Nummer 23.
Donderdag 22 Maart 1900.
23e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
De Zuid-Alaansche oorlog,
De Deserteur
AITOON TIELEN,
Uitgever:
Uitsluitend voor de Abon-
né's van dit blad.
FEUILLETON.
WAALWIJK.
Zij, die zich voor
het volgend kwartaal
op dit blad abonneeren, ontvangen
de nog deze maand verschijnende
nummers GRATIS.
e Echo van het Zuiden,
Waalwpsebe eu Laiigstraatselie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 0.75.
Franco per post door het gehcele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
Advkktentiën 1'7 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
Tegen inwisseling van de Bon voorko
mende op de vierde pagina van dit num
mer, kan men aan ous Bureau, tegen be
taling van 35 cent, de prachtig uitge
voerde ATLAS VAN NEDERLAND EN
ZIJNE BEZITTINGEN, bevattende 30
Kaarten, bekomen.
Deze Atlas, bewerkt onder toezicht van
verschillende Hoofden van Scholen, is voor
zien van een register van plaatsnamen, die
op de kaartjes voorkomen terwijl afstanden
der hoofdplaatsen in kilometer zijn aange
geven.
Bij toezending van vijt en veertig
cent, wordt de Atlas franco per post toe
gezonden.
Op het oogenblik, dat de vredesonderhan
delingen weder voor eenigen tijd begraven
schijnen, komt „Central News" uit Rome met
het bericht, dat koning Humbert uit Pretoria
een persoonlijk telegram van president Kru
ger heeft ontvangen, waarin deze hem zijn
steun vraagt om de onderhandelingen over
den vrede te doen openen. De juiste tekst
van dit telegram is nog niet openbaar ge
maakt, doch in officieele kringen verzekert
men, dat de president der Zuid-Afrikaansche
Republiek zich tot Italie's koning wendt, als
zijnde deze een bondgenoot van Engeland
en wiens invloed ten gunste van den vrede
dus groot moet zijn. Het bericht is tot nu
toe niet bevestigd. Het bevat een geheel
onverwacht nieuwtje. Onverwacht, omdat
president Kruger het bestaan van een En-
gelsch-Italiaansch bondgenootschap ons ont
sluiert.
Het vermoeden bestond reeds lang dat
[talie Engeland's uitverkorene op hel vaste
laud was en niet Duitschland, vooral Duitsch-
land niet, wie er nog aan twijfele leze de
81.
Gij zijt even ver van Myslowitz als van Neu-
stad.
Plotseling wierp Elize zich voor vrouw Wolf
op de knieën: Barmhartigheid! kreet zij, laat
mij vertrekken. Ik zweer u, dat ik geen woord,
van alles wot hier geschied is over mijne lippen
zal doen komen.
Ik zweer u, dat noch gij, noch zij, die bij u
zijn, het geringste nadeel van mij zullen onder
vinden.
Ik bezweer u, dat gij uwe goedheid aan geen
onwaardige zult bewezen hebben.
Ik kan niets voor u doen, antwoordde vrouw
Wolf, terwijl zij te vergeefs beproefde liet jon
ge meisje van de knieën op te heffen. Ik ben
geen meesteres mijner daden, en zoowel voor mij
als voor mijn man zou het zeer nadeelige ge
volgen kunnen hebben, indien wij de bevelen
van dien anderen heer niet gehoorzaamden.
Heb medelijden I bad Elize vleiend, mijn
eer, mijn geluk, alles staat op het spel, iDdien
ik niet van hier kan en wel dadelijk. Heb me
delijden met mij 1 Gij zijt een vrouw, en als er
ooit in uw leven een uur geweest is, waarin
gij vertwijfeldet aan God en de wereld, als er
ooit een uur in uw leven geweest is, waarin gij
naar een menech verlangdet, die u hulp kon
verleenen, heb dan medelijden met mij.
Vrouw Wolf werd door deze woorden, die
haar aan den vreeselijken tijd herinnerden, voor
zij Rothroan leerde kunnen zóó getroffen dat zij
weenend nederzonk en Elize omarmde.
Ik bezweer u, riep zij schreiend uit, dat gij
mij niet verder in verzoeking brengt. Ik mag
niet doen, wat gij verlangt. Houd mij niet voor
ongevoelig. Maar gij vermoedt niet, wat gij
van mij vordert. Mijn man bevindt zich nog al
tijd in het grootste gevaar en dit gevaar kan
grooter worden, indien hij of ik, hun, van wie
thans zijn lot afhangt, ongehoorzaam zijn. Ver
oordeel mij niet en vergeef mij, dat ik niet doen
>Times« en „Kölnische Zeitung* der laatste
dagen, waarin van eenige vriendelijke entente
tussche» beide mogendheden geen spoor is,
integendeel.
De spanning tusschen beide regeeringen
dateert van de gedenkwaardige zitting van
den Rijksdag, waarin graaf Von Bulow het
optreden der Engelsche marine op hooge zee
aan de kaak stelde, dit althans hebben en
„Foreign Office" en „Times" zich dez?rda
gen laten ontvallen.
De Duitschers, die zeer gegronde redenen
hadden zich verontwaardigd te loonen over
de vernederingen hun vlag aangedaan, won
den er geen doekjes om en spaarden de re
geeiing van Hare Majesteit in geenen deelc.
Het Engelsche Kabinet bevond zich op dal
oogenblik in een zeer neteligen toestand, dank
zij de reeks overwinningen der Boeren eu de
voorzichtigheid gebood dat het deed als of
het de beleedigingen der Duitschers niet op
merkte.
Doch thans is de positie der Engelschen
aanmerkelijk verbeterd en nu de finale onder
werping van Transvaal, na dien van den
Vrijstaat, hun slechts een questie van eenige
weken toeschijnt, steken zij het hoofd op en
vertellen de Duitsche regeering rondweg waar
het op staat.
De Duitsche pers overstelpt de »Times" met
verwijlen en op het eerste gezicht zou men
meenen dat de zaak zeer ernstig was. In
de Znid Afrikaansche quaestie is de houding
van Duitschland zoo wisselvallig geweest,
dat ook deze booze bui wel weer zal weg
trekken.
Het Duitsche volk Dresden en Heidel-
berg bewijzen dit heeft zich gedurende
den geheeleu duur van den oorlog zeer warm
gemaakt voor de Boeren, de regeering daar
entegen hield zich op een afstand en schijnt
eenige voordeelen bedongen te hebben, die
haar houding zouden verklaren. Langen tijd
wist het Engelsche Kabinet een scherp on
derscheid te maken tusschen de gevoelens
van den keizer en die van zijn onderdanen;
thans schijnt het deze met elkaar te verwar
reu. De positie van den keizer wordt er
niet gemakkelijker door, al is te verwachten
dat het einde wel zijn zal de verzoening met
het kabinet Salisbury.
In de Fransche nationalistische pers blijft
men met een zekere voorliefde hameren op
hei aambeeld der „onvermijdelijkheid"
een woord dat bij Chamberlain en zijn aan
hangers, indien zij over den tegenwoordigen
oorlog spreken, schering en inslag is en
tracht een Frausch-Engelschen oorlog te
smeden.
Nu weer de „Gaulois" die Frankrijk verwijt
de Engelschen behandeld te hebben als lieden,
van wie men niets te vreezen heeft en als
goede buren, met wie men ongestraft kan
twisten, zonder dat er gevaar bestaat dat
men elkaar in de haren zal vliegen.
kan wat gij verlangt.
Elize stond weenend op en wankelde tot bij
den dichst bijstBanden stoel, op welken zij neer
viel. Vrouw Wolf knielde naast haar, omarmde
haar en beproefde Elize aan haar hart te trekken,
wat deze ook toeliet.
Ik bezweer u, bij al wat mij heilig is, dut
ik uwen wensch niet vervullen kan Eisch mijn
leven en ik zal het u geven. Maar in deze geldt
het niet mij, het geldt mijn man
Een vernieuwd weenen, was het eenige ant
woord dut Elize gaf.
Plotseling deed een zware slag op de deur de
vrouw verschrikt opspringen.
De deur, welke van de kamer naar de keuken
voerde sprong open en Koppenhagen verscheen
in de opening met geboeide handen. Hij had ge
wacht, tot hij het vertrek der mannen bemerkte
daarna had hij, door het gebruik maken van zijn
oude goochelaarskunsten, zich zóólang gekromd
en gekeerd tot het hem gelukt was, de banden
aanzijn voeten te verwijderen en door allerlei
kunstmatige diaaiïngen en buigingen den éénen
voet vrij te maken. Aan zijn linkervoet hing
nog het touw, waarmede hij geboeid was geweest.
Van de handboeien had hij zich wel is waar
niet kunnen ontdoen, maar nu hij zijne voeten
vrij had, was hij besloten tot iederen prijs zijne
vrijheid te herkrijgen. Daarom stortte hij zich
thans, nu de beide vrouwen, daar nog verstijfd
van schrik bij elkaar stonden, op vrouw Wolf,
die het dichtst bij hem stond, en gaf baar met
de handboeiden een vreeselijken 9lag, die op het
hoofd was aangelegd, doch slechts hare scliou
der9 trof.
Vrouw Wolf gaf een luiden schreeuw en wil
de voor den razende vluchten. Intusschen belet
te de tafel haar achteruit te gaan en zoo kreeg
zij den tweeden slag, van den als een wild dier
op haar toeschietenden Koppenhagen op den lin
kerkant van het hoofd, zoodat zij ineenkromp
en zich slechts met moeite staande kon houden.
Voor de derde maal hief Koppenhagen de ge
boeide handen op, om met de ijzeren banden op
de vrouw los te slaan, toen zijn noodlot hem be
reikte.
Bij zijn eersten sprong naar vrouw Wolf was
de losse strik van zijn linkervoet afgevlogen. Eli
ze had met een tegenwoordigheid van gee9t, die
de vertwijfeling soms aan zwakke vrouwen ver-
Het Fachoda incident heeft Frankrijk de
oogen geopend en de aanvallen op het leger
het nationale gevoel opnieuw aangewakkerd.
Het Fransche volk is dus gewaarschuwd.
Den einst van een oorlog met Engeland is
de „Gaulois" zich bewust en wij zullen
aldus vervolgt het blad in het belang van
den vrede alle concessies doen, die niet
strijdig zijn met onze eer. Dreigend klinkt
het dan: Doch verder zullen we niet gaan
en als Engeland ons uitdaagt tot den gewa-
penden strijd, welnu, wij zullen hem aanvaar
den, niet met een licht hart, doch krachtig
en vastbesloten». Boulogne ligt uiet zoo heel
ver van Folkesto e en Engeland heeft ons
getoond, dat het leemeu voeten heeft."
Bij zulk een taal zou men bijna meenen,
dat het oorlogsveld ligt in Europa en niet
in Zuid Afrika.
Hier is thans een pauze ingetreden, be
halve in de nabijheid van Mafeking, waar
de troep van kolouel Plomer thans genaderd
is tot 40 K.M. van de belegerde stad en de
spoorweg tot Pitsani hersteld heeft. Het was
van deze plaats, dat Jameson zijn inval be
gon.
Indien de berichten der Engelsche corres
pondenten niet al te overdreven zijn, geven
de Vrijstaters den moed op dit wisten we
reeds sinds lang doch wat meer zegt, ook
hun Mausers. Op elk station langs de lijn
BloemfouteinSpringfontein moet het nu we
melen van Vrijstaalsche Boeren, die wapenen
inleveren. Alleen Vrijdag weiden 2500 ge
weren ingeleverd.
De Engelschen gaan nu al zoover dat zij
beweren, dat iudien Roberts officieren slechts
met hun proclamaties in het Noorden konden
komen, ook dit deel der republiek den strijd
zou staken.
Het eenige bericht uit Natal zegt dat in
de eerste tien dagen daar geen belangrijke
beweging te verwachten is. Het Engelsche
kamp is thans aan de Sunday River gevestigd.
De stellingen der Boeren zijn het sterkst aan
den straatweg naar Newcastle, waar op de
Biggarsbergen schansen zijn opgeworpen en
geschut is opgesteld. Minder sterk schijnen
de stellingen op den weg naar Dundee.
Volgens den assistent-secretaris voor bin-
nenlandsche zaken der Vereenigde Staten,
die Zondag te Napels uit Pretoria aankwam,
was reeds bij zijn vertrek een zeer sterke
stemming voor vrede onder de Boeren
Kruger en Joubert waren er echter sterk
tegen gekant.
Volgens de Times heeft Reitz aan een
correspondent verklaard dat het antwoord
der Vereenigde Staten op het verzoek tot
tusschenkomst bevredigend te achten is.
De regeering te Washington zou blijkbaar
beloofd hebbeD drang uit te oefenen om het
tot stand komen vau een eervollen vrede
mogelijk te maken. Reitz gaf toe dat de
toestand ernstig was, doch voegde er aan toe
LÜU
leent, deze strik gegrepen en in hetzelfde oogen
blik, waarin Koppenhagen vrouw Wolf den der
den slag wilde toebrengen, wierp zij hem dezen
strik over het hoofd. Nu was er slechts één ruk
noodig om Koppenhagen, die juist zijne geboeide
handen tot eenen nieuwen slag ophief en daar
voor zijn lichaam sterk achteruit gebogen hield,
het evenwicht te doen verliezen en te doen neêr
vallen.
Met de zelfde beslotenheid wierp Elize den
strik over een haak in den wand, die bestemd
was om er kleedingstukken aan te hangen. Kop
penhagen beproefde van schrik te schreeuwen,
maar de strik trok dicht en benam hem den
»dero. Hij 9loeg met de handen om zich heen,
maar met alle kracht trok Elize hem dichter en
dichter bij den haak, en sloeg er het touw eenige
malen omheen tot Koppenhagen half verwurgd
bewusteloos op der. grond bleef liggen. Ook
vrouw Woll scheen verdoofd en trachtte zich te
vergeefs aan de tafel va9t te houden. Dit oogen
blik besloot Elize ten nutte te maken, en zonder
om te zien vloog zij door de keukendeur den
gang in en op de huisdeur toe. Deze was echter
gesloten.
Zonder zich te bezinnen, ijlde zij terug, Kop
penhagen en vrouw Wolf voorbij naarde kumar,
waarin haar mantel lag. Deze greep zij, rukte
liet venster open, dat zich dicht bij den grond
bevond en sprong er uit.
De eenzame ligging van het huis en de lichte
nevel van den herfstmorgen verhinderden dat
iemand haar zag. Op goed geluk af sloeg zij
ean weg in, die haar van het dorp verwijderde
en weldra was zij in den nevel verdwenen.
Toen VVerkner en Wolf terugkeerden, vonden
zij vrouw Wolf bewusteloos op den grond liggen
en Koppenhagen reutelend en bijna gestikt. Aan
beiden werd zoo spoedig mogelijk hulp verleend,
en nauwelijks wa9 vrouw Wolf weder bij kennis
gekomen, toen aan de deur geklopt werd eu
Rothman verscheen.
XIV
Wij hebben Walewski verlaten op het oogen
blik, dat hij met hoog opgeheven ijzeren stang
op het openen der deur wachtte, ten einde zijn
leven zoo duur mogelijk te verkoopen. Als
eeuwigheden duurden hem deze seconden, die
over dood en leven beslissen moesten I
dat de Boeren zouden strijden tot den dood.
Generaal Roberts, de opperbevelhebber der
Engelsche troepenmacht in Zuid-Afrika, die
toen hij zijn „plan de campagne" aan T
opstellen was en er een begin van uitvoering
aan gaf door een deel der troepen uit het
nootden van Kaapkolonie te concentieeren
bij Modderrivier (dat dateert eerst van een
week of zes terug en wat is er sinds niet
gebeurd en gewijzigd)tal van oorlogscor
respondenten tot wanhoop heeft gebracht door
zijn stilzwijgendheid en zijn terughoudendheid
en zelfs de heeren van het Lcndensche de
partement van oorlog meermalen heeft ont
stemd door de vaagheid en de beknoptheid
van zijn publication, generaal Roberts is,
eenmaal aan 't praten geraakt zijnde, aan
't doorratelen als een klappermolen hij praat
en hij schrijft met een angstwekkenden ijver
en in een ontzettende» overvloed, zoodat men
eigenlijk niet kan beweren dat „Bobs", in
afwachting van de voortzetting der campagne
en in voorbereiding tot een waarschijnlijk
zeer moeielijk vervolg vau den opmarsch naar
Pretoria, op zijn lauweren rust 1
Voordeelen behalen (zij het dan ook aleer
door vermijding van de fouten der voorgan
gers dan door schitterende bedrijven tegen
een overmachtis mooi, is prettig voor den
persoou in quaestie zeiven, zoowel als voor
de Datie te wier bate en in wier dienst het
geschiedt, doch de geueraal oordeelt het
noodig zijn eigen daden uit te zingen ten
aanhoore van de geheele beschaafde wereld
en zoo zieu of juister hoorei» we hem dan
constateeren dat Kimberley ontzet is gewor
den drie dagen nadat de Britsche legermacht
de grens van den Vrijstaat was overgetrok
ken en dat veertien dagen na dien, het gros
van het leger der Boereu onder bevel van
een der meest beroemde aanvoerders werd
genoopt tot overgave en gevangengenomen,
terwijl na verloop van zeventien dagen Lady
smith ontzet werd en den dertienrleii Maait
(dus negen en twintig dagen na het begin
der operatiën) de hoofdstad van Oranje
Vrijstaat bezet werd.
Dat is een overwinning, waarop het gan-
sche leger troisch zal wezen dus zegt
generaal Roberts en dan heeft hij het
over de discipline, den moed en de vast
beradenheid zijner dapperen, tot recht be
grip waarvan hij een opsomming geeft van
al de vermoeienissen en ontberingeu waar
aan gezonden zoowel als gewonden zijn bloot
gesteld geweest
Als men dan weet dat generaal Roberts
(die op het moment reeds beschikt over eer»
geweldige legermacht) in den loop dezer
maand zal te beschikken hebben over 38,500
strijders meer, die aangevoerd worden aan
boord van negen en veertig schepen, terwijl
er na den eersten April nog een achttien-
Maar nog werd zijn lot niet beslist. Het ge
ratel met den sleutel aan de deur duurde voort,
maar deze week niet, daar Walewski er van
binnen den grendel voor geschoven had. Hij
ducht natuurlijk, dat de buitenstaanden thans
geweld zouden aanwenden, en de deur zouden
inslaan, maar merkwaardiger wijze schenen zij
daaraan niet te denken,
Hij hoorde, hoe de personen zich duisterend
met elkander onderhielden in het Poolsch dialect
der grenzen, dat tamelijk onverstaanbaar voor
hetii was, daarna hoorde hij schreden, alsof zij
zich verwijderden en spoedig daarna zag hij ook
het licht, dat tot nu toe door de reten geschenen
had, verdwijnen.
Hij liet zijn ijzeren staaf zakken, wijl de ge
spannen armspieren den dienst begonnen te
weigeren, en bleef zonder beweging staan, om
in ademlooze spanning naar ieder gedruis van
buiten te luisteren. Hij verwachtte dat de man
nen zouden terugkomen, maar de stilte werd
buiten door r.iets onderbroken. Een kwartier,
een half uur verdween, doch alles bleef stil.
Walewski begon te gelooven, dat het bezoek
der beide mannen niet hem had gegolden, dat
zij wellicht een heel ander doel hadden, dan
hem te grijpen of naar hem te zoekeu.
Maar in ieder geval bleek zijn verblijf in de
hut uiterst gevaarlijk te zijn en hij besloot dan
Ook haar oogenblikkelijk te verlaten.
Hij schoof den grendel weg en trad naar bui
ten. Licht aansteken durfde hij niet, daar dit
hem kon verraden, maar hij sloop voorzichtig
naar den haard om het vuur aan te blazen.
Welke plaat9 zou hij thans kiezen, om zich te
verbergen? Waar was de plaats die het minste
gevaar bood
Plotseling schoot het dak der hut hem in de
gedachte, dat over de lengte langs den wand
was bevestigd. Hier tusschen de glooiing vnn
wand en dak was eene kleine verdieping waarin
hij zich verbergen kon en hier besloot hij dus
zijne verblijfplaats te nemen.
Nog eenmaal ging hij de hut binnen. Hij
tastte hier rond tot hij de stukjes kaars en de
overschotten van wijn en brood gevonden had,
die hij benevens het breekijzer in zijn 9chuil-
filaats bracht, ook gleden zijn iianden herhaalde-
ijk over de metalen kante»» van het aangemunte
geld, en als het ware eene plotselinge ingeving
duizend man bijkomen, gaat men onwille
keurig weer denken aan het Britsche blut
en aan die weinig duizendeu die gereed
zijn de onafhankelijkheid van hun grondge
bied voet voor voet te betwisten aan den
overweldiger, zonder groote kans het op den
duur te kunnen volhouden en in het guustige
geval de beslechting van het pleit kunnende
vertragen reden waarom bescheidenheid
en eerlijkheid niet zouden schaden
Onde.rtusschen meent men, dat de opper
bevelhebber reeds binnen een week of daar
omtrent ziju opmarsch kan ondernemen, met
bestemming naar Petroria en met het doel
er de Engelsche vlag te planten, doch zelfs
de meest deskundige beoordeelaars en pro
feten, wagen zich uiet aan een voorspelling
ten aanzien van het oogenblik, waarop hij
de hoofdstad van Transvaal zal hebben be
reikt en tot welken prijs hij in zijn toeleg
zal slagen na korter of langer tijd.
Het door de Britten te Bloemfontein buit
gemaakte spoorwegmateriaal schijnt in hoe
veelheid de stoutste verwachtingen te over
treffen er zijn in hun bezit gekomen vijf
en twintig locomotieven (waarvan zeventien
van euorme grootje,) dertien waggons, acht
tenders en honderd vier en twintig kleine
wagens terwijl te Edinburg nog twee loco
motieven en dertig waggons werden gevonden
door welk fortuintje het reeds mogelijk is
geweest vijf treinen vol troepen uit Bloem
fontein naar Norvals Port te dirigeeren.
Terwijl men in Gvoot-Briltannie ach en
wee roept over den boozen toeleg van de
Boeren om in het uiterste geval Johannesburg
te vernielen en dus een aanzienlijk deel van
de vetten buit voor Johu Buil verloren te
doen gaan (president Kruger wordt zelfs
persoonlijk aaausprakelijk gesteld voor alle
gebeurlijkheden in deze) is er zoo ongeveer
niemand in het Vereenigde Koninkrijk, die
gevoelt en doorgrondt hef schandelijke van
de taktiek van een generaal Pretyman den
militairen gouverneur van Bloemfontein met
zijn proclamatie aan de Vrijstaters (waarbij
hij allen die doorstrijden binnen zestieu kilo
meter van de hoofdstad en die hun wapenen
niet inleveren, gelijk stelt met rebellen).
Oranje Vrijstaat heeft den vrede nog uiet
geteekend en de bewoners, die de wapenen
hebben opgevat hebben dit gedaan op grond
van een mobilisatie, zoodat zij bij verlating
van de commando's met den kogel zouden
worden gestraft als deserteurs tegenover den
vijand. Soldaten, die wettig en in allen vorm
worden opgeroepen onder de vlag van een
staat, die onafhankelijk is en als zoodanig
is erkend, kunnen niet gelden als opstan
delingen.
De ongelukkige Engelsche generaals, die
vóór lord Robert's komst, den boel in het
honderd gestuurd hebben, krijgen nu hun
deel in het aureool, dat Engeland's dapperen
volgend, liet Walewski eenige der gemunte stuk
ken in zijn zak glijden.
In minder dan een half uur had hij zijne ver
borgen verblijfplaats ingericht en het was hem
alsof hij hier een grooter gevoel van veiligheid
had. Wel wa9 zijn toestand nog altijd zeer
treurig, en werd zijn verschrikkelijkheid nog
vermeerderd, dat hij niet wist, hoe lang hij zich
reeds binnen deze bergwerken bevond, en wel
ke tijd van dag of nacht het thans wel os> de
oppervlakte der aarde zijn kon, maar vooral
door de geringheid der hoop, dat hij ooit weder
het daglicht zou aanschouwen.
Zou Baruch terugkomen Wel had hij het
op zijn eigenaardige wijze meermalen beloofd,
maar zou hij in staat zijn woord te houden P
Was het niet verschrikkelijk met lichuam en
ziel afhankelijk te zijn van de plannen en in
zichten eens waanzinnigen
Hoe echter, als Baruch eens niet terugkwam,
maar in zijn plaats de mannen, die hier werkten
zoh er dan nog redding voor den gevangene
mogelijk zijn
Tusschen hoop en vrees, tusschen moedeloos
heid en een ernstig peinzen op middelen tof
redding, zweefden Walewski's gedachten onop
houdelijk heen en weder. Misschien ook, dat
deze tijd hem, door het gevaar, waarin hij ver
keerde, dc in eenzaamheid en duisternis, slechts
zoo lang scheen. Ten slotte vond hij troost in
het gebed, Op wonderlijke wijze was hij uit
het eer6te gevaar, dat hem binnen de hut dreig
de, gered geworden, waarom ook zou hij dus
aan zijne verdere redding wanhopen?
Hij sliep weder in, doch vreeselijke droomen
martelden zijn gekwelden geest ook in den
slnap.
Plotseling schrikte hij op. Wat was dat?
Hoorde hij niet weder stemmen, schemerde
niet licht in de ruimte?
Walewski ontwaakte volkomen en overtuigde
zich, dat hij gelijk had. Voorzichtig hief hij
zijn gelaat over den kant en zag twee hem on
bekende mannen in arbeiderskleeding, waarvan
de eene een licht droeg. De mannen naderde
weder de deur van de huren Walewski vermoed
de niet ten onrechte, dat het de zelfde mannen
waren, die hij al ééns had gehoord.
(Wordt vervolgd.)
