De Zuid-Afiikaansche oorlog,
Oorlog.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Duitschlarid.
Britsch-indie.
Vereenigde Staten.
China.
FEUILLETON.
De valsche Baron.
BINNENLAND.
einde van het jaar zeer vast.
Jammer, dat het afdoen, zouten en
conditióneeren dezer puike huiden nog
al eens te wenschen overlaat. Bij betere
behandeling zouden nog hoogere prijzen
bedongen kunnen worden.
De paardehuiden genoten slechts zeer
weinig attentie. De prijzen varieerden
bijna niet. De markt sloot einde Decem
ber flauw gestemd met f 10 voor Inland-
sche en fll voor Belgische, alzoo over
liet geheel iets lager dan in 1898.
geregeerd worden door de handen van den
Almachtigen God, en daarom bidden wij
A bello, libera nas Domiue, van o.ulog,
verlos ons, Heer! (N. K)
ZUSTER GONS AL VA.
Uithoofde van den Vrijdag inval
lenden Feestdag, zal het volgend
nummer van dit Blad iets later dan
gewoonlijk verschijnen.
JAARMARKT te Waalwijk op
Donderdag 5 Juli. a.s.
DE TOESTAND.
Evenals de vorige eeuw besloten werd door
de giuwelen der Fransche Revolutie, zal ook
het laatste jaar dezer eeuw met bloedige
letteren in de geschiedboeken worden opge
teckend.
Hel vrij'', fiere Boerenvolk, dat in hei
verre Afrika rust en onafhankelijkheid ging
zoeken, ziet zijne edelste zonen op het
slagveld sneuvelen, omdat de geldwereid het
geld begeeide van Transvaal's mijnen en
velden. De heldenkamp lusschen de kleine
republieken en het machtige Engelsche Rijk
heeft geheel de wereld met geestdiift ver
vuld, en geen enkele mogendheid waag
de het, hulp te verleenen aan de geteisterde
Boeren. Sterk door hun God en hun Recht,
hebben de Transvalets en Oranje-Vrijstaters
den reuzenstrijd voortgezet en al is de En
gelsche oppet bevelhebber te Pretoria, nie
mand zal beweren, dat de Transvaalsch—
Engelsche oorlog geëindigd is
Als ware het een straf des Hemels, zoo
zien alle Mogendheden, die aan Transvaal
hulp en steun weigerden, zich plotseling in
een oorlog gewikkeld met hei onmetelijke
Chineesche Rijk.
De gezanten van alle Mogendheden opge
sloten wellicht vermoord te Peking
admiraal Seymour, die met een on'.zettings—
leger naar Peking oprukte, gedwongen terug
te keeren het eerste zeegevecht tusschen de
vloot der verschillende Mogendheden en d
forten van Ta-kou geleverd, aldus zijn de
treurige berichten, die uit China gemeld
worden.
Ieder land maakt zich gereed troepen en
schepen naar China te zenden, cn het groote
„Hemelsche" rijk der Chineezen zal vreese-
lijk getuchtigd worden voor den moord, op
de inlandsche christenen en Europeanen
gepleegd.
Dat het Chineesche leger in staat is, ook
maar korten tijd stand te houden tegen de
Europeesche soldaten, achten we onmogelijk,
de Chinees is slecht gewapend en laf. Doch
de uitgestrektheid van het Chineesche Rijk
zal het uiterst moeielijk maken de rust te
herstellen, en zekerhei i aan de inlandsche
chris'tnen en Euiopeanen te verschaffen.
En het ergste is nog de kans op een al—
gemeencn oorlog.
Thans werken alle mogendheden Enge
land, Frankrijk. Duitschland, Rusland, Anie
rika en zelfs Japan eend-achiig samen om
China ten onder te brengen, wijl de nood
zakelijkheid en het gemeenschappelijk belang
hen vereenigd heeft maar als de buit te
verdeelen valt, en daartoe zal het vroeg
of laat komen clan vreezen we onze har
monie verdwenen te zien.
Rusland verlangt blijkbaar door Sibeiiéen
Mongolië heen in China door te dringen. De
spoorlijn, die Rusland met China moet ver
binden, en waar langs van afstand tot afstand
kozakken zullen gelegerd worden, om de lijn
te verdedigen, zal het begin zijn van Ruslands
overheersching.
Dat de andere Mogendheden een tegen
wicht tegen den Russischen invloed in China
zullen verlangen, lijdt geen twijfel, en dan
zal de Vredesconferentie evenmin een Eu—
ropeeschen oorlog kunnen tegenhouden, als
zij den oorlog in Transvaal kou verhinderen.
Waarschijnlijk staan wij dus aan den
vooravond van gewichtige gebeurtenissen en
wie weet of de twintigste eeuw, in plaats
van ingeluid te worden door vrede-klokken,
niet haar intocht zal houden onder het don
deren der kanonnen.
Doch wij weten, dat menschen en volkeren
Het telegram, dat Lord Roberts Maandag
avond overseinde, bevatte belangt ijk nieuws.
Vooreerst, meldt hij, dat generaal Clements
slaags is geweest met een Vrijstaatsche bur
germacht bij Winburg. Hij heeft ze ver
dreven, zooals het in dc guerrilla die de
Boeren voeren, behoort te zijn, maar dal er
bij Winburg een commando is vei schenen, is
van groot belang. Tot nog toe hielden de
Boeren zich uog alleen bezig met aanvallen
op de troepen, die den spoorweg ten noorden
van Kroonstad bewaken, maar nu vertonnen
zij zich ineens zooveel zuidelijker, niet zoo
heel ver van Bloemfontein. Waar komen
die Boeren vandaan Is het een nieuw com
mando dat zich in de buurt zelf gevormd
heeft Of, waarschijnlijker, is het een der
paardencommando's van den alomtegenwoor-
digen De Wet Die zou dan door dien fa—
meuzen ijzeren ting, waarmede een aantal
Engelsche generaals met hoeveel lienduizen
den soldate*n en hoeveel kanonnen, htm al
nauwer en 11 luwer insluiten, zijn hesngc—
slopen.
Het andere feit van belang is, dat er ge
schei mutseld is ten zuidoosten van Pretoria,
op enkele kilometer afstand van Lord Robert's
hoofdkwartier. De correspondent van de Daily
News te Pretoria seinde tiouwcns reeds den
20eti De Boeren treden in hel Oosten weer
aanvallendenvijs op. Gisteren tastten zij een
cavalerie kamp te Kameeldrift aan de Pten—
risrivier aan. Het schieten duurde ver
scheiden uren totdat de vijand verdreven
werd. Generaal Botha lokt een slag uit of
hij is verplicht uog weer stand te houden,
omdat de terugtocht naar Middelburg moei
lijk is De toestand is zoo in elk geva
gunstiger voor ons dan vervolging in een zoo
moeilijk terrein.
Omtrent den h rnieuwden aanval van de
Boeren te Honingsprui', aan de Rhenoster—
rivier, meldt Lord Roberts Den 22en vroeg
viel de vijand onzen post te Honingspruit
aan. Voor er uit Kroonstad hulp kwam op
lagen, gelukte het hem drie spoorbruggetjes
te verbranden. A'lc drie zullen hedenmiddag
(den 2-len) hersteld zijn."
Aangaande de bezetting van Standerton
vinden wij nog de volgende betichten. Voor
eerst seinde Roberts, naar ens nu blijkt, niet
dat de ambtenaren de stad hadden verlaten,
maar alle Boeren (all Dutch residents). Sir
Redvers Buiier seint uit de bezette plaats,
dat ei den 18en 4(51 gevangenen door de
stad werden gevoerd, nl. lersche en Middle
sex-yeomanry, bij LindU-y gevangen gevangen
genomen (o. a. de millionairsc impagnie), en
dan nog 180 gevangen Hooglanders, bij Heil
bron met eer. konvooi gevangen genomen.
De correspondent van Central News sein',
over dit geval, ons zoo zorgvuldig door Lord
Robe'ts verzwegen, nog, dat die Hooglanders
den 4en tusschen Roodewal en Heilbron
werden gepak', terwijl zij zestig wagens ge
leidden. O.inoodig te zeggen dat die wagens
ook in de handen der Boeren vielen. Deze
waren, naar het he*', 1400 man sterk en
hadden zeven kanonnen bij zich. Wat het
gevangen nemen der yeomanry betreft, meldt
deze correspondent, dat zii Lindley binnen
marcheerde, niet wetende dat de plaais door
de Boeren weer bezet was.
Reuter seint nog uil S'.anderton Ongeveer
veertig Hollanders en spoorwegambtenaren
(Hollandsche spoorwegambtenaren waren
in de stad achtergebleven. Twee hunner, van
Daila en Schcffers, zijn in hechtenis genomen,
onder beschuldiging dat zij medeplichtig zijn
aan het la'en springen van de spoorwegbrug
en het vernielen van spoorwegmateriaal. Zij
zitten in de gevangenis. Vijf kisten werden
gebruikt om (Te brug te laten springen, en
vijf andere kisten met een zeer groote hoe
veelheid munitie werd naar Machadodorp
meegenomen Ongeveer vijftig goederenwa
gens op de lijn zijn onbruikbaar gemaakt en
spoorwegleggers tot eeu waaide van, naar
men zegt, rui in 1200,000 werden verbrand,
omdat de ambtenaren bang waren, dal de
spoorwegbrug cr mee hersteld zoude worden.
Tot zoover de correspondent. Dank zij de
ambtenaren van den Nederlandschen spoo
weg is de spoorrerb'nding van Natal naar
Preto-ia dus bij S'.anderton althans voo
Ioopig nog verbroken. Bovendien stelt de
correspondent in het vooruitzicht, dat Bu'ler
op de lijn naar Natal toe, spoedig den-
zelfden last kan krijgen als Lor d Roberts op
de lijn naar het zuiden. Hij meldt toch, dat
veldkornet Badenhorst van Wakkerstroom
met een duizendtal burgers te Graskop staat,
d. i. ongeveer 25 KM. van Zandsp uit. rnet
het dozl de verbindingslijn van Bulier te
versforen. De/.e heeft daar echter maatrege
len tegen genomen. Zoo ver dat gaat.
Vrij J ig werd d; Tentoonstelling bezocht
door 235 019, Zaterdag, bij slecht weer, door
185.54L personen.
De Tentoonstelling werd Zondag door
443.757 personen bezocht.
Te Kiel heelt Maandag de onthulling van
het gedenktceken voor keizer Wilhelm I, bij
prachtig weder, plaats gehad. Tegenwoordig
waren prins Heinrich en zijn vrouw, de vorst
van Monaco, de Japansche prins Konin, de
staatssecr tarissen van Billow Posadowsky en
Tispitz. Onder de officieren waren ook de
commandanten van de hier geankerde Turk-
sche, Nederlandsehe cn Japansche schepen.
De Keizer ging naar her keizerlijk paviljoen,
waar Pasadowsky een toespraak hield. Na
de onthulling legde de Nederlandsehe kapitein
ter zee Van Woerden, van hel pan'ser.schip
„Noord Brabant" een krans neer bij het
gedenktceken. Deze kapi'ein is thans be
noemd tot commandant in de orde van den
Rooden Adelaar.
De Keizer is vervolgens naar de ,,Hohen
zollera" teruggekeerd.
De hongersnood en de cholera eischen
weder meer slachtoffers. In de vorige week
zijn 4.300 inboorlingen als offers van den
honger gevallen. In dezelfde periode kwamen
15.479 gevallen van cholera, aarvan 10.277
met doodelijken afloop, voor.
In den staat Geirgie, nabij Macdonough
zijn bij een spoorwegongeluk 45 personen
gedood.
China eu de Mogend heden.
berichten aangaande Tientsin
De berichten aangaande Tientsin luiden
voortdurend zorgwekkender. Den 21sten
seinde de Engelsche schout-bij-nacht uit
Takoe dat hij hoopte dat Tientsin 's avonds
ontzet zou worden. Maar op dien dag werd
eer) colonne Russen, Engelschen, Duitschers
en Amerikanen tot den aftocht gedwongen.
Den volgenden dag zou dc poging met vei-
s erkingen hernieuwd worden blijkens een
telegram van den Engelschen vlootvoogd
voor Takoe is echter ook deze poging mis
lukt. De troepen die Donderdag en Vrijdag
naar Tientsin waren opgerukt, vormden de
vijfde afdeeliug die in de laatste weken naar
het noorden was gezonden. De eerste bestond
uit de kleine afdeelingeu die tot bescherming
van de gezantschappen naar Peking gingen
en die in Peking aankwamen toen het daar
nog rustig was. De tweede afdeeling ter
sterkte van ongeveer 2000 man en samen
gesteld uit troepen van alle natiën onder
bevel van den Engelschen admiraal Seymour
is van Tientsin ui: opgerukt en kwam, voor-
zoover men met zekerheid weet, tot Lang—
fac.g, waar zij op verzet stuitte, zoodat een
derde colonne van L700 Russen werd afge—
13).
VIJFDE HOOFDSTUK.
Ten tweede male werd de deur geopend en op
den drempel vei scheen Emil van llaudra. Zooals
immer, was ook tlinns zijn optreden koel en te
rughoudend, de Engelschmau zou het voornaam
noemen. Bij het zien van Kerdren, gleed een
onmiskenbaren zweem van toorn over zijn voor
hoofd. Voor zijne tante, zuster Consalva, boog
hij zich met een spottend lachje op dc lippen.
Toen trad hij opzijn oom toe en vroeg naar den
staat zijner gezondheid. Zijne woorden waren
kort en afgemeten, als die van eenen man, welke
zich van eene plicht der samenleving zoo spoedig
mogelijk wil afmaken.
De grijsaard, welke bij de gedachte aan de
goede daad, die hij zich had voorgenomen, groo-
ten troost vond, overwon den tegenzin, dien hij
voor zijn reef gevm lde, en toonde zich mededeel
zaam. Nadat hij hein in het plan van zich en
zijne zuster, om een weeshuis voor ongelukkige
kinderen te stichten, had ingewijd, vroeg hij
„Blijft gij dezen avond met ons dineeren
„Met uw verlof, waarde oom, zou ik heden
graag in de Casino eten.*
„Zoo gij wilt; ik begrijp zeer goed, dat u het
gezelschap van jonge, vroolijke viienden aange
namer is, als (lat van en oud, grommig man.'
„O, geachte oom, wanneer u mijne tegenwoor
digheid vvenscht, dm wil ik
„Och, laat dat zoo, ik zal mijnheer Urban voor
dezen avond verzoeken, ingeval hij vrij is."
Emil beet zich op dc lippen. Hij nam afscheid,
groette zijne tante koel, maakte voor Kerdren
eene stijve buiging cn verliet liet vertrek.
„Waarachtig/ mompelde hij, toen hij de trappen
afdaalde, ..het wordt lijd, dat ik eens orde in
dezen warboel breng. Henri is wel is waar uit
den weg geruimd, maar die hcdelzuster is er nog
altijd en haar invloed op mijn oom neemt met
den dag toe. Zij is in staat, de weldadigheid tot
eene tweede natuur, j tot eene manie hij hem
te maken. En deze manie is de slechtste van
allen, want zij reikt tot over het graf, en laat
niet zelden aan een erfgenaam nauwelijks meer
over dan Jobs strooleger. Wat baat mij daarbij
een deel van zijn vermogen, ik moet liet geheel
hebben en om de millioenen van dien dommen,
eenvoudigen nabob machtig te worden, wil ik
Emil voleindigde den zin nietli ij sprong in
een gereed 6taand rijtuig en reed naar het V'en-
döme plein.
Midderwijl had ook zuster Consalva van haren
broeder afscheid genomen. Urban bleef alleen bij
den heer Monnivr. Deze heide oprechte, ernstige
karakters verstonden elkaar. Beiden waren inde
school van het ongeluk opgegroeid de grijsaard
voelde zich tot den jongen man aangetrokken en
juist dezen avond bevond hij zich in eene stem
ming, in welke hem het gezelschap van dezen
zeer aangenaam was. Na liet avondmaal, dat
tengevolge v&d de opgeruimdheid van den ouden
heer, zich wut in het lange getrokken had, wilde
Urban zich met den ïuillionnair aan zijn gewonen
arbeid hegeven, maar deze verzocht hem zeer
beleefd en dringend te blijven zittendaarna
zeide hij
„Ik zou dezen avond nog graag een hoek met u
doorlezen."
„Welk hoek?* vroeg Urban.
.Het hoek uws levens.'
fU zoudt mijn levensloop willen vernemen?'
„Ja, en wel van uwe prilste jeugd tot op den
dag, waarop gij als secretaris t.ij mij in dienst
trad.
Urban streek met de hand over zijn voorhoofd,
als wilde hij den sluier, die de tijd om zijn ge
heugen geweven had, terugschuiven, terwijl een
lach om zijn mond speelde.
Mijn leven was eenzaam, arm aan vreugde,
rnaar rijk aan treurige ervaringen, mijnheer
Monnier/ zeide hij; .welk belang kunnen u de
bijzonderheden van zulk een bestaan inboezemen?'
„Mijn jonge vriend," sprak de millionnair, „ik
ken niets edelers, niet grootscher, als den strijd
met ontberingen; reeds ru gevoel ik mij tot u
aangetrokken, maar ik zou u graag nog meer
leeren schatten begint aldus gerust.'
Urban verzamelde een oogenblik zijne gedach
ten, toen begon hij:
„Ik bracht mijne eerste jeugd op een boeren
hoeve in Normandië door. Wilde rozenstruiken
onttrokken de bijna vervallen muren, welke de
hoeve omsloten, aan de blikkon der voorbijgan
gers. Midden op den hof, op welke ganzen,
eenden, kippen, duiven, honden en katten in bor-
te mengeling hun leven voortslcten, bevond zich
eene put, met een uit ruw ijzer vervaardigd dak.
Als in den herfst 's avonds de zon ter ru9te
neigde, vernam men uit de verte de smeltende
tonen der hoorns van de naar huis keerende
herders hoe nader die tonen kwamen, des te le
vendiger werd het op de boerderij en in hare
naaste omgeving. De gelukkige bezitter van deze
hoeve, was een grop', krachtig man, die mij als
zijn eigen zoon behandelde. Dat ik een wees
was, vernam ik eerst toen ik twaalf jaren oud
geworden en het landelijke, stille leven, dat ik
had lief gekregen, verlaten moest. Wijl mijn
pleegvuder geloofde, dat ik aanleg voor
de studie had, zond hij mij naar Havre. Lange
jaren leefde ik daar eenzaam en in inijzelve ge
keerd, zonder dat ik de minste neiging gevoelde
eene engere vriendschap met een mijner school
kameraden aan te knoopen. Ik hield ze allen
voor plaaggeesten en hardvochtig en heden ge
loof ik nog, dat de meesten het waren. Eerst na
jaren vond ik een vriend, aan welke ik mij
enger aansloot. Diegenen, welke zoo langen
tijd als ik, het voorwerp van de plagerijen en
vervolgingen geweest zijn, zullen de draagkracht
van dit woord begrijpen.
Wij hadden tot opzichter in de klas, een zacht-
aardigen jongen man, die even als ik steeds het
mikpunt van den spot en de plagerijen van de
gymnasiasten was. Een bedelaar kon nauwelijks
behoeftiger en soberder gekleed zijn als hij 'het
was verwonderen kon men zich daarover niet
daar h-1 gymnasium, hetwelk bovendien zijn ge
zondheid ondermijnde, en in hetwelk hij even
zoovele pijnigers als scholieren telde, zijne dien
sten slechts met 400 francs per jaar honoreerde.
Op een dag, toen Andreas Bauvais zoo heette
onze studie-opzichter weder de spotternijen
van zijne scholieren te verduren had, ja zélfs
grovelijk door hou beieedigd werd. verloor ik
mijn geduld. Moedig wierp ik mij als zijn ver
dediger op en verweet de kwelgeesten bun on
behoorlijk gedrag. Het gevolg daarvan was, dat
ik thans alleen hunne plagerijen te verdrag-n
had. Eenige minuten verdroeg ik het met ge
duld, maar toen den spot en beleedigingen eerder
toe- dan afnamen, verschafte ik mijne vingers,
welke reed9 lang gejeukt hadden, eene afleiding.
Als een pijl schoot ik op de beide belbamers toe,
wierp ze op den grond en bewerkte hunne rug
gen onbarmhartig met mijne vuisten. Toen ?k
alioo mijn drift, laat ik zeggen mijne woede,
gekoeld had, zag ik mij met Andreas en mijne
beide tegenstanders alleen, al de anderen hadden
zich laf uit de voeten gemankt, ook de door mij
fetuchtigden liepen, zoo snel als hunne voeten
en drogen konden, van duar, en waren blijde
uit mijne handen verlost te zijn. Ik gaf Andreas
zonden om haar te versterken en van pre—
"ianil te voorzien. Tot dusver weet men
niets zekers aangaande het verl.ljf van d z
'roepen, al bestaat er gegronde hoop dat z
re Peking zijn aangekomen. Een vier de
Russische colonne heeft daarna Tientsin
bezet, en deze is h-t die daar nu den aan
val van da Chineesche troepen en Boksers
het hoofd biedt Tot haar ontzet opereert nu
een vijfde colonne troepen van de verbonden
mogendheden tegen Tientsin, tot dusver
zonder succes Dit ontzet moet spoedig ko
men, anders zal het te laat zijn de vreemde
nederzetting is bijna geheel verwoest en d
Russische troepen hadden reeds in 't midden
van de vorige week gebrek aan schietvoor
raad.
Het zon natuurlijk beter geweest zijn ais
de verschillende colonnes niet droppelsgewijs
maar als een gesloten massa waren opge
rukt de omstandigheden maak'en dit echter
onmogelijk. De bedreiging van de gezan"
schapsgebouwen en van de Europeanen te
Peking eischte onverwijlde maatregelen, en
daarom kon men niet wachten tot alle troe
pen te Takoe waren samengetrokken.
De Russische admiraal te Takoe heeft
Zaterdag een korps van 4000 man gevormd
om Tientsin te ontzetten. De grootste helft
waren Japanners.
De Daily Mail verneemt uit ILjifoe De
Chineesche macht, die het vorige onlzeikorps
terug heeft gedreven, is 20,000 man steik en
heeft snelvuuikanonnen. Buiten Tientsin is
de spoorsveg vernield, zoodat een internati
onale trein ontspoord is.
De Daily News verneemt uit Tsjifoe
Waarschijnlijk zu'len de Chineesche Hoepen
in Paitang en Loetai trachten, de forten van
Takoe te hernemen.
Lloyd's agent te Nioetsjwang seint, dat de
spoorweg naar Sjanghai vernield is De vreem
delingen te Nioetsjwang zijn in de havenstad
verzameld en worden beschermd door Russi
sche troepen, nit Port Arthur en het noorden
gekomen. De Engelsche consul te Nicei;
jwatig heeft vergeefs om eeu kanonneerboot
geseind.
De Daily Express verneemt uit Sjanghai:
De verliezen die de Europeanen te Tientsin
lvebben geleden, zijn geweldig de toestand
van de overgeblevenen is netelig, aangezien
zij niet langs de rivier kunnen ontkomen;
de booten kunnen niet over de ondiepten
heen. De Chineezen vechten met den moed
der wanhoop De vrees bestaat, dat liet korps
van Seymour vernietigd is. Volgens een
verhaal van koelies heeft een kleine colonne
blanken op 64 KM. ten westen van Tientsin
dagen lang tegen een ontzaglijke overmacht
Chineezen gevochten tot zij bezweek.
De Daily Express verneemt uit Sjanghai
80,000 welgeoefende Chineesche troepen, van
kanonnen voorzien, staan thans te velde,
ongerekend de 270,000 man ongeregelde
troepen en de Boksers.
Uil Toengkin seint men, dat de Fransche
consul daar nog steeds gevangen zit. Een
mandarijn uit Sjantoengsche mandarijn, die
den 16en heimelijk Peking verliet, rapporteer!
dat toen de stad in het westen en het noor
den alsook de vreemdelingenwijk biandde.
Prins Tsjing, ex-president van het Tsoeng—
li-jamen, zou gedood zijnDe Keizerin zoo
heette het, vlucht ver Lr naar Sjatigfoe, in
de provincie Sjansi. De Chineesche prius
Koeangtsji uit Takoe gekomen, heeft te
Nangking 2,000,000 kardoezen geleend.
Te Sjanghai gelooft men, dat tot dusver
de anti-vreem ielingen-beweging in Noord-Chi-
na vooral legen de Russen gericht is, als een
gevolg van het mishandelen van Chineezen
in Mantsjoerije.
Russische ambtenaren te Port Arthur mel
den, dat er daar voor opstand gevreesd
wordt. Daar staan nog 40,000 Chineezen
tegenover slechts 4000 Russen, die er over
gebleven zijn. Gelukkig zendt Wladiwostok
alle beschikbare troepen naar het zuiden. De
Londensche bladen maken hieruit op, dat
de Russen evenmin iets beslissends in Noord-
China hunnen uitrichten als de andere
Europeesche mogendheden of Amerika
Slechts Japan zou iets vermogen.
De Daily Express verneemt uit Sjanghai
Pe Chineesche tegeering heeft in den laatsten
tijd in het geheim maandelijks 20,000 nieu—
werwelsche gewereu ingevoerd. De Chinee-
zenviool te Sj rnghai overirtft de vreemde
vloot. De marine en de consuls stellen ver
trouwen in Ciiineesche beloften, maar de
vreemdelingen kolonie minder, omdat bekend
is, «lat S jui.sj >u in menigte troepen naar het
noorden zendt. Men vreest een aanval van
Chineezen op Woesoeng en Kiangsin, wes
halve vele Europeesche dames en kinderen
uit Sj.ighai naar Japan uitwijken. Van de
Chineezen te Sjanghai sympathiseeren cr
vele openlijk met de Boksers. Intusschen is
de Engr-lsche consul er in geslaagd, den
taotai, te bewegen de Chineesche vloot bui
ten de haven van Sjanghai 'c verwijderen.
waalwijk, 27 juni 1900.
W. v. cl. Sluijs.
In den nacht van Maandag op Dinsdag
overleed alhier de heer W. v. d. Sluys, oud-
hoofil der school van Besoijen en oud-Di
recteur der Rijksnormaallessen alhier. Het
openbaar lager onderwijs verliest in hem een
zijner verdienstelijkste mannen. Door zijn
groote en diepe kennis, zijn uitmuntenden
tact van onderwijzen, zijn rusteloozen arbeid
voor de ontwikkeling der jeugd, was zijn
naam wijd en zijd bekend, werd zijn onder
wijs allerwegen gezocht en heeft hij onnoe
melijk veel goeds gesticht. L)e school van
Besoijen gold langen tijd voor een der beste
uit de geheele provincie Noord-Brabant. Tal
van jonge lieden heeft hij opgeleid tot on
derwijzer, terwijl vele thans hooggeplaatste
ambtenaren, hoofdzakelijk aan hem hunne
schitterende positie te danken hebben. Zijn
groote verdiensten werden meermalen door
de Regeering en de school-autoriteitcn er
kend en gehuldigd. De gedachtenis van den
heer v. d. Sluys zal bij onteibaren in da uk-
bare herinnering blijven voortbestaan.
Uitstapje.
Diusdag j I. maakten de onderwijzers
uit dit arrondissement een uitstapje naar den
Haag. Na een korte vergadering werd en
corps een bezoek gebracht aan het Maurits-
huis en andere inrichtingen van dezen aard,
alsmede aan Scheveningen.
Wedvlucht.
Zondag werden de duiven van den Heer
P. R. Schoemans die aan eet) wedvlucht deel
namen losgelaten te Chateauroux, afstand
610 KM. bij Westenwind en heldere lucht
en kwamen als volgt aan
De 1ste om 12.55, de 2de 1.13, de 3de
1.21, de 41e 1.27, de 5de 1.48, de 6de 1.51,
de 7de 2 50, de 8ste 4,05.
De eerste duif behaalde een snelheid van
1185 meter per minuut, wat zeker eene euop
me snelheid is.
de handSedert dien dag hadden, alle respet
voor mij. Geen waagde het aan den directeur het
voorgevallene te vertellen, uit vrees, dat dan de
kwellingen, waarmede zij den armen Andreas
zoo langen tijd vervolgd hadden, aan het licht
zouden komen. Tusschen mij en Andreas Bau
vais echter sloot zich sedert dien dag een vriend
schapsband, welke tot heden nog niets in staat
was te verbreken. Wij waren beiden wees,
beiden van het verlangen bezield, door eigene
kracht, waarop wij moesten steunen, tot eene
eervolle positie te geraken. De jaren, welke ik
met Andreas aan het gymnasium doorbracht, tel
ik tot de gelukkigste mijns levens. Dagelijks na
de voorbereidingen voor de klas waren wij bij
elk' nder, om wederkeerig onze geduchten over
kunst en wetenschappen te wisselen. Andreas,
een poëtisch gevormd karakter, las mij dan zijne
gedichten voor, welke hij in zijn vrijen tijd
gemaakt had, 0! hij besprak met mij zijne plan
nen tot nieuwe gedichten en drama's, in welker
opvatting hij mij als een meester verscheen. Op
een morgen ik was op prima toonde hij
mij. met een veelzeggend lachje, in de klas eenen
biief, die lyj echter spoedig weer in zijnen jnszak
verdwijnen liet. Vol ongeduld en nieuwsgierig
heid verbeidde ik den afloop der lessen. Nauwe
lijks waren deze geëindigd, of ik begaf mij naar
mijne kamer, op welke Andreas mij reeds wacht
te.'
-Wilt gij ons verlaten was mijne angstige
vraag.
„Ik verwacht u het volgende jaar in Parijs/
zeide hij lachend „mijn vriend Mnrigné heeft
eene plaats voor mij in eone groote drukkerij
gevonden. Verwondert u niet over den aard
mijner toekomstige bezigheden, voor een volge
ling der wetenschappen bestaat er geen betere,
geene, die hem zoo spoedig in aanraking brengt
met de corypheën der schoone kunsten. Hetleit
is niet zeldzaam, dat beroemde mannen hunne
loopbaan als corrector of letterzetter begonnen
hebben; binnen een jaar hoop ik u eveneens in
Parijs te zien.»
„Een ongeluk komt nooit alleen nauwelijks
waren acht dagen 6edert de afreis van mijn eeni-
gen vriend verloopen, of ik werd bij den direc
teur van het gymnasium geroepen. Met bewogen
stem deelde hij mij de dood van mijn pleegvader
mede en liet doorschemeren, dat ik op onder-
t uning vnn we ge de erfgenamen, bijna niet kon
rekenen, zoodat ik voortaan qlleen op mijne eige-
re k achten rarest bouwen. Om mijne studiën
te kuui.en voltooien bleef mij niets anders over,
De G'zuur in ons land.
Bij geruchte verneemt hel Hbld. dat ook
de tsaar van Rusland dezen zomer aan een
bezoek aan de Parijsche tentoonstelling een
uitstapje naar ons land, met name naar Den
Haig en Amsterdam, zal verbinden.
Drankwet.
Naar de N. Arnh. Ct. van bevoegde zijde
verneemt, is de voorgestelde wijziging vau
de Drankwet in de afdeelingen ran de
Tweede Kamer zeer ongunstig ontvangen.
Onze Commissaris óp de Tentoonstelling.
Aan hei Haagschc Dagblad wordt gemeld,
dat, blijkens het Journal Officiel, de Neder
landsehe Regeerings commissaris, baron Mi-
chiels van Verduynen, is benoemd tot lid
van de „jury supérieur* der wereldtentoon
stelling.
Atjeü.
De correspondent van de »N. R. Ct." te
Batavia seint onder dagteekening van heden:
dan het aanbod van den directeur aan te nemen*
lk aanvaardde de door het vertrek van mijn vriend
opengevallene betrekking als opzichter van de
klas Een jaar daarna deed ik examen eu ver
trok met 40U francs op zak naar Parijs. Dat de
vriendschappelijke gevoelens, welke Andrea9
reeds op liet gymnasium te Havre voor mij ge
koesterd had, dezelfde waren gebleven na onze
scheiding, bewees direct het feit, dat uiijn vriend
in zijne grootmoedigheid zijne bescheidene woning
met mij deelde, totdat ik zelf in staat was in
mijn onderhoud te voorzien.
In dien tijd deed kier in Parijs een kring van
jonge geleerden veel van zich spreken. Het was
de door Jean Marigné en Andreas Bauvais in het
leven geroepen vrije vereeniging van jonge ge
leerden, kunstenaars, juristen en schrijvers, die
iedere protectie van de hand wijzend, door eigeu
kruclit en genie de waardeering van de heden-
daagsche eu toekomstige maatschappij wilde af
dwingen. De voorwnarde tot opname in hunnen
bond was niet enkel ijver, vlijt, en volhardenden
arbeid in de takken der wetenschap, die het meest
met den natuurlijken aar.leg van ieder der leden
overeenkwam, maar 0 )k trouw, onbevreesd en
vasthouden aan elkander. Iedereen kon bij deze
moeilijke voorwaarden schipbreuk lijden maar
„liever sterven', zoo luidde o.ize zinspreuk, „dan
door omkooping van het publiek, geruchtmakende
of serisatiewekkende kunstvoortbrengselen de
wereld inzenden/ liever als onverwoimene het
strijdperk verlaten, dan ideeën, die tegen de
moraal streden, toegang verléenen.... Een werk
getiteld: „Hersenschimmen', dat meuigen zweet
druppel gekost had, alsmede de aanbeveling van
mijne vrienden Bauvais en Marigné, verschafte
mij de opname in dezen bond. Al mijn weten,
al mijne gevoelens en aandoeningen waren in dit
boek uitgedrukt: op beschrijvingen die een recht-
streeksch, hartstochtelijk eiithusiasme en het bit
terste sarcasme gedicteerd had, volgden andeien,
die door de teederste poëzie waien ingegeven,
weder anderen hadden bloedende tooncelen tot
onderwerp. Zeker, er was meer afkeurenswaar
dig in mijne „Hersenschimmen* dan lofwaardig.
Desniettemin namen op den dag, toen ik voorde
verzamelde leden van den bond de voornaamste
bladzijden daaruit voorlas, de bijvalsbetuigingen
bijna geen einde.
(Wordt vervolgd.)