Nummer 15.
Zondag 20 Februari 1898.
21e Jaargang.
Eerste Blad.
MAG DA"
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Spanje-Amerika.
ANTOON TTELEN
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
FEUILLETON
De Wraak eener Vrouw
ÜITGE V EK
Waalwijk.
Is de titel van ons nieuw feuil
leton, waarvan het eerste gedeelte
in het nummer van a.s. Woens
dag verschijnt
Heerlijke stijl, meesleepende ge
beurtenissen, ziedaar de redenen,
waarom eenieder het feuilleton
moet lezenen nogmaals zal
herlezen.
Eenieder abonneere zich dus op
De Echo van het Zuiden»om
dit feuilleton te kunnen bijhouden
en te bewaren als een kostbare
lectuur.
Abonnementen worden dagelijks
aangenomen.
et Zuiden,
Haiilwijksche en Langstraalsclie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentie» 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsraimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
°P&eKCTeny worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsok-
land woraen alleen aangenomen door het advertentiebureau vaa
Adole Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De wind, die o/er deze twee landen
waait, komt nog altijd niet uit den vredes
hoek; een nieuw en ernstig geschil rees er
tusschen deze beide rijken. Reeds in een
vorig nummer deelden we de reden mede,
waarom de regeering der Vereenigde Staten,
de terugroeping van den Spaanschen gezant,
11 lil
OF
48
XVII.
BESLUIT.
Raymond nam de hand, die Irene hem aan
bood, en bracht ze aan zijne lippen.
Een levendig rood kleurde Irene's wangenzij
zag den jongen man voor een oogenblik onbe
wegelijk aan en begon toen
Daar straks heb ik lang met vader gespro
ken en eerst na dat onderhoud, ben ik op het
denkbeeld gekomen, u ie laten roepen.
Uw vader vroeg Raymond, maar maakte
hij zich dan ongerust, dat ik den afgeloopen
nacht bij u was?
Vader, antwoordde zij, heeft geene aDdere
begeerte, dan mij gelukkig te zien en hij heeft
mij gevraagd, waarom gij zoo dikwijls hier komt.
En wat hebt gij geantwoord
Ik heb hem de waarheid gezegd.
Ach I spreek.... ga verder.
Ik lieb hem gezegd, dat ik u beminde.
Irene l
En ik heb er bij gevoegd, dat ik geloofde,
dat ik u ook niet geheel onverschillig was.
Als eenig antwoord, nam Raymond de hand,
die zij bedeesd had teruggetrokken en bedekte ze
met hartstochtelijke kussen.
O 1 ik bemin u I riep hij in vervoering, raiju
leven behoort voortaan u toe; zonder uwe liefde
bestaat er geen geluk meer voor mij.
Welnu, moest ik dan niet met mijn vader
spreken, zooals ik gedaan heb?
Stil 1 stil... als gij eens wis»-, hoe blij ik ben 1
maar ik wil den neer Guillemot zelf spreken
en.... hem zeggen.... Irene schudde het hoofd.
Gij kunt later met mijn vader spreken, viel
zij in, maar eerst moet ik u de bezwaren mede
deel en, die bij gemaakt heeft.
Welke bezwaren?
Wel 1 na de bekentenis, die ik gedaan had,
spreekt het van zelf dat hij mij vroeg hoe of ik
u had leeren kennen, wie gij waart en eindelijk
wie uwe familie was.
Raymond's gelaat betrok bij deze woorden i
Dnpuy de Lome eischte. Deze had namelijk
in een brief Mac. Kinlev, de president, per
soonlijk aangevallen; hij noemde hem een
lagen politicus, die alles doet om het ge
peupel der Unie te believen. De Amerikaan-
sche regeering verzocht, zooals wij hierboveu
reeds zeiden, onverwijlde terugroeping van
dezen gezant.
De ministerraad te Madrid kwam Maan
dag bijeen en sprak in den breede over de
aftreding van Dupuy de Lome als gezant
van Spanje te Washington (Dupuy de Lome,
die vijf jaar dezen post heeft bekleed, gaat
heden scheep naar Liverpool, zonder af-
scheidsaudientie bij Mac. Kinley) en over
den te benoemen nieuwen titularis.
Uren achtereen hebben de Spaansche mi
nisters geredekaveld, voornamelijk over de
Amerikaansche nota, waarin heel vriend
schappelijk doch desniettemin beslist van
Sagasta wordt geëischt herroeping van de
voor president Mac. Kinly beleedigende uit
drukkingen uit den veelbesproken brief van
Dupuy de Lome. Dat wil dus zeggen, dat
de Unie verlangt gisping en officieele afkeu
ring van de gewraakte passages, waaruit af-
te leiden valt dat de autonomie voor Kuba
niet ernstig bedoeld is en dat de onderhan
delingen over een handelstractaat niet oprecht
gemeend zijn.
Nu zal Dupuy's ontslag worden gepubli
ceerd in het Staatsblad, doch zonder de
toevoeging „met dank voor de belangrijke
den lande bewezen diensten*; Polo de Ba-
nabé volgt hem op en de titularis van Bui-
tenlandsche zaken zal generaal Wood
ford een in heel vriendelijke termen gestelde
nota overhandigen, waarin verklaard wordt
dat de aanneming van Dupuy's ontslag dui-
maar Irene hield zich alsof zij het niet bemerkte.
Gij begrijpt, ging zij voort, dat ik bij die vraag
zeer verlegen werd, en ik zou ook niet geweten
hebben, wat te moeten antwoorden, indien ik op
dat zelfde oogenblik niet een bezoek had ont
vangen, waardoor ik geheel en al uit de verle
genheid gered werd...
Welk bezoek vroeg Raymond verwonderd.
Van eene vrouw.
Hoe heet zij
Hermine.
Is die hier geweest?
Nog geen half uur geleden.
En wat wilde zij van u
Irene glimlachte droevig.
0 1 zij was vreeselijk bedroefd, die arme
vrouw, antwoordde zij, men had haar juist het
vreeselijk uiteinde medegedeeld van den hertog
vau Pal mat es, dien zij gekend en bemind had
nu was zij voornemens om zich uit de wereld
terug te trekken om het overige van haar leven
in volstrekte atzonderiDg door te brengen.
Heeft zij u dat alles verteld
Ja, en zij huilde vreeselijk, terwijl zij dit
zeidemijn hart brak, bij het zien van zooveel
smart. Maar bovendien, ging Irene voort, heeft
zij ook over u gesproken. Zij heeft mij gezegd,
wie gij waart en mij uitgelegd, waarom prins
Karpeles, voordat hij stierf, zijn zoon vervloekt,
en al zijne goederen en bezittingen aan zijn klein
zoon heeft vermaakt. Dat alles heeft zij mij ver
teld, mijn beste vriend en dan heeft zij ook
nog iets anders gezegd.
Wat dan
Mag ik alles zeggen?
Maar ik verzoek u er om.
Ook als gij iu mijne woorden iets vindt af
te keuren
Hoe bedoelt gij dat
Irene schudde het hoofd.
01 wat mij aangaat, aeide zij, uwe liefde
alleen maakt mij tot eene koningin Het is waar
lijk geen titel, maar slecht9 mijn geluk dat ik
van u verlang; toen ik evenwel die vrouw naar
uw verleden vroeg heeft zij mij gezegd, dat gij
een klein kistje in uw bezit hebt, dat het geheele
geheim van uw leven bevat en...
En heeft zij u ook medegedeeld wat dat
voor een geheim is viel Raymond verstoord in.
Irene begon te blozen.
Neen, dat heeft zij mij niet gezegd, antwoord
de zij en dat is het juist wat mij verontrust.
Wat zegt gij daar?
Zeker, gij hadt mij immers toegestaan, vrij
met u te spreken...
delijk het misnoegen der regeering kenmerkt,
en dat de regeering natuurlijk de passages
in quaestie afkeurt.
Deze zaak is dus weer in 't reine maar
nauwelijks is dit onweder afgedreven, of de
lucht betrekt opnieuw.
De volgende berichten werden Woensdag
door verschillende bladen ontvangen,
NEW-YORK, 16 Februari. Volgens een te
legram uit Havana heeft op den Amerikaan-
schen kruiser Maine, die daar ligt, een vree-
selijke ontploffing plaats gehad. De oorzaak
van de ramp is nog niet opgehelderd. Men
gelooft dat de Maine geheel vernield is.
En nader telegram uit Havana meldt
dat tweehonderd man van de Maine vermist
worden. Sommigen, die zich zwemmend boven
water konden houden, zijn nog door booten
gered. Zes gekwetste soldaten en een officier
zijn op last van Blanco naar het millitaire
hopitaal overgebracht. Kapitein Sigsbee is
ongedeerd gebleven.
De Chef van het bureau van scheepvaart is
van oordeel dat de ontploffing op de Maine
is gebeurd in een magazijn dat gebruikt
werd voor het bezwaren van schietkatoen
voor de torpedo's. Uit het feit dat de Maine
niet dadelijk is gezonken, blijkt volgens het
bureau dat de ontploffing niet aan het springen
van een toepedo is te wijten.
De kapitein van de Maine heeft geseind
dat er bij de ramp 236 manschappen en twee
officieren het leven hebben gelaten.
Een vreeselijke tijding, aan meer dan 200
menschen kostte deze ontploffing dus weer
het leven. Maar, zal men zeggen, wat heeft
dat ongeluk nu te maken met de verhou
ding tusschen Spanje en Amerika.
Niets lezer, wanneer het was zooals aan
vankelijk ook algemeen de meening bestond,
Ongetwijteld.
Welnu, luister dan Raymond, en denk voor
al geen kwaad van mij... De vrouw heeft bij al
hareopenhartigheid, toch iets verzwegen.. Waarom
heeft zij mij niet alles gezegd... en wat ban er
zich in dat kistje bevinden, dat gij geheim voor
mij meent te moeten houden?
Raymond zag haar verwonderd aan.
Irene, zeide hij, op een toon van smartelijk
verwijt, welke gedachte is er in u opgekomen...
zou het mogelijk zijn, dat gij..
Jaloersch zijt 1 zeg het maar ja zeker, en
duid mij dit niet ten kwade, ik heb u dag voor
dag, uur voor uur mijn geheele verleden blootge
legd en nu zou ik willen, dat gij eveneens te
genover mij deedt.
Ach I gij zijt mijne eerste.... mijne eenige
liefde.
Welnu, laten wij dan samen de stukken le
zen, die zich in dat kistje be\ inden.
Ja maar...
Gij aarzelt nog?
Neenneen... maar zie eens hier... de stuk
ken in dat kisje bevatten een geheim, dat mij niet
toebehoort.
Irene scheen een oogenblik na te denken;
daarop richtte zij het hoofd op.
Welnu, zeide zij eensklaps, er is een middel
om ons beiden te bevredigen.
En welk is dat?
De stukken waarvan men mij gesproken
heeft, hebben op het verleden betrekking, niet
waar
Ja.
Als er dan gevaar aan verbonden is om ze
te lezen, waarom vernietigt gij ze dan niet?
Irene 1
Vindt gij dat ook niet het beste?
Raymond antwoordde niet. Hij was opgestaan
en zag het jonge meisje besluiteloos aan.
Sedert eenige oogenblikken doemde er een vaag
vermoeden in hem op. Het was Irene niet, die
jaloersch was.... het was Hermine, die zich on
gerust maakte. Zij wilde zorgen, dat de onzeker
heid die Raymond op dit oogenblik zoo zwaar
drukte, nooit geheel zou kunnen verdwijnen
en daarvoor bestond slechts één middel, na
melijk het verbranden van het bewuste pakket.
Raymond aarzelde niet iang meer. Hetgeen men
hem vroeg, bevredigde overigens volkomen zijn
gevoel van kinderlijke genegenheid, waarmede hij
altijd voor zijne moeder bezield was geweestaan
zijne wraak was voldaan eu hij wilae zelf thans
gaarne een einde maken aan die onvoorzichtige
nieuwsgierigheid, die hem er reeds tweemaal toe-
dat de ramp, die de Maine heeft getroffen,
aan een noodlottig toeval te wijten was,
maar onder de omstandigheid dat de be
trekkingen tusschen Amerika en Spanje,
altijd min of meer gespannen blijven in
zake Cuba, en dit vreeselijk ongeluk plaats
had op de kust van genoemd eiland, won
meer en meer de lezing veld, dat het ver
raderlijk opzet geweest zou zijn van Span
jaarden, die een torpedo of helsche machine
onder de Maine gelegd zouden hebben.
Deskundigen achten de torpedo-theorie
echter zeer onwaarschijnlijk, want dan zou
de Maine onmiddelijk hebben moeten zinken,
hetwelk niet het geval was. De mogelijkheid
bestaat wel, dat een helsche machine in het
schip verborgen was.
Hoe het ook zij de openbare meening in
de Vereenigde Staten verlangt zekerheid
zelfs twijfel zou in de bestaande spanning
tusschen Amerika en Spanje van groot ge
vaar kunnen zijn, en in staat zijn, de uit
barsting, van een der beide zijden reeds
zoolang verwacht, werkelijk te doen plaats
hebben nl. een formeele oorlog tusschen
beide bedoelde rijken.
De openbare meeuing in Amerika, die
natuurlijk de schuld van dit onheil aan
Spanje geeft, wordt nog gevoed door een voor
val, even eigenaardig als beteekenisvoldat
zich Donderdagmiddag te Londen voordeed.
Reuter's kantoor aldaar zond nml. eene
depêche rond van zijn eigen agent te Havana,
meldend dat de duikers, die een onderzoek
moesten instellen naar de oorzaak der ont
ploffing, een gat ter grootte van 8 duim
ontdekt hebben in de kiel van den Ameri-
kaanschen kruiser Maine, hetgeen de theorie
zou bevestigen, dat de Vernieling van de
gebracht had om het zegel van het pakket te
verbreken.
Hij knikte Irene toe, riep Salomé, gaf haar den
sleutel van zijne schrijftafel eu verzocht haar het
kistje te halen, waarover Irene zoo juist gesproken
had.
Zoodra het kamermeisje weg was, wendde hij
zich tot Irene.
Zijt gij nu tevreden over mij, zeide hij en
zult gij nog langer jaloersch zijn
Neen I neen 1 antwoordde Irene, want van
dat vreeselijk verleden zal nu niets meer be
staan.
Salomé kwam spoedig terug. Zij bracht het
kistje mede, dat zij aan Raymond overgaf en deze
liet het door Irene openen.
Irene lichte met eene bevende hand het deksel
op, nam er het pakket uit en na er «en langen
kus op gedrukt te hebben, gaf zij het aan Ray
mond over.
Deze laatste hield het boven eene kaars en wierp
het eerst in het vuur, toen het geheel en al ver
teerd was.
Toen alles geëindigd was, streek hij met de hand
over zijn voorhoofd eu liet zijn blik op het jonge
meisje rasten.
Dank 1 Irene, dank I... zeide hij zeer ontroerd
als gij mij in dit plechtig oogenblik aan mij zeiven
hadt overgelaten, wellicht had ik dan de kracht
niet gehad aldus te handelen.
Thans behoort, zooals gij zelf gezegd hebt, mijn
leven geheel aan u toe; net verleden is dood en
ik wil er voortaan niet meer aan denken. Iréne
ik bemin u.., ik zegen u I
Wat zullen wij hier nog bijvoegen. Ons verhaal
eindigt op de bladzijde waar het geluk van Ray
mond en Irene begint en wij kunnen dus onze
taak als geëindigd, beschouwen.
Voor diegenen onzer lezers, welke belangstellen
in de overige hoofdpersonen van ons verhaal,
deelen wij mede. dat Ricordi en Spavento het
voorzichtig oordeelden, den dag na den dood vau
den hertog de vlucht te nemen en hun fortuin
te zoeken in de nieuwe wereld. Minder gelukkig
was Medina, die te Parijs bleef, in de hoop 'dmt
Raymond hem in zijn geluk zoude vergeten.
Maar al dacht Raymond niet aan hem, Hektor
Beaulieu deed dit wel, en deze zorgde er voor.
dat de bankier aan den rechter werd overgeleverd
en zoodoende zijne welverdiende straf niet ont
ging-
EINDE.