Nummer 30.
Donderdag 14 April 1898.
21e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
4 <1 1
ANTOON TIELEN,
IN D USTRIËEL EN
Staatkundig overzicht.
FEV1LLET0N.
BUITENLAND.
Belgie.
ÖITGEVEU:
Waalwijk.
De Echo ras het Zuiden,
Wailwyksche en Langstraalsche ('niiranl,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentie* 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsek-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau vaa
Adolï Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De kamer van koophandel en fabrieken te
Waalwijk houdt zich onledig met het opmaken
van het verslag over 1897.
Heeren industrieelen worden verzocht
hunne opgaven voor het verslag zo» spoedig
mogelijk aan den voorzitter in te zenden.
De kamer van koophandel en fabrieken
voornoemd.
Spanje en de Vereenigde Staten.
Spanje heeft een overwinning behaald op
zichzelf: zonder dat de opstandelingen er om
gevraagd hebben zal de wapenstilstand op
Cuba door maarschalk Blanco afgekoudigd
worden, en, naar men zegt, onvoorwaardelijk
ea voor onbeperkten tijd.
We hebben in het vorig nummer er reeds
op gewezen dat dit besluit wel het onmiddel
lijk ^uitbreken van de vijandelijkheden zal
voorkomen, maar dat het oorlogsgevaar er
nog niet door afgewend wordt. Men heeft in
de eerste plaats nog rekening te houdeD met
de Cubaansche opstandelingen, die herhaal
delijk verklaard hebben, van geen wapenstil
stand gediend te zijn. Dat de Spaansche
troepen werkeloos zouden blijven indien zij na
het afkondigen van den wapenstilstand door
de opstandelingen aangevallen werden, is niet
aan te nemen. Een ander gevaar ligt bij het
Amerikaansche Congres het heeft in den
laatsten tijd ondubbelzinnige blijken ran on
geduld aan den dag gelegd.
In de latere telegrammen uit Washington
en Madrid heerscht zelfs een zeer pessimis
tische toon. Ongeregeldhedtu te Madridde
boodschap van president Mac Kinley onver
anderd nieuwe opstand op de Filippijnen.
Maar bij nadere beschouwing gaat er van dit
onrustbarende heel veel af. De opstand op
Cebu, een.van dekleineFillippijnsche eilanden,
vrij ver ten zuiden van Luzon, heeft alleen
bij het uitbreken van een oorlog iets te be-
99
12
Nog een oogenblik stond de heer Von Raming
in gepeins, toen ging hij haastig naar zijn werk
kamer, belde den kamerdienaar en gaf hem de
noodige bevelen betreffende den dokter.
De val van Frits en zijn won<T waren toch ern
stiger, dan zich in het eerst liet vermoeden, en er
gingen verscheidene weken voorbij voor de arme
jongen weder volkomen in orde was.
En gedurende dezen tijd kwam Magda dikwijls
in de kleine hut, en zond de slotheer dagelijks
versterkende spijzen en een flesch wijn. Zelf wa9
hij echter niet meer gekomen, doch nu en dan
liet hij zich door Magda op de hoogte stellen van
den loop der ziekte.
Van net kistje had Frits geen woord meer ge
sproken, en Magda had het ook niet meer in han
den van den ouden man gezien.
En zoo was .langzamerhand de winter voorbij
gegaan en Frits weder volmaakt gezond.
Magda kwam nu ook niet meer in de hut, maar
als het een mooie dag was, zat de oude man dikwijls
op de kleine houten bank voor zijn nederige wo
ning, en als Magda voorbij kwam. groette hij
haar reeds van verre, en dan moest zij bij hem
zitten en vertelde hij haar van zijn vroeger leven.
En op deze wijze kende zij langzamerhand zijn
geheele levensgeschiedenis slechts over een
punt gleed hij haastig heen het was de tijd voor
zijn huwelijk, dien hij slechts ter loops aan
roerde.
En dan kwam het Magda voor. alsof zijn stem
haren dienst weigerde, en alsof hij haar nog iets
anders wilde zeggenwaartoe het hem óf aan
moed ontbrak, óf waarvoor hij de rechte woorden
niet kon vinden.
Magda, die op het slot geen enkele vriendin
had en dikwijls zeer veel te verduren had van
de luimen der oude dame, was zoo gewend ge
raakt aan het vertrouwelijk gekeuvel met aen
ouden man, dat zij buitengewoon was teleurge
steld, toen zij op zekeren dag den grijsaard niet
Op zijn bank bij de hut vond.
Doch daar verscheen Frits in de deur. Zijn
teekenen, in verband met den dan te ver
wachten aanval van een Amerikaansch eskader
op Spaansch Oost-Indie, anders zullen de
ongeregeldheden na korter of langer tijd wel
onderdrukt worden. Dat het toegeven van l et
kabinet te Madrid een krachtige uiting van
de ontevredenen in Spanje ten gevolge zou
hebben, was te verwachten het hangt er maar
van af, welken omvang de betoogingen tegen
de regeering zullen aannemen, en tot op dit
oogenblik bewijst nog niets dat het gezond
verstand en de gematigdheid die de Span
jaarden gedurende de crisis aan den dag ge
legd hebbeD, op eens ïouden verdwijnen.
Wat gebeurde onderwijl in Amerika?
De lang verwachte Boodschap van den
President is verschenen en Dinsdag 11 April
aan het Congres verzonden. In de Boodschap
wordt o. a. het volgende gezegd:
De quaestie der erkenning van de Cubaan
sche opstandelingen als oorlogvoerende wordt
daarin als op het oogenblik niet voor behan
deling geschikt genoemd, maar ten opzichte
van de gewapende macht der Vereenigde
Staten wordt het recht voorbehouden daarvan
het gebruik te maken dat de president
noodig zal achten om de vijandelijkheden
te doen eindigen en een duurzaam bestuur
te verkrijgen. De regeering vraagt een krediet
om de noodlijdende bewoners van Cuba te
helpeD. De Maine-ramp houdt de aandacht
van den president sterk bezig, die verklaart
dat de vernieling van de Maine in de haven
van Havana een bewijs is geweest, dat Spanje
niet bij machte is, aan de Vereenigde Staten
en andere landen voor hunne schepen die
veiligheid te waarborgen, welke zij het recht
hebben te verwachten. Niettemin wordt erkend,
dat Spanje, zooveel als mogelijk is zonder
een bijzondere daad van de Cortes, ontkend
heeft eenig deel aan de Maine-ramp te hebben
en diep leedwezen over de ramp, in een
Spaansche haven voorgevallen, heeft uitge
sproken. De zaak is verder in handen van
de Spaansche justitie.
De president verklaart ten slotte dat er
j.J!
gelaat was bleek, zijne oogen stonden vol tranen.
Nu, Frits, waar is uw vader?
Er kwam een pijnlijke trek op zijn gelaat.
O kom vaaer ziek. Niets praten, in 't ge
heel niets Met deze woorden greep hij net
meisje bij de hand en trok haar met zich in de hut.
Ontsteld volgde Magda den jongen man en met
een enkelen blik op den grijsaard kwam zij tot
de overtuiging, dat hij in hoogst ernstigen toe
stand verkeerde.
Beste Michaël, wat is u overkomen Kunt
gij niet 9preken.
Hij schudde het hoofd en in zijne matte oogen
lag een uitdrukking van on uitsprebelijken angst.
Maar gij kent mij toch?
Hij knikte toestemmend het was of er plot
seling meer leven kwam in dien strakken blik.
Radeloos wendde Magda zich nu tot Frits.
Hoe is dat gekomen Kunt ge 't mij zeggen P
Ja?
De arme jongen barstte in tranen uit. O, ik
niets weet snikte hij. Vader vandaag naar 't
bosch willen maar weder terugkomen en toen
daar ncdergevalleo. Ik schreien en hij
O, hij nu sterver, en ik wegmoeten
Magda was diepbewogen. Neen, Frits, gij
moogt hier blijven. Altijd, hoort ge? en uw va
der zal weder gezond worden.
Vol vertwijfeling schudde de ongelukkige het
hoofd.
O, niet meer gezond worden nooit meer.
Op dit oogenblik hief de oude man met groote
moeite den arm op.
Het meisje naderde hem.
Verlangt gij iet9? zal ik den slotheer halen
Niet? Zij zag een uitdrukking van ontzetting op
zijn vaalbleek gelaat. Kunt gij schrijven P Ja P
Op de vensterbank zag zij een lei roet een grif
fel liggen, waarmede de arme idioot dikwijls
speelde, zij gaf ze nu aan den stervende.
Toen schreef hij er met bevende en onvaste
hand eenige woorden op, waarna hij de lei aan
het meisje teruggaf. En Magda las
Ik weet, dat ik thans moet sterven, En ik
sterf gaarneden dokter heb ik niet noodig, die
kan mij niet meer helpen, en den heer Von Ra
ming wil ik niet zien, want dan zou ik niet
kunnen sterven. Maar ik wil een gees'elijke heb
ben. Ik heb te spreken met mijnen God, Die zal
mij verstaan. En mijnen armen Frits, dien bevee
aan den oorlog op Cuba een eind moet
komen.
1 Aan zijn boodschap heeft de president dc
jvolgende verklaring toegevoegd. Sedert het
opstellen van mijn vorige boodschap, heb ik,
jZoiidag, officieel bericht ontvangen van een
'decreet der Regentes van Spanje, waarbij
lBlanco is gelast, ten einde het verkrijgen van
'den vrede te vergemakkelijken, de wapen
stilstand af te kondigen. Ik ben overtuigd
!van uwe zorgvuldige aandacht hiervoor. In
dien de maatregel doel treft, zal wat wij
wenschen bereikt worden. Zoo niet, dan zal
het een nieuwe rechtvaardiging zijn van de
actie over welke we overleggen.
De Boodschap is in de Kamer zonder
beraadslaging verzonden naar de commissie
voor de buitenlaudsche belangen.
Volgens de Herald verwerpt Maximo
Gomez namens de voorloopige regeering het
voorstel van den wapenstilstand, tenzij Spanje
Cuba ontruimthetwelk Spanje allerwaar
schijnlijkst voor geen prijs zal doen, zoodat
de toestand op het oogenblik nog steeds zeer
ernstige redenen tot bezorgdheid geeft.
Vrijdagavond, toen het bijna donker was,
vertrok de stoomboot Cambridge, van de lijn
AntwerpenHarwich, van de Statiekade te
Antwerpen. Nauwelijks was ze midden op de
rivier, of men hoorde eeu hartverscheurend
gegil. De mannen die zich over de verschan
sing bogen, zagen dat een roeibootje door de
schroef van de Cambridge was getroffen en
en stukgeslagen, en de bemanning te water
geraakt.
Het Engelsche schip stopte onmiddellijk
en trachtte door gefluit de aandacht te trek
ken van eenige werklui die daar dicht bij
aan 't werk waren. Twee mannen hoorden
het gefluit en de kreten om hulp, sprongen
in een jol en roeiden naar de plaats toe.
ik in uwe hoede. Laat hem niet geheel aan zijn
lot over. En wanneer ik dood ben, kom dan bier
en neem den brief, dien gij in de bovenste lade
van de ka9t, in den bijbel zult vinden. Beloof
mij dat.
En Magda knikte toestemmend en beloofde hem,
dat zij zijnen wensch zou vervullen.
Voor wien is die brief besterad, Michaël
Hij strekte de hand uit naar haar. Zij schrok.
Voor mij, Michaël ja? vroeg zij snel.
Hij knikte met een vrij levendige beweging
van het hoofd, alsof hij zich verheugde dat zij
hem had begrepen. En nu verlangde hij nogmaals
de lei. Magda wischte het geschrevene uit, en leg
de weder de griffel in de hand van den grijsaard.
Toen schreef hij:
„De brief is alleen voor u bestemd. Gij zult er
alles uit vernemen.'
Het jonge meisje scheen een oogenblik te aar
zelen,doch toen zij den ouden man in het angstvolle
gelaat zag, beloofde zij hem nogmaals, aan zijn
verlangen te zullen voldoen.
Alsof hij van een drukkenden last was ont
slagen, scheen de zieke weder vrijer te ademen
toen zonk hij in zijn kussens terug.
Magda overtuigde zich, dat hij sliep nu nader
de zij Frits, die in een hoek op een laag bankje
zat en voor zich uit staarde.
Frits, zeide zij zacht, nu ga ik heen. Maar
ik
De ongelukkige sprong op.
Dat eene woord heengaan had hij be
grepen.
Neen niet weggaan, Magda bij mij
blijven en vóór het hevig geschrokken meisje
het kon vermoeden, had de idioot zijn sterken
arm om haar heengeslagen.
Met een kreet van angst trachtte Magda zich
los te rukken Maar als in een roes van waanzin
drukte de ongelukkige haar aan zijne borst.
Doch juist op dit oogenblik vloog de deur met
geweld open, de heer Von Raming verscheen met
bleek en toornig gelaat op den drempel.
Frits, wat moet dat beteekenen riep hij
op gestrengen toon.
l)e rampzalige zag op, toen liet hij langzaam
het meisje los.
Bevend naderde zij nogmaals het bed van den
grijsaard, die met half geopende oogen roerloos
bleef liggen, en blijkbaar geen deel meer nam in
Daar zagen zij twee personen die zwem
mende twee aodere boven water trachtten te
houden. De zwemmers waren, zooals later
bleek, een stoker en een bootsman van de
Cambridge, die onmiddellijk over boord waren
gesprongen en de hulpeloozen waren beide
zwaar gekwetst. De twee mannen in het
roeibootje namen de vier drenkelingen op.
Ondertuzschen had de Cambridge ook een
boot uitgezetde twee Engelschen gingen
daarop over, en kwamen behouden terug op
huu schip, dat toen zijn reis vervolgde.
De eene gekwetste blies, zoodra hij aan
wal kwam, den laatsten adem uitde schroef
had zijn een been bij de knie afgeslagen.
Bij den ander moest het been tot onder de
dij worden afgezet, en hij heeft nog meer
wonden en kneuzingen.
Maar de ergste bleek pas uit een onder
zoek van de politie er hadden zes jongelui
in het bootje gezeten, en van de vier andere
was geen spoor ontdekt. Hun lijken zijn nog
niet gevonden.
De zes, meest winkelbedienden, haddeo
het bootje gehuurd om voor huo plezier wat
te gaan roeien. Waarschijnlijk in het bootje
bij ongeluk in de zuiging van de schroef
gekomen.
Bij Schaerbeck heeft een spoorwegon;»
geluk plaats gehadde trein van 10,57 uit
Antwerpen is op een naar Antwerpen ver»
trekkenden trein geloopen. Een tiental per
sonen zijn min of meer ernstig gekwetst.
Een commissaris van politie teSchaer-
beek (Brussel) was Vrijdagavond met zijn
vrouw naar een dorpje bij Ieperen vertrokken,
voor een familiefeestje. De zorg voor drie
kinderen, waarvan het oudste een meisje van
dertien jaar was, had hij aan een werkvrouw
overgelaten, zelve moeder van vier jonge
kinderen.
Aan een gaskroon waren verscheidene
kronen, een voor een caoutchoucbuis, welke
een gastoestel met de leiding verbond. Die
kraan heeft de werkvrouw laten openstaan,
en Zaterdagmiddag is zij dood in een kamer
hetgeen er om hem heen voorviel.
De heer Von Raming trad op Magda toe.
Wees zoo goed, mij te volgen, zeide hij, bijna
gebiedend.
Ma^da wees op den onden man.
Deze ongelukkige i9 plotseling lam gewor
den, mijnheer Von Raming. Hij kan geen woord
spreken.
Raming boog zich over den grijsaard heen.
Herkent gij mij, Michaël P
De reeds half gebroken oogen van den sterven
de wierpen een schuwen en snellen blik op het
gelaat van den edelman.
Lijdt gij veel Een ontkennend hoofd
schudden volgde, toen zochten de oogen van den
stervende Magda.
Hij verlangt een priester, geen arts, zeide
het meisje.
Raming verwijderde zich van het bed toch
tegelijk viel zijn blik op de lei en de daarop
staande woorden„De brief is alleen voor u be
stemd; gij zult er alles uit vernemen.'»
Raming sprak er geen woord over, maar ging
naar de aeur en vroeg toen aan FritsWeet gij
den pastoor te vinden
Ja, ik ga dadelijk, en gewillig spoedde
de knaap zich weg.
Kom thans mede, juffrouw Arnold, binnen
een kwartier kan Frits weder hier zijn. Michaël
kan zeer goed alleen blijven.
Zwijgend, met een bang gevoel in het hart,
volgde Magda den slotheer.
De oude zal den nacht niet overleven, zeide
hij op kal men toon, toen zij buiten de hut waren.
En terwijl hij Magda scherp aanzag, vroeg hij
ernstig: Wat kan die brief behelzen en in wiens
handen zal hij komen?
Magda sloeg de oogen naar hem op. In mijne
handen, mijnheer Von Raming. Maar wat de in
houd er van zal zijn. daarvan heb ik nog geen
vermoeden.
Haar eerlijke blik, haar kalme stem zeiden hem,
dat zij de waarheid sprak.
Ën gaat gij dien brief halen P
Ja, misschien is het iets, dat Frits betreft.
Misschien ook heeft de inhoud betrekking op het
kistje.
Wordt vervolgd.
