Nummer 75.
Zondag 22 September 1901.
24e Jaargang
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
Eerste blad.
IONOPOL - THEE
eKB&VIKW.
DE PERS OVER ÖE TROONREDE
ANTOON TIELEN,
Theod. WESSELS,
Uitgever:
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
in korten tijd groot suc-
WAALWIJK.
Bekendmaking.
FEUILLETON
t.
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonno ra e n t s p r ij s per 3 maanden f 0.~5.
Franco per post door liet geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
WAALWIJK.
Advebtentiën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, grootr
letters naar plaatsruimte. Advertentiëu Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel
Zij die zich voor
ipiF het volgend kwartaal
abonneeren, ontvan
gen de in deze maand nog ver
schijnende nummers GRATIS.
ROTTERDAM.
)S.
Verkrijgbaar bij den Heer
NATIONALE MILITIE.
NATIONALE MILITIE.
Vrij algemeen schijnt de indruk te zijn,
dat de Troonrede een belangrijk stuk is,
waarvoor ook de tegenvoeters der nieuwe
regeering respect moeten hebben.
De Tijd besluit bare beoordeeling aldus
Het beden ontwikkelde program is geen
program voor een enkel zittingjaar, doch
minstens voor een geheele vierjarige periode
van wetgeving.
Wij zeggen minstensimmers, mocht
bet de tegenwoordige Regeering gelukken
in vier jaren alles tot stand te brengen wat
in deze Troonrede wordt aangekondigd, de
vruchtbaarheid van haren arbeid zou die
van al bare voorgangsters te boven gaan.
Zouden zelfs na vier jaren sommige pun
ten onafgedaan zijn gebleven, terwijl het
grootste gedeelte van haar program was ten
uitvoer gelegd, ook dan zou dit Kabinet
allerminst eenige blaam deswege kunnen
treffen.
Met vertrouwen zou het van de Neder -
landsche kiezers mogen verlangen, dat bet
door ben in staat werde gesteld, rustig en
met bekwamen spoed zijn schoone en nut
tige taak af te werken.
Het Centrum noemt
De Troonrede „anders dan anders-1, om
met de Standaard te spreken.
Men berkent er de hand in van een
krachtige persoonlijkheid.
Zij geeft veel en velerlei multa, maar
tevens raultura. Wel niemand zal, na de
lezing ervan, kunnen ontkennen dat bij de
nieuwe regeering het ernstig verlangen
voorzit de band flink aan den ploeg te
slaan en trouw de beloften na te komen,
bij de geopende stembus afgelegd, 't Zou
waarlijk ironisch worden nu nog te spreken
van een vperiode van stilstand//, die aan
staande is.
Wellicht zal men bet thans over een
anderen boeg gooien en zeggen, dat het
Kabinet te veel hooi op de vork neemt.
Qui irop embrasse, mal étreint. Wij zijn
echter van oordeel, dat biervoor al evenmin
vrees kan bestaan. Het zijn geen onmoge
lijke zaken, die door de regeering aan de
orde worden gesteld, Van de meeste kan
men zeggen, dat de voorbereiding ervan
(zij 't dan ook ten deele buiten de Kamer
reeds is begonnen en de publieke opinie
er zich min of meer mede heeft kunnen
vertrouwd maken. Trouwens, dat het re-
geeringsprogram, waarmede de nieuwe par-
lementaire periode thans is geopend, bij de
groote meerderheid des volks instemming zal
vinden, staat bij ons vast. En zulk een
inoreele sti un beteekent ook iets.
Onze indruk van de Troonrede bevestigt
in ons het vertrouwen op de toekomst. De
woorden, heden door de Koningin gesproken,
openen een verschiet- van vruchtbare werk
zaamheid. En wat daarbij ook weldadig
aandoet is bet christelijk cachet, dat op bet
geheel is gedrukt. De toon is inniger, veel
minder dor en conventioneel dan gewoonlijk,
en do regeering blijft doordrongen van
baren plicht, om niet slechts in de stoffelijke,
maar ook in de geestelijke behoeften te
voorzien. Dat zulks op ondubbelzinnige
wijze werd te verstaan gegeven is zeker
niet bet minst verblijdende van deze eerste
Troonrede onder het nieuwe bewind der
Rechterzijde.
De Niemoe Rotterd. Courant eindigt baar
artikel aldus
Over de in de Troonrede aangekondigde
voorstellen zal later gelegenheid zijn tot
bespreking, fourneer ze in een bepaalden
vorm aan de beoordeeling zijn onderworpen.
'Thans imfkeu wij alleen op, dat naast
plannen, die onzerzijds beslist zullen wor
den bestreden, er verscheidene andere zijn,
waarbij medewerking met deze regeering
niet is uitgesloten. Waar de inhoud dezer
voorstellen dit toelaat, zullen zij ongetwijfeld
ook op den steun onzer geestverwanten mogen
rekenen.
Het Handelsblad besluit zijn artikel al
dus
Kan zij (de reg.) op onzen loyalsten
steun rekenen bij vele maatregelen, die ook
door een liberaal bestuur zouden zijn voor
gedragen of inderdaad van het vorig Kabinet
ofkoinstig zijn, wij hopen ook niet te
kort te schieten in onzen plicht omt geen
wij voor 's lands welzijn iu hare plannen
verderfelijk achten, zoo mogelijk te keeren.
Het Utrechtsch Dagblad schrijft o. ra
Het argument als zou de liberale partij
tijdelijk te zeer gedesorganiseerd zijn om
met kracht oppositie te kunnen voeren, be
hoeft, dunkt ons, niet te gelden.
Loyale medewerking wordt immers uitge
lokt door de onderwerpen zelf. Men geve
de partij, die aan de stembus overwon, nu
ook in de uitoefening der regeeringataak
a fair chance.
Knibbelen op kleinigheden, tactische spa
ken steken in bet wiel van de regeerings-
wagen, het zou de sympathie voor de libe.
raleu niet kunnen vergrooten in den lande.
Moge van alles wat in de troonrede werd
aangekondigd zooveel mogelijk tot stand
komen, wanneer het ook naar onze begin
selen kan strekken „lot heil van Land en
Volk.//
Worden die beginselen aangerand, dan zal
men ons ten principieelen strijd op onzen
post vinden.
Aan het spel om de groene tafel echter,
mocht het worden gespeeld, doen wij niet
mee.
En zoo spreken ook wij den wensch uit,
dat het nieuwe Bewind, ouder de Regeering
van H. M. de Koningin die in Haren Ge
maal steeds raad en steun vinde, moge
strekken ten Zegen des Vaderlands.
Het Vaderland.
Het blad maakt eveneens het Ilandbld.
de opmerking, dat geheel de oorlog in
Zuid-Afrika wordt doodgezwegen. Het gaat
dan de onderscheidene alinea's nog eens
uitvoerig na en besluit aldus
„Of de lengte der Troonrede evenredig is
aan wal zij in uitzicht stelt Wanneer wij
in aanmerking nemen, dat van dit Kabinet
geen verbetering van den rechtstoestand der
vrouw te wachten valt, dat het ontbreken
daarvan dan ook geen ergernis wekken mag,
dan valt het niet te ontkennen, dat heel
wat wordt belooft. Maar waar blijft de
armenwet Hoe kan in ernst worden vol
gehouden, dat het ontwerp-Borgesius de
vrijheid der kerken te na komt Bovendien,
was het Kabinet van die meening, dan had
het een andere regeling in uitzicht behooren
te stellen. De armenwet is niet van de
baan door dit zwijgen.
In de woorden der Troonrede leest de
Nieuwe Courant een kloek, om niet te zeg
gen een stoutmoedig vertrouwen, dat de
we"gever in staat zal zijn om te beant
woorden aan de taak, welke een nieuw tijd
perk, „ecne wijziging van toestanden, inge
treden op geestelijk gebied* hem oplegt.
Tot een nauwkeurige ontleding der ter
men, waarin zij vervat is, leent deze ope
ningsrede zich niet, zegt het blad. Daar
toe is zij te rijk van inhoud.
De Middelburg sche Courant vindt de
Troonrede zeer langdradig en weinig kern
achtig zij draagt h.i. meer een bespiege
lend dan een positief karakter dat van
den premier en zij is in haar geheel
vrij nevelachtig.
Het Dagblad v. Z.•Holland en 's-Graven
hage verklaart gaarne, dat de Troonrede h.i.
L
4
De Echo van het Zuiden
en l.ensslraslsrhr Courant,
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Waalwijk
Gelet hebbende op de artt. 26 en 99 der wet
van 19 Augustus 1861, (Stsbl. No. 72) en de wet
van 4 April 1892, (Stsbl. No. 56.)
Brengen ter kennis der belanghebbenden, dat
het Inschrijvings-Register en de Alplmbetisehe
Lijst der Lotelingen voor de lichting der Nationale
Militie van den jare 1902, ter Secretarie dezer ge
meente gedurende acht dager, ter lezing zal liggen,
van des voormiddugs 9 tot middags 12 ure. zul
lende een ieder die daartegen bezwaren mocht heb
ben in te brengen, deze gedurende het voormelde
tijdstip bij een aan den Heer Commissaris dei-
Koningin gericht, op ongezcgeld papier geschreven
verzoekschrift, bij den Burgemeester dezer ge
meente kunnen indienen.
En zal deze worden afgekondigd en aangeplakt
waar zulks gebruikelijk is.
Waalwijk, 18 September 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester.
K. DE VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris.
F. W. VAN LIEMPT.
LOTING VOOR DE
Burgemeester en Wethouders der gemeente
faal wijk
Gelet hebbende op art. 28 der wet van 19 Angus-
is 1861, (Staatsblad No. 72) de wet van 4 April
S92, (Staatsblad No. 56) en op het besluit van den
Bier Commissaris der Koningin in de provincie
loord Brabant, van den 31 Aug. 1901, A. no. 12.
Brengen ter kennis der belanghebbenden, dat
Loting voor de lichting der Nationale Militie
'sb dezen jare zal plaats hebben voor deze ge-
ceente te Waalwijk, op Dinsdag 29 October
instaande, des voormiddags ten ÏO1/* ure, zul-
mde de trekking voor die militieplichtigen,
elke niet opgekomen, of wiens vader, moeder
[voogd mede niet tegenwoordig zijn, door den
urgemeester of het lid van den Raad dat bij
loting tegenwoordig is, geschieden.
En zal deze worden afgekondigd en aangeplakt
vaar zulks gebruikelijk is.
Waalwijk, 18 September 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester.
K. DE VAN DER SCHUEREN
De Secretaris,
F. W. VAN LIEMPT.
- Genoeg, mejuffrouw, zei Patrick O'Keddy,
:or wieu de edele natuur van het meisje niet
onopgemerkt was gebleven.
- Ik geloof u en ben overtuigd, dat mijn be-
agen in geen beter handen kunnen berusten
m iu do uwe. En toch ging hij opstaand en
'rustig het vertrek op- en neergaand, meer tot
ïbzelf sprekend, voort, brengt dit voorval mij
jua tot vertwijfeling ik moet nu misschieu nog
of acht weken in Parijs blijven en intusschen
»l Fitzgerald.
Weer ging bij zitten en streek opgewonden met
'banden door zijn vollen haardos.
- Vat, wat ik u bidden mag, mijne al te groote
vendigheid niet verkeerd op, mejuffrouw, ver
fde hij, de uitdrukking van verbazing op het
'hat van Johanna bespeurend. Dit ongeluk
')u oiij niet op een ongelegener tijdstip overko-
'm tijn. Ik stond op het punt te gaan jagen op
■uwen en andere wilde dieren in Senegainbië,
terheen mijn vriend, John Fitzgerald, zich reeds
dagen geleden beteven heeft. Nu hebben wij
11 belangrijke weddeuschap aangegaan. Het gaat
3 vijfduizend pond, bestemd voor hem, die het
footste getal leeuwen velt, en bovendien heb ik
s een anderen smaad uit te wisschen, want
'leden jaar schoot Fitzgerald een panter meer
ik. Het geld laat mij volkomen koud, maar
'*a eer staat daarbij op het spel.
loiseling scheen het hem in te vallen, dat de
'tsche historie, hoe aangenaam ook voor hem,
'jonge meisje in haar treurige omstandigheden
'mogelijk belangstelling kon inboezemen.
- Vergeef mij, mejuffrouw, viel hij zichzelf in
'ede, ik heb de slechte gewoonte als een
ie klappen, zonder daarbij na tc denken,
tor ik geef u de verzekering, dat ik in den
'"d een goede kerel ben en dat uw treurige
'Handigheden mij van het innigste medelijden
""dien. Ik kende uwen armen vader en koe»-
De Burgemeester van Waalwijk maakt bekend,
dat 2 exemplaren der Handleiding tot liet gebruik
van patronen tot verkleinde afstanden," vanaf
heden op de Secretarie ter inzage liggen. Voorts,
dat voor tik lid eoner met koninklijke toestemming
opgerichte schiet- of weerbaarheidsvereeniging 150
van de in dut schrijven bedoelde patronen op aan
vrage kosteloos door het Rijk worden verstrekt
en dal de daarvoor bcnoodigde geweren kosteloos
door het Rijk aan zoodanige vereeniging in bruik
leen worden gegeven, alsmede dat den Directeur
der Normaal-Schietschool ie 's-Gravenhage door
den Minister wordt opgedragen, om desgevraagd,
ook aan particulieren, da nog verlangde inlich
tingen to verschaffen aangaande den in bovenbe
doelde ^Handleiding' beschrevenschijvenstand enz.
Waalwijk, 16 Sept. 1901.
De Burgemeester,
K. DE VAN DER SCHUEREN
Burgemeester en Wethouders van Waalwijk;
Gezien de besluiten van zijne Excellentie den
Heer Minister van Waterstaat Handel en Nijver
heid, van 6 en 12 dezer, maken bekend
dat de verkiezing van leden voor de alhier op
gerichte Kamer van Arbeid voor het leerlooiers-
bedrijf zal plaats hebben op Dinsdag 15 October,
en die voor de schoenmakerij op Woensdag 16
October 1901, en dat herstemming, zoo noodig,
zal plaats hebben op Dinsdag 22 en Woensdag
23 October daaraanvolgende.
Waalwijk, 14 Sept. 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester.
K. DE VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris,
W. VAN LIEMPT.
terde een hooge achting voor hem. Geloof me,
ware er hier sprake van mijn eigen geld, zoo zou
ik mij daarom weinig bekommeren, maar in de
gegeven omstandigheden zult ge begrijpen.
O, ik dank u, zei Johanna, opstaand. Gave
God, dat allen, met wie mijn vader in connectie
was, zoo grootmoedig waren als gij.
Waarna ze haar sluier neersloeg, de diepe
buiging van den jonkman met een bevallig hoofd
knikken beantwoordde «n met verlicht gemoed
huiswaarts keerde.
XIV.
Toen zij op weg naar huis den hoek der Avenue
de Villiers omsloeg, kwam zij twee mannen, die
een draagbaar droegen, tegen. Een duister ver
moeden snoeide haar het hart saam. Uit het
rijtuig stappend, werd zij opgewacht door Raoul
de Viverol en d» n graaf, zijn vader.
Moed gehouden, mijn arme Johanna, zei
Raoul, haar ondersteunend.
Men heeft hem gebracht, nietwaar prevelde
liet meisje een onmacht nabij.
Ja.
Zij leunde op den arm van baren verloofdeen
steeg, meer dood dan levend, de trap op.
De graaf volgde hen hij zag er uit als iemand,
die zich van een zeer onaangename taak kwijt.
Tegen den middag was hij met zijn zoon gekomen
om naar Johauna's welstand te vernemen. Nau
welijks waren zij vijf minuten in huis, toen men
het lijk van den heer Bacédat bracht. Raoul nam
de noodige beschikking waar om het jonge meisje
haar smartelijke taak te besparen. Raoul stond
er op Johauna's komst af te wachten om haar in
zulke treurigo oogenblikken niet alleen te laten.
De tijd verstreek echter en de graaf, een man
van voste gewoonten, die groote zorg voor zijn
maag droeg, betreurde de omstandigheid nog niet
te hebben ontbeten.
Daarentegen vond bij het ongepast zijn zoon
met het meisje alleen te laten. Om zich te troos
ten, trachtte hij den tijd te dooden met te bere
kenen hoeveel de bruidsschat van hot meisje door
den dood van hnar vader toegenomen was. Dit
vermi gen kwam vaak ter sprake, wanneer de
ra»f en de gravin 's avonds op de vierde ver-
ieping bij het vuur gezeten waren en plannen
voor cle toekomst smeedden.
■35?
In hun verbeelding zagen zij zich reeds in de
woning van hun zoon, behaaglijk ingericht. In
de toekomst zouden zij het mooie huis in de
rue d'Offemont bewonen.
En, terwijl Raoul bezig wa3 het lijk op een
met sneeuwwit linnen bedekte legerstede te ver
bedden, onderwierp de voorzichtige vader alle
kamers van het huis aan een nieuwsgierig onder
zoek. Een lieve op het zuidwesten gelegen hoek-
kamer had hij reeds tot verblijf van hem en zijn
gade bestemd. Wel was het een zware beproeving
die Johanna bij het lijk baars vaders te doorstaan
had. Door de groote koude was het lijk goed
bewaard gebleven. De heer Bacédat zag er uit
alsof hij sliep.
Johanna boog zich over henr heen en drukte
een langen kus op het kille voorhoofd. Zij ves
tigde haar blik vast op htm, als wilde zij iu de
trekken het geheim lezen, dat hij met zich mede
in K. t graf nam. Daarbij zwoer zij den plechtigen
eed zijn eer te verdedigen en hem te wreken.
Toen Johanna met Raoul, die aan haar zijde
gebleven was, het vertrek, waar de dood rustte,
verliet, klampte zij zich aan hem vaat als de
schipbreukeling aan de plank, waarvan hij redding
verwacht.
Niets is mij nu nog op de aarde overgeble
ven dan gij, Raoul, sprak zij, heb me lief.
Ik zal u eeuwig liefhebben, stelde bij haar,
op teidercn toon, gerust, en ik hoop, dat het mij
gelukken zal u deze moeielijke dagen te doen
vergeten. Van heden af aan is mijD geheele leven
u gewijd I
ga zoo verder, vertel mij veel, heel veel,
smeekte zij, terwijl ze naast hem op de sofa
plaats nam.
Het was lmar een behoefte hem te hooren spre
ken en in de toekomstbeelden, die hij voor haren
geest tooverde, troost te vinden voor haar bran
dende smart.
En Raoul redeneerde voort op zijn manier van
eleganten man van de wereld, bij alles wat hij
sprak, correct en in den vorm blijvend.
Als zoekend naar hulp hingen haur blikken
aan zijn oogen en zij werd niet moede naar hem
te luisteren.
In een leunstoel aan den anderen kant van
den salon zat intusschen de graaf en perste on
willekeurig zijn maag, waarin hij een bedenkelijk
gerommel bespeurde, met beide handen samen.
Maar wat doet George eindelijk? riep Jo
hanna uit, haar verloofde in de rede vallend.
Van hem hebt gij mij nog niets, in het geheel
niets, verteld! Hoe slecht van mij, dat ik nog niet
naar hem gevraagd heb.
Ilij maakt het zoo goed als dat slechts hij
mogelijkheid zijn kan, zei Raoul. Hij heeft het
voortdurend over u.
Arme kleine. Ach, ik ben vandaag niet in
stemming, anders had ik hem wel opgezocht
misschien morgen morgen I herhaalde zij ril
lend en angstig zag zij naar het vertrek, waar
haar vader lag.
Gij zult morgen alles op u nemen, nietwaar
ging zij naar een korte pauze voort, de aankon
digingen iu de couranten en waar verder nog
voor te zorgen valt. Maar nan George mag niets
gezegd worden ik wil hem zelf langzaam er op
voorbereiden.
De heer De Viverol was opgestaan en liep
ongeduldig de kamer op en neer.
Wat ben ik toch zelfzuchtig, klaagde Jo
hanna, toen zij zijn ongeduld gewaar werd, dat
ik u zoo lang ophoud. U excuseert mij toch,
mijnheor de graal? Vaarwel Raoul, gij komt
morgenochtend immers vroeg
De graaf beet zich op de lippen; het was hem
een gruwel 's morgens voor tien uur te moeten
opstaan. Raoul nam van zijn bruid teeder af
scheid en sprak haar nogmaals moed in.
XV.
Hgt ontbrak het arme meisje zeker niet aan
moed en haar geestkracht had de vertroostingen
van den vicomte De Viverol niet noodig.
Met bewonderenswaardige kalmte nam zij haar
treurige plichten tot het einde waar. Den gan-
schen nacht waakte zij bij het lijk zij was erbij
tegenwoordig toen de toebereidselen voor de
teraardebestelling getroffen werden en volgde
ten slotte de lijkbaar naar het bedenhuis en het
kerkhof.
De heer Bacédat telde in cle Parijsche wereld
een groot uuntal vriendon en daar het gerucht
van het verliezen van zijn vermogen zich nog
niet verbreid hod, hadden zich velen rondom de
groeve geschaard.
Hoewei Johanna's oogen door tranen beneveld
werden, zoodat zij de personen, die haar hun
deelneming betuigden, nauwelijks onderscheiden
kon, merkte zij toch Patrick O'Keddy op, die
door rijn breede schouders en sympathiek gelaat
onmiddellijk in hel oog sproDg.
De jonge Ier wist lmar te naderen en drukte
haar hartelijk de hand. Zij keerde alleen huis
waarts; zelfs Raoul, die overigens den geheelen
morgen niet van haar zijde geweken was en het
aan attenties niet had laten ontbreken, had zij
niet vergund haar te vergezellen.
Den geheelen dag sloot zij zich in haar kamer
op. Zij had rust noodig om haar overspannen
zenuwen afleiding Ie geven en de toekomst kalm
tegemoet te leereu zien.
Den volgenden morgen zocht zij George op. Zij
had haar roodgeschreide oogen lang met koud
water gebet, zoodat de sporen van tranen nauw
meer zichtbaar waren.
Zij nam haar zwarten hoed af en mevrouw De
Viverol leende hnar een gekleurde mantel, waar
onder zij haar rouwkleed verborg.
De moed was haar bijua outzonken, toen Ge
orge haar om den huls vloog en in tranen uit
barstend, snikte: Neem mij weer mee Johanna,
ik wil naar papa.
George's verblijf bij de ongenaakbare, opge
prikte gravin had wel weinig overeenkomst met
het gelukkige leven, dat hij in het huis van zijn
vader leidde.
Daar de gravin iedere inspanning schuwde en
bang was vooi iedere beweging, die het kunst
volle haargebouw zou kunnen doen kantelen
had zij het kind den geheelen dag onder dé
hoede van het eenige dienstmeisje gesteld, dut,
toch reed9 met werk overstelpt, zich voortdurend'
slecht gehumeurd toonde.
Johanna's komst was derhalve voor hem zoo
goed als een verlossing; hij wilde haar niet laten
gaan en hield niet op haar tc smeken hem mede
te riemen.
Morgen, morgen, gal het jonge meisje, dat
liet niet voor mogelijk hield, dat de arme wees
in zulk een voornaam huis zoo koel behandeld
kon worden, telken male teu antwoord: mor
gen kom ik terug om u te halen. Met geweld
moest zij zich uit zijn omhelzing losscheuren.
(Wordt vervolgd.)
eet
5
