Zondag' 14 October
Nummer 80
aan
feuilleton.
De valsche Baron
Dit nummer bestaat uit
ee bladen.
Waalwijk 10 Oct. 1900.
Mijnheer (le Redacteur!
Ofschoon ik in sommige zaken met der
achten spreker van gevoelen verschil ver-
ek ik u toch beleefd plaatsing voor hel
ideritaande.
Hoogachtend,
gij, zuster. Gij hebt mij opgenomen toen ik den
hongerdood nabij, op de straatsteenen neergezon
ken was. U heb ik het leven te danken I"
,Houdt u rustig," aoide de religieuse. /Al uw
ongeluk heeft nu een einde geDomen. Morgen,
wellicht heden reeda, zult gij in staat zijn uit
te gaan maar in ieder geval wil ik thans nog
alle inlichtingen iuwinnen, die u tot het ontdek
ken uwer bloedverwanten van nut zouden kun
nen zijn. Hoe heet uw oom P
/Monuier", antwoordde de jonge man zacht.
De religieuse sprong verschrikt van hare zit
plaats op en terwijl zij met wijd geopende oogen
en over haar geheele lichaam bevend daar stond,
vroeg zij nogmaals geheel verward
„Hoe noemdet gij hem Herhaal nog eenmaal
den naamik bid u. spreek hem nog eenmaal
uit." i
De jonge man, die zich den angst, welke zich
op het gelaat van de kloosterzuster afspiegelde,
niet wist te verklnicD, deed langzaam wat zij
van hem verlangde.
,Mijn oom heet MonnierPhilip Monuier.'
zeide hij. ,Hij is voor ongeveer twee jaren naar
Frankrijk, teruggekeerd, nadut hij in Batavia een
vermogen verworven had, dat millioenen telt...
Maar de zuster hoorde niets meerzij was op
een stoel neergezonken cn de handen over da
borst gekruist, fluisterde zij onder een vloed van
tranen den zieke de woorden toe
„Arme, ongelukkige jongeling I Dengene, dien
gij wilt opzoeken, blies voor drie maanden, op-
der den dolksteek van een sluipmoordenaar den
laatsten adem uitP'
Dat was meer dan de zieke verdragen kon, bij
sloeg zijne handen eenige oogenblikken in de
lucht om zich heen toen viel zijn hool'd iu het
kussen terug, zijn gelaat werd als marmer, zijne
lippen blauw én koud hij was in onmacht
gevallen.
(Wordt veivolgd.)