Nummer 28. Zondag* 8 April 1900. 23e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Eerste Blad. De Zuid-Afrikaansche oorlog. De Deserteur Uitgever: ANTOON TIELEN, Dit nummer bestaat uit twee bladen. FEUILLETON. WAALWIJK. De Echo van het Zuiden, Waalwtjksclie m l.iifslrutsckr Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. A b o n n e m e n t s p r ij s per 3 maanden f 0.75. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 1'7 regels f 0.60 j daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. lm j.. Wat nu De Boeren worden zoo roerig in den om trek van Bloemfontein dat Lord Roberts het noodig geoordeeld heeft op de kopjes, die de toegangen tot de stad bestrijken, zware marine stukken op te stellen en het meeren- deel van zijn troepen in de onmiddellijke nabijheid van de stad samen te trekken. Alleen de zevende divisie onder generaal Tucker schijnt nog in de buurt van Karee Siding ie staan. Dit veelzeggende bericht uit Bloemfontein in verband met een zonder linge en tot overdenkingen ruimschoots aan leiding gevende tijding uit Bloemfontein, da! de generaals French en Colville («1 ie door Lord Roberts, den opperbevelhebber van de Britsche legermacht, waren uitgezonden om de Boerenlegermacht. welke zich zoodanig gelden deed ten oosten van het Engelsche hoofdkwartier te Bloemfontein, te bestrijden, te verjagen naar het noorden, te vernietigen te verpletleren zoo mogelijk) veilig en wel zijn tetuggekeerd, Maandag na een afwezig heid van ternauwernood drie etmalen, zonder dat er met één enkel woord, noch door Lord Roberts, nog door een of anderen correspondent melding wordt gemaakt van de herneming der door de Boeren vermees terde stukken geschut deze berichten leiden tot gevolgtrekkingen van zeer ongunstigen aard ten aanzien der Engelschen Beoordeelaars in verschillende leidende bladen van Europa, die zich geenszins hebben doen kennen door de gewaagdheid van hun veronderstellingen en voorspellingen, komen lot de conclusie, dat het feitelijk om niets meer of minder js gegaan dan pm het voor spel van eeu aanval in allen vorm op de hoofdstad vau Oranje Vrijstaat, welke den dertieuden Maart (dus voor eeu drietal weken reeds) door Lord Roberts in bezit werd ge nomen volgens diens eigen «oorden „met de hulp van God en de dapperheid van Harer Majesteits soldaten" Dat», lijkt zoo op het eerste gezicht wat gewaagd en men zou allicht in de verleiding kunnen komen deze zienswijze te rangschik ken onder de sensatie nieuwtjes, ware hel riet dat onderscheiden mededeeliugen uit het Engelsche legerkamp zelf, tot zekere 3G. Natuurlijk vertelde de herbergier niet hoe de blauwrok hera had medegedeeld, dat de in de gelagkamer verblijfhoudende dame de dochter van Peiser was, die waarschijnlijk aan het toer licht van Peiser was ontsnapt, en dat het daarom dringend noodzakelijk was haar op eene of an dere wijze gevangen te houden. De herbergier liud daarop aan den voerman verteld, dat de reizigster reeds met een andere gelegenheid naar Neustadt was gereden, er. gaf hem zelfs een fooi om hem maar zoo spoedig mogelijk kwijt te raken. Elize was te verstandig, dan dat z.ij niet xou begrepen hebben, dat dit zonderling vertrek aan eeu tegen haar genomen maatregel moest gewe ten worden, maar zij wachtte zich wel dit te doen blijken. Juist daarom richtte zij zich tot den blauwrok en vroeg dezen Zoudt gij niet geneigd zijn, mij tegen een goede belooning naar Neustadt te rijden, indien ik u zeg, dat ik iederen prijs betalan wilt indien gij mij naar hois brengt. De blauwrok deed juist, alsot het hem speet, niet aan Eüze's verzoek te kunnen voldoen, n.aur hij zeide, dat het voertuig niet van hem was, maar van eer. ander persoon dien hij hier moest opwachten. Toen Elize zich nu met een herhaald verzoek, haar eene gelegenheid tot rijden te verschaffen, tot den herbergier wendde, haalde deze medelij dend de schouders op en zeide, dat haar wel niets zou overblijven dan hier den volgenden morgen af te wachten, daar er vroeger geen rij tuig in het naastbijgelegen dorp zou kunnen te bekomen zijn. Zij kon geheel gerust zijn, voeg de hij erbij, want zijn vrouw zou haar wel in bescherming nemen en een goed bed voor den nacht, zoomede eeu goeden maaltijd bezorgen. Door dit voorstel begreep Elize thans volkomen dat het er beiden mannen om te doen was haar te houden en haar vertrek tot iederen prijs te hoog'e althans, recht tn reden geven tot erger gissingen nog 1 Dinsdag meldde lord Roberts nog, dat de generaals French en Colville geregeld in voe ling waren met den vijand en daar opeens schijnt men het van Engelsche zijde bij de toebereidselen tot een treffen te hebben ge laten, schijnt men dus de Boeren rustig in hun stellingen te hebben gelaten met den rijken buit, hun aldus gelegenheid biedend op den met zoo groot succes en zoo heugelijk resultaat ingeslagen weg voort te gaan Wat in 's Hemels naam heeft toch de aan voerders voornoemd bewogen terug te trek ken op Bloemfontein, zonder ie;s verlicht te hebben, dat den opperbevelhebber of een der vele naar nieuws snakkende berichtgevers (wier broodje het is) gelegenheid te bieden iets te vermelden naar het moederland, waai men in zekere ongerustheid en in onloochen bare spanning na de Jobstijdingen van voor enkele etmalen, snakt naar andere inlichtin gen en waar men voor een lief ding zou wenschen den onaangenamen indruk naar buiten te kunnen uitwischen of althans min of meer te doen vergeten door een wapen feit ten gunste der B:ilten. Gezegd wordt, dat de Boeren ten getale van niet minder dan tien k vijftienduizend zich ophouden ettelijke kilometers ten oosten van Bloemfontein en dat zij beschikken over een treffelijke» voorraad geschut, welker bezit hunneizijds wellicht niet gansch en al zonder invloed is geweest op het plotselinge verlan gen van French en Colville naar de vleesch- ponen van het hoofdkwartier Daar tieedt opeens een aanzienlijke leger macht der Boeren op ten oosten van Bloem fontein, bestaande voor een groot deel uit de door lord Roberts zoo deerlijk gedemo raliseerd gemeende Vrijstaters -an Winburg, van Bloemfontein, van Ladybrand en van Hanysmith, nadat de opperbevelhebber een etmal vroeger in de noodzakelijkheid was geweest een expeditie uit te zenden in de richting van Brandford, waarbij het voor de Britten ook alweer uil liep op aanzienlijke verliezen aan doqden, gewqnden en gevang- genen Nu heet het wel, dat generaal Gatacre zich voorbereidt tot een actie tegen de Boeren, die in de nabijheid van de spoorverbinding tusschen Bloemfoutein en Springfonteiu rond trekken, bedreigende de communicatie van lord Roberts met het zuiden, doch in de eerste plaats heeft de naam van generaal Gatacre in verband met het bij Stormberg in het noorden van Kaapkolonie in den nacht van den negenden op den tienden December ge beurde een eenigszins zonderlingen klank. Kan hieruit nu de gevolgtrekking worden gemaakt dat de positie van generaal Roberts te Bloemfontein inderdaad hachelijk is of althans kans loopt het te worden en dat hij verhinderen. Zij was echter niet geneigd zich aan hunne macht te onderwerpen en verklaarde beslist, dat zij desnoods le voet verder zou gaan. De herbergier scheen hierdoor in verlegenheid te geraken, maar de blauwrok was minder dip lomatisch. Hij versperde Elize den weg en zeide: Dat zult ge niet doen Waarom wilt gij mij dit beletten? Welk belang hebt gij er bij, of ik hier blijf of wegga? Voert gij iets kwaads tegen mij in het schild? De blauwrok lachte gedwongen en antwoordde Nu. ik wil niet, dat gij u bij nacht op een weg begeeft, die veel te inoeielijk voor u is, en op welker, gij zoo licht verdwalen kunt. Ik ken uw vader en hij zou het mij hoogst kwalijk nemen, indien ik het toeliet, dat gij in nacht en duisternis zoudt vertrekken. Blijf maar bij de zen herbergier, die ook een vriend van uw vader is, morgen zal ik u zelf naar Neustadt. brengen. De blauwrok had nu eenmaal meer gezegd, dan hij zeggen wilde. Uit zijn woorden begreep Elize, dut hij en de herbergier haar kenden en dat men haar onder alle omstandigheden wilde tegenhouden. Zij werd daardoor slechts te opge wonden en zeide bepaald Ik moet weg, al zou liet mijn leven kos ten Zij trachtte den blauwrok voorbij te snellen, deze echter greep haar bij haar mautel, hield haar vast en wenkte den herbergier, om eveneens gvweld te gebruiken. In dit oogenblik weerklonk het rollen van een wogen. Men hoorde een roep, waardoor de paar den tot staan gebracht werden, en dadelijk liet de blauwrok Elize los, welke naar de deur sprong, juist toen deze opengerukt werd en Göpfert, de bekende van Rotliroann, die voor eenige dagen hier de ontmoeting met hem gehad had, binnen trad. Zooals wij weten was hij uit Neustadt eu daar om niet weinig verwonderd, de dochter van den hem bekenden Peiser, de schoone Elize, in zoo zonderlingen toestand aan te treffen. Maar ook Elize herkende hem dadelijk, zij greep hem angstig bij den arm en riep hem toe: Laat ons wegrijden als de wagen voor de deur de uwe is 1 Ik bezweer u bij alles in de wereld, breng mij weg van deze verschrikkelijke plaats De bakker, die van één zijner zaakreizen te rugkwam, en evenals gewoonlijk, zich even in er aan zou moeten denken terug te trekken op de Oranje—rivier, om daar aan de grens van Kaapkolonie le leven iu afwachting van betere tijden Voor het oogenblik is het niet wel moge lijk zich een juiste voorstelling te vormen van den staat van zaken de opperbevelheb ber laat niet meer los dan hij noodig en nuttig oordeelt en misschien weten de Brit sche legeraanvoerders te Bloemfontein op het moment zelf niet recht waar ze aan toe zijn. zijn ze zich uiet gansch en al bewust van de grootte en van den aard van hel hun dreigende gevaar en van de richting waaruit het komen zal. E-*n leclijke streek heeft de Portugeesche regeering uitgehaald door aan Engeland vetgunning te veileenen troepen te vervoeren over Portugeesch gebied in Z.-Afrika, zoodat John Buil daardoor beter gelegenheid krijgt de Transvaal te bestoken. De Portugeesche minister van Buitcnl. Zaken gaf daarvan Dinsdag in de Kamer kennis. Deze vergunning, door Portugal verleend, wordt door verscheidene Berlijnsche bladen eenvoudig als een schending der neutraliteii ten nadcele van de Boeren beschouwd, or: danks Po'tugal's beroep op het reeds vóór den oorlog gesloten verdrag met Engeland. Het »Berliner TageblatU schrijft spottend: „Of de neutraliteit geschonden wordt, hangt daarvan af, of de door Beira trekkende En gelsche troepen tegen Transvaal gebruikt worden. Slechts als er uit Rhodesili geen geweerkogels over de Transvaahche grens vliegen, is schending der neutraliteit uitge sloten.* De „Lokalanzeiger" zegt veront waardigd„Het overbodig pathos van den Portugeeschen minister betreffende de vriend schappelijke gezindheid jegens Engeland moet den hevigste» weerzin wekken." De con servatieve „Reichsbote" zegt grimmig „Wat de zoogenaamde Portugeesche loyauteit be— teekenr, is uit de behandeling, den Portu geeschen staats-schuldeischers wedervaren, bekend. Thans stelt zij Engeland in staat, dc Boere.i in den rug aan te vallen, onder de bewering daarmede volkomen correct de neutraliteitsplichten in acht te nemen. Maar een beroep op God moest Portugal daarbij liever nalaten. De toepassing van zulke schaamtelooze middelen ontbrak nog maar om Engeland bij alle beschaafde volken van het laatste restje sympathie te berooven. Zijn eenige vriend is nu het bankroete Portugal." Tot zoover de bladen. In politieke kringen meent men, dat de Portugeesche regeering onder krachtige Engelsche pressie handelde en de vergunning wellicht daarom verleende, om des te beter weerstand te kunnen bieden in de Delagoa-zaak. Bovendien fluistert men, dat reeds eeuigeu lijd geledèn Rusland voor eventueele betalingen, wegens den Delagoa de herberg wilde ophouden, wiligde verwonder lijk het verzoek van Elize in en ging naar zijn wagen terug. Ook de herbergier en de blauw rok volgden hem, tamelijk teleurgesteld over de streep, die het toeval door hunne rekening trok. Misschien zouden aij nog wel willen beproefd hebben Elize met geweld tegen te houden, maar- op den bok van don wogen zat niet alleen de koetsier maar nog iemand, dien zij niet kenden. Het ging hier dus, drie tegen twee man, bo vendien vreesden zij het opzien, dat het zi>u verwikt hebben, indien de herbergier en de blauwrok beproefd hadden Elize met geweld tegeu te houden. Zij moesten dus werkeloos toezien, hoe Elize met den bakker den wagen besteeg en deze spoedig daarna in de grootste vaart wegreed. Elize had vol vreugde willen jubelen, dat zij nog in het laatste oogenblik uit een zoo gevaar lijken toestand was bevrijd. Daar de eigenaar van den wager; er voortdu rend op aandrong, hem tc verklaren, waarom zij meende, in gevaar te verkeeren en wut zij op die plaats te doen had, gaf zij hem eenige onvol ledige ophelderingen, terwijl zij hem verdere inlichtingen den volgenden dag beloofde, als hij haar vader kwam bezoeken. Het was na tien uur in den avond, toen de zoo snel als mogelijk rijdende wagen Neustadt bereikte en Elize vreesde reeds niemund thuis meer wskker te vinden, daar men in zulke plaatsen vroeg te bed gaat. Zij vermoedde in de verte niet, hoe haar vader reeds eenige uren vroeger aan de mcuschelijke gerechtigheid ontko men was. Toen de wagen vóór het huis stil hield, vlogen de meiden naar buiten, die zich verheugden, dat er na zoo'n langen tijd althans iemand naar huis kwam en dus vernam Elize dadelijk, dat haar vader niet was teruggekomen. Dit stelde haar gerust, maar zij gevoelde weder onrust toen zij hoorde, dat ook Baruch nog steeds afwezig was. Door Walewski wist zij, welk deel de haar volkomen toegedane ongelukkige in diens reddingswerk genomen had en thans vreesde zij er ernstig voor, dat Baruch een verdere poging tot redding van Walewski zou hebben in het werk gesteld, en daarbij zou verongelukt zijn. Ook verkreeg zij nog één bericht en wel van een der dienstmeisjes, dat haar in verbazing sne orweg door Portugal verschuldigd, in het geheim geldelijke» steun heeft aangeboden. Het Engelsche eskader zou don de laatste dagen voornamelijk ook daarom in de Dclagoa-baai samengetrokken zijn, om zich als vriend van Portugal" dadelijk van deze haven meester te maken indien de Boeren hei Portugeesche gebied zouden bc dreigen wegens de verleende vergunning tot doortocht van Engelsche troepen. Toch gcloott men te Berlijn, dat de Boeren zich voorloopig met een protest te Lissabon te vreden zullen stelleo. Portugal levert dus den Boerover en noemt zich onschuldig. Op grond van een tractaat. Welk tractaat kan in 's Hemelsnaam neu— traliteitsschennis toestaan. Ja, er zal een tractaat bestaan, waardoor den Engelschen wordt veroorloofd materieel en mannen te voeren door Portugeesch gebied voor den Engelscheu arbeid in Rhodesia. Maar daarmede is nog niet gewettigd het transport van soldaten, dat nu dc Boeren in den rug kan aanvallen Roberts heeft beloofd Mafeking te ontzet ten op den 24 Mei. Als hij maar troepen mag aanvoeren door het noorden, die de Boeren in den rug kunnen aangrijpen, steunt Roberts berekene- ning misschien op gronden. Maar dan is Portugal de schuldige Europa, laat ge dit toe Straks als de bladen onder het volk de beteekenis van de schandelijke verklaring des Portugeeschen ministers zullen hebben ver spreid, zal menig hart trillen van hevige verontwaardiging. Maar toch, al schreeuwt geheel Europa éen krachtig protest uit tegen het perfide Albion, dat het geldelooze Portugal tot deze huicheldaad bracht, tegen de Portugeeschen minister van buitcnlandsche zaken, die zich leende tot deze huichelachtige verklaring, de mogendheden zullen haar mond wel houden. Er valt niks te verdienen en als men niets bieden kan, doet geen mogendheid in onze tijd een stap. Er valt wel iets te verliezen. Frankrijk opent na tien dagen zijn ten toonstelling. Dat land zal wel zwijgen dus. Hiermede ligt Rusland ook een slot op den mond. Zullen de Boeren het Portugeesch grond gebied binnenvallen Er ligt eeD heel Engelsch eskader in de I-elagoa-baai. Neen, laten ze den Brit geen voorwendsel geven tot een landing in 't groot. In de Engelsche bladen vinden we nog een aantal bijzonderheden over het gevecht bij de Mieliespruit en den Boesmanskop. Volgens de verklaring van een gevangen geuomen Boer, zoo meldt de correspon- bracht. Dit deelde haar n.l. mede, dat reeds den vori ge» dag eene oude, voorname dame in de stad was gekomen, in het eenige hótel, dat het stadje bezat, was afgestapt, maar sinds dien tijd reeds tienmaal, hetzij persoonlijk hetzij door bood schappen hud doen vragen of Peiser te spreken was. Elize zeide, dat haar vader wel in de eerst volgende dagen zou terngkeeren, gaf een vooraf bedachte verklaring over haar eigen wegblijven, en beval haar dadelijk bericht te geven als Baruch thuis kwam. Toen trok zij zich in haar eigen kamer terug, die zij natuurlijk met zeer eigenaardige gewaarwordingen betrad. Wat was er toch gebeurd, sinds z'.j van hier weggegaan was, en wat zou de toekomst brengen Wat moest Elize nu beginnen, indien haar vader zich werkelijk in veiligheid had gesteld? Zij was alleen, zonder hulp, zij wist niet eens over welke geldmiddelen zij te beschikken had. Ook de hoop, Walewski door bemiddeling van haren vader ongemerkt weg te krijgen, was dan verdwenen. Een der meisjes trad thans binnen en deelde haar mede dat de vreemde dame zooeven terug gekomen was, en Jtoen zij vernomen had, dat wel niet Peiser, maar toch diens dochter was teruggekomen, verzocht had dan Elize eenige oogèn blikken te mogen spreken. Elize gaf bevel de dame naar de mooiste kamer te geleiden, en bracht met vaardige hand haar toilet in orde; daarna ging zij naar de kamer, waar de dame haar reeds wachtte. Zij vond daar eene dame met wit haar en een fijn, geestig gelaat, in hetwelk echter de zorg blijkbaar eeni ge scherpe lijnen getrokken had. De geheele gestalte maakte een voornamen indruk, die door de zwarte kleeding nog werd verhoogd. De vreemdelinge was bij Elize's binnentreden opgestaaD, verrast door de schoonheid van het jonge meisje, zooals zij in Peiser's huis niet kon verwacht hebben. Vergeef mij, mejuffrouw, zeide zij in het elegantste Fransch, indien ik u stoor, maBr ik zou gaarne zelf van u vernemen, wanneer gij uw vader terugverwacht; ik heb daarom de vrij heid genomen u op te zoeken. Ik bid u, blijf zitten, genadige vrouw. Tot mijn spijt kan ik omtrent de terugkomst mijns dent van de Standard was het commando van Kroonstad in twee afdeelingen gesplitst. Een van deze bezette een heuvel die de waterwerken bestreek en in den rug van het konvooi, terwijl de andere langs den oever vau de rivier en de spruit lag opgesteld, waar zij verborgen waren in het lange gras. Een of twee ongewapende Boeren, schijnbaar goedgezind, hielden zich bij de drift op als een soort van lokaas voor de val. Zoodra er dertig wagens door de drift waren, spron gen de Boeren te voorschijn, legden hun geweren aan eu verlangde» dat het konvooi en de U batterij zich zouden overgeven. Roberts's Horse die vooruit was gezonden om zich van den toestand op de hoogte te stellen, kreeg last om terug te trekken. De Boeren openden daarop het vuur op een afstand van vijftig nieters. Het bevel daar toe werd, volgens den Engelschen correspon dent, gegeven door een Duitsch officier. (Het schijnt nu eenmaal gewoonte te ziju geworden in een deel van de Europeesche pers om aan vreemde officieren de eer te geven van de verdienstelijke wapenfeiten, die de Boeren verrichten.) De manschappen van Roberts's Horse vielen rechts en links, maar het over schot vond dekking achter een spoordijk en vocht dapper in de achterhoede. De kanon nen die de Engelschen hadden behouden, beschoten de Boeren in de spruit en nood zaakten hen driehonderd meters verder naar een lage heuvelreeks terug le trekken. Hier kregen zij versterking en, nu weer aanval lende, vervolgden zij de Engelschen mijlen ver zooveel mogelijk doodende, wondende en gevangen nemende. Van een eskadron van het éde dragonders (Ieren), dat vóór het gevecht 140 man sterk was, bleven len slotte nog maar tien bereden manschappen over. In de verwarring, die volgde op het te voorschijn springen van de Boeien, en het zware vuur dat zij op korten afstand losien, werden de batterij-paarden en de transport muilen wild. De kanonnen kwamen in groot gevaar eu er werden vrijwilligers opgeroepen om ze weg te halen. Alle manschappen in de nabijheid snelden toe, en twee kanonnen werden gered. De Boeren brachten de vermeesterde stukken, wagens en gevangenen weg voor de negende divisie was aangeko men De Engelsche versterkingen rukten op van den Boesmanskop, waar het overschot vau kolonel Broadwood's kolonne halt had ge houden. De Hooglandersbrigade trok in noordelijken richting van de waterwerken, en de cavalerie en artillerie naar het zuiden, in de hoop de Boeren te kunnen omsingelen, maar dezen trokken terug op de heuvels. De artillerie beschoot hen daar, maar kreeg geen antwoord. Toen de Engelschen merkten dat de Boe- vaders geene inlichting geven. Hij is voor on- bepaalden tijd op eene buitenlandsche reis. De dame scheen over dit antwoord niet zeer verheugd. Zij rimpelde bet voorhoofd en zeide eindelijk merkb»ar bedrukt: Dat is zeer on aangenaam voor mij, zeer onaangenaam, o, God, het is vreeselijk I Kunt u mij niet mededeelen, waarover gij u ongerust maakt? De dame zag Elizo lang onderzoekend aan en antwoordde dan Het spijt mij, maar ik kan mij alleen tot uwen vader wenden, en ook hem alleen mijn naam noemen. Versta mij niet ver keerd het is geen wantrouwen tegen u,maar de zaak betreft niet mij alleen De dame stond op om te vertrekken. Haar gang was aarzelend en mat, alsof zij zich slechts met moeite bewegen kon. Ik verzoek u mij wegens de stoornis te verontschuldigen, zeide zij nog,zacht. Ik moet wachten tot uw vader terugkomt I Zij keerde zich om, tot vertrekken gereed, en thans zag Elize haar gelaat van terzijde. In dit oogenblik bespeurde zij duidelijk de trekken van Walewski iu het geiaat der dame, en plotse ling overviel haar de gedachte, dat zij Walewski's moeder voor zich had. Genadige vrouw zeide zij haastig' Ik ver zoek u, blijf nog een oogenblik. De vreemdelinge bleef staan en blikte Elize vragend aan. Deze was intusschen weder in twijfel, of deze dame wel werkelijk de moeder van Walewski was. Zij vreesde nu. zich vergist te hebben, toen zij gelijkenis meende te zien. Ik wilde slechts vragen, sprak zij stotterend, of u mis'chien komt onderzoeken of vragen naar soms iemand van uwe naaste betrek kingen misschien Elize zweeg. De vreemde dame stond plotse ling voor haa"- en lu»d hare handen gegrepen. Heb medelijden, zeide zij met bevende stem, heb medelijden met een reeds sinds maan den, door der. vreeselijksten angst gepijnigd jiart. Gij schijnt te weten zeg mij alles, en op fluisterenden toon voegde zij er bij Ik ben graviD Walewski! Gij zult uw zoon nog hedenavond zien l sprak Elize er. ook haar stem beefde thans. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1900 | | pagina 1