Nummer 15. Zondag 20 Februari 1898. 21e Jaargang. Eerste Blad. MAG DA" Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Spanje-Amerika. ANTOON TTELEN Dit nummer bestaat uit twee bladen. FEUILLETON De Wraak eener Vrouw ÜITGE V EK Waalwijk. Is de titel van ons nieuw feuil leton, waarvan het eerste gedeelte in het nummer van a.s. Woens dag verschijnt Heerlijke stijl, meesleepende ge beurtenissen, ziedaar de redenen, waarom eenieder het feuilleton moet lezenen nogmaals zal herlezen. Eenieder abonneere zich dus op De Echo van het Zuiden»om dit feuilleton te kunnen bijhouden en te bewaren als een kostbare lectuur. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. et Zuiden, Haiilwijksche en Langstraalsclie Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1, Franco per post door het geheele rijk f 1,25. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertentie» 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsraimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing °P&eKCTeny worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsok- land woraen alleen aangenomen door het advertentiebureau vaa Adole Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De wind, die o/er deze twee landen waait, komt nog altijd niet uit den vredes hoek; een nieuw en ernstig geschil rees er tusschen deze beide rijken. Reeds in een vorig nummer deelden we de reden mede, waarom de regeering der Vereenigde Staten, de terugroeping van den Spaanschen gezant, 11 lil OF 48 XVII. BESLUIT. Raymond nam de hand, die Irene hem aan bood, en bracht ze aan zijne lippen. Een levendig rood kleurde Irene's wangenzij zag den jongen man voor een oogenblik onbe wegelijk aan en begon toen Daar straks heb ik lang met vader gespro ken en eerst na dat onderhoud, ben ik op het denkbeeld gekomen, u ie laten roepen. Uw vader vroeg Raymond, maar maakte hij zich dan ongerust, dat ik den afgeloopen nacht bij u was? Vader, antwoordde zij, heeft geene aDdere begeerte, dan mij gelukkig te zien en hij heeft mij gevraagd, waarom gij zoo dikwijls hier komt. En wat hebt gij geantwoord Ik heb hem de waarheid gezegd. Ach I spreek.... ga verder. Ik lieb hem gezegd, dat ik u beminde. Irene l En ik heb er bij gevoegd, dat ik geloofde, dat ik u ook niet geheel onverschillig was. Als eenig antwoord, nam Raymond de hand, die zij bedeesd had teruggetrokken en bedekte ze met hartstochtelijke kussen. O 1 ik bemin u I riep hij in vervoering, raiju leven behoort voortaan u toe; zonder uwe liefde bestaat er geen geluk meer voor mij. Welnu, moest ik dan niet met mijn vader spreken, zooals ik gedaan heb? Stil 1 stil... als gij eens wis»-, hoe blij ik ben 1 maar ik wil den neer Guillemot zelf spreken en.... hem zeggen.... Irene schudde het hoofd. Gij kunt later met mijn vader spreken, viel zij in, maar eerst moet ik u de bezwaren mede deel en, die bij gemaakt heeft. Welke bezwaren? Wel 1 na de bekentenis, die ik gedaan had, spreekt het van zelf dat hij mij vroeg hoe of ik u had leeren kennen, wie gij waart en eindelijk wie uwe familie was. Raymond's gelaat betrok bij deze woorden i Dnpuy de Lome eischte. Deze had namelijk in een brief Mac. Kinlev, de president, per soonlijk aangevallen; hij noemde hem een lagen politicus, die alles doet om het ge peupel der Unie te believen. De Amerikaan- sche regeering verzocht, zooals wij hierboveu reeds zeiden, onverwijlde terugroeping van dezen gezant. De ministerraad te Madrid kwam Maan dag bijeen en sprak in den breede over de aftreding van Dupuy de Lome als gezant van Spanje te Washington (Dupuy de Lome, die vijf jaar dezen post heeft bekleed, gaat heden scheep naar Liverpool, zonder af- scheidsaudientie bij Mac. Kinley) en over den te benoemen nieuwen titularis. Uren achtereen hebben de Spaansche mi nisters geredekaveld, voornamelijk over de Amerikaansche nota, waarin heel vriend schappelijk doch desniettemin beslist van Sagasta wordt geëischt herroeping van de voor president Mac. Kinly beleedigende uit drukkingen uit den veelbesproken brief van Dupuy de Lome. Dat wil dus zeggen, dat de Unie verlangt gisping en officieele afkeu ring van de gewraakte passages, waaruit af- te leiden valt dat de autonomie voor Kuba niet ernstig bedoeld is en dat de onderhan delingen over een handelstractaat niet oprecht gemeend zijn. Nu zal Dupuy's ontslag worden gepubli ceerd in het Staatsblad, doch zonder de toevoeging „met dank voor de belangrijke den lande bewezen diensten*; Polo de Ba- nabé volgt hem op en de titularis van Bui- tenlandsche zaken zal generaal Wood ford een in heel vriendelijke termen gestelde nota overhandigen, waarin verklaard wordt dat de aanneming van Dupuy's ontslag dui- maar Irene hield zich alsof zij het niet bemerkte. Gij begrijpt, ging zij voort, dat ik bij die vraag zeer verlegen werd, en ik zou ook niet geweten hebben, wat te moeten antwoorden, indien ik op dat zelfde oogenblik niet een bezoek had ont vangen, waardoor ik geheel en al uit de verle genheid gered werd... Welk bezoek vroeg Raymond verwonderd. Van eene vrouw. Hoe heet zij Hermine. Is die hier geweest? Nog geen half uur geleden. En wat wilde zij van u Irene glimlachte droevig. 0 1 zij was vreeselijk bedroefd, die arme vrouw, antwoordde zij, men had haar juist het vreeselijk uiteinde medegedeeld van den hertog vau Pal mat es, dien zij gekend en bemind had nu was zij voornemens om zich uit de wereld terug te trekken om het overige van haar leven in volstrekte atzonderiDg door te brengen. Heeft zij u dat alles verteld Ja, en zij huilde vreeselijk, terwijl zij dit zeidemijn hart brak, bij het zien van zooveel smart. Maar bovendien, ging Irene voort, heeft zij ook over u gesproken. Zij heeft mij gezegd, wie gij waart en mij uitgelegd, waarom prins Karpeles, voordat hij stierf, zijn zoon vervloekt, en al zijne goederen en bezittingen aan zijn klein zoon heeft vermaakt. Dat alles heeft zij mij ver teld, mijn beste vriend en dan heeft zij ook nog iets anders gezegd. Wat dan Mag ik alles zeggen? Maar ik verzoek u er om. Ook als gij iu mijne woorden iets vindt af te keuren Hoe bedoelt gij dat Irene schudde het hoofd. 01 wat mij aangaat, aeide zij, uwe liefde alleen maakt mij tot eene koningin Het is waar lijk geen titel, maar slecht9 mijn geluk dat ik van u verlang; toen ik evenwel die vrouw naar uw verleden vroeg heeft zij mij gezegd, dat gij een klein kistje in uw bezit hebt, dat het geheele geheim van uw leven bevat en... En heeft zij u ook medegedeeld wat dat voor een geheim is viel Raymond verstoord in. Irene begon te blozen. Neen, dat heeft zij mij niet gezegd, antwoord de zij en dat is het juist wat mij verontrust. Wat zegt gij daar? Zeker, gij hadt mij immers toegestaan, vrij met u te spreken... delijk het misnoegen der regeering kenmerkt, en dat de regeering natuurlijk de passages in quaestie afkeurt. Deze zaak is dus weer in 't reine maar nauwelijks is dit onweder afgedreven, of de lucht betrekt opnieuw. De volgende berichten werden Woensdag door verschillende bladen ontvangen, NEW-YORK, 16 Februari. Volgens een te legram uit Havana heeft op den Amerikaan- schen kruiser Maine, die daar ligt, een vree- selijke ontploffing plaats gehad. De oorzaak van de ramp is nog niet opgehelderd. Men gelooft dat de Maine geheel vernield is. En nader telegram uit Havana meldt dat tweehonderd man van de Maine vermist worden. Sommigen, die zich zwemmend boven water konden houden, zijn nog door booten gered. Zes gekwetste soldaten en een officier zijn op last van Blanco naar het millitaire hopitaal overgebracht. Kapitein Sigsbee is ongedeerd gebleven. De Chef van het bureau van scheepvaart is van oordeel dat de ontploffing op de Maine is gebeurd in een magazijn dat gebruikt werd voor het bezwaren van schietkatoen voor de torpedo's. Uit het feit dat de Maine niet dadelijk is gezonken, blijkt volgens het bureau dat de ontploffing niet aan het springen van een toepedo is te wijten. De kapitein van de Maine heeft geseind dat er bij de ramp 236 manschappen en twee officieren het leven hebben gelaten. Een vreeselijke tijding, aan meer dan 200 menschen kostte deze ontploffing dus weer het leven. Maar, zal men zeggen, wat heeft dat ongeluk nu te maken met de verhou ding tusschen Spanje en Amerika. Niets lezer, wanneer het was zooals aan vankelijk ook algemeen de meening bestond, Ongetwijteld. Welnu, luister dan Raymond, en denk voor al geen kwaad van mij... De vrouw heeft bij al hareopenhartigheid, toch iets verzwegen.. Waarom heeft zij mij niet alles gezegd... en wat ban er zich in dat kistje bevinden, dat gij geheim voor mij meent te moeten houden? Raymond zag haar verwonderd aan. Irene, zeide hij, op een toon van smartelijk verwijt, welke gedachte is er in u opgekomen... zou het mogelijk zijn, dat gij.. Jaloersch zijt 1 zeg het maar ja zeker, en duid mij dit niet ten kwade, ik heb u dag voor dag, uur voor uur mijn geheele verleden blootge legd en nu zou ik willen, dat gij eveneens te genover mij deedt. Ach I gij zijt mijne eerste.... mijne eenige liefde. Welnu, laten wij dan samen de stukken le zen, die zich in dat kistje be\ inden. Ja maar... Gij aarzelt nog? Neenneen... maar zie eens hier... de stuk ken in dat kisje bevatten een geheim, dat mij niet toebehoort. Irene scheen een oogenblik na te denken; daarop richtte zij het hoofd op. Welnu, zeide zij eensklaps, er is een middel om ons beiden te bevredigen. En welk is dat? De stukken waarvan men mij gesproken heeft, hebben op het verleden betrekking, niet waar Ja. Als er dan gevaar aan verbonden is om ze te lezen, waarom vernietigt gij ze dan niet? Irene 1 Vindt gij dat ook niet het beste? Raymond antwoordde niet. Hij was opgestaan en zag het jonge meisje besluiteloos aan. Sedert eenige oogenblikken doemde er een vaag vermoeden in hem op. Het was Irene niet, die jaloersch was.... het was Hermine, die zich on gerust maakte. Zij wilde zorgen, dat de onzeker heid die Raymond op dit oogenblik zoo zwaar drukte, nooit geheel zou kunnen verdwijnen en daarvoor bestond slechts één middel, na melijk het verbranden van het bewuste pakket. Raymond aarzelde niet iang meer. Hetgeen men hem vroeg, bevredigde overigens volkomen zijn gevoel van kinderlijke genegenheid, waarmede hij altijd voor zijne moeder bezield was geweestaan zijne wraak was voldaan eu hij wilae zelf thans gaarne een einde maken aan die onvoorzichtige nieuwsgierigheid, die hem er reeds tweemaal toe- dat de ramp, die de Maine heeft getroffen, aan een noodlottig toeval te wijten was, maar onder de omstandigheid dat de be trekkingen tusschen Amerika en Spanje, altijd min of meer gespannen blijven in zake Cuba, en dit vreeselijk ongeluk plaats had op de kust van genoemd eiland, won meer en meer de lezing veld, dat het ver raderlijk opzet geweest zou zijn van Span jaarden, die een torpedo of helsche machine onder de Maine gelegd zouden hebben. Deskundigen achten de torpedo-theorie echter zeer onwaarschijnlijk, want dan zou de Maine onmiddelijk hebben moeten zinken, hetwelk niet het geval was. De mogelijkheid bestaat wel, dat een helsche machine in het schip verborgen was. Hoe het ook zij de openbare meening in de Vereenigde Staten verlangt zekerheid zelfs twijfel zou in de bestaande spanning tusschen Amerika en Spanje van groot ge vaar kunnen zijn, en in staat zijn, de uit barsting, van een der beide zijden reeds zoolang verwacht, werkelijk te doen plaats hebben nl. een formeele oorlog tusschen beide bedoelde rijken. De openbare meeuing in Amerika, die natuurlijk de schuld van dit onheil aan Spanje geeft, wordt nog gevoed door een voor val, even eigenaardig als beteekenisvoldat zich Donderdagmiddag te Londen voordeed. Reuter's kantoor aldaar zond nml. eene depêche rond van zijn eigen agent te Havana, meldend dat de duikers, die een onderzoek moesten instellen naar de oorzaak der ont ploffing, een gat ter grootte van 8 duim ontdekt hebben in de kiel van den Ameri- kaanschen kruiser Maine, hetgeen de theorie zou bevestigen, dat de Vernieling van de gebracht had om het zegel van het pakket te verbreken. Hij knikte Irene toe, riep Salomé, gaf haar den sleutel van zijne schrijftafel eu verzocht haar het kistje te halen, waarover Irene zoo juist gesproken had. Zoodra het kamermeisje weg was, wendde hij zich tot Irene. Zijt gij nu tevreden over mij, zeide hij en zult gij nog langer jaloersch zijn Neen I neen 1 antwoordde Irene, want van dat vreeselijk verleden zal nu niets meer be staan. Salomé kwam spoedig terug. Zij bracht het kistje mede, dat zij aan Raymond overgaf en deze liet het door Irene openen. Irene lichte met eene bevende hand het deksel op, nam er het pakket uit en na er «en langen kus op gedrukt te hebben, gaf zij het aan Ray mond over. Deze laatste hield het boven eene kaars en wierp het eerst in het vuur, toen het geheel en al ver teerd was. Toen alles geëindigd was, streek hij met de hand over zijn voorhoofd eu liet zijn blik op het jonge meisje rasten. Dank 1 Irene, dank I... zeide hij zeer ontroerd als gij mij in dit plechtig oogenblik aan mij zeiven hadt overgelaten, wellicht had ik dan de kracht niet gehad aldus te handelen. Thans behoort, zooals gij zelf gezegd hebt, mijn leven geheel aan u toe; net verleden is dood en ik wil er voortaan niet meer aan denken. Iréne ik bemin u.., ik zegen u I Wat zullen wij hier nog bijvoegen. Ons verhaal eindigt op de bladzijde waar het geluk van Ray mond en Irene begint en wij kunnen dus onze taak als geëindigd, beschouwen. Voor diegenen onzer lezers, welke belangstellen in de overige hoofdpersonen van ons verhaal, deelen wij mede. dat Ricordi en Spavento het voorzichtig oordeelden, den dag na den dood vau den hertog de vlucht te nemen en hun fortuin te zoeken in de nieuwe wereld. Minder gelukkig was Medina, die te Parijs bleef, in de hoop 'dmt Raymond hem in zijn geluk zoude vergeten. Maar al dacht Raymond niet aan hem, Hektor Beaulieu deed dit wel, en deze zorgde er voor. dat de bankier aan den rechter werd overgeleverd en zoodoende zijne welverdiende straf niet ont ging- EINDE.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1898 | | pagina 1