Nummer 39. Zondag 14 Mei 1899, 22e Jaargang. Toegewijd aari Handel, Industrie en Gemeentebelangen, Eerste Blad. ANTOON TIELEN, De Vredesconferentie. Dit nummer bestaat uit twee bladen. 1M) TJSTR1ÈELEN. FEUILLETON. Staatkundig overzicht. UITGEVER: Waalwijk. op Waalwijksctie ra Liiiijtslraalsclic Courant. »- v n ^ii> Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden t' 1, Franco per post door liet geheele rijk fl,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advektentiën 1—7 regels f0,60; daarboven 8 eent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3inaal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adolï Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel De kamer van koophandel en fabrieken te Waalwijk hoir-lt zich onledig met hel opmaken van het veislag over 1898. Heeren industrieelen worden verzocht hunne opgaven voor het verslag zoo spoedig mogelijk aan den voorzitter in te zenden. De kamer van kojphandel en fabrieken voornoemd. Naar mate de datum nadert, waarop de ontwapenings-conferentie zal bij een komen kan men de gevoelens, der politieke toon- aangevers ten opzichte van het edele initia tief van den Czaar juister opmakende beroemste schrijvers en staatslieden publi- ceeren in verschillende artikelen, beschouwin gen, waarin verscheidene merkwaardige ge voelens voorkomen; gevoelens, die, men moet het bekennen, meestal weinig bemoedigend zijn voor de vrienden van den vrede want over 't algemeen verraden zij meer de zorg voor kleine kwesties van tegenwoordig be lang, lagen achterdocht en egöistischen ijverzucht, dan openhartig verlangen om dat doel te bereiken, dat den volkeren den zwaren last der bewapeningen zou ver lichten. In Engeland ziet men zelfs een lage achterdocht opkomen, te weten dat de Czaar VI. 65 Gevangen. Robert deed eenige schreden naar voren om haar beter te kunnen zien en dit had eerst de aandacht der dame op hem gevestigd. Bernard antwoordde Neen, ik ben niet alleen, mijn broeder is hier, mijn broeder Robert Duhesme, en over hem wilde ik u spreken. Terwijl hij deze woorden sprak, ging hij een paar schreden terag, zoodat zijn broeder en zijn vrouw recht tegenover elkaar stonden. Robert en Félicienne zagen elkaar aan, terwijl het volle licht op beider gelaat viel. De woorden van haar echtgenoot en vooral de dreigende toon waarop die woorden gesproken werden, hadden mevrouw De Prabert een kreet van verbazing en schrik doin slaken, maar toen zij zich zoo plotseling tegenover den moordenaar van Miramont-la-Montagne, den ontsnapten ga leiboef van Cayenne bevoud, toen zij zijn blik ontmoette, greep een geheimzinnige, verbijsteren de ontzetting haar aan, haar gelaat was akelig verwrongen, zij werd doodsbleek, onder het kleursel dat haar wangen bedekte, en een sidde ring voer door al baar leden. Zij boog het hoofd, vouwde de handen als een smeekelinge en eenklaps viel zij op den grond neer, terwijl haar lippen nauw hoorbaur stamel den Genade 1 Genade I Daarna verroerde zij zich niet meer, zij lag bewusteloos. Helaas, zeide Bernard, altijd die bewuste loosheid, altijd die aanvallen van zenuwen Wat moet ik nu nog zeggen, wat moet ik doen Zie daar, Robert, het geheim van mijn lafheid en zwakheid. Hij boog zich over zijn vrouw en nam baar op om haar naar haar kamer te dragen, zooals hij reeds zoo dikwijls had gedaan. Robert Duhesme was onbeweeglijk blijven staan, als verlamd van schrik. Het klamme zweet bevochtigde zijn gelaat, het schemerde hem voor de oogen, zijn bloed bruiste outstuimig doorzijn slechts een verborgen doel nagestreefd had bij het voorstellen van de vermindering der krijgsmachten nl. dat om op het budget van het keizerrijk bezuinigingen te maken die het zouden in staat stellen het aantal strategische liniën te verhoogen, en het groote Transsiberië door te trekken tot aan Indië en de golf van Perzië en zoodoende de Engelsche invoed te bedreigen. De Engelsche couranten en tijdschriften, merken ironisch op, dat het niets lijkt op het werk vaneen vredestichter om hetlegereftief te verhoogen bij besluiten in October en No vember genomen, zooals dat in Rusland heeft plaats gehad, om 5 millioen te besteden aan het versterken van Port- Arthur en Taliën-Wan om de jaloesie van Engeland op te wekken, door strategische liniën, die aan den prins Hilhoff, minister van verkeerswegen 109 millioen gekost hebben op een budget van 397 millioen. Het is waar, het samenvallen van deze gebeurtenissen is droevigmaar wat erger is en bijna inconsequentie wordt, is de aanhoudende vermeerdering van de vloot sedert de uitvaardiging van het manifest, en de voortdurende vervolging, onder aansto king van den prins Galitzin, tegen de Dukhobortsi, die secte, waarvan de Graaf Tolstoi de verdediger is, maar die de Russische regeering zonder ophouden vervolgt, omdat zij den vrede predikt en den militairen dienst weigert. 't Js ook niet mogelijk, in deze beschou wingen, het nog veel erger feit van den staatsgreep niet aan te halen, waardoor Einland bij het keizerrijk wordt ingelijfd, waardoor het zijne constitutie ziet opgeheven, waardoor zijne inwoners in het Russische leger moeten dienen en die strekt om in hooge mate die machten op te voeren, die men van aderen en zijn hart klopte bijna hoorbaar. Eensklaps sprong hij op, snelde naar Bernard, die juist met Félicienne in de armen de kamer wilde verlaten en greep hem bij den arm, Die vrouw, vroeg hij met klanklooze stem, is dat uw vrouw, Bernard Ja. De moeder van uw zoon Ja. Robert Duhesme verborg het gelaat in ziju beide handen en barstte in snikken uit. O God, o! God, en dat hebt Gij gedoogd I En zachter liet hij er op volgen Die ellendige I Die ellendige I Bernard zag zijn broeder verbaasd aan. Robert, zeide hij, ik ben wel ongelukkig, wel wanhopig, maar ik vrees dat mij nog andere ongelukken, nog andere rampen dreigen, nog wreeder dan die, waardoor ik reeds getroffen ben. Toch zal ik den moed hebben om alles te ver dragen. Wacht hier op mij. Zult ge mij alles zeggen P Ja. Bernard de Prabert knikte even met het hoofd en verliet met zwaren tred en Felicienne in de armen het vertrek. Hij zag de donkere, sluipende gedaante niet, die in de gang langs den muur gleed en zich bij zijn nadering in een donkeren hoek verborg. Toen Bernard ver genoeg verwijderd was, richtte die gestalte zich op en snelde haastig weg. Het was oom Daniël, Daniël Hilson, die met Aurélien bij Félicienne was en met haar beraad slaagde, toen de lakei tweemaal achtereen het bevel van Bernard De Prabert had overgebracht en die, ongerust geworden, zijn zuster op den voet gevolgd had. Nabij de deur der kamer ver scholen, had hij het korte, heftige gesprek daar binnen woordelijk afgeluisterd en waaischijnlijk had het gebeurde ook voor hem een ernstige be- teekenis, want hij beefde van de angst en zoodra Bernard aan een hoek van de gang was verdwe nen, vluchtte hij den tegenovergestelde!! kant op, zoo snel zijn beenen hem dragen konden. Hij is gekomen hij is gekomen on danks alles.... hijgde hij met de hem eigene afgebroken volzinnen, terwijl hij zich langs de leuning van de dienstbodentrap liet, afglijden. Hoe binnen gekomen Waar?... Weetniet... tegenwoordigheid noodlottig gevaar ge vaar... Ben er ook nog... gelukkig... Bataiile een anderen kant voorstelde te verminderen. Men kan niet ontkennen, dat het idee van den Czaar met veel meer autoriteit aan de conferentie in den Haag zou zijn voor gesteld als het Russisch gouvermement met een goed voorbeeld was voorgegaan nog be ter, het loste alsdan practiscb het vraagstuk op, dat aan de conferentie van den Haag wordt voorgelegd. Nu ziju de voorstanders van de oude heerschappij van brutaliteit en ge weld overgelukkig met deze tegemoetkomin gen van de zijde van Rusland, en hunne oppo sitie zal de Conferentie zeker tot nuttige, maar tol bescheiden uitkomsten brengen nl. tot de oude-Conferentie van Genève, die de oorlog niet trachtte te doen verdwijnen, maar die strekte om oorlogsgebruiken in een menschelijken zin te regelen. Maar dat is niet genoeg, wij verwachten grootere dingen van eene bijeenkomst, waar van ons zooveel werd voorspeld. Laten zich hinderpalen opwerpen, er moet gehandeld worden zooals van den beginne af is aangekondigd, in 't belang van alle menschen, niet alleen van soldaten (hoewel dit ook zeer edel en noodzakelijk is,) maar er moet, gewerkt worden voor vermindering der krijgsmachten, waarvan de lasten zoo loodzwaar op de schouders der volkeren drukken, en het geld hieraan besteed is zoo hard noodig om in andere sociale belangen en nooden te voorzien. Wij koesteren daarom nog steeds de beste verwachtingen van de conferentie, die 18 Mei a s. in de hoofdstad van ons va derland, 's-Hage bijeenkomt en hopen dat dit jaar waarop de vertegenwoordigers van bijna alle mogendheden zullen vergaderen met het edele „Vrede" tot onderwerp van behan deling, in de geschiedboeken zal worden opgeteekend al« een „zegenjaar" een jaar waarin die besluiten werden genomen, waar van wij allen en het verder nageslacht, de heerlijke, schoone en vruchtbare resultaten zullen gevoelen. ook en zijn agenten te hulp roepen meenemen vlug, vlug naar boven Ro bert gekneveld prop in den mond naar beneden dragenin een rijtuig werpen en vooruitMaar haasten haasten voordat Bernard terngkomt... Binnen een paar seconden had hij de vestibule bereikt waar Bataiile zich de verveling van het bewaken verdreef, door met zijne mannen te pandoeren. Onraadriep oom Daniël, de man is er. Wel verduiveld I riep Bataiile, terwijl hij woedend zijn kaarten op de tafel smeet. Hoe is hij binnengekomen 1 de wacht gehouden. Engeland en de Transvaal. Wèl ziet het er op het oogenblik lang zoo kritiek niet uit als voor eiikele dagen toen het heette, dat de Engelsche minister van koloniën Chamberlain voornemens was tot de regeering der Zuidafrikaansche Republiek een scherpe nota te richten en toen door sommi gen zelfs rondweg gemeld werd, dat het feitelijk daartoe reeds was gekomen en wel zijn door het gezantschap van Trausvaal te Parijs alle geruchten in dezen officieel tegen gesproken de waarschijnlijkheid, om niet te zeggen zekerheid, dat John Buil er nu maar opeens een eind aan wil maken is heel grootniet alleen eischt de regeering van *t Vereenigde Koninkrijk stemrecht voor zijn onderdanen in de Zuidafrikaansche Republiek (onder handhaving natuurlijk van hun natio naliteit), doch tevens wordt aan president Paul Kruger het recht betwist het monopolie tot het fabriceeren van dynamiet te geven aan wie hem goeddunkt. Minister Chamberlain verklaarde in de zit ting van het Lagerhuis dat de Transvaalsche dyuamiet-concessie in strijd is met artikel 14 van de Londensche conventie met Transvaal, Artikel 14 van de conventie tusschen de Koningin van het Vereenigd Koninkrijk van Groot-Brittanoie en Ierland en de Zuidafri kaansche Republiek, luidt in zijn geheel „Alle personen, geen inboorlingeu zijnde, die zich schikken naar de wetten van de Zuid- Afrikaansche Republiek (a) zullen volkomen vrijheid hebben met hunne huisgezinnen te komen, te reizen of te wouen in elk deel van de Z. A. Republiek(b) zij zullen het recht hebben huizen, fabrieken, magazijnen, winkels en eigendommen te huren of te bezitten hij binnengekomen? Wij hebben toch zoo goed Toch binnen gekomen... ga mee... houdt u gereed... mag zich niet verzetten... mag niet schreeuwen. Goed, goed. Iaat dat maar aan ons over. Alleen zal ik zoo vlug niet kunnen loopen... naar beneden gaat goed.naar boven minder. Nu, gij zljt zoo zwaar niet, ik zal u wel dragen. Goed. Een lakei stond op korten afstand met verwon derde oogen toe te kijken. Oom Daniël beval hem: Spoedig... rijtuig halen... het eerste het beste... En nu... vooruit wtjj I Bataiile nam oom Daniël op alsof hij een veertje was, zette hem op zijn schouders en droeg hem de trap op, gevolgd door zijn ondergeschik ten. Op de eerste verdieping gekomen zeide oom Daniël Hier is 't... zacht... maak geen leven... hij mag niets merken. Is hij het wel vroeg Bataiile fluisterend, Of hij het is herhaalde oom Daniël op-woes- ten toon. Weet ik zeker maar sterk dapper gewapend misschien pas op hem eensklaps overvallen. Allen knikten, ten teeken dat zij het zeer goad begrepen. Toen bracht oom Daniël hen naar de kamer van Bernard De Prabert, waarvan de deur half open stond, hij wees hun den weg, maar bleet zelf voorzichtigheidshalve op een afstand, terwijl hij alleen zeide Daar. Bataiile en zijn drie helpers zagen elkaar on derzoekend aan, zij waren gereed en tegelijk snelden zij naar binnen. Robert Duhesme zat in een fauteuil, met beide ellebogen op de tafel geleund, het hoofd tusschen de handen en verzonken in somber gepeins over het noodlot dat hem geheel onverwacht zulk een zwaren slag had toegebracht. Deze gedachten hielden hem zoozeer bezig, dat hij de vier man nen niet eens hoorde binnenkomen eu dat hij hun komst niet bemerkte, voordat zij hem omringd aangegrepen en in zijn stoel achterover gedrukt hadden. Hij was overrompeld, machtelooswel had hij met een enkele beweging van zijn reu zenschouders een van zijn aanvallers op den grond kunnen werpen, maar waartoe zou het dienen, een worsteling aan te gaan tegen de overmacht, tegen mannen die voorzien waren van koorden en andere werktuigen waarmee men den sterksten man weerloos kan maken en die tevens in het werk doorkneed waren Hij verzette zich dus niet, alleen riep hij Hulp, Bernard, hu Het laatste woord kor. hij reeds niet meer uitroepen, want zoodra hij den mond opende werd er een prop ingeduwd. Oom Daniël, die niet durfde heengaan, wachtte op den drempel en vroeg nu Is 't klaar Ja, antwoordde Bataiile, en goed ook. Mooi zoo, kan hij niet schreeuwen of los rukken Dat zou ik wel eens willen zien. Dus kan naderen Gerust. Oom Daniël sloop de kamer binnen en nog angstig, wantrouwend, naderde hij den ongeluk- kigen Robert Duhesme. 01 hij is het wel... hij is het wel, zeide hij, terwijl hij hem strak aankeek, zie daar... op de linkerhand ovaal litteeken. Bataiile overtuigde zich, dat zijn gevangene werkelijk het door mevrouw De Prabert genoemde kenteeken droeg. Goed, we behoeven dus voor geen misvat ting te vreezen, zeide Bataiile gerustgesteld. Neem meeterstond voordat iemand komt..., zeide oom Daniël, zich niet op zijn gemak voelde onder den dreigenden, min achtenden blik, dien Robert Duhesme onafge wend op hem gericht hield de ellendeling beefde en zijn knieën knikten van angst. Haasthaast u (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1899 | | pagina 1