Nummer 39.
Zondag 14 Mei 1899,
22e Jaargang.
Toegewijd aari Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
Eerste Blad.
ANTOON TIELEN,
De Vredesconferentie.
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
1M) TJSTR1ÈELEN.
FEUILLETON.
Staatkundig overzicht.
UITGEVER:
Waalwijk.
op
Waalwijksctie ra Liiiijtslraalsclic Courant.
»- v n ^ii>
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden t' 1,
Franco per post door liet geheele rijk fl,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advektentiën 1—7 regels f0,60; daarboven 8 eent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3inaal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolï Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel
De kamer van koophandel en fabrieken te
Waalwijk hoir-lt zich onledig met hel opmaken
van het veislag over 1898.
Heeren industrieelen worden verzocht
hunne opgaven voor het verslag zoo spoedig
mogelijk aan den voorzitter in te zenden.
De kamer van kojphandel en fabrieken
voornoemd.
Naar mate de datum nadert, waarop de
ontwapenings-conferentie zal bij een komen
kan men de gevoelens, der politieke toon-
aangevers ten opzichte van het edele initia
tief van den Czaar juister opmakende
beroemste schrijvers en staatslieden publi-
ceeren in verschillende artikelen, beschouwin
gen, waarin verscheidene merkwaardige ge
voelens voorkomen; gevoelens, die, men moet
het bekennen, meestal weinig bemoedigend
zijn voor de vrienden van den vrede want
over 't algemeen verraden zij meer de zorg
voor kleine kwesties van tegenwoordig be
lang, lagen achterdocht en egöistischen
ijverzucht, dan openhartig verlangen om dat
doel te bereiken, dat den volkeren den
zwaren last der bewapeningen zou ver
lichten.
In Engeland ziet men zelfs een lage
achterdocht opkomen, te weten dat de Czaar
VI.
65 Gevangen.
Robert deed eenige schreden naar voren om
haar beter te kunnen zien en dit had eerst de
aandacht der dame op hem gevestigd.
Bernard antwoordde
Neen, ik ben niet alleen, mijn broeder is
hier, mijn broeder Robert Duhesme, en over hem
wilde ik u spreken.
Terwijl hij deze woorden sprak, ging hij een
paar schreden terag, zoodat zijn broeder en zijn
vrouw recht tegenover elkaar stonden.
Robert en Félicienne zagen elkaar aan, terwijl
het volle licht op beider gelaat viel.
De woorden van haar echtgenoot en vooral de
dreigende toon waarop die woorden gesproken
werden, hadden mevrouw De Prabert een kreet
van verbazing en schrik doin slaken, maar toen
zij zich zoo plotseling tegenover den moordenaar
van Miramont-la-Montagne, den ontsnapten ga
leiboef van Cayenne bevoud, toen zij zijn blik
ontmoette, greep een geheimzinnige, verbijsteren
de ontzetting haar aan, haar gelaat was akelig
verwrongen, zij werd doodsbleek, onder het
kleursel dat haar wangen bedekte, en een sidde
ring voer door al baar leden.
Zij boog het hoofd, vouwde de handen als een
smeekelinge en eenklaps viel zij op den grond
neer, terwijl haar lippen nauw hoorbaur stamel
den
Genade 1 Genade I
Daarna verroerde zij zich niet meer, zij lag
bewusteloos.
Helaas, zeide Bernard, altijd die bewuste
loosheid, altijd die aanvallen van zenuwen Wat
moet ik nu nog zeggen, wat moet ik doen Zie
daar, Robert, het geheim van mijn lafheid en
zwakheid.
Hij boog zich over zijn vrouw en nam baar op
om haar naar haar kamer te dragen, zooals hij
reeds zoo dikwijls had gedaan.
Robert Duhesme was onbeweeglijk blijven
staan, als verlamd van schrik. Het klamme zweet
bevochtigde zijn gelaat, het schemerde hem voor
de oogen, zijn bloed bruiste outstuimig doorzijn
slechts een verborgen doel nagestreefd had
bij het voorstellen van de vermindering
der krijgsmachten nl. dat om op het
budget van het keizerrijk bezuinigingen te
maken die het zouden in staat stellen het
aantal strategische liniën te verhoogen, en
het groote Transsiberië door te trekken
tot aan Indië en de golf van Perzië en
zoodoende de Engelsche invoed te bedreigen.
De Engelsche couranten en tijdschriften,
merken ironisch op, dat het niets lijkt op het
werk vaneen vredestichter om hetlegereftief
te verhoogen bij besluiten in October en No
vember genomen, zooals dat in Rusland heeft
plaats gehad, om 5 millioen te besteden aan het
versterken van Port- Arthur en Taliën-Wan
om de jaloesie van Engeland op te wekken,
door strategische liniën, die aan den prins
Hilhoff, minister van verkeerswegen 109
millioen gekost hebben op een budget van
397 millioen.
Het is waar, het samenvallen van deze
gebeurtenissen is droevigmaar wat erger
is en bijna inconsequentie wordt, is de
aanhoudende vermeerdering van de vloot
sedert de uitvaardiging van het manifest, en
de voortdurende vervolging, onder aansto
king van den prins Galitzin, tegen de
Dukhobortsi, die secte, waarvan de Graaf
Tolstoi de verdediger is, maar die de Russische
regeering zonder ophouden vervolgt, omdat
zij den vrede predikt en den militairen dienst
weigert.
't Js ook niet mogelijk, in deze beschou
wingen, het nog veel erger feit van den
staatsgreep niet aan te halen, waardoor
Einland bij het keizerrijk wordt ingelijfd,
waardoor het zijne constitutie ziet opgeheven,
waardoor zijne inwoners in het Russische
leger moeten dienen en die strekt om in hooge
mate die machten op te voeren, die men van
aderen en zijn hart klopte bijna hoorbaar.
Eensklaps sprong hij op, snelde naar Bernard,
die juist met Félicienne in de armen de kamer
wilde verlaten en greep hem bij den arm,
Die vrouw, vroeg hij met klanklooze stem,
is dat uw vrouw, Bernard
Ja.
De moeder van uw zoon
Ja.
Robert Duhesme verborg het gelaat in ziju
beide handen en barstte in snikken uit.
O God, o! God, en dat hebt Gij gedoogd I
En zachter liet hij er op volgen
Die ellendige I Die ellendige I
Bernard zag zijn broeder verbaasd aan.
Robert, zeide hij, ik ben wel ongelukkig,
wel wanhopig, maar ik vrees dat mij nog andere
ongelukken, nog andere rampen dreigen, nog
wreeder dan die, waardoor ik reeds getroffen ben.
Toch zal ik den moed hebben om alles te ver
dragen. Wacht hier op mij. Zult ge mij alles
zeggen P
Ja.
Bernard de Prabert knikte even met het hoofd
en verliet met zwaren tred en Felicienne in de
armen het vertrek.
Hij zag de donkere, sluipende gedaante niet, die
in de gang langs den muur gleed en zich bij zijn
nadering in een donkeren hoek verborg. Toen
Bernard ver genoeg verwijderd was, richtte die
gestalte zich op en snelde haastig weg.
Het was oom Daniël, Daniël Hilson, die met
Aurélien bij Félicienne was en met haar beraad
slaagde, toen de lakei tweemaal achtereen het
bevel van Bernard De Prabert had overgebracht
en die, ongerust geworden, zijn zuster op den
voet gevolgd had. Nabij de deur der kamer ver
scholen, had hij het korte, heftige gesprek daar
binnen woordelijk afgeluisterd en waaischijnlijk
had het gebeurde ook voor hem een ernstige be-
teekenis, want hij beefde van de angst en zoodra
Bernard aan een hoek van de gang was verdwe
nen, vluchtte hij den tegenovergestelde!! kant op,
zoo snel zijn beenen hem dragen konden.
Hij is gekomen hij is gekomen on
danks alles.... hijgde hij met de hem eigene
afgebroken volzinnen, terwijl hij zich langs de
leuning van de dienstbodentrap liet, afglijden.
Hoe binnen gekomen Waar?... Weetniet...
tegenwoordigheid noodlottig gevaar ge
vaar... Ben er ook nog... gelukkig... Bataiile
een anderen kant voorstelde te verminderen.
Men kan niet ontkennen, dat het idee
van den Czaar met veel meer autoriteit aan
de conferentie in den Haag zou zijn voor
gesteld als het Russisch gouvermement met
een goed voorbeeld was voorgegaan nog be
ter, het loste alsdan practiscb het vraagstuk
op, dat aan de conferentie van den Haag
wordt voorgelegd. Nu ziju de voorstanders
van de oude heerschappij van brutaliteit en ge
weld overgelukkig met deze tegemoetkomin
gen van de zijde van Rusland, en hunne oppo
sitie zal de Conferentie zeker tot nuttige,
maar tol bescheiden uitkomsten brengen nl.
tot de oude-Conferentie van Genève, die de
oorlog niet trachtte te doen verdwijnen,
maar die strekte om oorlogsgebruiken in een
menschelijken zin te regelen.
Maar dat is niet genoeg, wij verwachten
grootere dingen van eene bijeenkomst, waar
van ons zooveel werd voorspeld.
Laten zich hinderpalen opwerpen, er moet
gehandeld worden zooals van den beginne
af is aangekondigd, in 't belang van alle
menschen, niet alleen van soldaten (hoewel
dit ook zeer edel en noodzakelijk is,) maar
er moet, gewerkt worden voor vermindering
der krijgsmachten, waarvan de lasten
zoo loodzwaar op de schouders der volkeren
drukken, en het geld hieraan besteed is zoo
hard noodig om in andere sociale belangen
en nooden te voorzien.
Wij koesteren daarom nog steeds de
beste verwachtingen van de conferentie, die
18 Mei a s. in de hoofdstad van ons va
derland, 's-Hage bijeenkomt en hopen dat
dit jaar waarop de vertegenwoordigers van
bijna alle mogendheden zullen vergaderen met
het edele „Vrede" tot onderwerp van behan
deling, in de geschiedboeken zal worden
opgeteekend al« een „zegenjaar" een jaar
waarin die besluiten werden genomen, waar
van wij allen en het verder nageslacht, de
heerlijke, schoone en vruchtbare resultaten
zullen gevoelen.
ook en zijn agenten te hulp roepen
meenemen vlug, vlug naar boven Ro
bert gekneveld prop in den mond naar
beneden dragenin een rijtuig werpen en
vooruitMaar haasten haasten voordat
Bernard terngkomt...
Binnen een paar seconden had hij de vestibule
bereikt waar Bataiile zich de verveling van het
bewaken verdreef, door met zijne mannen te
pandoeren.
Onraadriep oom Daniël, de man is er.
Wel verduiveld I riep Bataiile, terwijl hij
woedend zijn kaarten op de tafel smeet. Hoe is
hij binnengekomen 1
de wacht gehouden.
Engeland en de Transvaal.
Wèl ziet het er op het oogenblik lang zoo
kritiek niet uit als voor eiikele dagen toen
het heette, dat de Engelsche minister van
koloniën Chamberlain voornemens was tot de
regeering der Zuidafrikaansche Republiek een
scherpe nota te richten en toen door sommi
gen zelfs rondweg gemeld werd, dat het
feitelijk daartoe reeds was gekomen en wel
zijn door het gezantschap van Trausvaal te
Parijs alle geruchten in dezen officieel tegen
gesproken de waarschijnlijkheid, om niet
te zeggen zekerheid, dat John Buil er nu
maar opeens een eind aan wil maken is heel
grootniet alleen eischt de regeering van *t
Vereenigde Koninkrijk stemrecht voor zijn
onderdanen in de Zuidafrikaansche Republiek
(onder handhaving natuurlijk van hun natio
naliteit), doch tevens wordt aan president
Paul Kruger het recht betwist het monopolie
tot het fabriceeren van dynamiet te geven
aan wie hem goeddunkt.
Minister Chamberlain verklaarde in de zit
ting van het Lagerhuis dat de Transvaalsche
dyuamiet-concessie in strijd is met artikel 14
van de Londensche conventie met Transvaal,
Artikel 14 van de conventie tusschen de
Koningin van het Vereenigd Koninkrijk van
Groot-Brittanoie en Ierland en de Zuidafri
kaansche Republiek, luidt in zijn geheel
„Alle personen, geen inboorlingeu zijnde, die
zich schikken naar de wetten van de Zuid-
Afrikaansche Republiek (a) zullen volkomen
vrijheid hebben met hunne huisgezinnen te
komen, te reizen of te wouen in elk deel van
de Z. A. Republiek(b) zij zullen het recht
hebben huizen, fabrieken, magazijnen, winkels
en eigendommen te huren of te bezitten
hij binnengekomen? Wij hebben toch zoo goed
Toch binnen gekomen... ga mee... houdt u
gereed... mag zich niet verzetten... mag niet
schreeuwen.
Goed, goed. Iaat dat maar aan ons over.
Alleen zal ik zoo vlug niet kunnen loopen...
naar beneden gaat goed.naar boven minder.
Nu, gij zljt zoo zwaar niet, ik zal u wel
dragen.
Goed.
Een lakei stond op korten afstand met verwon
derde oogen toe te kijken. Oom Daniël beval hem:
Spoedig... rijtuig halen... het eerste het beste...
En nu... vooruit wtjj I
Bataiile nam oom Daniël op alsof hij een
veertje was, zette hem op zijn schouders en droeg
hem de trap op, gevolgd door zijn ondergeschik
ten. Op de eerste verdieping gekomen zeide oom
Daniël
Hier is 't... zacht... maak geen leven... hij
mag niets merken.
Is hij het wel vroeg Bataiile fluisterend,
Of hij het is herhaalde oom Daniël op-woes-
ten toon. Weet ik zeker maar sterk
dapper gewapend misschien pas op
hem eensklaps overvallen.
Allen knikten, ten teeken dat zij het zeer goad
begrepen.
Toen bracht oom Daniël hen naar de kamer
van Bernard De Prabert, waarvan de deur half
open stond, hij wees hun den weg, maar bleet
zelf voorzichtigheidshalve op een afstand, terwijl
hij alleen zeide
Daar.
Bataiile en zijn drie helpers zagen elkaar on
derzoekend aan, zij waren gereed en tegelijk
snelden zij naar binnen.
Robert Duhesme zat in een fauteuil, met beide
ellebogen op de tafel geleund, het hoofd tusschen
de handen en verzonken in somber gepeins over
het noodlot dat hem geheel onverwacht zulk een
zwaren slag had toegebracht. Deze gedachten
hielden hem zoozeer bezig, dat hij de vier man
nen niet eens hoorde binnenkomen eu dat hij hun
komst niet bemerkte, voordat zij hem omringd
aangegrepen en in zijn stoel achterover gedrukt
hadden. Hij was overrompeld, machtelooswel
had hij met een enkele beweging van zijn reu
zenschouders een van zijn aanvallers op den grond
kunnen werpen, maar waartoe zou het dienen,
een worsteling aan te gaan tegen de overmacht,
tegen mannen die voorzien waren van koorden
en andere werktuigen waarmee men den sterksten
man weerloos kan maken en die tevens in het
werk doorkneed waren
Hij verzette zich dus niet, alleen riep hij
Hulp, Bernard, hu
Het laatste woord kor. hij reeds niet meer
uitroepen, want zoodra hij den mond opende
werd er een prop ingeduwd.
Oom Daniël, die niet durfde heengaan, wachtte
op den drempel en vroeg nu
Is 't klaar
Ja, antwoordde Bataiile, en goed ook.
Mooi zoo, kan hij niet schreeuwen of los
rukken
Dat zou ik wel eens willen zien.
Dus kan naderen
Gerust.
Oom Daniël sloop de kamer binnen en nog
angstig, wantrouwend, naderde hij den ongeluk-
kigen Robert Duhesme.
01 hij is het wel... hij is het wel, zeide
hij, terwijl hij hem strak aankeek, zie daar...
op de linkerhand ovaal litteeken.
Bataiile overtuigde zich, dat zijn gevangene
werkelijk het door mevrouw De Prabert genoemde
kenteeken droeg.
Goed, we behoeven dus voor geen misvat
ting te vreezen, zeide Bataiile gerustgesteld.
Neem meeterstond voordat iemand
komt..., zeide oom Daniël, zich niet op
zijn gemak voelde onder den dreigenden, min
achtenden blik, dien Robert Duhesme onafge
wend op hem gericht hield de ellendeling beefde
en zijn knieën knikten van angst.
Haasthaast u
(Wordt vervolgd.)