Eerste Blad. Jii 4", „HET GEULDAL." ANTOON TIELEN Dit nummer bestaat uit twee bladen. FEUILLETON. UITGEVER Waalwijk. m Di Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1, Franco per post door het geheele rijk f 1,25. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letterR naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsoh- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adole Steiner, Hamborg. Reclames 15 cent per regel. Duizenden en nogmaals duizenden ver trekken jaarlijks naar 't buitenland, om hunne vacantiedagen door te brengen in Duitschland, Zwitserland of Italië, en aan hoe menig Nederlander dringt zich dan niet met ware spijt, de vraag op waarom is ook ons land niet rijker aan natuurschoon ?M Men vindt de urenlange groene weiden, met de zich daardoor heen kronkelende slooten en grep pels heerlijkmen krijgt een gevoel van waardeering van onzen bodem, wanneer men het prachtige vee dartelend op die weiden ziet grazenmaar toch meent men de enge grenzen van ons dierbaar vaderland achter den rug te moeten hebbenvóór men kan genieten. Maar allen, die deze meening zijn toege daan, durven wij volmondig zeggen: zij ken nen ons land niet. Het is natuurlijk onze bedoeling niet, onzen lezers te vertellen, dat de reizen door DuitschlandZwitserland en Italië niet prachtig zijn en de waarde ervan te verkleinen, dat zou immers een onzinnig iets zijn; maar om onzen lezers een heerlijk plekje te be schrijven dat de moeite dubbel waard is bezocht te worden door iederen Nederlander, en vooral door reizigers onzer streken, niet zeer mild met natuurschoon gezegend. Dit kleine, doch heerlijke plekje is geheel Zuid-Limburg en vooral het Geuldaldat MW—■——PM— 33 Alle omstanders hadden zich eerbiedig en stil- twijgend verwijderd. Beide jongelieden bleven alleen met den doode. Magda zeide Raming nu zacht en met trillen de stem, God alleen weet, wat ik dit laatste uur heb geleden. Zij boog het hootd en zag niet naar hem op. Haar blik bleef nog steeds op Frits rusten. Magda, kunt gij mij vergiffenis schenken vroeg hij. Thans sloeg zij de oogen vol tranen naar hem op. Wat heb ik u te vergeven, mijnheer de ba ron? Gij zijt een edelman, gij kunt niet anders handelen.... Zij zeide dit zoo kalm, met zooveel gelatenheid, maar toch too trots. Toen stond zij langzaam op, terwijl zij trachtte het kistje voor zijn blik te verbergen. Deze ongelukige heelt veel edeler gehandeld dan ik, vervolgde Iteming op den doode wijzend, Magda, ben ik nog waardig u te mogen lief hebben Zij deed een schrede achterwaarts. Gij overschat uw gevoelens, mijnheer von Raming. Neen tracht mij niet te wederleggen,... Het is:het beste voor ons beiden,-dat wij elkander niet meer zien. Lucienne von Weitlof heeft vol komen gelijk, als zij zegt, dat de dochter van eenen gemeenen dief niet de gade kan worden van een edelman. Bij deze woorden zag Magda den heer von Ra ming ernstig in het gelaat, terwijl hij diep ter neergeslagen voor haar stond. Alvorens ik van hier ga ik keer thans naar het slot terug om mijn hoed en handkoffertje te halen heb ik nog een dringend verzoek aan u. Geef den armen Frits een eervolle begrafenis. Wilt gij Zijn lippen beefden. Magda, verlaat mij niet 1 Kunt gij werkelijk voor altijd van mij gaan Zie, eerlijk wil u bekennen dat ik in het eerst als vernietigd w&b door hetgeen Lucienne zeide, maar men terecht met den naam van Neerland's Zwitserland heeft bestempeld. De laatste voortzetting der Ardennen vormt een prachtige bergenreeks (wij Nederlanders noemen het reeds bergenmaar beter is 't te spreken van een prachtige heuvelenreeks), in het meest Zuidelijke deel van ons land. Deze heuvels zijn voor ons reeds hoog b v. de zoogenaamde Vrouweöberg 240 M. boven A. P., Kriekelenberg 205, Sibbenberg 150, de Pietersberg 123 M. hoog. Hiertusschen nu strekt zich rustig, het schilderachtige „Geuldal* uit, met zijne uitgestrekte bosscheu en prachtige lanen lachende villa's en statige kasteelen, aardige dorpjes en groenende beemdendoorsneden door het zil verheldervroolijk kabbelende riviertje De Geuldat men meermalen op zijne reis door deze streken ontmoeten dat aan dit terrein een groot deel van zijn natuurschoon schenkt. Vanaf de verschillende bergen heeft men de prachtigste vergezichten op de zooeven beschreven valleizoo heerlijk dat er geen termen te vinden zijn om het sterk genoeg uit te drukken geen termen nogmaals, om die natuur in hare ware grootschheid aan onze lezers voor te stellen. In een der plaatsen van dit heerlijk dal nuin het oude stedeke Valkenburghad ik mijne tenten opgeslagen en het was hier, dat ik overtuigd werddat men niet bui tenlands behoeft te gaan om van natuur schoon te genietenook dat vindt men in Nederland. De talrijke prachtige prachtige villa's en kasteelende trotsche ruïnende verras sende gezichten op de lieflijke dorpjes, die plotseling van tusschen de bergen voor onze oogen opduikende als 't ware golvende bouw- en weilandende ons onbekende bergen en vooral de beroemde grot van later, toen gij waart heengegaan, drong het berouw mijn hart binnen, en in dit laatste uur van fol terenden angst om uwentwil, gevoelde ik eerst ten volle, dat ik buiten u niet zou kunnen leven. Magda, ik ben rijk ja, en toch, hoe arm zou ik zijn, als gij niet mijne vrouw werd Een diepe smart greep haar aan. Arme man ja, gij zult arm zijn.... Die gedachte overwel digde haar. Maar thans mocht zij niet zwak zijn. Hij, als edelman, kon ondanks dat, toch immers nog altijd een schitterend huwelijk doen. Zij mocht hem thans niet voor altijd aan zich verbinden. Neen, mijnheer von Raming, neen Gij zult leeren, overwinnen o, men leert zooveel in het leven, geloof mij. De stem dreigde haar te begeven, zij drukte de hand op hare oogen. En gij meent, dat ik afstand van uzou kun nen doen? riep hij nu in een uitbarsting van harts tocht, terwijl hij de armen naar haar uitstrekte. Neen, mijne Magda Het meisje hief afwerend de rechterhand op. Wees barmhartig! riep zij. O. mijn God 1 Zij was op het punt in zwijm te vallen, terwijl hij haar zacht tot zich trok en aan zijne borst drukte... üp dit oogenblik viel er, bijna onhoorbaar, iets op den grond.Het was het kistje van den ouden Ritter. Magda had het niet opgemerkt, ook Raming niet. Herhaal mij thans, dat gij mij wilt ver laten zeide Raming met zachte, bever.de stem. En terwijl hij het meisje half bewusteloos, aan zijn hart drukte, nam dicht achter hem een don kere, vrouwelijke geslalte het kistje van den grond op. Het was Lucienne. En juist op het oogenblik toen Lucienne zich heimelijk wilde verwijderen, hief Raming het hoofd op. Ah, wat is dat? Is dat niet- het kistje van den ouden Ritter riep hij verwonderd. Vol schrik zog Magda om op de plaats van den brand waren nog een aantal mannen met fakkels en lantaarns aan den arbeid, en het licht daarvan bescheen Lucienne. Groote hemel gij zijt gij daar weder? riep Magda, vol afkeer. En dat kistje in uwe handen Ach, geel het hier, gij hebt daar geen recht op. Het meisje strekte hare hand uit naar het Valkenburg stemmen u uiterst aangenaam en geven u vele dagen werk ter bezichtiging. Een paar der voornaamste gedenk- en bezienswaardige .plaatsenwillen wij iets nader beschrijven want alles mede te deelen, wat de moeite waard is gezien te worden zou ons te ver voeren. Wij hebben hier op 't oog de oude ruïne en de grot van Valkenburg. Valkenburgeen zeer oud stadjeuit de middeleeuwen heeft, als alle sterkten en steden uit dien tijd heel wat lotsverwisse- lingen ondergaan. Volgens sommigen dankt het zijn naam aan Falco een bisschop die er in 530 een jachtslot stichtte. Ook in den taebtigjarigen oorlog speelt Valkenburg en voornamelijk het oude slot een gewichtige rol, was nu eens in handen der Spanjaarden, dan weer in die der Staatschen welke laat- sten het in 1672 door middel van een mijn in de lucht lieten vliegen. De overblijfselen biervan vormen de oude ruïne van Valkenburg. Deze fiere ruïne, de hechte overblijfselen van het machtige eeu wenoude kasteelverheft zich op den top van den Dwingelbergals beschermster der stad, en loont dubbel, de moeite van het vermoeiend bestijgen der steile bergpaden daar wat schoonheid en beroemdheid aan gaat deze ruïne bij alle Nederlandsche boven aan staat. Het bezichtigen van alle gangen, binnenplaatsen en 't bestijgen der overblijf selen van het kasteel vordert een heel tijdje, en ook de weg daarheen geeft van bovenaf het heerlijkste gezicht op het stadje Valkenburg eu omstrekenver beneden u. Ook door zijne mergelgroeven meer 'be kend onder den naam van de *Grot/7 is Valkenburg een der merkwaardigste plaatsen van geheel Nederland. Reeds de Romeinen begonnen zandsteen uit te graven voor het bouwen van huizen kistje, maar de Fran^aise stiet haar ruw van zich af. Ik heb het ongeluk, altijd op een ongewenscht oogenblik op het tooneel te verschijnen zeide spotend. Ah, gij wilt zeggen, dat ik geen recht op dit kistje heb Misschien niet meer dan gij Plotseling scheen er een boosaardige, gedachte bij haar op te komen. Nu goed. Ik wil u het kistje gaarne teruuggeven, maar ik wil toch eerst eens een kijkje nemen. Er schijnt iets heel bijzonders in te zijn gij ziet er mij veel te angstig uit, schoone dame, om te gelooven, dat de inhoud zoo volkomen onschuldig is. Zij wierp Magda een blik vol haat toe. Zeg mij eens, kent gij den inhoud Magda verkeerde in hevigen tweestrijd zij zweeg eenige oogenblikken. Ja, zeide zij toen, met zachte stem. Raming zag haar droevig aan. Welk een geheim moest dat zijn, dat zij hem niet had willen of niet had kunnen zeggen De Fraofaise trad nu een paar schreden zij waarts de tuinman was den slotheer genaderd. Genadige heer, waarheen moeten wij den doode brengen Naar het 9lot, en ga met gepasten eerbied te werk hij heeft het verdiend. En toen men den doode wegdroeg, ging Magda een huivering door de leder.. Naar het slot Foei, hoe akeligl zeide daaren tegen de Frai^aise. Waarom brengt men hem niet ergens anders heen Dat zou niet menschelijk gehandeld zijn. Bah zoo'n idioot 1 klonk het verachtelijk. Hoe gevoelloos van ul En nogmaals geef mij het kistje, herhaalde Magda. op kouden trot- schen toon. Ach, zoo nu slaat gij een goeden toon aan. Nu woog zij, spelend, het kistje op de rechter hand en vervolgde op tergenden toon Hm, diamanten of goud kan het niet bevat ten daarvoor is het te licht. Misschien papie ren van waarde? Ah 1 mijnheer de baron kan het misschien uw eigendom zijn de jonge dame staat op het punt het kasteel te verlaten, en bij iemand van een dergelijke familie Zij kon niet verder spreken, het hartelooze schepsel. Magda vloog buiten zich zelve van schaamte en bruggen en het aanleggen van wegen (waarvoor het in die streken thans ook nog algemeen gebruikt wordt): altijd is men hiermede doorgegaan en zoodoende heeft men kilometer-,urenlange gangen verkregen, onder den grond door, rijk versierd met merkwaar digheden uit Romeinschcn en tegenwoordi- gen tijddie met behulp en uitleg van een goeden gids, het verblijf van een paar uren in die onderaardsche gangen tot een der aantrekkelijkste tijdpasseeringen voor het ver blijf in Valkenburg uitmaken. De oudste en prachtigste schilderstukken, gedenkteekeneno.a. een kapel uit den Eranschen tijd, toen gedurende 21 maanden Valkenburg's inwoners en 7 priesters hun ver blijf in de grot hielden; gestalten van reusach tige dieren, welker geraamten daar gevonden zijn en zich thans in verschillende musea bevinden en in de grotin zandsteen ziju uitgehouwen. De twee- en drie drop; dit is dat uit twee verschillende zandsteenen alttjd- door regelmatig uit de een 2de ander 3 droppels vallen, in een kom, zonder dat deze ooit overloopt maar altijd op dezelfde hoogte blijft staan. Ziedaar eenige merkwaardigheden uit de grotwaar men er ontelbare aantreft en die, ofschoon men ze zelf goed heeft gezien moeilijk te beschrijven vallen. De grot en de ruïne met het lieve ste deke aan de Geuldat op zichzelf een be zoek overwaard is, de heerlijke wandelwegen over bergen en dalen, langs rivier en beemd, de verrassende, altijd prachtige en nieuwe panorama'sde overschoone natuur, waaraan het Geuldal zoo rijk isdit alles te schetsen zou een onbegonnen werk zijn. Voeg hierbij nog de nabijheid der schoone steden MaastrichtAken en Luikpuike, en uiterst gezellige en toch Diet dure hotels, op haar toe, en Raming riep met donderende stem Freule Lucienne Magda is mijn verloofde. De minste beleediging, haar aan gedaan, treft ook mij. Aha, prachtigI charmant!.... Nu, ik bied u mijne welgemeende gelukwenschen aan, en spot tend maakte zij een zeer statige buiging. Kom nu nog een kijkje in dit kistje, en nogmaals stiet zij Magda's hand ruw van zich af, en riep één der mannen toe: Spoedig 1 Een lantaarnI Magda gevoelde zich niet meer in staat den strijd tegen deze onverzoenlijke en hartelooze vijandin langer voort te zetten. Geheel uitgeput zocht zij steun tegen eenen boom en zeide smee- kend tot Raming Neem het haar af o God neem het haar af 1 De Fran^aise begon luid te lachen. Och, mijnheer Vod Raming is een te goed cavalier om ongalant te zijn tegenover een dame. Zoo nu hebben wij licht genoeg. Spoedig had zij het slot geopend en het docu ment uit het kistje genomen. Zij scheen den inhoud als met de oogen te verslinden toen barstte zij uit in een lach, zoo schel en spottend, dat Magda onwillekeurig aan Raming's zijde trad, als om hem te beschermen. Op hetzelfde oogenblik deed ook Lucienne eenige senreden nader en stond nu in triomfantelijke houding vóór hen. Ah, mijnheer de baron, welk een kostelijke verassing heeft men voor h bewaard. Nu, deze schoone dame wist wel, waarom zij zoo edel moedig handelde en zooeven uw aanzoek afwees. Thans begrijp ik het volkomen. En wat is dat document vroeg Raming, met doffe stem. Wat het is? Goede hemel een testament. En met een onbeschrijfelijken glimlach stelde zij den doodsbleek geworden baron het papier ter hand. Magda was verniettigd ja, zij wist dat eenmaal het uur moe9t komen, waarop dit vreeselijk ge heim van den doode zou worden onthuld, maar het had niet op zulk een ruwe en onbeschaamde wijze mogen geschieden. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1898 | | pagina 1