Nummer 94. Zondag 26 November 1899. 22e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Eerste Blad. KAART VAN ZUID-AFBIKA, De Deserteur De Zuid-Affikaansche oorlog. Wint) ANTOON TISLEN. Dit nummer bestaat uit twee bladen. Premie voor onze Abonne s. Posterijen. FEUILLETON. 0 ITGEVER: W aal yh i V sit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden t' 1,—. Franco per post door het geheele rijk fl,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever AdvjaïMTEBN 1 7 regels f0,60; daarboven 8 eant par regai groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maaï berekend. Advertentiën voor DuJi—L land worden alleen aangenomen door het advertentiaburaa Adolt Steiïcer, Hamborg. Advertentiën voor Duitseb- van Reclames 15 cent per regel Wij stellen voor onze Abonné's verkrijg baar tegen den uiterst lagen prijs van 20 Cent, (franco per post cent.) Een prachtige, zeer duidelijke Transvaal, Oranje-Vrij straat, Natal, Kaapko lonie etc., in verschillende kleuren gedrukt, met talrijke aanwijzingen in verband met den oorlog en versierd met de portretten der presidenten en de wapens der beide republieken; grootte 45 bij 60 cM. (Aan ons bureau ter inzage.) Men profiteere dus van dit aanbod en zende zoo spoedig mogelijk de opgaven aan ons bureau. De ondergeteekende brengt ter kennis van het publiek dat frankeerzegels, briefkaarten en briefomslagen van vroegere uitgiften dan van 1898—99, met ingang vau 1 Januari 1900 buiten gebruik zijn gesteld en dus, na dien datum, waardeloos zijn voor de frau— keering van brieveu en andere stukken. Brieven en andere stukken, geheel of ge deeltelijk met die zegels gefrankeerd en op of na 1 Januari 1900 ter post bezorgd, worden derhalve als ongefrankcerd ot onvol doende gefrankeerd beschouwd en met het verschuldigde port belast. De bovenbedoelde frankeerzegels, brief— 2. Elize had hare moeder, wier eenig kind zij wasvroeg verloren en vele jaren ver van het ouderlijk huis verwijderd, doorgebrachtwaarin zij eerst vóór weinige weken was teruggekeerd. Dacht zij thans, terwijl zij daar zoo met gevou wen handen in een hoek der kamer zat, aau hare moeder, en hoe deze in dezelfde vertrekken waarin zich nu de dochter bevond, nooit recht gelukkig geweest was? Laat, eerst lang na den dood haTer moeder was dit Elize duidelijk ge worden het duidelijkst echter in de laatste we ken welke zij weder onder het vaderlijk dak haddoorgebracht. Hare moeder was de eenige dochter van een rijken handelaar in Breslau ge weest, die zich door mislukte speculaties geheel had geruïneerd, en daardoor geuoodzaakt was treworden zich in eene kleine stad terug te trek ken teneinde te trachten een nieuwe zaak te beginnen, wat hem echter niet gelukte. Toen bood Peiser zich tot schoonzoon aan en daar deze een wel is wnar onbeschaafd maar zeer ijverig en sluw handelend man was betoon de zich de vader geneigd zijne dochter door een huwelijk met Peiser te verzorgen. Zooals bekend is wordt in deze Poolsche kringen het huwelijk over het algemeen niet als eene zaak van het hart beschouwd, maar als eene familie-en zaak aangelegenheid opgevat en zoo werd Elize's moeder Peisers vrouw, nadat ze hem te voren nauwe lijks een- of tweemaal gezien had. Zij werd de vrouw van een echtgenoot, dien zij in kennis en beschaving verre overtrof, van een man bo vendien die in het geheel geen karakter bezat in wiens ziel hebzucht en de zucht om tot iede- de alles ren prijs rijkdommen te verwerven overheerschende neigingen waren. In weerwil daarvan was dit huwelijk zooals in deze kringen gewoonlijk het geval is uiter lijk kalm en rustig. Maar de vrouw leed zwaar. Zij wist, dat haar man bij het verkrijgen van zijn vermogen, dat zich gestadig vermeerderde, kaarten en briefomslagen worden na l De cember niet meer uitgegeven en kunnen, nil 1 Januari tot 1 Juli aanstaande tegen fran keerzegels, respectievelijk briefkaarten en omslagen van gelijke waarde der uitgiften van 1898 en 1893 worden ingeruild. De Directeur voornoemd, JAGER. DE TOESTAND. Het wordt nu duidelijk dat de Boeren hun groote bewegelijkheid op het oorlogsterrein nog niet verloren hebben, en de Engelschen, die met voldoening en spot waarnameD hoe de inval in Natal in den eersten tijd slechts voetje voor voetje geschiedde, worden nu uit den droom geholpen. Zij zijn nu zelf geneigd, het beleid door Joubert betooud bij deze beweging in de richting van Pietermaritzburg en Durban, het ontzettingsleger van generaal Clery tegemoet, te bewouderen. Binnen zeer korten tijd hebben zij eerst Estcourt inge sloten, toen een positie bezet ten zuiden van die plaats, en daar den spoorweg opgebroken, daarna post gevat bij Mcoirivier, en nu rukken zij reeds ten zuiden van dat station op Pietermaritzburg aan. En niet langs den spoorweg, of niet alléén langs den spoorweg. Men stelle zich den toestand aldus voor. Het leger dat tot ontzet van Ladvsmith nu zelfs van Ladysmith, Estcourt en Mooi— rivier oprukt, moet zooveel mogelijk gebruik maken van den spoorweg. Tot Pietermaritzburg wordt deze zeker nog door de Engelschen beheerscht, maar de afstand van Durban naar Pietermaritzburg is slechts een derde van den afstand van Durban naar Ladysmith. Reeds nu schijnt de lijn ten noorden van Pietermaritzburg niet veilig meer te zijn Boeren hebben zich vertoond in den omtrek van het station Nottingham Road en Dargle. Verderop liggen minstens drie groote spoorwegbruggen, waarvan er twee, die over miUIIIWIBOM—BMOfr—gp—WWÜ niet den rechten eerlijken weg volgde en zij vreesdedat de winddien hij zaaide hem eens storm zou doen oogsten. In weerwil van alles echter bleef zij met on wankelbare trouw de op zich genomen plichten vervullen, en wijdde hare opmerkzaamheid voor al aan de opvoeding van haar dochtertje, in wier hart zij de kiemen legde die zich later op het rijkste ontwikkelen zouden. Na den dood harer moeder werd Elize in een opvoedingsgesticht gebracht niet in één der moderne pensionaten echter, maar in een inrich ting in Gallicië, waar men minder op vorming van het hart acht gaf, dan wel daarop de meis jes met de plichten die zij later als huisvrouw zouden te vervullen hebben bekend te maken en haar eene zekere uiterlijke beschaving te ge- veu door het aanleerer. vau muziek en talen. Hier echter ontwikkelden zich de kiemen door Elize's moeder in het hart van haar kind gelegd op het gelukkigst, trots de uiterlijke schoolvor ming. Zij bleef jaren achtereen in deze inrichting. Tehuis was zij overbodig, tot men haur vader van de zijde der inrichting mededeelde, dat de opvoeding zijner dochter voltooid en het meisje volwassen was. Hij kwam zelf om haar af te halen en was buiten ziishzelven van verrukking toen hij haar zoo in hare jeugdigebloeiende schoonheid te rugvond. Nu werd in hem de trots des vaders wakker en had hij zich vroeger nooit om haar bekommerd thans begon hij haar bijna te ver goden. Elize was dan in het vaderlijk huis terugge keerd doch weemoedige herinneringen waren liet eenige, wat haar bij deze tehuiskomst be groette. Een haar zelf onverklaarbaar »iets" had haar reeds als klein kind belet haai vader met vol vertrouwen en hartelijke liefde tegemoet te gaan. Later, toen hij zich jaren lang niet om haar bekommerde had zij deze verwaarloozing diep gevoeld en was er als het ware een gevoel van verbittering tegen haren vader in haar opgerezen eene verbittering die nog toenam, naarmate het der dochter duidelijker werd, hoe ongelukkig hare moeder door de handelingen van haren vader geweest wa3. Ja, sinds Eiize zich thans weder in het haar vreemd geworden vaderlijk huis bevond, kon de Mooirivier en de Bosjesmanrivier door de Boeren bedreigd worden, en de grootste, de Bulwerbrug bij Colenso, over de Toegela, is reeds door hen vernield of wordt in alle gevallen door hen beheerscht. Het onaange name van 't geval voor generaal Glery is dat naar alle waarschijnlijkheid geen anderen weg voor hem openstaat om Ladysmith te berei ken dan laugs den spoorweg. In het terrein ten oosten zal hij zich wel niet wagenhij zou een grooten omweg moeten maken over Greytown, allereerst door het district Oemvoti, waar de bevolking grootendeels op .de hand van de Boeren is, waarschijnlijk zijn de wegen in die streek ook niet bruikbaar, en de proviandeering zou in die schaars bevolkte landstreek uiterst bezwaarlijk zijn. Daarenbo ven hebben de Boeren dadelijk een mooien slag geslagen door Pomeroy en Weenen te bezetten en daarmede den toegang tot Lady smith zoo goed als geheel te versperren, ook al slaagde Clery er in, zijn hoofdmacht zoo ver naar het noorden te brengen. Dat de Boeren in dit geheele gebied de meesters zijn, volgt ook uit het verhaal van kapitein Cayzer, die met vier dragonders in den omtrek Van Estcourt door de Boeren werd overvallen, en, voortdurend achtervolgd, slechts met zeer veel moeite Greytown wist te bereiken. Dat het Engelsche leger met veel artillerie, cavalerie en trein westwaarts van den spoor weg naar het noorden zou kunnen trekken, over de uitloopers van de Kwathlamba (Drakensbergen), is niet aau te nemen Ook zijn de Boeren hen daar reeds voor geweest. Met geforceerde marschen zijn zij opgerukt van Oeloendi Daar Nottingham, volgens andere berichten zelfs naar Dargle, Impendhla eu Boston, welke plaatsen vlak ten westen en op korten afstand van Pietermaritzburg, de hoofdstad van Natal liggen. De correspondenten te Ladysmith en te Dur ban stellen het zoo voor dat, terwijl kleinere Boerenkorpsen de Engelschen te' Estcourt en Mooirivier in toom houden, de hoofdmacht der Boereu onder Joubert zelf aanrukt op Maritzburg, waar, volgens den correspondent dter Daily Telegraph duizend man bezetting ligt met 6 kanonnen. Deze hoofdmacht der Boeren zou zevenduizend man tellen, hoofd zakelijk Vrijstaters met artillerie. Het is ongetwijfeld, gelijk de Engelschen zeggen, een vermetele beweging die generaal Joubert zijn troepen laat uitvoeren, maar hij had geen keus. Slechts op deze wijze kon het oprukken van Clery tot ontzet van White genoegzaam vertraagd worden, om de capi tulatie van Ladysmith, zonder te aanzienlijk verlies van de Boeren, mogelijk te maken. Reedsvolgens de berichten uit Engelsche bron wordt deze stoutmoedige tactiek althans aanvankelijk met succes bekroond, wat ook wel blijkt uit het volgende De Deutsche Zeitung bevat een particulier telegram, volgens hetwelk generaal Joubert naar Pretoria geseind heeft, dat de poging van generaal White op 20 dezer om een ge deelte van z:jn artillerie te redden, verhinderd is. Het ontzet van Ladysmith is thans uit gesloten de capitulatie van het geheele leger van White verzekerd. Het in de richting van Estcourt öpzettêlïïk' door Öe Bóeren doorge laten deel van White's' troepen werd op de Toegela^rivier teruggeworpen en omsingeld. Uit Durban verneemt de Deutsche Zeitung voortsJoubert heeft generaal Barton's hulpcorps van het kamp te Mooirivier afge sneden. Joubert bombardeert dat kamp. Hij beheerscht sinds 21 dezer alle hoogten tbsschen Pietermaritzburg eü Ladysmith. Hij heeft generaal Clery's voorposten op Piélër- maritzburg teruggeworpen. Andere comman do's hebben ten westen van die stad den Zwartkop-heuvel, ten oosten de Kerkdorps hoogten, ten noorden de heuvelklingen van Springvallei tot Gubbons-kopje bezet. Waarom talmt generaal Clery zoo lang met oprukken tegen de Boeren Het antwoord op die belangrijke vraag kan men slechts gissen. Hij schijnt tamelijk weinig geschut en veeTte weinig ruiterij te hebben. De schrijver van de, oorlogsartikelén in de Daily News'wijt dat aan de slechte haven van 'Nitalde zij een zeker gevoel van angst niet van zich zet teneen gevoeldat te meer toenam naarmate zij het streven van haren vader opmerkzamer naging. Deze omgaf haar wel n.et weelde schonk haar geld en kostbaarheden verzocht haar her haald hem ieder harer wenschen te kennen te geven teneinde deze te kunnen vervullen toch gevoelde Elize zich in weerwil van dit alles met den dug eenzamer, vooral ook wijl zij geen om gang had met wien dan ook, en haar vader zich soms dagen lang op reis bevond. Deze ontving wel is waar vele bezoekenmaar leidde zijne bezoekers meestal in zijn eigene kamerzijn werkkamer, zooals hij die noemde, waar dan de gesprekken op fluisterenden toon gevoerd werden Bovendien kwamen deze bezoekers meest in het late avonduur of bij nacht en deze geheim zinnige wezens verontrustten Elize slechts op nieuw. Waarom behandelde haar vader zijhe zaken zoo geheimzinnigwaarom kwamen zijne han delsvrienden niet bij dag? Waren zijne zaken geen eeriijke? Een vaste 9tap, die Op de gang luid weerklonk kondigde eindelijk in den laten avond de terug komst van Peiser aan. Hij begroette zijne dochter door haar een ku9 op het voorhoofd te drukken ea las den brief, die gebracht was, zonder dat hij zichzelf den tijd gunde, zich van zijn overjas ontdoen. Toen Peiser zoo in het volle licht onder de lamp stond, zag men, dat hij een korte, krach tige man van ongeveer vijftig jaar was. Hij bezat eene scherp geteekende gelaatsuitdrukking in welke slechts de aandachtige, opmerkzame be schouwer aan een bijzonderen trek tusschen mond en oogen de Oostersche afstamming bespeureu kon. Hij had vol blood haar en een roodachtig blonden baard. Toen hij den brief bij zich gestoken en zijn overjas uitgetrokken had, zag man, dat hij een voudig maar solide en naar ae laatste mode ge kleed was. Elize vroeg of hij nog avondeten verlangde Ah, daar vergat ik iets; zei Peisér plotseling, en wel, dat wij een gast hebben, aie buiten wacht. Hij blijft een geruimen tijd hier, maar zal ons weinig tot last zijn, daar hij de logeer kamer op de tweede verdieping zal bewonen en het eten hem boren gezonden zal'worden Het is een stndent die van eenzaamheid houdt. Peiser had deze woorden zooals gewoonlijk in het Duitsch tot zijne dochter gesproken, toen keerde hij zich naar de deur en riep in het Poolsch: Kom binnen 1 Elize zag dadelijk daarop een ongeveer vijf en twintigjarig man binnenkomen, gekleed in een langen kaftan, zooals meest gedragen wordt dn Polen. De zijden muts hield hij naar Poolsch gebruik op het hoofd, toch bedekte deze niet geheel' zijn donkerzwart haar, dat evenals de kortgesneden volle baard, blauwachtig glansde. Toen Elite in het frissche gelaat van den vreemdeling blikte, troffen haar een paar donkere oogen, die zoo vu rig schitterden, dat zij de hare onwillekeurig blozend nedersloeg. Mijne dochter zoo stelde hij haar voor. Zij bekleedt de plaats der huisvrouw. Elize bemerkte dat de jonge man in den kaf tan eene zoo hoofdsche buiging maakte, als zij tot nu toe noe nooit van een eenvoudigen Pool gezien haa. Toen hoorde zij hem in net elegantste Hoog-Poolsch zeggenIk zegen het uur, Vaarin ik de dame leerde kennen. Ik betuig haar fnijn diepsten eerbied. Zijne stem had eene eigenaardige welluidendheid. Elize tag verbaasd op en ontdekte dat de blik van den gast ook op haar rustte; zij zag hem blozenr en haar haastig een stap tegemoet treden óm htfar de "hand te reiken. Plotseling echter hield Peiser hem terug' en riep: het is goed; Ret'is goed 1 Elize laat wat avondeten en een flesch wijn boven brengen; onze gast heeft honger en wij hebben nog veel te bespreken 1 Het meisje verwijderde zich na een Btillen groet ibet ter neder geslagen oogen. Toch gevoelde dat de oogen des vreem'delings haar' volgden; zij voelde tevens ook, dat haar hart door éehe plot selinge opwinding bevangen, zóó Snel sloeg, dat haar dit onwillekeurig beangstigde. Toen iij' eenige oogenblikken de' kamer ver laten had, wendde Peiser zichtot zijn gkst en zei op gedempten toonHeer graaf, vergeet toèh vooral niet dat gij niets dan een Poolschen student zijt en zorg dat gij u noch door uw taal noch door uwe manieren moogt vérraden. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1899 | | pagina 1