s D tl Toen de koning" in 1840 ook van den Nederlandschen troon afstand deed, zag zij zich omringd van een bloeiend kroost van kinderen en kleinkinderen. Wie had toen kunnen voorspellen dat geen halve eeuw later slechts één enkel rijsje van den door- luchtigen stam van het beroemde huis van Oranje- Nassau zou zijn overgebleven? Koning Willem I was gehuwd geweest met de Pruisische prinses Frederika Louisa Wilhelmina, en werd in 1840 opgevolgd door zijn oudsten zoon Willem Frederik George Lodewijk, onder den naam Willem IIdeze was een der schitterendste en edelste loten van den stam van Oranje-Nassau. Behoeven wij hier te herinneren aan het gevecht bij Quatre-Bras, den veldslag bij Waterloo, en den tiendaagschen veld tocht? Maar vooral heeft hij daarom aanspraak op de groote dankbaarheid des volks, dat hij in 1848, uit eigen vi ij willige beweging, de Grondwet schonk, die het land ten zegen is geweest en waaronder wij, met de in 1887 er in aangebrachte wijzigingen, nog leven? Toen hij in 1849 overleed, werd hij opgevolgd door Willem III, de doorluchtige vader Koninoïn Wilhelmina. II are geboorte en eerste kinderjaren. Zij, die met oprechte liefde voor het Vaderland en het regeerend Stamhuis bezield warenen met een bezorgd gemoed de gevolgen nagingenwelke bij een vroeg tijdig afsterven van Prins Alexanderde gevolgen daarvan konden zijn voor ons Vaderland; zij die den Sisten Augustus 1880 beleefd hebben, zullen nimmer vergetenhoe de borsten van ontroering klopten en trilden toen de blijde mare door het land weerklonk dat Koningin Emma haren Gemaal eene Dochter geschonken had. Immersnu was er grooter zeker heid verkregen dat het aloude stamhuis van Oranje- Nassau niet zou uitsterven, dat Oranje en Nederland nog lang één zouden blijven. Ook de Koning was diep verheugd en gelukkigzooals duidelijk blijkt uit de boodschapdie hij aan de Staten-Generaal harte in het g levensjaren nog v< een spruit, die oóf hem bemind wrd. Het Prinsesje wefü in de registers van den Burgerlijken S:and ingeschreven onder de namen: Wilhelmina. Helena Pauline Maria in tegenwoor digheid van een tal van burgerlijke en militaire autori teiten werd het Prinsesje in de Willemskerk door den doop in de Nederlandsche Hervormde Kerk opgenomen. De belangstelling van het volk in Haar, bleef steeds toenemengroeide immer aanmet blijkbaar welge vallen werden de berichten vernomen omtrent Haren voorspoedigen groei en bevallige ontwikkeling. En toen Prins Alexanderde vermoedelijke troonop volger, in 1884 overleed, en het Prinsesje troon opvolgster van Haren broeder geworden was, namen die belangstellinggehechtheid en liefde immer meer toewant toen bleek het eerst rechtvan welk een groote beteekenis des Konings tweede huwelijk voor het Nederlandsche volk geweest was; zonder dat huwelijk ware het regeerende stamhuis in ons Vader land toen uitgestorven en een nieuw Vorstenhuis raw**** aiftJi onzer Koningin, onder wiens bewind handel en nijverheid tot grooten bloei geraakten. Zware slagen troffen den vorst toen hij de grenzen des ouderdoms naderde. Op den dood van Koningin Sophie, die in 1877 overleed, volgde niet lang daarna die van zijn broeder Prins Hendrikdes vorsten stedehouder in het groothertogdom Luxemburgkort nadat de Koning hertrouwd was met Prinses Adelheid Emma Wilhelmina Theresia van Waldeck-Pyrmont. Niet lang daarna overleden ook de Prins van Oranje (1879), en zijn oom, Prins Frederik der Nederlanden. De eenige hoop was nu nog slechts gevestigd op Prins Alexander, die niet tot de sterken van zijn geslacht behoorde. Stond dan het roemruchte geslacht van Oranje-Nassau op het punt van uit te sterven? Zou de kroon, zoo Prins Alexander weggerukt werd, voor de vierde maal op een anderen tak moeten overgaan Met het oog hierop zag het volk het tweede huwelijk van zijn Koning gaarne misschien zou er nog een rijsje uit den vroeger zoo weelderigen stam ontspruiten. zond waaruit opgewekte hoop en blijdschap spraken met het gevoeldat aan zijn geslacht en aan zijn volk een groote zegen was geschonken. Deze bood schap luidde: „Het is voor ons eene groote vreugdeu de „blijde tijding te kunnen mededeelen, dat H. M. de „Koningin, mijne beminde gemalin, heden middag „bevallen is van eene Prinses. „Wij zijn overtuigd dat de Eerste en Tweede „Kamer der Staten-Generaal van harte deelnemen „in de gevoelensdie deze heuglijke gebeurtenis bij „ons opwekten met ons dankbaar den zegen „erkennendie door den Allei hoogsten aan ons „Huis en het Vaderland is geschonken. „En hiermedemijne Heerenbeveel ik u in „Gods heilige bescherming.11 's-Gravenhageden 31en Augustus 1880. (get.) WILLEM. Van het Noorden tot het Zuiden des lands was de blijdschap algemeen en deelde men van ganscher zou tot den Nedei-ftmdschen troon geroepen ge worden zijn. Niet alleen voor den.grfizen Koning, 11 voor de natie zou «lil. weest zyn. De naam van iranje-Nass-iu is in n loop der eeuwen zoo hauw aan NoderGnd verbonden geweest, dat men, beiden gescheiden, zich bijna niet kan voorstellen. Samen hebben Oranji en N d >r- land steeds den kamp gestreden voor de vrijheid van het Vaderland; kwam d het volk zijn heul en toevlucht bij de Oranjes, en zegevierend werd den vijand hot hooid geboden. En welk een aloud, geslacht zou uitgestorven zjjn Wij hebben er vroeger reeds op gewezen, wolk een rij van helden uit de Nassaus en de Oranjes gespi ffon zijn die goed en bloed veil hadden voor het ader- land, en niet alleen hun eigen naam over de geheele wereld beroemd ma; ook dien ran Neder land. Want waarlijk, onze Koningin mag er zich op verheffen, dat t\\ ires proton is uh eon geslae'f dat een der oudst»- en beroemdst beroemdste van Europa is O De ontvangst van de Koninginnen op den Dam te Amsterdam.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1898 | | pagina 15