Nummer 7 Donderdag 25 Januari 1900. 23e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen Yeigadering vb Schoenfabrikanten De Deserteur. Oe Zuid-Afrikaansche oorlog, AM TOON T1ELEN, Uitgever: FEUILLETON. Aan de Kiesgerechtigden. Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. A b o n n e ui e n t s p r ij s per 3 maanden f O 75. Franco per post door liet geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. WAALWIJK. Advert ent iën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordcelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. to KAATSHEUVEL, 20 Januari 1900. Tegenwoordig ruim 40 fabrikanten. De commissie in de vorige vergadering belast met de leiding vormt het bestuur. De hoeren Th. van Dortmond en Gubbens bestuursleden, hadden kennis gegeven wegens ziekte verhinderd te zijn. De heer Van Gerth fungeert als voor zitter. Hij opent de vergadering: Mijne Fceren Vakgenooten Hartelijk roep ik u allen welkom in ons midden toe. Het is mij hoogst aangenaam, dat gij zoo trouw zijt opgekomen waardoor gij het bewijs levert belang te stellen in de zaak Het doel, waarvoor wij hier samenkomen, is u genoegzaam bekend. De buitengewone verhoogiug van de prijzen van hot zoolleer niet alleen maar ook van het overleer en zelfs van bijna alle andere artikelen, die voor de vervaardiging van schoenen noodig zijn, noopt ons ook de prijzen van de schoenen te verhoogen. Waren de schoen- prijzen reeds zoo laag gedrukt, dat er bijna niets meer in hot schoenvak te verdienen was, de hooge lederprijzen hebben den toe stand onhoudbaar gemaakt. Dien te ver beteren is thans onze taakwij moeten maatregelen nemen om onze industrie uit haren kwijnenden toestand op te beuren. Eendrachtig moeten wij samenwerken en gezamenlijk optreden wij moeten elkander de hand reiken. Afzonderlijk optreden zou niet bevorderlijk zijn aan het doel. Wij mogen niet verwachten onmiddellijk die ver hooging te zullen kunnen bedingen, die d<*. hooge prijzen van het leder wel zouden wettigen. Door te veel in eens te vorderen zouden wij de beweging ten goede in gevaar brengen, wij zouden den handel daardoor min of meer kunnen verlammen en inoeie- lijklieden vooral op finantieel gebied kunnen ontstaan. Wij moeten ons voorloopig tevreden stellen met eene matige verhooging b v. plus minus 5pCt. Deze eerste verhooging moet niet beschouwd worden als een gevolg van het besluit, dat de looiers li Januari ji. te's Bosch hebben genomen, neen deze verhooging der schoen- prijzen inoet steunen op de reeds voor ge noemden datum bestaande hooge lederprijzen. Wij moeten 'afwachten of de looiers aan hun besluit van 11 Januari jl. gevolg geven om het leder met 15 en lOpCt te ver hoogen; onzen klanten er op wijzen dut wanneer zulks gebeurt, wij onmiddelijk tot verdere verhooging der schoolprijzen moeten ergaan. Ziedaar, mijne heerenonze meening. Spreekt gij nu ook uwe meeniug uit. Iedere meening zal geëerbiedigd worden. Vermijdt in de debatten de handelspolitiek. Over eze zaak is reeds zoo veel en zooveel te genstrijdigs gesproken en geschreven; op dit juut is reeds zoo menigmaal veelkleurig verblindend licht opgegaan, dut ons de ster reu voor de oogen komen en wij de:i waren weg daarin niet gemakkelijk kunnen onder scht-ideu. 'Wees kort en zaakrijk, dan zullen wij spoedig in de gelegenheid zijn een goed voorstel in dep geest der vergadering te te kunnen formulceren en gij zult straks iniswaarts keerende, het bewustzijn mee dragen een stap in de goede richting te hebben gedaan, Hiermede mijne heerenverklaar ik de vergadering geopend. (Luide toejuichingen). Thans begint de discussie over bet on derwerp De lieer A. de Jong Ik ben tegeu per centsgewijze verhoogiug. We moesten voor de verschillende artikelen ook verschillende verhoogingen stellen. Zoo b.v. voor pan toffels met hakken 10 et. en voor pantoffels zonder hakken 5 ct. verhooging. De voorzitterWe zullen het plan van de commissie, om onze klanten 5pCt. ver hooging der prijzen te. berichten, in omvraag brengen. Ieder schikke dit niet zijne afne mers, zooals hij wil. Verandert de toestand niet, dan verhoogen we opnieuw. De lieer Schalken Wanneer gaat de. ver hooging in De voorzitterMe dunktwe moesten maar stellen met 1 Februari. De lieer v. d. Assem Zouden we wel een tijd jepalen Ik heb mijne prijzen reeds ver hoogd. De voorzitter Niemand is gebonden zich aan onze besluiten te houden, maar we moe ten toch zooveel mogelijk samenwerken. Er wordt besloten de verhooging te doen ingaan op den datum der vergadering. De heer Verhagen. Ik ben ook tegen percentsgewijze verhooging. leder gaat wel eens op reis en kan hij er met zijne klanten over spreken. Probeeren we bet nu met 5pCt. en later nog eens met 5pCt., dan haalt liet niets uit. De heer Van Nieuwstadt We moeten in elk geval met onze klanten spreken. De heer Van DortmondIn twee keer zullen we wellicht lOpct. krijgen; in eens niet. De heer Monté5pCt. is Ie weinig. Teder moet maar zien wat hij doet. De voorzitter: We moeten toch ongeveer bepalen wat gedaan moet worden. De lieer A. Dekkers Zouden we bet niet eens met lüpCt. probeeren. Nemen de schoenwinkels hiermee geen genoegen dan kunnen we het nog altijd miuder stellen. De lieer Verhagen Vragen we lOpCt. en gaan we zelf niet op reis, dan blijven de klanten weg. De voorzitter. Ik ben bang voor lOpct. Wanneer we te veel vragen krijgen we misschien niets. We kunnen echter wel in 't vooruitzicht stellen dat we onze prijzen later weer verhoogen zullen. De lieer Snoeren Voorloopig moeten we ons maar met 5pCt. tevreden stellen. De voorzitter stelt nu, namens de com missie, dé volgende motie voor z/De schoenfabrikanten te Kaatsheuvel in hunne vergadering van 20 Jan. TO, gehoord de debatten overwegende dat de hooge prijzen van liet leder en andere artikelen die voor de vervaardiging van schoenen noodig zijn, bet hoogst noodzakelijk maken de prijzen van het schoenwerk te verhoogen, besluiten voorloopig die prijzen te verhoo gen met 5pCt en af te wachten of de hooge prijzen van liet leder en audere schoenfournituren zich zullen bestendigen cn zoo ja dan binnen korten tijd eene nieuwe verhoogiug der schoenprijzen te bepalen.* De inotie wordt aangenomen met bijna algemeene stemmen. De VoorzitterDe commissie beeft hel plan dit besluit algemeen bekend te maken door de vakbladen en door circuLaires. De circulaires zullen zijn van den vol genden inhoud „De schoenfabrikanten van Kaatsheuvel hebben besloten de prijzen der schoenen met pl.m. 5pCt. te verhoogen en stellen verdere verhoosing in T vooruitzicht. De volgende motie is door ben met on geveer algemeene stemmen aangenomen „De vergadering der schoenfabrikanten z/Van Kaatsheuvel d.d. 20 Januari 1900. //Gehoord de debatten „Overwegende, dat de hooge prijzen van „hef leder en andere artikelen, die voor de „vervaardiging van schoenen noodig zijn „het hoog noodzakelijk maken, dat de „schoenprijzen worden verhoogd, besluiten „Voorloopig de schoenprijzen met plus-uiinus 5pCt. te verhoogen en af te „wachten of de hooge prijzen van het leder „en andere schoenfournituren zich zullen „bestendigen en zoo ja, dan binnenkort eene „verdere verhooging van de schoenprijzen „te bepalen Nadat nu ieder bepaald had, hoeveel circu- aires hij wenschte, sloot de voorzitter, dank zeggen 1 voor de getrouwe opkomst cn een drachtige samenwerking, de vergadering. De vraag wie kiezers zijn, hoe men het kiesrecht verkrijgt en hoe men het behoudt mag bij den aanvang des jaars nog wel eens wordeu gesteld. Immers, de eerste maanden van het jaar zijn te dien opzichte van groote beteekenis en meermalen geschiedde het, dat personen, hoewel daartoe gerechtigd, niet op de kie zerslijsten voorkwamen, omdat zij verzuimd hadden bijtijds de noodige opgaven te doen, of hun belasting te betalen. Hierop mag dus wel worden gelet. In 't algemeen daarom eenige wenken en inlichtingen over deze materie. Voor alle kiezers zonder onderscheid gelden de navolgende eischen Men moet zijn (mannelijk) ingezetene des Rijks, en tevens, hetzij door geboorte of dom- naturalisatie, Nederlander. Men moet voor, of op den loden Mei den leeftijd van 25 jaren hebben bereikt. Ir.dien men is aangeslagen in een of meer der Rijks directe belastingen moet het bedrag van dien aanslag vddr of op den lstcn Maart, volgende op het dienst jaar, ten volle zijn voldaan. Wat dit laatste betreft, dient echter op gemerkt, dat belastingkiezers ambtshalve en dus zonder eenige aangifte op de kiezers lijst worden geplaatst, wanneer zij vóór den lslen Februari het verschuldigde over het laatste belastingjaar (voorafgaand aan het loopeude) hebben aangezuiverd. Wie nu na 31 Januari komt, kan nog tot 1 Maart betalen en daardoor kiezer worden of blijven, maar dan heeft men zich eenige moeite te geven, daar men in zulk een ge val voor den 3 Maart het voor voldaan ge- teekend aanslagbiljet aan de burgemeester moet vertoonen. Wj geven dus met den meesten aandrang allen belasting kiezers den raad vóór 1 Februari kun aanslagen te betalenwaardoor hun namen van zelf op de kiezerslijst komen. Huurkiezers en loonkiezers worden elk jaar vddr 8 Februari door den burgemeester op- geroepen zich voor het kiesrecht aan til geven. Deze aangifte moet geschieden vooil 15 Februari. De modellen dezer aangifte! worden door dc Regccring vastgesteld crj zijn kosteloos verkrijgbaar op door den bur gemeester aan te wijzen tijd cn plaats. De huur en het loon, waaraan bet kies- ïccht verbonden is, verschillen naar dei rang der gemeente. Verder heeft men nog pensioen-kiezersl spaar-kiezers, die zich echter niet meer telkeil jare behoeven aan te geven, maar met étjij aangifte kunnen volstaan.' Ook worden de huurkiezers, zoolang z'A dezelfde woning of hetzelfde vaartuig bewoneiA die voor de eerste aangifte goldenjaarlijkl ambtshalve op de lijst geplaatst, wanneer zij althans geen der vereischten voor de kies-| bevoegdheid hebben verloren. Wie geen directe rijksbelasting betaalt! kan toch, omdat hij in de plaatselijke di recte belasting is aangeslagen, kiezer zij' voor den gemeenteraad. Ilij moet dail r elder het verschuldigde over liet laaste bel lastingjaar uiterlijk voor 1 Maart, maaiy om boven aangegeven redenenliefst vóór Februari hebben voldaan. De Echo van het Zniden. en litRfsIrMtüthe Curait 15. Zij kon niet antwoorden. Deze stem klonk dicht aan haar oor, en toch scheen het, als hoorde zij haar als de tonen eener klok uit wijde verte tot haar doordringen. Als eene bc- toovering doortrilde haar eeu onuitsprekelijk zalig gevoel, en slech's het zuchten en jammeren van Baruch deed haar zich eindelijk oprichten en zich uit de armen van Walewski los winden. Ja, zij had in zijne armen gelegen. In het oogeriblik, waarin zij daaraan dacbt doorliep eene rilling haar lichaam en bijna ware zij opnieuw bewusteloos geworden, doch thans niet van schrik, doch van een onbeschrijfelijk, nooit vermoed geluk. Zij zat eindelijk uitgeput in den armstoel en allengs kon zij duidelijk den toestand onder scheiden, waarin zij zich bevond, en ook hetgeen om haar plaats vond. Aan hare voeten lag Baruch, die huilend en jammerend den zoom van haar kleed kuste, naast hein stond Walewski, naar het scheen doodelijk ontsteld, maar vol hartelijke bezorgd luid. Hoe kwam hij hier? Waarom lag Baruch voor haar op de knieën Wat was er toch gebeurd Zij moest zich bezinnen langzaam bezinnen, tot op eenmaal het ontzettende bewustzijn van de werkelijkheid haar overviel, zij plotseling wist, wat de oorzaak harer onmacht geweest was. Het bewustzijn had haar verlaten in het oogenblik, waarin het haar duidelijk werd, dat haar vader het hoofd eener valsche muntersbende was, toen de geheimen, die haar sinds maanden omgeven hadden eindelijk waren opgelost, door de onvrij willige bekentenis van Baruch. Maar wat deed de vreemdeling nevens haai wat deed Walewski hier? Iloe kwam hij hier? En dat hij juist nu moest komen in dit vree selijkste oogenblik kaars levens. Zij hief met moeite het hoofd op en vestigde met vragenden blik hare oogen op hem met eene uitdrukking van afmatting en zielesroart, dat Walewski zich O O tot haar vooroverboog en met onzekere stem in nig vroeg. Gevoelt gij u beter? Ik vreesde, dat gij opnieuw in onmacht zoudt vallen. Ik dank u, zei Elize mat en strekte hare linkerhand als afwerend Walewski tegen. Deze echter greep die hand en omsloot haar met de zijne. Ilij boog zich naar voren en drukte een ki;s op Elize's hand, onder welken hare vingers krampachtig tezamen trokken, liet een ruk trachtte zij haar hand aan Walewski te omtrek ken, maar deze hield haar met zacht geweld vast. Ik werd, zeide Walewski, door Baruch geroepen, die bij mij binnen vloog, om mij mede te deelen, dut gij dood waart. Vol schrik en angst ijlde ik naar beneden, en zag toen, tol mijne onuitsprekelijke vreugde, dat slechts eene onmacht uwe zinnen geboeid hield. Hare vingers beefden in zijne handen. Ilij had dus om haar gebeefd, in angst cn schrik verkeerd, om haarl Hij had voor haar leven gesidderd' Zij hoorde het aan den klank zijner stem, zij zag liet bij den enkelen, vluchtige» blik, dien zij op zijn gelaat wierp, aan hel irekken zijner mondhoeken, at n den eigenaardige» glans zijner oogen. Elize sloot de oogen en legde haar hoofd tegen de leuning van den stoel. Maar hetwas geen moeheid, geen nieuwe aan val van onmacht die haar thans hare oo^en sluiten deed neen, het was een aan Elize onbe kend gevoel, dat baar dwong, zich over te geven aan de drooraen, die zonder bepaalden inhoud en toch zoo zalig waren. Het scheen haar, alsof dit gevoel, dat haar dreigde te overweldigen, van uit Walewski's handen in de hare stroomde, alsof tusschen hem en haar eene verbinding was aangeknoopt, welker aard haar echter nog niet helder was. Z'.j hoorde weder zijne stem en bij dien klank speelde om hare lippen een gelukkig lachje. Zij hoorde hem zeggen Ik vond u onmachtig op den grond uitge strekt en hief u op. Hebt gij de zwakte thans overwonnen Elize dankte hein door eene lichte hoofdbui ging- Heeft iets of iemand u verschrikt? vraagde Walewski deelnemend. Of is er iets gebeurd, dat u in zulk een toestand van opwinding bracht, dat dit u het bewustzijn deed verliezen? Waarom stelde hij deze vraag? Waarom werd Elize in dit oogenblik van zaligheid en droomen, met zoo ruwe hand opgeschrikt, om in de ver schrikkelijke werkelijkheid te worden terugge stooten Met een ruk outtrok zij Walewski haar hand, en richtte zij zich met moeite van haar zitplaats op. Ik dank u, zei zij haastig en met neergesla gen oogen. Ik gevoel mij beter, het was slechts een voorbijgaande aanval van zwakte. Ik dank u voor uw hulp; ik dank u oprecht! Maar ik behoef die thans niet meer, ik denk dat thans rust mij het meest zal helpen. 'Zij zag vluchtig naar hem op, en bemerkte, dat zijne oogen met een uitvorschenden blik op haar gericht waren. Hare hand omklemde de leuning van den stoel vaster, want zij gevoelde, dat zij dezen blik niet zou kunnen doorstaan, d«t de kleur der schaamte over haar leugen haar naar het gezicht vloog. Het verhangt mij, dat het beter met u gaat, zeide Walewski nu weer rustig en naar Elize voorkwam eenigszins vormelijk, en daar gij mijn bijstand niet meer behoeft, zal het wel het beste zijn, dat ik u thans aan de rust over laat, die gij zoo dringend noodig hebt. Hij boog zich zoo stijf, dat Elize het in weer wil harer opwinding bemerkte en ging dan de d:ur uit. Elize leeft wrêr Elize is niet meer dood Elize leeft wéér! jubelde Baruch. Baruch is gek geworden van angst toen hij in de kamer kwam, en Elize dood zag liggen. Baruch heeft gedacht'engel des doods had Elize gehaald Baruch is naar boven geloopen naar den vreemdeling. Ook de vreemdeling heeft Elize lief! niet zoo liel als Baruch. Ba ruch heeft Elize alleen liefl Maar de vreem deling heeft geschreeuwd van schrik omdu Elize dood was. Hij is geworden wit als sneeuw hij heeft gebeefd hij heeft gewankeld Zoo Baruch deed de onzekere bewegingen van een wankelende na. Ik dank u, zei Elize aarzelend en zacht Ga nu en laat 4»ij alleen. Ik heb nu rust noodig Baruch, gij moogt terugkomen als- ik beter ben Zeg ook vader niets, als hij thuis iomt, hij zou te veel schrikken. Baruch kuste nog een9 den zoom van Elize's kleed en sloop dan op zijne eigenaardige wijze de kamer uit. Elize was alleen 1 Uitgeput viel zij weder ni haar stoel neder en vouwde de handen in den schoot. Zij boog het hoohi achterover en sloot de oogen, als wilde zij nog eenmaal verzinken in het paradijs der droomen, waarin zij zich te voren, ware het dan ook maar voor weinige miniUn, bevonden hid. Nu, met gesloten oogen, was het haar weder alsof de vreemdeling aan hare linkerzijde stond, als hoorde zij opnieuw den klank zijner stem en een zalig beven door tintelde haar. Het was een genot nog eens te herhalen, wat zij gevoelde wat geschiedde, toen het bewustzijn terugkeerde. Zij pijnigde haar anu door de onmacht verward brein, zich ook het geringste, ook de kleinste omstandigheid te herinneren, en als zij aan het oogenblik gekomen was, waarop de vreemdeling de kamer verliet, ijlden hare gedachten weder naar het begin terug en nog eens, voor de derde maal, voor de tiende maal. en altijd weder doorleefde zij die oogenblikken, die zoo zonderling waren, die een zoo ongekend gevoel over haar gebiaeht hadden. Eindelijk trad de schemering in en werd daar mede voor de eenzaam droomende de kamer nog vertrouwelijker, nog meer aan de wereld ontrukt Nu dacht zij er aan hoe op dien nvond juist om denzelfden tijd de vreemdeling voor de een te maul als gast deze kamer was binnen getreden, en in hare verbeelding zag zij hem weder aar. de deur staan, de lichtende oogen op haar gelaat gericht en den indruk niet verbergend, dien hare verschijning op hem maakte. Weder wekte zij in haar binnenste de herinnering en ging in den geest nog eenmaal alle voorgevallen na, die zij met dien man had doorleefd, hare gedachten be wogen zich slechts om hem, hare gevoelens waren slechts bij hem. Toch overviel haar daardoor een gevoel van schrik. Wat was datin haar binnenste Waarom keerden hare gedachten steeds weder tot hem teiug? Waarom was hij het middelpunt van haar denken En waarom was hij dit, zij kon het zich zeiven niet langer ontveinzen, geweest gedurende den geheelen tijd, dien hij met haar onder één dak woonde? Zij trachtte hare ge dachten van hem af te leiden, Terergeefs 1 Tel- «■acnoMK e JVBsrasea» o rszr a: Iu afwachting van ccn beslissend treffen in Natal. Indien de verhouding tusschen de kwalile I en ile kwantiteit van nieuws, aangaande hel lusschen de legerhorden van generaal Red-I vers Boller en generaal Joubert tusschen dl Tugelarivier en het belegerde Ladysmitl verrichte, maar stond als één tot tienzo| er stof te over zijn voor kolommenlange bc schouwingen, terwijl we nu heel in het koi zouden kunnen zeggen dat hetgeen er til dusver is geschied, wel wat leven heeft vei oorzaakt, doch weinig vordering heeft gebracf en niet zoo heel veel schade heeft aangericll levens Zondagavond heeft generaal Buller, die c| natuurlijk tuk op is het allerminste voordeel tje naar de boorden der Theems te seiner! waar de regeering in verband met de sanietf komst van het Parlement, morgen over éél week, in brandend verlangen verkeert tel aanzien van een schitterend voordeel voor dl Britsche wapenen roor veel minder dal een etmaal dus, hec-ft de opperste leider va| de \óór ccn tweetal weken ongeveer onder nomen en vóór veel langer voorbereide ope raden, naar Londen be;icht, dat generail Warren den geheelen dag in actie is geweeil (^engaged" in het oflicïeele telegram) dat hc| r*xstt*trManm~mr,ggiagrtsct •Mrwriryr nrnmèi ken# keerden zij terug tot liet oogenblik, waaro| Walewski hare hand had gekust. Zij hielde zich met hem, met hem alléén bezig. Plotseling schrikte zij uit hare droomen ol Zij was niet meer meesteres harer gedachte] Een vreemde, demonische macht dwong haaf haar gedachten eer. bepaalde richting te geven; eene andere dan zij zelf wilde, dwong haar liaij tot deze wilde slagen, wanneer zij aan de vreemdeling, aan het ontwaken uit hare bcwus teioosheid dacht. Deze demonische mucht bc toonde zicli sterker dan eenig ander gevoel, ove I won zelfs het ontzetten, de vrees, de vertvvijfelii.l bij de herinnering aan de vreeselijk waarheii| dat haar vader het hoofd eener valscheinunter:| b n.le was. Elize had een gevoel, alsof alles haar onvei| schillig was, zoowel wat geschied was als w; nog geschieden kon, dat haar de vreeselijksl toekomst, haar eigen ondergang, dc onderganj huars vaders haar onverschillig was, dat slech j dat ééne belang voor haar had de mnn, wien oogen zij overal, waarheen zij de hare ooi wendde, op zich gevestigd zag, nu eens hartelijll dau weder met c-ene uitvorschende, vragenc| uitdrukking. Zij onderdrukte een kreet van schrik, toen In vader des avonds va.n zijne zaken terugkeereci haar verwonderd vroeg, waarom zij in het dor ker zat. Zij deelde heiu in korte woorde.n medl dat zij ongesteld geworden was en naar ru verlangde, daarna stak zij licht aan, bezorgde dc maaltijd voor haren vader, om hein daarna vragen, of zij zich om uit te rusten nanr hacj eigen kamer kon bpgeven. Hoe hud zij geheeld voor dit wederzien, nn zl het geheim haars vaders kende, zonder dat I. het vermoedde, en hoe licht was haar deze eers f ontmoeting geworden, hoewel slechts daardoor di haar hart geheel met andere gevoelens was vei vuld. Zij lette er nauwelijks op, dat haar vad.l minder deelneming betoonde in hare ongeiteldhe] dan anders. Zelfs zijne meikwaardige onrust c| verstrooidheid, die haar anders rede» tot b( zorgdheid, angst en nadenken zouden gegev<| hebben, oefenuen op haar denken geen blijvciid<| invloed uit. Kerst toen zij weder in haarksml was, herademde zij; nn althans week de dwan| dien zij zich in de tegenwoordigheid haars vHdel hod móeten opleggen. (Wordt vervolgd.)'

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1900 | | pagina 1