar
gedrukt.
De muziek speelt buiten in den „Jardin
public". Wat belet hem, den burger eener
republiek, en daarbij zich in het Paradijs
tehuisgevoelende, zich te plaatsen aan de zijde
van een Russische gravin, die zich over haar
verliezen te Monte-Carlo beklaagt bij een
jeugdig sportsman
Wat belet den visscher hier van zijne
nachtelijke vangst uit te rusten en zich on
der de menigte te mengen, bij de muziek
tent? Hoezeer heeft het zuidelijk volk de
tonen lief; hoe luistert het met oog, oor
en levendig gebarenspel
De visscher slentert fluitend of zingend
met zijn roode muts en dito gordel rond in
het bonte gekrioel der toeristenwereld.
De vrouw uit het volk gaat, dikwijls bloots
voets, maar zelden zonder bloem of bont
gekleurd twijgje in het baar, met haar
kinderen aan de Promenade de banken in
beslag nemen.
Scharen van verkoopers,allen met zangrijke,
vriendelijke stemmen hnn waren aanprijzend,
dringen door de bonte menigte. Apen, muil
dieren, jonge honden, bonte vogels, dikwijls
bij honderden, snaterend in een kooi opge
sloten, worden iu groote verscheidenheid
verkocht.
Plotseling ontstaat erin het gedrag eene
gaping: in een grooten kring en op een geïm
proviseerd tooneel danst een fantastisch opge
drild kind uit liet Zuiden, met tambourijn
en castagnetten, zijn wilde dansen.
Opeens klinken trommelslagen, geschreeuw
en door kijklustige» omringd, rijden de vis-
schers op met kran&en getooide karren den
een of anderen bezienswaardigen zeebuit rond.
Levendig gesticuleerend en in hnn voor
vreemden abcoluut onverstaanbare patois,
maken zij reclame voor het zeldzame zee
monster.
Daartusschen trekken mannen, die de harp
bespelen, vioolstrijkende meisjes, zingende
barden als troubadours van tuin tot tuin en
lokken steeds grooten toeloop, ja zelfs de
mooiste vrouwen op de balcons.
Dit zonniga straatleven doet de vreemde
lingen bijna voortdurend op hun qui vive
zijn, en vooral de „nieuweling" heeft moeite
zich niet te veel door de afwisselende in
drukken te laten meeslepen.
Bij zonsondergang worden de Promenades
leeg. Een scherpe wind komt van zee; nau
welijks echter is de vurige bol in de eeuwig
blauwe Middellandsche Zee gezonken en
heeft de laatste zonnegloed zich in matgoud
opgelost of de temperatuur stijgt.
De café's strooinen vol. Meestal zit men
in de open lucht. Spel en zang klinken
van alle zijden; de golven der zee klotsen
en beuken onafgebroken tegen den oever en
accompagneeren met ernstige, diepe tonen
het lichte snarenspel.
Langs de kusten kan men fraaie uitstap
jes maken, doch laat men zich door de
groene heuvels verleiden, dan geraakt men
weldra op wegen, die door eindeloos hooge
muren omringd en dus zonder uitzicht zijn.
Eindelijk duikt een groen eiland te voorschijn;
men gevoelt zich beloond door de heerlijke
kijkjes op zee en kust, hoewel niet op
wegend tegen de lange wandeling door de
woestenij. Zuchtend begint men den terug
tocht. Een voerman stuurt slaperig zijn
koppig, met leege manden beladen muildier,
om, op de oase aangekomen, een doek onder
de olijven uit te spreiden, en met stokken
de takken zoo te beuken, dat de Vruchten
rollen.
Goddankeindelijk zijn we beneden en
aan de zee.
Juist dicht bij het oude gedeelte van
Nizza Welk een zeldzaam en toch bekoor
lijk beeld Dit bonte bewogen leven ook
hier, in de enge, morsige, veel vertakte,
dikwijls slechts drie meter breede straten,
nog vernauwd door de nonchalant langs de
huizen geetaleerde waren.
Schoenmakers, snijders, schrijnwerkers en
blikslagers werken meestal op straat.
De huizen dikwijls 5 verdiepingen hoog
raken bijna elkander aan door de vooruit
stekende balkons en jaloezieën.
Als het geluid van bijenzwermen gonst
het gejoel, gezang en gelach van het bedrij-
en Langslraalsdie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentie* 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regal,
groote letters naar plaatsruimte. AcNertcntiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Adverientiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau vaa
Adole Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
99
Woonplaats
Naam
""'JL i1 1>'IU»