De Zuid-Afiikaansche oorlog, Oorlog. BUITENLAND. Frankrijk. Duitschlarid. Britsch-indie. Vereenigde Staten. China. FEUILLETON. De valsche Baron. BINNENLAND. einde van het jaar zeer vast. Jammer, dat het afdoen, zouten en conditióneeren dezer puike huiden nog al eens te wenschen overlaat. Bij betere behandeling zouden nog hoogere prijzen bedongen kunnen worden. De paardehuiden genoten slechts zeer weinig attentie. De prijzen varieerden bijna niet. De markt sloot einde Decem ber flauw gestemd met f 10 voor Inland- sche en fll voor Belgische, alzoo over liet geheel iets lager dan in 1898. geregeerd worden door de handen van den Almachtigen God, en daarom bidden wij A bello, libera nas Domiue, van o.ulog, verlos ons, Heer! (N. K) ZUSTER GONS AL VA. Uithoofde van den Vrijdag inval lenden Feestdag, zal het volgend nummer van dit Blad iets later dan gewoonlijk verschijnen. JAARMARKT te Waalwijk op Donderdag 5 Juli. a.s. DE TOESTAND. Evenals de vorige eeuw besloten werd door de giuwelen der Fransche Revolutie, zal ook het laatste jaar dezer eeuw met bloedige letteren in de geschiedboeken worden opge teckend. Hel vrij'', fiere Boerenvolk, dat in hei verre Afrika rust en onafhankelijkheid ging zoeken, ziet zijne edelste zonen op het slagveld sneuvelen, omdat de geldwereid het geld begeeide van Transvaal's mijnen en velden. De heldenkamp lusschen de kleine republieken en het machtige Engelsche Rijk heeft geheel de wereld met geestdiift ver vuld, en geen enkele mogendheid waag de het, hulp te verleenen aan de geteisterde Boeren. Sterk door hun God en hun Recht, hebben de Transvalets en Oranje-Vrijstaters den reuzenstrijd voortgezet en al is de En gelsche oppet bevelhebber te Pretoria, nie mand zal beweren, dat de Transvaalsch— Engelsche oorlog geëindigd is Als ware het een straf des Hemels, zoo zien alle Mogendheden, die aan Transvaal hulp en steun weigerden, zich plotseling in een oorlog gewikkeld met hei onmetelijke Chineesche Rijk. De gezanten van alle Mogendheden opge sloten wellicht vermoord te Peking admiraal Seymour, die met een on'.zettings— leger naar Peking oprukte, gedwongen terug te keeren het eerste zeegevecht tusschen de vloot der verschillende Mogendheden en d forten van Ta-kou geleverd, aldus zijn de treurige berichten, die uit China gemeld worden. Ieder land maakt zich gereed troepen en schepen naar China te zenden, cn het groote „Hemelsche" rijk der Chineezen zal vreese- lijk getuchtigd worden voor den moord, op de inlandsche christenen en Europeanen gepleegd. Dat het Chineesche leger in staat is, ook maar korten tijd stand te houden tegen de Europeesche soldaten, achten we onmogelijk, de Chinees is slecht gewapend en laf. Doch de uitgestrektheid van het Chineesche Rijk zal het uiterst moeielijk maken de rust te herstellen, en zekerhei i aan de inlandsche chris'tnen en Euiopeanen te verschaffen. En het ergste is nog de kans op een al— gemeencn oorlog. Thans werken alle mogendheden Enge land, Frankrijk. Duitschland, Rusland, Anie rika en zelfs Japan eend-achiig samen om China ten onder te brengen, wijl de nood zakelijkheid en het gemeenschappelijk belang hen vereenigd heeft maar als de buit te verdeelen valt, en daartoe zal het vroeg of laat komen clan vreezen we onze har monie verdwenen te zien. Rusland verlangt blijkbaar door Sibeiiéen Mongolië heen in China door te dringen. De spoorlijn, die Rusland met China moet ver binden, en waar langs van afstand tot afstand kozakken zullen gelegerd worden, om de lijn te verdedigen, zal het begin zijn van Ruslands overheersching. Dat de andere Mogendheden een tegen wicht tegen den Russischen invloed in China zullen verlangen, lijdt geen twijfel, en dan zal de Vredesconferentie evenmin een Eu— ropeeschen oorlog kunnen tegenhouden, als zij den oorlog in Transvaal kou verhinderen. Waarschijnlijk staan wij dus aan den vooravond van gewichtige gebeurtenissen en wie weet of de twintigste eeuw, in plaats van ingeluid te worden door vrede-klokken, niet haar intocht zal houden onder het don deren der kanonnen. Doch wij weten, dat menschen en volkeren Het telegram, dat Lord Roberts Maandag avond overseinde, bevatte belangt ijk nieuws. Vooreerst, meldt hij, dat generaal Clements slaags is geweest met een Vrijstaatsche bur germacht bij Winburg. Hij heeft ze ver dreven, zooals het in dc guerrilla die de Boeren voeren, behoort te zijn, maar dal er bij Winburg een commando is vei schenen, is van groot belang. Tot nog toe hielden de Boeren zich uog alleen bezig met aanvallen op de troepen, die den spoorweg ten noorden van Kroonstad bewaken, maar nu vertonnen zij zich ineens zooveel zuidelijker, niet zoo heel ver van Bloemfontein. Waar komen die Boeren vandaan Is het een nieuw com mando dat zich in de buurt zelf gevormd heeft Of, waarschijnlijker, is het een der paardencommando's van den alomtegenwoor- digen De Wet Die zou dan door dien fa— meuzen ijzeren ting, waarmede een aantal Engelsche generaals met hoeveel lienduizen den soldate*n en hoeveel kanonnen, htm al nauwer en 11 luwer insluiten, zijn hesngc— slopen. Het andere feit van belang is, dat er ge schei mutseld is ten zuidoosten van Pretoria, op enkele kilometer afstand van Lord Robert's hoofdkwartier. De correspondent van de Daily News te Pretoria seinde tiouwcns reeds den 20eti De Boeren treden in hel Oosten weer aanvallendenvijs op. Gisteren tastten zij een cavalerie kamp te Kameeldrift aan de Pten— risrivier aan. Het schieten duurde ver scheiden uren totdat de vijand verdreven werd. Generaal Botha lokt een slag uit of hij is verplicht uog weer stand te houden, omdat de terugtocht naar Middelburg moei lijk is De toestand is zoo in elk geva gunstiger voor ons dan vervolging in een zoo moeilijk terrein. Omtrent den h rnieuwden aanval van de Boeren te Honingsprui', aan de Rhenoster— rivier, meldt Lord Roberts Den 22en vroeg viel de vijand onzen post te Honingspruit aan. Voor er uit Kroonstad hulp kwam op lagen, gelukte het hem drie spoorbruggetjes te verbranden. A'lc drie zullen hedenmiddag (den 2-len) hersteld zijn." Aangaande de bezetting van Standerton vinden wij nog de volgende betichten. Voor eerst seinde Roberts, naar ens nu blijkt, niet dat de ambtenaren de stad hadden verlaten, maar alle Boeren (all Dutch residents). Sir Redvers Buiier seint uit de bezette plaats, dat ei den 18en 4(51 gevangenen door de stad werden gevoerd, nl. lersche en Middle sex-yeomanry, bij LindU-y gevangen gevangen genomen (o. a. de millionairsc impagnie), en dan nog 180 gevangen Hooglanders, bij Heil bron met eer. konvooi gevangen genomen. De correspondent van Central News sein', over dit geval, ons zoo zorgvuldig door Lord Robe'ts verzwegen, nog, dat die Hooglanders den 4en tusschen Roodewal en Heilbron werden gepak', terwijl zij zestig wagens ge leidden. O.inoodig te zeggen dat die wagens ook in de handen der Boeren vielen. Deze waren, naar het he*', 1400 man sterk en hadden zeven kanonnen bij zich. Wat het gevangen nemen der yeomanry betreft, meldt deze correspondent, dat zii Lindley binnen marcheerde, niet wetende dat de plaais door de Boeren weer bezet was. Reuter seint nog uil S'.anderton Ongeveer veertig Hollanders en spoorwegambtenaren (Hollandsche spoorwegambtenaren waren in de stad achtergebleven. Twee hunner, van Daila en Schcffers, zijn in hechtenis genomen, onder beschuldiging dat zij medeplichtig zijn aan het la'en springen van de spoorwegbrug en het vernielen van spoorwegmateriaal. Zij zitten in de gevangenis. Vijf kisten werden gebruikt om (Te brug te laten springen, en vijf andere kisten met een zeer groote hoe veelheid munitie werd naar Machadodorp meegenomen Ongeveer vijftig goederenwa gens op de lijn zijn onbruikbaar gemaakt en spoorwegleggers tot eeu waaide van, naar men zegt, rui in 1200,000 werden verbrand, omdat de ambtenaren bang waren, dal de spoorwegbrug cr mee hersteld zoude worden. Tot zoover de correspondent. Dank zij de ambtenaren van den Nederlandschen spoo weg is de spoorrerb'nding van Natal naar Preto-ia dus bij S'.anderton althans voo Ioopig nog verbroken. Bovendien stelt de correspondent in het vooruitzicht, dat Bu'ler op de lijn naar Natal toe, spoedig den- zelfden last kan krijgen als Lor d Roberts op de lijn naar het zuiden. Hij meldt toch, dat veldkornet Badenhorst van Wakkerstroom met een duizendtal burgers te Graskop staat, d. i. ongeveer 25 KM. van Zandsp uit. rnet het dozl de verbindingslijn van Bulier te versforen. De/.e heeft daar echter maatrege len tegen genomen. Zoo ver dat gaat. Vrij J ig werd d; Tentoonstelling bezocht door 235 019, Zaterdag, bij slecht weer, door 185.54L personen. De Tentoonstelling werd Zondag door 443.757 personen bezocht. Te Kiel heelt Maandag de onthulling van het gedenktceken voor keizer Wilhelm I, bij prachtig weder, plaats gehad. Tegenwoordig waren prins Heinrich en zijn vrouw, de vorst van Monaco, de Japansche prins Konin, de staatssecr tarissen van Billow Posadowsky en Tispitz. Onder de officieren waren ook de commandanten van de hier geankerde Turk- sche, Nederlandsehe cn Japansche schepen. De Keizer ging naar her keizerlijk paviljoen, waar Pasadowsky een toespraak hield. Na de onthulling legde de Nederlandsehe kapitein ter zee Van Woerden, van hel pan'ser.schip „Noord Brabant" een krans neer bij het gedenktceken. Deze kapi'ein is thans be noemd tot commandant in de orde van den Rooden Adelaar. De Keizer is vervolgens naar de ,,Hohen zollera" teruggekeerd. De hongersnood en de cholera eischen weder meer slachtoffers. In de vorige week zijn 4.300 inboorlingen als offers van den honger gevallen. In dezelfde periode kwamen 15.479 gevallen van cholera, aarvan 10.277 met doodelijken afloop, voor. In den staat Geirgie, nabij Macdonough zijn bij een spoorwegongeluk 45 personen gedood. China eu de Mogend heden. berichten aangaande Tientsin De berichten aangaande Tientsin luiden voortdurend zorgwekkender. Den 21sten seinde de Engelsche schout-bij-nacht uit Takoe dat hij hoopte dat Tientsin 's avonds ontzet zou worden. Maar op dien dag werd eer) colonne Russen, Engelschen, Duitschers en Amerikanen tot den aftocht gedwongen. Den volgenden dag zou dc poging met vei- s erkingen hernieuwd worden blijkens een telegram van den Engelschen vlootvoogd voor Takoe is echter ook deze poging mis lukt. De troepen die Donderdag en Vrijdag naar Tientsin waren opgerukt, vormden de vijfde afdeeliug die in de laatste weken naar het noorden was gezonden. De eerste bestond uit de kleine afdeelingeu die tot bescherming van de gezantschappen naar Peking gingen en die in Peking aankwamen toen het daar nog rustig was. De tweede afdeeling ter sterkte van ongeveer 2000 man en samen gesteld uit troepen van alle natiën onder bevel van den Engelschen admiraal Seymour is van Tientsin ui: opgerukt en kwam, voor- zoover men met zekerheid weet, tot Lang— fac.g, waar zij op verzet stuitte, zoodat een derde colonne van L700 Russen werd afge— 13). VIJFDE HOOFDSTUK. Ten tweede male werd de deur geopend en op den drempel vei scheen Emil van llaudra. Zooals immer, was ook tlinns zijn optreden koel en te rughoudend, de Engelschmau zou het voornaam noemen. Bij het zien van Kerdren, gleed een onmiskenbaren zweem van toorn over zijn voor hoofd. Voor zijne tante, zuster Consalva, boog hij zich met een spottend lachje op dc lippen. Toen trad hij opzijn oom toe en vroeg naar den staat zijner gezondheid. Zijne woorden waren kort en afgemeten, als die van eenen man, welke zich van eene plicht der samenleving zoo spoedig mogelijk wil afmaken. De grijsaard, welke bij de gedachte aan de goede daad, die hij zich had voorgenomen, groo- ten troost vond, overwon den tegenzin, dien hij voor zijn reef gevm lde, en toonde zich mededeel zaam. Nadat hij hein in het plan van zich en zijne zuster, om een weeshuis voor ongelukkige kinderen te stichten, had ingewijd, vroeg hij „Blijft gij dezen avond met ons dineeren „Met uw verlof, waarde oom, zou ik heden graag in de Casino eten.* „Zoo gij wilt; ik begrijp zeer goed, dat u het gezelschap van jonge, vroolijke viienden aange namer is, als (lat van en oud, grommig man.' „O, geachte oom, wanneer u mijne tegenwoor digheid vvenscht, dm wil ik „Och, laat dat zoo, ik zal mijnheer Urban voor dezen avond verzoeken, ingeval hij vrij is." Emil beet zich op dc lippen. Hij nam afscheid, groette zijne tante koel, maakte voor Kerdren eene stijve buiging cn verliet liet vertrek. „Waarachtig/ mompelde hij, toen hij de trappen afdaalde, ..het wordt lijd, dat ik eens orde in dezen warboel breng. Henri is wel is waar uit den weg geruimd, maar die hcdelzuster is er nog altijd en haar invloed op mijn oom neemt met den dag toe. Zij is in staat, de weldadigheid tot eene tweede natuur, j tot eene manie hij hem te maken. En deze manie is de slechtste van allen, want zij reikt tot over het graf, en laat niet zelden aan een erfgenaam nauwelijks meer over dan Jobs strooleger. Wat baat mij daarbij een deel van zijn vermogen, ik moet liet geheel hebben en om de millioenen van dien dommen, eenvoudigen nabob machtig te worden, wil ik Emil voleindigde den zin nietli ij sprong in een gereed 6taand rijtuig en reed naar het V'en- döme plein. Midderwijl had ook zuster Consalva van haren broeder afscheid genomen. Urban bleef alleen bij den heer Monnivr. Deze heide oprechte, ernstige karakters verstonden elkaar. Beiden waren inde school van het ongeluk opgegroeid de grijsaard voelde zich tot den jongen man aangetrokken en juist dezen avond bevond hij zich in eene stem ming, in welke hem het gezelschap van dezen zeer aangenaam was. Na liet avondmaal, dat tengevolge v&d de opgeruimdheid van den ouden heer, zich wut in het lange getrokken had, wilde Urban zich met den ïuillionnair aan zijn gewonen arbeid hegeven, maar deze verzocht hem zeer beleefd en dringend te blijven zittendaarna zeide hij „Ik zou dezen avond nog graag een hoek met u doorlezen." „Welk hoek?* vroeg Urban. .Het hoek uws levens.' fU zoudt mijn levensloop willen vernemen?' „Ja, en wel van uwe prilste jeugd tot op den dag, waarop gij als secretaris t.ij mij in dienst trad. Urban streek met de hand over zijn voorhoofd, als wilde hij den sluier, die de tijd om zijn ge heugen geweven had, terugschuiven, terwijl een lach om zijn mond speelde. Mijn leven was eenzaam, arm aan vreugde, rnaar rijk aan treurige ervaringen, mijnheer Monnier/ zeide hij; .welk belang kunnen u de bijzonderheden van zulk een bestaan inboezemen?' „Mijn jonge vriend," sprak de millionnair, „ik ken niets edelers, niet grootscher, als den strijd met ontberingen; reeds ru gevoel ik mij tot u aangetrokken, maar ik zou u graag nog meer leeren schatten begint aldus gerust.' Urban verzamelde een oogenblik zijne gedach ten, toen begon hij: „Ik bracht mijne eerste jeugd op een boeren hoeve in Normandië door. Wilde rozenstruiken onttrokken de bijna vervallen muren, welke de hoeve omsloten, aan de blikkon der voorbijgan gers. Midden op den hof, op welke ganzen, eenden, kippen, duiven, honden en katten in bor- te mengeling hun leven voortslcten, bevond zich eene put, met een uit ruw ijzer vervaardigd dak. Als in den herfst 's avonds de zon ter ru9te neigde, vernam men uit de verte de smeltende tonen der hoorns van de naar huis keerende herders hoe nader die tonen kwamen, des te le vendiger werd het op de boerderij en in hare naaste omgeving. De gelukkige bezitter van deze hoeve, was een grop', krachtig man, die mij als zijn eigen zoon behandelde. Dat ik een wees was, vernam ik eerst toen ik twaalf jaren oud geworden en het landelijke, stille leven, dat ik had lief gekregen, verlaten moest. Wijl mijn pleegvuder geloofde, dat ik aanleg voor de studie had, zond hij mij naar Havre. Lange jaren leefde ik daar eenzaam en in inijzelve ge keerd, zonder dat ik de minste neiging gevoelde eene engere vriendschap met een mijner school kameraden aan te knoopen. Ik hield ze allen voor plaaggeesten en hardvochtig en heden ge loof ik nog, dat de meesten het waren. Eerst na jaren vond ik een vriend, aan welke ik mij enger aansloot. Diegenen, welke zoo langen tijd als ik, het voorwerp van de plagerijen en vervolgingen geweest zijn, zullen de draagkracht van dit woord begrijpen. Wij hadden tot opzichter in de klas, een zacht- aardigen jongen man, die even als ik steeds het mikpunt van den spot en de plagerijen van de gymnasiasten was. Een bedelaar kon nauwelijks behoeftiger en soberder gekleed zijn als hij 'het was verwonderen kon men zich daarover niet daar h-1 gymnasium, hetwelk bovendien zijn ge zondheid ondermijnde, en in hetwelk hij even zoovele pijnigers als scholieren telde, zijne dien sten slechts met 400 francs per jaar honoreerde. Op een dag, toen Andreas Bauvais zoo heette onze studie-opzichter weder de spotternijen van zijne scholieren te verduren had, ja zélfs grovelijk door hou beieedigd werd. verloor ik mijn geduld. Moedig wierp ik mij als zijn ver dediger op en verweet de kwelgeesten bun on behoorlijk gedrag. Het gevolg daarvan was, dat ik thans alleen hunne plagerijen te verdrag-n had. Eenige minuten verdroeg ik het met ge duld, maar toen den spot en beleedigingen eerder toe- dan afnamen, verschafte ik mijne vingers, welke reed9 lang gejeukt hadden, eene afleiding. Als een pijl schoot ik op de beide belbamers toe, wierp ze op den grond en bewerkte hunne rug gen onbarmhartig met mijne vuisten. Toen ?k alioo mijn drift, laat ik zeggen mijne woede, gekoeld had, zag ik mij met Andreas en mijne beide tegenstanders alleen, al de anderen hadden zich laf uit de voeten gemankt, ook de door mij fetuchtigden liepen, zoo snel als hunne voeten en drogen konden, van duar, en waren blijde uit mijne handen verlost te zijn. Ik gaf Andreas zonden om haar te versterken en van pre— "ianil te voorzien. Tot dusver weet men niets zekers aangaande het verl.ljf van d z 'roepen, al bestaat er gegronde hoop dat z re Peking zijn aangekomen. Een vier de Russische colonne heeft daarna Tientsin bezet, en deze is h-t die daar nu den aan val van da Chineesche troepen en Boksers het hoofd biedt Tot haar ontzet opereert nu een vijfde colonne troepen van de verbonden mogendheden tegen Tientsin, tot dusver zonder succes Dit ontzet moet spoedig ko men, anders zal het te laat zijn de vreemde nederzetting is bijna geheel verwoest en d Russische troepen hadden reeds in 't midden van de vorige week gebrek aan schietvoor raad. Het zon natuurlijk beter geweest zijn ais de verschillende colonnes niet droppelsgewijs maar als een gesloten massa waren opge rukt de omstandigheden maak'en dit echter onmogelijk. De bedreiging van de gezan" schapsgebouwen en van de Europeanen te Peking eischte onverwijlde maatregelen, en daarom kon men niet wachten tot alle troe pen te Takoe waren samengetrokken. De Russische admiraal te Takoe heeft Zaterdag een korps van 4000 man gevormd om Tientsin te ontzetten. De grootste helft waren Japanners. De Daily Mail verneemt uit ILjifoe De Chineesche macht, die het vorige onlzeikorps terug heeft gedreven, is 20,000 man steik en heeft snelvuuikanonnen. Buiten Tientsin is de spoorsveg vernield, zoodat een internati onale trein ontspoord is. De Daily News verneemt uit Tsjifoe Waarschijnlijk zu'len de Chineesche Hoepen in Paitang en Loetai trachten, de forten van Takoe te hernemen. Lloyd's agent te Nioetsjwang seint, dat de spoorweg naar Sjanghai vernield is De vreem delingen te Nioetsjwang zijn in de havenstad verzameld en worden beschermd door Russi sche troepen, nit Port Arthur en het noorden gekomen. De Engelsche consul te Nicei; jwatig heeft vergeefs om eeu kanonneerboot geseind. De Daily Express verneemt uit Sjanghai: De verliezen die de Europeanen te Tientsin lvebben geleden, zijn geweldig de toestand van de overgeblevenen is netelig, aangezien zij niet langs de rivier kunnen ontkomen; de booten kunnen niet over de ondiepten heen. De Chineezen vechten met den moed der wanhoop De vrees bestaat, dat liet korps van Seymour vernietigd is. Volgens een verhaal van koelies heeft een kleine colonne blanken op 64 KM. ten westen van Tientsin dagen lang tegen een ontzaglijke overmacht Chineezen gevochten tot zij bezweek. De Daily Express verneemt uit Sjanghai 80,000 welgeoefende Chineesche troepen, van kanonnen voorzien, staan thans te velde, ongerekend de 270,000 man ongeregelde troepen en de Boksers. Uil Toengkin seint men, dat de Fransche consul daar nog steeds gevangen zit. Een mandarijn uit Sjantoengsche mandarijn, die den 16en heimelijk Peking verliet, rapporteer! dat toen de stad in het westen en het noor den alsook de vreemdelingenwijk biandde. Prins Tsjing, ex-president van het Tsoeng— li-jamen, zou gedood zijnDe Keizerin zoo heette het, vlucht ver Lr naar Sjatigfoe, in de provincie Sjansi. De Chineesche prius Koeangtsji uit Takoe gekomen, heeft te Nangking 2,000,000 kardoezen geleend. Te Sjanghai gelooft men, dat tot dusver de anti-vreem ielingen-beweging in Noord-Chi- na vooral legen de Russen gericht is, als een gevolg van het mishandelen van Chineezen in Mantsjoerije. Russische ambtenaren te Port Arthur mel den, dat er daar voor opstand gevreesd wordt. Daar staan nog 40,000 Chineezen tegenover slechts 4000 Russen, die er over gebleven zijn. Gelukkig zendt Wladiwostok alle beschikbare troepen naar het zuiden. De Londensche bladen maken hieruit op, dat de Russen evenmin iets beslissends in Noord- China hunnen uitrichten als de andere Europeesche mogendheden of Amerika Slechts Japan zou iets vermogen. De Daily Express verneemt uit Sjanghai Pe Chineesche tegeering heeft in den laatsten tijd in het geheim maandelijks 20,000 nieu— werwelsche gewereu ingevoerd. De Chinee- zenviool te Sj rnghai overirtft de vreemde vloot. De marine en de consuls stellen ver trouwen in Ciiineesche beloften, maar de vreemdelingen kolonie minder, omdat bekend is, «lat S jui.sj >u in menigte troepen naar het noorden zendt. Men vreest een aanval van Chineezen op Woesoeng en Kiangsin, wes halve vele Europeesche dames en kinderen uit Sj.ighai naar Japan uitwijken. Van de Chineezen te Sjanghai sympathiseeren cr vele openlijk met de Boksers. Intusschen is de Engr-lsche consul er in geslaagd, den taotai, te bewegen de Chineesche vloot bui ten de haven van Sjanghai 'c verwijderen. waalwijk, 27 juni 1900. W. v. cl. Sluijs. In den nacht van Maandag op Dinsdag overleed alhier de heer W. v. d. Sluys, oud- hoofil der school van Besoijen en oud-Di recteur der Rijksnormaallessen alhier. Het openbaar lager onderwijs verliest in hem een zijner verdienstelijkste mannen. Door zijn groote en diepe kennis, zijn uitmuntenden tact van onderwijzen, zijn rusteloozen arbeid voor de ontwikkeling der jeugd, was zijn naam wijd en zijd bekend, werd zijn onder wijs allerwegen gezocht en heeft hij onnoe melijk veel goeds gesticht. L)e school van Besoijen gold langen tijd voor een der beste uit de geheele provincie Noord-Brabant. Tal van jonge lieden heeft hij opgeleid tot on derwijzer, terwijl vele thans hooggeplaatste ambtenaren, hoofdzakelijk aan hem hunne schitterende positie te danken hebben. Zijn groote verdiensten werden meermalen door de Regeering en de school-autoriteitcn er kend en gehuldigd. De gedachtenis van den heer v. d. Sluys zal bij onteibaren in da uk- bare herinnering blijven voortbestaan. Uitstapje. Diusdag j I. maakten de onderwijzers uit dit arrondissement een uitstapje naar den Haag. Na een korte vergadering werd en corps een bezoek gebracht aan het Maurits- huis en andere inrichtingen van dezen aard, alsmede aan Scheveningen. Wedvlucht. Zondag werden de duiven van den Heer P. R. Schoemans die aan eet) wedvlucht deel namen losgelaten te Chateauroux, afstand 610 KM. bij Westenwind en heldere lucht en kwamen als volgt aan De 1ste om 12.55, de 2de 1.13, de 3de 1.21, de 41e 1.27, de 5de 1.48, de 6de 1.51, de 7de 2 50, de 8ste 4,05. De eerste duif behaalde een snelheid van 1185 meter per minuut, wat zeker eene euop me snelheid is. de handSedert dien dag hadden, alle respet voor mij. Geen waagde het aan den directeur het voorgevallene te vertellen, uit vrees, dat dan de kwellingen, waarmede zij den armen Andreas zoo langen tijd vervolgd hadden, aan het licht zouden komen. Tusschen mij en Andreas Bau vais echter sloot zich sedert dien dag een vriend schapsband, welke tot heden nog niets in staat was te verbreken. Wij waren beiden wees, beiden van het verlangen bezield, door eigene kracht, waarop wij moesten steunen, tot eene eervolle positie te geraken. De jaren, welke ik met Andreas aan het gymnasium doorbracht, tel ik tot de gelukkigste mijns levens. Dagelijks na de voorbereidingen voor de klas waren wij bij elk' nder, om wederkeerig onze geduchten over kunst en wetenschappen te wisselen. Andreas, een poëtisch gevormd karakter, las mij dan zijne gedichten voor, welke hij in zijn vrijen tijd gemaakt had, 0! hij besprak met mij zijne plan nen tot nieuwe gedichten en drama's, in welker opvatting hij mij als een meester verscheen. Op een morgen ik was op prima toonde hij mij. met een veelzeggend lachje, in de klas eenen biief, die lyj echter spoedig weer in zijnen jnszak verdwijnen liet. Vol ongeduld en nieuwsgierig heid verbeidde ik den afloop der lessen. Nauwe lijks waren deze geëindigd, of ik begaf mij naar mijne kamer, op welke Andreas mij reeds wacht te.' -Wilt gij ons verlaten was mijne angstige vraag. „Ik verwacht u het volgende jaar in Parijs/ zeide hij lachend „mijn vriend Mnrigné heeft eene plaats voor mij in eone groote drukkerij gevonden. Verwondert u niet over den aard mijner toekomstige bezigheden, voor een volge ling der wetenschappen bestaat er geen betere, geene, die hem zoo spoedig in aanraking brengt met de corypheën der schoone kunsten. Hetleit is niet zeldzaam, dat beroemde mannen hunne loopbaan als corrector of letterzetter begonnen hebben; binnen een jaar hoop ik u eveneens in Parijs te zien.» „Een ongeluk komt nooit alleen nauwelijks waren acht dagen 6edert de afreis van mijn eeni- gen vriend verloopen, of ik werd bij den direc teur van het gymnasium geroepen. Met bewogen stem deelde hij mij de dood van mijn pleegvader mede en liet doorschemeren, dat ik op onder- t uning vnn we ge de erfgenamen, bijna niet kon rekenen, zoodat ik voortaan qlleen op mijne eige- re k achten rarest bouwen. Om mijne studiën te kuui.en voltooien bleef mij niets anders over, De G'zuur in ons land. Bij geruchte verneemt hel Hbld. dat ook de tsaar van Rusland dezen zomer aan een bezoek aan de Parijsche tentoonstelling een uitstapje naar ons land, met name naar Den Haig en Amsterdam, zal verbinden. Drankwet. Naar de N. Arnh. Ct. van bevoegde zijde verneemt, is de voorgestelde wijziging vau de Drankwet in de afdeelingen ran de Tweede Kamer zeer ongunstig ontvangen. Onze Commissaris óp de Tentoonstelling. Aan hei Haagschc Dagblad wordt gemeld, dat, blijkens het Journal Officiel, de Neder landsehe Regeerings commissaris, baron Mi- chiels van Verduynen, is benoemd tot lid van de „jury supérieur* der wereldtentoon stelling. Atjeü. De correspondent van de »N. R. Ct." te Batavia seint onder dagteekening van heden: dan het aanbod van den directeur aan te nemen* lk aanvaardde de door het vertrek van mijn vriend opengevallene betrekking als opzichter van de klas Een jaar daarna deed ik examen eu ver trok met 40U francs op zak naar Parijs. Dat de vriendschappelijke gevoelens, welke Andrea9 reeds op liet gymnasium te Havre voor mij ge koesterd had, dezelfde waren gebleven na onze scheiding, bewees direct het feit, dat uiijn vriend in zijne grootmoedigheid zijne bescheidene woning met mij deelde, totdat ik zelf in staat was in mijn onderhoud te voorzien. In dien tijd deed kier in Parijs een kring van jonge geleerden veel van zich spreken. Het was de door Jean Marigné en Andreas Bauvais in het leven geroepen vrije vereeniging van jonge ge leerden, kunstenaars, juristen en schrijvers, die iedere protectie van de hand wijzend, door eigeu kruclit en genie de waardeering van de heden- daagsche eu toekomstige maatschappij wilde af dwingen. De voorwnarde tot opname in hunnen bond was niet enkel ijver, vlijt, en volhardenden arbeid in de takken der wetenschap, die het meest met den natuurlijken aar.leg van ieder der leden overeenkwam, maar 0 )k trouw, onbevreesd en vasthouden aan elkander. Iedereen kon bij deze moeilijke voorwaarden schipbreuk lijden maar „liever sterven', zoo luidde o.ize zinspreuk, „dan door omkooping van het publiek, geruchtmakende of serisatiewekkende kunstvoortbrengselen de wereld inzenden/ liever als onverwoimene het strijdperk verlaten, dan ideeën, die tegen de moraal streden, toegang verléenen.... Een werk getiteld: „Hersenschimmen', dat meuigen zweet druppel gekost had, alsmede de aanbeveling van mijne vrienden Bauvais en Marigné, verschafte mij de opname in dezen bond. Al mijn weten, al mijne gevoelens en aandoeningen waren in dit boek uitgedrukt: op beschrijvingen die een recht- streeksch, hartstochtelijk eiithusiasme en het bit terste sarcasme gedicteerd had, volgden andeien, die door de teederste poëzie waien ingegeven, weder anderen hadden bloedende tooncelen tot onderwerp. Zeker, er was meer afkeurenswaar dig in mijne „Hersenschimmen* dan lofwaardig. Desniettemin namen op den dag, toen ik voorde verzamelde leden van den bond de voornaamste bladzijden daaruit voorlas, de bijvalsbetuigingen bijna geen einde. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1900 | | pagina 2