Nummer 7
Donderdag 25 Januari 1900.
23e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen
Yeigadering vb Schoenfabrikanten
De Deserteur.
Oe Zuid-Afrikaansche oorlog,
AM TOON T1ELEN,
Uitgever:
FEUILLETON.
Aan de Kiesgerechtigden.
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
A b o n n e ui e n t s p r ij s per 3 maanden f O 75.
Franco per post door liet geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
WAALWIJK.
Advert ent iën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordcelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
to KAATSHEUVEL,
20 Januari 1900.
Tegenwoordig ruim 40 fabrikanten.
De commissie in de vorige vergadering
belast met de leiding vormt het bestuur.
De hoeren Th. van Dortmond en Gubbens
bestuursleden, hadden kennis gegeven wegens
ziekte verhinderd te zijn.
De heer Van Gerth fungeert als voor
zitter. Hij opent de vergadering:
Mijne Fceren Vakgenooten
Hartelijk roep ik u allen welkom in ons
midden toe.
Het is mij hoogst aangenaam, dat gij zoo
trouw zijt opgekomen waardoor gij het
bewijs levert belang te stellen in de zaak
Het doel, waarvoor wij hier samenkomen,
is u genoegzaam bekend. De buitengewone
verhoogiug van de prijzen van hot zoolleer
niet alleen maar ook van het overleer en
zelfs van bijna alle andere artikelen, die
voor de vervaardiging van schoenen noodig
zijn, noopt ons ook de prijzen van de
schoenen te verhoogen. Waren de schoen-
prijzen reeds zoo laag gedrukt, dat er bijna
niets meer in hot schoenvak te verdienen
was, de hooge lederprijzen hebben den toe
stand onhoudbaar gemaakt. Dien te ver
beteren is thans onze taakwij moeten
maatregelen nemen om onze industrie uit
haren kwijnenden toestand op te beuren.
Eendrachtig moeten wij samenwerken en
gezamenlijk optreden wij moeten elkander
de hand reiken. Afzonderlijk optreden zou
niet bevorderlijk zijn aan het doel. Wij
mogen niet verwachten onmiddellijk die ver
hooging te zullen kunnen bedingen, die d<*.
hooge prijzen van het leder wel zouden
wettigen. Door te veel in eens te vorderen
zouden wij de beweging ten goede in gevaar
brengen, wij zouden den handel daardoor
min of meer kunnen verlammen en inoeie-
lijklieden vooral op finantieel gebied kunnen
ontstaan.
Wij moeten ons voorloopig tevreden stellen
met eene matige verhooging b v. plus minus
5pCt.
Deze eerste verhooging moet niet beschouwd
worden als een gevolg van het besluit, dat
de looiers li Januari ji. te's Bosch hebben
genomen, neen deze verhooging der schoen-
prijzen inoet steunen op de reeds voor ge
noemden datum bestaande hooge lederprijzen.
Wij moeten 'afwachten of de looiers aan
hun besluit van 11 Januari jl. gevolg geven
om het leder met 15 en lOpCt te ver
hoogen; onzen klanten er op wijzen dut
wanneer zulks gebeurt, wij onmiddelijk tot
verdere verhooging der schoolprijzen moeten
ergaan.
Ziedaar, mijne heerenonze meening.
Spreekt gij nu ook uwe meeniug uit. Iedere
meening zal geëerbiedigd worden. Vermijdt
in de debatten de handelspolitiek. Over
eze zaak is reeds zoo veel en zooveel te
genstrijdigs gesproken en geschreven; op dit
juut is reeds zoo menigmaal veelkleurig
verblindend licht opgegaan, dut ons de ster
reu voor de oogen komen en wij de:i waren
weg daarin niet gemakkelijk kunnen onder
scht-ideu. 'Wees kort en zaakrijk, dan zullen
wij spoedig in de gelegenheid zijn een goed
voorstel in dep geest der vergadering te
te kunnen formulceren en gij zult straks
iniswaarts keerende, het bewustzijn mee
dragen een stap in de goede richting te
hebben gedaan,
Hiermede mijne heerenverklaar ik de
vergadering geopend.
(Luide toejuichingen).
Thans begint de discussie over bet on
derwerp
De lieer A. de Jong Ik ben tegeu per
centsgewijze verhoogiug. We moesten voor
de verschillende artikelen ook verschillende
verhoogingen stellen. Zoo b.v. voor pan
toffels met hakken 10 et. en voor pantoffels
zonder hakken 5 ct. verhooging.
De voorzitterWe zullen het plan van
de commissie, om onze klanten 5pCt. ver
hooging der prijzen te. berichten, in omvraag
brengen. Ieder schikke dit niet zijne afne
mers, zooals hij wil. Verandert de toestand
niet, dan verhoogen we opnieuw.
De lieer Schalken Wanneer gaat de. ver
hooging in
De voorzitterMe dunktwe moesten
maar stellen met 1 Februari.
De lieer v. d. Assem Zouden we wel een tijd
jepalen Ik heb mijne prijzen reeds ver
hoogd.
De voorzitter Niemand is gebonden zich
aan onze besluiten te houden, maar we moe
ten toch zooveel mogelijk samenwerken.
Er wordt besloten de verhooging te doen
ingaan op den datum der vergadering.
De heer Verhagen. Ik ben ook tegen
percentsgewijze verhooging. leder gaat wel
eens op reis en kan hij er met zijne klanten
over spreken. Probeeren we bet nu met
5pCt. en later nog eens met 5pCt., dan
haalt liet niets uit.
De heer Van Nieuwstadt We moeten in
elk geval met onze klanten spreken.
De heer Van DortmondIn twee keer
zullen we wellicht lOpct. krijgen; in eens
niet.
De heer Monté5pCt. is Ie weinig. Teder
moet maar zien wat hij doet.
De voorzitter: We moeten toch ongeveer
bepalen wat gedaan moet worden.
De lieer A. Dekkers Zouden we bet niet
eens met lüpCt. probeeren. Nemen de
schoenwinkels hiermee geen genoegen dan
kunnen we het nog altijd miuder stellen.
De lieer Verhagen Vragen we lOpCt.
en gaan we zelf niet op reis, dan blijven de
klanten weg.
De voorzitter. Ik ben bang voor lOpct.
Wanneer we te veel vragen krijgen we
misschien niets. We kunnen echter wel in
't vooruitzicht stellen dat we onze prijzen
later weer verhoogen zullen.
De lieer Snoeren Voorloopig moeten we
ons maar met 5pCt. tevreden stellen.
De voorzitter stelt nu, namens de com
missie, dé volgende motie voor
z/De schoenfabrikanten te Kaatsheuvel in
hunne vergadering van 20 Jan. TO, gehoord
de debatten overwegende dat de hooge
prijzen van liet leder en andere artikelen
die voor de vervaardiging van schoenen
noodig zijn, bet hoogst noodzakelijk maken
de prijzen van het schoenwerk te verhoogen,
besluiten voorloopig die prijzen te verhoo
gen met 5pCt
en af te wachten of de hooge prijzen van
liet leder en audere schoenfournituren zich
zullen bestendigen cn zoo ja dan binnen
korten tijd eene nieuwe verhoogiug der
schoenprijzen te bepalen.*
De inotie wordt aangenomen met bijna
algemeene stemmen.
De VoorzitterDe commissie beeft hel
plan dit besluit algemeen bekend te maken
door de vakbladen en door circuLaires.
De circulaires zullen zijn van den vol
genden inhoud
„De schoenfabrikanten van Kaatsheuvel
hebben besloten de prijzen der schoenen met
pl.m. 5pCt. te verhoogen en stellen verdere
verhoosing in T vooruitzicht.
De volgende motie is door ben met on
geveer algemeene stemmen aangenomen
„De vergadering der schoenfabrikanten
z/Van Kaatsheuvel d.d. 20 Januari 1900.
//Gehoord de debatten
„Overwegende, dat de hooge prijzen van
„hef leder en andere artikelen, die voor de
„vervaardiging van schoenen noodig zijn
„het hoog noodzakelijk maken, dat de
„schoenprijzen worden verhoogd, besluiten
„Voorloopig de schoenprijzen met
plus-uiinus 5pCt. te verhoogen en af te
„wachten of de hooge prijzen van het leder
„en andere schoenfournituren zich zullen
„bestendigen en zoo ja, dan binnenkort eene
„verdere verhooging van de schoenprijzen
„te bepalen
Nadat nu ieder bepaald had, hoeveel circu-
aires hij wenschte, sloot de voorzitter, dank
zeggen 1 voor de getrouwe opkomst cn een
drachtige samenwerking, de vergadering.
De vraag wie kiezers zijn, hoe men het
kiesrecht verkrijgt en hoe men het behoudt
mag bij den aanvang des jaars nog wel
eens wordeu gesteld.
Immers, de eerste maanden van het jaar
zijn te dien opzichte van groote beteekenis
en meermalen geschiedde het, dat personen,
hoewel daartoe gerechtigd, niet op de kie
zerslijsten voorkwamen, omdat zij verzuimd
hadden bijtijds de noodige opgaven te doen,
of hun belasting te betalen.
Hierop mag dus wel worden gelet.
In 't algemeen daarom eenige wenken en
inlichtingen over deze materie.
Voor alle kiezers zonder onderscheid gelden
de navolgende eischen Men moet zijn
(mannelijk) ingezetene des Rijks, en tevens,
hetzij door geboorte of dom- naturalisatie,
Nederlander. Men moet voor, of op den
loden Mei den leeftijd van 25 jaren hebben
bereikt. Ir.dien men is aangeslagen in een
of meer der Rijks directe belastingen
moet het bedrag van dien aanslag vddr of
op den lstcn Maart, volgende op het dienst
jaar, ten volle zijn voldaan.
Wat dit laatste betreft, dient echter op
gemerkt, dat belastingkiezers ambtshalve en
dus zonder eenige aangifte op de kiezers
lijst worden geplaatst, wanneer zij vóór den
lslen Februari het verschuldigde over het
laatste belastingjaar (voorafgaand aan het
loopeude) hebben aangezuiverd.
Wie nu na 31 Januari komt, kan nog
tot 1 Maart betalen en daardoor kiezer worden
of blijven, maar dan heeft men zich eenige
moeite te geven, daar men in zulk een ge
val voor den 3 Maart het voor voldaan ge-
teekend aanslagbiljet aan de burgemeester
moet vertoonen.
Wj geven dus met den meesten aandrang
allen belasting kiezers den raad vóór 1 Februari
kun aanslagen te betalenwaardoor hun namen
van zelf op de kiezerslijst komen.
Huurkiezers en loonkiezers worden elk jaar
vddr 8 Februari door den burgemeester op-
geroepen zich voor het kiesrecht aan til
geven. Deze aangifte moet geschieden vooil
15 Februari. De modellen dezer aangifte!
worden door dc Regccring vastgesteld crj
zijn kosteloos verkrijgbaar op door den bur
gemeester aan te wijzen tijd cn plaats.
De huur en het loon, waaraan bet kies-
ïccht verbonden is, verschillen naar dei
rang der gemeente.
Verder heeft men nog pensioen-kiezersl
spaar-kiezers, die zich echter niet meer telkeil
jare behoeven aan te geven, maar met étjij
aangifte kunnen volstaan.'
Ook worden de huurkiezers, zoolang z'A
dezelfde woning of hetzelfde vaartuig bewoneiA
die voor de eerste aangifte goldenjaarlijkl
ambtshalve op de lijst geplaatst, wanneer zij
althans geen der vereischten voor de kies-|
bevoegdheid hebben verloren.
Wie geen directe rijksbelasting betaalt!
kan toch, omdat hij in de plaatselijke di
recte belasting is aangeslagen, kiezer zij'
voor den gemeenteraad. Ilij moet dail
r elder het verschuldigde over liet laaste bel
lastingjaar uiterlijk voor 1 Maart, maaiy
om boven aangegeven redenenliefst vóór
Februari hebben voldaan.
De Echo van het Zniden.
en litRfsIrMtüthe Curait
15.
Zij kon niet antwoorden. Deze stem klonk
dicht aan haar oor, en toch scheen het, als
hoorde zij haar als de tonen eener klok uit
wijde verte tot haar doordringen. Als eene bc-
toovering doortrilde haar eeu onuitsprekelijk
zalig gevoel, en slech's het zuchten en jammeren
van Baruch deed haar zich eindelijk oprichten
en zich uit de armen van Walewski los winden.
Ja, zij had in zijne armen gelegen. In het
oogeriblik, waarin zij daaraan dacbt doorliep
eene rilling haar lichaam en bijna ware zij
opnieuw bewusteloos geworden, doch thans niet
van schrik, doch van een onbeschrijfelijk, nooit
vermoed geluk.
Zij zat eindelijk uitgeput in den armstoel en
allengs kon zij duidelijk den toestand onder
scheiden, waarin zij zich bevond, en ook hetgeen
om haar plaats vond.
Aan hare voeten lag Baruch, die huilend en
jammerend den zoom van haar kleed kuste,
naast hein stond Walewski, naar het scheen
doodelijk ontsteld, maar vol hartelijke bezorgd
luid. Hoe kwam hij hier? Waarom lag Baruch
voor haar op de knieën Wat was er toch gebeurd
Zij moest zich bezinnen langzaam bezinnen, tot
op eenmaal het ontzettende bewustzijn van de
werkelijkheid haar overviel, zij plotseling wist,
wat de oorzaak harer onmacht geweest was. Het
bewustzijn had haar verlaten in het oogenblik,
waarin het haar duidelijk werd, dat haar vader
het hoofd eener valsche muntersbende was, toen
de geheimen, die haar sinds maanden omgeven
hadden eindelijk waren opgelost, door de onvrij
willige bekentenis van Baruch.
Maar wat deed de vreemdeling nevens haai
wat deed Walewski hier? Iloe kwam hij hier?
En dat hij juist nu moest komen in dit vree
selijkste oogenblik kaars levens. Zij hief met
moeite het hoofd op en vestigde met vragenden
blik hare oogen op hem met eene uitdrukking
van afmatting en zielesroart, dat Walewski zich
O O
tot haar vooroverboog en met onzekere stem in
nig vroeg. Gevoelt gij u beter? Ik vreesde, dat
gij opnieuw in onmacht zoudt vallen.
Ik dank u, zei Elize mat en strekte hare
linkerhand als afwerend Walewski tegen. Deze
echter greep die hand en omsloot haar met de
zijne. Ilij boog zich naar voren en drukte een
ki;s op Elize's hand, onder welken hare vingers
krampachtig tezamen trokken, liet een ruk
trachtte zij haar hand aan Walewski te omtrek
ken, maar deze hield haar met zacht geweld
vast.
Ik werd, zeide Walewski, door Baruch
geroepen, die bij mij binnen vloog, om mij mede
te deelen, dut gij dood waart. Vol schrik en
angst ijlde ik naar beneden, en zag toen, tol
mijne onuitsprekelijke vreugde, dat slechts eene
onmacht uwe zinnen geboeid hield.
Hare vingers beefden in zijne handen. Ilij had
dus om haar gebeefd, in angst cn schrik verkeerd,
om haarl Hij had voor haar leven gesidderd'
Zij hoorde het aan den klank zijner stem, zij
zag liet bij den enkelen, vluchtige» blik, dien
zij op zijn gelaat wierp, aan hel irekken zijner
mondhoeken, at n den eigenaardige» glans
zijner oogen.
Elize sloot de oogen en legde haar hoofd tegen
de leuning van den stoel.
Maar hetwas geen moeheid, geen nieuwe aan
val van onmacht die haar thans hare oo^en
sluiten deed neen, het was een aan Elize onbe
kend gevoel, dat baar dwong, zich over te geven
aan de drooraen, die zonder bepaalden inhoud
en toch zoo zalig waren. Het scheen haar, alsof
dit gevoel, dat haar dreigde te overweldigen,
van uit Walewski's handen in de hare stroomde,
alsof tusschen hem en haar eene verbinding was
aangeknoopt, welker aard haar echter nog niet
helder was.
Z'.j hoorde weder zijne stem en bij dien klank
speelde om hare lippen een gelukkig lachje. Zij
hoorde hem zeggen
Ik vond u onmachtig op den grond uitge
strekt en hief u op. Hebt gij de zwakte thans
overwonnen
Elize dankte hein door eene lichte hoofdbui
ging-
Heeft iets of iemand u verschrikt? vraagde
Walewski deelnemend. Of is er iets gebeurd, dat
u in zulk een toestand van opwinding bracht,
dat dit u het bewustzijn deed verliezen?
Waarom stelde hij deze vraag? Waarom werd
Elize in dit oogenblik van zaligheid en droomen,
met zoo ruwe hand opgeschrikt, om in de ver
schrikkelijke werkelijkheid te worden terugge
stooten
Met een ruk outtrok zij Walewski haar hand,
en richtte zij zich met moeite van haar zitplaats
op.
Ik dank u, zei zij haastig en met neergesla
gen oogen. Ik gevoel mij beter, het was slechts
een voorbijgaande aanval van zwakte. Ik dank
u voor uw hulp; ik dank u oprecht! Maar ik
behoef die thans niet meer, ik denk dat thans
rust mij het meest zal helpen.
'Zij zag vluchtig naar hem op, en bemerkte,
dat zijne oogen met een uitvorschenden blik op
haar gericht waren. Hare hand omklemde de
leuning van den stoel vaster, want zij gevoelde,
dat zij dezen blik niet zou kunnen doorstaan,
d«t de kleur der schaamte over haar leugen
haar naar het gezicht vloog.
Het verhangt mij, dat het beter met u
gaat, zeide Walewski nu weer rustig en naar
Elize voorkwam eenigszins vormelijk, en daar
gij mijn bijstand niet meer behoeft, zal het wel
het beste zijn, dat ik u thans aan de rust over
laat, die gij zoo dringend noodig hebt.
Hij boog zich zoo stijf, dat Elize het in weer
wil harer opwinding bemerkte en ging dan de
d:ur uit.
Elize leeft wrêr Elize is niet meer dood
Elize leeft wéér! jubelde Baruch. Baruch is
gek geworden van angst toen hij in de
kamer kwam, en Elize dood zag liggen.
Baruch heeft gedacht'engel des doods had
Elize gehaald Baruch is naar boven geloopen
naar den vreemdeling. Ook de vreemdeling
heeft Elize lief! niet zoo liel als Baruch. Ba
ruch heeft Elize alleen liefl Maar de vreem
deling heeft geschreeuwd van schrik omdu
Elize dood was. Hij is geworden wit als sneeuw
hij heeft gebeefd hij heeft gewankeld
Zoo Baruch deed de onzekere bewegingen van
een wankelende na.
Ik dank u, zei Elize aarzelend en zacht
Ga nu en laat 4»ij alleen. Ik heb nu rust noodig
Baruch, gij moogt terugkomen als- ik beter ben
Zeg ook vader niets, als hij thuis iomt, hij zou
te veel schrikken.
Baruch kuste nog een9 den zoom van Elize's
kleed en sloop dan op zijne eigenaardige wijze
de kamer uit.
Elize was alleen 1 Uitgeput viel zij weder ni
haar stoel neder en vouwde de handen in den
schoot. Zij boog het hoohi achterover en sloot
de oogen, als wilde zij nog eenmaal verzinken
in het paradijs der droomen, waarin zij zich te
voren, ware het dan ook maar voor weinige
miniUn, bevonden hid. Nu, met gesloten oogen,
was het haar weder alsof de vreemdeling aan
hare linkerzijde stond, als hoorde zij opnieuw
den klank zijner stem en een zalig beven door
tintelde haar.
Het was een genot nog eens te herhalen, wat
zij gevoelde wat geschiedde, toen het bewustzijn
terugkeerde. Zij pijnigde haar anu door de
onmacht verward brein, zich ook het geringste,
ook de kleinste omstandigheid te herinneren, en
als zij aan het oogenblik gekomen was, waarop
de vreemdeling de kamer verliet, ijlden hare
gedachten weder naar het begin terug en nog
eens, voor de derde maal, voor de tiende maal.
en altijd weder doorleefde zij die oogenblikken,
die zoo zonderling waren, die een zoo ongekend
gevoel over haar gebiaeht hadden.
Eindelijk trad de schemering in en werd daar
mede voor de eenzaam droomende de kamer nog
vertrouwelijker, nog meer aan de wereld ontrukt
Nu dacht zij er aan hoe op dien nvond juist om
denzelfden tijd de vreemdeling voor de een te
maul als gast deze kamer was binnen getreden,
en in hare verbeelding zag zij hem weder aar.
de deur staan, de lichtende oogen op haar gelaat
gericht en den indruk niet verbergend, dien hare
verschijning op hem maakte. Weder wekte zij
in haar binnenste de herinnering en ging in den
geest nog eenmaal alle voorgevallen na, die zij
met dien man had doorleefd, hare gedachten be
wogen zich slechts om hem, hare gevoelens waren
slechts bij hem.
Toch overviel haar daardoor een gevoel van
schrik. Wat was datin haar binnenste Waarom
keerden hare gedachten steeds weder tot hem
teiug? Waarom was hij het middelpunt van
haar denken En waarom was hij dit, zij kon
het zich zeiven niet langer ontveinzen, geweest
gedurende den geheelen tijd, dien hij met haar
onder één dak woonde? Zij trachtte hare ge
dachten van hem af te leiden, Terergeefs 1 Tel-
«■acnoMK
e JVBsrasea» o rszr a:
Iu afwachting van ccn beslissend
treffen in Natal.
Indien de verhouding tusschen de kwalile I
en ile kwantiteit van nieuws, aangaande hel
lusschen de legerhorden van generaal Red-I
vers Boller en generaal Joubert tusschen dl
Tugelarivier en het belegerde Ladysmitl
verrichte, maar stond als één tot tienzo|
er stof te over zijn voor kolommenlange bc
schouwingen, terwijl we nu heel in het koi
zouden kunnen zeggen dat hetgeen er til
dusver is geschied, wel wat leven heeft vei
oorzaakt, doch weinig vordering heeft gebracf
en niet zoo heel veel schade heeft aangericll
levens
Zondagavond heeft generaal Buller, die c|
natuurlijk tuk op is het allerminste voordeel
tje naar de boorden der Theems te seiner!
waar de regeering in verband met de sanietf
komst van het Parlement, morgen over éél
week, in brandend verlangen verkeert tel
aanzien van een schitterend voordeel voor dl
Britsche wapenen roor veel minder dal
een etmaal dus, hec-ft de opperste leider va|
de \óór ccn tweetal weken ongeveer onder
nomen en vóór veel langer voorbereide ope
raden, naar Londen be;icht, dat generail
Warren den geheelen dag in actie is geweeil
(^engaged" in het oflicïeele telegram) dat hc|
r*xstt*trManm~mr,ggiagrtsct •Mrwriryr nrnmèi
ken# keerden zij terug tot liet oogenblik, waaro|
Walewski hare hand had gekust. Zij hielde
zich met hem, met hem alléén bezig.
Plotseling schrikte zij uit hare droomen ol
Zij was niet meer meesteres harer gedachte]
Een vreemde, demonische macht dwong haaf
haar gedachten eer. bepaalde richting te geven;
eene andere dan zij zelf wilde, dwong haar liaij
tot deze wilde slagen, wanneer zij aan de
vreemdeling, aan het ontwaken uit hare bcwus
teioosheid dacht. Deze demonische mucht bc
toonde zicli sterker dan eenig ander gevoel, ove I
won zelfs het ontzetten, de vrees, de vertvvijfelii.l
bij de herinnering aan de vreeselijk waarheii|
dat haar vader het hoofd eener valscheinunter:|
b n.le was.
Elize had een gevoel, alsof alles haar onvei|
schillig was, zoowel wat geschied was als w;
nog geschieden kon, dat haar de vreeselijksl
toekomst, haar eigen ondergang, dc onderganj
huars vaders haar onverschillig was, dat slech j
dat ééne belang voor haar had de mnn, wien
oogen zij overal, waarheen zij de hare ooi
wendde, op zich gevestigd zag, nu eens hartelijll
dau weder met c-ene uitvorschende, vragenc|
uitdrukking.
Zij onderdrukte een kreet van schrik, toen In
vader des avonds va.n zijne zaken terugkeereci
haar verwonderd vroeg, waarom zij in het dor
ker zat. Zij deelde heiu in korte woorde.n medl
dat zij ongesteld geworden was en naar ru
verlangde, daarna stak zij licht aan, bezorgde dc
maaltijd voor haren vader, om hein daarna
vragen, of zij zich om uit te rusten nanr hacj
eigen kamer kon bpgeven.
Hoe hud zij geheeld voor dit wederzien, nn zl
het geheim haars vaders kende, zonder dat I.
het vermoedde, en hoe licht was haar deze eers f
ontmoeting geworden, hoewel slechts daardoor di
haar hart geheel met andere gevoelens was vei
vuld. Zij lette er nauwelijks op, dat haar vad.l
minder deelneming betoonde in hare ongeiteldhe]
dan anders. Zelfs zijne meikwaardige onrust c|
verstrooidheid, die haar anders rede» tot b(
zorgdheid, angst en nadenken zouden gegev<|
hebben, oefenuen op haar denken geen blijvciid<|
invloed uit. Kerst toen zij weder in haarksml
was, herademde zij; nn althans week de dwan|
dien zij zich in de tegenwoordigheid haars vHdel
hod móeten opleggen. (Wordt vervolgd.)'