Nummer 39.
Zondag 15 Mei 1898,
Tweede Blad.
m
BUITENLAND.
Frankrijk,
Spanje.
Italië.
FEUILLETON.
Turkije.
Japan.
Belangrijk
Vervolg Nieuwsberichten.
A
UITVOERINGEN.
Volgens de op het ministerie van binnen-
landsche zaken opgemaakte statistiek, hebben
bij de Fransche verkiezingen de gematig !e
republiekeinen 17 zetels gewonnen op de radi
calen, 3 op de radicale socialisten, 2 op de
socialisten en 8 op de reactionnairen of in 't
geheel 30 zetels. Daarentegen hebben zij er
reeds 13 aan de radicalen verloren, 3 aan de
radicale-socialisten, 3 aan de socialisten en 2
aan de reactionnairen, of 21 zetels. Bijgevolg
winnen zij 9 zetels op de reeds bezette 385.
Uit een vergelijking der uitgebrachte stem
men volgt, dat de socialisten sedert 1893 reeds
261000 stemmen hebben gewonnen en de
ralliés 133.000, terwijl de reactionnairen er
680000 verliezen.
Volgens de Times zal de Fransche regeering
van de Chineesche, een schadeloosstelling van
f 100.000 frs. vorderen voor den moord op
den Franschen zendeling, die in de provincie
Kouang-Si gedood is.
In den nacht van Dindag op Woensdag is
een hevige brand uitgebroken in de tneelpak
huizen van Madrid, welke geheel iu de asch
gelegd zijn. Zeven duizend zakken met meel
en 50 waggons gingen verloren. De oorzaak
van den brand woidt aan kwaadwilligheid
toegeschreven.
Dc Onlusten.
De troebelen juist in het noorden hebben
te erger ongerustheid gewekt, waar de be
volking in deze streken bekend staat als de
werkzaamste en best outwikkelde van het
koninkrijk. Te Napels is de beteekenis van
een oproer dan ook veel minder te Napels
richt het volk zich niet tegen de landsregee-
rir.g; het kijkt niet verder dan de gemeentelijke
overheid en de ambtenaren van den accijns-
in het noorden, daarentegen, weet men wel
degelijk wie en wat de prefect is, stelt men
de andsregeering aansprakelijk voor de ellende
des lands. Want er is ellende. Tragisch
hee.'Scht deze al zoo lang in Sicilië; Lombar
dije werd betrekkelijk welvarend gewaand
maar overal is gebrek, en ontevredenheid.
En de socialisten, de republikeinen, vinden
bij het meer-ontwikkelde werkzame, maar
om brood en weik („Pane e lavoro is de
kreet) vragende volk gretig gehoor. Een
republikeinsch gezind afgevaardigde wees in
een onderhoud met Rudini den minister er
op, dat met enkele centen vermindering van
Ti,
JU1»»»
18
Bevend trachtte Magda den opgewor ie map-
zaligen knaap af te weren doch hij zag tn
hoorde niels m
Ik thans niet meer alleen zijn gij bij ioh.
en hij strekte tie an ui> han uit r»rw j
met een kreet van ontzet; y sijne omhelzing
trachte te ontwijken.
Daar verscheen plotseling Von Raming en
greep den zinnelooze met forsche hand bij den
arm.
Ga heen, Frits! Onmiddelijk!
En zich tot Magda wendende, zeide hij met een
stem, die klonk als een verwijt
Hij zal u niet meer lastig vallen, juffrouw
Arnold, gij kunt gaan en gerust uwe avond
wandeling voortzetten, als gij daartoe nog lust
gevoelt.
Magda kon niet antwoorden. Zij sloeg de armen
om den 6tam van een naast haar staanden boom
en zeeg aan Raming's zijde ineen.
X
ONDER VERDENKING
Paula Beran zat met een droevig gelaat naast
haren vader de oude majoor w&e kporriger en
onvtrdragelijker dan hij sedert langen tijd was
feweest. Hij klopte juist met meer dan noodige
rachtonwikkeling zijn Turksche pijp uit, en keek
onder deze gewichtige bezigheid nu en dan ter
sluiks naar zijne dochter.
Nu, ik heb toch immers gezegd, dat hefzóo
zou gaan met uwe domme liefde. Het was
destijds een onverantwoordelijke zwakheid van
mij, „Ja en Amen, te zeggen. In het begin zou
jiet een harde strijd geweest zijn, dat wil ik graag
.toegeven, - maar ten slotte zoudt gij beiden u
getroost hebben. En.
Ik neen I Nooit of nimmer, papa I snikte
Paula, geheel buiten zich zelve.
Natuurlijk! En hij ook nooit nimmer!
spotte de majoor. Wanneer twe.e jongelui geen
geld hebben, moeten zij zoo verstandig zijn, ei
lander uit deu weg te gaan,.... bromde hij nog
den broodprijs de nood niet is gelenigd. Er
is heelemaal geen geld voor brood want er
is geen werk. Om werk, om geregeld werk,
wordt gevraagd.
Dezelfde afgevaardigde moet den minister
zijn indrukken vau de onlusten gegeven heb
ben. Vroeger, zeo moet hij gezegd hebben,
liep het volk spoedig uiteen, zoodra het de
troepen komen zag. Het riep zelts dadelijk:
Leve het leger Ditmaal is het niet geweken,
met steenen van de daken gegooid, heeft
het de troepen ontvangen. Zóó hartstochtelijk
is de beroeriug opgezweept, dat de vrouwen
ten slotte riepen.- „Schiet maar op! Vooruitl
vooruitnog liever maar zóó, dan langzaam
dood te gaan van den honger".
Ziedaar waar men toe gekomen is zoo
gaat de schrijver in den Temps, wiens brief we
hier vertaalden, voort door met alle geweld
een sluitende begrooting te willen hebben
en op de welvaart des volks niet te letten.
Alle openbare werken zijn sedert lang ge
schorst, de nijverheid kwijnt, de werklieden
loopen rond, de landbouw heeft slechte oogsten
en weet zelfs voor deze geen weg. Indien
het ooiteeuig jaar, noodig geweest ware
dat de regeering in stee van enkel op het
sluiten de begrooting te turen, enkele millioe-
ncn meer had uitgegeven, dan zeker thans
nu de slechte oogst de prijzen der eerste
levensbehoeften zoo danig had doen stijgen.
Men heeft het tegenoveigeslelde gedaan. En
eerst toen het hongerende volk zich gevaarlijk
begon te roeren, heeft men gelei op het
gevaar. Men doet drie lire per quintaa' van
het recht op buitenlandsche tarwe af, maar
geeft tegelijk zes of zeven millioen uit voor
het onder de wapens roepen van militie
welke men kort daarop weer naar huis zendt
alweder om vooral zuinig te zijn. De onlusten
herhalen zich nemen toe; men is verplicht
het tarwerecht geheel op te heffen; de entre
pots staan ook bijna leeg; inderhaast besteedt
de regeering voor 25 millioen openbare wer
ken aan en niet minder haastig moet weer
militie opgeroepen 1
Onder de in Zwitserland werkende Italianen
houdt de gisting aan.
De algemeene indruk is, dat er een groote
beweging der iu Zwitserland woDeude'Italianeo
wordt voorbereid doch de verschillende
groepen zijn het niet over een gemeenschap
pelijk plan eens kunnen worden.
Ziehier nog een vei haal, hoe het volk
Zondag huishield, van den correspondent der
Pall Mall. „Menigeen trachtte het gepeupel
tot bedaren te krijgen, door het geld toe te
gooien. Het geld werd opgeraapt, maar even
later klonk Nou je hoofd Iedereen die een
beetje bekend was iu de stad en een zekere
positie had, heeft vreeselijke momenten door
leefd. Dr. Brandi bijvoorbeeld werd in zijn
huis aangevallen, waar hij zijn stervende vrouw
verpleegde. Hij verschauste zich, en toen meu
de voordeur met petroleum bestreek om haar
iu brand te steken, schoot hij door het
sleutelgat een nran dood. Dit maakte het volk
nog woedender, en ten slotte wist hel bin-
op mokkenden toon.
Acb. papa v/aivt i« ouvi rijk, o! meina.
De oude man werd rood van toorb. Hij vrijde
nenshuis door te dringen, waar alles kort en
kleiti werd geslagen. Mevrouw Brandi was aan
den achterkant weggevoerd, ook de Dr. verliet
ten slotte het huis, en omdat het volk hem
in de naaststaande woning waande, werd ook
deze geplunderd. Ziin lijk is later buiten ge
vonden. Hij was met een bijl getroffen en met
steenen overdekt.
Gelijk gemeld is, hebbeu de zes mogend
heden aan de Porie een nota gezonden waarin
zij haar raeedeelen, dat de voorwaarden van
artikel 2 van den vrede van Konstantinopel
zijn vervuld, en dus binnen een maand Thes-
salie moet worden ontruimd. Verder bevat de
DOta de kennisgeving dat de betaling van de
oorlogsvergoeding zal geschieden als volgt i
1 millioen pond Turksch op 15 Mei, I mil
lioen op 25 Mei, 1,100,000 op 10 Juni en 1
millioen op 10 Juli. Maar er wordt niets be
taald voordat met de ontruiming een begin
is gemaakt, en de beide laatste termijnen
worden niet betaald voordat ze afgeloopen is.
De Porte heeft nu geantwoord dat zij keunis
neemt van de mededeel;ngen van de mo
gendheden, en schepen naar Volo zal zenden,
om de troepen in te schepen. Zij verzoekt
de mogendheden de betaling van de termijnen
door de Ottomaansche Bank te laten geschie
den. Ten slotte herinnert zij de mogendheden
aan hun belofte om de onschendbaarheid van
het Turksche grondgebied en de souvereiniteit
van den Sultan over Kreta te handhaven, en
verzoekt hun zoo spoedig mogelijk te beginnen
met te beraadslagen over de nieuwe organi
satie van het eiland. Turkije heeft dat, door
de gematigdheid die het in den oorlog aan
den dag heeft gelegd, welaan de mogendheden
verdiend, zegt de Porte.
Edhem pasja heeft voor de ontruiming al
bevelen ontvangen, schijnt het.
De Japansche troepen zullen Wei-hai-wei
binnen de vier weken, gerekend van den 7en
dezer, ontruimen, hun barakkeu en andere
gebouwen, die zij gebruikt hebben, iu wezen
latende.
De Engelsche regeering heeft voor de be
zetting aan gewezen een regiment lichte
Hooglandsche infanterie en het Yokshire-
regiment, beide nu in Indiö. De troepen gaan
er eerst op het eind van dit jaar heen.
is de geluksaankondiging van Samuel Hcek-
schcr senr. in Hamburg, welke zich in het
huidige nommer van onze courant bevindt.
Dit huis heeft zich door zijne prompte en
stilzwijgende uitbetaling der hier en in
den omtrek gewonnen bedragen eeue zoo
goede faam verworveu, dat wij al onze
lezers aanbeleven op zijn huidig?:
teDtie acht te f
WAALWIJK.
Zondag 15 dezer, 's middags 12 uur, zal
door de liedertafel „Oetening en Vermaak",
van Waalwijk en Bezooien, op de zaal Musis»
Sacrum worden uitgevoerd
1Neerlands taal. Stille.
2. De Martelaars. Rillé.
3. De Rots in Zee. Hol.
Groot concert, op Zondag 15 Mei 1898,
aanvang precies half zes, te geven door de
harmonie „l'Espérance", in den tuin van deu
heer Chr. Appels, tegenover het station.
(Zie programma's).
Eerste xomerconcert, op Donderdag 19 Mei
1898, aanvang zes uur, te geven door de
harmonie l'Espérance", in den tuin vau dea
heer J. Fransen (voorheen H. N. Besier).
(Zie programma's).
BEZOOIEN.
Buitengewone uitvoering, op Donderdag 19
Mei, aanvang precies half acht, te geven door
de tooneelvereenigiog „De Zonnebloem" onder
d: zinspreuk »Tot nut en onderling genoegen,"
in de zaal van den heer M. v. d. Kolk.
(Zie programma's).
CAPELLE.
Concert, op Donderdag 19 Mei, aanvang
half drie, te geven door de liedertafel „Oe
fening Kweekt Kunst", iu het schoollokaal.
(Zie programma's).
jongen,
r« u op
u-den. Of
,:u3 de majoor opgestaan en en nader
de den jongen man, die als wezenloos om zich
heen staarde.
Frans, voor den duivel, spreek dan toch 1 Ge
zult toch de spraak niet verloren hebben wil ik
hopen,
Nu richtte Fr&n.s het hoofd op. O, ik wenschte
dat ik waanzinnig was (Jat ik dood wasl
klonk het op doffen toon.
Dat is onzin. Krankzinnig.... dood.... Weg met
die wartaal 1 riep de majoor scherp.
Ik ben een eerlooze ikMijn patroon
vermist een bedrag van achtduizend thaler en
de verdenking, verduisterd te hebben rust
op mij op rpij, dje mÜ é£n penning on
rechtmatig heb toegeëigend I
Met een luiden smartkreet wil/Ie Bauty haren
geliefde om den hflls vrijen, doch de majoor trad
tusscheD beide.
Niets daarvan! geeft sc^oe.9 asjeblieft j En
nu opbiechten, jongmenech
Frans barstte ineen akelig lachen uit. Biech
ten kan slechts hij, die zich vau kwaad bewust
i9, Jilpnk het toen trots uit zijnen mond. En nu
scheen de jpnge man weder al zijn geestdracht
teruggekregen te hebben
Paula, volgde hij, zie ipij iff (jé oogen en zeg
mij dan, of ook gij mij voor eep dief h.Qudf?
evenals uw vader.
Een weder was de arm des majoors noodig om
een scheiding te maken tusschen de beide min-
nenden.
Voor den duivel laat Paula toch met rust 1
Gij moet mij zeggen, hoe alles zich heeft toege
dragen. Zulk een ellendige verdenking kan toch
onmogelijk uit de lucht gegrepen zijn. Jongelieden
zijn helaas al te gemakkelijk te verleiden. Gij
Wilt trouwen, uw huishouding moet worden op
gelet fin daar is nogal wat geld voor noodig
welnu, daar lag het geld ven uwen patroon.
"ISfiyjKlWHSMHB!
niet meer be-
j jy: aóttm weder van elke blaam
yctuirei'd.
Én zonder zelfs Paula te naderen, ging hij naar
de deur. Doch nu werd er zacht een hand op
zijn schouder gelegd.
Frans, ik geloof aan uwe pnschuld ik.
En
zij
!n ik zal op p wjichtpn jaren lang, als dat
ijn moet. En God zij met u en beacherme u,Zoo
nu kunt gij in vrede heengaan.
Hij was niet dadelijk in staat te antwoorden,
doch drukte zijne verloofde onstuimig aan zijne
borst. A
Hoe zal ik u danken, Paula, voor uwe liefde
en pw vertrouwen, maar uw woord geef ik u
thans terug. Ais mijne qntphalf} nipt pan h?t Ucbt
kwam. zou het onedel van mij'zijn, zooveel zelf
opoffering van u te vorderen. De dochter van een
officier des konings kan nooit de echtgenoote worden
van eenen man, op wien zulk een zware verden
king rust, en dien men misschien wegens ^gebrek
terug
hand
stellen.
En plyorens het (Hepgesphoktp meisje dit ver
hinderen kon, Jgg (ie ring reeds voor haar op de
tafel.
En Frans had in alle stilte het vertrek verlaten
hij hoorde den doffen kreet niet meer van
ïiet geliefde meisje, hij zag niet meer, hoe zij in
een zeeg.
Majoor Beran"zag, met somberen blik en onte
vreden oyer zich zeiven, op zijn ongelukkig kind
neder dat, smeltend in tranen, voor hem op de
knieën lag.
Neen hij was rnissphien fe hardyochtig
geweest.
Vader, zeide Paula nu plotseling met vaste
stem, terwijl zij zich langzaam weder ophief, va
der, hij heeft mij zijnen ring teruggegeven
maar deze hier fonkelt nog altijd aan mijnen
vinger. Nog beu ik zijn verloofde, en dat zal ik
blijven, wat er ook gebeuren moge. En zelfs gij,
vader, zult da macht niet hebben, mij van dit
Waalwijks herder, dc zeereerwaarde heer
pastoor Soraogers. hoopt deo
den "ij voor 25
jaar U. p riesterwijding ontving.
Hoewel nog kort in onze gemeente, heelt
pastoor Sprangers reeds in hooge mate de
liefde zijner parochianen weten te winnen,
zoodat de belangstelling in zijn jubilee zeker
groot zal blijken te zijn.
Diamanten Bruiloft.
Den 20e Mei aanstaande hopen de echte
lieden Peter van Breugel en Engelieua Steen
bergen, respectievelijk 87 en 85 jaren oud van
Kaatsheuvel (wijk Hoekje) den dag te mogen
herdenken dat ze voor zestig jaren in het
huwelijk zijn gitreden.
Op Zondag den 22 Mei a. s. zullen de oude
lieden door de beide Harmonifiu van Kaats
heuvel meLeenc serenade vereerd worde-
het ,xoo zeldzame fees'
familielede-
zeker niet
K&sHiMMraiaMa
VAU p SvaK
i. i - „mts doen, dan ons
lot ui 17,0 g --..c toekomst toe te vertrouwen
cao Guus heilige handen.
Sprakeloos, op rijn grijzen snorbaard
staardp de majogr $iju ctocljter na, zeifa toen dexfs
reeds lang de kamer had verlaten. Plotseling
echter trok hij driftig overjas en handschoenen
aan en zette den hoed op.
En nu ging de oud-officier met flinken tred,
angs de drukste straten der residentie, sloeg ein
delijk een breed? zijstraat in en bleef staap vpQp
een gehpljw, ÏHjPi met'eeri paleis'sop'kqpnpfi
wedijveren,
Op een groote, zwarte, marmeren plaat prijkte
de firma; »Georg Anton Erdmann en Zonen,
bankiers
Een oogenblik bleef de oude heer staan, toen
echter trad hij met va9te schreden het voorportaal
binnen. Majoor Beran keek zoekend roncj, daar
werd een Meur'geopend ef' kwamen 'Whig®
jongelieden de trappen af.
En gelooft gij aan zijn schuld f hoorde de
majoor één hunner op vachten toon vragen.
Zwijgen en schouderophaien was het eenige
antwoord, en dit zeide genoeg. En geloofde hij
zelf dan zoo vast aan de onschuld van hem, di^
waarschijnlijk nog cepa zijn Sfihhopzocm"jou' gé
wordén Zijh?' 7
Zoudt ge mij ook kunnen zeggen, jong-
mensch, of ik den chef der firma kan spreken
over een dringende aangelegenheid zeide hij nu
tot een der jongelieden, die he( cj^htst blij
stond.
Zeker, mijnheer, ik zal u even voorgaan,
klonk het vriendelijk. En nu begaven zij zich
naar de eerste verdieping. Hier is de werkka
mer van onzen chef. Üp 't oogenblik kunt u er
den heer Erdmunn vinden, mijnheer
De majoor stond verbaasd over de pracht Jdie
in de toörkk&meF ypp den bankier hegrschtïn
Deze zélf \yas perroud' man grijs hftSr en
nog donkeren baard. Er lag een koude, harde
uitdrukking op dat mager gelaat met die scherp
om zich heen ziende oogen. Zijn kleedirig was
onberispelijk en elegant.
(Wordt vervolgd.)
