Nummer 28.
Donderdag 7 April 1898.
Spanje en de Vereenigde Staten,
21e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Bekendmaking.
H
ANTOON TIELEN
1M) USTR1ËELEN
FEUILLETON.
UITGEVER
Waalwijk.
en Langslraatsclie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiëx 17 regels f0,60daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsoh-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolï Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De kamer van koophandel en fabrieken te
Waalwijk houdt zich onledig met het opmaken
van het verslag over 1897.
Heer en iodustriöelei worden verzocht
hunne opgaven voor het verslag zoe spoedig
mogelijk aan den voorzitter in te zenden.
De kamer van koophandel en fabrieken
voornoemd.
ü'Ug'JU
De provinciale commissie voor de onder
steuning van rijkswege van de veefokkerij in
Noordbrabant zal in den loop van deze maand,
voor de geheele provincie, tot dat einde verdeeld
in tien districten, keuringen doen houden
a. van eenjarige stieren waaronder zijn te ver
staan, stieren, die de melktanden nog be
zitten en voldoende zijn ontwikkeld,
b. van stieren met breede tanden en
c. van stieren behoorende aan veefokvereeni-
gingen.
Die keuringen zullen o.a. worden gehouden
d. 27 April te Tilburg, voor het district Tilburg,
bestaande uit de gemeenten: Alphen. Baar-
le-Nassau, Berkel, Diessen, Dongen, Gilze
Goirle, Hilvarenbeek, Loon op Zand,-Moer
gestel, Ooetelbeers, Tilburg en Udenhout.
h. 26 April te Waalwijk, voor het district Waal
wijk bestaande uit de gemeenten: Almkerk,
AndelBaardwijk Bezooien, Bokhoven
CapelleDrongelen Drunen, Dusscn, En
gelen, Geertruiden berg, Giessen, 's Graven
moer, Hedikhuizen, Heesbeen, Herpt, Heus-
den Meeuwen Nieuwkuik, Oudheusden
Raamsdonk, Rijswijk, Sprang, Voen, Vlij
men, Vrljhoeve-Capelle, Waalwijk, Waspik,
De Werken, Werkendam, Woudrichem en
Wijk.
De aangifte van de dieren, waarmee men
aan de keuring wenscht te doen deelnemen,
moet plaats hebben op het keuringsterrein, één
uur voor den aanvang der keuring;
Geen der dieren mogen tot de keuring worden
toegelaten, waaromtrent door de eigenaars niet
stiptelijk is voldaan aan de voorschriften van
art. 5 van het voor de commissie vastgesteld
reglement van 30 September 1897, opgenomen in
het provinciaal bijblad van 1897 (No. 96.)
Aan onderhoudsbijdragen zijn uitgeloofd voor
elk der tien genoemde districten
10
Natuurlijk, zij zal eeuwig duren. Dat laat
zich voor jonge ooren zeer aardig aanhooren. En
zeker, ook uwe liefde zal duren..tot de ernst
des levens komt. Dan ontvlucht zij het vaandel.
Misschien niat altijd, majoor, klonk het ern
stig en kalm.
De majoor antwoordde niet dadelijk, maar toen
zij onder het licht van een gaslantaarn kwamen,
wierp hij steelsgewijze een blik op de mooie,
krachtige gestalte en het open, verstandige gelaat
van den jongen maD.
Hm, gij spreekt heel verstandig. En als alles
waar ia, wat gij zegt.
Ik zeg nooit iets anders, dan ik denk en han
del ook nimmer tegen mijn innigste overtuiging.
In uwe ooren klinkt het misschien aanmatigend,
majoor maar ik kan zeggen, dat ik nog nimmer
eene onwaarheid heb gesproken of een oneerlijke
daad heb begaan. Hoeveel geld zie ik bijna ieder
uur vóór mij opgehoopt, toch is nooit de gedachte
bij mij opgekomen, mij ook slechts het kleinste
muntstukje er van toe te eigenen.
Ja, misschien alleen omdat gij nog nimmer
door den nood daartoe werdt gedrongen, «eide
majoor Beran scherp.
Majoor, zoudt gij iets aanraken, zelf al was
uw toestand nog zoo wanhopig?
Neen.
Welnu. Gij zijt officier en ik slechts een een
voudig kantoorbediende, maar voor ons beiden is
de eer het hoogste goed.
De oude majoor zweeg want het lag niet in zijn
aard, iemand een bewijs van zijn hoogachting te
geven. Maar toen zij voor de huisdeur stonden
en Arnold eenigszins aarzelend bleef staan, klonk
de stem van den ouden heer vriendelijker dan ooit
te voren.
Paula zal het eenzaam gehad hebben wij
zijn haar wel een kleine schadeloosstelling schul
dig, nu het zoo laat is geworden.
Ondanks zichzelven voelde de oude officier zich
aangetrokken door Arnold's vrijmoedig en open
hartig optreden,
a. eer.ë van f 100.voor den best gekeurden
eenjarigen stier, die daarvoor twee jaren
moet worden aangehouden.
In elk district kunnen bovendien een of
meer eenjarige slieren als reserve worden
aangeteekend, waarvoor bijaldien de geld
middelen der commissie het toelaten, later
nog eene onderhoudsbijdrage van f 80.—
kan worden verleend.
Voor deze extra-bij dra gen zullen echter
in de eerste plaats in aanmerking komen,
de reserve-stieran in de districten, alwaar
van de toegekende gewone bijdragen gelden
beschikbaar zijn gebleven en daarna de
reserve-stieren in de overige districten, op-
volgelijk, naarmate die districten het groot
ste aantal vrouwelijke fokdieren tellen.
b. eene van f75.voorden best gekeurden stier
met breede tanden, die daarvoor één jaar
moet worden aangehouden.
c. vijf van f 50.voor vijf veefokvereenigingen,
opgericht overeenkomstig de bepalingen van
het onder 5° genoemde reglement en onder
de voorwaarden, omschreven in d«t regle
ment en in het supplement daarvan, onder
welk laatste moeten worden verstaan de
hootdbepalingen van de door den rijksland-
bouwleer voor Noordbrabant ontworpen
statuten voor fokvereenigingen.
De provinciale commissie tot onder
steuning van rijkswege van de Veefok
kerij in Noordbrabant,
dhr. J. O. DE JONG VAN BEEK EN DONK
voorzitter.
L. MAX secretaris-penningjneester.
De Burgemeester der gemeente Waalwijk;
gezien de aanschrijvingen van den commisaris
der koningin in deze provincie, van den 24 Mei
1890, prov. bijblad No. 57, 25 November 1891,
prov. bijblad No. 105 en 21 Januari 1895, prov.
bijblad No. 12;
overwegende
dat het herhaaldelijk voorkomt dat Nederland-
sche Werklieden door berichten in de nieuws
bladen of door daartoe uitgezonden agenten, soms
met verstrekking van reisgeld voor de heenreis,
naar Duitschland ten behoeve van industrieële
ondernemingen worden gelokt, terwijl bij hunne
aankomst ter pLatse blijkt, dat zij daar niet ge
bruikt kunnen worden
vestigt de aandacht der ingezetenen op het
wenschelijke om alvorens op zulke berichten en
voorspiegelingen der agenten in te gaan, ót zelf
öf door tusschenkomst van den Burgemeester zich
tot den Nederlandschen consul in de streek, waar
In zijne woning en in tegenwoordigheid zijner
dochter gaf hij weliswaar weder lucht aan zijn
menschenhaat en gewone zwartgalligheid, maar
de beide jongelieden waren veel te gelukkig om
zich daaraan te storen.
Toen majoor Beran een oogenblik naar de
zijkamer ging, sloeg Frans den arm om Paula's
middel.
Zeg mij nogmaals, Paula, hebt ge mij genoeg
lief, om eens, als ik een betere positie heb ver
worven, mijn lief vrouwtje te worden
Zij zag hem in de donkere, trouwe oogen, in
zijn eerlijk gelaat, en antwoordde toen op vasten,
ernstigen toon
Ja, ik bemin u, Frans, en ik geloof ook
aan uwe liefde. Eu wat er ook gebeuren moge,
vergeet nooit, Frans, dat ik mijn leveD lang de
uwe blijf.
Dau zijt gij van af dit uur voor God mijn
verloofde. En morgen zal ik komen, en uwen vader
om uwe hand vragen.
Thans stond hij op. Het zou hem onmogelijk
geweest zijD, na dit plechtig oogenblik nog eenige
gewone woorden te kunnen wisselen. Toen majoor
Beran de kamer weder binnentrad, nam Arnold
afscheid.
Hm, hij schijnt vandaag haast te hebben, uw
jeugdige ridder, spotte de majoor, wien hei ei
genlijk ook speet, dat Arnold zoo spoedig was
heengegaan.
Paula bleef eenige oogenblikken sprake
loos staan, toen echter trad zij op den ouden man
toe.
Vader, zeide zij langzaam en ernstig, maar
met schitterende oogen vader, morgen, Zondag,
komt Frans Arnold u om mijne hand vragen.
De majoor gaf eerst geen antwoord. Er trok
een donkere schaduw over zijn streng gelaat, hij
staarde strak voor zich heen, alsof hij een terug
blik wierp op een lang vervlogen verleden, en
toen, alsof hij wilde doordringen in een verre,
onbekende toekomst.... maar zijne lippen bleven
gesloten.
Plotseling echter ontmoette hij de smeekende
blikken van zijn eenig kind, dat hij nooit de volle
kracht van zijn vaderlijke liefde had doen ge
voelen, hoewel hij het toch in den grond zijns
harten zoo teeder liefhad. De hardheid verdween
uit zijne trekken en dat schijnbaar zoo koude hart
scheen buitengewoon ontroerd.
die ondernemingen zich bevinden, te wenden, ten
einde inlichtingen in te winnen omtrent de voor
uitzichten tot het bekomen van werk, de loonen
en de huurprijzen der woningen aldaar.
Waalwijk, den 3 April 1898
De Burgemeester voornoemd.
Z:edaar la question biülante van den dag.
Met de grootste spanning verwachtte de
geheele beschaafde wereld de boodschap
van Mac Kinley, president der Vereenigde
Staten, die Maandag aan Spanje zou worden
verzonden. Of dit reeds gebeurd is
Neen want het verloop van het geschil
heeft eene geheel andere wending genomen,
door 't geen Zondag te Madrid is gebeurd.
De pauselijke nuntius namelijk meldde zich
aan aan het koninklijk paleis met het verzoek
door de Regentes in audiëntie ontvangen te
worden. Onmiddellijk toegelaten, stelde hij
de Regentes een telegram ter hand, dat hij
juist had ontvangen. De Regentes liet Sagasta
de ministers van koloniën en van buitenland-
sche zaken ontbieden en deelde hun het
telegram mede, waarin de Paus zijn bemid
deling aanbood, indien die door Spanje werd
aanvaard. De Paus voeg.Ie eraan toe dat hij
niet tusscheu beide kan komen, indien de
bloedvergieting niet ophield en dat hij dus
schorsing der vijandelijkheden op Cuba ver
langde. De Spaansche regeering besloot het
aanbod van den Paus aan te nemen onder
ecnig voorbehoud haar antwoord werd da
delijk naar Rome geseind.
Nog dien zelfden dag kwam ook het
antwoord uit Washington, meldende dat ook
de Vereenigde Staten de bemiddeling des
Pausen zou aanvaarden.
De sleutel tol de nog geheimzinnige rede
nen die de Amerikaanschc regeering genoopt
hebben, toe te geven want, zooals men
uit bovenstaande ziet is het geschil nu on
derworpen aan de bemiddeling van den Paus
moet wellicht gezocht worden in een
Ja, hij zal ze hebben, uwe hand...
Nauwelijks had hij deze woorden gesproken
of hij gir.g met groote schreden naar zijne slaap
kamer.
En den volgenden dag was Paula Beran, de
dochter van den gewezen majoor, de verloofde
van Frans Arnold, den zoon van den veroor
deelde.
Toen vertelde Frans in eenvoudige woorden
van zijne eerste kindsheid, hoe hij en zijne zus
ter hunnen vader in hunne vroegste jeugd had
den verloren hij sprak van zijne moeder, van
hare zelfopofferende liefde en van den bescher
mer, die hem met zich naar Duitschland had
genomen. I n hij vertelde ook van zijne jonge
schoone zuster, die als gezelschapsjuffrouw ge
plaatst was bij eene aanzienlijke dame.
Uwe ouders moeten wel zeer rechtschapen
menschen geweest zijn, zeide nu de majoor.
Welke betrekking bekleedde uw vader
eigenlijk
Hij was kassier bij een der voornaamste
Oostenrijksche fabrikanten. De Helldorl's zijn
millionaire.
Het i9 geen gemakkelijke betrekking
kassier bij eer groot handelshuis. Vooral niet
voor iemand, die een gezin heeft. Dan moet men
vast in zijn schoenen staan. Het klinken der
geldstukken oefent een demonische tooverkracht
uit op een zwak menschen hart.
Frans hief trots het hoofd op. Mijn vader
bleef eerlijk tot op het uur van zijn te vroegen
dood. Hij zou nooit de hand naar een zilverstuk
hebben uitgestoken, al leden wij ook thuis koude
of honger. Zoo sprak moeder ons telkens en tel
kens van vader, als man van eer met een vlek
keloos karakter.
Aan den zoon van zulk een man vertrouw
ik ook mijne dochter toe, zeide de majoor ernstig,
terwijl Paula haren verloofde teeder omhelsde en
een kus op het voorhoofd gaf. En wat trouwen
betreft, jongelui, daarmede kunt gij wachten tot
dat jonge raensch eerste boekhouder is of zoo iets,
meesmuilde majoor Beran, die buitengewoon goed
geluimd was.
Met Gods hulp zal alles gelukken, zeide
Frans, vol blijde hoop.
VII.
HET KISTJE.
De winter had afscheid genomen en langza-
telegram van één regel, Vrijdagnacht uit
Porto-Rico verzonden, en even lakoniek als
gewichtig
„De Spaansche torpedoflottielje is te Porto-
Rico aangekomen".
We hebben Zaterdag nog gewezen op de
sterke moreele positie, die Spanje door zijn
besluit ten aanzien van de Reconcentrados
en door zijn handige diplomatieke nota
betreffende Cuba had ingenomen, en her
haaldelijk is ook betoogd dat men in regee-
ringskringen te Washington wel weten moest
wat het gebluf vaa de jingo's waard was
tegenover deu toestand, waarin de Araeri-
kaansche weermiddelen zich bevonden, en
dat ddarin het sterkste motief lag voor een
vredelievende oplossing van het geschil
hetwelk beide partijen overigens, terwille van
het te behalen voordeel, tot het uiterste
hebben laten komen.
Het hing er nu maar van af, of de schreeuwers
den president aan het wankelen zouden
brengen, wat geen sterveling voorspellen kon.
Wel was het reeds een goed teeken dat de
boodschap van den president niet voor Dins
dag aan het Congres verzonden zou worden
dit moest zwaarder wegen dan de op zichzelf
machtelooze bedreigingen van de senaats
commissie, Zaïerdagnacht tegelijk daarmede
overgeseind. Het strekt president Mac Kinley
tot eer, dat hij tot het laatst toe kalm en
standvastig gebleven is.
Hij heeft daarbij te elfder ure nog een
machtigen steun gekregen iD de Naval Board
of Strategy, de pas ingestelde commissie, die
met een of- en defensief plan belast was.
Juist hadden deze officieren, naar de Chro
nicle meldt, den president te verstaan gege
ven dat als de regeering Spanje den oorlog
wilde aandoen, onmiddellijk maatregelen ge
nomen moesten worden om de Spaansche
♦orpedofiottielje, van de Canarische eilanden
naar Porto-Rico onderweg, „te onderscheppen
en te vernielen" (dat doet eenigszins denken
aan de ratten, die besloten hadden, de kat
de bel aan te binden) toen de tijding
van de aankomst der torpedobooten te
merhand deed de lente haren intocht.
üp het slot van den heer Von Raming was niets
veranderd stil en eentonig was voor de be
woners de lange winter voorbijgegaan, althans
wat betreft hunne aanraking met de buitenwereld,
want bezoeken hadden zij niet ontvangen en
feestelijkheden werden er niet gegeven.
Maar toch brachten zij dikwijls aangename en
genotvolle uren door, namelijk op die avonden,
welke de slotheer grooteudeels in het salon zijner
moeder doorbracht.
Raming vertelde dan dikwijls van zijne reizen
en avonturen en van de gevaren, waarin hij
meermalen had verkeerd. Zijne diepe stem drong
diep door tol de harten en zijne bruine oogen
tintelden dan van levenslust.
Magda liet dan menigmalen de anders bedrij
vige nanden werkeloos in den schoot zinken, om
naar zijne woorden te luisteren, en alles om
zich heen vergetend, rustten dan hare blikken op
het geestvol mannelijk gelaat van den spreker.
Sedert den dag, waarop zij hem in het slotpark
had ontmoet, was zij schuw en terughoudend
jegens hem geworden, zij wilde de ontkiemen
de liefde in haar hart onderdrukken, zij wilde
koel en kalm schijnen. Met opzet ontweek zij
elke ontmoeting met hem, en als zij in het park
ging wandelen, zocht zij meestal de kleine
hut opMagda had met den ouden man een
soort van verbond gesloten.
Eens wa9 zij het bosch ingegaan kort
na nieuwjaarsdag het was zacht en prachtig
weder.
Het meisie dwaalde ondanks zich zelf den
kend aan den jongen man dien zij lief had ge
kregen treurig door het stille bosch. Plotseling
werd de plechtige stilte verstoord door een angst
kreet, en toen Magda ontsteld bleef staan, om te
luisteren, drong een tweede kreet, nog hartver-
scheurender dan de eerste, tot haar door. En
luistertwas dat niet de stem van den grijs
aard
Magda ijlde den boschweg langs naar de plaats,
waar de hut stond. Zij ging naar de deur, lichtte
de kliek op en trad binnen. Daar was zij getuige
van een droevig tooneel. Op het bed lag de arme
idioot, bleek, met gesloten oogen, en het bloed
gutste hem langs het voorhootd. Voor de leger
stede stond de oude man, handenwringend, terwijl
hij opnieuw een kreet van smart uitte.
(Wordt vervolgd.)