11111 film ii ii h ran i j7i ii] lm m ni in r Was het wonder G -oonprinsesje door liar oudi-rs met de liefdprpSe en teederste zorgen werd omringd? Het grootste ged - lte en de geluk kigste kinderjaren heeft zij wel op het Loo door gebracht. Daar in de schoone en gezonde natuur, ontwikkelde zij zich heerlijk tot een aanvallig meisje daar kon zij zich naar hartelust overgeven aan hare kinderspelen, onder het zorgvuldig oog van Hare uit muntende Moeder, van een liefhebbenden Vaderdie haar schier afgodisch bemindeen beiden met groote liefde en waakzaamheid hare eerste schreden leidden en richtten. Toen de Ko ning nog gezond was bracht het Prinsesje dage lijks uren bij haren Vader door, die haar, toen zij eenige jaren ouder ge worden was, van hare be roemde voorvaderen en van de grootsche daden dei- natie verhaalde, waarnaar zij met fonkelend [oog luisterde. Een harer eerste en dierbaarste vrienden was Swell, haar lievelingshond die onafscheidelijk van zijne meesteres was. En dan de eendenvijver: ook daarheen vergezelde Swell haar, als Prinsesje met Miss Saxton Winterhare Engelsche gouvernantenaar dien vijver ging, om de zwanen en eenden te voederen die, met de vleugels over het water scherende, haastig kwamen aanzwemmen, zoodra zij de schreden van het bekoorlijke meisje vernamen. En dan naar het hertenkamp, waar de beestjes uit de hand dei- Prinses aten. Er was ook een „chalet", een Zwitsersch huisje, midden in het park ,waar de Prinses hare speelkamers haden haar duiventil en haar schommelen haar tuintje, waar zij zoo gaarne bloemen kweekte en groenten. Vooral aan hare poppen was zij harts tochtelijk gehechtzij had er een heele verzame ling van, en het was een harer grootste genoegens zich er meê bezig te houden. En vooral mogen wij Hare poneys niet vergeten, waarvan zij hartstochtelijk veel hieldZij maakte rij toertjes met Hare hitjes, die zoo mak waren, dat ze aten uit Hare hand. Enl zoo leerde Zij reeds vroeg vaardigheid in het besturen; ook in den zadel. De Koningin -is dan later ook eene stoutmoedige amazone geworden. Ook reeds vroeg oefende zich de kleine Koningin in JU&soa nationale schaatsen rijden, waarin Zij het vrij ver bracht; en li t was een genot haar des winters over de gladde sneeuw- baangezeten in de arre- slede, daarheen te zien rennen. En zoo bracht het Prinsesje hare jongste kinder jaren op het Loo door. Maar bij hare gunstige i lichamelijke ontwikkeling in de gezonde, zuivere 'f. Geldersche lucht, werd de geestelijke ontwikkeling Eniet verwaarloosdwant als vermoedelijke troon- 1 opvolgster mocht hare wetenschappelijke vorming van groot belang geacht worden. Miss Saxton HM inter werd tot Hare Engelsche gouvernante aan- vsteld. Later komen wij er op terug, om te doen Bbdat de Koningin heel wat moest leeren en ||^''hö,t van kundigheden verzamelde. ■jpiHclit zij in tamelijk groote 1 afzondering doordoch er werd door de ziekte des Konings en den daarop gevolgden dood van Z. M. i een schaduw over geworpen. Die gebeurtenis greep ook Haar zichtbaar aan, want zij had haren Vader innig lief. Koningin Willieliuiiia's bezoeken aan de verschillende provinciën. Na den dood des Konings werd het regentschap des Koninkl ijks en de voogdijschap over de jonge Koningin opgedragen aan de Koningin-Weduwe. Niet alleen „Met liooge goedkeuring van H. M. ,de Koningin- Regentes verklaren wij „Burgemeester en Wethou ders van Amsterdam,hier- „mede, dat deze gedenk steen op den 28en Mei 1891, „ten overstaan van den Ge meenteraad alsmede van „de Commissie van beheer „en toezicht van de Gast huizen en van de Rege- „lings-Com missie, en m „tegenwoordigheid van vele „genoodigden en van een „groot deel der Burgerij „van de hoofdstadis ge- „legd door H. M. Wil- „helminaKoningin der „NederlandenPrinses van „Oranje-Nassau enz.bijge staan door Hoogstderzel- „ver Moeder, H. M. Emma, Koningin-Wed uweRe gentes van het Koninkrijk „En is van deze eerste plechtige openbare hande ling van Koningin Wilhelminawelke gewijd was „aan een werk van barmhartigheidopgemaakt deze „oorkonde „Welke op ons eerbiedig verzoek bekrachtigd is „met de handteekeningen van Hare Majesteiten en „onderteekend door ons met de Commissies voor noemd." Hierop plaatste de Koningin hare flinke hand- teekening onder de oorkonde, gevolgd door die van hare Moeder. Nu volgde de steenleggingen sprak dat die waardigheden aan Haar rechtens toekwamen maar het bleek later, dat deze beschikkingen aller gelukkigst uitvielen. Want het zou schier onmoge lijk wezen, eene zóó hooggeplaatste Vrouw, met teederder zorgmet grooter liefdemet dieper inzicht, te vinden, die Hare koninklijke Dochter eene zóó uitstekende opvoeding, zoo zorgvuldig ook voor de lichamelijke ontwikkeling, gaf, als de Koningin-Regentes deed. Het was juist van Haar gezien, dat Hare Dochter thans, nu zij Koningin geworden was, meer in het openbaar verscheen, meer onder haar volk kwam dan tot dusver het geval was. Men verlangde overal in den lande het Koninginnetje van aange zicht tot aangezicht te aanschouwenmen wilde Haar zijne liefde en verknochtheid als ware 't persoonlijk betuigen. Daarom werd dan ook be sloten dat H. M., zoo voor en na, al de provinciën des lands met een bezoek zou vereeren, en na tuurlijk was het, dat aan Amsterdam, de hoofdplaats van het landhet eerst werd gedacht. Het was in 1891 dat Koningin Wilhelminaals zoodanig voor het eerst in de hoofdstad kwam. En ofschoon er, wegens den dood des Konings, geen groote fees telijkheden konden plaats hebbentoch was de ontvangstofschoon eenvoudiger niet minder hartelijk om. En toen de Koninginnen, na aankomst op het paleiszich op het balkon vertoondentoen barstte er een plotselinge ongekunselde geestdrift uit onder het saamgestroomde volk, die treffend was. Den volgenden dag vond de treffende begroeting in de Nieuwe Kerk plaatswaar zich een zes duizend personen verzameld hadden onder wie men de voor- naamsten des lands telde. Doch treffender was en meer tot het gemoed sprekendde ovatie van een honderdtal weezen van alle gezinten der stad. Hier veroverde de aanvallige Koningin stormender hand aller harten. Toen door een der weezen Haar eenige treffende dichtrege len werden roegesproken trad de jonge Koningin die geheel aan den indruk van het ©ogenblik gehoor gafnaar vorenging naar het weesmeisje toe en gaf haar de hand. Geen wonder dat dit bewijs van Hare eenvoudige hartelijk heid, goed hart en mede- doogen, met een losbarsting van geestdriftig gejuich begroet werd. Den 28en Mei zou de eerste steen door Koningin Wil helmina gelegd worden voor het nieuwe buiten- gasthuis, doch liet weer begunstigde deze plechtig heid nietdaar regen en windvlagen over het terrein gierdenofschoon nu en dan de zon hare heldere stralen door de donkere wolken schoot. Groot waren de toebereidselen die voor het feest gemaakt waren. Er waren wel ruim veertig vereenigingen en haie geschaard om H.H. M.M. te laten passeerendie onder daverend e toejuiching de tribune bestegenen daarna met eenige zang- en muzieknummers werden verwelkomd. Toen tot de plechtigheid der steen legging werd overgegaan las de Burgemeester de oorkonde ,ufwaarvan een exemplaar zou worden ingemetseld, en een tweede aan de Koningin over handigd. Deze oorkonde luidde Het Paleis in 't Noordeinde te 's-Gravenhage. LiiHlt i owing;in. Gezicht op het Paleis „Het Loo."

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1898 | | pagina 16